Relaties
alle pijlers
Mijn vader de stiefvader
vrijdag 4 september 2009 om 14:15
Wat lomp. Het zou minder erg zijn als hij dood gaat? Tssss.
Mijn man heeft ook een stiefvader. Mijn schoonzusje noemt hem wel eens vader als ze over hem praat tegen anderen. Voor mij is het mijn schoonvader, ik heb niets met mijn échte schoonvader. Als ik aan mijn schoonvader denk, dan denk ik aan de stiefvader van mijn man.
Ik denk dat je mijn man heel boos maakt met zulke opmerkingen.
Mijn man heeft ook een stiefvader. Mijn schoonzusje noemt hem wel eens vader als ze over hem praat tegen anderen. Voor mij is het mijn schoonvader, ik heb niets met mijn échte schoonvader. Als ik aan mijn schoonvader denk, dan denk ik aan de stiefvader van mijn man.
Ik denk dat je mijn man heel boos maakt met zulke opmerkingen.
vrijdag 4 september 2009 om 14:20
Kikkie, ik had ook zo'n schat van een stiefvader. Mijn vader kwam op een gegeven moment wel in beeld en heb ik nu nog steeds heel goed contact mee. Maar mijn stiefvader blijft mijn speciaaltje hoor. Hij is 10 jaar geleden overleden en ik denk echt nog elke dag aan hem! Alleen noem ik hem niet vader omdat ik goed contact heb met mijn eigen vader. Maar hij voelt wel als een vader voor me... nog steeds. Ik kan bladzijden volschrijven over de lol die we samen gehad hebben.
vrijdag 4 september 2009 om 14:21
Wat ontzettend lomp van mensen kikkie. En wat ontzettend fijn dat je zo'n lieve vader hebt.
Misschien helpt het om wel wat terug te zeggen.? Zoiets van: je vergist je, dit is mijn echte vader. Deze vader is er altijd voor mij geweest op de momenten dat dat belangrijk voor mij was. Echter dan dat kan een vader niet zijn.
Misschien helpt het om wel wat terug te zeggen.? Zoiets van: je vergist je, dit is mijn echte vader. Deze vader is er altijd voor mij geweest op de momenten dat dat belangrijk voor mij was. Echter dan dat kan een vader niet zijn.
vrijdag 4 september 2009 om 14:27
Mijn vader is ook niet mijn "zaaddonor", maar voor mij toch echt mijn vader, de meesten om ons heen weten geloof ik wel dat het niet mijn biovader is, maar dat interesseert hem noch mij. Men gedraagt zich er ook niet naar. Gemakkelijker is voor mij denkelijk wel dat ik er heel bewust voor heb gekozen mijn zgn."echte" vader niet als zodanig meer te accepteren, niet op die manier met hem om te gaan.
Het lijkt misschien heel moeilijk, maar ik zou zsm voor je eigen, echte emoties uit komen. Zowel naar je vader toe (dus duidelijk aan geven als bepaalde opmerkingen/gedragingen je niet passend vind!), als naar die kennissen die dergelijke opmerkingen maken.
Het lijkt misschien heel moeilijk, maar ik zou zsm voor je eigen, echte emoties uit komen. Zowel naar je vader toe (dus duidelijk aan geven als bepaalde opmerkingen/gedragingen je niet passend vind!), als naar die kennissen die dergelijke opmerkingen maken.
Computer says nooooo
vrijdag 4 september 2009 om 14:30
Welke mensen zijn die 'iedereen'?
Ik vind het nogal onbeschoft. Sowieso heb je het recht om te rouwen om iemand die al een jaar of twintig deel uitmaakt van je leven, lijkt me.
Ik zou gewoon tegen die mensen zeggen dat zo'n opmerking je pijn doet. Punt. Niets uitleggen, je hoeft niets uit te leggen, jij hebt van die man gehouden en dan doet het er geen sodemieter toe wat hij van je is.
Ik vind het nogal onbeschoft. Sowieso heb je het recht om te rouwen om iemand die al een jaar of twintig deel uitmaakt van je leven, lijkt me.
Ik zou gewoon tegen die mensen zeggen dat zo'n opmerking je pijn doet. Punt. Niets uitleggen, je hoeft niets uit te leggen, jij hebt van die man gehouden en dan doet het er geen sodemieter toe wat hij van je is.
vrijdag 4 september 2009 om 14:36
Ik kan deels met je meepraten Kikkie.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik 10 jaar was met de liefste vader die ik ken. Ik heb hem nooit mijn stiefvader genoemd, hij ís gewoon mijn vader. Hij heeft mij altijd net zo behandeld als zijn eigen biologische dochter. Ik snap ook niet dat mensen dit soort dingen zeggen in jou geval, hij is namelijk wél jou vader.
Ik heb het altijd zo gedaan....ik noem hem míjn vader en als mensen meer willen weten dan vragen ze er maar om maar ik vertel nooit het hele verhaal dat mijn moeder is hertrouwt oid. Jou stiefvader is jou vader, biologisch gezien niet maar dat is niet relevant.
Een ouder die met je kan lachen, huilen, je wijze lessen kan geven, van je houdt zoals je bent in goede en in slechte tijden is pas een ouder, of die hij/zij biologisch is of niet.
Ik wens je heel veel sterkte met jullie en de gezondheid van je vader.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik 10 jaar was met de liefste vader die ik ken. Ik heb hem nooit mijn stiefvader genoemd, hij ís gewoon mijn vader. Hij heeft mij altijd net zo behandeld als zijn eigen biologische dochter. Ik snap ook niet dat mensen dit soort dingen zeggen in jou geval, hij is namelijk wél jou vader.
Ik heb het altijd zo gedaan....ik noem hem míjn vader en als mensen meer willen weten dan vragen ze er maar om maar ik vertel nooit het hele verhaal dat mijn moeder is hertrouwt oid. Jou stiefvader is jou vader, biologisch gezien niet maar dat is niet relevant.
Een ouder die met je kan lachen, huilen, je wijze lessen kan geven, van je houdt zoals je bent in goede en in slechte tijden is pas een ouder, of die hij/zij biologisch is of niet.
Ik wens je heel veel sterkte met jullie en de gezondheid van je vader.
Als je het nuchter bekijkt, lost alcohol niets op.
vrijdag 4 september 2009 om 14:40
quote:kikkie1 schreef op 04 september 2009 @ 14:28:
[...]
Ik heb ooit eens in Spanje een kaart gevonden die ik hem gestuurd heb "everyone can be a father, but it takes somebody special to be a daddy" en dat is het precies,
Ik heb ook hele speciale herinneringen. Ook nu ik zelf kinderne heb vind ik het zo knap hoe hij met ons is omgegaan. Zoveel liefde geven aan de kind van je partner, zonder strijd en geen verschil met zijn eigen kinderen.
Heb jij die gevonden? Die was van mij voor mijn stiefvader
Haha neehoor.. maar wel toevallig...mijn zoon noemde mijn stiefvader Opa Spanje
Ik heb dat ook hoor dat ik me toen ik ouder werd realiseerde hoe knap en grootmoedig het is dat hij voor mn moeder koos met 3 kinderen. Verdrietig genoeg heeft ie altijd nauwelijks contact gehad met zijn eigen biologische dochter. Die belde alleen als ze krap bij kas zat.
[...]
Ik heb ooit eens in Spanje een kaart gevonden die ik hem gestuurd heb "everyone can be a father, but it takes somebody special to be a daddy" en dat is het precies,
Ik heb ook hele speciale herinneringen. Ook nu ik zelf kinderne heb vind ik het zo knap hoe hij met ons is omgegaan. Zoveel liefde geven aan de kind van je partner, zonder strijd en geen verschil met zijn eigen kinderen.
Heb jij die gevonden? Die was van mij voor mijn stiefvader
Haha neehoor.. maar wel toevallig...mijn zoon noemde mijn stiefvader Opa Spanje
Ik heb dat ook hoor dat ik me toen ik ouder werd realiseerde hoe knap en grootmoedig het is dat hij voor mn moeder koos met 3 kinderen. Verdrietig genoeg heeft ie altijd nauwelijks contact gehad met zijn eigen biologische dochter. Die belde alleen als ze krap bij kas zat.
vrijdag 4 september 2009 om 14:48
Ik denk dat een antwoord als 'maar voor mij wel' heel veelzeggend kan zijn als mensen zeggen 'het is niet je echte vader'.
Dat geeft namelijk aan hoe jij het beleefd, en daar gaat het in dit verhaal over, als ik je goed begrijp.
Wat maakt het uit hoe de officiele benaming is?
Voor jou voelt je stiefvader als je echte vader, en je bio-vader niet. Spreek dat vooral uit zou ik zeggen.
Dat geeft namelijk aan hoe jij het beleefd, en daar gaat het in dit verhaal over, als ik je goed begrijp.
Wat maakt het uit hoe de officiele benaming is?
Voor jou voelt je stiefvader als je echte vader, en je bio-vader niet. Spreek dat vooral uit zou ik zeggen.
vrijdag 4 september 2009 om 14:53
Soortgelijk verhaal hier (opgevoed door stiefvader, vader nog half in beeld en slecht contact mee...)
Ik heb nooit meegemaakt wat jij beschrijft, mensen hebben juist meer respect voor mijn stiefvader dan voor mijn echte vader. Maar ik kan me heel goed voortsellen dat het pijn doet als mensen je erop wijzen dat het niet je echte vader is. Zou ik ook niet blij van worden.
Alhoewel, er schiet me ineens 1 incident te binnen. Een oude kennis vroeg waarom ik nog zo vaak langsging bij mijn stiefvader, deed ik dat soms uit medelijden omdat hij ouder wordt en alleen is? (ik was al uit huis toen)
Dat vond ik zo'n rare vraag....... (al stond het los van mijn echte vader, daar vroeg ze verder niet naar)
Tja tips... ik zou die vriendinnen er wel op aanspreken, dat het voor jou heel kwetsend is om dat te horen. Bij vage kenissen zal het meer onwetendheid zijn. Maar dan nog niet leuk natuurlijk.
Ik heb nooit meegemaakt wat jij beschrijft, mensen hebben juist meer respect voor mijn stiefvader dan voor mijn echte vader. Maar ik kan me heel goed voortsellen dat het pijn doet als mensen je erop wijzen dat het niet je echte vader is. Zou ik ook niet blij van worden.
Alhoewel, er schiet me ineens 1 incident te binnen. Een oude kennis vroeg waarom ik nog zo vaak langsging bij mijn stiefvader, deed ik dat soms uit medelijden omdat hij ouder wordt en alleen is? (ik was al uit huis toen)
Dat vond ik zo'n rare vraag....... (al stond het los van mijn echte vader, daar vroeg ze verder niet naar)
Tja tips... ik zou die vriendinnen er wel op aanspreken, dat het voor jou heel kwetsend is om dat te horen. Bij vage kenissen zal het meer onwetendheid zijn. Maar dan nog niet leuk natuurlijk.
vrijdag 4 september 2009 om 14:54
Het vinden van voor iedereen aanvaardbare termen gaat in de meeste samengestelde gezinnen niet vanzelf. Voor jou geldt je stiefvader als vader, voor een ander kan het van het grootste belang zijn te benadrukken dat stiefvader juist niet de rol van vader heeft. Wat dat betreft kan de buitenwereld het niet snel goed doen. Als je het de moeite waard vindt iemand te vertellen hoeveel jouw stiefvader voor je betekent dan kun je daarvoor kiezen, in alle andere gevallen kun je beter je schouders optrekken.
vrijdag 4 september 2009 om 15:23
Wat raar zeg, ik zou niet durven! Ik heb een vriend wiens moeder opnieuw is getrouwd toen hij vijf is, hij heeft zelfs de naam van zijn "stiefvader" aangenomen. Ik kan me niet voorstellen dat ik tegen hem zou zeggen: hij is toch maar je stiefvader.
Hoe doen ze dat met geadopteerde kinderen: hij is toch niet je vader? zij is toch niet je moeder? En als je zelf kinderen adopteert? Ah joh, maakt dat nou uit, niet zo janken hoor, je hebt het kind niet zelf gebaard, dus zo erg kan het niet zijn (dattie ziek is / dood is / terug moet / vul maar in). Wat een onzin. Schop onder hun kont moeten ze krijgen. Ik zou echt laa-ieeend zijn. Zit me hier helemaal op te vreten!
Hoe doen ze dat met geadopteerde kinderen: hij is toch niet je vader? zij is toch niet je moeder? En als je zelf kinderen adopteert? Ah joh, maakt dat nou uit, niet zo janken hoor, je hebt het kind niet zelf gebaard, dus zo erg kan het niet zijn (dattie ziek is / dood is / terug moet / vul maar in). Wat een onzin. Schop onder hun kont moeten ze krijgen. Ik zou echt laa-ieeend zijn. Zit me hier helemaal op te vreten!
vrijdag 4 september 2009 om 15:37
Ik heb me wel altijd afgevraagd, omdat ik eigenlijk beter met mijn stiefvader dan met mijn vader overweg kon, of het voor mijn gevoel verschil uit zou maken mocht 1 van de 2 ziek worden of overlijden. Zou er dan toch iets van een onbreekbare bloedband tov vader aanwezig zijn? Of zou dan echt gelden wie je het diepst in je hart hebt gesloten?
vrijdag 4 september 2009 om 15:57
vrijdag 4 september 2009 om 16:01
quote:kikkie1 schreef op 04 september 2009 @ 15:48:
[...]
Bianca, heb jij kinderen? Ik ben ook erg bang dat iemand met zo'n "per ongeluk" opmerking, eens tegen mijn kinderen zegt dat opa, niet opa is. Maar dat er nog een andere opa is. Mijn nichtjes die wel die opa zien, hebben dat al eens gezegd tegen mijn zoontje, maar dat ving hij toen niet op.Ja, ik heb een zoon. En mijn stiefvader was ook gewoon Opa voor hem. Mijn vader is ook Opa voor hem. Ik zou me daar niet zo druk om maken hoor kikkie. Als je zoon er naar gaat vragen dan kun je hem toch uitleggen hoe de situatie is, in voor hem op dat moment begrijpelijke taal. Het is geen schande hoor dat je stiefvader je zo na aan het hart ligt. En het is ook geen schande dat je biologische vader verder van je af staat. Voor kinderen geldt: mijn opa is degene die als opa voelt.
[...]
Bianca, heb jij kinderen? Ik ben ook erg bang dat iemand met zo'n "per ongeluk" opmerking, eens tegen mijn kinderen zegt dat opa, niet opa is. Maar dat er nog een andere opa is. Mijn nichtjes die wel die opa zien, hebben dat al eens gezegd tegen mijn zoontje, maar dat ving hij toen niet op.Ja, ik heb een zoon. En mijn stiefvader was ook gewoon Opa voor hem. Mijn vader is ook Opa voor hem. Ik zou me daar niet zo druk om maken hoor kikkie. Als je zoon er naar gaat vragen dan kun je hem toch uitleggen hoe de situatie is, in voor hem op dat moment begrijpelijke taal. Het is geen schande hoor dat je stiefvader je zo na aan het hart ligt. En het is ook geen schande dat je biologische vader verder van je af staat. Voor kinderen geldt: mijn opa is degene die als opa voelt.
vrijdag 4 september 2009 om 18:10
Hoi Kikkie, ik maak vaak de andere kant van de medaille mee en daarmee bedoel ik dat ik vaak de uitspraak 'maar het blijft toch je moeder' te horen krijg, terwijl een rechter mij op mijn derde aan mijn vader heeft 'toegewezen'. Dat toewijzen zet ik tussen haakjes, omdat mijn moeder simpelweg niet kwam opdagen tijdens de rechtszittingen die plaatsvonden met betrekking tot de scheiding van mijn ouders. Ik heb ooit ergens de Duitse uitspraak "Vater/Mutter werden ist nicht schwer, Vater/Mutter sein aber sehr." Dit is nu mijn weerwoord tegen kortzichtige mensen, misschien kun jij er ook iets mee?
vrijdag 4 september 2009 om 18:17
Gelukkig heeft hij het net gehaald (ik had slordig gelezen). Een zegen dat jullie samen verder mogen dus.
Voor wat betreft je zoon: ik vertel mijn kinderen gewoon hoe onze complexe familie in elkaar zit. Wat is er mis met je kind vertellen dat zijn opa bij jullie is komen wonen toen jij vijf was? Ik denk dat het goed is voor een kind dat die de waarheid weet over zijn afkomst. En dan kun je even rustig uitleggen dat je die andere opa niet of niet vaak ziet omdat je niet samen met hem in 1 huis woonde en hem dus niet zo goed kent. Meer hoeft op deze leeftijd nog niet.
Als mensen je iets waard zijn leg je je gevoel uit. Als mensen niet belangrijk genoeg zijn voor je kun je ze ook aangeven dat je niet gediend bent van commentaar op wie jij liefhebt en wie minder of niet.
In hoeverre hebben deze mensen contact met je biologische vader en proberen ze daarom zijn gevoelens bij je neer te leggen?
Laat niet los dat iedere ouder zich kan voorstellen dat het ook verdomd moeilijk moet zijn voor een vader om geen band te hebben met zijn dochter. Maar goed, dat mag dan gehoord worden, jouw eigen kant mag ook gezegd worden. Het is niet meer dan logisch dat je je enorm bent gaan hechten aan degene die er was en niet aan degene die er niet was.
Voor wat betreft je zoon: ik vertel mijn kinderen gewoon hoe onze complexe familie in elkaar zit. Wat is er mis met je kind vertellen dat zijn opa bij jullie is komen wonen toen jij vijf was? Ik denk dat het goed is voor een kind dat die de waarheid weet over zijn afkomst. En dan kun je even rustig uitleggen dat je die andere opa niet of niet vaak ziet omdat je niet samen met hem in 1 huis woonde en hem dus niet zo goed kent. Meer hoeft op deze leeftijd nog niet.
Als mensen je iets waard zijn leg je je gevoel uit. Als mensen niet belangrijk genoeg zijn voor je kun je ze ook aangeven dat je niet gediend bent van commentaar op wie jij liefhebt en wie minder of niet.
In hoeverre hebben deze mensen contact met je biologische vader en proberen ze daarom zijn gevoelens bij je neer te leggen?
Laat niet los dat iedere ouder zich kan voorstellen dat het ook verdomd moeilijk moet zijn voor een vader om geen band te hebben met zijn dochter. Maar goed, dat mag dan gehoord worden, jouw eigen kant mag ook gezegd worden. Het is niet meer dan logisch dat je je enorm bent gaan hechten aan degene die er was en niet aan degene die er niet was.
