Relaties
alle pijlers
Ruzie met oom en tante. Wat vinden jullie?
woensdag 16 september 2009 om 15:56
Ik ben erg benieuwd naar jullie mening. Ik heb namelijk het idee dat ik niet fout ben geweest, terwijl er momenteel een heleboel mensen boos op me zijn. Maar... misschien zie ik het wel verkeerd?
The story so far:
Mijn tante vierde haar verjaardag. Ik was ontzettend beroerd (vooral misselijk) en kon niet komen. Mijn man maakte zich vreselijk zorgen om mij, omdat ik toen net zwanger was (na een moeilijke periode waarbij zwanger worden niet vanzelfsprekend was). Hij had zijn hoofd dus ook niet naar een feestje staan en belde af. Vervolgens kwamen we mijn oom en tante ongeveer een maand later weer op een ander feestje tegen. Mijn oom werd toen ontzettend kwaad op mijn man. Ik mocht afbellen, want ik was ziek. Maar hij mocht dit niet, want hij was niet ziek. Dat schoot bij mij in het verkeerde keelgat! Ik vond het juist fijn dat mijn man eerlijk had gezegd er geen behoefte aan te hebben ipv dat hij een slappe smoes zou bedenken. Ook vond ik het erg fijn dat hij thuis bleef bij mij, want ook ik was toen best overstuur en maakte me zorgen om de zwangerschap. Ik heb toen gezegd dat ik het onzin vond dat hij mijn man aansprak. dat het jammer was dat hij niet vroeg: hoe gaat het nu met je? Nee, in plaats daarvan was hij gekwetst omdat we niet op het feestje waren geweest. Dat vond ik nogal egoistisch. En dat heb ik ook gezegd. Daarna hadden we dus ruzie. Ik ben inmiddels bevallen van een gezonde dochter. Mijn oom en tante hebben niets van zich laten horen; geen kaartje, telefoontje, bezoekje, cadeautje. Maar.... en dit verbaast me nog veel meer.... de rest van de familie ook niet. De andere ooms en tantes hebben ook niets van zich laten horen. Terwijl die er los van staan. Nu weet ik wel dat er veel geroddeld wordt in mijn familie, dus er zal wel het nodige gezegd zijn achter mijn rug om.
Wat vinden jullie? Is mijn man echt zo gek, als hij niet naar een verjaardagsfeestje gaat? En is het verkeerd van mij om te zeggen dat mijn oom egoistisch is?
The story so far:
Mijn tante vierde haar verjaardag. Ik was ontzettend beroerd (vooral misselijk) en kon niet komen. Mijn man maakte zich vreselijk zorgen om mij, omdat ik toen net zwanger was (na een moeilijke periode waarbij zwanger worden niet vanzelfsprekend was). Hij had zijn hoofd dus ook niet naar een feestje staan en belde af. Vervolgens kwamen we mijn oom en tante ongeveer een maand later weer op een ander feestje tegen. Mijn oom werd toen ontzettend kwaad op mijn man. Ik mocht afbellen, want ik was ziek. Maar hij mocht dit niet, want hij was niet ziek. Dat schoot bij mij in het verkeerde keelgat! Ik vond het juist fijn dat mijn man eerlijk had gezegd er geen behoefte aan te hebben ipv dat hij een slappe smoes zou bedenken. Ook vond ik het erg fijn dat hij thuis bleef bij mij, want ook ik was toen best overstuur en maakte me zorgen om de zwangerschap. Ik heb toen gezegd dat ik het onzin vond dat hij mijn man aansprak. dat het jammer was dat hij niet vroeg: hoe gaat het nu met je? Nee, in plaats daarvan was hij gekwetst omdat we niet op het feestje waren geweest. Dat vond ik nogal egoistisch. En dat heb ik ook gezegd. Daarna hadden we dus ruzie. Ik ben inmiddels bevallen van een gezonde dochter. Mijn oom en tante hebben niets van zich laten horen; geen kaartje, telefoontje, bezoekje, cadeautje. Maar.... en dit verbaast me nog veel meer.... de rest van de familie ook niet. De andere ooms en tantes hebben ook niets van zich laten horen. Terwijl die er los van staan. Nu weet ik wel dat er veel geroddeld wordt in mijn familie, dus er zal wel het nodige gezegd zijn achter mijn rug om.
Wat vinden jullie? Is mijn man echt zo gek, als hij niet naar een verjaardagsfeestje gaat? En is het verkeerd van mij om te zeggen dat mijn oom egoistisch is?
woensdag 16 september 2009 om 16:18
quote:kookwekkertje01 schreef op 16 september 2009 @ 16:13:
Is het mogelijk voor je moeder om af te spreken dat ze het niet over jou hebben en gewoon normaal met elkaar omgaan? Dus dat ze duidelijk aangeeft geen partij te kiezen en ook niet als partij gezien wenst te worden?Hm.... ik denk niet dat mijn moeder dat kan.
Is het mogelijk voor je moeder om af te spreken dat ze het niet over jou hebben en gewoon normaal met elkaar omgaan? Dus dat ze duidelijk aangeeft geen partij te kiezen en ook niet als partij gezien wenst te worden?Hm.... ik denk niet dat mijn moeder dat kan.
woensdag 16 september 2009 om 16:20
quote:emmenn schreef op 16 september 2009 @ 16:07:
Bel je oom en tante gewoon op en praat het uit.Ik vind eigenlijk dat zij moeten bellen. Maar da's misschien weer kinderachtig van mijn kant. En ook: eigenlijk heb ik helemaal geen behoefte aan mensen die zo dwangmatig met verjaardagen omgaan. Wat heb ik er eigenlijk aan? Ik voel dus niet de behoefte om te bellen. Vind het wel erg rot voor mijn moeder. Dat is eigenlijk het enige. Ik krijg een beetje het gevoel dat ze door mijn schuld, haar familie kwijtraakt.
Bel je oom en tante gewoon op en praat het uit.Ik vind eigenlijk dat zij moeten bellen. Maar da's misschien weer kinderachtig van mijn kant. En ook: eigenlijk heb ik helemaal geen behoefte aan mensen die zo dwangmatig met verjaardagen omgaan. Wat heb ik er eigenlijk aan? Ik voel dus niet de behoefte om te bellen. Vind het wel erg rot voor mijn moeder. Dat is eigenlijk het enige. Ik krijg een beetje het gevoel dat ze door mijn schuld, haar familie kwijtraakt.
woensdag 16 september 2009 om 16:22
Misschien handig als ik dat iets uitgebreider vraag... Heeft je moeder nog wel contact met ooms of tantes die hier eigenlijk buiten staan? Dan kan ze ze uitnodigen om mee te gaan op kraambezoek, zodat je in ieder geval contact houdt met leuke familieleden die zo misschien achter de andere kant van het verhaal komen. Niet voor jezelf, maar zodat men je moeder ook niet als een baksteen laat vallen..?? Is dat een optie?
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
woensdag 16 september 2009 om 16:23
quote:Bergje65 schreef op 16 september 2009 @ 16:14:
De rest van de tantes en ooms zou je wel eens kunnen bellen en op de man af vragen waarom je niks van ze hoort? Dan mogen ze het jullie zelf uitleggen, toch?Nou, dan voel ik me eigenlijk dezelfde zeikerd als mijn oom is. Dan ga ik dus ook aan mensen een uitleg vragen waarom ze niet kwamen. Ik denk eigenlijk: je komt als je daar behoefte aan hebt. Kom je niet? Dan is dat prima (maar wel erg jammer... weet ik ook weer waar ik sta....). En ik neem aan dat er flink geroddeld is, ja. En dat dingen uit hun verband zijn gerukt. Dat kan haast niet anders!
De rest van de tantes en ooms zou je wel eens kunnen bellen en op de man af vragen waarom je niks van ze hoort? Dan mogen ze het jullie zelf uitleggen, toch?Nou, dan voel ik me eigenlijk dezelfde zeikerd als mijn oom is. Dan ga ik dus ook aan mensen een uitleg vragen waarom ze niet kwamen. Ik denk eigenlijk: je komt als je daar behoefte aan hebt. Kom je niet? Dan is dat prima (maar wel erg jammer... weet ik ook weer waar ik sta....). En ik neem aan dat er flink geroddeld is, ja. En dat dingen uit hun verband zijn gerukt. Dat kan haast niet anders!
woensdag 16 september 2009 om 16:25
woensdag 16 september 2009 om 16:28
quote:kookwekkertje01 schreef op 16 september 2009 @ 16:22:
Misschien handig als ik dat iets uitgebreider vraag... Heeft je moeder nog wel contact met ooms of tantes die hier eigenlijk buiten staan? Dan kan ze ze uitnodigen om mee te gaan op kraambezoek, zodat je in ieder geval contact houdt met leuke familieleden die zo misschien achter de andere kant van het verhaal komen. Niet voor jezelf, maar zodat men je moeder ook niet als een baksteen laat vallen..?? Is dat een optie?Mijn moeder gaat nog wel naar verjaardagen enzo. Ze zegt dat men haar negeert. Ik weet natuurlijk niet of dat waar is, want ik ga niet naar verjaardagen (dat deed ik sowieso al niet, ik ging alleen naar die oom en tante waar ik nu ruzie mee heb). Ik weet dus niet of men haar echt negeert of dat ze dat in haar hoofd heeft gehaald door dit hele gedoe. Feit is wel dat niemand haar gefeliciteerd heeft met het feit dat ze oma is geworden. En hiervoor had ze wel zo'n hechte band met broers en zussen dat je dat wel zou verwachten.
Misschien handig als ik dat iets uitgebreider vraag... Heeft je moeder nog wel contact met ooms of tantes die hier eigenlijk buiten staan? Dan kan ze ze uitnodigen om mee te gaan op kraambezoek, zodat je in ieder geval contact houdt met leuke familieleden die zo misschien achter de andere kant van het verhaal komen. Niet voor jezelf, maar zodat men je moeder ook niet als een baksteen laat vallen..?? Is dat een optie?Mijn moeder gaat nog wel naar verjaardagen enzo. Ze zegt dat men haar negeert. Ik weet natuurlijk niet of dat waar is, want ik ga niet naar verjaardagen (dat deed ik sowieso al niet, ik ging alleen naar die oom en tante waar ik nu ruzie mee heb). Ik weet dus niet of men haar echt negeert of dat ze dat in haar hoofd heeft gehaald door dit hele gedoe. Feit is wel dat niemand haar gefeliciteerd heeft met het feit dat ze oma is geworden. En hiervoor had ze wel zo'n hechte band met broers en zussen dat je dat wel zou verwachten.
woensdag 16 september 2009 om 16:29
quote:Your_Wake_Up_Call schreef op 16 september 2009 @ 16:24:
Ik ga al jaren niet meer naar verjaardagen van ooms en tante om simpelweg één reden: geen zin in en geen behoefte aan. En volgens mij weet mijn familie het wel, maar goed, ik ben dan ook 't zwarte schaap v/d familie
Ik ook niet, bij ons komen neven en nichten nooit naar verjaardagen eigenlijk, behalve als ze echt veel contact hebben. Maar ja, met twee katholieke families zou je anders ook iedere keer de rai af moeten huren, dus....
Zou je anders een familielid waar je nog wel mee omgaat eens kunnen vragen wat er nou eigenlijk aan de hand is. Misschien weten zij meer, aangezien zij kennelijk op alle verjaardagen komen.
Ik ga al jaren niet meer naar verjaardagen van ooms en tante om simpelweg één reden: geen zin in en geen behoefte aan. En volgens mij weet mijn familie het wel, maar goed, ik ben dan ook 't zwarte schaap v/d familie
Ik ook niet, bij ons komen neven en nichten nooit naar verjaardagen eigenlijk, behalve als ze echt veel contact hebben. Maar ja, met twee katholieke families zou je anders ook iedere keer de rai af moeten huren, dus....
Zou je anders een familielid waar je nog wel mee omgaat eens kunnen vragen wat er nou eigenlijk aan de hand is. Misschien weten zij meer, aangezien zij kennelijk op alle verjaardagen komen.
woensdag 16 september 2009 om 16:30
Jij vindt zwanger zijn en een kind krijgen veel belangrijker dan een verjaardag. Dat kan ik me voorstellen.
Maar voor sommige mensen werkt dat anders.
Op een gegeven moment zijn geboortes in de omgeving echt niet meer zo boeiend. Na geboorte nummer zoveel kent men het wel, dan wordt er niet zoveel aandacht meer aan besteed.
Even over dat ziek zijn. Ik vind dat je overdrijft. Je was zwanger en daarbij horen kwalen. Daar ga je niet dood aan, dus niets aan de hand. Onzin om daar zoveel aandacht voor te willen.
Volgens mij hebben jullie allemaal andere verwachtingen die uitgesproken moeten worden.
Maar voor sommige mensen werkt dat anders.
Op een gegeven moment zijn geboortes in de omgeving echt niet meer zo boeiend. Na geboorte nummer zoveel kent men het wel, dan wordt er niet zoveel aandacht meer aan besteed.
Even over dat ziek zijn. Ik vind dat je overdrijft. Je was zwanger en daarbij horen kwalen. Daar ga je niet dood aan, dus niets aan de hand. Onzin om daar zoveel aandacht voor te willen.
Volgens mij hebben jullie allemaal andere verwachtingen die uitgesproken moeten worden.
woensdag 16 september 2009 om 16:32
quote:Suze2 schreef op 16 september 2009 @ 16:21:
En na die ruzie uit je openingspost heb je ook geen poging meer gedaan de dingen uit te praten?Nee, ik was te boos. Ik dacht alleen: wat een geneuzel om zo'n verjaardag! En ook vond ik dat zij hun excuses aan moesten bieden. Vond het zo oppervlakkig om je om dit soort dingen druk te maken en dacht toen: met zulke oppervlakkige mensen wil ik niks te maken hebben. Nu duurt deze ruzie al wat langer. En nu vind ik het toch best vervelend worden. Binnenkort geeft een ander familielid een feest en dan denk ik als eerste: o jee, dan zie ik ze weer! Dat is natuurlijk ook niet prettig. Dan kan je het maar beter uitgepraat hebben. Zucht!
En na die ruzie uit je openingspost heb je ook geen poging meer gedaan de dingen uit te praten?Nee, ik was te boos. Ik dacht alleen: wat een geneuzel om zo'n verjaardag! En ook vond ik dat zij hun excuses aan moesten bieden. Vond het zo oppervlakkig om je om dit soort dingen druk te maken en dacht toen: met zulke oppervlakkige mensen wil ik niks te maken hebben. Nu duurt deze ruzie al wat langer. En nu vind ik het toch best vervelend worden. Binnenkort geeft een ander familielid een feest en dan denk ik als eerste: o jee, dan zie ik ze weer! Dat is natuurlijk ook niet prettig. Dan kan je het maar beter uitgepraat hebben. Zucht!
woensdag 16 september 2009 om 16:33
Als je verhaal echt zo is gegaan zoals je schrijft:
Bot of niet, ik vind dit niet kunnen van je oom en tante. Nogal star komen ze op me over uit dit verhaal. Dit blijkt ook wel uit het feit dat je van de rest ook niets hoort: hun kant van het verhaal is klaarblijkelijk al in geuren en kleuren doorverteld. Kinderachtig.
Als je er geen vrede mee kan hebben dat je niets meer hoort, dan kan je in dit geval de volwassene zijn en het volgende doen. Stuur ze een kaartje, met je kleine spruit erop ofzo (nog gefeliciteerd, trouwens!) Schrijf hierin dat je het jammer vindt dat je geen contact meer hebt met ze en dat je ook niets meer van de rest hoort. Bied desnoods je excuses aan voor evt bot gedrag, maar alleen dáárvoor, wees hier duidelijk in. Geef verder aan dat het onbegrip van toen je verdriet heeft gedaan en ook het feit dat je nu niks meer hoort. Dat je het jammer vindt dat er nu geen contact is met de kleine door dit gedoe. En dan maar afwachten. Als je dan niets hoort, vind ik het wel héle koele mensen.
Meer dan dit kan je niet doen, dan. Het van je af zetten is lastig, zeker als het familie betreft. Succes!
Bot of niet, ik vind dit niet kunnen van je oom en tante. Nogal star komen ze op me over uit dit verhaal. Dit blijkt ook wel uit het feit dat je van de rest ook niets hoort: hun kant van het verhaal is klaarblijkelijk al in geuren en kleuren doorverteld. Kinderachtig.
Als je er geen vrede mee kan hebben dat je niets meer hoort, dan kan je in dit geval de volwassene zijn en het volgende doen. Stuur ze een kaartje, met je kleine spruit erop ofzo (nog gefeliciteerd, trouwens!) Schrijf hierin dat je het jammer vindt dat je geen contact meer hebt met ze en dat je ook niets meer van de rest hoort. Bied desnoods je excuses aan voor evt bot gedrag, maar alleen dáárvoor, wees hier duidelijk in. Geef verder aan dat het onbegrip van toen je verdriet heeft gedaan en ook het feit dat je nu niks meer hoort. Dat je het jammer vindt dat er nu geen contact is met de kleine door dit gedoe. En dan maar afwachten. Als je dan niets hoort, vind ik het wel héle koele mensen.
Meer dan dit kan je niet doen, dan. Het van je af zetten is lastig, zeker als het familie betreft. Succes!
woensdag 16 september 2009 om 16:33
quote:_coffee schreef op 16 september 2009 @ 16:25:
[...]
Hoe bedoel je? Ik schrijf hier, volgens mij, best eerlijk. Ik schreef al dat mijn man soms bot over kan komen (dat bedoelt hij alleen niet zo).Dat weet jij.... Als ik persoonlijk op een botte manier aangesproken word ben ik daarna ook niet de meest redelijke persoon zeg maar. Je ooms initiële reactie was een actie op een naar alle waarschijnlijkheid botte manier van afbellen van je man. Daarna ging jij er nog even overheen om aan te geven dat je het er niet mee eens bent dat je oom je man aanspreekt. Zal ook niet op de meest handige manier gegaan zijn vermoed ik. Is gewoon niet handig, toch?
[...]
Hoe bedoel je? Ik schrijf hier, volgens mij, best eerlijk. Ik schreef al dat mijn man soms bot over kan komen (dat bedoelt hij alleen niet zo).Dat weet jij.... Als ik persoonlijk op een botte manier aangesproken word ben ik daarna ook niet de meest redelijke persoon zeg maar. Je ooms initiële reactie was een actie op een naar alle waarschijnlijkheid botte manier van afbellen van je man. Daarna ging jij er nog even overheen om aan te geven dat je het er niet mee eens bent dat je oom je man aanspreekt. Zal ook niet op de meest handige manier gegaan zijn vermoed ik. Is gewoon niet handig, toch?
woensdag 16 september 2009 om 16:40
Nou, ik vind dat je eerst met je oom en tante had moeten praten en moeten zeggen dat je het jammer vond dat je niet naar hun feestje kon komen. Daarna was jij aan de beurt geweest met aandacht voor je ziek zijn.
Jouw man had zich er helemaal niet mee moeten bemoeien, die is "koude kant", het was iets tussen jou en je oom en tante.
Heb je verder nog aandacht besteed aan het feest? Kaartje/bloemen gestuurd? Laten weten dat je het jammer vond dat je er niet bij kon zijn?
Ze reageren verder wel erg overdreven door niets te laten horen na de geboorte van je dochter. Als ze een beetje karakter hadden gehad hadden ze toch iets laten horen, maar blijkbaar voelen ze zich dusdanig geschoffeerd door jullie dat dat niet meer aan de orde is.
Jouw man had zich er helemaal niet mee moeten bemoeien, die is "koude kant", het was iets tussen jou en je oom en tante.
Heb je verder nog aandacht besteed aan het feest? Kaartje/bloemen gestuurd? Laten weten dat je het jammer vond dat je er niet bij kon zijn?
Ze reageren verder wel erg overdreven door niets te laten horen na de geboorte van je dochter. Als ze een beetje karakter hadden gehad hadden ze toch iets laten horen, maar blijkbaar voelen ze zich dusdanig geschoffeerd door jullie dat dat niet meer aan de orde is.
woensdag 16 september 2009 om 16:41
quote:emmenn schreef op 16 september 2009 @ 16:30:
Volgens mij hebben jullie allemaal andere verwachtingen die uitgesproken moeten worden.Klopt! Zwanger worden ging erg lastig en is uiteindelijk mbv het ziekenhuis gelukt. Dat wisten ze! Mijn verwachting was dat ze er dan wel extra begrip voor zouden hebben. Ik had dan ook niet verwacht aangesproken te worden op heel andere dingen. En dat ziek zijn... nee, daar ga je niet dood aan. Maar je gaat niet kotsend naar een verjaardag. Ik hoef ook niet zielig gevonden te worden hoor. Maar ik hoef ook geen kritiek op het feit dat ik er niet was en dat mijn man er niet was.
Door deze berichtjes ga ik inderdaad wel inzien dat waar er 2 vechten er 2 schuld hebben. De vraag is nu: wil ik het eigenlijk wel oplossen? Wat mij betreft hoeft dat niet. Al is het wel handiger, vooral als ik bij andere ooms en tantes zou komen en het is ook fijner voor mijn moeder. Al weet ik zeker dat als ik tegen mijn moeder zeg dat het weer goed is, dan vraagt ze: had jij zeker gebeld? En dan moet ik ' ja' zeggen en dan zegt ze ' tuurlijk, want zij zullen niet bellen' en dan is ze nog steeds boos op haar familie.
Volgens mij hebben jullie allemaal andere verwachtingen die uitgesproken moeten worden.Klopt! Zwanger worden ging erg lastig en is uiteindelijk mbv het ziekenhuis gelukt. Dat wisten ze! Mijn verwachting was dat ze er dan wel extra begrip voor zouden hebben. Ik had dan ook niet verwacht aangesproken te worden op heel andere dingen. En dat ziek zijn... nee, daar ga je niet dood aan. Maar je gaat niet kotsend naar een verjaardag. Ik hoef ook niet zielig gevonden te worden hoor. Maar ik hoef ook geen kritiek op het feit dat ik er niet was en dat mijn man er niet was.
Door deze berichtjes ga ik inderdaad wel inzien dat waar er 2 vechten er 2 schuld hebben. De vraag is nu: wil ik het eigenlijk wel oplossen? Wat mij betreft hoeft dat niet. Al is het wel handiger, vooral als ik bij andere ooms en tantes zou komen en het is ook fijner voor mijn moeder. Al weet ik zeker dat als ik tegen mijn moeder zeg dat het weer goed is, dan vraagt ze: had jij zeker gebeld? En dan moet ik ' ja' zeggen en dan zegt ze ' tuurlijk, want zij zullen niet bellen' en dan is ze nog steeds boos op haar familie.
woensdag 16 september 2009 om 16:42
quote:rocky2008 schreef op 16 september 2009 @ 16:33:
Als je er geen vrede mee kan hebben dat je niets meer hoort, dan kan je in dit geval de volwassene zijn en het volgende doen. Stuur ze een kaartje, met je kleine spruit erop ofzo (nog gefeliciteerd, trouwens!) Schrijf hierin dat je het jammer vindt dat je geen contact meer hebt met ze en dat je ook niets meer van de rest hoort. Bied desnoods je excuses aan voor evt bot gedrag, maar alleen dáárvoor, wees hier duidelijk in. Geef verder aan dat het onbegrip van toen je verdriet heeft gedaan en ook het feit dat je nu niks meer hoort. Dat je het jammer vindt dat er nu geen contact is met de kleine door dit gedoe. En dan maar afwachten. Als je dan niets hoort, vind ik het wel héle koele mensen.
Thanks! Dat vind ik een erg goed idee!
Als je er geen vrede mee kan hebben dat je niets meer hoort, dan kan je in dit geval de volwassene zijn en het volgende doen. Stuur ze een kaartje, met je kleine spruit erop ofzo (nog gefeliciteerd, trouwens!) Schrijf hierin dat je het jammer vindt dat je geen contact meer hebt met ze en dat je ook niets meer van de rest hoort. Bied desnoods je excuses aan voor evt bot gedrag, maar alleen dáárvoor, wees hier duidelijk in. Geef verder aan dat het onbegrip van toen je verdriet heeft gedaan en ook het feit dat je nu niks meer hoort. Dat je het jammer vindt dat er nu geen contact is met de kleine door dit gedoe. En dan maar afwachten. Als je dan niets hoort, vind ik het wel héle koele mensen.
Thanks! Dat vind ik een erg goed idee!
woensdag 16 september 2009 om 16:42
quote:_coffee schreef op 16 september 2009 @ 16:20:
[...]
Vind het wel erg rot voor mijn moeder. Dat is eigenlijk het enige. Ik krijg een beetje het gevoel dat ze door mijn schuld, haar familie kwijtraakt.Dat is toch idioot, dat je moeder word aangekeken voor wat jullie in hun ogen fout deden?Erg kinderachtig.
[...]
Vind het wel erg rot voor mijn moeder. Dat is eigenlijk het enige. Ik krijg een beetje het gevoel dat ze door mijn schuld, haar familie kwijtraakt.Dat is toch idioot, dat je moeder word aangekeken voor wat jullie in hun ogen fout deden?Erg kinderachtig.
woensdag 16 september 2009 om 16:43
quote:_coffee schreef op 16 september 2009 @ 16:28:
[...]
Mijn moeder gaat nog wel naar verjaardagen enzo. Ze zegt dat men haar negeert. Ik weet natuurlijk niet of dat waar is, want ik ga niet naar verjaardagen (dat deed ik sowieso al niet, ik ging alleen naar die oom en tante waar ik nu ruzie mee heb). Ik weet dus niet of men haar echt negeert of dat ze dat in haar hoofd heeft gehaald door dit hele gedoe. Feit is wel dat niemand haar gefeliciteerd heeft met het feit dat ze oma is geworden. En hiervoor had ze wel zo'n hechte band met broers en zussen dat je dat wel zou verwachten.
Is het een idee om het met je moeder niet meer te bespreken? Dan heeft ze misschien niet meer het idee er tussen te zitten. Verder zou ik gewoon maar afwachten of je oom en tante uitnodigen op kraamvisite. Wie weet komen ze en is het zo uitgepraat. Lijkt me voor je moeder en voor jou wel rustiger. Je kunt dan ook bespreken dat je er niet hetzelfde over denkt, over verjaardagen, maar dat je niet wil dat dat tussen jullie in komt te staan en dat het niets zegt over hun.
In ieder geval wens ik je succes.. lastige situatie.
[...]
Mijn moeder gaat nog wel naar verjaardagen enzo. Ze zegt dat men haar negeert. Ik weet natuurlijk niet of dat waar is, want ik ga niet naar verjaardagen (dat deed ik sowieso al niet, ik ging alleen naar die oom en tante waar ik nu ruzie mee heb). Ik weet dus niet of men haar echt negeert of dat ze dat in haar hoofd heeft gehaald door dit hele gedoe. Feit is wel dat niemand haar gefeliciteerd heeft met het feit dat ze oma is geworden. En hiervoor had ze wel zo'n hechte band met broers en zussen dat je dat wel zou verwachten.
Is het een idee om het met je moeder niet meer te bespreken? Dan heeft ze misschien niet meer het idee er tussen te zitten. Verder zou ik gewoon maar afwachten of je oom en tante uitnodigen op kraamvisite. Wie weet komen ze en is het zo uitgepraat. Lijkt me voor je moeder en voor jou wel rustiger. Je kunt dan ook bespreken dat je er niet hetzelfde over denkt, over verjaardagen, maar dat je niet wil dat dat tussen jullie in komt te staan en dat het niets zegt over hun.
In ieder geval wens ik je succes.. lastige situatie.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
woensdag 16 september 2009 om 16:44
quote:elninjoo schreef op 16 september 2009 @ 16:40:
Tja, graag of niet hoor! Op deze manier ben je tenminste weer 'n verplichting kwijt doordat je voortaan niet meer naar die oom/tante hoeft en ze ook niet meer bij jullie hoeft uit te nodigen.Hihi! Zo denk ik ook... (en toch knaagt het ergens, anders zou ik er natuurlijk geen topic over openen)
Tja, graag of niet hoor! Op deze manier ben je tenminste weer 'n verplichting kwijt doordat je voortaan niet meer naar die oom/tante hoeft en ze ook niet meer bij jullie hoeft uit te nodigen.Hihi! Zo denk ik ook... (en toch knaagt het ergens, anders zou ik er natuurlijk geen topic over openen)
woensdag 16 september 2009 om 16:45
Maar ik zou dus contact met ze opnemen en proberen het uit te praten.
Zeggen dat je het jammer vind dat alles zo gelopen is, dat dat niet de bedoeling was enzo.
Je hoeft niet door het stof te kruipen, maar even uitpraten wat er nou eigenlijk gebeurd is (inclusief alle emoties/stress rond de zwangerschap), het geeft misschien net de opening die je nodig hebt om het weer goed te maken.
Zeggen dat je het jammer vind dat alles zo gelopen is, dat dat niet de bedoeling was enzo.
Je hoeft niet door het stof te kruipen, maar even uitpraten wat er nou eigenlijk gebeurd is (inclusief alle emoties/stress rond de zwangerschap), het geeft misschien net de opening die je nodig hebt om het weer goed te maken.
woensdag 16 september 2009 om 16:45
