Kinderen
alle pijlers
Ondersteunen makker van kind??
zaterdag 11 oktober 2025 om 10:46
Jong volwassen kind heeft een makker (beide zijn 18) die nog thuis woont maar thuis laat op meerdere gebieden steken vallen. Ik probeer het en der wat op te vangen. Zo ga ik mee naar diploma-uitreikingen, regel ik vervoer naar belangrijke dingen en zet ik een goede maaltijd voor als hier is, geef ik kliekjes mee en probeer ik advies te geven als gevraagd. Dat is prima, meer kan ik niet, hier wonen gaat niet en op zichzelf is te vroeg.
Goed, waar ik mee worstel is hoe ik praat over thuis. Makker praat over fijne moeder en support. Weet ook niet beter. Ik houd me op de vlakte, durf ouders niet goed af te vallen maar vind er heel veel van. En niet alleen ik hoor, mentoren etc maken zich ook enorme zorgen.
Maar met dat op de vlakte houden ben ik ook bang dat ik niet mentaal ondersteun. Het is niet ok wat er gebeurd, moet ik dat niet ook zo zeggen? Dat erkennen. Maar ik wil geen loyaliteit probleem veroorzaken en daarmee wegduwen.
Jullie snappen het probleem!
Iemand advies?
Bedankt!!
Goed, waar ik mee worstel is hoe ik praat over thuis. Makker praat over fijne moeder en support. Weet ook niet beter. Ik houd me op de vlakte, durf ouders niet goed af te vallen maar vind er heel veel van. En niet alleen ik hoor, mentoren etc maken zich ook enorme zorgen.
Maar met dat op de vlakte houden ben ik ook bang dat ik niet mentaal ondersteun. Het is niet ok wat er gebeurd, moet ik dat niet ook zo zeggen? Dat erkennen. Maar ik wil geen loyaliteit probleem veroorzaken en daarmee wegduwen.
Jullie snappen het probleem!
Iemand advies?
Bedankt!!
zaterdag 11 oktober 2025 om 11:03
gonniegijsje schreef: ↑11-10-2025 10:46Maar met dat op de vlakte houden ben ik ook bang dat ik niet mentaal ondersteun. Het is niet ok wat er gebeurd, moet ik dat niet ook zo zeggen? Dat erkennen. Maar ik wil geen loyaliteit probleem veroorzaken en daarmee wegduwen.
Wat fijn dat jij er zo voor hem bent, heel liefdevol en waardevol! Lastige situatie ook, ik denk inderdaad dat je moet uitkijken met het afvallen/afkeuren van zijn ouders, grote kans dat hij dan afstand van jullie gaat nemen. Het lijkt me beter om gesprekken open te houden, vragen te stellen of hoe hij naar bepaalde dingen kijkt. Hoe hij het misschien liever anders zou willen, waar hij behoefte aan heeft. Als hij daarvoor open staat tenminste.
In elk geval aangeven dat hij altijd bij je terecht kan voor hulp, vragen en vooral ook als luisterend oor. En als hij dan eens iets loslaat kun je dus voorzichtig doorvragen.
zaterdag 11 oktober 2025 om 11:04
zaterdag 11 oktober 2025 om 11:05
Mentaal ondersteunen doe je al door er voor de makker te zijn als die bij jullie is. Een veilige plek, waar je welkom bent en waar geen oordeel geveld wordt over de thuissituatie is goud waard!
Meer dan goud waard misschien wel.
Mentoren of school kan misschien actie ondernemen.
Risico is namelijk dat als je je met de ouders gaat bemoeien makker het gevoel gaat krijgen te moeten kiezen. Zeker als ouders gaan afgeven op jou. Dan is makker een veilige haven kwijt
Meer dan goud waard misschien wel.
Mentoren of school kan misschien actie ondernemen.
Risico is namelijk dat als je je met de ouders gaat bemoeien makker het gevoel gaat krijgen te moeten kiezen. Zeker als ouders gaan afgeven op jou. Dan is makker een veilige haven kwijt
zaterdag 11 oktober 2025 om 11:05
Ik zou inderdaad waken voor het “zwart” maken van moeder en thuis.
Je kan wel eens vragen hoe hij zelf dan tegen dingen aan kijkt. Of hij hij zelf iets zal doen. Dus reflecterend naar hem zelf toen.
En verder vooral doen wat je blijft doen
Je kan wel eens vragen hoe hij zelf dan tegen dingen aan kijkt. Of hij hij zelf iets zal doen. Dus reflecterend naar hem zelf toen.
En verder vooral doen wat je blijft doen
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
zaterdag 11 oktober 2025 om 11:09
Wij hebben vroeger in tienertijd meerdere vrienden van siblings opgevangen, 2 zijn uiteindelijk ook paar jaar bij ons komen wonen, en die beschouw ik nu nog steeds als broers.
Je moet noooit oordelend uitlaten over hun eigen thuis! Zelfs niet als zij zelf bij je komen klagen. Een kind zal altijd loyaal blijven naar ouders, en zo loop je risico dat ze afstand gaan nemen. Probeer er inderdaad gewoon voor hem te zijn, te laten weten dat hij altijd bij jullie terecht kan etc. Je mag natuurlijk wel luisterend oor bieden en troosten oid, maar ga niet mee praten als hij wel klaagt.
Mijn ouders (en wij) hebben destijds ook heel veel moeten inslikken over wat we eigenlijk dachten van de originele, tekortkomende gezinnen. Maar daardoor voelde ze zich wel altijd veilig bij ons.
Overigens wel heel liefdevol dat je dit voor hem doet!
Je moet noooit oordelend uitlaten over hun eigen thuis! Zelfs niet als zij zelf bij je komen klagen. Een kind zal altijd loyaal blijven naar ouders, en zo loop je risico dat ze afstand gaan nemen. Probeer er inderdaad gewoon voor hem te zijn, te laten weten dat hij altijd bij jullie terecht kan etc. Je mag natuurlijk wel luisterend oor bieden en troosten oid, maar ga niet mee praten als hij wel klaagt.
Mijn ouders (en wij) hebben destijds ook heel veel moeten inslikken over wat we eigenlijk dachten van de originele, tekortkomende gezinnen. Maar daardoor voelde ze zich wel altijd veilig bij ons.
Overigens wel heel liefdevol dat je dit voor hem doet!
zaterdag 11 oktober 2025 om 11:59
Waarschijnlijk voelt makker wel aan dat er iets niet helemaal klopt, hij zal zijn ouders niet openlijk afvallen.
Ik sluit me aan bij de forummers hier die je aanraden om je wat de ouders betreft op de vlakte te houden, maar wel een veilige plek te bieden waar hij zich kan uiten en laten zien indien hij daar zelf aan toe is.
Ik zat op de middelbare school ook in een lastige thuissituatie en dacht dat prima voor de buitenwereld verborgen te houden. Totdat een docent mij op een gegeven moment vroeg om na de les even te blijven zitten.
Hij heeft me toen gevraagd hoe het met mij en thuis ging, omdat mijn ouders nooit op school verschenen voor de 10 minuten gesprekken, en mijn schoolprestaties achteruit gingen.
Ik sloeg compleet dicht en schaamde me tot op het bod. Werkelijkheid was dat mijn ouders wilden dat ik van school afging omdat ik geen leerplicht meer had, en het niet nodig vonden dat ik verder leerde, en dat ook benadrukten door geen enkele steun, zowel mentaal als financieel te bieden.
Hun beleid heeft succes gehad, ik ben met hakken over de sloot geslaagd en ben gaan werken.
Maar dat terzijde, de bedoeling van die docent was goed, maar ik kon de hulp die hij me aanbood niet aannemen. Vanaf dat moment voelde ik me niet meer vrij in zijn lessen, vermeed oogcontact en zorgde ervoor dat ik snel de klas uit was nadat de bel gegaan was.
Ik weet trouwens niet wat hij had moeten doen om wel door mijn muur te komen.
Tegenwoordig troost het me wel dat hij me zag en die poging heeft gedaan, maar dat is 45 jaar later.
Ik sluit me aan bij de forummers hier die je aanraden om je wat de ouders betreft op de vlakte te houden, maar wel een veilige plek te bieden waar hij zich kan uiten en laten zien indien hij daar zelf aan toe is.
Ik zat op de middelbare school ook in een lastige thuissituatie en dacht dat prima voor de buitenwereld verborgen te houden. Totdat een docent mij op een gegeven moment vroeg om na de les even te blijven zitten.
Hij heeft me toen gevraagd hoe het met mij en thuis ging, omdat mijn ouders nooit op school verschenen voor de 10 minuten gesprekken, en mijn schoolprestaties achteruit gingen.
Ik sloeg compleet dicht en schaamde me tot op het bod. Werkelijkheid was dat mijn ouders wilden dat ik van school afging omdat ik geen leerplicht meer had, en het niet nodig vonden dat ik verder leerde, en dat ook benadrukten door geen enkele steun, zowel mentaal als financieel te bieden.
Hun beleid heeft succes gehad, ik ben met hakken over de sloot geslaagd en ben gaan werken.
Maar dat terzijde, de bedoeling van die docent was goed, maar ik kon de hulp die hij me aanbood niet aannemen. Vanaf dat moment voelde ik me niet meer vrij in zijn lessen, vermeed oogcontact en zorgde ervoor dat ik snel de klas uit was nadat de bel gegaan was.
Ik weet trouwens niet wat hij had moeten doen om wel door mijn muur te komen.
Tegenwoordig troost het me wel dat hij me zag en die poging heeft gedaan, maar dat is 45 jaar later.
leclerc wijzigde dit bericht op 11-10-2025 12:00
Reden: stijlfoutje
Reden: stijlfoutje
1.04% gewijzigd
zaterdag 11 oktober 2025 om 12:18
Ik geloof niet dat het loyaal zijn naar mijn ouders het ding was, maar juist het idee dat ik aan anderen uit zou moeten leggen dat er naast al het slechte ook heel veel goed was.
Het kan écht waar zijn, een fijne moeder en support. Naast de steken die vallen.
En het is verdomd kut als iemand je naast de vallende steken ook nog het goede af ‘moet/wil’ nemen, omdat diegene de fijne dingen anders ziet.
Ik kan blij zijn als x mij hele sokken geeft. Blij en dankbaar, en me geliefd voelen. Ik ben iemand die mij er op wijst dat mijn sokken nooit gewassen worden niet dankbaar. Ik ben iemand die mijn sokken wast wél dankbaar.
En ik ben iemand die keihard zei waar het op stond, in plaats van een softe omschrijving van ervaren ongemak omdat de kinderen erbij waren, ook nog steeds dankbaar. Maar die trok een grens bij gedrag, die gaf geen oordeel over opvoeding of alle andere dingen (positief of negatief).
Het kan écht waar zijn, een fijne moeder en support. Naast de steken die vallen.
En het is verdomd kut als iemand je naast de vallende steken ook nog het goede af ‘moet/wil’ nemen, omdat diegene de fijne dingen anders ziet.
Ik kan blij zijn als x mij hele sokken geeft. Blij en dankbaar, en me geliefd voelen. Ik ben iemand die mij er op wijst dat mijn sokken nooit gewassen worden niet dankbaar. Ik ben iemand die mijn sokken wast wél dankbaar.
En ik ben iemand die keihard zei waar het op stond, in plaats van een softe omschrijving van ervaren ongemak omdat de kinderen erbij waren, ook nog steeds dankbaar. Maar die trok een grens bij gedrag, die gaf geen oordeel over opvoeding of alle andere dingen (positief of negatief).
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 11 oktober 2025 om 13:31
Hij heeft nu nog niet de hersenontwikkeling en de persoonlijke situatie (zelfstandigheid, afstand) om te reflecteren op het gedrag van zijn ouders, dus vraag dat ook niet van hem.
Dat je echt kunt reflecteren en jezelf los kunt zien van je ouders komt zo tussen je 21ste en 25ste.
Bij sommigen al veel eerder uiteraard en bij anderen komt het nooit.
Dat je echt kunt reflecteren en jezelf los kunt zien van je ouders komt zo tussen je 21ste en 25ste.
Bij sommigen al veel eerder uiteraard en bij anderen komt het nooit.
zaterdag 11 oktober 2025 om 14:12
Ik denk dat je de impact van je goede zorgen onderschat. Wat je nu doet, luisteren, zorgen in praktische zin en niet oordelen, is al zo vreselijk waardevol!
Wat feow zegt is waar... probeer juist blij te zijn voor makker als hij positief over zijn moeder verteld. Dat is het enige wat hij aan haar heeft. Pak dat niet af, maar probeer het met hem te koesteren.
Ik snap dat het niet makkelijk is om je oordeel voor je te houden, maar juist omdat je dat doet en niet aan het trekken gaat naar antwoorden die hij niet wil geven, ben jij zijn veilige haven.
Ieder kind in zo'n situatie heeft een volwassene nodig die een figuurlijke arm om hem heenslaat zodat je de zorgen van thuis de baas kunt blijven. Je doet het goed en meer hoeft niet.
Wat feow zegt is waar... probeer juist blij te zijn voor makker als hij positief over zijn moeder verteld. Dat is het enige wat hij aan haar heeft. Pak dat niet af, maar probeer het met hem te koesteren.
Ik snap dat het niet makkelijk is om je oordeel voor je te houden, maar juist omdat je dat doet en niet aan het trekken gaat naar antwoorden die hij niet wil geven, ben jij zijn veilige haven.
Ieder kind in zo'n situatie heeft een volwassene nodig die een figuurlijke arm om hem heenslaat zodat je de zorgen van thuis de baas kunt blijven. Je doet het goed en meer hoeft niet.
zaterdag 11 oktober 2025 om 14:32
TO, onderschat niet hoe belangrijk je bent. Dat je niet tegen de vriend van je zoon uitspreekt dat zijn moeder niet zo'n goede moeder is, is prima. Het maakt jou niet medeplichtig ofzo, eerder toont het je fijngevoeligheid. Vriend zoon weet ergens wel al dat het niet klopt, maar die ontdekking moet hem niet per se opgedrongen worden.
rabarbara wijzigde dit bericht op 11-10-2025 22:21
45.79% gewijzigd
Si abra la puerta hay lobos.
zaterdag 11 oktober 2025 om 16:09
Makker? Staakt uw wild geraas?
Heb je voor jezelf helder waarom je makkers beeld van moeder zou willen nuanceren? Heb je daar een bedoeling mee?
Ik denk dat het kind-eigen is om de goede eigenschappen van je ouders te willen benadrukken. En ik denk dat je een kind nooit in de verdediging mag duwen als het om diens ouders gaat.
Neutraal is het toverwoord.
En verder ben ik het ermee eens dat het top is dat je voor dit joch doet. Of dit meisje.
Heb je voor jezelf helder waarom je makkers beeld van moeder zou willen nuanceren? Heb je daar een bedoeling mee?
Ik denk dat het kind-eigen is om de goede eigenschappen van je ouders te willen benadrukken. En ik denk dat je een kind nooit in de verdediging mag duwen als het om diens ouders gaat.
Neutraal is het toverwoord.
En verder ben ik het ermee eens dat het top is dat je voor dit joch doet. Of dit meisje.
.
zaterdag 11 oktober 2025 om 16:16
Geef hem tijd.
En toch een beetje een fijne afsluit van het leven bij zijn ouders. Ook al zijn die dan niet perfect.
Ooit gaat ie op zichzelf of trekt hij bij iemand in. En trekt misschien gaandeweg conclusies. Maar tot die tijd zit hij sowieso daar vast.
En toch een beetje een fijne afsluit van het leven bij zijn ouders. Ook al zijn die dan niet perfect.
Ooit gaat ie op zichzelf of trekt hij bij iemand in. En trekt misschien gaandeweg conclusies. Maar tot die tijd zit hij sowieso daar vast.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 11 oktober 2025 om 16:26
Ik denk dat je al heel erg mentaal ondersteunt door hem te laten zien hoe het ook kan, door hem een veilige, stabiele, verzorgende basis te geven. En als hij er eens iets over wil zeggen, dan komt dat vanzelf wel. Of niet. Ik ken ook volwassenen van 50+ die mishandeld en verwaarloosd zijn door hun ouders en nog steeds niet voorbij die loyaliteit kunnen/durven te kijken om daarmee te erkennen dat het (ook) kut was. Ik denk niet dat het aan een ander is om dat inzicht te bieden. Ieder mag dat voor zich weten.
zaterdag 11 oktober 2025 om 19:07
zaterdag 11 oktober 2025 om 22:20
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
