Hoe om te gaan met m'n dwangmatige perfecionist

08-10-2009 20:01 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heeft iemand hier een idee hoe om te gaan met een partner die extreem perfectionistisch is? Op zijn werk is ie veel te lang bezig, het huis is een puinhoop, hij heeft het voortdurend over de dingen die hij moet doen, maar uiteindelijk doet ie niets, want dan kan hij tenminste ook geen fouten maken. Het begint me danig te irriteren.

Ik ben zelf nogal van het relativeren maar na dik 2 jaar samen met mijn perfectionistisch lief, ben ik erachter dat dat niet de oplossing is. Hoe meer ik relativeer, deste meer neemt de starheid toe......Begrijp me goed ik houd zielsveel van mijn vriend maar af en toe weet ik niet meer wat ik aan moet met zijn overdreven perfectionisme.

Tips, adviezen?
Alle reacties Link kopieren
Nou, ik zou er in ieder geval niet mee gaan samenwonen. Maar wellicht ben ik met die tip al te laat.
In de theorie over het enneagram is veel te vinden over 'de perfectionist'. Misschien heb je daar wat aan.
Volgens mij is hij geen perfectionist, maar zou hij het graag willen zijn? Anders zou het huis wel opgeruimd zijn, zijn werk tiptop in orde enz enz.
Alle reacties Link kopieren
Tja, we staan op het punt om samen te gaan wonen......



En wat betreft dat het tiptop in orde zijn van werk en huis, uit angst dat het toch niet perfect wordt, doet ie maar helemaal niets. Nou ja, niets, uitstellen, dat doet ie dan wel weer heel goed.
Alle reacties Link kopieren
Hoe stel je je dat voor, samenwonen met hem? Heb je daar al een concreet beeld van? Ik ben erg van leven-en-laten-leven maar ik denk dat ik hier echt problemen mee zou krijgen. Zo te lezen jij ook. Dus ook even heel praktisch, heb je je eigen huis al opgezegd? Ik zou het nog niet doen.
Alle reacties Link kopieren
Baalt hij zelf ook van zijn perfectionisme (of faalangst?)?

Zou hij daar zelf niet ook wat aan willen doen? Zo nee: kijk uit waar je aan begint -met zo iemand samen een huishouding voeren gaat betekenen dat al het werk uiteindelijk op jóu neerkomt.



sterkte ermee...
Alle reacties Link kopieren
Nee, er staan al diverse mensen op de wachtlijst die mijn huis wel tijdelijk willen huren.



Het vervelende is dat hij zelf het wel als een probleem ziet, maar als ik over oplossingen begin raakt hij geirriteerd.

Overigens is wel mijn idee dat ik oud met hem wil worden....hij is niet altijd extreem, maar in tijden van stress kan hij nogal star worden.
Alle reacties Link kopieren
Kijk het eerst even aan dan. En even, dan bedoel ik minimaal een half jaar. De tijd zal het leren of ermee om te gaan valt. Ik vind het overigens te makkelijk om dit gedrag af te doen met "perfectionistisch", weet je zeker dat er niet meer aan de hand is? Je zegt in je openingspost dat hij op zijn werk veel te lang bezig is, maar daarna (20.56u) dat hij niets doet. Welke is het?

Als je wilt, kun je zijn gedrag dan nauwkeuriger beschrijven? Ik weet niet hoe diep je wilt gaan met dit topic, je vroeg in eerste instantie om tips maar je geeft een beetje te weinig informatie om mee te werken.
Alle reacties Link kopieren
Oke, Haley, goed punt.

Ik vind het ook lastig uit te leggen.

Hij is gewoon extreem kritisch over zichzelf. Stelt heel veel uit, of als hij wat doet, dan gaat het zo tot in detail dat het super traag gaat, of in het uiterste geval doet hij maar helemaal niets, want maakt hij voor zijn gevoel in elk geval geen fout.



Misschien dekt mijn vraag ook niet helemaal de lading.

Het punt is dat ik het soms zo zat ben dat hij zelf klaagt over zijn eigen perfectionisme. Dat hij aangeeft dat hij er last van heeft, maar dat hij er vervolgens niet mee doet.

Hij wil bijvoorbeeld met de naderende verhuizing allerlei spullen gaan sorteren, zegt ook steeds dat hij dat wil, en dat hij zo baalt dat hij het maar niet doet, maar in actie komen ho maar.

Ik kan me daar niets bij voorstellen, als ik ergens last van heb, dan doe ik er wat aan.....
Alle reacties Link kopieren
hij is waarschijnlijk niet gelukkig met zichzelf en denkt hard te moeten rennen om de bevestiging te krijgen die hij nodig heeft.

Praat met hem erover en wellicht komen jullie tot conclusies waar je niet eerder bij had stilgestaan.

Hij is in ieder geval geen perfectionist.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Bea,



Ik herken wel iets in je verhaal in die zin dat ik zelf ook behoorlijk perfectionistisch ben (geweest). Alleen ben ik er gaandeweg achter gekomen dat je dan o.a. regelmatig in tijdnood komt. Ik was bijvoorbeeld altijd al drie weken van te voren bezig om mijn koffer in te pakken als ik op vakantie zou gaan, maar tot een dag voor vertrek lagen er dan maar een paar shirtjes, broeken of andere dingen in. Weliswaar super strak geordend en opgevouwen, maar dat betekende dus weer dat ik gehaast alles wat ik nog mee wilde nemen in die koffer moest doen. En van dat idee kreeg ik dan een soort driftbui tegenover mezelf dat ik mijn haren wel uit m'n hoofd kon trekken. Zo kan ik nog wel een paar voorbeelden geven. Dus wat dat betreft heel herkenbaar. Gelukkig heb ik dat overdreven perfectionistische gedrag nu niet meer. Uiteindelijk ben ik zelf tot inkeer gekomen zeg maar en dat bevalt me prima. Maar gezien het verhaal wat jij schetst denk ik toch dat professionele hulp geboden is.



Groeten,

Femke
Alle reacties Link kopieren
He Femke,

Dat van die koffer en die driftbui klinkt akelig bekend.

Ik vind het echt super frustrerend om te zien hoe kwaad hij op zichzelf wordt als hij zijn eigen planning niet nakomt.

Wat ik moeilijk vind, is dat hij deels zelf wel ziet dat er iets moet veranderen, maar dat dat maar niet van de grond komt.

Die professionele hulp is wel eens ter sprake gekomen, maar volgens mij is hij er doodsbang voor.

Hij is in het verleden ook wel eens bij een psycholoog geweest, maar dat is hem slecht bevallen. Als ik het zo hoor, is hij eigenlijk meer door zijn ouders er heen gestuurd dan dat hij het zelf wilde.



Hoe krijg ik het voor elkaar dat hij zelf in ziet dat hij prof.hulp nodig heeft?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het moeilijk op aan jouw aan te geven hoe je hem kan wijzen op professionele hulp daar ik zijn karakter(eigenschappen) natuurlijk niet ken, en in dit geval maar beter ook lijkt me haha. Nee zonder gekheid dat is een lastig aspect denk ik. Kunnen we dit trouwens ook "prive" bespreken of uitsluitend via het forum?

Want vind het wel interessant om met jou hierover te kletsen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bianca40 schreef op 08 oktober 2009 @ 20:17:

Volgens mij is hij geen perfectionist, maar zou hij het graag willen zijn? Anders zou het huis wel opgeruimd zijn, zijn werk tiptop in orde enz enz.



Nee hoor, het betekend niet dat je alles ook altijd perfectionistisch doet. Ik ben ook een perfectionist, in mijn hoofd, ik wil alles perfect doen, maar dan ook alles. Ik ben echt nooit tevreden over het resultaat, en omdat ik die lat zo hoog leg wordt het voor de buitenwereld (en mijzelf) vaak een chaotische puinhoop.

Perfectionistisch wordt vaak als een positief iets gezien, iets waar je mee kan pronken op je sollicitatie of je dating advertentie. Maar het kan ook heel frustrerend en vermoeiend zijn.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook iemand met een perfectionistisch vriendje. Alleen deze gaat wel hard aan de arbeid als er iets nog niet gedaan is in huis ( en er is altijd wel iets niet perfect) om vervolgens geirriteerd te raken naar mij toe omdat ik het huis dus niet, zoals de afspraak, goed genoeg bijhoud. Ik ben erg van het het komt allemaal wel, leven en laten leven dus ik doe al een heel stuk meer dan ik zou doen als ik alleen zou wonen. Dat is mijn water bij de wijn en ik verwacht dus ook van vriendlief dat hij ook een stuk water bij de wijn doet en als hij het toch zo perfect wil, dan moet ie de rest maar zelf doen. Meestal gaat het hem irriteren als ie gestressed is dsu ook dat herken ik wel
Alle reacties Link kopieren
Oja, ik herken het. Hier is er ook 1 in huis. Ook super perfectionistisch en durft daarom ook niets zelf te doen. Nu hebben we een verbouwing achter de rug en daardoor heeft hij wel iets bijgeleerd, maar voor een simpele schroef in de muur was hij in staat om zijn broer of zwager te bellen, bang om het zelf verkeerd te doen en ik mocht het ook niet, want ook ik ben daar natuurlijk niet goed genoeg voor ( terwijl ik toch echt geen 2 linker handen heb) Hij zal van z'n huis geen zooitje maken, omdat hij het meeste al weggegooid heeft voor dat het rommel wordt, ik ben het tegenovergestelde en heb overal stapeltjes liggen ( zeer frustrerend voor hem) die hij dan elke dag even rechtlegt (terwijl ik er niet aan geweest ben) Koffers inpakken mag ik, want anders duurt het idd heel lang en andere dingen die hij wil doen duren ook lang ( hij werkt wel snel, maar het moet precies,hé) Het huis is nooit schoon genoeg in zijn ogen, in de mijne al snel. Nu hebben we 2 kinderen en hij moet gewoon wat loslaten, want kinderen maken rommel en viezigheid en dat ziet hij nu ook wel wat meer in. Proffesionele hulp, neeeeee, da's eng.



Er is mee te leven, hoor. Zeker als je weet dat het karakter verder goed is, maar je moet er wel voor zorgen dat je er zelf niet ontzettend onzeker van wordt. ( tenminste dat is iets waar ik zelf heel alert op ben) Want je loopt de kans dat alles wat jij doet, nooit goed genoeg is. Probeer hem te helpen zijn huis op te ruimen, een opgeruimd huis zorgt voor een opgeruimd hoofd en dat is misschien voor jou vriend al een stukje rust.
Alle reacties Link kopieren
quote:saszzje schreef op 08 oktober 2009 @ 22:40:

Hier ook iemand met een perfectionistisch vriendje. Alleen deze gaat wel hard aan de arbeid als er iets nog niet gedaan is in huis ( en er is altijd wel iets niet perfect) om vervolgens geirriteerd te raken naar mij toe omdat ik het huis dus niet, zoals de afspraak, goed genoeg bijhoud. Ik ben erg van het het komt allemaal wel, leven en laten leven dus ik doe al een heel stuk meer dan ik zou doen als ik alleen zou wonen. Dat is mijn water bij de wijn en ik verwacht dus ook van vriendlief dat hij ook een stuk water bij de wijn doet en als hij het toch zo perfect wil, dan moet ie de rest maar zelf doen. Meestal gaat het hem irriteren als ie gestressed is dsu ook dat herken ik wel ja, herkenbaar!
Alle reacties Link kopieren
Als je na 2 jaar al zo'n moeizame relatie hebt waarom wil je dan in godsnaam samenwonen? Zoals je je vriend beschrijft heeft hij allerlei gewoontes, neurosen en karaktertrekken die het samenwonen met hem tot een hel kunnen maken voor jou. Dus nogmaals mijn vraag: waarom?
Alle reacties Link kopieren
Omdat niemand perfect is en de man in kwestie wellicht voor de rst perfect zou kunnen zijn?

Als ik naar mezelf kijk denk ik ook niet dat het goed voor me zou zijn als ik zou samen wonen met net zo'n slons ( ok, ik overdrijf nu heel erg he!) als ik. En hij niet met ook zo'n perfectionist.
Alle reacties Link kopieren
Dat hij bang is om fouten te maken, maakt hem misschien faalangstig, maar nog geen perfectionist.

Een perfectionist wil niet alleen dat alles perfect is, maar doet 't ook. Dit uit zich bv in dwangmatig gedrag.

Iemand die alles perfect zou willen hebben maar hier niets of te weinig voor doet is naar mijn idee bang om te falen, heeft een negatief zelfbeeld en heeft 't gevoel iedereen te moeten pleasen.

Althans, dat zijn mijn ervaringen met beide typen.
Alle reacties Link kopieren
[quote]Bea2009 schreef op 08 oktober 2009 @ 20:01:

Op zijn werk is ie veel te lang bezig, het huis is een puinhoop, hij heeft het voortdurend over de dingen die hij moet doen, maar uiteindelijk doet ie niets, want dan kan hij tenminste ook geen fouten maken.



Perfektionisme?

Klinkt meer als een thuiswonende 16 jarige die RockStar wil worden, maar zn gitaar niet aan durft te raken omdat hij niet als, laten we zeggen, Ritchie Blackmoore klinkt.

( Gitaris Deep Purple, voor hen onder ons die dat niet wisten.)
Alle reacties Link kopieren
Hem op een subtiele manier vertellen dat het leven niet perferct is als die er zelf nog niet achter is!



Perfectionisten kunnen het ook moeilijk hebben met zichzelf dus straf hem nou maar niet om het nog erger te maken. Praat met hem vertel hem dat het best mag om fouten te maken en dat diegene die niet waagt nooit gaat winnen



Succes !
Alle reacties Link kopieren
quote:wanda_p schreef op 09 oktober 2009 @ 10:20:

Als je na 2 jaar al zo'n moeizame relatie hebt waarom wil je dan in godsnaam samenwonen?



Tja, omdat ik ondanks zijn neuroses super veel van hem houd.

Hij is super eerlijk, direct, sociaal, een ontzettende lieverd.

Zoals saszzje ook schrijft niemand is perfect....

Ik ben zelf voor hem soms veel te laks of te relativerend.

We vullen elkaar op een bepaalde manier geweldig aan. Het is alleen soms zo lastig. Als hij gestrest is en ik moe, dan zinkt de moed me soms in de schoenen.....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven