Relaties
alle pijlers
Groot meningsverschil, hij verbiedt me...
zaterdag 22 augustus 2009 om 20:33
Mijn vriend werkt in de weekends in een discobar...
In het begin van onze relatie ging ik nog regelmatig daar uit.
Heel leuk vond hij dat niet altijd maar maakte er geen probleem van.
We zijn nu al 2 jaar samen. Sinds een halfjaar of zo, (laatste keer was op oudejaarsavond) heeft hij me eigenlijk "verboden" daar nog te komen. Zijn reden is dat hij het heel vervelend vindt dat andere mannen me komen versieren, hij dat ziet , en omdat hij werkt, daar niets aan kan doen. Of toch niet veel. Dat vindt hij heel moeilijk. Maar als het ter sprake komt, wordt hij boos...Dat hij me het al zoveel keer heeft uitgelegd en ik het nog niet snap. Dat kon ik maar niet begrijpen. Ik mag uit, ergens anders, maar daar dus niet. Principieel vind ik dat heel moeilijk. Waarom vindt hij het niet erg, als hij me niet kan zien, maar wel als hij me wel kan zien?
De meeste mannen zouden toch wel hun vriendin bij zich willen hebben? Of ben ik van een andere logica? Het is toch ongelooflijk dat hij me dit zomaar kan verbieden. Ben toch geen kind meer!
Nu een paar weken geleden kwam het weer ter sprake, mocht ik per uitzondering eens donderdag gaan (was een uitzondering na zoveel tijd dat hij er ook de donderdag mocht werken) met wat vrienden. Maar ja, hij had gezegd eerder, donderdag mag je , in het weekend niet. Het was niet echt leuk, er was bijna niemand. Toen we thuis waren die nacht, hadden we een heel emotioneel gesprek, over onze toekomst en vanalles en nog wat. Sinds lange tijd "echt gepraat". Vond het heerlijk. Hij leek me te snappen, zei dat er wel verandering zou komen, dat ik af en toe mocht gaan. Hij zei, tis gewoon moeilijk voor me, die keer dat die man je arm pakte op oudejaarsavond en jij zei : mn vriend werkt hier, maar die man bleef aandringen. Ik zei, ja dat weet ik, maar dat was echt een uitzondering! Alle mannen back off, als ik hen zeg dat mn vriend er werkt! Hij zei, ja ja weet ik... en verder niet veel. Hij wilde denk ik, dat lieve sfeertje blijven vasthouden. Dag erna, de vrijdag, zou een vriendin komen en zouden we samen gaan waar hij werkt. Toen maakte hij er weer een probleem van, (zijn woorden, geef ik je een vinger, pak je een hand) Ik zei, maar we hebben toch gepraat? Je zei toch dat het goed was dat ik af en toe kwam. Hij was toen heel moe, zei nee, dat wil ik niet, ik belde hem nog eens, was echt boos en zei; andere mannen willen juist hun vriendin bij zich hebben, we hebben nooit een weekend samen! Jij bent echt van de omgekeerde wereld! Dan snel zei hij snel; ok ok "zucht", kom dan! maar ik ben moe blablabla, blijf niet te lang. Waarop ik zei, nee dan hoeft het voor mij niet meer, de fun is ervan af. Belde hij weer, pff goed, kom dan gewoon, maar ik wilde al niet meer. Maar we hebben het netjes afgehandeld, ik zei, ben toch moe, weet je, ik kom een andere keer, als jij er ook zin in hebt. Hij zei ok dat is dan het beste. Vanavond weer hetzelfde liedje, hij zei, je kunt maar 2 u blijven maar kom dan wel vroeg. Mn vriendin zei, als we om 22 u gaan en om 24 u weer thuis, dan is er geen kat, is toch niets aan. En weet je, ze heeft gelijk, hij vertelt me gewoon wat ik moet doen, neemt de zin bij me weg... Daar is toch niets aan. Dus ik smste een boos berichtje, dat ik niet zou komen, we wel ergens anders naartoe zouden gaan. Is geëscaleerd, dat hij maar zoveel geduld heeft, en het ooit opraakt enz enz...Hij bleef bij zijn standpunt,ik bij de mijne. Hij belde nog eens wat later, je komt niet, punt uit, ik zei , weet je wat, ik kom al niet eens maar daar naartoe, al zou je me smeken en legde neer. Hij smste; ok sms en bel me dan niet meer, hoop dat je het nu snapt.
Einde van dat alles, natuurlijk ga ik hem niet meer bellen of smsen. Dit is niet de eerste keer dat hij zoiets doet, maar erna belt of laat hij altijd iets horen. Ik ben het al gewend. Punt is, dat ik niet alles meer wil accepteren. Ik wil niet altijd degene zijn die toegevingen maakt.
Vinden jullie dat ik me aanstel of is hij ook onredelijk. Ik zei expres OOK onredelijk, omdat ik vind dat ik ook heb overdreven, ik had moeten zwijgen, volgens mn vriendin, op een bepaald punt zeggen: ok ik ga dan daarnaartoe , met x en x... maar volgens mij voelt dat als gewoon accepteren. En dat wil ik niet. In plaats van me erbij neer te leggen, heb ik er dus een schepje bovenop gedaan...En dan gaat hij heus niet van gedacht veranderen, maar nog koppiger doen...
Wat zouden jullie doen in mijn plaats?
In het begin van onze relatie ging ik nog regelmatig daar uit.
Heel leuk vond hij dat niet altijd maar maakte er geen probleem van.
We zijn nu al 2 jaar samen. Sinds een halfjaar of zo, (laatste keer was op oudejaarsavond) heeft hij me eigenlijk "verboden" daar nog te komen. Zijn reden is dat hij het heel vervelend vindt dat andere mannen me komen versieren, hij dat ziet , en omdat hij werkt, daar niets aan kan doen. Of toch niet veel. Dat vindt hij heel moeilijk. Maar als het ter sprake komt, wordt hij boos...Dat hij me het al zoveel keer heeft uitgelegd en ik het nog niet snap. Dat kon ik maar niet begrijpen. Ik mag uit, ergens anders, maar daar dus niet. Principieel vind ik dat heel moeilijk. Waarom vindt hij het niet erg, als hij me niet kan zien, maar wel als hij me wel kan zien?
De meeste mannen zouden toch wel hun vriendin bij zich willen hebben? Of ben ik van een andere logica? Het is toch ongelooflijk dat hij me dit zomaar kan verbieden. Ben toch geen kind meer!
Nu een paar weken geleden kwam het weer ter sprake, mocht ik per uitzondering eens donderdag gaan (was een uitzondering na zoveel tijd dat hij er ook de donderdag mocht werken) met wat vrienden. Maar ja, hij had gezegd eerder, donderdag mag je , in het weekend niet. Het was niet echt leuk, er was bijna niemand. Toen we thuis waren die nacht, hadden we een heel emotioneel gesprek, over onze toekomst en vanalles en nog wat. Sinds lange tijd "echt gepraat". Vond het heerlijk. Hij leek me te snappen, zei dat er wel verandering zou komen, dat ik af en toe mocht gaan. Hij zei, tis gewoon moeilijk voor me, die keer dat die man je arm pakte op oudejaarsavond en jij zei : mn vriend werkt hier, maar die man bleef aandringen. Ik zei, ja dat weet ik, maar dat was echt een uitzondering! Alle mannen back off, als ik hen zeg dat mn vriend er werkt! Hij zei, ja ja weet ik... en verder niet veel. Hij wilde denk ik, dat lieve sfeertje blijven vasthouden. Dag erna, de vrijdag, zou een vriendin komen en zouden we samen gaan waar hij werkt. Toen maakte hij er weer een probleem van, (zijn woorden, geef ik je een vinger, pak je een hand) Ik zei, maar we hebben toch gepraat? Je zei toch dat het goed was dat ik af en toe kwam. Hij was toen heel moe, zei nee, dat wil ik niet, ik belde hem nog eens, was echt boos en zei; andere mannen willen juist hun vriendin bij zich hebben, we hebben nooit een weekend samen! Jij bent echt van de omgekeerde wereld! Dan snel zei hij snel; ok ok "zucht", kom dan! maar ik ben moe blablabla, blijf niet te lang. Waarop ik zei, nee dan hoeft het voor mij niet meer, de fun is ervan af. Belde hij weer, pff goed, kom dan gewoon, maar ik wilde al niet meer. Maar we hebben het netjes afgehandeld, ik zei, ben toch moe, weet je, ik kom een andere keer, als jij er ook zin in hebt. Hij zei ok dat is dan het beste. Vanavond weer hetzelfde liedje, hij zei, je kunt maar 2 u blijven maar kom dan wel vroeg. Mn vriendin zei, als we om 22 u gaan en om 24 u weer thuis, dan is er geen kat, is toch niets aan. En weet je, ze heeft gelijk, hij vertelt me gewoon wat ik moet doen, neemt de zin bij me weg... Daar is toch niets aan. Dus ik smste een boos berichtje, dat ik niet zou komen, we wel ergens anders naartoe zouden gaan. Is geëscaleerd, dat hij maar zoveel geduld heeft, en het ooit opraakt enz enz...Hij bleef bij zijn standpunt,ik bij de mijne. Hij belde nog eens wat later, je komt niet, punt uit, ik zei , weet je wat, ik kom al niet eens maar daar naartoe, al zou je me smeken en legde neer. Hij smste; ok sms en bel me dan niet meer, hoop dat je het nu snapt.
Einde van dat alles, natuurlijk ga ik hem niet meer bellen of smsen. Dit is niet de eerste keer dat hij zoiets doet, maar erna belt of laat hij altijd iets horen. Ik ben het al gewend. Punt is, dat ik niet alles meer wil accepteren. Ik wil niet altijd degene zijn die toegevingen maakt.
Vinden jullie dat ik me aanstel of is hij ook onredelijk. Ik zei expres OOK onredelijk, omdat ik vind dat ik ook heb overdreven, ik had moeten zwijgen, volgens mn vriendin, op een bepaald punt zeggen: ok ik ga dan daarnaartoe , met x en x... maar volgens mij voelt dat als gewoon accepteren. En dat wil ik niet. In plaats van me erbij neer te leggen, heb ik er dus een schepje bovenop gedaan...En dan gaat hij heus niet van gedacht veranderen, maar nog koppiger doen...
Wat zouden jullie doen in mijn plaats?
zondag 30 augustus 2009 om 13:18
quote:Lily1985 schreef op 30 augustus 2009 @ 13:11:
[...]
Maar het is eerder zo uit geweest, alsof hij me wilde waarschuwen, een lesje leren... maar het niet meende. Ik heb het eerder meegemaakt dus. Ja natuurlijk nog hartstikke fout, dat besef ik wel...
God waarom doet het dan toch nog zoveel pijn.
Gaat hij zo met jou om?
Het uitmaken om je een lesje te leren?
Leuke relatie zeg...
Ik zie je in het hele topic het voor hem opnemen, uitleggen waarom hij zich gedraagt hoe hij zich gedraagt.
Jij zit hem helemaal te bestuderen, en past je vervolgens aan hem aan.
Uitgaan zonder hem en je dan alleen voelen, is niet gezond.
Ga op eigen benen staan, of je nou een relatie hebt of niet.
Als je afhankelijk bent is de relatie per definitie ongezond.
Waarom het zoveel pijn doet?
Beeindigde relaties doen altijd pijn.
En, zoals EveBlissy al zei, het gaat over.
We all have been there!
[...]
Maar het is eerder zo uit geweest, alsof hij me wilde waarschuwen, een lesje leren... maar het niet meende. Ik heb het eerder meegemaakt dus. Ja natuurlijk nog hartstikke fout, dat besef ik wel...
God waarom doet het dan toch nog zoveel pijn.
Gaat hij zo met jou om?
Het uitmaken om je een lesje te leren?
Leuke relatie zeg...
Ik zie je in het hele topic het voor hem opnemen, uitleggen waarom hij zich gedraagt hoe hij zich gedraagt.
Jij zit hem helemaal te bestuderen, en past je vervolgens aan hem aan.
Uitgaan zonder hem en je dan alleen voelen, is niet gezond.
Ga op eigen benen staan, of je nou een relatie hebt of niet.
Als je afhankelijk bent is de relatie per definitie ongezond.
Waarom het zoveel pijn doet?
Beeindigde relaties doen altijd pijn.
En, zoals EveBlissy al zei, het gaat over.
We all have been there!
zondag 30 augustus 2009 om 13:20
quote:Zwieber schreef op 30 augustus 2009 @ 13:14:
Misschien heb ik erover heen gelezen maar waarom heeft hij het nu uitgemaakt? Ik kan alleen vinden dát hij het uit heeft gemaakt maar niet de toedracht ervan.
Ik heb het op de vorige pagina gezet...Hij beschuldigde me van iets , maar ik vermoed echt dat het een excuus was, want het sloeg nergens op.
We hebben vaker ruzie de laatste tijd... Over echt stomme dingen eigenlijk...Maar toch. Na die ruzies was hij wel altijd harstikke lief en zei hij dat hij me nooit zou kunnen verlaten , dat ik de enige ben voor hem. Ook altijd toekomstplannen gemaakt samen... Hij was altijd zo enthousiast (tot voor kort zelfs nog)...Dat alles goed gaat komen, omdat zn situatie nu beter is.
Maar hij heeft vandaag erge dingen gezegd...En dan moet ik het aan mn vriendin vertellen en ben ik de helft vergeten van de erge dingen wat hij gezegd heeft...Onderdruk ik het??? Is dit typisch?
Misschien heb ik erover heen gelezen maar waarom heeft hij het nu uitgemaakt? Ik kan alleen vinden dát hij het uit heeft gemaakt maar niet de toedracht ervan.
Ik heb het op de vorige pagina gezet...Hij beschuldigde me van iets , maar ik vermoed echt dat het een excuus was, want het sloeg nergens op.
We hebben vaker ruzie de laatste tijd... Over echt stomme dingen eigenlijk...Maar toch. Na die ruzies was hij wel altijd harstikke lief en zei hij dat hij me nooit zou kunnen verlaten , dat ik de enige ben voor hem. Ook altijd toekomstplannen gemaakt samen... Hij was altijd zo enthousiast (tot voor kort zelfs nog)...Dat alles goed gaat komen, omdat zn situatie nu beter is.
Maar hij heeft vandaag erge dingen gezegd...En dan moet ik het aan mn vriendin vertellen en ben ik de helft vergeten van de erge dingen wat hij gezegd heeft...Onderdruk ik het??? Is dit typisch?
zondag 30 augustus 2009 om 13:21
zondag 30 augustus 2009 om 13:25
quote:emaille schreef op 30 augustus 2009 @ 13:07:
O excuus, ik dacht dat het al helemaal afgerond was. Ik zou alles eens bij elkaar optellen voor jezelf. Blijkbaar stond hij al op een datingsite, je mocht niet meer langskomen op zn werk sinds een half jaar en misschien had ie nog wel meer minpunten. Relaties die overgaan.. da's altijd kut. Maar er waren dus wel dingen die niet lekker liepen, en die moet je niet negeren. Het klinkt alsof het op zn eind liep en misschien is dat wel beter zo.
En wat ik al eerder zei: die ex die hem overal volgde, dat zal heus niet voor niets geweest zijn. Misschien issie toch wat onbetrouwbaarder dan je dacht. En daar ben je dan in ieder geval van af! Sterkte!Hij stond wel nog maar een dag of zo erop, toen hij het me vertelde...en was dus geen echte datingsite, meer facebookachtig. Maar goed, doet er niet meer toe.
O excuus, ik dacht dat het al helemaal afgerond was. Ik zou alles eens bij elkaar optellen voor jezelf. Blijkbaar stond hij al op een datingsite, je mocht niet meer langskomen op zn werk sinds een half jaar en misschien had ie nog wel meer minpunten. Relaties die overgaan.. da's altijd kut. Maar er waren dus wel dingen die niet lekker liepen, en die moet je niet negeren. Het klinkt alsof het op zn eind liep en misschien is dat wel beter zo.
En wat ik al eerder zei: die ex die hem overal volgde, dat zal heus niet voor niets geweest zijn. Misschien issie toch wat onbetrouwbaarder dan je dacht. En daar ben je dan in ieder geval van af! Sterkte!Hij stond wel nog maar een dag of zo erop, toen hij het me vertelde...en was dus geen echte datingsite, meer facebookachtig. Maar goed, doet er niet meer toe.
zondag 30 augustus 2009 om 13:29
Ik wilde wel een serieuze toekomst, en hij ook. Maar misschien pasten we niet bij elkaar. En ja, denken aan de toekomst was wel moeilijk voor me, eerlijk gezegd. Ook al wilde ik echt serieus bij hem zijn...Mijn gevoel toch...Mijn verstand maakte me wel vaak twijfelen. En dat probeerde ik te negeren. Maar niet alleen dat, onze situatie was zo moeilijk gewoon....Het bemoeilijkte die serieuze relatie nog eens... Naast zijn karakter. Of ja, dan dacht ik, is het de situatie, die hem zo maakt of is het zijn karakter. In het eerste geval kon ik nog met hem door, maar altijd bang, in the back of my mind, dat het toch zn karakter was...
zondag 30 augustus 2009 om 15:48
Ik vind het een gek verhaal. Hij is bang dat jij versierd wordt door andere mannen? En daarom mag jij niet naar de club komen waar hij werkt? En je mag wel naar andere clubs? Waar je je dus lekker kan laten versieren en waar hij nooit achterkomt..
Het lijkt mij, als hij zo bang is dat jij wordt versierd, dat als je uitgaat het iig is waar hij werkt en zo een oogje in het zeil kan houden.
Het lijkt mij, als hij zo bang is dat jij wordt versierd, dat als je uitgaat het iig is waar hij werkt en zo een oogje in het zeil kan houden.
zondag 30 augustus 2009 om 15:57
quote:Lily1985 schreef op 30 augustus 2009 @ 13:29:
Ik wilde wel een serieuze toekomst, en hij ook. Maar misschien pasten we niet bij elkaar. En ja, denken aan de toekomst was wel moeilijk voor me, eerlijk gezegd. Ook al wilde ik echt serieus bij hem zijn...Mijn gevoel toch...Mijn verstand maakte me wel vaak twijfelen. En dat probeerde ik te negeren. Maar niet alleen dat, onze situatie was zo moeilijk gewoon....Het bemoeilijkte die serieuze relatie nog eens... Naast zijn karakter. Of ja, dan dacht ik, is het de situatie, die hem zo maakt of is het zijn karakter. In het eerste geval kon ik nog met hem door, maar altijd bang, in the back of my mind, dat het toch zn karakter was...Negeer je twijfels niet. Analyseer ze! Die twijfels kom ergens vandaan. Je verstand zegt dat er iets niet klopt. Zoek uit wat dat is.
Ik wilde wel een serieuze toekomst, en hij ook. Maar misschien pasten we niet bij elkaar. En ja, denken aan de toekomst was wel moeilijk voor me, eerlijk gezegd. Ook al wilde ik echt serieus bij hem zijn...Mijn gevoel toch...Mijn verstand maakte me wel vaak twijfelen. En dat probeerde ik te negeren. Maar niet alleen dat, onze situatie was zo moeilijk gewoon....Het bemoeilijkte die serieuze relatie nog eens... Naast zijn karakter. Of ja, dan dacht ik, is het de situatie, die hem zo maakt of is het zijn karakter. In het eerste geval kon ik nog met hem door, maar altijd bang, in the back of my mind, dat het toch zn karakter was...Negeer je twijfels niet. Analyseer ze! Die twijfels kom ergens vandaan. Je verstand zegt dat er iets niet klopt. Zoek uit wat dat is.
zondag 30 augustus 2009 om 16:04
quote:Reverie schreef op 30 augustus 2009 @ 15:57:
[...]
Negeer je twijfels niet. Analyseer ze! Die twijfels kom ergens vandaan. Je verstand zegt dat er iets niet klopt. Zoek uit wat dat is.
Waarom nu nog uitzoeken?
Het is uit!
Niet blijven hangen in wat er wellicht speelde, eerst eens even accepteren dat het over is.
[...]
Negeer je twijfels niet. Analyseer ze! Die twijfels kom ergens vandaan. Je verstand zegt dat er iets niet klopt. Zoek uit wat dat is.
Waarom nu nog uitzoeken?
Het is uit!
Niet blijven hangen in wat er wellicht speelde, eerst eens even accepteren dat het over is.
zondag 30 augustus 2009 om 16:55
zondag 30 augustus 2009 om 17:16
quote:Reverie schreef op 30 augustus 2009 @ 16:55:
[...]
Omdat het je kan helpen bij een volgende relatie.
Omdat je anders toch met die twijfels blijft zitten.
Omdat je op die manier de boel misschien wel beter kunt afsluiten.
Niet mee eens.
TO is alleen maar bezig met hém te analyseren, dat heeft geen nut (meer).
Eerst accepteren dat het voorbij is, dan kun je dat hele proces van liefdesverdriet ingaan.
En daarná kun je beginnen met een stukje zelfreflectie, wat je kan helpen in een volgende relatie.
Wat betreft die twijfels, je komt er toch nooit achter hoe het nou precies zat.
En al kom je erachter, is dat nu nog belangrijk?
Ik vind van niet, wat belangrijk is, is je eigen aandeel in dingen.
Alle energie die TO in haar ex steekt, is om de aandacht van zichzelf af te leiden. Kappen dus.
[...]
Omdat het je kan helpen bij een volgende relatie.
Omdat je anders toch met die twijfels blijft zitten.
Omdat je op die manier de boel misschien wel beter kunt afsluiten.
Niet mee eens.
TO is alleen maar bezig met hém te analyseren, dat heeft geen nut (meer).
Eerst accepteren dat het voorbij is, dan kun je dat hele proces van liefdesverdriet ingaan.
En daarná kun je beginnen met een stukje zelfreflectie, wat je kan helpen in een volgende relatie.
Wat betreft die twijfels, je komt er toch nooit achter hoe het nou precies zat.
En al kom je erachter, is dat nu nog belangrijk?
Ik vind van niet, wat belangrijk is, is je eigen aandeel in dingen.
Alle energie die TO in haar ex steekt, is om de aandacht van zichzelf af te leiden. Kappen dus.
dinsdag 1 september 2009 om 01:18
Nou ja, wist wel dat het niet uit zou zijn... Ik ging gisteren met vrienden weg, etentje en zo... Hebben het gezellig gemaakt. Hij smste, ik antwoordde niet. Hij belde, ik antwoordde niet.
Snachts wel terug gesmst maar heel koud en afstandelijk. Hij belde en smste nog eens vandaag. Daarnet nog gebeld.. Hij komt straks hier. Die heeft nooit een hele dag zonder me gekund. Zonder te bellen of enig vorm van contact. Ik begrijp hem niet.
Ik ga wel voorwaarden stellen. Zo kan het niet. We moeten praten. Dit wordt weer eens zwaar.....
Snachts wel terug gesmst maar heel koud en afstandelijk. Hij belde en smste nog eens vandaag. Daarnet nog gebeld.. Hij komt straks hier. Die heeft nooit een hele dag zonder me gekund. Zonder te bellen of enig vorm van contact. Ik begrijp hem niet.
Ik ga wel voorwaarden stellen. Zo kan het niet. We moeten praten. Dit wordt weer eens zwaar.....
dinsdag 1 september 2009 om 07:22
dinsdag 1 september 2009 om 10:22
quote:Lily1985 schreef op 01 september 2009 @ 01:18:
Nou ja, wist wel dat het niet uit zou zijn... Ik ging gisteren met vrienden weg, etentje en zo... Hebben het gezellig gemaakt. Hij smste, ik antwoordde niet. Hij belde, ik antwoordde niet.
Snachts wel terug gesmst maar heel koud en afstandelijk. Hij belde en smste nog eens vandaag. Daarnet nog gebeld.. Hij komt straks hier. Die heeft nooit een hele dag zonder me gekund. Zonder te bellen of enig vorm van contact. Ik begrijp hem niet.
Ik ga wel voorwaarden stellen. Zo kan het niet. We moeten praten. Dit wordt weer eens zwaar.....
Lily waar ik jouw eigenwaarde gebleven?
Deze jongen wil jou een lesje leren door het uit te maken, en doodleuk geef je daarna weer toe aan zijn grillen?
Waarom wil je hem eigenlijk begrijpen?
Zou je niet zelf gewoon een punt erachter moeten zetten?
Aangeven dat niemand het recht heeft om met jou te spelen?
Nou ja, wist wel dat het niet uit zou zijn... Ik ging gisteren met vrienden weg, etentje en zo... Hebben het gezellig gemaakt. Hij smste, ik antwoordde niet. Hij belde, ik antwoordde niet.
Snachts wel terug gesmst maar heel koud en afstandelijk. Hij belde en smste nog eens vandaag. Daarnet nog gebeld.. Hij komt straks hier. Die heeft nooit een hele dag zonder me gekund. Zonder te bellen of enig vorm van contact. Ik begrijp hem niet.
Ik ga wel voorwaarden stellen. Zo kan het niet. We moeten praten. Dit wordt weer eens zwaar.....
Lily waar ik jouw eigenwaarde gebleven?
Deze jongen wil jou een lesje leren door het uit te maken, en doodleuk geef je daarna weer toe aan zijn grillen?
Waarom wil je hem eigenlijk begrijpen?
Zou je niet zelf gewoon een punt erachter moeten zetten?
Aangeven dat niemand het recht heeft om met jou te spelen?
dinsdag 1 september 2009 om 11:34
Ik denk dat het tijd wordt dat jij je vriend een lesje gaat leren.
namelijk het lesje dat jij niet met je laat jojo-en. en dat je nooit een relatie uitmaakt om je partner een lesje te leren. Uitmaken is in mijn woordenboek definitief, dat doe je omdat je geen toekomst meer met iemand ziet en niet om die persoon te straffen en je zin te krijgen. En als je het uitmaakt, en je bedenkt je, loop je de kans dat die ander je niet meer wil omdat die geen zin heeft uin dit soort spelletjes.
Vrees echter dat jij m weer met open armen ontvangt en verder gaat met deurmatje spelen. Word je daar echt gelukkig van/
namelijk het lesje dat jij niet met je laat jojo-en. en dat je nooit een relatie uitmaakt om je partner een lesje te leren. Uitmaken is in mijn woordenboek definitief, dat doe je omdat je geen toekomst meer met iemand ziet en niet om die persoon te straffen en je zin te krijgen. En als je het uitmaakt, en je bedenkt je, loop je de kans dat die ander je niet meer wil omdat die geen zin heeft uin dit soort spelletjes.
Vrees echter dat jij m weer met open armen ontvangt en verder gaat met deurmatje spelen. Word je daar echt gelukkig van/
