Empathiekloof

Yakuzakiko vrijdag 18 juli 2025 om 16:18

In de podcast ‘De Zelfhulpvraag’ kwam ik deze term tegen.
Heel erg herkenbaar voor mij, en ik herken er ook bijna alle vrouwen uit mijn omgeving in meerdere of mindere mate in.
Ik heb het een beetje samengevat:

De kloof in relaties waarin de een-vaak de vrouw- meer emotionele arbeid verstouwt dan de ander-vaak de man-.
En dat we dat als een vanzelfsprekend gegeven zien.
Wie voelt zich verantwoordelijk voor de sfeer binnenshuis, wie plooit zich naar de ander?

Is het een vrouwenpatroon; de gerichtheid op de ander, hoe die zich voelt, op aanpassing om de sfeer goed te houden om ontstemming te voorkomen?
Overal zie ik dit patroon opduiken hoe vrouwen inschikken, gericht zijn op het voorzien in de behoeftes en verlangens van hun man en kerngezin.
Ik zie het aanpassen, het faciliteren, het ruimte geven die je zelf niet opeist.
Het uitleggen, het zich moeten verdedigen
Het de ander de veren laten plukken van gezamenlijk werk.

Het is geen individueel relatieprobleem maar een heel diep ingesleten cultureel patroon.
Schrijfster, socioloog en hoogleraar vrouwenstudies Christien Brinkgreve noemt dit ‘het karrenspoor van het patriarchaat’.
Mannen- generaliserend gezegd- nemen én krijgen meer ruimte om hun beschadigingen uit te leven.
Alsof ze meer recht hebben op begrip, meeleven, op het aanpassen van de ander in hun noden te voorzien.
Het is geen onderdrukking, je houdt het beide in stand. Maar er is wel degelijk sprake van machtsverschil.

Ik heb hier eigenlijk altijd heel erg last van gehad, maar kon er geen taal aan geven. Vooral dat hele gedoe met de sfeer leuk houden ben ik spuugzat.
Ik zie hoe mijn moeder en schoonmoeder, schoonzus en zussen zich naar hun man plooien. De oudere generaties een stuk duidelijker dan de jongere generaties.
Je kiest er niet bewust voor, het wordt je voorgeleefd.

Hebben jullie er veel last van (gehad)?

Badeendje92 vrijdag 18 juli 2025 om 16:26

Vroeger wel. Omdat je toch gedrag van je moeder kopieert en de mijne is een hele goede bemiddelaar die graag iedereen tevreden ziet. Maar daardoor zichzelf soms wel wegcijfert. Kostte me bakken met energie, en ik ben er helemaal niet goed in.

Sinds ik een officiële autisme diagnose heb, heb ik het gevoel dat men wat dat betreft wat minder van me verwacht. En ik misschien ook wel minder van mezelf. Plus ik heb nu een vriend die beter is in sociale contacten dan ik, maar die wel ook heel zelfbewust is. Dus ik laat mezelf meer van de zijlijn toekijken, wat ik heerlijk vind.

Attraverso vrijdag 18 juli 2025 om 16:39

Nee ik,kan me daar niet in vinden.
Ttz... Ik ben zelf ook wel zo, de plooier, conflict vermijdend, de gever... Maar daarin lijk ik dan op mijn vader, mijn moeder bvb is helemaal niet zo. Bij ons thuis was het mijn vader die altijd water in zijn wijn moest doen en mijn stiefvader is ook (gelukkig) de plooier. Het zou er anders nogal knetteren. En ik zie genoeg koppels rond mij waar de man zich schikt naar de vrouw, haar zin geeft om de rust te bewaren,... over verschillende generaties.

Kaatje_Ka vrijdag 18 juli 2025 om 16:44

In mijn eigen relatie gaat het over en weer. Soms neem ik meer emotionele ruimte in, soms is het mijn man. Of dat precies 50-50 is weet ik eigenlijk niet, maar het is een balans die we in de loop dat jaren hebben weten te vinden en waar we beiden over het algemeen gelukkig mee zijn.

Maar al dat faciliteren herken ik wel vanuit oude gezinssituatie zeg maar. De rol die mijn moeder vroeger vervulde, vervul ik nu als we samen zijn met mijn familie. Voor mij heel lastig om dat af te schudden.

Als volwassen vrouw durf en kan ik veel meer ruimte innemen dan in mijn rol als dochter.

Solomio vrijdag 18 juli 2025 om 16:53

Ik denk dat we vooral moeten stoppen met dat generaliseren en die man-vrouw-verschillen benadrukken.
Zoals meestal blijkt zijn de verschillen binnen de groepen groter dan de verschillen tussen de groepen.
En ja, kinderen krijgen van jongs af aan geïndoctrineerd welke vaardigheden en taken bij hun geslacht horen. Maar dat geldt dus net zo goed voor mannen.
Die mogen mss hun 'bot'heid meer uitdragen, maar tegelijk moeten ze dat ook.

We moeten streven naar een situatie waarin jongens en meisjes exact hetzelfde worden benaderd, zodat ze daadwerkelijk hun eigen weg kunnen vinden, maar zover zijn we nog lang niet.

En dit soort artikelen helpen daar niet bij.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

NomenNesci0 vrijdag 18 juli 2025 om 16:59

Ik vind het een heel interessant onderwerp en het raakt mijn strijdbaarheid. Omdat ik weet dat dit leeft en speelt en alles dit ademt. Ik ben er wel redelijk van overtuigd dat dit weinig met gender te maken heeft en alles met hoe *we met onze dochters en zonen omgaan.
*We is de maatschappij als totaal

Gelukkig merk ik dit in mijn eigen leven niet tot nauwelijks. Binnen mijn familie zijn de kaarten eigenlijk vrij gelijk geschud en ik durf ook rustig te beweren dat er vrouwen in mijn omgeving zitten waarbij de man gerust de meest zorgzame en attente is van de twee.
Maar ben me ook goed bewust dat je daar erg goed voor moet zoeken, want ze zijn een stuk schaarser gezaaid.

Tavistock vrijdag 18 juli 2025 om 17:07

Ik zie dit bij mijn vriendinnen met gezinnen zeker gebeuren. Zij plooien zich: niet zo duidelijk of bewust, maar omdat het nu eenmaal makkelijker is. Hij gaat er ‘s nachts niet uit voor de kinderen, want hij heeft dan een kort lontje en veel last van slaaptekort. Om vervolgens zelf als een zombie rond te lopen. Of de kinderen niet een paar dagen bij de man willen achterlaten, want ‘dat is zo zwaar voor hem’. Terwijl ze zelf oververmoeid zijn. Maar hij heeft het zo lastig met zijn jeugd, en hij heeft het zo zwaar op zijn werk, en hij vindt de kinderen zo vermoeiend. En zij maar wegcijferen. Ik vind dat heel lastig om op te reageren.

Danae vrijdag 18 juli 2025 om 17:11

Mijn vader had (heeft nog steeds, maar nu even terugdenkend aan mijn jeugd) mijn moeder op een voetstuk staan en deed alles voor haar en voor de kinderen (waaronder ik dus). Dat verwacht ik nu ook van mijn man hoewel dat helemaal niet is wat hij gewend is want bij hem ook echt zo'n iedereen voor zichzelf zettende moeder en bier-bij-thuiskomst verwachtende vader. Maar ik neem dus weinig van hem over en daardoor doet hij het gewoon zelf. Hij vindt me wel eens verwend maar ziet ook dat mijn ouders en veel leukere relatie hebben dan die van hem (want mijn moeder is ook gewoon heel aardig en helpt ook anderen) dus neemt liever die dynamiek over. Ofwel wij hebben een leuke relatie omdat ik een heel goed voorbeeld had/ heb. Ben ik echt dankbaar voor.

Rabarbara vrijdag 18 juli 2025 om 17:17

Solomio schreef: ↑
18-07-2025 16:53
Ik denk dat we vooral moeten stoppen met dat generaliseren en die man-vrouw-verschillen benadrukken.
Zoals meestal blijkt zijn de verschillen binnen de groepen groter dan de verschillen tussen de groepen.
En ja, kinderen krijgen van jongs af aan geïndoctrineerd welke vaardigheden en taken bij hun geslacht horen. Maar dat geldt dus net zo goed voor mannen.
Die mogen mss hun 'bot'heid meer uitdragen, maar tegelijk moeten ze dat ook.

We moeten streven naar een situatie waarin jongens en meisjes exact hetzelfde worden benaderd, zodat ze daadwerkelijk hun eigen weg kunnen vinden, maar zover zijn we nog lang niet.

En dit soort artikelen helpen daar niet bij.

Alhoewel ik het eens ben met het streven dat je noemt, denk ik dat het geen kwaad kan bewustwording van ingesleten patronen te stimuleren. Dat is de enige manier om structureel zaken te veranderen.
Ik kan me nog herinneren hoe mijn mans familie mij een haaibaai vond omdat ik op een verjaardag weigerde in mijn eentje de gasten van drankjes te voorzien of omdat ik niet opsprong als een gedwee type om op bezoek de afwas te doen alleen omdat ik geen piemel heb. Dat had overigens minder met mijn feministische houding te maken, als wel met de voorbeelden van huis uit (als er visite komt, zorgt iedereen daarvoor en gasten hoeven niet af te wassen). Nu vinden ze me misschien nog steeds anders dan zij, maar ik ben best lief en zorgzaam verder.

Si abra la puerta hay lobos.

Teddydeniffler vrijdag 18 juli 2025 om 17:32

Tavistock schreef: ↑
18-07-2025 17:07
Ik zie dit bij mijn vriendinnen met gezinnen zeker gebeuren. Zij plooien zich: niet zo duidelijk of bewust, maar omdat het nu eenmaal makkelijker is. Hij gaat er ‘s nachts niet uit voor de kinderen, want hij heeft dan een kort lontje en veel last van slaaptekort. Om vervolgens zelf als een zombie rond te lopen. Of de kinderen niet een paar dagen bij de man willen achterlaten, want ‘dat is zo zwaar voor hem’. Terwijl ze zelf oververmoeid zijn. Maar hij heeft het zo lastig met zijn jeugd, en hij heeft het zo zwaar op zijn werk, en hij vindt de kinderen zo vermoeiend. En zij maar wegcijferen. Ik vind dat heel lastig om op te reageren.

Zie aanpassing bij vriendinnen vaak, omdat vrouw hetzelf willen doen. Man heeft baby vast om te knuffelen en vrouw pakt baby af om te verschonen, want baby huilt. Vervolgens is vrouw boos, omdat man het verschonen niet gedaan heeft, maar haar liet doen. (Dit krijg ik achteraf te horen). Vrouw kan ook tegen man zeggen hey check baby even, want er wordt gehuild of het even laten en niet meteen zelf actie ondernemen. (Dit geef ik dan ook wel eens aan). Reactie vrouw is meestal 'ja maar anders gaat het toch niet goed, maar inderdaad ik doe het vaak wel gewoon want dan is het huilen over'.
Vraag mij soms ook af of er angst is voor relatiebreuk als vrouwen meer uit handen geven of dit aangeven. Lijkt juist dat er vaak onderliggende teleurstelling van vrouwen in de man is, maar ook onduidelijke communicatie. Waardoor het niet werkt.

Ken gelukkig ook gezinnen waar je echt ziet dat kind het niet uitmaakt wie helpt of de slaapjes doet. Daar is opvoeding echt teamwerk en duidelijk afgesproken.

Als ik mijzelf bekijk ben ik goed opweg meer mijn grenzen aan te gegeven, maar dit is overal, niet alleen thuis.

feow vrijdag 18 juli 2025 om 17:37

Mijn moeder is extreem overheersend en fel. Die plooit zich nog niet als het in haar eigen voordeel is.
Mijn vader zorgt heus ook goed voor zichzelf, maar werd door omstandigheden (mijn ouders zijn niet samen)in de alleenstaande ouderrol gedrukt. Hij moest dus wel zorgen, meer dan voor een man in de jaren 80 normaal was.

Mijn voorbeelden zijn dus niet rolbevestigend, hoewel ik die om mij heen ook (met verbazing) gezien heb.

Ik doe geen stap naar achteren voor een ander. Wel opzij, zodat je naast me kunt staan. Ik doe geen stap naar voren als een ander iets laat liggen, maar kijk achterom en vraag waar diegene blijft. Ik schik me waar nodig, maar bewaak als een draak de balans. In werk en privé. Niet iedereen vind dat leuk, maar dat is niet mijn probleem.

En ik ben me erg bewust van sommige ingesleten patronen en maak nieuwe, even verkeerde, tegengestelde patronen. Stom voorbeeld misschien, maar ik bel als leerkracht (na aan kind gevraagd te hebben wie ik beter kan bellen, daar luister ik uiteraard eerst naar) bij ziekte standaard het tweede nummer op de lijst, het nummer van de vader.

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Solomio vrijdag 18 juli 2025 om 17:38

Rabarbara schreef: ↑
18-07-2025 17:17
Alhoewel ik het eens ben met het streven dat je noemt, denk ik dat het geen kwaad kan bewustwording van ingesleten patronen te stimuleren. Dat is de enige manier om structureel zaken te veranderen.
Ik kan me nog herinneren hoe mijn mans familie mij een haaibaai vond omdat ik op een verjaardag weigerde in mijn eentje de gasten van drankjes te voorzien of omdat ik niet opsprong als een gedwee type om op bezoek de afwas te doen alleen omdat ik geen piemel heb. Dat had overigens minder met mijn feministische houding te maken, als wel met de voorbeelden van huis uit (als er visite komt, zorgt iedereen daarvoor en gasten hoeven niet af te wassen). Nu vinden ze me misschien nog steeds anders dan zij, maar ik ben best lief en zorgzaam verder.

Daar ben ik het dan in principe mee eens, alleen denk ik dat er al heel veel mensen zich hiervan bewust zijn, mss nog niet genoeg.
Maar ik vind het zorgelijker dat er volgens mij steeds meer uitgegaan wordt van dat de man-vrouw-verschillen 'nu eenmaal zo zijn'.

Ik ben opgegroeid in een tijd dat hier echt veel meer tegen gedaan werd dan nu. Campagnes om meisjes meer exacte vakken te laten kiezen (Kies Exact) en jongens ook verantwoordelijk te maken voor huishoudelijke taken (Een beetje vent strijkt zijn eigen overhemd).

Volgens mij zijn die verschillen tegenwoordig juist weer groter aan het worden.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

pepexx vrijdag 18 juli 2025 om 17:40

Ik ben 54 en herken dit totaal niet.

There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.

MyLittlePony vrijdag 18 juli 2025 om 17:48

Solomio schreef: ↑
18-07-2025 16:53
Ik denk dat we vooral moeten stoppen met dat generaliseren en die man-vrouw-verschillen benadrukken.
Zoals meestal blijkt zijn de verschillen binnen de groepen groter dan de verschillen tussen de groepen.

Verder zien mensen meer van dat wat hen bezig houdt. Is vast een naam voor, maar het is een vrij bekende bias.

Zo zie ik vooral hoe mannen zich aanpassen en schikken. Zal ook een kwestie van perspectief zijn

mylittlepony wijzigde dit bericht op 18-07-2025 17:51

26.72% gewijzigd

En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk

Yakuzakiko vrijdag 18 juli 2025 om 17:49

Ik wil ook heel erg graag dat jongens en meisjes hetzelfde worden benaderd, want ik geloof niet in al die verschillen tussen mannen en vrouwen.
Maar ik merk steeds dat ik nog niet volledig bewust ben van alle radertjes in het systeem. Om te veranderen moet ik eerst weten wat ik fout doe.

Teddydeniffler vrijdag 18 juli 2025 om 18:04

Solomio schreef: ↑
18-07-2025 17:38
Daar ben ik het dan in principe mee eens, alleen denk ik dat er al heel veel mensen zich hiervan bewust zijn, mss nog niet genoeg.
Maar ik vind het zorgelijker dat er volgens mij steeds meer uitgegaan wordt van dat de man-vrouw-verschillen 'nu eenmaal zo zijn'.

Ik ben opgegroeid in een tijd dat hier echt veel meer tegen gedaan werd dan nu. Campagnes om meisjes meer exacte vakken te laten kiezen (Kies Exact) en jongens ook verantwoordelijk te maken voor huishoudelijke taken (Een beetje vent strijkt zijn eigen overhemd).

Volgens mij zijn die verschillen tegenwoordig juist weer groter aan het worden.

Vraag mij dan af welke verschillen er nog meer nodig zijn dan de logische, namelijk het lichamelijke deel en zwanger kunnen worden. De rest is gevormd/bedacht.

Iets heel kleins, maar ik stoor mij bijvoorbeeld vaak aan die reclames over menstruatie. Het wordt steeds gebracht alsof het vies is en niet normaal. Vroeger vond ik het vervelend om te benoemen, maar nu interesseert het mij niet meer. Dat is mijn lichaam klaar.
Qua uiterlijk voor de vrouw moet je alles verbergen of oplossen door middeltjes te smeren.

Je ziet nauwelijks/geen reclames over erectieproblemen of urineverlies bij mannen.

teddydeniffler wijzigde dit bericht op 18-07-2025 18:12
Reden: Te vroeg verstuurd

21.37% gewijzigd

Solomio vrijdag 18 juli 2025 om 18:05

Yakuzakiko schreef: ↑
18-07-2025 17:49
Ik wil ook heel erg graag dat jongens en meisjes hetzelfde worden benaderd, want ik geloof niet in al die verschillen tussen mannen en vrouwen.
Maar ik merk steeds dat ik nog niet volledig bewust ben van alle radertjes in het systeem. Om te veranderen moet ik eerst weten wat ik fout doe.

Iedereen heeft vooroordelen, dat is op zich niet direct een probleem.

Als ik twijfel over mijn ideeën, dan vraag ik me regelmatig af of ik ook zo gereageerd had als die ander van het andere gender/geslacht was geweest.
Dat is voor mij vaak heel verhelderend, ook al hoef ik daar van mezelf lang niet altijd direct wat mee te doen.

When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning

rosanna08 vrijdag 18 juli 2025 om 18:18

Teddydeniffler schreef: ↑
18-07-2025 18:04
Vraag mij dan af welke verschillen er nog meer nodig zijn dan de logische, namelijk het lichamelijke deel en zwanger kunnen worden. De rest is gevormd/bedacht.

Iets heel kleins, maar ik stoor mij bijvoorbeeld vaak aan die reclames over menstruatie. Het wordt steeds gebracht alsof het vies is en niet normaal. Vroeger vond ik het vervelend om te benoemen, maar nu interesseert het mij niet meer. Dat is mijn lichaam klaar.
Qua uiterlijk voor de vrouw moet je alles verbergen of oplossen door middeltjes te smeren.

Je ziet nauwelijks/geen reclames over erectieproblemen of urineverlies bij mannen.

wat mij vooral stoort aan die reclames dat we dankzij al dat spul fris en vrolijk die dagen doorkomen ipv het ware verhaal dat het voor veel vrouwen gewoon maandelijkse ellende is.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

MargjeM vrijdag 18 juli 2025 om 18:21

Solomio schreef: ↑
18-07-2025 17:38
Daar ben ik het dan in principe mee eens, alleen denk ik dat er al heel veel mensen zich hiervan bewust zijn, mss nog niet genoeg.
Maar ik vind het zorgelijker dat er volgens mij steeds meer uitgegaan wordt van dat de man-vrouw-verschillen 'nu eenmaal zo zijn'.

Ik ben opgegroeid in een tijd dat hier echt veel meer tegen gedaan werd dan nu. Campagnes om meisjes meer exacte vakken te laten kiezen (Kies Exact) en jongens ook verantwoordelijk te maken voor huishoudelijke taken (Een beetje vent strijkt zijn eigen overhemd).

Volgens mij zijn die verschillen tegenwoordig juist weer groter aan het worden.

Daarom is het juist goed te zijn van verschillen die ontstaan door onterechte overtuigingen zoals de empathiekloof. Dat is vaak een vorm van sociale conditionering.

MargjeM vrijdag 18 juli 2025 om 18:22

Solomio schreef: ↑
18-07-2025 18:05
Iedereen heeft vooroordelen, dat is op zich niet direct een probleem.

Als ik twijfel over mijn ideeën, dan vraag ik me regelmatig af of ik ook zo gereageerd had als die ander van het andere gender/geslacht was geweest.
Dat is voor mij vaak heel verhelderend, ook al hoef ik daar van mezelf lang niet altijd direct wat mee te doen.

Veel mensen doen dat soort dingen niet hoor. En jij bent veel analytischer dan gemiddeld.

nausicaa vrijdag 18 juli 2025 om 18:34

Ik probeer me wel bewust te zijn van patronen, maar ik zal het vast nog doen. Daarvoor zitten te veel dingen inderdaad ingesleten. Ik vraag wel aan àlle medewerkers die een kind krijgen of ze iets met hun arbeidsduur willen, man of vrouw. En ik merkte van de week toen ik een paar (ouders van) vriendinnetjes van kind moest appen pas achteraf dat ik gewoon per kind de eerste ouder die ik tegenkwam had genomen. Wat min of meer 50-50 vader-moeder bleek te zijn.

Ik denk zeker dat het van oudsher zo was, je had als vrouw gewoon te volgen. En toen dat later minder werd, was het nog steeds een risico om veel ruimte in te nemen, want veel vrouwen bleven financieel volledig afhankelijk, dus je kon je niet alle bonje permitteren. Dat is allemaal minder relevant, maar die patronen verdwijnen niet zomaar.
Ik ken het zelf niet zo, maar ik heb geen partner, dus in mijn thuissituatie speelt het minder. Ik plooi wel veel om kind heen, maar ja, die is 6

. Er is mij ook nooit gevraagd om koffie te gaan halen op mijn werk of zo.
Ik ben wel in ons management team de ‘gelijkstrijker’, maar ik denk dat dat meer karakter is dan vrouw zijn. Ik buig namelijk niet zozeer zelf erg mee, ik ben gewoon vrij goed in anderen naar elkaar toe laten komen.
En wellicht spelen genen een rol. Mijn ene oma is midden in de tweede wereldoorlog gescheiden van haar eerste man omdat hij haar bedroog en daar was ze niet van gediend. In Amsterdam, met twee kleine kinderen, zonder alimentatie-wetgeving. Maar dat liet ze zich niet gebeuren. En mijn andere oma had een eigen kleding atelier opgebouwd, ondanks dat ze niet veel formele scholing had. Dus die was ook al niet echt het type wegkruipen. Beiden deden wel de dingen als gasten verzorgen etc, maar dan hebben we het over de jaren 50-60, toen was dat ook echt wel gewoon hoe het ging natuurlijk. Bovendien zouden ze het hen kennende ook helemaal niet op prijs gesteld hebben als mijn opa’s in hun voorraad (ja, hún voorraad ja) gingen zitten rommelen en zomaar dingen gingen uitserveren

.

NomenNesci0 vrijdag 18 juli 2025 om 18:37

Solomio schreef: ↑
18-07-2025 17:38
Daar ben ik het dan in principe mee eens, alleen denk ik dat er al heel veel mensen zich hiervan bewust zijn, mss nog niet genoeg.

Ik zou willen dat er meer mensen zich hiervan bewust zijn. Want de gesprekken die ik wél meekrijg over verschillen, is toch bijna altijd een gesprek of dicussie met een groep vrouwen en dan hoor of lees ik toch nog te vaak vanuit vrouwen dat ze nu eenmaal meer feeling hebben voor zorgen. Als ik zie hoeveel eigenwaarde een vrouw gemiddeld haalt uit het goede moederschap en vrouw-schap, lijkt het ook bijna een soort trots te zijn. Althans, zo komt het op mij over.

Volgens mij zijn die verschillen tegenwoordig juist weer groter aan het worden.

Dat gevoel heb ik ook. Of iig twee duidelijkere stromen, waarbij 1 kant traditioneler is dan ooit en de andere kant meer vrijgevochten is dan ooit. Maar de traditionele kant zie ik wel toenemen. Waarbij vrouwen en meisjes ofwel heel erg insteken op de tradwife achtige rol, ofwel op het type vrouw dat achter een Tate figuur aanzit. Maar beiden duidelijk onderscheid makend tussen wat een vrouw haar rol is en wat een man zijn rol is. Traditioneel vs erg op looks en geld gericht. Erg zonde vind ik dat van al die jaren strijd om een beetje gelijkwaardig behandeld te worden.

happyapple vrijdag 18 juli 2025 om 18:43

rosanna08 schreef: ↑
18-07-2025 18:18
wat mij vooral stoort aan die reclames dat we dankzij al dat spul fris en vrolijk die dagen doorkomen ipv het ware verhaal dat het voor veel vrouwen gewoon maandelijkse ellende is.

Nou dit inderdaad. Wat een ellende maar met maandverband x of tampon y heb je natuurlijk nergens last van

Dropdrop vrijdag 18 juli 2025 om 18:45

Yakuzakiko schreef: ↑
18-07-2025 17:49
Ik wil ook heel erg graag dat jongens en meisjes hetzelfde worden benaderd, want ik geloof niet in al die verschillen tussen mannen en vrouwen.
Maar ik merk steeds dat ik nog niet volledig bewust ben van alle radertjes in het systeem. Om te veranderen moet ik eerst weten wat ik fout doe.

En het gaat bij veel mensen ook heel onbewust.

Voorbeeld: ik heb 2 drukke luide kinderen, maar 'mensen in de maatschappij' vinden mijn dochter eerder irritant/brutaal, terwijl ze mijn zoon grappig en gezellig vinden.

Dus bij luid druk gedrag krijgt mijn dochter te horen dat ze stil moet zijn en mijn zoon wordt opgejut met 'hé boef' en veel gelach.

Die irritatie en daardoor strenger zijn voor vrouwen is heel primair en kun je niet over praten, want ze zeggen: 'het ís toch irritant gedrag?'

Ja dat klopt, maar mensen vinden het van meisjes sneller irritant dat ze luid en druk zijn dan van jongens en ze hebben dat zelf niet eens door.

dropdrop wijzigde dit bericht op 18-07-2025 19:09

16.91% gewijzigd

Dropdrop vrijdag 18 juli 2025 om 18:53

Tavistock schreef: ↑
18-07-2025 17:07
Ik zie dit bij mijn vriendinnen met gezinnen zeker gebeuren. Zij plooien zich: niet zo duidelijk of bewust, maar omdat het nu eenmaal makkelijker is. Hij gaat er ‘s nachts niet uit voor de kinderen, want hij heeft dan een kort lontje en veel last van slaaptekort. Om vervolgens zelf als een zombie rond te lopen. Of de kinderen niet een paar dagen bij de man willen achterlaten, want ‘dat is zo zwaar voor hem’. Terwijl ze zelf oververmoeid zijn. Maar hij heeft het zo lastig met zijn jeugd, en hij heeft het zo zwaar op zijn werk, en hij vindt de kinderen zo vermoeiend. En zij maar wegcijferen. Ik vind dat heel lastig om op te reageren.

Ik zie dit ook om me heen. Het is dé cliché reden voor scheiding in mijn leeftijdsgroep. Vrouwen die het liever alleen doen, als ze er toch alleen voor staan. En mannen die maar niet begrijpen en inzien, dat ze weigeren verantwoordelijkheid te nemen.

Empathiekloof

Actieve topics