Steeds herbeleving traumatische miskraam bij te weinig slaap
dinsdag 28 oktober 2025 om 14:25
Hoi,
Ten eerst wil ik zeggen dat ik momenteel niet psychotisch ben en dat ik altijd om hulp kan vragen bij mensen om me heen.
Maar ik zou eigenlijk wat tips of adviezen willen van mensen die misschien zelf iets soortgelijks hebben meegemaakt of iemand kennen die dit heeft meegemaakt.
Ruim 15 jaar terug was ik nog bij m'n ex die alcoholverslaafd is en mij regelmatig mishandelde. Ik raakte zwanger, was ongeveer 15 weken al. Ik wil er niet al te lang en diep op ingaan maar hij heeft mij toen in mijn buik gestompt en ik ben van se trap gevallen. De volgende dag toen hij naar zijn werk was heb ik een miskraam gekregen. Het is voor mij te pijnlijk om te zeggen wat ik met mijn kindje heb gedaan toen. Maar dit is voor mij een enorm trauma en heb er ptss aan overgehouden.
Ik heb ook al jaren een ernstige slaapstoornis. Met quetiapine slaap ik wel een paar uurtjes per nacht maar het is nihil. Ik kan wel functioneren gelukkig. Maar nu het probleem, hoe minder ik slaap hoe vreemder ik me in mijn hoofd ga voelen.
Zoals vandaag heb ik dan weer dat ik mijn overleden kindje hoor huilen en het lijkt dan alsof ik weer 15 jaar terug in de tijd ben bij mijn ex. Ik ga dan denken dat mijn kindje nog leeft. Ik weet wel dit is te gek voor woorden maar als ik zo intens moe ben lijkt de werkelijkheid te vervagen.
Mijn tweede vraag is, ik heb sinds een aantal maanden een nieuwe vriend. Hij is ontzettend lief voor mij en weet wel één en ander van mijn verleden. Dit weet hij niet. Maar ik ben bang dat ik een keer opmerkingen ga maken zoals of hij ook mijn kindje hoort huilen. Dat deed ik namelijk wel vaker voorheen waar andere mensen bij waren. Maar ik ben ook bang dat hij denkt dat ik gek ben. Zal ik hem dit vertellen? Dat hij niet ongerust hoeft te zijn als ik het soms over mijn kindje heb als ik erg moe ben?
Dankjewel voor het lezen alvast.
Ten eerst wil ik zeggen dat ik momenteel niet psychotisch ben en dat ik altijd om hulp kan vragen bij mensen om me heen.
Maar ik zou eigenlijk wat tips of adviezen willen van mensen die misschien zelf iets soortgelijks hebben meegemaakt of iemand kennen die dit heeft meegemaakt.
Ruim 15 jaar terug was ik nog bij m'n ex die alcoholverslaafd is en mij regelmatig mishandelde. Ik raakte zwanger, was ongeveer 15 weken al. Ik wil er niet al te lang en diep op ingaan maar hij heeft mij toen in mijn buik gestompt en ik ben van se trap gevallen. De volgende dag toen hij naar zijn werk was heb ik een miskraam gekregen. Het is voor mij te pijnlijk om te zeggen wat ik met mijn kindje heb gedaan toen. Maar dit is voor mij een enorm trauma en heb er ptss aan overgehouden.
Ik heb ook al jaren een ernstige slaapstoornis. Met quetiapine slaap ik wel een paar uurtjes per nacht maar het is nihil. Ik kan wel functioneren gelukkig. Maar nu het probleem, hoe minder ik slaap hoe vreemder ik me in mijn hoofd ga voelen.
Zoals vandaag heb ik dan weer dat ik mijn overleden kindje hoor huilen en het lijkt dan alsof ik weer 15 jaar terug in de tijd ben bij mijn ex. Ik ga dan denken dat mijn kindje nog leeft. Ik weet wel dit is te gek voor woorden maar als ik zo intens moe ben lijkt de werkelijkheid te vervagen.
Mijn tweede vraag is, ik heb sinds een aantal maanden een nieuwe vriend. Hij is ontzettend lief voor mij en weet wel één en ander van mijn verleden. Dit weet hij niet. Maar ik ben bang dat ik een keer opmerkingen ga maken zoals of hij ook mijn kindje hoort huilen. Dat deed ik namelijk wel vaker voorheen waar andere mensen bij waren. Maar ik ben ook bang dat hij denkt dat ik gek ben. Zal ik hem dit vertellen? Dat hij niet ongerust hoeft te zijn als ik het soms over mijn kindje heb als ik erg moe ben?
Dankjewel voor het lezen alvast.
dinsdag 28 oktober 2025 om 15:44
Ga in therapie inderdaad. En mogelijk ben je wel in een (voor)stadium van psychose, je hoeft daarvoor echt niet helemaal van de wereld te zijn. Je hebt er in ieder geval wel symptomen van maar ook als het wat anders is heb je daar hulp bij nodig. dus ik zou zeker hulp zoeken.
solsol wijzigde dit bericht op 28-10-2025 15:46
11.97% gewijzigd
dinsdag 28 oktober 2025 om 16:22
dinsdag 28 oktober 2025 om 18:18
dinsdag 28 oktober 2025 om 20:19
Wat ontzettend verdrietig dat je zoiets hebt moeten meemaken en dat je er momenteel zo’n last van hebt.
Ik heb zelf meegemaakt dat mijn moeder door slaaptekort in een psychose raakte. Zij begon dan ook plots dingen te horen en voelen die er niet waren. Ook werd zij zeer angstig.
Ben je momenteel onder behandeling? Is er een nummer dat je kan bellen in geval van crisis buiten werktijden?
Het lijkt me goed om zo snel mogelijk te handelen nu je nog redelijk helder van geest bent. Dit bedoel ik absoluut niet vervelend maar slaaptekort kan een hoop ellende veroorzaken in nog een paar dagen tijd.
Ik heb zelf meegemaakt dat mijn moeder door slaaptekort in een psychose raakte. Zij begon dan ook plots dingen te horen en voelen die er niet waren. Ook werd zij zeer angstig.
Ben je momenteel onder behandeling? Is er een nummer dat je kan bellen in geval van crisis buiten werktijden?
Het lijkt me goed om zo snel mogelijk te handelen nu je nog redelijk helder van geest bent. Dit bedoel ik absoluut niet vervelend maar slaaptekort kan een hoop ellende veroorzaken in nog een paar dagen tijd.
woensdag 29 oktober 2025 om 08:37
Heb je al eens EMDR gehad voor dit trauma? Dat was er 15 jaar geleden nog niet, maar is nu helemaal ingeburgerd in de trauma therapie. Ik kan me voorstellen dat dat echt nog goed kan helpen. En dat dat ook effect kan hebben op het slapen.
En ja, ik zou wel open zijn naar je vriend over je kwetsbaarheid. Heel veel sterkte
En ja, ik zou wel open zijn naar je vriend over je kwetsbaarheid. Heel veel sterkte
woensdag 5 november 2025 om 10:26
Lieve Chantelle,
Ik heb zelf ook een psychose gehad en heb last van trauma.
Ik wil als eerste zeggen dat je niet gek bent en ik denk dat je vooral echt een sterk persoon bent.
Slaaptekort haalt de meeste mensen uit balans, laat staan als je een kwetsbaarheid hebt.
Wat je deelt over de miskraam vind ik niet mals. Dit lijkt me een enorm koude ervaring die echt heel lastig te doorvoelen is om een plekje te geven.
Het lijkt ook alsof er een schuldgevoel onder ligt over hoe je zelf hebt gehandeld. Het lijkt alsof je op dat moment zelf in een wat psychotische episode zat, of iniedergeval door de enorme stress kwetsbaar was voor anders denken en handelen.
Ik moet zeggen dat ik in mijn psychose echt allemachtig beschamende dingen heb gedaan en gezegd. Het is spannend waar je toe in staat bent als mens. Maar je moet ook echt beseffen dat je op zoon moment ziek bent. Je leeft het wel maar je bent niet jezelf.
Ik raad aan toch uit te reiken naar een behandelaar, al is het om jezelf te gunnen dit niet meer in de hele volheid te hoeven dragen.
Praktisch gezien helpt het ook enorm als je geholpen kunt worden met een goed slaapritme, is het een idee dat je toch de huisarts hiervoor benaderd?
En wat betreft je nieuwe vriend. Ik weet niet hoe lang je hem kent. Met mijn (nu man) was het even afstemmen hoe veel ik deelde (te veel kan iemand afschrikken). Ik toetste vaak: ik zei dan- ik heb een verleden waar je van kan schrikken maar ik wil het wel ooit met je delen, kun je dit dragen of wil je dit weten. Zal dat invloed hebben op onze relatie?
Zo kan je iemand voorbereiden.
Het fijne is dat als iemand echt voor je gaat, je verleden voor hen niet iets is om van af te schrikken. Dus misschien stelt dit je gerust. Weet hij al van je psychotische kwetsbaarheid?
Als je verder nog vragen hebt over psychose oid, ben ik er voor je om deze te beantwoorden.
Ik vind je in iedergeval heel dapper dat je dit deelt en ik vind het fijn met je mee te denken.
Lieve groet,
Lotte
Ik heb zelf ook een psychose gehad en heb last van trauma.
Ik wil als eerste zeggen dat je niet gek bent en ik denk dat je vooral echt een sterk persoon bent.
Slaaptekort haalt de meeste mensen uit balans, laat staan als je een kwetsbaarheid hebt.
Wat je deelt over de miskraam vind ik niet mals. Dit lijkt me een enorm koude ervaring die echt heel lastig te doorvoelen is om een plekje te geven.
Het lijkt ook alsof er een schuldgevoel onder ligt over hoe je zelf hebt gehandeld. Het lijkt alsof je op dat moment zelf in een wat psychotische episode zat, of iniedergeval door de enorme stress kwetsbaar was voor anders denken en handelen.
Ik moet zeggen dat ik in mijn psychose echt allemachtig beschamende dingen heb gedaan en gezegd. Het is spannend waar je toe in staat bent als mens. Maar je moet ook echt beseffen dat je op zoon moment ziek bent. Je leeft het wel maar je bent niet jezelf.
Ik raad aan toch uit te reiken naar een behandelaar, al is het om jezelf te gunnen dit niet meer in de hele volheid te hoeven dragen.
Praktisch gezien helpt het ook enorm als je geholpen kunt worden met een goed slaapritme, is het een idee dat je toch de huisarts hiervoor benaderd?
En wat betreft je nieuwe vriend. Ik weet niet hoe lang je hem kent. Met mijn (nu man) was het even afstemmen hoe veel ik deelde (te veel kan iemand afschrikken). Ik toetste vaak: ik zei dan- ik heb een verleden waar je van kan schrikken maar ik wil het wel ooit met je delen, kun je dit dragen of wil je dit weten. Zal dat invloed hebben op onze relatie?
Zo kan je iemand voorbereiden.
Het fijne is dat als iemand echt voor je gaat, je verleden voor hen niet iets is om van af te schrikken. Dus misschien stelt dit je gerust. Weet hij al van je psychotische kwetsbaarheid?
Als je verder nog vragen hebt over psychose oid, ben ik er voor je om deze te beantwoorden.
Ik vind je in iedergeval heel dapper dat je dit deelt en ik vind het fijn met je mee te denken.
Lieve groet,
Lotte
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in