Relaties
alle pijlers
advies voor vanavond
woensdag 24 december 2025 om 09:28
Goedemorgen; vanavond komen mijn schoonouders kerstavond vieren bij ons. Schoonouders (allebei tegen de 80) hebben al sinds ik ze ken (25 jaar) een moeizame relatie. Vaak ruzie, totaal geen genegenheid zichtbaar of uberhaupt is er nergens aan te merken dat ze elkaar leuk vinden. Nu belt mijn schoonmoeder een uur geleden huilend naar mijn man dat ze weer ruzie hebben en dat ze wel thuis blijft (wonen 2 uur bij ons vandaan)
Man zegt dat hij hun kind is en echt klaar is met het eeuwige gezeik over elkaar wat richting hem geuit wordt en dat hij het niet op kan lossen maar wel verdrietig wordt van dit soort telefoontjes en dat ze of samen komen of niet.
En nu? Ze bellen nog terug maar ik weet niet wat ik moet hopen: hoop ik dat ze toch komen en voeren we weer 1 groot toneelstuk op of hoop ik dat ze niet komen, maar voel ik me dan toch rot en schuldig dat zij geen leuke kerst hebben?
En als ze wel komen? Dan wordt er gedaan alsof er niks gebeurt is maar ik heb steeds meer moeite met dit toneelstuk...
Man zegt dat hij hun kind is en echt klaar is met het eeuwige gezeik over elkaar wat richting hem geuit wordt en dat hij het niet op kan lossen maar wel verdrietig wordt van dit soort telefoontjes en dat ze of samen komen of niet.
En nu? Ze bellen nog terug maar ik weet niet wat ik moet hopen: hoop ik dat ze toch komen en voeren we weer 1 groot toneelstuk op of hoop ik dat ze niet komen, maar voel ik me dan toch rot en schuldig dat zij geen leuke kerst hebben?
En als ze wel komen? Dan wordt er gedaan alsof er niks gebeurt is maar ik heb steeds meer moeite met dit toneelstuk...
woensdag 24 december 2025 om 10:36
Jullie mogen ook een beslissing maken hè. Nu zitten jullie te wachten op bericht van hen of ze wel of niet komen, wat spanning geeft. Eigenlijk komen ze alleen omdat jullie je anders schuldig voelen, er is niks oprechts aan.
Ik weet hoe het is om familie te hebben die het soms alleen maar moeilijker maakt i.p.v. leuk en gezellig. Je mag er echt voor kiezen om te zeggen dat je dit niet meer wil.
Ga het gesprek aan met je man en zeg dat je het zo niet ziet zitten.
Ik weet hoe het is om familie te hebben die het soms alleen maar moeilijker maakt i.p.v. leuk en gezellig. Je mag er echt voor kiezen om te zeggen dat je dit niet meer wil.
Ga het gesprek aan met je man en zeg dat je het zo niet ziet zitten.
woensdag 24 december 2025 om 10:45
Waarom zou jij de “lijm” moeten zijn? Terwijl je man dat eigenlijk niet eens wil. En het is ook nog eens een hopeloze opgave want het gaat je nooit lukken om hun relatieproblemen op te lossen. Ik zou eens diep in jezelf zoeken waar die drang vandaan komt, want helpend is het denk ik voor niemand.
Ik zou grenzen stellen. Ze mogen komen maar geen ruzie. En dan bij ruzie ze ook echt verzoeken om te vertrekken.
Ik zou grenzen stellen. Ze mogen komen maar geen ruzie. En dan bij ruzie ze ook echt verzoeken om te vertrekken.
woensdag 24 december 2025 om 10:59
ladadieladieda schreef: ↑24-12-2025 09:50'Zo, wat gezellig dat jullie er zijn, hebben jullie het afgekust?'
'Je zou toch denken dat elke ruzie al een keer gevoerd is, maar jullie houden vast van het naderhand eer goedmaken'
'En, allebei niet gewond? Dat viel dan toch best mee deze keer'
Ik zou ze met zo'n soort zin begroeten. Dan benoem je het, zonder het heel zwaar te maken.
Schuldgevoel is een nutteloze emotie.
Olie op het vuur. Ik zou dit nooit doen.
Ik zou als ze besluiten toch te komen voorwaarden stellen. Je man laten aangeven dat jullie er niets van willen merken wat er is voorgevallen. Zij mogen een toneelstukje opvoeren zodat jullie gewoon jezelf kunnen zijn.
Heel fijne dagen gewenst, met of zonder de ouders.
verbena wijzigde dit bericht op 24-12-2025 11:00
3.47% gewijzigd
Iedereen heeft het recht veilig over straat te kunnen gaan.
woensdag 24 december 2025 om 10:59
Girl, dit topic is een uur oud.
woensdag 24 december 2025 om 11:13
Ik ben het eigenlijk ook wel eens met S Groot. Doordat jij je schuldig voelt, heeft je man nog contact met zijn ouders. Best gek eigenlijk, toch?
Je moet op een bepaald moment in je leven je eigen schuldgevoel kunnen parkeren, zodat je er anderen niet mee lastig valt. Maar belangrijker nog: je moet leren dat je eigen emoties niet de heilige graal zijn. veel emoties, hoe heftig of terecht ook, zijn met 48 uur gezakt. Ook schuldgevoel.
Ik denk dat het voor jullie als gezin, als geheel zeg maar, beter is als jij in je eentje je schuldgevoel weet te verbijten, dan dat 4 of 5 mensen een rottige visite moeten ondergaan, zodat jij je niet schuldig hoeft te voelen. Of heb je het idee dat je man en je kinderen iets uit die visites halen?
Je moet op een bepaald moment in je leven je eigen schuldgevoel kunnen parkeren, zodat je er anderen niet mee lastig valt. Maar belangrijker nog: je moet leren dat je eigen emoties niet de heilige graal zijn. veel emoties, hoe heftig of terecht ook, zijn met 48 uur gezakt. Ook schuldgevoel.
Ik denk dat het voor jullie als gezin, als geheel zeg maar, beter is als jij in je eentje je schuldgevoel weet te verbijten, dan dat 4 of 5 mensen een rottige visite moeten ondergaan, zodat jij je niet schuldig hoeft te voelen. Of heb je het idee dat je man en je kinderen iets uit die visites halen?
woensdag 24 december 2025 om 11:15
Ik zie het meer als het ijs breken omdat de spanning anders onderhuids is. Dan kun je het maar beter een keer benoemd hebben. Maar dat is in elke familie-dynamiek anders. Het is aan to om zelf te beoordelen of het zou kunnen werken.Verbena schreef: ↑24-12-2025 10:59Olie op het vuur. Ik zou dit nooit doen.
Ik zou als ze besluiten toch te komen voorwaarden stellen. Je man laten aangeven dat jullie er niets van willen merken wat er is voorgevallen. Zij mogen een toneelstukje opvoeren zodat jullie gewoon jezelf kunnen zijn.
Heel fijne dagen gewenst, met of zonder de ouders.
Die olifant staat toch in de kamer, of je het nu wel of niet benoemd. Dan kun je er maar beter luchtige opmerkingen over maken. Denk ik.
woensdag 24 december 2025 om 11:17
Tijd om eens goed na te denken over jouw rol in deze familiesoap.
Is dit werkelijk het voorbeeld dat jij jouw kinderen wilt geven? Zowel jouw man als de kinderen hebben veel last van deze (jarenlange) situatie. Als jouw man aangeeft het contact te willen verbreken (met goede redenen) is het aan jou als partner hem te steunen. Op dit moment respecteer je zijn gevoelens niet. En ook niet die van jouw eigen kinderen. Sterker nog jij laat de situatie doorgaan en verergeren door continu contact aan te halen, geen grenzen te stellen en die mensen weer welkom te heten. Je stelt daarbij jouw kinderen bloot aan spanningen en zelfs hoog oplopende ruzies in hun aanwezigheid (oma die huilend wegloopt, opa die gaat schreeuwen etc). Waar ben jij mee bezig? Dit is een onveilige situatie. Jouw kinderen moeten over hun eigen grenzen gaan van jou. Is dat wat jij ze wilt leren voor later? Het is niet eens jouw familie. Dus waar bemoei jij je mee?
woensdag 24 december 2025 om 11:55
Ik vind dit heel erg overkomen als 'ik heb zo'n groot hart, ik heb alles over voor anderen' en dat je dat beeld vooral in stand wil houden en daarom worden die mensen uitgenodigd. Terwijl je het je eigen man en kinderen hiermee dus totaal niet naar de zin maakt. Ik ben het met S-Groot eens, dit draait meer om jou en je schuldgevoelens. Het zijn de ouders van je man, laat hem hierin bepalend zijn. Als hij dit zelf helemaal niet wil, waarom dan voor hem beslissen dat ze toch moeten komen, als een of ander liefdadigheidsproject? Je man heeft er toch alle reden toe dit niet te willen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 24 december 2025 om 12:06
Ik ben de lijm maar niet ten koste van mijn man en kinderen hoor; het ligt wat genuanceerder; man heeft altijd gezegd het contact niet te willen verbreken maar wel meer naar zijn hand te willen zetten; dus niet meer elke maand een dag bij elkaar, maar minder frequent en dan ook weleens op neutraal terrein, zoals een museum, zodat we ook wat te doen hadden. Met de lijm bedoel ik dat ik zo'n dag dan wel organiseer, kijk waar we heen kunnen, kijk waar we gezellig een hapje kunnen eten etc. Ik laat mijn man zeker niet tegen zijn wil contact hebben maar ik probeer altijd wel te begrijpen waarom ze handelen zoals ze soms doen.
Ze hebben gebeld dat ze het hebben bijgelegd en komen. Man heeft gezegd dat ze welkom zijn mits ze gezellig zijn en dat ze anders weer kunnen gaan.
Ze hebben gebeld dat ze het hebben bijgelegd en komen. Man heeft gezegd dat ze welkom zijn mits ze gezellig zijn en dat ze anders weer kunnen gaan.
woensdag 24 december 2025 om 12:08
En nee hoor, niks met groot hart te maken; ik zie dat deze mensen een goed hart hebben maar vanwege een bepaalde opvoeding en gebeurtenissen in het verleden niet altijd goed uit de verf komen. Als mijn man besluit het contact te verbreken sta ik daar helemaal achter, hoewel ik het wel verdrietig zou vinden; gewoon omdat deze mensen ook gevoel hebben, geen slechte mensen zijn. Moeilijk uit te leggen maar ik denk dat zaken vaak wat genuanceerder liggen.
woensdag 24 december 2025 om 12:11
Ik schreef: 'zonder mij had mijn man het contact al lang verbroken' . Denk dat jullie daar over vallen. Als ik het zo lees snap ik dat, maar het ligt dus wat genuanceerder. Het zijn los van elkaar lieve mensen, ze hadden alleen 40 jaar geleden al moeten scheiden. Man wil het contact eigenlijk niet verbreken, alleen meer naar zijn hand zetten; zonder mij had hij het contact misschien echter wel verbroken omdat hij dan voor de 'makkelijkste' weg zou gaan. Lastig uit te leggen, maar het is echt niet zo dat ik manipuleer of hem dwing contact te hebben. Zeker niet.
woensdag 24 december 2025 om 13:15
Man weet ook niet waar goed aan te doen; nu gekozen ze te laten komen maar wel onder onze voorwaarden en volgend jaar kerst moeten we nog maar zien hoe en wat. Ze beseffen niet wat zo'n telefoontje met mijn man (en ons) doet. Maar ik denk echt dat dat onmacht en geen onwil is. Deze mensen zijn niet gelukkig en moeten we ze dan nog dieper laten zinken door alle contact maar te verbreken? Zo ver is mijn man (en automatisch ik dan dus ook) nog niet.
woensdag 24 december 2025 om 13:15
TO, wordt het niet eens tijd dat jij en je partner ook eens goed in de spiegel kijken? Je zegt dat je schoonouders '40 jaar geleden al uit elkaar hadden moeten gaan'. Maar jij en je partner doen niet heel veel anders dan je schoonouders: jullie houden een slechte situatie in stand, durven of willen niet het probleem écht aan te pakken. Alles voor de goede vrede.
En dus zitten jullie vanavond met schoonouders opgescheept, die 'gezellig doen'; maar die gezelligheid is een flinterdun laagje veneer waarin niemand echt in trapt. Faux gezelligheid dus. En boven ieder toekomstig feestje, ieder etentje, ieder samenzijn blijft dus precies diezelfde donderwolk met bijhorende stress hangen.
Iets met s̶t̶i̶n̶k̶e̶n̶d̶e̶ zachte heelmeesters...
sess wijzigde dit bericht op 27-12-2025 13:08
1.43% gewijzigd
woensdag 24 december 2025 om 13:21
Nou ja, het is wel echt gek gedrag om, als je ruzie met je partner hebt, je kinderen op te bellen om uit te huilen. En dan 's avonds weer gezellig aan te schuiven. Dan kan je het nog zo zwaar hebben, het is gewoon niet oké richting je kind. En je man zit daar al tientallen jaren mee. Ik vind dit zieliger voor hem dan voor zijn ouders.evaluna schreef: ↑24-12-2025 13:15Man weet ook niet waar goed aan te doen; nu gekozen ze te laten komen maar wel onder onze voorwaarden en volgend jaar kerst moeten we nog maar zien hoe en wat. Ze beseffen niet wat zo'n telefoontje met mijn man (en ons) doet. Maar ik denk echt dat dat onmacht en geen onwil is. Deze mensen zijn niet gelukkig en moeten we ze dan nog dieper laten zinken door alle contact maar te verbreken? Zo ver is mijn man (en automatisch ik dan dus ook) nog niet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 24 december 2025 om 13:41
Mag dat niet dan?Hecamel schreef: ↑24-12-2025 09:40Laat ze komen en spreek met je man af dat jullie niet meer meedoen aan het toneelstuk. Ik was er al lang klaar mee geweest.
Mijn schoonouders zijn gescheiden en die verrekten het in het begin om samen op verjaardagen te komen. Tot ik er geen rekening meer mee hield en zij "perongeluk" tegelijk aankwamen. Toen was het gezeik over. (Ze overdrijven nu doordat mijn schoonmoeder contact heeft met de vriendin van mijn schoonvader buiten ons om).
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 24 december 2025 om 14:26
Wat denk jij, dat iedereen hier die geen contact meer heeft met hun ouders dat doet omdat het slechte gemene kwaadwillende mensen zijn?
Het doet juist altijd zo veel pijn omdat je weet dat ze ook maar zo geworden zijn door omstandigheden.
En toch mag je voor jezelf kiezen.
Jij laat je leiden door je schuldgevoel en verkoopt de consequenties vervolgens door aan je eigen gezin, dat is gewoon zinloos en dient helemaal niemand, die mensen ook niet. Houd ze eens een spiegel voor of verbind consequenties aan hun gedrag, daar hebben ze waarschijnlijk meer aan.
Het doet juist altijd zo veel pijn omdat je weet dat ze ook maar zo geworden zijn door omstandigheden.
En toch mag je voor jezelf kiezen.
Jij laat je leiden door je schuldgevoel en verkoopt de consequenties vervolgens door aan je eigen gezin, dat is gewoon zinloos en dient helemaal niemand, die mensen ook niet. Houd ze eens een spiegel voor of verbind consequenties aan hun gedrag, daar hebben ze waarschijnlijk meer aan.
woensdag 24 december 2025 om 14:33
evaluna schreef: ↑24-12-2025 12:11Ik schreef: 'zonder mij had mijn man het contact al lang verbroken' . Denk dat jullie daar over vallen. Als ik het zo lees snap ik dat, maar het ligt dus wat genuanceerder. Het zijn los van elkaar lieve mensen, ze hadden alleen 40 jaar geleden al moeten scheiden. Man wil het contact eigenlijk niet verbreken, alleen meer naar zijn hand zetten; zonder mij had hij het contact misschien echter wel verbroken omdat hij dan voor de 'makkelijkste' weg zou gaan. Lastig uit te leggen, maar het is echt niet zo dat ik manipuleer of hem dwing contact te hebben. Zeker niet.
Wat bedoelt hij met "naar zijn hand zetten"?
I'm finally old enough to don't give a fuck
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
