Gekwetst, hoe bespreekbaar maken?
            
                                
              donderdag 23 oktober 2025 om 23:37
            
                            
                                                             
                                Als meelezer lees ik hier regelmatig nuttige en goede adviezen. Deze keer wil ik zelf graag advies.
Binnenkort is mijn moeder jarig. Ze gaat vaak een paar dagen op vakantie en viert het niet echt. Wel vindt ze het gezellig als we (kinderen en kleinkinderen) langskomen na de vakantie. Dat initiatief komt dan bij ons, de kinderen, vandaan. So far so good.
Onlangs liet ze mij weten dat ze dit jaar weer op vakantie is met haar verjaardag en dat ze mijn sibling met gezin heeft uitgenodigd om mee te gaan. Ik reageerde verrast en er kwam uitleg waarom ze mijn gezin niet heeft uitgenodigd.
En toch...het knaagt dat ze dit zo terloops vertelt. Ik voel me gekwetst dat ze niet op voorhand haar idee/wens heeft besproken en dat ze mijn gezin niet de kans geeft om haar verjaardag te vieren.
We zijn nooit goed geweest in het bespreken van emoties. Ik heb daar de laatste jaren wel stappen in gemaakt, maar toch vind ik het lastig om dit bespreekbaar te maken.
Wie heeft er de gouden tip?!
                    Binnenkort is mijn moeder jarig. Ze gaat vaak een paar dagen op vakantie en viert het niet echt. Wel vindt ze het gezellig als we (kinderen en kleinkinderen) langskomen na de vakantie. Dat initiatief komt dan bij ons, de kinderen, vandaan. So far so good.
Onlangs liet ze mij weten dat ze dit jaar weer op vakantie is met haar verjaardag en dat ze mijn sibling met gezin heeft uitgenodigd om mee te gaan. Ik reageerde verrast en er kwam uitleg waarom ze mijn gezin niet heeft uitgenodigd.
En toch...het knaagt dat ze dit zo terloops vertelt. Ik voel me gekwetst dat ze niet op voorhand haar idee/wens heeft besproken en dat ze mijn gezin niet de kans geeft om haar verjaardag te vieren.
We zijn nooit goed geweest in het bespreken van emoties. Ik heb daar de laatste jaren wel stappen in gemaakt, maar toch vind ik het lastig om dit bespreekbaar te maken.
Wie heeft er de gouden tip?!
                                
            
                                
              vrijdag 24 oktober 2025 om 15:20
            
                            
                                                             Dat weet je toch niet? Misschien gaat ze wel ergens heen waar TO niet kan aansluiten.
            
                                
              vrijdag 24 oktober 2025 om 16:03
            
                            
                                                             
                                Een gezin is mee gevraagd op een soort mini vakantie. En dat maakt de situatie toch anders dan langsgaan na die vakantie, dat is naar ik aanneem gewoon een dag. Ik vind dat je voor paar dagen net elkaar toch andere chemie moet hebben dan voor een visite. Je kunt het dus niet vergelijken met de vorige bijeenkomsten. Mogelijk ervaart iemand meer rust en zichzelf kunnen zijn bij ene gezinslid en zonder dat het de liefde in de weg hoeft te staan voelt het bij de ander toch meer als veel. Alleen dot al uit moeten spreken is lastig. Maar vind een elkaar na een vakantie bezoeken van andere orde dan paar dagen. 
Of ik de keus als moeder had gemaakt betwijfel ik. Maar het kunnen tal van redenen zijn en je kunt daar ondanks liefde voelen voor beide toch verschil in ervaren. Dat kunnen interesses zijn, smaak in eten uitjes en kan er van alles ,bij verzinnen, de enige die antwoord weet is je moeder en mogelijk kreeg je die.
Maar probeer het wel op die manier een plek te geven. Een vakantie paar dagen bij elkaar is wat anders dan langs gaan. En er zal reden voor zijn dat ze het familie lid hier wel voor uitnodigde.
                    Of ik de keus als moeder had gemaakt betwijfel ik. Maar het kunnen tal van redenen zijn en je kunt daar ondanks liefde voelen voor beide toch verschil in ervaren. Dat kunnen interesses zijn, smaak in eten uitjes en kan er van alles ,bij verzinnen, de enige die antwoord weet is je moeder en mogelijk kreeg je die.
Maar probeer het wel op die manier een plek te geven. Een vakantie paar dagen bij elkaar is wat anders dan langs gaan. En er zal reden voor zijn dat ze het familie lid hier wel voor uitnodigde.
            
                                
              vrijdag 24 oktober 2025 om 16:12
            
                            
                                                             Omdat het waarschijnlijk niet zozeer te maken heeft met verjaardag vieren dan wel met niet uitgenodigd te zijn.
Ik bedoel: had deze situatie (sibling is mee uitgenodigd op vakantie) zich op een ander moment voorgedaan, dan was TO hoogstwaarschijnlijk even gekwetst.
En TO kan toch net zoals andere jaren na de vakantie naar haar moeder om de verjaardag te vieren.
            
                                
              vrijdag 24 oktober 2025 om 16:52
            
                            
                                                             
                                Als je het toch ongezellig vindt dat je je moeder niet kunt feliciteren met haar verjaardag: waarom nodig je haar niet uit voor iets gezelligs met jouw gezin als ze weer terug is van die paar dagen weg? Dan viert ze het gewoon twee keer, een keertje met jouw broer of zus en een keer met jou.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                
                                                                                                                    
                    
                                    Wat eten we vanavond?
                                
                                                                                
            
                                
              vrijdag 24 oktober 2025 om 17:28
            
                            
                                                             Vergeten: eerste stap in de oefening is jouw partner 'jou' laten zijn, en jij 'jouw moeder'. Jouw partner heeft niet de emotie die jij hebt, en jij weet hoe je moeder wellicht reageert. Door op te letten wat je partner zegt bouw je een repertoire op van betere reacties.
                                
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 07:57
            
                            
                                                             
                                Er zijn meerdere mensen die vragen naar de reden dat wij niet zijn gevraagd. Ik zal in een reactie hieronder daar kort iets over zeggen, maar later weghalen i.v.m. mogelijke herkenbaarheid.
@Vekl: eens dat niet alles met z’n allen hoeft, dat gebeurt nu ook al in de vorm van uitjes. Slachtoffer vind ik een tikkeltje overdreven, maar misschien is dat hoe ik nu overkom.
@Natsuro: ik herken wel delen van wat je schrijft. Tnx voor de tip om het gesprek te oefenen.
@Swampi: goede vraag… ik denk dat het de combi is van verjaardag en manier waarop het is medegedeeld. Nu voelt het alsof ik niet belangrijk genoeg ben voor mijn moeder om haar verjaardag mee te vieren op de dag zelf.
@S-groot: dat is een beste aanname, tegelijk zet het me wel aan het denken of dat onbewust het geval is.
@Lila-linda: tnx.
@Happyapple en Charlie: voor mijn moeder is het een logische verklaring. Voor mij geldt dat ik het rationeel wel kan volgen, maar dat het een emotionele reactie bij mij oproept. Die laatste zin van Charlie vind ik ook een goede om het aan te kaarten.
@Attraverso & Sonne: ik zal zo in het kort de reden neerzetten.
@Fibonaci: eerste deel is herkenbaar over de erkenning. Mijn ervaring met mijn moeder is dat ze totaal niet doorheeft wat dit met mij doet en ik bijna moet voorkauwen wat ik nodig heb. Dat vind ik soms best vermoeiend, omdat ik mezelf dan een zeikerd voel.
@Nova: het gaat mij vooral om dat het zo tussen neus en lippen door wordt verteld. Als ze vooraf transparant was geweest óf meteen een voorstel had gedaan om op een later moment langs te komen, was het al minder vervelend geweest.
@Doddieweer: ja en nee. De uitleg kwam trouwens nadat ik verrast reageerde op het nieuws. Betreft de chemie heb je zeker een punt en in dat stukje begrijp ik m’n moeder wel.
@Alouette: wat goed dat je het zo hebt aangepakt en dat het tot een goed gesprek is gekomen! Als ik dit ga bespreken, zal ik dit live moeten doen. Dan weet ik zeker dat het overkomt zoals ik het bedoel.
@Star: het kan zo eenvoudig
. Bedankt voor het meedenken.
@MissNuada en bijtie: ik schat in dat mijn moeder niet goed weet hoe ze ermee om moet gaan als ik erop terugkom bij haar. Dat wordt nog best ongemakkelijk.
@Catan: ik schrijf kwetsend omdat dat is wat ik voornamelijk voel. Misschien is het achtergesteld, nog niet zo over nagedacht.
@Makreel: dat gebeurt waarschijnlijk ook wel, want vaak krijgt ze een uitje cadeau.
                    @Vekl: eens dat niet alles met z’n allen hoeft, dat gebeurt nu ook al in de vorm van uitjes. Slachtoffer vind ik een tikkeltje overdreven, maar misschien is dat hoe ik nu overkom.
@Natsuro: ik herken wel delen van wat je schrijft. Tnx voor de tip om het gesprek te oefenen.
@Swampi: goede vraag… ik denk dat het de combi is van verjaardag en manier waarop het is medegedeeld. Nu voelt het alsof ik niet belangrijk genoeg ben voor mijn moeder om haar verjaardag mee te vieren op de dag zelf.
@S-groot: dat is een beste aanname, tegelijk zet het me wel aan het denken of dat onbewust het geval is.
@Lila-linda: tnx.
@Happyapple en Charlie: voor mijn moeder is het een logische verklaring. Voor mij geldt dat ik het rationeel wel kan volgen, maar dat het een emotionele reactie bij mij oproept. Die laatste zin van Charlie vind ik ook een goede om het aan te kaarten.
@Attraverso & Sonne: ik zal zo in het kort de reden neerzetten.
@Fibonaci: eerste deel is herkenbaar over de erkenning. Mijn ervaring met mijn moeder is dat ze totaal niet doorheeft wat dit met mij doet en ik bijna moet voorkauwen wat ik nodig heb. Dat vind ik soms best vermoeiend, omdat ik mezelf dan een zeikerd voel.
@Nova: het gaat mij vooral om dat het zo tussen neus en lippen door wordt verteld. Als ze vooraf transparant was geweest óf meteen een voorstel had gedaan om op een later moment langs te komen, was het al minder vervelend geweest.
@Doddieweer: ja en nee. De uitleg kwam trouwens nadat ik verrast reageerde op het nieuws. Betreft de chemie heb je zeker een punt en in dat stukje begrijp ik m’n moeder wel.
@Alouette: wat goed dat je het zo hebt aangepakt en dat het tot een goed gesprek is gekomen! Als ik dit ga bespreken, zal ik dit live moeten doen. Dan weet ik zeker dat het overkomt zoals ik het bedoel.
@Star: het kan zo eenvoudig
@MissNuada en bijtie: ik schat in dat mijn moeder niet goed weet hoe ze ermee om moet gaan als ik erop terugkom bij haar. Dat wordt nog best ongemakkelijk.
@Catan: ik schrijf kwetsend omdat dat is wat ik voornamelijk voel. Misschien is het achtergesteld, nog niet zo over nagedacht.
@Makreel: dat gebeurt waarschijnlijk ook wel, want vaak krijgt ze een uitje cadeau.
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 09:30
            
                            
                                                             
                                Ik denk dat het echt afhangt van de familie relaties zoals die al waren. Bij ons zou dit geen probleem zijn. Eventueel zou ik zelf voorgesteld hebben om dan voor haar verjaardag langs te komen (en had het dan ook geen probleem gevonden als dat niet handig bleek te zijn).
Speelt het nog mee dat jullie het weekend betaald hebben (als dat zo is) en het andere gezin een vakantie krijgt?
                    Speelt het nog mee dat jullie het weekend betaald hebben (als dat zo is) en het andere gezin een vakantie krijgt?
                                    flatverkopen wijzigde dit bericht op 25-10-2025 09:31
                                                                        
                                                                                                                                                                        
                                                                                                                                        
  17.50% gewijzigd
                                
                                
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 09:39
            
                            
                                Dat je moeder het niet over later langskomen had heeft misschien als reden dat dat voor haar vanzelfsprekend is.
Ik denk dat het idee van je moeder is dat ze met jullie al een weekendje gehad heeft en daarom nu met sibling wil gaan.
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 09:43
            
                            
                                                             
                                Het was altijd op jullie eigen initiatief om na de verjaardag langs te gaan, schrijf je in de OP. En in je laatste post schrijf je dat het heel anders was geweest als ze jullie daar had uitgenodigd of om later langs te komen. Dat staat haaks op elkaar. Waarschijnlijk verwachtte ze nu ook dat jullie zelf initiatief zouden nemen na de vakantie.
Ik snap echt dat je het lastig vindt hoor, maar het is nu een beetje met twee maten meten.
                    Ik snap echt dat je het lastig vindt hoor, maar het is nu een beetje met twee maten meten.
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 09:51
            
                            
                                                             
                                Ah ja, op zich een logische gedachtegang - eerst met jullie, nu met sibling - maar misschien wel een beetje lomp gebracht.
Jezelf uitnodigen nog een idee? 'Zullen we je verjaardag dan daar vieren als sibling er toch al is? Wij komen wel een dagje hoor'
Dan hoef je ook verder niet te benoemen dat je gekwetst bent als je dat lastig vindt.
                    Jezelf uitnodigen nog een idee? 'Zullen we je verjaardag dan daar vieren als sibling er toch al is? Wij komen wel een dagje hoor'
Dan hoef je ook verder niet te benoemen dat je gekwetst bent als je dat lastig vindt.
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 09:52
            
                            
                                                             Dit is ook wat ik dacht.Ommetje schreef: ↑25-10-2025 09:43Het was altijd op jullie eigen initiatief om na de verjaardag langs te gaan, schrijf je in de OP. En in je laatste post schrijf je dat het heel anders was geweest als ze jullie daar had uitgenodigd of om later langs te komen. Dat staat haaks op elkaar. Waarschijnlijk verwachtte ze nu ook dat jullie zelf initiatief zouden nemen na de vakantie.
Ik snap echt dat je het lastig vindt hoor, maar het is nu een beetje met twee maten meten.
En verder: op haar verjaardag gaat het niet om wat jij nodig hebt, maar wat zij wil. Viert ze haar verjaardag op vakantie wel? Of gaat ze juist weg omdat een feestje voor haar niet zo nodig hoeft?
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 10:07
            
                            
                                                             Josine01 schreef: ↑25-10-2025 07:57Nu voelt het alsof ik niet belangrijk genoeg ben voor mijn moeder om haar verjaardag mee te vieren op de dag zelf.
Voor mij geldt dat ik het rationeel wel kan volgen, maar dat het een emotionele reactie bij mij oproept.
Mijn ervaring met mijn moeder is dat ze totaal niet doorheeft wat dit met mij doet en ik bijna moet voorkauwen wat ik nodig heb. Dat vind ik soms best vermoeiend, omdat ik mezelf dan een zeikerd voel.
Volgens mij heb je hiermee de kern te pakken. Erken in ieder geval je eigen gevoel. Ga het niet bagatelliseren of rationaliseren. Dat gevoel is er en dat is echt. ik snap het ook. Het voelt denk ik als afwijzing of verlaten worden.
Als je dit kunt: neem je moeder het niet kwalijk dat zij dit niet doorheeft. Maar vertel haar wel dat je je gekwetst voelt. Niet door haar verwijten te maken, maar door dit met haar te delen en zo jezelf aan haar te laten zien. En besef tegelijkertijd dat je haar reactie niet in de hand hebt. Ze kan zich aangevallen voelen, ze kan het wegwuiven. Het kan ook zijn dat ze zich ongemakkelijk gaat voelen of dat het echte kwartje later pas valt. Maar dan heb jij je in ieder geval geuit.
                                    The impossible only takes a little longer
                                
                                                                                
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 10:35
            
                            
                                                             
                                Ik zou er niet op terugkomen. 
Als ik zo lees hoe het gegaan is, is er geen bewuste achterstelling van jullie gebeurd.
Het kwetsuur zit 'm echt in de 'kleine lettertjes'.
Ja, je kan dat vertellen maar wat moet je moeder daarmee?
Als je er iets over zegt, zou ik het in ieder geval na de vakantie / verjaardag doen zodat zij er op dat moment niet mee in haar hoofd hoeft te zitten.
Wil je er toch vooraf iets van zeggen, dan zou ik het heel concreet houden, zoals hier al gesuggereerd is, en voorstellen op de dag zelf langs te komen.
                    Als ik zo lees hoe het gegaan is, is er geen bewuste achterstelling van jullie gebeurd.
Het kwetsuur zit 'm echt in de 'kleine lettertjes'.
Ja, je kan dat vertellen maar wat moet je moeder daarmee?
Als je er iets over zegt, zou ik het in ieder geval na de vakantie / verjaardag doen zodat zij er op dat moment niet mee in haar hoofd hoeft te zitten.
Wil je er toch vooraf iets van zeggen, dan zou ik het heel concreet houden, zoals hier al gesuggereerd is, en voorstellen op de dag zelf langs te komen.
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 10:52
            
                            
                                                             De relatie met haar dochter verbeteren. TO schrijft dat ze dit soort dingen vaker aan haar moeder moet uitleggen. En dat ze zich dan een zeikerd voelt. Als ze haar moeder hier bewuster van maakt, dan geeft ze haar in ieder geval de kans om daar iets mee te doen. Waarschijnlijk was het al genoeg geweest als haar moeder het anders had gebracht.
                                    The impossible only takes a little longer
                                
                                                                                
            
                                
              zaterdag 25 oktober 2025 om 11:16
            
                            
                                                             Maar moeder heeft het toch uitgelegd en het was toch een heel logische gedachtengang.Mus* schreef: ↑25-10-2025 10:52De relatie met haar dochter verbeteren. TO schrijft dat ze dit soort dingen vaker aan haar moeder moet uitleggen. En dat ze zich dan een zeikerd voelt. Als ze haar moeder hier bewuster van maakt, dan geeft ze haar in ieder geval de kans om daar iets mee te doen. Waarschijnlijk was het al genoeg geweest als haar moeder het anders had gebracht.
Ja, ze heeft er niet meteen bij gezegd dat to welkom was nadien om te vieren zoals altijd, maar is dat nu zo'n grote 'fout'?
To is heel gevoelig en daar is niks mis mee maar dan gebeuren zo'n dingen nu eenmaal. Ik zie niet goed in hoe je dit kan vermijden tenzij je verwacht dat iedereen op z'n tenen loopt.
Wat is er mis mee om zelf te erkennen dat je erg gevoelig bent, de emoties even te ondergaan en dan verder met het leven?
            
                                
              zondag 26 oktober 2025 om 08:13
            
                            
                                                             Ik heb de reden gemist en dat is niet erg en ik kan het ook deels uit de reacties opmaken, maar ik snap best dat zoiets een emotionele reactie bij je oproept. Ook wat je hierboven zegt, kan ik me voorstellen. Weet alleen ook niet goed wat je ermee kunt. Ik ben gewend dat zoiets wordt weggewuifd door mijn ouders en mijn man blijft erop staan dan ik het gesprek weer aan moet gaan, maar op een gegeven moment heb ik daar dan gewoon geen fut meer voor en geen behoefte meer aan.Josine01 schreef: ↑25-10-2025 07:57Er zijn meerdere mensen die vragen naar de reden dat wij niet zijn gevraagd. Ik zal in een reactie hieronder daar kort iets over zeggen, maar later weghalen i.v.m. mogelijke herkenbaarheid.
@Happyapple en Charlie: voor mijn moeder is het een logische verklaring. Voor mij geldt dat ik het rationeel wel kan volgen, maar dat het een emotionele reactie bij mij oproept. Die laatste zin van Charlie vind ik ook een goede om het aan te geven
@Fibonaci: eerste deel is herkenbaar over de erkenning. Mijn ervaring met mijn moeder is dat ze totaal niet doorheeft wat dit met mij doet en ik bijna moet voorkauwen wat ik nodig heb. Dat vind ik soms best vermoeiend, omdat ik mezelf dan een zeikerd voel.
            
                                
              zondag 26 oktober 2025 om 08:25
            
                            
                                                             aliva schreef: ↑25-10-2025 11:16Maar moeder heeft het toch uitgelegd en het was toch een heel logische gedachtengang.
Ja, ze heeft er niet meteen bij gezegd dat to welkom was nadien om te vieren zoals altijd, maar is dat nu zo'n grote 'fout'?
To is heel gevoelig en daar is niks mis mee maar dan gebeuren zo'n dingen nu eenmaal. Ik zie niet goed in hoe je dit kan vermijden tenzij je verwacht dat iedereen op z'n tenen loopt.
Wat is er mis mee om zelf te erkennen dat je erg gevoelig bent, de emoties even te ondergaan en dan verder met het leven?
Ik vind dat helemaal geen fout, dat gedeelte gaat nou juist zoals het altijd al gaat, dus waarom zou moeder daar nu ineens iets anders in moeten doen?
En ik snap moeder best, ze wil nou eenmaal weg rond haar verjaardag, zoals altijd. Ze wil alleen niet alleen (zoals ze voorheen ook met iemand ging) en heeft daarom nu zus gevraagd om haar gezelschap te houden (en is eerder dit jaar met TO mee geweest). Is ook al niet een rare manier.
Ik snap best dat dat in TO van alles oproept, maar dat komt dan door hoe de relatie al heel lang is, niet puur door dit voorval en al helemaal niet omdat moeder haar niet heeft gevraagd om na de vakantie te komen voor haar verjaardag. Er ligt gewoon een flinke gevoeligheid onder (de relatie met haar moeder is niet zoals TO het graag zou willen en haar moeder is niet zoals TO het graag zou willen) en daar wordt nu flink op gedrukt. Voor TO zijn het fijn zijn om iets met dat onderliggende stuk te doen.
En ik zou het ook helemaal niet raar vinden als het ook nog te maken heeft met het missen van haar vader, die pijn kan er natuurlijk ook doorheen verweven zitten.
TO, als je relatie met je moeder zodanig is dat je er echt wat uithaalt als je dit met haar bespreekt dan kun je het overwegen. Zo niet, dan zou ik vooral in jezelf blijven kijken naar wat eronder zit.
            
                                
              zondag 26 oktober 2025 om 09:57
            
                            
                                                             
                                @Flatverkopen: ja dat ga ik nu ook doen; vragen wanneer we wel langs kunnen komen.
Je laatste zin over het financiële, als ik heel eerlijk naar mezelf ben, speelt dat ook wel wat mee. Maar ik besef me ook dat ook dat een keuze is van mijn moeder en ik daar niets over te zeggen heb.
@Vivalafete: wat ik eerder al zei kan ik rationeel de reden wel volgen, maar is het vooral dat het een emotie bij mij oproept.
@Catan: precies dat. En het zou inderdaad goed kunnen dat het voor haar al vanzelfsprekend is dat we op een later moment langskomen.
@Ommetje: ja daar heb je gelijk in, zo had ik ‘m nog niet bekeken.
@Star: sibling kennende zal die het niet op prijs stellen als we onszelf uitnodigen. Dat zou echt vanuit mijn moeder moeten komen. Voor nu gaan we gewoon op een ander moment langs, net zoals eerder.
@Nova: wat ik ook al tegen Ommetje zei – daar heb je gelijk in. Dat het gaat om wat mijn moeder wil is logisch, maar dat mag mij nog wel raken zonder dat ik mijn wil vooropstel. Dat is namelijk totaal niet hoe ik in elkaar steek. Op vakantie heeft ze altijd wel een speciale invulling voor haar verjaardag, maar een heel feest met uitgebreide verjaardagsvisite hoeft voor haar echt niet. Dat kinderen en kleinkinderen langskomen is voor haar voldoende.
@Mus: dank je, dit herken ik grotendeels. Ik ga nadenken over wat je in je laatste alinea zegt. Dat is namelijk precies wat ik lastig vind, maar wat anders bij mij blijft door sudderen.
@Aliva: nee het is geen fout, maar vooral ‘jammer’. Eens dat ik heel gevoelig ben, de ene keer kan ik mijn emoties beter relativeren dan de andere keer. Daarin verwacht ik niet van anderen dat ze helemaal afstemmen op mij, wordt het alleen maar onnatuurlijk van.
@S-Groot: klopt hoor dat de relatie met mijn moeder anders is dan ik het graag zou zien.
Zou je je bericht willen aanpassen? Nu staan er nog veel herleidbare dingen in.
                    Je laatste zin over het financiële, als ik heel eerlijk naar mezelf ben, speelt dat ook wel wat mee. Maar ik besef me ook dat ook dat een keuze is van mijn moeder en ik daar niets over te zeggen heb.
@Vivalafete: wat ik eerder al zei kan ik rationeel de reden wel volgen, maar is het vooral dat het een emotie bij mij oproept.
@Catan: precies dat. En het zou inderdaad goed kunnen dat het voor haar al vanzelfsprekend is dat we op een later moment langskomen.
@Ommetje: ja daar heb je gelijk in, zo had ik ‘m nog niet bekeken.
@Star: sibling kennende zal die het niet op prijs stellen als we onszelf uitnodigen. Dat zou echt vanuit mijn moeder moeten komen. Voor nu gaan we gewoon op een ander moment langs, net zoals eerder.
@Nova: wat ik ook al tegen Ommetje zei – daar heb je gelijk in. Dat het gaat om wat mijn moeder wil is logisch, maar dat mag mij nog wel raken zonder dat ik mijn wil vooropstel. Dat is namelijk totaal niet hoe ik in elkaar steek. Op vakantie heeft ze altijd wel een speciale invulling voor haar verjaardag, maar een heel feest met uitgebreide verjaardagsvisite hoeft voor haar echt niet. Dat kinderen en kleinkinderen langskomen is voor haar voldoende.
@Mus: dank je, dit herken ik grotendeels. Ik ga nadenken over wat je in je laatste alinea zegt. Dat is namelijk precies wat ik lastig vind, maar wat anders bij mij blijft door sudderen.
@Aliva: nee het is geen fout, maar vooral ‘jammer’. Eens dat ik heel gevoelig ben, de ene keer kan ik mijn emoties beter relativeren dan de andere keer. Daarin verwacht ik niet van anderen dat ze helemaal afstemmen op mij, wordt het alleen maar onnatuurlijk van.
@S-Groot: klopt hoor dat de relatie met mijn moeder anders is dan ik het graag zou zien.
Zou je je bericht willen aanpassen? Nu staan er nog veel herleidbare dingen in.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
  
    
      
    
    Al een account? Log dan hier in