2e kindje

04-09-2009 15:12 7 berichten
ja we dachten er al uit te zijn...kraalman en ik zouden pas proberen zwanger te worden van een 2e kindje als zoon (nu 20 mnd) naar de basisschool zou gaan.

Zoon is geen geweldige slaper en nog hebben we ons ononderbroken nachten niet terug, denk er regelmatig aan als we 'snachts in de weer zijn. Moet er niet aan denken, nu alweer een baby erbij die elke 3 uur voeding moet.

Daarbij komt dat man nu in de ziektewet zit, ons inkomen hierdoor laag is....genoeg redenen om nog even te wachten en tot voor kort waren we helemaal blij met deze beslissing.

Maar nu is mn zus zwanger van een 2e, vriendin van mij die dochter heeft van dezelfde leeftijd als kraalzoon ook, een ander heeft er alweer een 2ling bij...

en tja, ik merk dat mn babykriebels weer erger worden, lijkt wel dat als je kindje baby-af is, die weer opnieuw komen opzetten.

Het is bijna net zo erg als bij mn wens voor kraalzoon!



Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat ik met dit topic wil, mss gewoon even mn gevoel uiten???

Weet dat het niet verstandig is nu, krijg kraalman denk ik niet eens mee in het plan om het eerder te gaan proberen, maar januari 2012 (beetje de "planning" om dan spiraal te laten verwijderen) klinkt nog zo vreselijk ver weg!
Alle reacties Link kopieren
Een ex-collega van me vertelde eens dat zij aldoor meteen weer naar een nieuwe baby ging verlangen zodra het typische baby-geurtje was verdwenen. Dus misschien ligt het daaraan?



Verder kan ik me er wel wat bij voorstellen hoor. Wist je altijd alles maar van te voren dan kon je altijd plannen maken en je daaraan houden. Maar helaas weet je niet alles van te voren, dus moet je soms terugkomen op voornemens die je hebt gemaakt. Voortschrijdend inzicht, noemen ze dat, geloof ik.



Verder zou ik ermee oppassen om de keuze vooral te baseren op zussen en vriendinnen die nu wel met tweede kindjes bezig zijn (ook al vormen zij later misschien leuke speelkameraadjes). Ga eens bij jezelf te rade of je gevoelens daaruit voortkomen of dat ze echt uit jezelf komen. En als je het gaat bespreken met je man zou ik dit pas als allerlaatste argument noemen. (want het komt wel een beetje lullig over als je het gaat beargumenteren met 'zij hebben nu ook een tweede kindje, dus dan wil ik het ook' ).



Overigens heb ik zelf geen ervaring, mijn eerste kindje is net een maandje oud.
Pipoo, nou het gevoel was er wel al een aantal maanden geleden, die babykriebels.

Nu zijn zus, vriendin etc dus allemaal net een paar weken zwanger, en dat versterkt het gevoel wel, maar is dus niet de eerste oorzaak zeg maar, dus ook niet de basis voor de keuze.

Het versterkt het wel.
Kraaltje, ik herken je gevoelens. Mijn kindje is 14 mnd en ik heb ook weer last van hormonen. Ik was vastbesloten het bij 1 kindje te houden maar ben nu zoooo aan het twijfelen. Anders dan bij jou dus maar toch herkenbaar!
Klonkje mag ik vragen waarom jullie het bij 1 kindje houden?

Ik ben nl altijd erg benieuwd naar de beweegreden hiervoor.

Zelf heb ik mij al jaren geleden al bedacht dat ik graag 2 kindjes zou willen.

De reden? tja vind ik zelf toch moeilijk te zeggen, vind het een mooi aantal en vind een broertje /zusje voor kraalzoon wel erg leuk ook.

Heb vroeger veel aan mn zussen had, speelt ook mee.

Al weet ik heus dat het helemaal niet zo hoeft te zijn dat zussen en broers leuk overweg kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Tja ik herken het gevoel ook. Ik vond zwanger worden, zwanger zijn, baby krijgen en alles wat er bij komt kijken geweldig (er zijn natuurlijk wel zware momenten).



Wij hebben besloten om voor een 2e te gaan als de oudste een jaar is. Mijn belangrijkste reden hiervoor is dat je nog in het ritme zit. Je zit nog in de luiers, de oudste is nog onzelfstandig etc. Ik heb het idee dat als je kind ouder is, dat het nog weer zo wennen is aan de slapeloze nachten en alles wat er bij komt kijken.



Wij hebben nu 2 kinderen van 25 maanden en ruim 2 maanden oud. De eerste paar weken vond ik heel zwaar. Maar het gaat nu allemaal veel makkelijker.

Maar ik moet er wel bij zeggen dat beide kinderen doorslapen. Zelfs de jongste maakt nachten van 8.30 uur tot 19.00 uur. Dat is zo'n luxe.
quote:kraaltje1 schreef op 04 september 2009 @ 15:12:

Zoon is geen geweldige slaper en nog hebben we ons ononderbroken nachten niet terug, denk er regelmatig aan als we 'snachts in de weer zijn.



Moet er niet aan denken, nu alweer een baby erbij die elke 3 uur voeding moet.



Daarbij komt dat man nu in de ziektewet zit, ons inkomen hierdoor laag is....genoeg redenen om nog even te wachten en tot voor kort waren we helemaal blij met deze beslissing.



Hier al drie redenen die jezelf aandraagt. Op een gemiddelde zaterdagmiddag genomen zie ik al zoveel vaders en moeders die alleen met hun kind(eren) op pad zijn of gezinnen waarbij pa of ma óf allebei op hun tandvlees lopen omdat ze te moe zijn om nog enig tegenwicht aan hun kinderen te geven. Een baby is geen trofee waar je de sier mee kunt maken. Na een paar maanden is de nieuwigheid er vanaf en ook de interesse van anderen. Jij wil er nu weer een vanwege je zus en vriendin. Denk aan je huidige situatie!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven