Relaties
alle pijlers
Niet klaar voor de verbinding?
zondag 30 augustus 2009 om 13:57
Mijn vriend en ik zijn nu drie jaar samen en ik hou echt ongelofelijk veel van hem, toch heb ik de laatste tijd mijn twijfels over onze relatie en ik vind het verschrikkelijk...
Hij is al wat ouder dan ik, een jaar of 7 (ik ben 20) en hij kijkt totaal niet naar andere meisjes, ook niet met uitgaan, hij praat niet echt met ze.. Kortom, hij is HEEL erg netjes. Ik daarentegen, merk dat ik regelmatig naar andere jongens kijk en nu ben ik pas een jongen tegengekomen die ik erg leuk vond en op dat moment vond ik het heel jammer dat ik in een relatie was. Ik voel me altijd erg schuldig aangezien ik wel aandacht heb voor het andere geslacht en hij totaal niet.
Ik twijfel nu dus of ik hier wel klaar voor ben: voor zo'n grote 'commitment'. Ik zit sinds m'n 17e in deze relatie.. Hij heeft z'n "periode" al gehad om de wereld te verkennen, z'n horizon te verbreden en andere mensen te leren kennen... Maar ik begin net en ik heb soms het gevoel dat ik in een kooitje zit.
Ook heb ik soms stiekem het gevoel dat hij wat te soft is voor mij: ik heb een vrij pittig karakter en soms heb ik het gevoel dat hij wat weinig tegengas geef. Aan de andere kant kan ik ook heel gevoelig en onzeker zijn en dan kan hij er zó goed voor me zijn.
Ik voel me nu zo rot omdat ik gewoon niet weet wat ik wil: ik hou ongelofelijk veel van hem, maar ik weet niet of ik op m'n plaats zit in deze relatie. Ik weet niet of ik mezelf ergens voor de gek hou. De ene dag vind ik dat het verschrikkelijk goed gaat tussen ons, maar de volgende dag weer helemaal niet. Het is zo rot om zo te twijfelen, helemaal omdat hij daar de dupe van is.
Wat denken jullie?
Liefs,
L.
Hij is al wat ouder dan ik, een jaar of 7 (ik ben 20) en hij kijkt totaal niet naar andere meisjes, ook niet met uitgaan, hij praat niet echt met ze.. Kortom, hij is HEEL erg netjes. Ik daarentegen, merk dat ik regelmatig naar andere jongens kijk en nu ben ik pas een jongen tegengekomen die ik erg leuk vond en op dat moment vond ik het heel jammer dat ik in een relatie was. Ik voel me altijd erg schuldig aangezien ik wel aandacht heb voor het andere geslacht en hij totaal niet.
Ik twijfel nu dus of ik hier wel klaar voor ben: voor zo'n grote 'commitment'. Ik zit sinds m'n 17e in deze relatie.. Hij heeft z'n "periode" al gehad om de wereld te verkennen, z'n horizon te verbreden en andere mensen te leren kennen... Maar ik begin net en ik heb soms het gevoel dat ik in een kooitje zit.
Ook heb ik soms stiekem het gevoel dat hij wat te soft is voor mij: ik heb een vrij pittig karakter en soms heb ik het gevoel dat hij wat weinig tegengas geef. Aan de andere kant kan ik ook heel gevoelig en onzeker zijn en dan kan hij er zó goed voor me zijn.
Ik voel me nu zo rot omdat ik gewoon niet weet wat ik wil: ik hou ongelofelijk veel van hem, maar ik weet niet of ik op m'n plaats zit in deze relatie. Ik weet niet of ik mezelf ergens voor de gek hou. De ene dag vind ik dat het verschrikkelijk goed gaat tussen ons, maar de volgende dag weer helemaal niet. Het is zo rot om zo te twijfelen, helemaal omdat hij daar de dupe van is.
Wat denken jullie?
Liefs,
L.
zondag 30 augustus 2009 om 14:09
Hey Leanda,
Ik vraag me af of jullie ook samen wonen?
Ik vind het niet raar dat je soms je twijfels hebt. Jullie zijn drie jaar samen en in die drie jaar ben jij vast ook veranderd. Je wordt ouder, misschien zelfverzekerder, kijkt anders tegen dingen aan dan toen je 17 was.
Maar ik denk wel dat je je misschien bewust bent van het feit dat je meer open staat voor andere mannen dan voorheen, klopt dat? Of ben je van nature een beetje flirterig?
Die andere jongen die je hebt ontmoet, kreeg je daar vlinders van, of was het meer gebaseerd op lust?
Ik denk dat je moet proberen je af te vragen wat je mist in je huidige relatie (spanning, aandacht, sex, humor), en of jullie daar wat aan kunnen doen, en of je dat uberhaupt nog wil, er samen wat aan doen.
Aandacht van andere mannen is bijna altijd leuk, maar ik weet van mezelf, dat als ik in een gelukkige relatie zit, dat het mij weinig doet. Op het moment dat mijn relatie niet lekker meer loopt, ben ik veel gevoeliger voor andere mannen.
Bij mij betekent het dus vaak wel iets, maar dat hoeft voor jou niet te gelden.
Verder: twijfelen is nooit leuk, luister naar je intuitie, en je hoeft niet nu al keuzes te maken. Neem je tijd, praat erover, en geen overhaaste beslissingen!
Succes!
Ik vraag me af of jullie ook samen wonen?
Ik vind het niet raar dat je soms je twijfels hebt. Jullie zijn drie jaar samen en in die drie jaar ben jij vast ook veranderd. Je wordt ouder, misschien zelfverzekerder, kijkt anders tegen dingen aan dan toen je 17 was.
Maar ik denk wel dat je je misschien bewust bent van het feit dat je meer open staat voor andere mannen dan voorheen, klopt dat? Of ben je van nature een beetje flirterig?
Die andere jongen die je hebt ontmoet, kreeg je daar vlinders van, of was het meer gebaseerd op lust?
Ik denk dat je moet proberen je af te vragen wat je mist in je huidige relatie (spanning, aandacht, sex, humor), en of jullie daar wat aan kunnen doen, en of je dat uberhaupt nog wil, er samen wat aan doen.
Aandacht van andere mannen is bijna altijd leuk, maar ik weet van mezelf, dat als ik in een gelukkige relatie zit, dat het mij weinig doet. Op het moment dat mijn relatie niet lekker meer loopt, ben ik veel gevoeliger voor andere mannen.
Bij mij betekent het dus vaak wel iets, maar dat hoeft voor jou niet te gelden.
Verder: twijfelen is nooit leuk, luister naar je intuitie, en je hoeft niet nu al keuzes te maken. Neem je tijd, praat erover, en geen overhaaste beslissingen!
Succes!
zondag 30 augustus 2009 om 14:18
quote:domnaiefmutsje schreef op 30 augustus 2009 @ 14:03:
Verbinding met... internet? Vodafone?
Hoewel er niets mis is met wat je schrijft klink je niet respectvol naar je vriend. Kan dat kloppen?
Haha, ja de titel is misschien wat vreemd.. Sorry
Maar ik wil totaal niet onrespectvol overkomen tegenover m'n vriend, omdat dat echt niet zo is! Ik denk dat ik gewoon wat moeite had met het omschrijven van het probleem... Ik hou verschrikkelijk veel van hem en daarom vind ik mijn twijfels en het feit dat ik wel naar andere mannen kijk ook zo rot, ... voor hem en natuurlijk ook voor mezelf.
@ Goldmember: We wonen nog niet samen, maar zien elkaar wel vaak. ik denk zeker dat ik wel veranderd ben sinds m'n 17e.. Ook mijn karakter is wel veranderd. En ik moet zeggen dat ik van nature, denk ik, ook wel flirterig ben. Maar ik zie soms kwaliteiten in andere mannen die ik een beetje mis in mijn partner.. Hoe rot ik dat ook vind om toe te geven.
Het idee dat je in een goede relatie ook niet naar andere mannen hoeft te kijken heb ik eigenlijk ook wel een beetje. Ik weet alleen niet waar het dan precies 'fout' zit, om het zo te zeggen. Ik denk dat het inderdaad een goed idee is om hier goed en lang overna te denken en het dan wellicht ter sprake te brengen. Ik ben alleen zo bang om uiteindelijk de verkeerde beslissing te nemen, welke dat dan ook is.
Verbinding met... internet? Vodafone?
Hoewel er niets mis is met wat je schrijft klink je niet respectvol naar je vriend. Kan dat kloppen?
Haha, ja de titel is misschien wat vreemd.. Sorry
Maar ik wil totaal niet onrespectvol overkomen tegenover m'n vriend, omdat dat echt niet zo is! Ik denk dat ik gewoon wat moeite had met het omschrijven van het probleem... Ik hou verschrikkelijk veel van hem en daarom vind ik mijn twijfels en het feit dat ik wel naar andere mannen kijk ook zo rot, ... voor hem en natuurlijk ook voor mezelf.
@ Goldmember: We wonen nog niet samen, maar zien elkaar wel vaak. ik denk zeker dat ik wel veranderd ben sinds m'n 17e.. Ook mijn karakter is wel veranderd. En ik moet zeggen dat ik van nature, denk ik, ook wel flirterig ben. Maar ik zie soms kwaliteiten in andere mannen die ik een beetje mis in mijn partner.. Hoe rot ik dat ook vind om toe te geven.
Het idee dat je in een goede relatie ook niet naar andere mannen hoeft te kijken heb ik eigenlijk ook wel een beetje. Ik weet alleen niet waar het dan precies 'fout' zit, om het zo te zeggen. Ik denk dat het inderdaad een goed idee is om hier goed en lang overna te denken en het dan wellicht ter sprake te brengen. Ik ben alleen zo bang om uiteindelijk de verkeerde beslissing te nemen, welke dat dan ook is.
zondag 30 augustus 2009 om 14:21
quote:goldmember schreef op 30 augustus 2009 @ 14:09:
Die andere jongen die je hebt ontmoet, kreeg je daar vlinders van, of was het meer gebaseerd op lust?Ik weet het niet zo goed. Hij was verschrikkelijk charmant en dat sprak me wel heel erg aan, er was gewoon chemistry. Ik denk dat het een beetje van beide was misschien... Hoewel het toch wat meer naar lust toeneigd.. Denk ik..
Die andere jongen die je hebt ontmoet, kreeg je daar vlinders van, of was het meer gebaseerd op lust?Ik weet het niet zo goed. Hij was verschrikkelijk charmant en dat sprak me wel heel erg aan, er was gewoon chemistry. Ik denk dat het een beetje van beide was misschien... Hoewel het toch wat meer naar lust toeneigd.. Denk ik..
zondag 30 augustus 2009 om 14:26
Ik denk dat je ook niet klaar bent voor de commitment aan deze man. Je was heel erg jong toen jullie een relatie kregen, en die nieuwsgierige gevoelens naar andere mannen zullen niet verdwijnen, sterker nog; het zal sterker worden.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
zondag 30 augustus 2009 om 14:27
Klinkt alsof jij je vleugels moet uitslaan en deze relatie je beperkt in zaken voor jezelf uit te zoeken. Denk dat jouw twijfels terecht zijn. Hij heeft "alles" al gezien en jij begint net met ontdekken. Dat kan inderdaad voor een scheve verhouding zorgen. Het zegt eigenlijk genoeg dat jij je in een kooitje gevangen voelt.
Staat jouw vriend open voor jouw groei?
Staat jouw vriend open voor jouw groei?
zondag 30 augustus 2009 om 14:28
quote:EvyBlissy schreef op 30 augustus 2009 @ 14:26:
Ik denk dat je ook niet klaar bent voor de commitment aan deze man. Je was heel erg jong toen jullie een relatie kregen, en die nieuwsgierige gevoelens naar andere mannen zullen niet verdwijnen, sterker nog; het zal sterker worden.
Denk dat je gelijk hebt.
Overigens was ik ook pas net 18 toen ik met mijn man samen ben gekomen. Dik 10 jaar geleden nu.
Maar zoals jij je relatie beschrijft klinkt het meer dat je samen blijft "omdat het zo hoort".
Ik denk dat je ook niet klaar bent voor de commitment aan deze man. Je was heel erg jong toen jullie een relatie kregen, en die nieuwsgierige gevoelens naar andere mannen zullen niet verdwijnen, sterker nog; het zal sterker worden.
Denk dat je gelijk hebt.
Overigens was ik ook pas net 18 toen ik met mijn man samen ben gekomen. Dik 10 jaar geleden nu.
Maar zoals jij je relatie beschrijft klinkt het meer dat je samen blijft "omdat het zo hoort".
Ja, dat vind ik echt.
zondag 30 augustus 2009 om 14:41
Ik denk dat jij een type bent die nog veel wil beleven en een aantal keer op haar bek wil gaan voor jij je wil binden. Ervaren ipv aannemen dat iets zo is. Daar is niets mis mee. Je vriend wil stabiliteit. Ik denk dat hoewel jullie van elkaar houden (nu) niet bij elkaar passen. Elkaar loslaten kan ook liefde zijn.
zondag 30 augustus 2009 om 15:29
Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten van mijn 16e tot 19e. Had een zes jaar oudere vriend. In het begin was het allemaal heel leuk, maar ik ben ook een stuk pittiger en hij liet ontzettend over zich heen lopen. En dat gaat vervelen. Overigens heb ik het uitgemaakt toen ik iemand anders leuk ging vinden.
Bedenk goed dat je nog jong bent, en dat je nog heel veel veranderd (en dus waarschijnlijk nog pittiger en mondiger wordt), en dat hij toch meer 'af' is.
Ik heb achteraf heel erg veel spijt van die relatie omdat ik er zoveel dingen door heb gemist. Ik hoop dat dit jou niet overkomt!
Bedenk goed dat je nog jong bent, en dat je nog heel veel veranderd (en dus waarschijnlijk nog pittiger en mondiger wordt), en dat hij toch meer 'af' is.
Ik heb achteraf heel erg veel spijt van die relatie omdat ik er zoveel dingen door heb gemist. Ik hoop dat dit jou niet overkomt!
zondag 30 augustus 2009 om 16:22
quote:Sensy12 schreef op 30 augustus 2009 @ 14:27:
Klinkt alsof jij je vleugels moet uitslaan en deze relatie je beperkt in zaken voor jezelf uit te zoeken. Denk dat jouw twijfels terecht zijn. Hij heeft "alles" al gezien en jij begint net met ontdekken. Dat kan inderdaad voor een scheve verhouding zorgen. Het zegt eigenlijk genoeg dat jij je in een kooitje gevangen voelt.
Staat jouw vriend open voor jouw groei?
Ik denk dat hij er misschien wel een beetje moeite mee heeft, ook al zegt hij dat nooit.
Op dit moment is m'n gevoel ook zo dubbel: het ene moment heb ik inderdaag het 'kooitjesgevoel', ander moment ben ik zo blij dat hij er is, want hij is wel m'n beste maatje: ik kan altijd bij hem terecht en hij is er altijd voor me en andersom ook. Ik kan het heerlijk vinden om lekker in zijn armen te liggen, maar soms benauwd het me ook.
Het is misschien allemaal nogal onsamenhangend en misschien ook niet helemaal duidelijk, maar het is inderdaad zo dat ik soms m'n vrijheid mis en niet weet of ik klaar ben voor de commitment en andere keren ben ik zo blij met hem. We zijn ook pas op vakantie geweest en dat was zo leuk!
Hmm.. Ik ben denk gewoon heel erg in de war. Hoe kan ik een beslissing maken?
Klinkt alsof jij je vleugels moet uitslaan en deze relatie je beperkt in zaken voor jezelf uit te zoeken. Denk dat jouw twijfels terecht zijn. Hij heeft "alles" al gezien en jij begint net met ontdekken. Dat kan inderdaad voor een scheve verhouding zorgen. Het zegt eigenlijk genoeg dat jij je in een kooitje gevangen voelt.
Staat jouw vriend open voor jouw groei?
Ik denk dat hij er misschien wel een beetje moeite mee heeft, ook al zegt hij dat nooit.
Op dit moment is m'n gevoel ook zo dubbel: het ene moment heb ik inderdaag het 'kooitjesgevoel', ander moment ben ik zo blij dat hij er is, want hij is wel m'n beste maatje: ik kan altijd bij hem terecht en hij is er altijd voor me en andersom ook. Ik kan het heerlijk vinden om lekker in zijn armen te liggen, maar soms benauwd het me ook.
Het is misschien allemaal nogal onsamenhangend en misschien ook niet helemaal duidelijk, maar het is inderdaad zo dat ik soms m'n vrijheid mis en niet weet of ik klaar ben voor de commitment en andere keren ben ik zo blij met hem. We zijn ook pas op vakantie geweest en dat was zo leuk!
Hmm.. Ik ben denk gewoon heel erg in de war. Hoe kan ik een beslissing maken?
zondag 30 augustus 2009 om 17:00
Dat je misschien nog best wel jong bent en dat je ongetwijfeld veel 'gegroeid' zult zijn tussen je 17e en je 20e etc, wordt al veel gezegd, ongetwijfeld waar, maar ga ik even buiten beschouwing laten.
Je spreekt over een verbinding waar al of niet klaar voor bent, over een grote commitment aangaan...: neemt de kans dat hij vandaag of morgen met een doosje met ring voor je neus staat per dag toe? Is er een goede redenen dat je NU moet belissen? Ikzelf heb twee relaties gehad van bijna drie jaar, en mijn huidige vriend ken ik nu drie jaar en een maand. Vorige maand zijn we drie weken uit elkaar geweest... ik twijfelde, vroeg me af of ik hier wel klaar voor was, of wij wel juist waren samen en ervaarde 'drie jaar' als een soort van magische drempel: als je daaroverheen bent is er geen weg meer terug.... en ik werd daar een hele vervelende vriendin door
De Grote Drie-Jaar-Drempel is onzin natuurlijk In die drie weken uit elkaar leefde ik in een soort van wazige droomstaat (maar niet prettig) en ik ben blij dat we nu weer door gaan... al weet ik natuurlijk niet of dit 'voor altijd' is... en dat is dan ook gelijk weer de krux: kun je niet weten, niet nu , niet gisteren, niet op de dag dat je drie jaar bij elkaar bent en zelfs daarna niet.
Dus: zet De Grote Drie-Jaar-Drempel uit je hoofd en ga af op wat je voelt.
Je vindt hem lief en geweldig en hij doet jou meestal heel goed voelen... maar je wilt soms met anderen flirten en daar schrik je van en bovendien vraag je je af of hij misschien niet te soft voor je is... je ziet iets (testosteron-gedrag vermoed ik) in een andere man wat je mist in je vriend. Spreek dat tegen hem uit. Hoeft niet al te confronterend natuurlijk, maar als je je relatie nog niet wil opgeven is het tegen hem uitspreken van 'je bevindingen' de eerste stap. Dan kan hij reageren met wat hij misschien al of niet leuk of verbeterbaar vindt aan jullie relatie en kun je daaraan gaan werken.
Softheid van mijn vriendje is ook iets wat voor mij speelde.... sinds de break (en de gesprekken die we toen hadden waarin ik hem dat eindelijk vertelde) is hij een stuk assertiever geworden... ik vind het echt geweldig!
Heel veel succes Leanda!
Je spreekt over een verbinding waar al of niet klaar voor bent, over een grote commitment aangaan...: neemt de kans dat hij vandaag of morgen met een doosje met ring voor je neus staat per dag toe? Is er een goede redenen dat je NU moet belissen? Ikzelf heb twee relaties gehad van bijna drie jaar, en mijn huidige vriend ken ik nu drie jaar en een maand. Vorige maand zijn we drie weken uit elkaar geweest... ik twijfelde, vroeg me af of ik hier wel klaar voor was, of wij wel juist waren samen en ervaarde 'drie jaar' als een soort van magische drempel: als je daaroverheen bent is er geen weg meer terug.... en ik werd daar een hele vervelende vriendin door
De Grote Drie-Jaar-Drempel is onzin natuurlijk In die drie weken uit elkaar leefde ik in een soort van wazige droomstaat (maar niet prettig) en ik ben blij dat we nu weer door gaan... al weet ik natuurlijk niet of dit 'voor altijd' is... en dat is dan ook gelijk weer de krux: kun je niet weten, niet nu , niet gisteren, niet op de dag dat je drie jaar bij elkaar bent en zelfs daarna niet.
Dus: zet De Grote Drie-Jaar-Drempel uit je hoofd en ga af op wat je voelt.
Je vindt hem lief en geweldig en hij doet jou meestal heel goed voelen... maar je wilt soms met anderen flirten en daar schrik je van en bovendien vraag je je af of hij misschien niet te soft voor je is... je ziet iets (testosteron-gedrag vermoed ik) in een andere man wat je mist in je vriend. Spreek dat tegen hem uit. Hoeft niet al te confronterend natuurlijk, maar als je je relatie nog niet wil opgeven is het tegen hem uitspreken van 'je bevindingen' de eerste stap. Dan kan hij reageren met wat hij misschien al of niet leuk of verbeterbaar vindt aan jullie relatie en kun je daaraan gaan werken.
Softheid van mijn vriendje is ook iets wat voor mij speelde.... sinds de break (en de gesprekken die we toen hadden waarin ik hem dat eindelijk vertelde) is hij een stuk assertiever geworden... ik vind het echt geweldig!
Heel veel succes Leanda!
maandag 31 augustus 2009 om 07:37
quote:zeniiba schreef op 30 augustus 2009 @ 17:00:
Dat je misschien nog best wel jong bent en dat je ongetwijfeld veel 'gegroeid' zult zijn tussen je 17e en je 20e etc, wordt al veel gezegd, ongetwijfeld waar, maar ga ik even buiten beschouwing laten.
Je spreekt over een verbinding waar al of niet klaar voor bent, over een grote commitment aangaan...: neemt de kans dat hij vandaag of morgen met een doosje met ring voor je neus staat per dag toe? Is er een goede redenen dat je NU moet belissen? Ikzelf heb twee relaties gehad van bijna drie jaar, en mijn huidige vriend ken ik nu drie jaar en een maand. Vorige maand zijn we drie weken uit elkaar geweest... ik twijfelde, vroeg me af of ik hier wel klaar voor was, of wij wel juist waren samen en ervaarde 'drie jaar' als een soort van magische drempel: als je daaroverheen bent is er geen weg meer terug.... en ik werd daar een hele vervelende vriendin door
De Grote Drie-Jaar-Drempel is onzin natuurlijk In die drie weken uit elkaar leefde ik in een soort van wazige droomstaat (maar niet prettig) en ik ben blij dat we nu weer door gaan... al weet ik natuurlijk niet of dit 'voor altijd' is... en dat is dan ook gelijk weer de krux: kun je niet weten, niet nu , niet gisteren, niet op de dag dat je drie jaar bij elkaar bent en zelfs daarna niet.
Dus: zet De Grote Drie-Jaar-Drempel uit je hoofd en ga af op wat je voelt.
Je vindt hem lief en geweldig en hij doet jou meestal heel goed voelen... maar je wilt soms met anderen flirten en daar schrik je van en bovendien vraag je je af of hij misschien niet te soft voor je is... je ziet iets (testosteron-gedrag vermoed ik) in een andere man wat je mist in je vriend. Spreek dat tegen hem uit. Hoeft niet al te confronterend natuurlijk, maar als je je relatie nog niet wil opgeven is het tegen hem uitspreken van 'je bevindingen' de eerste stap. Dan kan hij reageren met wat hij misschien al of niet leuk of verbeterbaar vindt aan jullie relatie en kun je daaraan gaan werken.
Softheid van mijn vriendje is ook iets wat voor mij speelde.... sinds de break (en de gesprekken die we toen hadden waarin ik hem dat eindelijk vertelde) is hij een stuk assertiever geworden... ik vind het echt geweldig!
Heel veel succes Leanda!
Bedankt voor je bericht! Het is fijn om te horen dat ik niet de enige ben die soms zo in de knoop zit
Het is inderdaad ook bij mij of ik me af vraag of we wel goed (genoeg) bij elkaar passen. Over de drie-jaar-drempel heb ik eigenlijk nooit nagedacht, maar wellicht is dit nu wel onbewust het moment voor mij van het is een 'ja' of een 'nee'.
Gister hebben we gebeld en hij hoorde dat er wat mis was. Ik heb verteld dat ik nogal in de war ben en niet weet wat ik wil. Dat ik heel veel van hem hou, maar soms m'n vrijheid mis en dat ik het gewoon even niet meer weet. Na heel lang praten hebben we afgesproken dat ik er voorlopig even over na ga denken. Ik zie hem zaterdag nog wel want het is wel fijn om het even in het 'echt' te bespreken.
Ik denk dat ik misschien ook drie weken à een maand pauze inlas, aangezien ik dan misschien genoeg afstand neem om er echt over na te denken. Ik vind het wel verschrikkelijk moeilijk. Hij heeft me ook verteld dat ik in zijn ogen de ware ben en dat hij denkt dat er nooit een man zo van me houdt/zal houden als hij. Dat is echt verschrikkelijk moeilijk. (oh nee ik mag niet huilen, heb vandaag m'n eerste werkdag en net m'n make-up gedaan, haha :') )
Anyway, ik ga nu opschieten!
Dat je misschien nog best wel jong bent en dat je ongetwijfeld veel 'gegroeid' zult zijn tussen je 17e en je 20e etc, wordt al veel gezegd, ongetwijfeld waar, maar ga ik even buiten beschouwing laten.
Je spreekt over een verbinding waar al of niet klaar voor bent, over een grote commitment aangaan...: neemt de kans dat hij vandaag of morgen met een doosje met ring voor je neus staat per dag toe? Is er een goede redenen dat je NU moet belissen? Ikzelf heb twee relaties gehad van bijna drie jaar, en mijn huidige vriend ken ik nu drie jaar en een maand. Vorige maand zijn we drie weken uit elkaar geweest... ik twijfelde, vroeg me af of ik hier wel klaar voor was, of wij wel juist waren samen en ervaarde 'drie jaar' als een soort van magische drempel: als je daaroverheen bent is er geen weg meer terug.... en ik werd daar een hele vervelende vriendin door
De Grote Drie-Jaar-Drempel is onzin natuurlijk In die drie weken uit elkaar leefde ik in een soort van wazige droomstaat (maar niet prettig) en ik ben blij dat we nu weer door gaan... al weet ik natuurlijk niet of dit 'voor altijd' is... en dat is dan ook gelijk weer de krux: kun je niet weten, niet nu , niet gisteren, niet op de dag dat je drie jaar bij elkaar bent en zelfs daarna niet.
Dus: zet De Grote Drie-Jaar-Drempel uit je hoofd en ga af op wat je voelt.
Je vindt hem lief en geweldig en hij doet jou meestal heel goed voelen... maar je wilt soms met anderen flirten en daar schrik je van en bovendien vraag je je af of hij misschien niet te soft voor je is... je ziet iets (testosteron-gedrag vermoed ik) in een andere man wat je mist in je vriend. Spreek dat tegen hem uit. Hoeft niet al te confronterend natuurlijk, maar als je je relatie nog niet wil opgeven is het tegen hem uitspreken van 'je bevindingen' de eerste stap. Dan kan hij reageren met wat hij misschien al of niet leuk of verbeterbaar vindt aan jullie relatie en kun je daaraan gaan werken.
Softheid van mijn vriendje is ook iets wat voor mij speelde.... sinds de break (en de gesprekken die we toen hadden waarin ik hem dat eindelijk vertelde) is hij een stuk assertiever geworden... ik vind het echt geweldig!
Heel veel succes Leanda!
Bedankt voor je bericht! Het is fijn om te horen dat ik niet de enige ben die soms zo in de knoop zit
Het is inderdaad ook bij mij of ik me af vraag of we wel goed (genoeg) bij elkaar passen. Over de drie-jaar-drempel heb ik eigenlijk nooit nagedacht, maar wellicht is dit nu wel onbewust het moment voor mij van het is een 'ja' of een 'nee'.
Gister hebben we gebeld en hij hoorde dat er wat mis was. Ik heb verteld dat ik nogal in de war ben en niet weet wat ik wil. Dat ik heel veel van hem hou, maar soms m'n vrijheid mis en dat ik het gewoon even niet meer weet. Na heel lang praten hebben we afgesproken dat ik er voorlopig even over na ga denken. Ik zie hem zaterdag nog wel want het is wel fijn om het even in het 'echt' te bespreken.
Ik denk dat ik misschien ook drie weken à een maand pauze inlas, aangezien ik dan misschien genoeg afstand neem om er echt over na te denken. Ik vind het wel verschrikkelijk moeilijk. Hij heeft me ook verteld dat ik in zijn ogen de ware ben en dat hij denkt dat er nooit een man zo van me houdt/zal houden als hij. Dat is echt verschrikkelijk moeilijk. (oh nee ik mag niet huilen, heb vandaag m'n eerste werkdag en net m'n make-up gedaan, haha :') )
Anyway, ik ga nu opschieten!
maandag 31 augustus 2009 om 13:49
quote:Leanda schreef op 31 augustus 2009 @ 07:37:
Ik denk dat ik misschien ook drie weken à een maand pauze inlas, aangezien ik dan misschien genoeg afstand neem om er echt over na te denken. Ik vind het wel verschrikkelijk moeilijk. Hij heeft me ook verteld dat ik in zijn ogen de ware ben en dat hij denkt dat er nooit een man zo van me houdt/zal houden als hij.
Brrr, dat vind ik dan knap arrogant van hem. Nogal wat dat hij denkt dat zijn liefde meer groter beter is dan iedereen die je zou kunnen tegenkomen en een relatie mee zou kunnen hebben?
Ik vind dit ook manipulatie, zo van als je dit weggooit zul je het nooit meer zo goed krijgen als met mij. Ik zou deze uitspraak van hem maar bij het oud papier doen.
Praat gewoon eerlijk met hem over wat je voelt en waar je twijfels zitten. In iedere relatie heb je leuke en minder leuke tijden. Naar elkaar toe en door omstandigheden. In gesprek blijven is volgens mij een goede manier om aan je verbinding te blijven werken.
Dat het de ene dag leuker is dan de ander vind ik overigens ook normaal. Twijfelen aan of we wel goed bij elkaar passen doen wij niet, maar we zijn dan ook wel wat ouder.
Ik denk dat ik misschien ook drie weken à een maand pauze inlas, aangezien ik dan misschien genoeg afstand neem om er echt over na te denken. Ik vind het wel verschrikkelijk moeilijk. Hij heeft me ook verteld dat ik in zijn ogen de ware ben en dat hij denkt dat er nooit een man zo van me houdt/zal houden als hij.
Brrr, dat vind ik dan knap arrogant van hem. Nogal wat dat hij denkt dat zijn liefde meer groter beter is dan iedereen die je zou kunnen tegenkomen en een relatie mee zou kunnen hebben?
Ik vind dit ook manipulatie, zo van als je dit weggooit zul je het nooit meer zo goed krijgen als met mij. Ik zou deze uitspraak van hem maar bij het oud papier doen.
Praat gewoon eerlijk met hem over wat je voelt en waar je twijfels zitten. In iedere relatie heb je leuke en minder leuke tijden. Naar elkaar toe en door omstandigheden. In gesprek blijven is volgens mij een goede manier om aan je verbinding te blijven werken.
Dat het de ene dag leuker is dan de ander vind ik overigens ook normaal. Twijfelen aan of we wel goed bij elkaar passen doen wij niet, maar we zijn dan ook wel wat ouder.
dinsdag 1 september 2009 om 07:30
quote:[
Brrr, dat vind ik dan knap arrogant van hem. Nogal wat dat hij denkt dat zijn liefde meer groter beter is dan iedereen die je zou kunnen tegenkomen en een relatie mee zou kunnen hebben?
Ik vind dit ook manipulatie, zo van als je dit weggooit zul je het nooit meer zo goed krijgen als met mij. Ik zou deze uitspraak van hem maar bij het oud papier doen.
Praat gewoon eerlijk met hem over wat je voelt en waar je twijfels zitten. In iedere relatie heb je leuke en minder leuke tijden. Naar elkaar toe en door omstandigheden. In gesprek blijven is volgens mij een goede manier om aan je verbinding te blijven werken.
Dat het de ene dag leuker is dan de ander vind ik overigens ook normaal. Twijfelen aan of we wel goed bij elkaar passen doen wij niet, maar we zijn dan ook wel wat ouder.
Ik snap wel wat je bedoelt als je zegt dat dit een arrogante uitspraak is, maar ik weet zeker dat hij het op de 'goede' manier bedoelt, om het zo te zeggen.
Gisteravond hebben we weer heel lang gepraat (over de telefoon) en het is nu voor mij ook wel duidelijker wat ik mis in onze relatie en wat ik wel zag bij die andere jongen: verrassingen, charmantheid (zeg je dat zo?), misschien wat spontaniteit.
Mijn vriend doet wel heel erg veel voor me, maar wel vaak als ik ernaar gevraagd heb en het zou juist zo leuk zijn als hij me een keer zou verrassen, of dat hij mij zijn jas zou geven als ik zeg 'ik heb het koud' , i.p.v. zeggen 'ja hè, ik ook, het is echt koud'.. En hij bedoelt dat allemaal niet slecht, maar hij heeft dat gewoon nooit echt meegekregen, denk ik. Anyway, hij zei dat hij me heel graag wil laten zien dat hij er keihard aan gaat werken en dat hij wel de kans zou willen krijgen om dat te laten zien voordat ik een 'pauze' inlas.
Het lastige is dat ik momenteel in België zit voor mijn studie en hij nog in Nederland, we kunnen elkaar daarom minder zien. Misschien komt hij dus dit weekend hierheen en daarna wil ik dan een week of 3/4 'rust', of bedenktijd.
Ik hoop dat ik hier goed aan doe.. Dit is mijn eerste echte relatie, de eerste keer dat ik zo onzeker ben over de relatie.. En ik doe maar wat! Ik hoop dat ik het goed doe :')
Brrr, dat vind ik dan knap arrogant van hem. Nogal wat dat hij denkt dat zijn liefde meer groter beter is dan iedereen die je zou kunnen tegenkomen en een relatie mee zou kunnen hebben?
Ik vind dit ook manipulatie, zo van als je dit weggooit zul je het nooit meer zo goed krijgen als met mij. Ik zou deze uitspraak van hem maar bij het oud papier doen.
Praat gewoon eerlijk met hem over wat je voelt en waar je twijfels zitten. In iedere relatie heb je leuke en minder leuke tijden. Naar elkaar toe en door omstandigheden. In gesprek blijven is volgens mij een goede manier om aan je verbinding te blijven werken.
Dat het de ene dag leuker is dan de ander vind ik overigens ook normaal. Twijfelen aan of we wel goed bij elkaar passen doen wij niet, maar we zijn dan ook wel wat ouder.
Ik snap wel wat je bedoelt als je zegt dat dit een arrogante uitspraak is, maar ik weet zeker dat hij het op de 'goede' manier bedoelt, om het zo te zeggen.
Gisteravond hebben we weer heel lang gepraat (over de telefoon) en het is nu voor mij ook wel duidelijker wat ik mis in onze relatie en wat ik wel zag bij die andere jongen: verrassingen, charmantheid (zeg je dat zo?), misschien wat spontaniteit.
Mijn vriend doet wel heel erg veel voor me, maar wel vaak als ik ernaar gevraagd heb en het zou juist zo leuk zijn als hij me een keer zou verrassen, of dat hij mij zijn jas zou geven als ik zeg 'ik heb het koud' , i.p.v. zeggen 'ja hè, ik ook, het is echt koud'.. En hij bedoelt dat allemaal niet slecht, maar hij heeft dat gewoon nooit echt meegekregen, denk ik. Anyway, hij zei dat hij me heel graag wil laten zien dat hij er keihard aan gaat werken en dat hij wel de kans zou willen krijgen om dat te laten zien voordat ik een 'pauze' inlas.
Het lastige is dat ik momenteel in België zit voor mijn studie en hij nog in Nederland, we kunnen elkaar daarom minder zien. Misschien komt hij dus dit weekend hierheen en daarna wil ik dan een week of 3/4 'rust', of bedenktijd.
Ik hoop dat ik hier goed aan doe.. Dit is mijn eerste echte relatie, de eerste keer dat ik zo onzeker ben over de relatie.. En ik doe maar wat! Ik hoop dat ik het goed doe :')
