Relaties
alle pijlers
Jeetje...ik geloof dat ik erover heen ben
zondag 30 augustus 2009 om 15:57
Hi there!
In januari is mijn relatie van 1.5 jaar uitgegaan. Het eerste jaar van onze relatie was geweldig. Een enthousiaste, ondernemende, reislustige kerel die mij op handen droeg. Na gaan samenwonen (veels te vlug) en hij is ontslagen, nog een akkefietje met de familie heb ik hem mijn huis uitgegooid. We zijn toch doorgegaan. Op zijn aandringen (het hoeft toch niet uit te zijn..). En twee maanden erna heb ik het uitgemaakt, maar lukt me toch niet. Heeft hij uiteindelijk er een punt achter gezet. Ik ben daar de afgelopen maanden enorm verdrietig over geweest. Heb het heel erg bij mijzelf gezocht wat er fout was gegaan.
Afgelopen weekend had ik een festival waar ik al vanaf het begin van het jaar kaartjes voor had. En hij dus ook. Nou ik heb hem drie dagen meegemaakt. En wat een eye-opener. De vraag die ik mezelf stelde was: zou ik nu op deze man verliefd worden? En het antwoord was Nee! Het is voor mij nog een beetje gek.Voor het festival had ik af en toe nog een aanval dat dikke tranen in mijn ogen schoten, dat ik er zo van baalde dat het uit was. En nu ben ik een soort bewustzijnsverandering aan het ondergaan. Nogmaals dat als ik hem nu zou tegenkomen, ik niet verliefd op hem was geworden.
Tiz een lang verhaal. Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor iemand?
In januari is mijn relatie van 1.5 jaar uitgegaan. Het eerste jaar van onze relatie was geweldig. Een enthousiaste, ondernemende, reislustige kerel die mij op handen droeg. Na gaan samenwonen (veels te vlug) en hij is ontslagen, nog een akkefietje met de familie heb ik hem mijn huis uitgegooid. We zijn toch doorgegaan. Op zijn aandringen (het hoeft toch niet uit te zijn..). En twee maanden erna heb ik het uitgemaakt, maar lukt me toch niet. Heeft hij uiteindelijk er een punt achter gezet. Ik ben daar de afgelopen maanden enorm verdrietig over geweest. Heb het heel erg bij mijzelf gezocht wat er fout was gegaan.
Afgelopen weekend had ik een festival waar ik al vanaf het begin van het jaar kaartjes voor had. En hij dus ook. Nou ik heb hem drie dagen meegemaakt. En wat een eye-opener. De vraag die ik mezelf stelde was: zou ik nu op deze man verliefd worden? En het antwoord was Nee! Het is voor mij nog een beetje gek.Voor het festival had ik af en toe nog een aanval dat dikke tranen in mijn ogen schoten, dat ik er zo van baalde dat het uit was. En nu ben ik een soort bewustzijnsverandering aan het ondergaan. Nogmaals dat als ik hem nu zou tegenkomen, ik niet verliefd op hem was geworden.
Tiz een lang verhaal. Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor iemand?
zondag 30 augustus 2009 om 16:05
zondag 30 augustus 2009 om 16:23
Het is dan echt alsof de schellen van je ogen vallen hè? Ik kan zo geen voorbeeld naar voren halen hoor, maar ik merkte dat ik de jongens in kwestie op een gegeven moment echt anders zag. Ineens zie je dan idiote dingen die vantevoren niet opvielen. Of die eerst aandoenlijk/schattig waren, maar waarvan je later dacht: what was I thinking?
En nog leuker is om te merken dat er nog veel leukere jongens (voor jou) zijn. Als je relatie net uit is, denk je dat je noooit meer een leuke man zal vinden. Maar heus, er lopen nog veel leukere exemplaren rond die beter bij je passen!
Geniet ervan Riedeltje.
En nog leuker is om te merken dat er nog veel leukere jongens (voor jou) zijn. Als je relatie net uit is, denk je dat je noooit meer een leuke man zal vinden. Maar heus, er lopen nog veel leukere exemplaren rond die beter bij je passen!
Geniet ervan Riedeltje.
zondag 30 augustus 2009 om 16:32
Thanks Ann Liv 
Ik vind het nog wel eng. Ik merk nu wel dat jezelf zwelgen-in-het-verdriet ook wel een soort van beschermend iets is. Een soort van (nat) wattige, zachte omgeving. Nu moet ik toch echt tegen mezelf bekennen, dat het hem niet gaat worden met mijn ex (eerst had ik nog wel wat fantasietjes). En daar staat op mijn drempel de grote, enge buitenwereld, vol met nieuwe mannen. Jeetje, ik ben bijv. dol op seks, maar het idee om met een andere man te vrijen... dat staat al ietsje meer dichtbij, maar nog wel heel ver weg....
Ik vind het nog wel eng. Ik merk nu wel dat jezelf zwelgen-in-het-verdriet ook wel een soort van beschermend iets is. Een soort van (nat) wattige, zachte omgeving. Nu moet ik toch echt tegen mezelf bekennen, dat het hem niet gaat worden met mijn ex (eerst had ik nog wel wat fantasietjes). En daar staat op mijn drempel de grote, enge buitenwereld, vol met nieuwe mannen. Jeetje, ik ben bijv. dol op seks, maar het idee om met een andere man te vrijen... dat staat al ietsje meer dichtbij, maar nog wel heel ver weg....
zondag 30 augustus 2009 om 20:41
Ik heb 2 jaar lang een ongelooflijke crush gehad en ik hield mezelf al heel lang voor dat het 'over' was (omdat er blijkbaar geen wederzijdse aantrekking was )...
maar vaak zag ik hem en was ik weer om...
Een paar maanden terug kwam ik meneer tegen en ik dacht: Neeeee! whaa! Dat ik jou leuk vond! Bah!!
Dus ja.. eigenlijk wel herkenbaar, ook al zat ik niet in een relatie
maar vaak zag ik hem en was ik weer om...
Een paar maanden terug kwam ik meneer tegen en ik dacht: Neeeee! whaa! Dat ik jou leuk vond! Bah!!
Dus ja.. eigenlijk wel herkenbaar, ook al zat ik niet in een relatie
zondag 30 augustus 2009 om 22:23
Gefeliciteerd riedeltje! Wat enorm fijn als je zeker weet dat je niet meer in dezelfde val zal lopen en dat het nu tijd wordt voor een relatie die wél toekomst heeft.
Ik heb daar inderdaad ook ervaring mee. Een relatie van 3 jaar die toen heel erg goed leek, en achteraf eigenlijk een ongezonde relatie was. En de laatste tijd denk ik vooral: ik wens zijn nieuwe vriendin heeeeel veel sterkte, want dat zal ze nodig hebben. En onder andere door die gedachte voel ik me weer helemaal vrij en niet meer afhankelijk van hem en die relatie.
Wat ga je nu doen met dit gevoel? Ga je volop daten of even lekker genieten van het alleen zijn?
Ik heb daar inderdaad ook ervaring mee. Een relatie van 3 jaar die toen heel erg goed leek, en achteraf eigenlijk een ongezonde relatie was. En de laatste tijd denk ik vooral: ik wens zijn nieuwe vriendin heeeeel veel sterkte, want dat zal ze nodig hebben. En onder andere door die gedachte voel ik me weer helemaal vrij en niet meer afhankelijk van hem en die relatie.
Wat ga je nu doen met dit gevoel? Ga je volop daten of even lekker genieten van het alleen zijn?
woensdag 23 september 2009 om 12:35
Ontzettend herkenbaar...
Ik had het laatst ook. Stapelgek was ik op die gozer. Hij verbrak de relatie. En wat een verdriet had ik ervan.
Ik had hem jaren niet gezien en kwam hem zeer onverwacht tegen op een feestje. En ik dacht: "tjezus ging het daar nou allemaal om". En ik had hetzelfde als jij, nu zou ik totaal niet voor hem kunnen vallen.
Het bizarre was wel dat hij zijn ogen niet van mij af kon houden!! Hij was met een ander grietje, maar bleef maar naar me kijken. Overigens hield ik afstand, ik heb er (nu) geen zin meer in......
Ik had het laatst ook. Stapelgek was ik op die gozer. Hij verbrak de relatie. En wat een verdriet had ik ervan.
Ik had hem jaren niet gezien en kwam hem zeer onverwacht tegen op een feestje. En ik dacht: "tjezus ging het daar nou allemaal om". En ik had hetzelfde als jij, nu zou ik totaal niet voor hem kunnen vallen.
Het bizarre was wel dat hij zijn ogen niet van mij af kon houden!! Hij was met een ander grietje, maar bleef maar naar me kijken. Overigens hield ik afstand, ik heb er (nu) geen zin meer in......
