Kinderen
alle pijlers
Hoe om te gaan met onvriendelijke leidster?
maandag 10 augustus 2009 om 13:47
Wij zijn net verhuisd en hebben sinds een tijdje een plekje op een kdv in de buurt. 5 minuten fietsen, ideaal.
Alleen is er een hoofdleidster op de groep waar we niet zo'n hoge pet van ophebben. Een voorbeeld: 3 weken weggeweest en niet even vragen hoe het was, met tegenzin mijn dochter aanpakken omdat die het toch wel even heel moeilijk heeft met afscheid nemen ('zal ik haar maar even van je overnemen dan') en niets checken qua ontwikkeling dochter die in de afgelopen weken echt best een sprong gemaakt heeft (loopt al bijna los!).
Ook andere keren is er nauwelijks een overdracht, 'alles ging goed' en dat is het. Of ze is weg, opruimen of vuilniszakken wegbrengen ofzoiets.
Ik vind dit eigenlijk echt supervervelend. De andere leidster gaat weg over een week en de 3e (aardige) is minder gaan werken. Voor onze vakantie zijn er erg veel invalsters geweest op de groep.
Dingen die wij doorgeven: dochterlief mag gewoon van ons buitenspelen ook al kruipt ze nog. Meer dan eens tref ik haar dan toch aan in de wandelwagen: hangend, verdrietig, speen in... Het lijkt net alsof er helemaal geen tijd of aandacht is. Ons meisje is anderhalf en het is een verticale groep tot bijna 4 jaar oud volgens mij. Ze heeft dus nog wel even te gaan.
Wat moet ik hier mee doen? Ik vind het echt oprecht onprettig dat mijn kindje daar zit en er eigenlijk amper oog voor haar lijk te zijn. Op elk kdv in de buurt is een lange wachtlijst. Wie heeft ook zoiets meegemaakt en heeft een goede tip hoe je over zoiets een gesprek aan kunt gaan??
Alleen is er een hoofdleidster op de groep waar we niet zo'n hoge pet van ophebben. Een voorbeeld: 3 weken weggeweest en niet even vragen hoe het was, met tegenzin mijn dochter aanpakken omdat die het toch wel even heel moeilijk heeft met afscheid nemen ('zal ik haar maar even van je overnemen dan') en niets checken qua ontwikkeling dochter die in de afgelopen weken echt best een sprong gemaakt heeft (loopt al bijna los!).
Ook andere keren is er nauwelijks een overdracht, 'alles ging goed' en dat is het. Of ze is weg, opruimen of vuilniszakken wegbrengen ofzoiets.
Ik vind dit eigenlijk echt supervervelend. De andere leidster gaat weg over een week en de 3e (aardige) is minder gaan werken. Voor onze vakantie zijn er erg veel invalsters geweest op de groep.
Dingen die wij doorgeven: dochterlief mag gewoon van ons buitenspelen ook al kruipt ze nog. Meer dan eens tref ik haar dan toch aan in de wandelwagen: hangend, verdrietig, speen in... Het lijkt net alsof er helemaal geen tijd of aandacht is. Ons meisje is anderhalf en het is een verticale groep tot bijna 4 jaar oud volgens mij. Ze heeft dus nog wel even te gaan.
Wat moet ik hier mee doen? Ik vind het echt oprecht onprettig dat mijn kindje daar zit en er eigenlijk amper oog voor haar lijk te zijn. Op elk kdv in de buurt is een lange wachtlijst. Wie heeft ook zoiets meegemaakt en heeft een goede tip hoe je over zoiets een gesprek aan kunt gaan??
maandag 10 augustus 2009 om 13:51
Ik zou inderdaad je gevoelens, ervaringen bespreekbaar maken. In de eerste plaats met de leidster zelf en als dit niet helpt, met 'het opperhoofd' van dit kinderdagverblijf.
Ik kan me voorstellen dat je er mee zit en zoals je het omschrijft is het allesbehalve leuk en professioneel.
Misschien toch maar zekerheidshalve alvast bij een ander KDV op de wachtlijst een plaatsje reserveren? Nee zeggen kan altijd nog, mocht de situatie zich in de tussentijd verbeteren.
Misschien kun je ook eens andere ouders vragen die hun kinderen daar in de opvang hebben en ook met deze leidster van doen hebben. Vragen wat hun ervaringen zijn.
Succes!
Ik kan me voorstellen dat je er mee zit en zoals je het omschrijft is het allesbehalve leuk en professioneel.
Misschien toch maar zekerheidshalve alvast bij een ander KDV op de wachtlijst een plaatsje reserveren? Nee zeggen kan altijd nog, mocht de situatie zich in de tussentijd verbeteren.
Misschien kun je ook eens andere ouders vragen die hun kinderen daar in de opvang hebben en ook met deze leidster van doen hebben. Vragen wat hun ervaringen zijn.
Succes!
maandag 10 augustus 2009 om 13:52
Wat een crime! Ik zou met de hoofdleidster gaan praten. Gewoon heel vriendelijk je zorgen uiten. Vraag of je ochtend mee mag draaien, als ze dan iets doet waar je je vraagtekens bij hebt kun je dat na die tijd met haar bespreken en desnoods draai je nog een ochtend mee om te kijken of er verbetering is. Ik heb hier gelukkig geen ervaring mee, maar denk anders eens aan een gastouder. Daar hoor ik veel goede verhalen over.
maandag 10 augustus 2009 om 13:52
Ik werk zelf op een kdv en kan me voorstellen dat je hier mee zit! Een leidster hoort aandacht te hebben voor zowel moeder als kind, en niet ongeinteresseerd te reageren zoals ik uit je post begrijp. Het beste zou zijn de leidster zelf aanspreken, maar ik kan me voorstellen dat je dat moeilijk vind. Kun je dit anders niet bespreken met de directie/leidinggevende van het kdv? Zij kunnen het dan terugkoppelen naar de desbetreffende leidster en ook aangeven dat je het lastig vind om het rechtstreeks tegen haar te zeggen. Ik zou er wel snel wat mee doen, want de irritatie blijft anders bestaan en je dochter zit er nog 2,5 jaar!!
Succes...
Succes...
maandag 10 augustus 2009 om 13:54
Oh, en tips over hoe je het gesprek aan kunt gaan:
Gewoon een moment met haar afspreken waarbij je aangeeft even iets persoonlijks met haar te willen bespreken. Wanneer het dan eenmaal zover is, dan zou ik aangeven waar je tegen aan loopt, dat je het ervaart als dat er weinig persoonlijke aandacht voor je dochter is en aan de hand van een paar voorbeelden aangeven wat ervoor zorgt dat jij nu met dit ontevreden gevoel zit.
Probeer het niet te aanvallend te brengen, maar je hebt wel degelijk recht van spreken als dergelijke dingen vaker voorkomen. Nog los van het emotionele aspect wat hier aan vast zit (het zal je boos/verdrietig maken, denk ik zo), maar.. je betaalt er ook nog eens voor!
Gewoon een moment met haar afspreken waarbij je aangeeft even iets persoonlijks met haar te willen bespreken. Wanneer het dan eenmaal zover is, dan zou ik aangeven waar je tegen aan loopt, dat je het ervaart als dat er weinig persoonlijke aandacht voor je dochter is en aan de hand van een paar voorbeelden aangeven wat ervoor zorgt dat jij nu met dit ontevreden gevoel zit.
Probeer het niet te aanvallend te brengen, maar je hebt wel degelijk recht van spreken als dergelijke dingen vaker voorkomen. Nog los van het emotionele aspect wat hier aan vast zit (het zal je boos/verdrietig maken, denk ik zo), maar.. je betaalt er ook nog eens voor!
maandag 10 augustus 2009 om 14:06
maandag 10 augustus 2009 om 14:08
Gesprek met haar leidinggevende zou ik niet doen. Althans, niet als eerste. Bevordert niet de sfeer en ik vind het ook niet eerlijk tov leidster, ze heeft dan niet de kans rechtstreeks te reageren. Als is het voor de ouder wel de makkelijkste manier. Op het moment zelf dan, de dag daarop niet meer.
Oh ja, ik weet niet of je echt letterlijk 'onvriendelijk' bedoelt, maar dat zou voor mij geen reden zijn om een gesprek aan te gaan als ze wel lief is voor mijn kind. Maar goed, bij jou speelt desinteresse een rol, toch? Dat kan idd onvriendelijk overkomen.
Ik vind de leidster van jongste ook heel onvriendelijk, maar dochter is ook gek op háár, dus van dat onvriendelijke maak ik geen probleem. Het is meer haar manier van overdracht geven (niet), blauwe plekken en kind (veel, wat goed kan hoor, maar meld het dan even bij de overdracht).
Oh ja, ik weet niet of je echt letterlijk 'onvriendelijk' bedoelt, maar dat zou voor mij geen reden zijn om een gesprek aan te gaan als ze wel lief is voor mijn kind. Maar goed, bij jou speelt desinteresse een rol, toch? Dat kan idd onvriendelijk overkomen.
Ik vind de leidster van jongste ook heel onvriendelijk, maar dochter is ook gek op háár, dus van dat onvriendelijke maak ik geen probleem. Het is meer haar manier van overdracht geven (niet), blauwe plekken en kind (veel, wat goed kan hoor, maar meld het dan even bij de overdracht).
maandag 10 augustus 2009 om 14:12
quote:fleurtje schreef op 10 augustus 2009 @ 14:06:
Hmmm, moeilijk dit soort dingen. Vind ik tenminste. Hier ook zoiets aan de hand. Ze is wel heel erg gek op ons kind, dat maakt het wel makkelijker. Of moeilijker, daar ben ik nog niet uit.
Maar ik ga er binnenkort wel iets over zeggen. Nog even bedenken hoe ik het ga brengen, dus ik lees even mee 'Zeg, ken je die Joego's? Dat zijn toch zulke aardige en geinteresseerde mensen!'
Hmmm, moeilijk dit soort dingen. Vind ik tenminste. Hier ook zoiets aan de hand. Ze is wel heel erg gek op ons kind, dat maakt het wel makkelijker. Of moeilijker, daar ben ik nog niet uit.
Maar ik ga er binnenkort wel iets over zeggen. Nog even bedenken hoe ik het ga brengen, dus ik lees even mee 'Zeg, ken je die Joego's? Dat zijn toch zulke aardige en geinteresseerde mensen!'
maandag 10 augustus 2009 om 14:18
Ik zou een voortgangsgesprek aanvragen bij haar hoofdleidster en dan benoemen wat je ervaren hebt en wat je wensen zouden zijn. Wij hebben dit ook gedaan en het bleek dat de persoon in kwestie gewoon niet communicatief goed onderlegd was. Mijn gevoel strookte dus niet met de werkelijkheid.
Onze dochter zat een keer alleen (!) binnen. Ik was woest. Bleek ze straf te hebben. Tja... niet alles is even somber als je het ziet. Ga het gesprek positief in. Breng je gevoel positief. Meld iets in de trend van: we zijn net verhuisd, nieuw kdv, we zijn zo benieuwd hoe jullie vinden hoe het gaat. Je krijgt dan een verslagje (als het goed is). Daarna meld je dat je een keer hebt gezien dat je dochter in de wagen zat in plaats van spelen, wat is daar de reden van? Breng het vooral niet opgejaagd. Ga er rustig heen. Breng je verhaal zoals je het over een ander zou vertellen. Geen emoties erbij. Mocht het toch uit de hand lopen, meld dan eerlijk dat jullie meisje jullie oogappeltje/prinsesje is en dat het je verdriet doet deze onverschilligheid te merken.
Als dat niet helpt, of je stuit op onbegrip, dan ga je naar de hoofdleidster. En inderdaad op zoek naar een andere oplossing.
Onze dochter zat een keer alleen (!) binnen. Ik was woest. Bleek ze straf te hebben. Tja... niet alles is even somber als je het ziet. Ga het gesprek positief in. Breng je gevoel positief. Meld iets in de trend van: we zijn net verhuisd, nieuw kdv, we zijn zo benieuwd hoe jullie vinden hoe het gaat. Je krijgt dan een verslagje (als het goed is). Daarna meld je dat je een keer hebt gezien dat je dochter in de wagen zat in plaats van spelen, wat is daar de reden van? Breng het vooral niet opgejaagd. Ga er rustig heen. Breng je verhaal zoals je het over een ander zou vertellen. Geen emoties erbij. Mocht het toch uit de hand lopen, meld dan eerlijk dat jullie meisje jullie oogappeltje/prinsesje is en dat het je verdriet doet deze onverschilligheid te merken.
Als dat niet helpt, of je stuit op onbegrip, dan ga je naar de hoofdleidster. En inderdaad op zoek naar een andere oplossing.
Volg je hart. Dat klopt.
maandag 10 augustus 2009 om 14:26
De eerste dingen die je opnoemt (vakantie, korte overdracht, overnemen van jou) vind ik niet cruciaal. Wel fijner als ze het wel zou vragen natuurlijk...dat is absoluut waar.
Maar je kind niet buiten laten spelen terwijl dat wel zo afgesproken is. Dat vind ik een hard punt wat je hebt, de andere dingen zijn dingen zoals jij ze ervaart. Zij kan dat heel anders zien.
Vraag een dag van te voren of je haar rond een bepaalde tijd even kunt spreken, zodat ze rekening kan houden met wanneer je komt. Leg dan je punten op tafel: dat jij denkt dat er te weinig aandacht is.
Maar je kind niet buiten laten spelen terwijl dat wel zo afgesproken is. Dat vind ik een hard punt wat je hebt, de andere dingen zijn dingen zoals jij ze ervaart. Zij kan dat heel anders zien.
Vraag een dag van te voren of je haar rond een bepaalde tijd even kunt spreken, zodat ze rekening kan houden met wanneer je komt. Leg dan je punten op tafel: dat jij denkt dat er te weinig aandacht is.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 10 augustus 2009 om 14:26
Ik voel me er inderdaad wat verdrietig onder. Meer omdat we het inmiddels een maand of 5 inmiddels hebben meegemaakt.
Overigens is deze leidster de hoofdleidster van de groep.
Misschien is ze wel gewoon 'to the point' maar we hebben nog zo weinig vriendelijks van deze leidster meegemaakt qua benadering dat ik toch maar om raad kom vragen bij jullie.
Dit is eigenlijk begonnen bij de intake (zuchtend en amper de tijd) tot het niet aankijken (geen goedemorgen of kind begroeten) 's ochtends of geen tijd voor meer dan 3 woorden bij de overdracht.
Heel erg bedankt voor jullie gesprekstips en steun trouwens! Ik ga er gebruik van maken deze week!
Het enige wat ik gedaan heb is bij de leiddinggevende gevraagd of de periode van invalleidsters (elk dag een ander) lang zou duren of niet. Dit was een kort en vriendelijk gesprekje bij de balie, meer ter informatie eigenlijk.
Overigens is deze leidster de hoofdleidster van de groep.
Misschien is ze wel gewoon 'to the point' maar we hebben nog zo weinig vriendelijks van deze leidster meegemaakt qua benadering dat ik toch maar om raad kom vragen bij jullie.
Dit is eigenlijk begonnen bij de intake (zuchtend en amper de tijd) tot het niet aankijken (geen goedemorgen of kind begroeten) 's ochtends of geen tijd voor meer dan 3 woorden bij de overdracht.
Heel erg bedankt voor jullie gesprekstips en steun trouwens! Ik ga er gebruik van maken deze week!
Het enige wat ik gedaan heb is bij de leiddinggevende gevraagd of de periode van invalleidsters (elk dag een ander) lang zou duren of niet. Dit was een kort en vriendelijk gesprekje bij de balie, meer ter informatie eigenlijk.
maandag 10 augustus 2009 om 14:43
Zo had ik zelf een twistpunt met de juf van mijn dochter. Een gesprek liep op niets uit, omdat zij zich toch aangevallen voelde, en bovendien ging het om iets dat al jaaaaaaaaaaren zo gedaan werd. Doordat zij afwijzend reageerde werd ik pissig, waardoor zij natuurlijk nog afwijzender werd.
Ik heb het toen helemaal uitgetypt, zodanig dat het helder en duidelijk was, dat iedereen het kon en mocht lezen, met diverse feiten op een rijtje omdat er andere ouders waren die het met me eens waren, en nadat ze dat gelezen hadden op school hebben we het er nog over gehad. Ze waren het niet overal mee eens, maar er waren ook dingen waar ik gelijk in had en ze gaan voor het komende schooljaar bespreken hoe ze het gaan aanpakken.
Als je het opschrijft, kun je echt alles zeggen wat je opvalt zonder dat de ander je in de rede valt, waardoor minder snel ruzie ontstaat en je een welles-nietes gesprek kunt voorkomen. Je kunt de toon dan veel vriendelijker houden dan bij een gesprek waar emoties ook een rol spelen, zeker als het om je kind gaat.
Succes ermee.
Ik heb het toen helemaal uitgetypt, zodanig dat het helder en duidelijk was, dat iedereen het kon en mocht lezen, met diverse feiten op een rijtje omdat er andere ouders waren die het met me eens waren, en nadat ze dat gelezen hadden op school hebben we het er nog over gehad. Ze waren het niet overal mee eens, maar er waren ook dingen waar ik gelijk in had en ze gaan voor het komende schooljaar bespreken hoe ze het gaan aanpakken.
Als je het opschrijft, kun je echt alles zeggen wat je opvalt zonder dat de ander je in de rede valt, waardoor minder snel ruzie ontstaat en je een welles-nietes gesprek kunt voorkomen. Je kunt de toon dan veel vriendelijker houden dan bij een gesprek waar emoties ook een rol spelen, zeker als het om je kind gaat.
Succes ermee.
maandag 10 augustus 2009 om 15:09
Hebben jullie geen voortgangsgesprekken op de groep? Ik heb ongeveer elke drie/ vier maanden een gesprek, soms vijf minuten soms wat langer. Een paar weken geleden liep de overgang zo dat er 's ochtens geen leidster van zijn groep was (stond steeds in de file en hij is tussen 8 en 9 de enige op de groep), en 's avonds ook niet, want zijn leidsters werken maar tot 5 uur en hij blijft eten. Ik heb dit toen aangegeven, ik vond het vervelend had geen idee hoe het was gegaan die dag, kon lastig iets bespreken omdat degene die hem opving geen idee had hoe het specifiek op zijn groep ging en dat weken achtereen. Binnen een week waren er maatregelen genomen, zijn leidster moest of eerder van huis en als ze dan toch te laat was, dan moest ze blijven tot eind van de dag. Ook als wij aangeven dat hij iets wel/niet mag dan reageren ze daar goed op. En zo hoort het ook (mits je geen onredelijke verzoeken doet). Ik zou eens een gesprekje aanvragen met haar en niet meteen naar de baas stappen. Kom op je bent een volwassen vrouw, als juf echt niet wil luisteren kan je altijd nog hogerop zoeken.
maandag 10 augustus 2009 om 15:29
quote:Star schreef op 10 augustus 2009 @ 14:18:
Hoe onaardig is die van jullie dan Fleur? Want ik vind het geval zoals TO het omschrijft best meevallen. Waarschijnlijk is het gewoon geen klepzeiker en is ze gewoon to the point.
Ze geeft geen overdracht aan het eind van de dag (terwijl ze heel kwaad op me was toen ik haar een keer geen overdracht had gegeven 's ochtends. Of liever gezegd: niemand een overdracht had gegeven en R. gewoon op de grond had gezet en weg was gegaan. Je begrijpt dat dit gewoon gelul was). Meldt nergens hoe het komt dat kind blauwe plekken heeft (gevallen natuurlijk, maar méld het dan of schrijf het op). Als ik daarnaar vraag (ivm vallen op het hoofd en in de gaten houden) zegt ze: ja, ze valt veel en maar is allemaal niet erg hoor en als ze echt hard valt dan melden we het wel en soms wordt iets later pas een blauwe plek en zien we dat niet. Geeft oudste (bij brengen van jongste) een koekje. Koekje vind ik niet erg, wel dat ze boven niet etend binnen mag komen en dit dus niet héél slim is van haar. Heb het haar gezegd, maar ze luistert niet echt. Het zijn allemaal kleine dingetjes, maar ongelooflijk irritant. Bovendien kleedt ze zich als de eerste de beste streetwalker ( ), maar ik geloof niet dat ik daar een punt van kan maken
Maar ja, jongste is echt dol op haar en zij op jongste...
Hoe onaardig is die van jullie dan Fleur? Want ik vind het geval zoals TO het omschrijft best meevallen. Waarschijnlijk is het gewoon geen klepzeiker en is ze gewoon to the point.
Ze geeft geen overdracht aan het eind van de dag (terwijl ze heel kwaad op me was toen ik haar een keer geen overdracht had gegeven 's ochtends. Of liever gezegd: niemand een overdracht had gegeven en R. gewoon op de grond had gezet en weg was gegaan. Je begrijpt dat dit gewoon gelul was). Meldt nergens hoe het komt dat kind blauwe plekken heeft (gevallen natuurlijk, maar méld het dan of schrijf het op). Als ik daarnaar vraag (ivm vallen op het hoofd en in de gaten houden) zegt ze: ja, ze valt veel en maar is allemaal niet erg hoor en als ze echt hard valt dan melden we het wel en soms wordt iets later pas een blauwe plek en zien we dat niet. Geeft oudste (bij brengen van jongste) een koekje. Koekje vind ik niet erg, wel dat ze boven niet etend binnen mag komen en dit dus niet héél slim is van haar. Heb het haar gezegd, maar ze luistert niet echt. Het zijn allemaal kleine dingetjes, maar ongelooflijk irritant. Bovendien kleedt ze zich als de eerste de beste streetwalker ( ), maar ik geloof niet dat ik daar een punt van kan maken
Maar ja, jongste is echt dol op haar en zij op jongste...
maandag 10 augustus 2009 om 15:56
ik werk zelf ook op een kinderdagverblijf. Ik zou ook gewoon een gesprek met die leidster aabvragen, en dan vertellen waar je tegenaan loopt. Eventueel kun je vragen of de hoofdleidster erbij kan zitten. Verder hebben de meeste kinderdagverblijven ook een oudercommissie. Als het gesprek niets helpt, kun je daar ook je verhaal kwijt.
Ik vind dat ze wel gewoon aan het eind van de dag kan vertellen wat je kindje gedaan heeft, hoe ze gegeten en geslapen heeft etc. Dat hoor je ook enthousiast te doen vind ik. 'sochtends vragen wij ook altijd hoe het gaat, lekker geslapen? Goed gegeten? nog bijzonderheden etc?
Je moet je dochter daar idd nog een tijdje brengen, dus dan moet je haar wel met een goed gevoel weg brengen!
Ik weet trouwens niet hoe dat bij jullie zit met een hoofdleidster op de groep, wij werken met z'n 3 en op de groep ( 2 vaste leidsters per dag) en hebben een hoofdleidster die op kantoor alle zaken regelt ( problemen van ouders, dingen waar wij tegenaan lopen etc)
Ik vind dat ze wel gewoon aan het eind van de dag kan vertellen wat je kindje gedaan heeft, hoe ze gegeten en geslapen heeft etc. Dat hoor je ook enthousiast te doen vind ik. 'sochtends vragen wij ook altijd hoe het gaat, lekker geslapen? Goed gegeten? nog bijzonderheden etc?
Je moet je dochter daar idd nog een tijdje brengen, dus dan moet je haar wel met een goed gevoel weg brengen!
Ik weet trouwens niet hoe dat bij jullie zit met een hoofdleidster op de groep, wij werken met z'n 3 en op de groep ( 2 vaste leidsters per dag) en hebben een hoofdleidster die op kantoor alle zaken regelt ( problemen van ouders, dingen waar wij tegenaan lopen etc)
maandag 10 augustus 2009 om 15:57
Cha, wat ik zou doen is vragen of er een evaluatie momentje kan zijn, aangezien jullie net nieuw zijn op dit kdv. Ik ben dat van mijn kind (die ook verhuisd is geweest) ook gewend, dat je na ca. een maand even met elkaar om de tafel gaat hoe het gaat op de groep e.d.
Vraag of dat er is en als dat er niet is, of dat toch even kan worden ingepland, omdat je er behoefte aan hebt.
Ik zou alles waar je tegenaan loopt of vragen over hebt even voor jezelf opschrijven en op het moment van het gesprek op niet aanvallende wijze aangeven wat je bij jezelf merkt en dat je het gevoel hebt dat jij en jouw kind qua aandacht, ontwikkelingen, sprongetjes etc hoopt op een wat sterkere input. Omdat je het fijn vindt om terug te horen hoe het gaat, je nu niet weet wat je kind doet op een dag en wat zij normaal vinden en wat jij normaal vindt, etc. Probeer op niet aanvallende wijze eens door te vragen en geef je onzekerheden aan!
p.s. leuk contact en aandacht hebben voor elkaar werkt vanuit twee kanten vaak het prettigst. Dus wederzijdse vragen hoe de dag was van de leidsters, of ze ook een leuke vakantie hebben gehad etc. is altijd fijn. Het zal je helpen in een prettig wederzijds contact.
Vraag of dat er is en als dat er niet is, of dat toch even kan worden ingepland, omdat je er behoefte aan hebt.
Ik zou alles waar je tegenaan loopt of vragen over hebt even voor jezelf opschrijven en op het moment van het gesprek op niet aanvallende wijze aangeven wat je bij jezelf merkt en dat je het gevoel hebt dat jij en jouw kind qua aandacht, ontwikkelingen, sprongetjes etc hoopt op een wat sterkere input. Omdat je het fijn vindt om terug te horen hoe het gaat, je nu niet weet wat je kind doet op een dag en wat zij normaal vinden en wat jij normaal vindt, etc. Probeer op niet aanvallende wijze eens door te vragen en geef je onzekerheden aan!
p.s. leuk contact en aandacht hebben voor elkaar werkt vanuit twee kanten vaak het prettigst. Dus wederzijdse vragen hoe de dag was van de leidsters, of ze ook een leuke vakantie hebben gehad etc. is altijd fijn. Het zal je helpen in een prettig wederzijds contact.
maandag 10 augustus 2009 om 16:02
Dank voor jullie bijdrage, ik begon al te denken dat ik vreemd was dat ik een overdrachtje verwachtte over mijn dochter. Van 2 kanten uit dus.
Gesprekjes zouden 2 x per jaar zijn, nog niet gehad. Er is hier 1 leidinggevende op kantoor. Op de groep 3 gezichten waarvan eentje de hoofdverantwoordelijke voor die groep is, in ons geval de meest onaardige van het stel. Het is een groot kinderdagverblijf, misschien daarom deze structuur?
Gesprekjes zouden 2 x per jaar zijn, nog niet gehad. Er is hier 1 leidinggevende op kantoor. Op de groep 3 gezichten waarvan eentje de hoofdverantwoordelijke voor die groep is, in ons geval de meest onaardige van het stel. Het is een groot kinderdagverblijf, misschien daarom deze structuur?
maandag 10 augustus 2009 om 16:07
Tja ik dacht ook dat dat wel zou helpen door eveneens aandacht terug te geven door belangstelling te tonen... Heb bijvoorbeeld gedacht aan hun verjaardagen en dochter een kadootje laten overhandigen met een kaartje erbij. Waar de ene leidster blij was, reageerde de bewuste leidster nergens meer op (ivm weekendje weg toen vantevoren afgegeven aan de andere juf, die het door zou geven en op het bureautje neer zou zetten)... Dus daarom krijg ik een beetje een onbestemd afgeknapt gevoel.
maandag 10 augustus 2009 om 16:12
Ik merk niet echt dat ze deze leidster wel of niet aardig vindt. Maar dat vind ik ook lastig te zien bij de andere leidsters van de groep. Onze dochter is (bij anderen) een lief en gezellig meisje met een vertederende glimlach. Ze laat zich snel afleiden en is niet heel huilerig bijvoorbeeld.
Wel de indruk dat ze de andere leidster op haar dagen wat beter kent (dingetjes laten zien enzo aan haar, aanwijzen wat ze wil hebben).
Wel de indruk dat ze de andere leidster op haar dagen wat beter kent (dingetjes laten zien enzo aan haar, aanwijzen wat ze wil hebben).
maandag 10 augustus 2009 om 16:23
quote:cha schreef op 10 augustus 2009 @ 16:12:
Ik merk niet echt dat ze deze leidster wel of niet aardig vindt. Maar dat vind ik ook lastig te zien bij de andere leidsters van de groep. Onze dochter is (bij anderen) een lief en gezellig meisje met een vertederende glimlach. Ze laat zich snel afleiden en is niet heel huilerig bijvoorbeeld.
Wel de indruk dat ze de andere leidster op haar dagen wat beter kent (dingetjes laten zien enzo aan haar, aanwijzen wat ze wil hebben).
Maar niet brullen ofzo als ze die ene ziet?
Die van mij strekt meteen dr armen naar haar uit. Ik gooi het maar op gebrek aan mensenkennis bij mijn kind. Of juist niet: kan ik er nog wat van leren en moet ik naar de lieve dingen van die juf kijken...
Ik merk niet echt dat ze deze leidster wel of niet aardig vindt. Maar dat vind ik ook lastig te zien bij de andere leidsters van de groep. Onze dochter is (bij anderen) een lief en gezellig meisje met een vertederende glimlach. Ze laat zich snel afleiden en is niet heel huilerig bijvoorbeeld.
Wel de indruk dat ze de andere leidster op haar dagen wat beter kent (dingetjes laten zien enzo aan haar, aanwijzen wat ze wil hebben).
Maar niet brullen ofzo als ze die ene ziet?
Die van mij strekt meteen dr armen naar haar uit. Ik gooi het maar op gebrek aan mensenkennis bij mijn kind. Of juist niet: kan ik er nog wat van leren en moet ik naar de lieve dingen van die juf kijken...
maandag 10 augustus 2009 om 20:52
hier ook een mede leidster en ouder.
Als iets niet gaat zoals je zou willen de leidster er ajb op aanspreken. Twijfel je of het niet aan jou ligt overleg dan thuis even met partner/ oid.
Ik heb helaas al vaker meegemaakt dat juist de leidsters die alle dagen werken na een periode het werk niet meer goed aankunnen. Dus als je gesprek met leidster zelf niet werkt melden bij leidinggevende. En als je er een heel naar gevoel bij hebt blijven melden.
Dit doe je voor jezelf, voor de leidster (misschien was het haar niet eens opgevallen dat de overdracht zo gaat) en voor de andere kinderen (als er echt iets ernstig aan de hand is).
Als jij geen goed gevoel hebt bij het kdv zal je kind dit ook minder snel hebben. Is dus in het belang van het kdv en kind dat dit wordt opgelost.
Als iets niet gaat zoals je zou willen de leidster er ajb op aanspreken. Twijfel je of het niet aan jou ligt overleg dan thuis even met partner/ oid.
Ik heb helaas al vaker meegemaakt dat juist de leidsters die alle dagen werken na een periode het werk niet meer goed aankunnen. Dus als je gesprek met leidster zelf niet werkt melden bij leidinggevende. En als je er een heel naar gevoel bij hebt blijven melden.
Dit doe je voor jezelf, voor de leidster (misschien was het haar niet eens opgevallen dat de overdracht zo gaat) en voor de andere kinderen (als er echt iets ernstig aan de hand is).
Als jij geen goed gevoel hebt bij het kdv zal je kind dit ook minder snel hebben. Is dus in het belang van het kdv en kind dat dit wordt opgelost.
