Relaties
alle pijlers
Relatie na 6 jaar beëindigen?
vrijdag 18 september 2009 om 18:45
Als je niet gelukkig bent op gevoel afgaan.
Als je echt niet weet waarom je je niet goed bij hem voelt, probeer er dan op z'n minst over te praten, maar écht praten.
Verder kan ik je hier niet over adviseren vrees ik, ga op je gevoel af, praat, en misschien toch een relatietherapeut of zo (maar ook daar heb ik geen ervaring mee).
Als je echt niet weet waarom je je niet goed bij hem voelt, probeer er dan op z'n minst over te praten, maar écht praten.
Verder kan ik je hier niet over adviseren vrees ik, ga op je gevoel af, praat, en misschien toch een relatietherapeut of zo (maar ook daar heb ik geen ervaring mee).
vrijdag 18 september 2009 om 18:46
quote:meds schreef op 18 september 2009 @ 18:42:
neem even wat afstand. Je hoeft geen beslissing te nemen, er ligt geen enkele deadline. Ga leuke dingen doen, evt met je vriend en hou op met jezelf gek te maken
Ja, niet aan gedacht.
Neem een tijdje afstand, denk er los van elkaar goed over na, en probeer dan samen die puzzelstukjes bij elkaar te leggen, misschien kom je nog tot verrassende conclusies.
neem even wat afstand. Je hoeft geen beslissing te nemen, er ligt geen enkele deadline. Ga leuke dingen doen, evt met je vriend en hou op met jezelf gek te maken
Ja, niet aan gedacht.
Neem een tijdje afstand, denk er los van elkaar goed over na, en probeer dan samen die puzzelstukjes bij elkaar te leggen, misschien kom je nog tot verrassende conclusies.
vrijdag 18 september 2009 om 18:49
Hoi Caatje
Wat onzettend rot dat je je zo voelt!
Op zich klinkt het wel logisch. Je bent nog jong en begint je af te vragen wat er nog meer is. Het "is dit alles" gevoel..
Maar wel heel vervelend, want je houdt natuurlijk veel van hem.
Ik kan je niet echt advies geven. Ik heb zelf vier jaar in zo'n situatie gezeten en weet hoe ongelooflijk rot het is, het maakt je letterlijk ziek...Probeer naar je hart te luisteren. Neem de tijd ervoor, maar zorg ook dat je niet gek wordt!
Sterkte!
Wat onzettend rot dat je je zo voelt!
Op zich klinkt het wel logisch. Je bent nog jong en begint je af te vragen wat er nog meer is. Het "is dit alles" gevoel..
Maar wel heel vervelend, want je houdt natuurlijk veel van hem.
Ik kan je niet echt advies geven. Ik heb zelf vier jaar in zo'n situatie gezeten en weet hoe ongelooflijk rot het is, het maakt je letterlijk ziek...Probeer naar je hart te luisteren. Neem de tijd ervoor, maar zorg ook dat je niet gek wordt!
Sterkte!
vrijdag 18 september 2009 om 18:53
op je gevoel afgaan, vind ik een vaag advies. Want waarschijnlijk voel je je elke dag anders. Gevoelens kunnen heel erg de boel belazeren.
Probeer juist buiten je gevoel en je gedachten te kijken, rustig ontdaan van alle hectiek en verwarring.
Bedenk ook dat je grote veranderingen hebt ondergaan en daardoor kan je ook even denken dat het allemaal anders moet.
Of je vriend in je nieuwe leven past weet je niet, dat kan je pas over een jaar of tien concluderen.
Probeer juist buiten je gevoel en je gedachten te kijken, rustig ontdaan van alle hectiek en verwarring.
Bedenk ook dat je grote veranderingen hebt ondergaan en daardoor kan je ook even denken dat het allemaal anders moet.
Of je vriend in je nieuwe leven past weet je niet, dat kan je pas over een jaar of tien concluderen.
vrijdag 18 september 2009 om 18:56
Volgens mij mist dit verhaal een belangrijk stuk. Lijkt me onwaarschijnlijk dat je in een klap je anders voelt over je relatie. Hoe ik het nu lees komt het over alsof je niet weet wat je overkomen is qua omslag in je gevoel. Ik vind dat altijd moeilijk te geloven...vind je hem wel zo fantastisch zoals je nu beschrijft of waren er al veel eerder tekenen aan de wand dat je iets anders wilde?
vrijdag 18 september 2009 om 18:56
die "is dit het nou" momenten zijn heel normaal en horen bij je persoonlijke groei, het zegt ook niet zoveel over je relatie of je vriend. Als je samen met een ander was geweest had je vroeg of laat dezelfde twijfels gehad. Vraag maar eens aan je vriend, waarschijnlijk heeft hij het ook gehad, en anders gaat ie het vast nog eens krijgen.
het zijn de momenten waarop je je relatie herijkt, opnieuw kiest en de verbinding kan verdiepen. Of je gaat en begint met een ander, maar ook dan krijg je dit soort momenten
het zijn de momenten waarop je je relatie herijkt, opnieuw kiest en de verbinding kan verdiepen. Of je gaat en begint met een ander, maar ook dan krijg je dit soort momenten
vrijdag 18 september 2009 om 19:05
Ik heb echt wel ooit eerder getwijfeld maar altijd kon ik mezelf weer hervinden en vond ik die twijfels onnodig, net wat Meds zegt het "is dit het nou" gevoel. Misschien is er wel een reden voor wat mijn gevoel ineens omslaat. Op mijn werk heb ik op zich genoeg aandacht van de mannen maar dat vind ik geen reden om mijn relatie op het spel te zetten en op te geven wat ik met hem heb en heb opgebouwd. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik me daarom ineens zo voel. Ik zou willen dat ik wist waarom ik me zo voelde waarom ineens mijn gevoel zo omgeslagen was..
Mijn vriend heeft nooit deze twijfels gehad, dat zegt hij tenminste. Hij is vrij zeker van zijn zaak en heeft mij in het laatste gesprek ook duidelijk laten merken hoeveel ik voor hem beteken, echt heel erg veel. Hij zei zelfs: ik doe echt alles voor je want je betekend gewoon alles voor me..
Ik heb inderdaad ook heel erg sterk het gevoel dat ik mezelf gek maak met mijn eigen gedachtes. Ik wil er niet aan denken maar toch gebeurd het, ik wil er niet mee bezig zijn en toch gebeurd het...
Mijn vriend heeft nooit deze twijfels gehad, dat zegt hij tenminste. Hij is vrij zeker van zijn zaak en heeft mij in het laatste gesprek ook duidelijk laten merken hoeveel ik voor hem beteken, echt heel erg veel. Hij zei zelfs: ik doe echt alles voor je want je betekend gewoon alles voor me..
Ik heb inderdaad ook heel erg sterk het gevoel dat ik mezelf gek maak met mijn eigen gedachtes. Ik wil er niet aan denken maar toch gebeurd het, ik wil er niet mee bezig zijn en toch gebeurd het...
vrijdag 18 september 2009 om 19:11
Ja meds, iedereen zal die "is dit het nou momenten" hebben, dat geloof ik ook. Maar op het moment dat je dat dag-in-dag-uit denkt en niet meer van die twijfel af komt, dan is er volgens mij iets anders aan de hand.
Ik weet het ook niet zeker hoor en het zal vast voor iedereen weer anders zijn, maar voor mij was het in ieder geval de reden om mijn relatie te beëindigen.
xxxx
Ik weet het ook niet zeker hoor en het zal vast voor iedereen weer anders zijn, maar voor mij was het in ieder geval de reden om mijn relatie te beëindigen.
xxxx
vrijdag 18 september 2009 om 19:16
Caatje de Nieuwe Buitenwereld kan heel spannend lijken in vergelijking met je oude vertrouwde relatie maar vergis je niet in de schijn. Je schrijft dat je net werkt en dat je aandacht krijgt van mannen. Dat viel me meteen op. Die aandacht van mannen zeker op kantoor is er altijd voor nieuw vrouwelijk schoon.. Dat zie ik ook bij ons op kantoor. Zodra er een nieuwe jongedame komt werken dan wijzen alle pikken dezelfde kant op. Getrouwd of niet getrouwd. Laat je hierdoor niet afleiden van wat je nu hebt. Af en toe twijfelen kan goed zijn om zaken weer even helder te krijgen. Je wordt weer even wakkergeschud.
Even een persoonlijke vraag: zijn jullie nog wel intiem met elkaar? Vind je hem nog aantrekkelijk? Krijg je nog wel eens vlinders in je buik al is het maar voor 2 seconden? Raakt hij jou nog? Ik probeer te begrijpen wat het gevoel is wat je nu bij hem hebt.
Sommige twijfelaars voelen een zekere afkeer. Anderen weer totale onverschilligheid. Ieder geval is weer verschillend. Probeer of je je gevoel kunt omschrijven. Dat kan ook helpen om duidelijkheid voor jezelf en je vriend te scheppen.
Even een persoonlijke vraag: zijn jullie nog wel intiem met elkaar? Vind je hem nog aantrekkelijk? Krijg je nog wel eens vlinders in je buik al is het maar voor 2 seconden? Raakt hij jou nog? Ik probeer te begrijpen wat het gevoel is wat je nu bij hem hebt.
Sommige twijfelaars voelen een zekere afkeer. Anderen weer totale onverschilligheid. Ieder geval is weer verschillend. Probeer of je je gevoel kunt omschrijven. Dat kan ook helpen om duidelijkheid voor jezelf en je vriend te scheppen.
vrijdag 18 september 2009 om 19:26
Ik werk niet op kantoor maar ik snap wel wat je bedoeld en dat is voor mijn gevoel dan ook totaal niet de reden dat ik zo ben gaan twijfelen.. Ik heb totaal niks met al die mannen en denk alleen maar pff wat een slijmballen (of viezeriken).
Ja ik ben nog intiem met mijn vriend en ik vind hem nog aantrekkelijk en sexy. Zijn lichaam ziet er ge-wel-dig uit en ben altijd trots geweest (en nu nog) dat ik een vriend heb met zo'n lichaam! Ik heb wel die vlinders gehad maar de laatste maand niet zo meer eigenlijk... En als hij mij dan laat zien hoeveel hij van mij houd dan raakt me dat wel ja, en ook dingen die hem gebeuren en als er iets leuks gebeurd dan ben ik zeker nog wel trots op hem.. Hij heeft toen ik tegen hem zei dat ik zoveel twijfelde zelfs gehuild, dat heb ik hem werkelijk waar in 6 jaar tijd nog nooit zien doen!
Ja ik ben nog intiem met mijn vriend en ik vind hem nog aantrekkelijk en sexy. Zijn lichaam ziet er ge-wel-dig uit en ben altijd trots geweest (en nu nog) dat ik een vriend heb met zo'n lichaam! Ik heb wel die vlinders gehad maar de laatste maand niet zo meer eigenlijk... En als hij mij dan laat zien hoeveel hij van mij houd dan raakt me dat wel ja, en ook dingen die hem gebeuren en als er iets leuks gebeurd dan ben ik zeker nog wel trots op hem.. Hij heeft toen ik tegen hem zei dat ik zoveel twijfelde zelfs gehuild, dat heb ik hem werkelijk waar in 6 jaar tijd nog nooit zien doen!
vrijdag 18 september 2009 om 19:27
quote:maansa schreef op 18 september 2009 @ 19:23:
jij schrijft...ik doe werkelijk alles met hem samen.......dat lijkt mij niet gezond en werkt denk ik beklemmendMeer in de zin van we zijn vaak samen en ook bijv. winkelen kan ik met hem samen. Ik ga ook echt wel eens met vriendinnen weg en heb ook dagen dat hij niet bij me is.
jij schrijft...ik doe werkelijk alles met hem samen.......dat lijkt mij niet gezond en werkt denk ik beklemmendMeer in de zin van we zijn vaak samen en ook bijv. winkelen kan ik met hem samen. Ik ga ook echt wel eens met vriendinnen weg en heb ook dagen dat hij niet bij me is.
vrijdag 18 september 2009 om 21:49
vrijdag 18 september 2009 om 22:20
Sluit me aan bij ZaraZara. Als je aan je eerste baan begint, kun je het gevoel krijgen dat de hele wereld voor je open ligt. En dat je die wereld in wilt en wilt verkennen. Misschien zit je relatie al jaren in een vast stramien en weet je bij wijze van spreken al wat de volgende stappen zullen zijn (trouwen, kinderen krijgen)? En zit je daar nu niet zo om te springen? Juist omdat er een compleet andere wereld voor je open is gegaan wat van alles bij je losmaakt?
Neem rust en afstand. Sowieso om alle veranderingen mbt werk eerst maar eens te 'verwerken'. IS een grote overgang hoor.
Neem rust en afstand. Sowieso om alle veranderingen mbt werk eerst maar eens te 'verwerken'. IS een grote overgang hoor.
vrijdag 18 september 2009 om 23:26
up!
Ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje, met net zoveel twijfels, maar ook nog veel liefde voor mijn vriend. Waar die twijfels vandaan komen?
Het beklemmende gevoel dat ik de rest van mijn leven alleen maar met hem samen ben, de twijfel of dit wel DE man voor mij is. De vraag of ik de laatste tijd niet veel veranderd ben waardoor ik steeds sterker en anders in mijn schoenen ben gaan staan. De vraag of we nu nog wel bij elkaar passen. ik ben nog jong en ben nooit echt alleen geweest. Wie ben ik als ik alleen ben?
okee, genoeg gezwets, maar dit houdt mij bezig... sluit dat een beeje aan op jouw gevoel caatje?
x
Ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje, met net zoveel twijfels, maar ook nog veel liefde voor mijn vriend. Waar die twijfels vandaan komen?
Het beklemmende gevoel dat ik de rest van mijn leven alleen maar met hem samen ben, de twijfel of dit wel DE man voor mij is. De vraag of ik de laatste tijd niet veel veranderd ben waardoor ik steeds sterker en anders in mijn schoenen ben gaan staan. De vraag of we nu nog wel bij elkaar passen. ik ben nog jong en ben nooit echt alleen geweest. Wie ben ik als ik alleen ben?
okee, genoeg gezwets, maar dit houdt mij bezig... sluit dat een beeje aan op jouw gevoel caatje?
x
zaterdag 19 september 2009 om 09:08
Ik heb 8 maand getwijfeld. Ik was 24 uur per dag bezig met: Waar komen de twijfels vandaan, is hij de ware, wat moet ik met mijn twijfels. Heb er meerdere keren over gesproken met vriendlief. Uiteindelijk heb ik het uitgemaakt omdat ik er aan onderdoor ging. Heb nu geen stress en hoofdpijn meer. Ik was niet meer echt intiem, vond vriend ook niet echt aantrekkelijk meer, ook niet in bed want hoe zijn gedrag was kon ik beter met een pop sexen. Die lag er net zo dood bij. Vriend was erg makkelijk en ik heb iemand nodig die mij gas terug geeft, kreeg ik nu niet. Vriend was erg ik gericht en ik ben een behoorlijk sociaal mens en heb dat niet, dat ik gericht. Kortom een boel wegen die niet bij elkaar pasten. Ik mis vriendlief erg, maar weet dat ik niet gelukkig zou worden, ookal hield en hou ik enorm veel van hem! En t benauwde me zo om met hem verder te leven. Mijn intuitie en gevoel schreeuwden zo hard dat ik er niet meer omheen kon. Maar voordat ik zover was, was ik een half jaar verder. Dat ik de signalen herkende, en dat ik moest leren accepteren dat deze relatie niet was wat ik zocht. En dat doet pijn, was verscheurd van binnen. Nu, op dit moment, voelt het alsof de wond beplakt is met pleisters. Nu moet het gaan genezen. Helaas herken veel in je verhaal , heel veel.
Wat voor advies kan ik je geven: kies voor jezelf als je er aan onderdoor gaat. Je mag iemand verliezen, maar niet jezelf (mooie zin, heb ik ergens gelezen hier). Ik was mezelf ook kwijt, vind mezelf nu weer meer terug en hou me nu vast aan mijn waarden en normen en mensen zien de oude mij weer terug en niet het stille geprogrameerde popje dat ik was geworden.
Heel veel sterkte, en echt ik weet hoe beroerd dit is, hoeveel energie het kost en hoe je jezelf en je vriend pijn doet. Ik ken het helaas
Wat voor advies kan ik je geven: kies voor jezelf als je er aan onderdoor gaat. Je mag iemand verliezen, maar niet jezelf (mooie zin, heb ik ergens gelezen hier). Ik was mezelf ook kwijt, vind mezelf nu weer meer terug en hou me nu vast aan mijn waarden en normen en mensen zien de oude mij weer terug en niet het stille geprogrameerde popje dat ik was geworden.
Heel veel sterkte, en echt ik weet hoe beroerd dit is, hoeveel energie het kost en hoe je jezelf en je vriend pijn doet. Ik ken het helaas
zaterdag 19 september 2009 om 21:15
Shiningday je beschrijft best wel veel van wat ik met mijn vriend ook heb. Mijn vriend is ook erg makkelijk vind veel al snel goed en is ook niet zo sociaal, ik wel.. Ik heb soms ook wel eens het gevoel van, zeg nou eens nee of ga nou eens tegen me in, ga de discussie aan en beaam niet alles wat ik zeg..
Ik praat er heel veel over met mijn moeder en zij zegt ook als je er zelf aan onder doorgaat moet je voor jezelf kiezen.
Eerst dacht ik echt aan samenwonen, kindjes krijgen met hem. Sinds ik werk helemaal niet meer, samenwonen zie ik helemaal niet meer zitten. En dat terwijl ik al 3 jaar roep: liever vandaag als morgen. Ik vind het zo moeilijk, het ene moment denk ik ja ik wil bij hem blijven het andere moment wil ik bij hem weg. Sinds ik mijn verhaal hier heb gedaan ben ik er wel rustiger in geworden ik kon nogal in paniek raken en mijn emoties namen dan de overhand, dan zat ik uren te huilen en wist ik niks met mezelf aan. Ik kan het nu wat meer op een rijtje zetten omdat ik tips krijg en omdat ik weet dat ik niet de enige ben met dit gevoel.
Ik heb besloten het nog even zo aan te kijken, hoe ik me met hem voel. Blijft het zo gaan dan zal ik toch een beslissing moeten nemen. Voor mezelf, en voor hem. Maar nu nog even niet, ik ben er nu nog niet klaar voor..
Ik praat er heel veel over met mijn moeder en zij zegt ook als je er zelf aan onder doorgaat moet je voor jezelf kiezen.
Eerst dacht ik echt aan samenwonen, kindjes krijgen met hem. Sinds ik werk helemaal niet meer, samenwonen zie ik helemaal niet meer zitten. En dat terwijl ik al 3 jaar roep: liever vandaag als morgen. Ik vind het zo moeilijk, het ene moment denk ik ja ik wil bij hem blijven het andere moment wil ik bij hem weg. Sinds ik mijn verhaal hier heb gedaan ben ik er wel rustiger in geworden ik kon nogal in paniek raken en mijn emoties namen dan de overhand, dan zat ik uren te huilen en wist ik niks met mezelf aan. Ik kan het nu wat meer op een rijtje zetten omdat ik tips krijg en omdat ik weet dat ik niet de enige ben met dit gevoel.
Ik heb besloten het nog even zo aan te kijken, hoe ik me met hem voel. Blijft het zo gaan dan zal ik toch een beslissing moeten nemen. Voor mezelf, en voor hem. Maar nu nog even niet, ik ben er nu nog niet klaar voor..
maandag 21 september 2009 om 18:33
Hoe gaat t met je...
Ik kon het half jaar geleden ook niet, had nog niet alles gedaan na mijn gevoel. Nu wel en kan ik het afsluiten. Ik was ook in paniek toen trouewns,echte paniekaanvallen...Dat kende ik helemaal niet vanmezelf!
Mijn vriend is ook erg makkelijk vind veel al snel goed en is ook niet zo sociaal, ik wel.. Ik heb soms ook wel eens het gevoel van, zeg nou eens nee of ga nou eens tegen me in, ga de discussie aan en beaam niet alles wat ik zeg.. Ja herkenbaar, mijn ex zei steeds: ja je hebt gelijk. Ja daar kan ik niks mee! Doe wat! Lastig he als je zo graag wat wilt en t lukt niet...ik werd er behoorlijk depressief van op een gegeven moment.. Sterkte.XXXXX
Ik kon het half jaar geleden ook niet, had nog niet alles gedaan na mijn gevoel. Nu wel en kan ik het afsluiten. Ik was ook in paniek toen trouewns,echte paniekaanvallen...Dat kende ik helemaal niet vanmezelf!
Mijn vriend is ook erg makkelijk vind veel al snel goed en is ook niet zo sociaal, ik wel.. Ik heb soms ook wel eens het gevoel van, zeg nou eens nee of ga nou eens tegen me in, ga de discussie aan en beaam niet alles wat ik zeg.. Ja herkenbaar, mijn ex zei steeds: ja je hebt gelijk. Ja daar kan ik niks mee! Doe wat! Lastig he als je zo graag wat wilt en t lukt niet...ik werd er behoorlijk depressief van op een gegeven moment.. Sterkte.XXXXX
dinsdag 22 september 2009 om 18:10
Het gaat op zich wel redelijk met me. Ik ben nog steeds samen met mijn vriend en ik heb hem eigenlijk niks meer verteld over mijn twijfels. Ik heb mijn best gedaan om zo normaal mogelijk tegen hem te doen, misschien is het wel een fase denk ik steeds maar de twijfels zijn er nog steeds. Al voelt het nu gelukkig niet meer zo raar als hij me aanraakt of bij me is, dat had ik vorige week wel heel erg.
Ik ken mezelf sommige momenten ook niet. Het enige moment kan ik er heel rustig met mijn moeder over praten, het andere moment wil ik niet dat ze er over begint en dan breek ik weer volledig en ben ik in paniek. Het is zo vertrouwd allemaal na 6 jaar en het idee dat ik misschien wel bij hem weg wil beangstigd me wel. Ben altijd al bang voor het onbekend geweest en dat heb ik nu ook wel.. Ben alleen nog steeds niet uit over mijn beslissing.
Al hoor ik in mijn omgeving ineens verhalen dat ik denk: huh hoezo vertellen mensen dit ineens tegen mij. Bijv. een collega vertelde dat zijn vriendin heel leuk en lief was maar dat hij na 3 jaar zo begon te twijfelen omdat ze alles maar goed vond. Toen ontmoette hij een ander meisje en besefte dat er meer was in deze wereld. Hij heeft het uitgemaakt en heeft nooit spijt gehad van zijn beslissing.
Ik wil op het moment geen overhaaste beslissingen nemen. Ik bekijk gewoon hoe het verder gaat...
Ik ken mezelf sommige momenten ook niet. Het enige moment kan ik er heel rustig met mijn moeder over praten, het andere moment wil ik niet dat ze er over begint en dan breek ik weer volledig en ben ik in paniek. Het is zo vertrouwd allemaal na 6 jaar en het idee dat ik misschien wel bij hem weg wil beangstigd me wel. Ben altijd al bang voor het onbekend geweest en dat heb ik nu ook wel.. Ben alleen nog steeds niet uit over mijn beslissing.
Al hoor ik in mijn omgeving ineens verhalen dat ik denk: huh hoezo vertellen mensen dit ineens tegen mij. Bijv. een collega vertelde dat zijn vriendin heel leuk en lief was maar dat hij na 3 jaar zo begon te twijfelen omdat ze alles maar goed vond. Toen ontmoette hij een ander meisje en besefte dat er meer was in deze wereld. Hij heeft het uitgemaakt en heeft nooit spijt gehad van zijn beslissing.
Ik wil op het moment geen overhaaste beslissingen nemen. Ik bekijk gewoon hoe het verder gaat...
dinsdag 22 september 2009 om 18:22
Ik ga hier helemaal off topic, maar de gedachte schoot door mij heen dat een deel van het forum volk ik-weet-niet-wat zou willen doen voor een relatie met een lieve, sexy man met een ge-wel-dig lichaam, terwijl er ook gewoon vrouwen bestaan die er serieus aan zitten te denken om deze relatie te beëindigen omdat ze in een is-dit-alles fase van hun leven zijn.
TO, ik denk dat jij teveel denkt. Je zit in een nieuwe fase in je leven, je bent een groeispurt aan het doorstaan. Laat het allemaal even voor wat het is, praat met je vriend, maar geniet ook van jullie relatie. Komt tijd, komt raad.
TO, ik denk dat jij teveel denkt. Je zit in een nieuwe fase in je leven, je bent een groeispurt aan het doorstaan. Laat het allemaal even voor wat het is, praat met je vriend, maar geniet ook van jullie relatie. Komt tijd, komt raad.
woensdag 23 september 2009 om 10:54
