Relaties
alle pijlers
Bang voor vriend - wat nu?
woensdag 3 september 2025 om 17:55
Hallo allemaal,
Ik weet even niet meer wat ik nu moet doen en advies zou erg welkom zijn. Ik heb daarnet ruzie gehad om iets onbenulligs met mijn vriend, maar het is volledig uit de hand gelopen.
Even wat achtergrondinformatie: ik ben mishandeld in mijn jeugd en heb de diagnose ptss. Mijn vriend weet hiervan af en weet ook dat ik kan worden getriggerd als iemand erg agressief is. We zijn al zes jaar samen, waarvan we zo'n vier jaar samenwonen. Alles is altijd goed gegaan en tot februari dit jaar heb ik ook nauwelijks last gehad van ptss-gerelateerde klachten sinds ik samen ben met mijn vriend. Ik heb afgelopen februari een situatie meegemaakt waarbij iemand die dicht bij mij en mijn vriend staat behoorlijk verbaal aggressief is geweest en heb daardoor een flinke terugval gehad. Dit nadat het overigens al járen goed ging. De maanden erna ging het steeds weer wat beter en ik dacht dat alles weer goed ging sinds afgelopen juni/juli.
Begin augustus hebben mijn vriend en ik discussie gehad, waarna mijn vriend meerdere keren heel hard een deur heeft dicht gegooit. Ik ben huilend naar hem toe gegaan en heb gevraagd of hij hiermee wilde stoppen omdat ik er ontzettend bang van werd. Hij negeerde mij en heeft toen nog een paar keer hard een deur dichtgegooit. Hij heeft hiervoor later wel zijn excuses aangeboden en aangegeven zelf ook geschrokken te zijn geweest van zijn gedrag. Hij beloofde dat hij dit niet meer zou doen. Ik heb toen uiteindelijk een paar dagen flink last gehad van angstklachten, waaronder een nacht niet geslapen te hebben, omdat ik niet naast hem durfde te slapen.
Afgelopen middag was er een soortgelijke situatie. Terwijl we een discussie hadden heeft mijn vriend iets in mijn gezicht gegooit. Ik ben daar ontzettend van geschrokken en gelijk naar de slaapkamer gevlucht. Mijn vriend kwam achter mij aan en wilde het persé uitpraten terwijl ik aangaf dat ik onzettend bang was. Mijn vriend is vanmiddag nog een aantal keer in onze slaapkamer geweest, twee keer om te roken en twee keer om met mij te willen praten. Ik ben nog steeds heel bang. Ik kruip nu iedere keer onder het dekbed en geef aan niet nu te willen praten, maar mijn vriend probeert de hele tijd het dekbed weg te trekken.
Ik realiseer me goed dat mijn reactie op de situatie niet gezond is en dat het verstandig is om naar de huisarts te gaan. Maar mijn grootste vraag voor nu is hoe ik hier verder mee om kan gaan voor vanavond/vannacht. We hebben wel een beetje geappt en we zijn het er beiden over eens dat ik sowieso een goede nacht slaap nodig heb, ook omdat ik vorige week ben begonnen met een nieuwe baan, maar dat is het dan ook. Mijn vriend wil het persé vanavond nog uitpraten, terwijl ik doodsbang in bed zit. Ik wil het liefste nu even rust aan m'n hoofd, maar dat kan alleen als óf m'n vriend óf ik in ieder geval voor vannacht even ergens anders slaapt. Mijn vriend wilt absoluut niet bij familie of vrienden slapen. Ik heb zelf door omstandigheden geen sociaal netwerk om op terug te vallen. Daarnaast geeft m'n vriend ook aan dat als ik naar een hotel ga de relatie gelijk voorbij is.
Ik weet oprecht echt niet meer wat ik met deze situatie nu aan moet. Ik merk overigens dat nu even m'n hart luchten wel iets helpt gelukkig.
Ik weet even niet meer wat ik nu moet doen en advies zou erg welkom zijn. Ik heb daarnet ruzie gehad om iets onbenulligs met mijn vriend, maar het is volledig uit de hand gelopen.
Even wat achtergrondinformatie: ik ben mishandeld in mijn jeugd en heb de diagnose ptss. Mijn vriend weet hiervan af en weet ook dat ik kan worden getriggerd als iemand erg agressief is. We zijn al zes jaar samen, waarvan we zo'n vier jaar samenwonen. Alles is altijd goed gegaan en tot februari dit jaar heb ik ook nauwelijks last gehad van ptss-gerelateerde klachten sinds ik samen ben met mijn vriend. Ik heb afgelopen februari een situatie meegemaakt waarbij iemand die dicht bij mij en mijn vriend staat behoorlijk verbaal aggressief is geweest en heb daardoor een flinke terugval gehad. Dit nadat het overigens al járen goed ging. De maanden erna ging het steeds weer wat beter en ik dacht dat alles weer goed ging sinds afgelopen juni/juli.
Begin augustus hebben mijn vriend en ik discussie gehad, waarna mijn vriend meerdere keren heel hard een deur heeft dicht gegooit. Ik ben huilend naar hem toe gegaan en heb gevraagd of hij hiermee wilde stoppen omdat ik er ontzettend bang van werd. Hij negeerde mij en heeft toen nog een paar keer hard een deur dichtgegooit. Hij heeft hiervoor later wel zijn excuses aangeboden en aangegeven zelf ook geschrokken te zijn geweest van zijn gedrag. Hij beloofde dat hij dit niet meer zou doen. Ik heb toen uiteindelijk een paar dagen flink last gehad van angstklachten, waaronder een nacht niet geslapen te hebben, omdat ik niet naast hem durfde te slapen.
Afgelopen middag was er een soortgelijke situatie. Terwijl we een discussie hadden heeft mijn vriend iets in mijn gezicht gegooit. Ik ben daar ontzettend van geschrokken en gelijk naar de slaapkamer gevlucht. Mijn vriend kwam achter mij aan en wilde het persé uitpraten terwijl ik aangaf dat ik onzettend bang was. Mijn vriend is vanmiddag nog een aantal keer in onze slaapkamer geweest, twee keer om te roken en twee keer om met mij te willen praten. Ik ben nog steeds heel bang. Ik kruip nu iedere keer onder het dekbed en geef aan niet nu te willen praten, maar mijn vriend probeert de hele tijd het dekbed weg te trekken.
Ik realiseer me goed dat mijn reactie op de situatie niet gezond is en dat het verstandig is om naar de huisarts te gaan. Maar mijn grootste vraag voor nu is hoe ik hier verder mee om kan gaan voor vanavond/vannacht. We hebben wel een beetje geappt en we zijn het er beiden over eens dat ik sowieso een goede nacht slaap nodig heb, ook omdat ik vorige week ben begonnen met een nieuwe baan, maar dat is het dan ook. Mijn vriend wil het persé vanavond nog uitpraten, terwijl ik doodsbang in bed zit. Ik wil het liefste nu even rust aan m'n hoofd, maar dat kan alleen als óf m'n vriend óf ik in ieder geval voor vannacht even ergens anders slaapt. Mijn vriend wilt absoluut niet bij familie of vrienden slapen. Ik heb zelf door omstandigheden geen sociaal netwerk om op terug te vallen. Daarnaast geeft m'n vriend ook aan dat als ik naar een hotel ga de relatie gelijk voorbij is.
Ik weet oprecht echt niet meer wat ik met deze situatie nu aan moet. Ik merk overigens dat nu even m'n hart luchten wel iets helpt gelukkig.
vrijdag 5 september 2025 om 12:38
Dit is een goed voorbeeld.Moiren schreef: ↑05-09-2025 12:13Het is net zoiets als voortdurend een bak spinnen over iemand heen te gooien die fobisch is voor spinnen.
Dan hou je niet van diegene hoor, dan ben je gewoon aan het martelen.
Maar die arme man heeft een gokverslaving. Zo sneu enzo. Dus TO, slikken die hap, mishandeling is oké.
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
vrijdag 5 september 2025 om 12:39
vrijdag 5 september 2025 om 12:42
dat is ook niet de reden van de laatste reacties denk ik, maar het zijn reacties op de postings van Nadine die volledig voorbij gaat aan de angst en de ptss van TO.Rooss4.0 schreef: ↑05-09-2025 12:17TO heeft zelf al aangegeven dat ze (voorlopig?) niet bij hem weggaat. Het is ook wel goed roepen vanaf de zijlijn terwijl we echt wel weten dat de huizen niet voor het oprapen liggen.
Ik gun TO een veilig leven, niet soms maar altijd en overal. En ik hoop heel hard dat er een oplossing komt voor het onderkomenprobleem.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 5 september 2025 om 12:57
Uiteraard. Gelukkig is ze wel al een plan aan het maken voor als ze weggaat.Rooss4.0 schreef: ↑05-09-2025 12:17TO heeft zelf al aangegeven dat ze (voorlopig?) niet bij hem weggaat. Het is ook wel goed roepen vanaf de zijlijn terwijl we echt wel weten dat de huizen niet voor het oprapen liggen.
Ik gun TO een veilig leven, niet soms maar altijd en overal. En ik hoop heel hard dat er een oplossing komt voor het onderkomenprobleem.
Roepen aan de zijlijn is één ding, maar suggereren dat het allemaal wel uit te praten valt na meerdere malen deze agressie, vind ik wel het andere uiterste.
vrijdag 5 september 2025 om 13:28
Klopt precies wat je zegt. Het zijn reacties op Nadine.
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
vrijdag 5 september 2025 om 14:02
Goed te horen dat jullie elkaar als schaapjes achterna lopen. Gelukkig kan ik voor mezelf denken. Ik hoop dat To dat ook kan, want ik gun haar het allerbeste.
vrijdag 5 september 2025 om 14:12
Als meerdere mensen dezelfde mening hebben, wil dat niet zeggen dat ze elkaar als schaapjes achterna lopen. Het kan ook zeggen dat die mening nog zo gek niet is.
En ik denk dat iedereen haar het allerbeste gunt.
vrijdag 5 september 2025 om 14:17
En als iemand ergens op een andere manier tegen aan kijkt, mag dat ook. Dus laten we het er dan op houden dat we To allemaal proberen te helpen op onze eigen manier vanuit onze eigen perceptie.Vivalafete25 schreef: ↑05-09-2025 14:12Als meerdere mensen dezelfde mening hebben, wil dat niet zeggen dat ze elkaar als schaapjes achterna lopen. Het kan ook zeggen dat die mening nog zo gek niet is.
En ik denk dat iedereen haar het allerbeste gunt.
vrijdag 5 september 2025 om 14:19
Hier ben ik het mee eens.
En nogmaals, TO gaat waarschijnlijk voorlopig helemaal niet weg dus tips om het nog een klein beetje leefbaar te houden zijn ze gek nog niet.
.
vrijdag 5 september 2025 om 14:20
Klopt, ik beweer ook nergens dat dat niet mag. Andere mensen kwalificeren als schaapjes mag ook, maar of het aardig is. .
vrijdag 5 september 2025 om 14:58
Bedankt voor alle fijne reacties en de steun. Ik heb alles nog eens goed op een rijtje proberen te zetten voor mezelf. De conclusie die ik hier uit haal is dat ik in een hele benarde situatie zit, waar ik ook niet zo 123 uit kan komen.
Bij mijn vriend spelen er verschillende dingen, waarvan ik denk dat het goed voor hem zou zijn als hij hiervoor hulp zoekt. O.a. het gokken, niet mijn grenzen kunnen/willen respecteren en zijn aggresieve uitbarstingen (die gelukkig nog op één hand te tellen zijn). Hij staat nu op dit moment niet open voor hulp helaas. Ik kan hier verder ook niet veel invloed op uit oefenen. Hij is een volwassen man, als hij niet wilt dan kan ik het ook niet forceren.
Als ik naar mijzelf kijk spelen er ook een aantal zaken. Het gebrek aan een eigen sociaal netwerk is hierin een groot punt. Ik woon in een best dorpse omgeving. Ik vind het moeilijk om er hier tussen te komen, aangezien de meesten elkaar al sinds hun jeugd kennen. Al zal het overigens zeker niet onmogelijk zijn. Wat ook meespeelt is dat ik toen ik zelf ooit naar een vrouwenopvang heb moeten vluchten ook al mijn sociale contacten heb moeten verbreken voor mijn eigen veiligheid. Ik heb dus ook geen vriendinnen van voorheen of familie waar ik nog contact mee heb. En in dit soort situaties heb ik dus niemand in mijn omgeving waarbij ik mijn hart kan luchten of met wie ik wat afleiding kan zoeken. Ook mijn ptss speelt natuurlijk een rol. Het ging de afgelopen jaren ontzettend goed, tot het begin van dit jaar. Ik ben daar zonder therapie weer uit opgekrabbeld, maar nu niet meer zo stabiel als voorheen. Ik wil daarom sowieso al mijn aantekeningen van mijn afgeronde therapieën doornemen om alles weer op te frissen en toepassen waar nodig. En natuurlijk goed voor mezelf zorgen door voldoende te slapen, goed eten etc. En nu na de vakantie weer meer structuur in m'n dagelijkse leven aan gaan brengen.
Daarnaast weet ik van mijzelf dat mijn emoties best diep gaan. Mijn vriend heeft al wel eens aangegeven dat hij het lastig vind om hier mee om te gaan, ook omdat zijn emoties juist veel oppervlakkiger zijn. Al maakt hij ook geen gebruik van de oplossingen die ik hem eerder al heb aangeboden, zoals een lijstje met wat hij kan doen/hoe hij kan reageren.
Ik denk uiteindelijk wel dat alles samen, dus het verschil tussen ons qua emotie uiten, zijn problemen en mijn ptss, bij heeft gedragen aan de situatie waar we nu in zitten. Al praat dit natuurlijk absoluut niet zijn gedrag goed.
Helaas zit ik nu dus wel in een benarde situatie waarin er twee mogelijkheden zijn: 1) de situatie verbeterd 2) de situatie verbeterd niet. Als de situatie niet verbeterd heb ik een heel groot probleem, aangezien ik dus heel moeilijk ander onderdak kan krijgen. Ik hoop dat mijn vriend het licht gaat zien en zijn gedrag veranderd of openstaat voor hulp. Ik ga in ieder geval wel weer goed voor mezelf zorgen zodat ik weer veerkrachtiger wordt en omdat ik het natuurlijk gewoon verdien dat het weer goed gaat met me.
Bij mijn vriend spelen er verschillende dingen, waarvan ik denk dat het goed voor hem zou zijn als hij hiervoor hulp zoekt. O.a. het gokken, niet mijn grenzen kunnen/willen respecteren en zijn aggresieve uitbarstingen (die gelukkig nog op één hand te tellen zijn). Hij staat nu op dit moment niet open voor hulp helaas. Ik kan hier verder ook niet veel invloed op uit oefenen. Hij is een volwassen man, als hij niet wilt dan kan ik het ook niet forceren.
Als ik naar mijzelf kijk spelen er ook een aantal zaken. Het gebrek aan een eigen sociaal netwerk is hierin een groot punt. Ik woon in een best dorpse omgeving. Ik vind het moeilijk om er hier tussen te komen, aangezien de meesten elkaar al sinds hun jeugd kennen. Al zal het overigens zeker niet onmogelijk zijn. Wat ook meespeelt is dat ik toen ik zelf ooit naar een vrouwenopvang heb moeten vluchten ook al mijn sociale contacten heb moeten verbreken voor mijn eigen veiligheid. Ik heb dus ook geen vriendinnen van voorheen of familie waar ik nog contact mee heb. En in dit soort situaties heb ik dus niemand in mijn omgeving waarbij ik mijn hart kan luchten of met wie ik wat afleiding kan zoeken. Ook mijn ptss speelt natuurlijk een rol. Het ging de afgelopen jaren ontzettend goed, tot het begin van dit jaar. Ik ben daar zonder therapie weer uit opgekrabbeld, maar nu niet meer zo stabiel als voorheen. Ik wil daarom sowieso al mijn aantekeningen van mijn afgeronde therapieën doornemen om alles weer op te frissen en toepassen waar nodig. En natuurlijk goed voor mezelf zorgen door voldoende te slapen, goed eten etc. En nu na de vakantie weer meer structuur in m'n dagelijkse leven aan gaan brengen.
Daarnaast weet ik van mijzelf dat mijn emoties best diep gaan. Mijn vriend heeft al wel eens aangegeven dat hij het lastig vind om hier mee om te gaan, ook omdat zijn emoties juist veel oppervlakkiger zijn. Al maakt hij ook geen gebruik van de oplossingen die ik hem eerder al heb aangeboden, zoals een lijstje met wat hij kan doen/hoe hij kan reageren.
Ik denk uiteindelijk wel dat alles samen, dus het verschil tussen ons qua emotie uiten, zijn problemen en mijn ptss, bij heeft gedragen aan de situatie waar we nu in zitten. Al praat dit natuurlijk absoluut niet zijn gedrag goed.
Helaas zit ik nu dus wel in een benarde situatie waarin er twee mogelijkheden zijn: 1) de situatie verbeterd 2) de situatie verbeterd niet. Als de situatie niet verbeterd heb ik een heel groot probleem, aangezien ik dus heel moeilijk ander onderdak kan krijgen. Ik hoop dat mijn vriend het licht gaat zien en zijn gedrag veranderd of openstaat voor hulp. Ik ga in ieder geval wel weer goed voor mezelf zorgen zodat ik weer veerkrachtiger wordt en omdat ik het natuurlijk gewoon verdien dat het weer goed gaat met me.
vrijdag 5 september 2025 om 15:03
Tips om het nog een klein beetje leefbaar te houden zijn zeer zeker welkom! Ondanks dat ik hoop dat het goed komt denk ik wel dat het naief is om er geen rekening mee te houden dat de situatie nog veel erger kan gaan worden.
Ik zit nu bijvoorbeeld ook met het feit dat mijn vriend dus nu de hele dag al thuis is, terwijl ik me nog steeds niet op mijn gemak voel als hij in de buurt is. Gelukkig zit hij de hele dag al in de slaapkamer, zodat ik nu fijn aan de eettafel kan werken. Ik ga overigens komende week vier dagen naar kantoor, dus dat is een fijn vooruitzicht. Al is het natuurlijk ook bizar dat ik sta te trappelen om 4 lange dagen op kantoor te gaan zitten, met daarnaast nog 3,5u reistijd per dag ...
vrijdag 5 september 2025 om 15:04
Schaapjes nog wel. Ik kan ook prima voor mezelf denken. Toevallig heb ik dezelfde mening als een stel anderen hier. En ook ik gun haar het allerbeste, zoals je kunt lezen.
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
vrijdag 5 september 2025 om 15:06
Lieverd, dit zegt zoveel. Jij moet doen wat voor jou het beste voelt. Ik vind het niet ok hoe jij je voelt in deze relatie.Lamaatjee schreef: ↑05-09-2025 15:03Tips om het nog een klein beetje leefbaar te houden zijn zeer zeker welkom! Ondanks dat ik hoop dat het goed komt denk ik wel dat het naief is om er geen rekening mee te houden dat de situatie nog veel erger kan gaan worden.
Ik zit nu bijvoorbeeld ook met het feit dat mijn vriend dus nu de hele dag al thuis is, terwijl ik me nog steeds niet op mijn gemak voel als hij in de buurt is. Gelukkig zit hij de hele dag al in de slaapkamer, zodat ik nu fijn aan de eettafel kan werken. Ik ga overigens komende week vier dagen naar kantoor, dus dat is een fijn vooruitzicht. Al is het natuurlijk ook bizar dat ik sta te trappelen om 4 lange dagen op kantoor te gaan zitten, met daarnaast nog 3,5u reistijd per dag ...
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
vrijdag 5 september 2025 om 15:12
Fijn dat je nog zo uitgebreid komt updaten TO! Zo te lezen heb je inzicht in de problematiek. Het vervelende is dat als je partner niet openstaat voor hulp er natuurlijk geen oplossing komt. Ook klinkt hij momenteel niet als een stabiele partner door zijn verslavingen en woede-uitbarstingen.
Het lijkt me ook een goed idee dat je aan jezelf gaat werken en je sociale kring. Sta je al ingeschreven bij verschillende woningbouwen? Zorg ervoor dat je altijd een backup plan hebt. Je weet dat als het echt uit de hand loopt je terecht kan bij VeiligThuis. Misschien zou je ook gesprekken kunnen voeren met een psycholoog over je huidige situatie hoe je beter voor jezelf kunt gaan zorgen.
Het lijkt me ook een goed idee dat je aan jezelf gaat werken en je sociale kring. Sta je al ingeschreven bij verschillende woningbouwen? Zorg ervoor dat je altijd een backup plan hebt. Je weet dat als het echt uit de hand loopt je terecht kan bij VeiligThuis. Misschien zou je ook gesprekken kunnen voeren met een psycholoog over je huidige situatie hoe je beter voor jezelf kunt gaan zorgen.
vrijdag 5 september 2025 om 15:15
Is er iemand op je werk die je in vertrouwen zou kunnen nemen?Lamaatjee schreef: ↑05-09-2025 15:03Tips om het nog een klein beetje leefbaar te houden zijn zeer zeker welkom! Ondanks dat ik hoop dat het goed komt denk ik wel dat het naief is om er geen rekening mee te houden dat de situatie nog veel erger kan gaan worden.
Ik zit nu bijvoorbeeld ook met het feit dat mijn vriend dus nu de hele dag al thuis is, terwijl ik me nog steeds niet op mijn gemak voel als hij in de buurt is. Gelukkig zit hij de hele dag al in de slaapkamer, zodat ik nu fijn aan de eettafel kan werken. Ik ga overigens komende week vier dagen naar kantoor, dus dat is een fijn vooruitzicht. Al is het natuurlijk ook bizar dat ik sta te trappelen om 4 lange dagen op kantoor te gaan zitten, met daarnaast nog 3,5u reistijd per dag ...
vrijdag 5 september 2025 om 15:33
Ik sta momenteel in twee regio's ingeschreven voor een sociale huurwoning, maar de wachttijden zijn ontzettend lang. In de ene regio sta nu zo'n 2,5 jaar ingeschreven geloof ik, maar ben ik nu pas nr. 300 van de 700 ofzo als ik bij de advertenties kijk. En bij de andere sta ik al bijna 5 jaar ingeschreven, maar daar sta ik hooguit op plek 250 van de ruim 1200+ reacties. De laatste regio biedt overigens lotingen aan voor woningen. Daar reageren ook bizar veel mensen op, maar niet geschoten is altijd mis. En mocht ik dan toch de loting winnen, dan kan ik natuurlijk altijd nog besluiten om de woning af te wijzen als ik het toch niet wil. Maar dan heb ik tenminste nog de keuze.PickingUpThePieces schreef: ↑05-09-2025 15:12Fijn dat je nog zo uitgebreid komt updaten TO! Zo te lezen heb je inzicht in de problematiek. Het vervelende is dat als je partner niet openstaat voor hulp er natuurlijk geen oplossing komt. Ook klinkt hij momenteel niet als een stabiele partner door zijn verslavingen en woede-uitbarstingen.
Het lijkt me ook een goed idee dat je aan jezelf gaat werken en je sociale kring. Sta je al ingeschreven bij verschillende woningbouwen? Zorg ervoor dat je altijd een backup plan hebt. Je weet dat als het echt uit de hand loopt je terecht kan bij VeiligThuis. Misschien zou je ook gesprekken kunnen voeren met een psycholoog over je huidige situatie hoe je beter voor jezelf kunt gaan zorgen.
Ik ben van plan om morgen een stukje te gaan wandelen en dan met VT te bellen. En aan de hand daarvan kijken welke actie ik verder ga ondernemen.
vrijdag 5 september 2025 om 15:35
vrijdag 5 september 2025 om 16:56
Hoi Lamaatjee,Lamaatjee schreef: ↑05-09-2025 15:33Ik sta momenteel in twee regio's ingeschreven voor een sociale huurwoning, maar de wachttijden zijn ontzettend lang. In de ene regio sta nu zo'n 2,5 jaar ingeschreven geloof ik, maar ben ik nu pas nr. 300 van de 700 ofzo als ik bij de advertenties kijk. En bij de andere sta ik al bijna 5 jaar ingeschreven, maar daar sta ik hooguit op plek 250 van de ruim 1200+ reacties. De laatste regio biedt overigens lotingen aan voor woningen. Daar reageren ook bizar veel mensen op, maar niet geschoten is altijd mis. En mocht ik dan toch de loting winnen, dan kan ik natuurlijk altijd nog besluiten om de woning af te wijzen als ik het toch niet wil. Maar dan heb ik tenminste nog de keuze.
Ik ben van plan om morgen een stukje te gaan wandelen en dan met VT te bellen. En aan de hand daarvan kijken welke actie ik verder ga ondernemen.
Zou je ook ergens een kamer kunnen huren en dan vandaaruit verder kijken?
Sterkte
Pieremachochel
vrijdag 5 september 2025 om 17:33
vrijdag 5 september 2025 om 19:19
Heel goed plan.Lamaatjee schreef: ↑05-09-2025 15:33Ik sta momenteel in twee regio's ingeschreven voor een sociale huurwoning, maar de wachttijden zijn ontzettend lang. In de ene regio sta nu zo'n 2,5 jaar ingeschreven geloof ik, maar ben ik nu pas nr. 300 van de 700 ofzo als ik bij de advertenties kijk. En bij de andere sta ik al bijna 5 jaar ingeschreven, maar daar sta ik hooguit op plek 250 van de ruim 1200+ reacties. De laatste regio biedt overigens lotingen aan voor woningen. Daar reageren ook bizar veel mensen op, maar niet geschoten is altijd mis. En mocht ik dan toch de loting winnen, dan kan ik natuurlijk altijd nog besluiten om de woning af te wijzen als ik het toch niet wil. Maar dan heb ik tenminste nog de keuze.
Ik ben van plan om morgen een stukje te gaan wandelen en dan met VT te bellen. En aan de hand daarvan kijken welke actie ik verder ga ondernemen.
Mijn tip: reageer ook op oude, kleine huizen/appartementen. Zo kwam ik ineens aan een huis, terwijl ik dat volgens mijn duur normaal gesproken niet kwam. Het was volledig uitgeleefd, maar een beetje verf doet een hoop.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
vrijdag 5 september 2025 om 19:21
Dit is alsof jij je been hebt gebroken en hij er tien keer tegenaan trapt.Lamaatjee schreef: ↑04-09-2025 08:30Als iemand een deur hard dicht gooit schrik ik daar nog geen halve seconde van, maar is er verder niets aan de hand. Maar dit ging over zeker minstens tien minuten constant en express deuren ontzettend hard dicht gooien. En als ik hem laten weten dat ik ontzettend bang ben, gewoon ermee doorgaan.
Dat is niet normaal
vrijdag 5 september 2025 om 19:23
Mooie reden om een paar nachten daar te overnachtenLamaatjee schreef: ↑05-09-2025 15:03Tips om het nog een klein beetje leefbaar te houden zijn zeer zeker welkom! Ondanks dat ik hoop dat het goed komt denk ik wel dat het naief is om er geen rekening mee te houden dat de situatie nog veel erger kan gaan worden.
Ik zit nu bijvoorbeeld ook met het feit dat mijn vriend dus nu de hele dag al thuis is, terwijl ik me nog steeds niet op mijn gemak voel als hij in de buurt is. Gelukkig zit hij de hele dag al in de slaapkamer, zodat ik nu fijn aan de eettafel kan werken. Ik ga overigens komende week vier dagen naar kantoor, dus dat is een fijn vooruitzicht. Al is het natuurlijk ook bizar dat ik sta te trappelen om 4 lange dagen op kantoor te gaan zitten, met daarnaast nog 3,5u reistijd per dag ...
Maar gekheid is het wel natuurlijk, dat jij je zonk veilig voelt dat dit je overwegingen zijn.
Ik heb tips, maar ja, eigenlijk zijn dat helemaal geen tips, want allemaal traumareacties.
Ik hoop dat het je lukt om VT te spreken, ik denk dat zij je echt goed op weg kunnen helpen.
Ik weet trouwens niet of je blauwe plekken of schaafwondjes hebt, maar maak er foto’s van en zet die in een cloud/mailadres waar hij nooit bij zou kunnen. Sowieso handig om daar documenten te gaan bewaren.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
