Kinderen
alle pijlers
(Groot)Ouders die regelmatig verjaardagen skippen
zaterdag 18 juli 2009 om 00:17
Dag dames
Ik heb speciaal hier een account aangemaakt om te kijken of mede-mama's hun licht kunnen laten schijnen over hetgeen waar ik nogal mee zit.
Het gaat om het volgende:
mijn schoonouders zijn de trotse bezitters van een stacaravan in Luxemburg en vertoeven daar uiteraard meerdere keren per jaar.
Hartstikke leuk voor hen natuurlijk en ook voor ons want wij kunnen er ook weleens onze vakantie in vieren.
Schoonouders zijn gezegend met 2 kinderen; mijn man en zijn zus, en die 2 kinderen hebben gezorgd voor 7 kleinkinderen tussen de 8 jaar en 2 weken; 4 bij ons, 3 bij mijn schoonzus. Helaas komt het meerdere keren per jaar voor dat er een kind of kleinkind jarig is wanneer mijn schoonouders in Luxemburg zijn. Een van de dochters van schoonzus is in de meivakantie jarig, dan zijn ze altijd weg. Ikzelf en mijn oudste dochter zijn in augustus jarig: hele dikke kans dat ze dan weg zijn.
Wil hun zoon zijn verjaardag vieren in een weekend dat net toevallig samenvalt met een gepland bezoek daar? Jammer dan, ze komen niet. Ze hebben immers met vrienden afgesproken en bedenken dat zoonlief al 32 jaar in die periode zijn verjaardag viert zit er niet in. De verjaardag van mijn oudste kind kan in een paasweekend vallen: opa en oma komen niet.
Schoonzus beviel dus een keer in de meivakantie: ouders kwamen een week later de baby eens bewonderen. De laatste keer had ze geluk; ze waren "slechts" voor een weekend in Luxemburg, dus kwamen ze al een dag later.
Jullie zien, het frustreert me behoorlijk. Kijk voor mijn eigen verjaardag en die van manlief is het nog wel een beetje "jammer maar helaas", maar voor de verjaardagen van de kinderen vind ik het eigenlijk wel belangrijk dat opa en oma er zijn.
Tegelijkertijd is het een beetje een dilemma: ze moeten natuurlijk ook gewoon hun eigen leven kunnen leiden en weggaan zodra die gelegenheid er is.
Uiteraard laat ik regelmatig aan mijn man weten hoezeer ik hier van baal. Zijn reactie is in de trant van: "Je weet toch hoe ze zijn, maak je niet zo druk, ze veranderen toch niet." Hij is dan ook van mening dat het bespreekbaar maken van dit onderwerp zinloos is en zelf de confrontatie aangaan durf ik derhalve niet zo goed, ik weet niet zeker of mijn man me wel zal steunen op dit gebied.
Van mijn schoonzus heb ik gehoord dat mijn dochter en ik inderdaad weer buiten de boot vallen mbt onze verjaardagen dit jaar. Van ons gezin missen ze dit jaar dus de helft van de verjaardagen. Jullie zeggen dan misschien "Laat ze gewoon op een andere dag komen, maakt het uit" maar dat hebben we juist vanwege ons grote gezin afgeschaft. Met een beetje pech is er altijd wel íemand die op een andere dag wil komen en vier je 12 keer per jaar een verjaardag (excl eventuele kinderfeestjes), daar is ons gezinsleven eenvoudigweg te druk voor.
Nou, een heel verhaal zo Wat vinden jullie dames? Kan je als grootouders gewoon lekker je leven leiden of schept het hebben van kinderen en kleinkinderen ook wat verplichtingen? Ik ben heel benieuwd hoe jullie daarover denken...
Ik heb speciaal hier een account aangemaakt om te kijken of mede-mama's hun licht kunnen laten schijnen over hetgeen waar ik nogal mee zit.
Het gaat om het volgende:
mijn schoonouders zijn de trotse bezitters van een stacaravan in Luxemburg en vertoeven daar uiteraard meerdere keren per jaar.
Hartstikke leuk voor hen natuurlijk en ook voor ons want wij kunnen er ook weleens onze vakantie in vieren.
Schoonouders zijn gezegend met 2 kinderen; mijn man en zijn zus, en die 2 kinderen hebben gezorgd voor 7 kleinkinderen tussen de 8 jaar en 2 weken; 4 bij ons, 3 bij mijn schoonzus. Helaas komt het meerdere keren per jaar voor dat er een kind of kleinkind jarig is wanneer mijn schoonouders in Luxemburg zijn. Een van de dochters van schoonzus is in de meivakantie jarig, dan zijn ze altijd weg. Ikzelf en mijn oudste dochter zijn in augustus jarig: hele dikke kans dat ze dan weg zijn.
Wil hun zoon zijn verjaardag vieren in een weekend dat net toevallig samenvalt met een gepland bezoek daar? Jammer dan, ze komen niet. Ze hebben immers met vrienden afgesproken en bedenken dat zoonlief al 32 jaar in die periode zijn verjaardag viert zit er niet in. De verjaardag van mijn oudste kind kan in een paasweekend vallen: opa en oma komen niet.
Schoonzus beviel dus een keer in de meivakantie: ouders kwamen een week later de baby eens bewonderen. De laatste keer had ze geluk; ze waren "slechts" voor een weekend in Luxemburg, dus kwamen ze al een dag later.
Jullie zien, het frustreert me behoorlijk. Kijk voor mijn eigen verjaardag en die van manlief is het nog wel een beetje "jammer maar helaas", maar voor de verjaardagen van de kinderen vind ik het eigenlijk wel belangrijk dat opa en oma er zijn.
Tegelijkertijd is het een beetje een dilemma: ze moeten natuurlijk ook gewoon hun eigen leven kunnen leiden en weggaan zodra die gelegenheid er is.
Uiteraard laat ik regelmatig aan mijn man weten hoezeer ik hier van baal. Zijn reactie is in de trant van: "Je weet toch hoe ze zijn, maak je niet zo druk, ze veranderen toch niet." Hij is dan ook van mening dat het bespreekbaar maken van dit onderwerp zinloos is en zelf de confrontatie aangaan durf ik derhalve niet zo goed, ik weet niet zeker of mijn man me wel zal steunen op dit gebied.
Van mijn schoonzus heb ik gehoord dat mijn dochter en ik inderdaad weer buiten de boot vallen mbt onze verjaardagen dit jaar. Van ons gezin missen ze dit jaar dus de helft van de verjaardagen. Jullie zeggen dan misschien "Laat ze gewoon op een andere dag komen, maakt het uit" maar dat hebben we juist vanwege ons grote gezin afgeschaft. Met een beetje pech is er altijd wel íemand die op een andere dag wil komen en vier je 12 keer per jaar een verjaardag (excl eventuele kinderfeestjes), daar is ons gezinsleven eenvoudigweg te druk voor.
Nou, een heel verhaal zo Wat vinden jullie dames? Kan je als grootouders gewoon lekker je leven leiden of schept het hebben van kinderen en kleinkinderen ook wat verplichtingen? Ik ben heel benieuwd hoe jullie daarover denken...
zaterdag 18 juli 2009 om 12:24
quote:Nelladella1 schreef op 18 juli 2009 @ 11:26:
[...]
Met tranen in je ogen: "Lieverdje, ga even zitten, ik moet je iets heel ergs vertellen... opa en oma komen dit jaar wéér niet op jóuw verjaardag".
Nee hoor, ik vertel gewoon neutraal dat opa/oma op vakantie zijn en een andere keer komen. We huilen ook niet met haar mee, stellen ons verder neutaal op. Niks verwijtends tov opa/oma. Gewoon, het is zo en so be it. Mijn dochter is er dan wel verdrietig om maar dus niet omdat wij er een groot issue van maken. En natuurlijk leggen we de focus op de mensen die er wel zijn en maken er een leuke dag van, voor haar! Want je bent tenslotte maar 1x per jaar jarig.
Neemt niet weg dat ik inwendig wel weer eventjes baal waarom ze nou uitgerekend weer met haar verjaardag weg moeten en niet een weekje eerder of later. Om vervolgens verder te gaan tot de orde van de dag. Yep het is hun leven en ze hebben alle recht om dat in te richten zoals zij willen. Maar dat neemt niet weg dat ik het wel jammer vind. En dat mag ook. Zonder dat het traumatisch is
[...]
Met tranen in je ogen: "Lieverdje, ga even zitten, ik moet je iets heel ergs vertellen... opa en oma komen dit jaar wéér niet op jóuw verjaardag".
Nee hoor, ik vertel gewoon neutraal dat opa/oma op vakantie zijn en een andere keer komen. We huilen ook niet met haar mee, stellen ons verder neutaal op. Niks verwijtends tov opa/oma. Gewoon, het is zo en so be it. Mijn dochter is er dan wel verdrietig om maar dus niet omdat wij er een groot issue van maken. En natuurlijk leggen we de focus op de mensen die er wel zijn en maken er een leuke dag van, voor haar! Want je bent tenslotte maar 1x per jaar jarig.
Neemt niet weg dat ik inwendig wel weer eventjes baal waarom ze nou uitgerekend weer met haar verjaardag weg moeten en niet een weekje eerder of later. Om vervolgens verder te gaan tot de orde van de dag. Yep het is hun leven en ze hebben alle recht om dat in te richten zoals zij willen. Maar dat neemt niet weg dat ik het wel jammer vind. En dat mag ook. Zonder dat het traumatisch is
zaterdag 18 juli 2009 om 12:49
Ik denk dat je zelf uit een familie komt die aardig close is, en automatisch ook van je schoonfamilie verwacht dat die zo close met elkaar is. Dit heeft alles met jouw verwachtingen te maken, probeer het los te laten.
Ik denk dat je de vraag kan omdraaien: Hoe zou jij het bijv. vinden dat je schoonouders verwachten dat je maar niet gaat verhuizen, omdat je dan verder bij hun weg woont, en ze jou dan minder zien. Dan zou je waarschijnlijk ook pissig zijn, want: dat bepaal je zelf wel, daar hoeven zij zich niet mee te bemoeien. Okee, dit is even een heel ander voorbeeld, maar toch.
En dat kinderen ernstig teleurgesteld zijn; dat valt genoeg mee, heb je zelf in de hand dmv jou reactie.
Ik denk dat je de vraag kan omdraaien: Hoe zou jij het bijv. vinden dat je schoonouders verwachten dat je maar niet gaat verhuizen, omdat je dan verder bij hun weg woont, en ze jou dan minder zien. Dan zou je waarschijnlijk ook pissig zijn, want: dat bepaal je zelf wel, daar hoeven zij zich niet mee te bemoeien. Okee, dit is even een heel ander voorbeeld, maar toch.
En dat kinderen ernstig teleurgesteld zijn; dat valt genoeg mee, heb je zelf in de hand dmv jou reactie.
zaterdag 18 juli 2009 om 12:51
Je kunt aandacht nou eenmaal niet afdwingen. Snap wel dat je het jammer vindt, maar zij misschien niet. Je kunt het hooguit een keer benoemen dat je het jammer vindt, maar that's it. Wat zij er mee doen, is aan hun.
Jij maakt ook jouw keuze door opa en oma niet de kans te geven op een andere dag langs te komen. Misschien zijn zij daar wel teleurgesteld over, maar jij laat je ook niet afdwingen daar wat losser in te zijn.
Ik zou proberen blij te zijn met de momenten dat zij wel aandacht hebben voor de kleinkinderen en het daar bij laten. Jij bent er teleurgesteld over, maar dat zegt niets over jouw kinderen. Zij zijn waarschijnlijk niet anders gewend, dus hebben er misschien wel helemaal geen problemen mee.
Jij maakt ook jouw keuze door opa en oma niet de kans te geven op een andere dag langs te komen. Misschien zijn zij daar wel teleurgesteld over, maar jij laat je ook niet afdwingen daar wat losser in te zijn.
Ik zou proberen blij te zijn met de momenten dat zij wel aandacht hebben voor de kleinkinderen en het daar bij laten. Jij bent er teleurgesteld over, maar dat zegt niets over jouw kinderen. Zij zijn waarschijnlijk niet anders gewend, dus hebben er misschien wel helemaal geen problemen mee.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:01
Ik vraag me af waarom een stel schoonouders die zo te horen op vakantie kunnen wanneer ze willen, uitgerekend gaan wanneer hun schoondochter is uitgerekend.
En waarom net in de meivakantie op vakantie als kleinkind jarig is?? Ten eerste kunnen die mensen gaan wanneer ze willen, en bovendien, waarom kiezen dat soort mensen altijd de drukste periode om weg te gaan?????
Ik kan me het gevoel van TO goed voorstellen, het klinkt als weinig interesse voor de kleinkinderen
En waarom net in de meivakantie op vakantie als kleinkind jarig is?? Ten eerste kunnen die mensen gaan wanneer ze willen, en bovendien, waarom kiezen dat soort mensen altijd de drukste periode om weg te gaan?????
Ik kan me het gevoel van TO goed voorstellen, het klinkt als weinig interesse voor de kleinkinderen
zaterdag 18 juli 2009 om 13:04
quote:marie schreef op 18 juli 2009 @ 11:50:
Natuurlijk mogen grootouders een eigen leven hebben.
Ze worden ook nooit gevraagd om op te passen ect.(dit heeft andere reden)
Maar het gaat hier enkel over een kinderverjaardag.
En het is ook nog zo bij ons dat schoonouders elk weekend in zeeland zijn en met de vakanties.
Nu hebben ze enkel nog contact, wat je contact kunt noemen, met onze kleinkinderen.
Het gaat dus om 2 verjaardagen.
Maar dit is al te veel moeite.
Maar iedereen heeft zijn eigen mening en mag dit ook hebben.Ja? En? Dus? Als ze niet willen komen, dan komen ze toch niet? Hoe moeilijk kan het zijn?
Natuurlijk mogen grootouders een eigen leven hebben.
Ze worden ook nooit gevraagd om op te passen ect.(dit heeft andere reden)
Maar het gaat hier enkel over een kinderverjaardag.
En het is ook nog zo bij ons dat schoonouders elk weekend in zeeland zijn en met de vakanties.
Nu hebben ze enkel nog contact, wat je contact kunt noemen, met onze kleinkinderen.
Het gaat dus om 2 verjaardagen.
Maar dit is al te veel moeite.
Maar iedereen heeft zijn eigen mening en mag dit ook hebben.Ja? En? Dus? Als ze niet willen komen, dan komen ze toch niet? Hoe moeilijk kan het zijn?
zaterdag 18 juli 2009 om 13:08
Ik snap niet dat ze op vakantie zijn rondom de uitgerekende datum van een kleinkind.
Maar om verjaardagen maak ik me niet druk. Mijn ouders en schoonouders gaan ook vaak en lang met vakantie. Mijn ouders houden er rekening mee, mijn schoonouders niet.
Het is wel zo dat een van de kleinkinderen nog mijn schoonouders op haar verjaardag heeft gezien omdat ze dan altijd weg zijn. Tja, populaire vakantiemaand voor oudjes. Ze begint daar nu over te klagen maar ik heb gezegd dat ze dat maar eens tegen opa en oma moet zeggen.
Maar om verjaardagen maak ik me niet druk. Mijn ouders en schoonouders gaan ook vaak en lang met vakantie. Mijn ouders houden er rekening mee, mijn schoonouders niet.
Het is wel zo dat een van de kleinkinderen nog mijn schoonouders op haar verjaardag heeft gezien omdat ze dan altijd weg zijn. Tja, populaire vakantiemaand voor oudjes. Ze begint daar nu over te klagen maar ik heb gezegd dat ze dat maar eens tegen opa en oma moet zeggen.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:27
Heb niet alles gelezen.....maar wat een hoop negatieve reacties op het stuk van TO!
UpsyDaisy ik kan me jou gevoel helemaal voorstellen. Als volwassene maakt het allemaal niet zoveel uit, maar voor een kind is het toch wel heel erg leuk als opa&oma de moeite nemen op een verjaardag te komen. Kan best eens een keertje niet uit komen, geen probleem, maar structureel 'naar de camping' als er iets te vieren is is niet leuk.
Hier gaat een grootouderpaar ook liever dansen dan naar diploma zwemmen (of zoiets dergelijks). En dat zeggen ze dan ook zo tegen onze kinderen.... Tranen schieten je in de ogen als je die teleurgestelde bekkies ziet. Dus nu maar besloten dit grootouderpaar nergens meer voor te vragen (muv verjaardagen) om zo telkens terugkerende teleurstelling bij de kinderen te voorkomen....
UpsyDaisy ik kan me jou gevoel helemaal voorstellen. Als volwassene maakt het allemaal niet zoveel uit, maar voor een kind is het toch wel heel erg leuk als opa&oma de moeite nemen op een verjaardag te komen. Kan best eens een keertje niet uit komen, geen probleem, maar structureel 'naar de camping' als er iets te vieren is is niet leuk.
Hier gaat een grootouderpaar ook liever dansen dan naar diploma zwemmen (of zoiets dergelijks). En dat zeggen ze dan ook zo tegen onze kinderen.... Tranen schieten je in de ogen als je die teleurgestelde bekkies ziet. Dus nu maar besloten dit grootouderpaar nergens meer voor te vragen (muv verjaardagen) om zo telkens terugkerende teleurstelling bij de kinderen te voorkomen....
zaterdag 18 juli 2009 om 13:34
Maar waarom voelen die kleinkinderen zich teleurgesteld? Toch omdat volwassenen ze dat aangepraat hebben dat opa/oma eigenlijk zou moeten komen en wel op de datum dat zij dat willen? Als ze gewoon gewend zijn dat opa/oma 'n keer langskomen in 'n weekend in de buurt van die datum en ze maar 'n kadootje en aandacht krijgen is het toch allang goed?
Toen ik kind was was het helemaal niet gebruikelijk dat er opa's/oma's bij diplomazwemmen waren bijv. kan me voorstellen dat nu opa's/oma's een veel grotere leefwereld hebben als de opa's/oma's uit mijn kindertijd echt niet zitten te wachten op nóg meer verplichtingen.
Toen ik kind was was het helemaal niet gebruikelijk dat er opa's/oma's bij diplomazwemmen waren bijv. kan me voorstellen dat nu opa's/oma's een veel grotere leefwereld hebben als de opa's/oma's uit mijn kindertijd echt niet zitten te wachten op nóg meer verplichtingen.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:36
Volgens mij snappen een hoop mensen niet dat zíj zo nodig kinderen willen en dat grootouders over het algemeen heel dol op hun kleinkinderen zijn, maar dat hún beurt geweest is, qua kinderen opvoeden.
Mijn ouders komen áltijd op verjaardagen, afgelopen jaar waren ze op vakantie op mijn verjaardag, en ze hebben zich wel 100x verontschuldigd, maar ik vind het helemaal niet erg. Ze hebben hun hele leven hard gewerkt en dat doen ze nog, en ze hebben nu eindelijk de luxe om een keer of 3/4 op vakantie te gaan per jaar en hun eigen gang te gaan, dus geen haar op mijn hoofd die eraan denk om te vinden dat ze hun leven om dat van mij en mijn kinderen heen te plannen.
Ik vind het verbazingwekkend en verbijsterend als ik zie hoeveel volwassen mensen van hun ouders verwachten dat ze nog volledig op hun kinderen gericht zijn. Dat het vanzelfsprekend is dat ze op willen passen, dat ze altijd klaar staan, dat ze hun vakanties afstemmen op hun eigen vakantieplannen ivm opvang van school of hun vakantieplannen aanpassen op verjaardagen. Brrr....
Echt, en dan zeurt ook nog eens de helft van de schoondochters over hun schoonmoeder. Eerlijk, ik snap niet dat er niet véél meer opa's en oma's naar Spanje emigreren. Als je er niet bent krijg je gezeik, ben je er wel, dan krijg je evengoed gezeik omdat je iets verkeerd doet. Je bemoeit je teveel met je kleinkinderen of te weinig, je verwend ze teveel of je besteed er te weinig aandacht aan, je komt tevaak langs of je komt tevaak op vakantie. Sommige schoonouders (want gek genoeg gaat het gezeik nóóit over de eigen ouders) kunnen nóóit iets goed doen in de ogen van hun egocentrische schoondochters.
Echt, de wereld draait niet om jou en je kinderen.
Mijn ouders komen áltijd op verjaardagen, afgelopen jaar waren ze op vakantie op mijn verjaardag, en ze hebben zich wel 100x verontschuldigd, maar ik vind het helemaal niet erg. Ze hebben hun hele leven hard gewerkt en dat doen ze nog, en ze hebben nu eindelijk de luxe om een keer of 3/4 op vakantie te gaan per jaar en hun eigen gang te gaan, dus geen haar op mijn hoofd die eraan denk om te vinden dat ze hun leven om dat van mij en mijn kinderen heen te plannen.
Ik vind het verbazingwekkend en verbijsterend als ik zie hoeveel volwassen mensen van hun ouders verwachten dat ze nog volledig op hun kinderen gericht zijn. Dat het vanzelfsprekend is dat ze op willen passen, dat ze altijd klaar staan, dat ze hun vakanties afstemmen op hun eigen vakantieplannen ivm opvang van school of hun vakantieplannen aanpassen op verjaardagen. Brrr....
Echt, en dan zeurt ook nog eens de helft van de schoondochters over hun schoonmoeder. Eerlijk, ik snap niet dat er niet véél meer opa's en oma's naar Spanje emigreren. Als je er niet bent krijg je gezeik, ben je er wel, dan krijg je evengoed gezeik omdat je iets verkeerd doet. Je bemoeit je teveel met je kleinkinderen of te weinig, je verwend ze teveel of je besteed er te weinig aandacht aan, je komt tevaak langs of je komt tevaak op vakantie. Sommige schoonouders (want gek genoeg gaat het gezeik nóóit over de eigen ouders) kunnen nóóit iets goed doen in de ogen van hun egocentrische schoondochters.
Echt, de wereld draait niet om jou en je kinderen.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:37
quote:basic schreef op 18 juli 2009 @ 13:27:
Hier gaat een grootouderpaar ook liever dansen dan naar diploma zwemmen (of zoiets dergelijks). En dat zeggen ze dan ook zo tegen onze kinderen.... Tranen schieten je in de ogen als je die teleurgestelde bekkies ziet. Dus nu maar besloten dit grootouderpaar nergens meer voor te vragen (muv verjaardagen) om zo telkens terugkerende teleurstelling bij de kinderen te voorkomen....Wat zeg jij dan tegen je kinderen dat ze zo van slag zijn door het feit dat opa en oma niet komen?
Hier gaat een grootouderpaar ook liever dansen dan naar diploma zwemmen (of zoiets dergelijks). En dat zeggen ze dan ook zo tegen onze kinderen.... Tranen schieten je in de ogen als je die teleurgestelde bekkies ziet. Dus nu maar besloten dit grootouderpaar nergens meer voor te vragen (muv verjaardagen) om zo telkens terugkerende teleurstelling bij de kinderen te voorkomen....Wat zeg jij dan tegen je kinderen dat ze zo van slag zijn door het feit dat opa en oma niet komen?
zaterdag 18 juli 2009 om 13:38
quote:elninjoo schreef op 18 juli 2009 @ 13:34:
Maar waarom voelen die kleinkinderen zich teleurgesteld? Toch omdat volwassenen ze dat aangepraat hebben dat opa/oma eigenlijk zou moeten komen en wel op de datum dat zij dat willen? Als ze gewoon gewend zijn dat opa/oma 'n keer langskomen in 'n weekend in de buurt van die datum en ze maar 'n kadootje en aandacht krijgen is het toch allang goed?
Toen ik kind was was het helemaal niet gebruikelijk dat er opa's/oma's bij diplomazwemmen waren bijv. kan me voorstellen dat nu opa's/oma's een veel grotere leefwereld hebben als de opa's/oma's uit mijn kindertijd echt niet zitten te wachten op nóg meer verplichtingen.Ik ben het voor de verandering een keer met je eens. Opa en oma moeten lekker opa en oma blijven en als ze bij diplomazwemmen komen kijken: hartstikke leuk, maar het is zeker geen must.
Maar waarom voelen die kleinkinderen zich teleurgesteld? Toch omdat volwassenen ze dat aangepraat hebben dat opa/oma eigenlijk zou moeten komen en wel op de datum dat zij dat willen? Als ze gewoon gewend zijn dat opa/oma 'n keer langskomen in 'n weekend in de buurt van die datum en ze maar 'n kadootje en aandacht krijgen is het toch allang goed?
Toen ik kind was was het helemaal niet gebruikelijk dat er opa's/oma's bij diplomazwemmen waren bijv. kan me voorstellen dat nu opa's/oma's een veel grotere leefwereld hebben als de opa's/oma's uit mijn kindertijd echt niet zitten te wachten op nóg meer verplichtingen.Ik ben het voor de verandering een keer met je eens. Opa en oma moeten lekker opa en oma blijven en als ze bij diplomazwemmen komen kijken: hartstikke leuk, maar het is zeker geen must.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:39
Wat moeten opa's en oma's in vredesnaam bij diplomazwemmen? Eerlijk, het is toch meer dan voldoende om het diploma de volgende keer mee te nemen als je naar opa en oma gaat?
Opa's en oma's hebben een eigen leven, geen kleine kinderen meer. Alleen hebben de opa's en de oma's van tegenwoordig de pech dat hun kinderen vinden dat de kleinkinderen wondertjes zijn... en ja, dan raak je beledigd als ze niet naar het afzwemmen van je wonder komen kijken.
Opa's en oma's hebben een eigen leven, geen kleine kinderen meer. Alleen hebben de opa's en de oma's van tegenwoordig de pech dat hun kinderen vinden dat de kleinkinderen wondertjes zijn... en ja, dan raak je beledigd als ze niet naar het afzwemmen van je wonder komen kijken.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:39
nou thyra, overdrijven is ook een kunst, volgens mij is toch het merendeel het in dit topic met elkaar eens, dat TO zich aanstelt en dat er niks aan de hand is als grootouders niet op een verjaardag komen. Relax een beetje, je trekt zo enorm fel van leer sinds je terug bent als thyra. Alsof je al je frustraties kwijt moet op het viva forum.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:39
Ik verbaas me echt over de reacties van mensen. En dan met name de mensen die vinden dat je je niet moet aanstellen wanneer je (schoon)ouders niet komen op een verjaardag van de kleinkinderen of net na een bevalling.
Natuurlijk hebben (schoon)ouders hun eigen leven, natuurlijk moeten ze nog leuk alles doen wat ze leuk vinden. Maar dat neemt niet weg dat mensen best teleurgesteld mogen zijn wanneer (schoon)ouders niet op de verjaardag van hun kleinkinderen komen. Dat heeft niks met aanstellen te maken.
Voor de één is een verjaardag nu eenmaal belangrijker dan voor de ander. (dat maakt de verjaardagliefhebber overigens NIET egoïstisch!!!)
Ik vind mijn verjaardag bijvoorbeeld wel leuk, wel gezellig. Ik vier het ook gewoon altijd. Altijd op de dag zelf. Ik nodig nooit iemand uit, mensen weten dat ik jarig ben en komen dan ook langs. Mijn ouders, schoonouders, zus en broer (met hun aanhang) komen altijd. Dat waardeer ik heel erg, ik vind dat echt leuk. Omgekeerd ben ik normaalgesproken ook altijd op hun verjaardag (alleen op die van mijn zwager niet, want die viert hem niet en is dan zelf altijd op vakantie). Geen haar op mijn hoofd die eraan zou denken om niet te gaan. Ik voel het niet als verplichting, en ik heb ook niet het idee dat zij het als verplichting zien. (maar goed, nou zijn dat ook de enige verjaardagen die ik heb, misschien kleurt dat ook wel in mijn visie op dit onderwerp )
Om even aan te geven wat ik hier nu mee bedoel: Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je het jammer vindt dat je schoonouders bij bepaalde verjaardagen niet aanwezig zijn. Juist omdat ze die caravan hebben, en juist omdat ze het hele jaar door in die caravan kunnen zitten.
Aan de ene kant vind je dat ze hun eigen leven moeten kunnen leiden, en aan de andere kant vraag je je af waarom ze dat dan niet net een weekendje (of weekje) later kunnen doen . Tenminste: zo komt het op mij over...
Om op opmerkingen van anderen te reageren: (schoon)ouders kiezen er zelf dan misschien niet voor om opa en oma te worden, ze zijn het wel. Tenzij ze heeeeel slecht met elkaar omgaan, kunnen ze best wel wat rekening houden met de verjaardagen van hun kleinkinderen. Kom op zeg: in dit geval zijn het er maar 7. En ik kan me nog voorstellen dat verjaardagen in de zomervakantie erbij in schieten, maar verder?
Maar goed, verder no hard feelings naar mensen toe. Als jullie het niet erg vinden dat je (schoon)ouders niet op verjaardagen van jullie en jullie kinderen komt, prima... Ik zou het zelf hoogstpersoonlijk wél jammer vinden....
Natuurlijk hebben (schoon)ouders hun eigen leven, natuurlijk moeten ze nog leuk alles doen wat ze leuk vinden. Maar dat neemt niet weg dat mensen best teleurgesteld mogen zijn wanneer (schoon)ouders niet op de verjaardag van hun kleinkinderen komen. Dat heeft niks met aanstellen te maken.
Voor de één is een verjaardag nu eenmaal belangrijker dan voor de ander. (dat maakt de verjaardagliefhebber overigens NIET egoïstisch!!!)
Ik vind mijn verjaardag bijvoorbeeld wel leuk, wel gezellig. Ik vier het ook gewoon altijd. Altijd op de dag zelf. Ik nodig nooit iemand uit, mensen weten dat ik jarig ben en komen dan ook langs. Mijn ouders, schoonouders, zus en broer (met hun aanhang) komen altijd. Dat waardeer ik heel erg, ik vind dat echt leuk. Omgekeerd ben ik normaalgesproken ook altijd op hun verjaardag (alleen op die van mijn zwager niet, want die viert hem niet en is dan zelf altijd op vakantie). Geen haar op mijn hoofd die eraan zou denken om niet te gaan. Ik voel het niet als verplichting, en ik heb ook niet het idee dat zij het als verplichting zien. (maar goed, nou zijn dat ook de enige verjaardagen die ik heb, misschien kleurt dat ook wel in mijn visie op dit onderwerp )
Om even aan te geven wat ik hier nu mee bedoel: Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je het jammer vindt dat je schoonouders bij bepaalde verjaardagen niet aanwezig zijn. Juist omdat ze die caravan hebben, en juist omdat ze het hele jaar door in die caravan kunnen zitten.
Aan de ene kant vind je dat ze hun eigen leven moeten kunnen leiden, en aan de andere kant vraag je je af waarom ze dat dan niet net een weekendje (of weekje) later kunnen doen . Tenminste: zo komt het op mij over...
Om op opmerkingen van anderen te reageren: (schoon)ouders kiezen er zelf dan misschien niet voor om opa en oma te worden, ze zijn het wel. Tenzij ze heeeeel slecht met elkaar omgaan, kunnen ze best wel wat rekening houden met de verjaardagen van hun kleinkinderen. Kom op zeg: in dit geval zijn het er maar 7. En ik kan me nog voorstellen dat verjaardagen in de zomervakantie erbij in schieten, maar verder?
Maar goed, verder no hard feelings naar mensen toe. Als jullie het niet erg vinden dat je (schoon)ouders niet op verjaardagen van jullie en jullie kinderen komt, prima... Ik zou het zelf hoogstpersoonlijk wél jammer vinden....
zaterdag 18 juli 2009 om 13:42
Je kunt toch niet oprecht van opa's en oma's verwachten dat ze een groot deel van hun tijd besteden aan oppassen, verjaardagen, diplomazwemmen, uitvoeringen op school, voetbalwedstrijden, vakantieopvang, logeertpartijen en weet ik het wat?
Mijn ouders werken bijvoorbeeld beiden, de één full-time, de ander 28 uur. Schoonouders werken beiden full-time. Daarnaast hebben ze nog een zooi hobby's, verenigingen en andere dingen waar ze naartoe moeten, gaan ze regelmatig op vakantie en wonen ze op ruim een uur afstand (mijn ouders).
Als het nodig is kunnen we áltijd op ze terugvallen, nemen ze desnoods vrije dagen op om ons te kunnen helpen zoals bijvoorbeeld toen ik in het ziekenhuis lag. Maar verder gaan ze lekker hun eigen gang, bellen ze een keer per week met mijn dochter en bel ik ze zelf regelmatig en daarnaast zien we ze eens per 2/3 weken.
Prima, zo hoort het ook.
Mijn ouders werken bijvoorbeeld beiden, de één full-time, de ander 28 uur. Schoonouders werken beiden full-time. Daarnaast hebben ze nog een zooi hobby's, verenigingen en andere dingen waar ze naartoe moeten, gaan ze regelmatig op vakantie en wonen ze op ruim een uur afstand (mijn ouders).
Als het nodig is kunnen we áltijd op ze terugvallen, nemen ze desnoods vrije dagen op om ons te kunnen helpen zoals bijvoorbeeld toen ik in het ziekenhuis lag. Maar verder gaan ze lekker hun eigen gang, bellen ze een keer per week met mijn dochter en bel ik ze zelf regelmatig en daarnaast zien we ze eens per 2/3 weken.
Prima, zo hoort het ook.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:45
quote:Thyra schreef op 18 juli 2009 @ 13:39:
Wat moeten opa's en oma's in vredesnaam bij diplomazwemmen? Eerlijk, het is toch meer dan voldoende om het diploma de volgende keer mee te nemen als je naar opa en oma gaat?
Opa's en oma's hebben een eigen leven, geen kleine kinderen meer. Alleen hebben de opa's en de oma's van tegenwoordig de pech dat hun kinderen vinden dat de kleinkinderen wondertjes zijn... en ja, dan raak je beledigd als ze niet naar het afzwemmen van je wonder komen kijken.sommige opaas en omaas vinden dat gewoon leuk, hebben die dan ineens geen eigen leven?
Wat moeten opa's en oma's in vredesnaam bij diplomazwemmen? Eerlijk, het is toch meer dan voldoende om het diploma de volgende keer mee te nemen als je naar opa en oma gaat?
Opa's en oma's hebben een eigen leven, geen kleine kinderen meer. Alleen hebben de opa's en de oma's van tegenwoordig de pech dat hun kinderen vinden dat de kleinkinderen wondertjes zijn... en ja, dan raak je beledigd als ze niet naar het afzwemmen van je wonder komen kijken.sommige opaas en omaas vinden dat gewoon leuk, hebben die dan ineens geen eigen leven?
zaterdag 18 juli 2009 om 13:48
quote:Thyra schreef op 18 juli 2009 @ 13:42:
Je kunt toch niet oprecht van opa's en oma's verwachten dat ze een groot deel van hun tijd besteden aan oppassen, verjaardagen, diplomazwemmen, uitvoeringen op school, voetbalwedstrijden, vakantieopvang, logeertpartijen en weet ik het wat?
Mijn ouders werken bijvoorbeeld beiden, de één full-time, de ander 28 uur. Schoonouders werken beiden full-time. Daarnaast hebben ze nog een zooi hobby's, verenigingen en andere dingen waar ze naartoe moeten, gaan ze regelmatig op vakantie en wonen ze op ruim een uur afstand (mijn ouders).
Als het nodig is kunnen we áltijd op ze terugvallen, nemen ze desnoods vrije dagen op om ons te kunnen helpen zoals bijvoorbeeld toen ik in het ziekenhuis lag. Maar verder gaan ze lekker hun eigen gang, bellen ze een keer per week met mijn dochter en bel ik ze zelf regelmatig en daarnaast zien we ze eens per 2/3 weken.
Prima, zo hoort het ook.Ik heb het verder alleen maar over verjaardagen hoor... De rest is voor mij niet nodig... Hoewel ik dénk (ik weet het niet, heb zelf nog geen kinderen) dat mijn (schoon)ouders het zelf hartstikke leuk zouden vinden om bij het afzwemmen te zijn, zo nu en dan op te passen, kids te logeren te hebben... Maar goed... nu werkt mijn moeder dan ook niet.. mijn schoonouders werken beide fulltime.
Je kunt toch niet oprecht van opa's en oma's verwachten dat ze een groot deel van hun tijd besteden aan oppassen, verjaardagen, diplomazwemmen, uitvoeringen op school, voetbalwedstrijden, vakantieopvang, logeertpartijen en weet ik het wat?
Mijn ouders werken bijvoorbeeld beiden, de één full-time, de ander 28 uur. Schoonouders werken beiden full-time. Daarnaast hebben ze nog een zooi hobby's, verenigingen en andere dingen waar ze naartoe moeten, gaan ze regelmatig op vakantie en wonen ze op ruim een uur afstand (mijn ouders).
Als het nodig is kunnen we áltijd op ze terugvallen, nemen ze desnoods vrije dagen op om ons te kunnen helpen zoals bijvoorbeeld toen ik in het ziekenhuis lag. Maar verder gaan ze lekker hun eigen gang, bellen ze een keer per week met mijn dochter en bel ik ze zelf regelmatig en daarnaast zien we ze eens per 2/3 weken.
Prima, zo hoort het ook.Ik heb het verder alleen maar over verjaardagen hoor... De rest is voor mij niet nodig... Hoewel ik dénk (ik weet het niet, heb zelf nog geen kinderen) dat mijn (schoon)ouders het zelf hartstikke leuk zouden vinden om bij het afzwemmen te zijn, zo nu en dan op te passen, kids te logeren te hebben... Maar goed... nu werkt mijn moeder dan ook niet.. mijn schoonouders werken beide fulltime.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:48
Ik zou me er écht niet druk om maken. Ben het ook eens met elninjoo, je kan de kinderen ook meegeven dat een ander moment voor een kadootje en wat exclusieve aandacht van opa en oma ook leuk is. Het zou toch wat zijn dat die mensen niet meer lekker konden genieten omdat hun kinderen nou toevallig een boel kleinkinderen op de wereld gezet hebben! 7 kleinkinderen en 4 (schoon)kinderen, dat betekent 11 dagen in het jaar waarop ze dus niet wegkunnen, dat is toch niet meer te doen? En ik neem aan dat ze wel op een andere manier aandacht aan de verjaardag van de jarige besteden? Prima toch! En als het voor jou zo belangrijk is dat opa en oma komen, dan kan je voor hén toch wel een uitzondering maken en de verjaardag op een andere dag vieren? Als je zelf besluit om het alléén op één specifieke dag te doen moet je ook niet klagen dat er mensen zijn die niet kunnen vind ik. Je biedt dan zelf wel erg weinig ruimte, waar niks mis mee is, maar je kan niet verwachten dat iedereen zich daarin schikt.
Dat ze weg waren/niet meteen terugkwamen toen er een kleinkind werd geboren snap ik minder goed, als pasbevallen moeder zou ik dat wel erg jammer vinden. I
Ik snap ik niet helemaal dat ze niet zaten te springen om het nieuwe babietje als een van de eersten te komen bewonderen.
Dat ze weg waren/niet meteen terugkwamen toen er een kleinkind werd geboren snap ik minder goed, als pasbevallen moeder zou ik dat wel erg jammer vinden. I
Ik snap ik niet helemaal dat ze niet zaten te springen om het nieuwe babietje als een van de eersten te komen bewonderen.
