Relaties
alle pijlers
weet niet meer of ik verder wil....
zondag 18 oktober 2009 om 01:47
Hallo allemaal,
Ik heb een relatie van 8 jaar, de laatste 2 jaar daarvan zijn vanwege werk lat geworden. In het begin best leuk. Je gaat een beetje terug naar het begin, daten en extra aandacht voor elkaar. Maar nu na 2 jaar ben ik er zo klaar mee!
Ik twijfel aan mijn gevoelens. Het lijkt wel hoe zekerder hij is, hoe onzekerder ik word. Hij zegt constant hoeveel hij me mist. En ik heb dat niet zo. Maar misschien gewoon omdat ik nog zo opga in alle nieuwe ervaringen hier en hij zijn leven daar verder ging zonder mij?
In ieder geval, ik weet niet meer wat ik wil. En ik heb het idee dat ik er ook niet uit kom zolang we in een een lat relatie zitten. Afgelopen zomer was ik nl weer helemaal gelukkig, maar eenmaal terug in ons ritme begin ik weer te twijfelen.
Wij zijn erg verschillend. Op zich natuurlijk niet erg, maar hoe meer ik ga denken aan een toekomst (kindjes etc) hoe meer ik ga twijfelen of die verschillen die nu al ergenissen zijn niet uit gaan groeien tot de oorzaak van een breuk. Het laatste wat ik wil is een gebroken gezin.
Ik weet het niet meer. Ik houd ongetwijfeld van hem, maar misschien meer als een vriend, hoewel er absoluut geen problemen tussen de lakens zijn, pfffffffff
Kom er niet uit...
Ik heb een relatie van 8 jaar, de laatste 2 jaar daarvan zijn vanwege werk lat geworden. In het begin best leuk. Je gaat een beetje terug naar het begin, daten en extra aandacht voor elkaar. Maar nu na 2 jaar ben ik er zo klaar mee!
Ik twijfel aan mijn gevoelens. Het lijkt wel hoe zekerder hij is, hoe onzekerder ik word. Hij zegt constant hoeveel hij me mist. En ik heb dat niet zo. Maar misschien gewoon omdat ik nog zo opga in alle nieuwe ervaringen hier en hij zijn leven daar verder ging zonder mij?
In ieder geval, ik weet niet meer wat ik wil. En ik heb het idee dat ik er ook niet uit kom zolang we in een een lat relatie zitten. Afgelopen zomer was ik nl weer helemaal gelukkig, maar eenmaal terug in ons ritme begin ik weer te twijfelen.
Wij zijn erg verschillend. Op zich natuurlijk niet erg, maar hoe meer ik ga denken aan een toekomst (kindjes etc) hoe meer ik ga twijfelen of die verschillen die nu al ergenissen zijn niet uit gaan groeien tot de oorzaak van een breuk. Het laatste wat ik wil is een gebroken gezin.
Ik weet het niet meer. Ik houd ongetwijfeld van hem, maar misschien meer als een vriend, hoewel er absoluut geen problemen tussen de lakens zijn, pfffffffff
Kom er niet uit...
zondag 18 oktober 2009 om 07:46
Moeilijk....want de enige die hier antwoord op kan geven, ben je zelf. Heb je hier al eens met hem over gepraat?
Je schrijft: Ik houd ongetwijfeld van hem, dat klinkt mij juist een beetje twijfelachtig in de oren!
Want je wéét toch of je van iemand houdt (of niet)?
Wat zou jij dan veranderd willen zien, zodat je er wél 100% voor gaat?
En zijn de verschillen tussen jullie belangrijke dingen (normen en waarden) of zijn het gewoon huis-tuin-dingetejes?
Ik vind het namelijk nogal een verschil uitmaken of iemand anders denkt over bijv. opvoeden, eerlijkheid, normen en waarden óf een hobby hebben als voetbal bijv.(waar jij niet van houdt) e.d.
Misschien moet je voor jezelf eens opschrijven wat er allemaal positief is aan de relatie/hem en daarnaast een lijst leggen met negatieve dingen.
Je schrijft: Ik houd ongetwijfeld van hem, dat klinkt mij juist een beetje twijfelachtig in de oren!
Want je wéét toch of je van iemand houdt (of niet)?
Wat zou jij dan veranderd willen zien, zodat je er wél 100% voor gaat?
En zijn de verschillen tussen jullie belangrijke dingen (normen en waarden) of zijn het gewoon huis-tuin-dingetejes?
Ik vind het namelijk nogal een verschil uitmaken of iemand anders denkt over bijv. opvoeden, eerlijkheid, normen en waarden óf een hobby hebben als voetbal bijv.(waar jij niet van houdt) e.d.
Misschien moet je voor jezelf eens opschrijven wat er allemaal positief is aan de relatie/hem en daarnaast een lijst leggen met negatieve dingen.
zondag 18 oktober 2009 om 12:37
Hoi,
Bedankt voor de reacties.
Nee de verschillen hebben niks met normen en waarden te maken.
Maar als er iets gedaan moet worden duurt het altijd gewoon heel lang. Of als hij moet uitzoeken hoe iets werkt, of hij iets moet aanvragen weet hij niet hoe. Dit is geen gebrek aan intelligentie, maar hij zegt dat hij gewoon niet meer het overzicht ziet, waar hij moet beginnen. Ik daarentegen ben iemand dat als ik een plan krijg dat ook meteen ten uivoer breng, en alles wat daarvoor nodig is regel. Hij is heel chaotisch met dat soort dingen. In dit opzicht ben ik bang dat ik 'later' veel alleen of van mij uit gaande regelen moet. Zoals uitzoeken wat een goede school is. Een huis kopen, wat komt er allemaal bij kijken. Met dat laatste heb ik dan wel enige ervaring maar met hulp van mijn ouders. Op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat je die hulp niet meer nodig moet hebben.
Ik vind hem kort gezegd te weinig ondernemend als er iets moet gebeuren. Grappig genoeg bedacht ik me gister, waarom het tijdens de vakantie zo goed ging, omdat hij in zijn eigen land wel meer de leiding neemt, en dingen voor elkaar weet te krijgen.
De reden dat we zijn gaan lattten komt door mij. Mijn baan wordt niet heel veel uitgevoerd in NL en met mijn vorige uitgever was ik ontevreden. Ik had het idee dat ik steeds meer negativiteit naar huis bracht. Mijn vriend had op dat moment niet de mogelijkheid met me mee te gaan, nu komt daar langzaam
verandering in.
Wat is goed in onze relatie? Eigenlijk alles behalve bovengenoemde. Maar omdat we in een lat zitten heb ik het idee dat alles onder een vergrootglas zit. Ik voel me in een achtbaan van emoties.
Ook vraag ik me af of ik hem minder mis uit zelf bescherming, omdat ik het in het begin heel moeilijk vond en mezelf heb geleerd er mee om te gaan...
Sorry lang verhaal
Bedankt voor de reacties.
Nee de verschillen hebben niks met normen en waarden te maken.
Maar als er iets gedaan moet worden duurt het altijd gewoon heel lang. Of als hij moet uitzoeken hoe iets werkt, of hij iets moet aanvragen weet hij niet hoe. Dit is geen gebrek aan intelligentie, maar hij zegt dat hij gewoon niet meer het overzicht ziet, waar hij moet beginnen. Ik daarentegen ben iemand dat als ik een plan krijg dat ook meteen ten uivoer breng, en alles wat daarvoor nodig is regel. Hij is heel chaotisch met dat soort dingen. In dit opzicht ben ik bang dat ik 'later' veel alleen of van mij uit gaande regelen moet. Zoals uitzoeken wat een goede school is. Een huis kopen, wat komt er allemaal bij kijken. Met dat laatste heb ik dan wel enige ervaring maar met hulp van mijn ouders. Op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat je die hulp niet meer nodig moet hebben.
Ik vind hem kort gezegd te weinig ondernemend als er iets moet gebeuren. Grappig genoeg bedacht ik me gister, waarom het tijdens de vakantie zo goed ging, omdat hij in zijn eigen land wel meer de leiding neemt, en dingen voor elkaar weet te krijgen.
De reden dat we zijn gaan lattten komt door mij. Mijn baan wordt niet heel veel uitgevoerd in NL en met mijn vorige uitgever was ik ontevreden. Ik had het idee dat ik steeds meer negativiteit naar huis bracht. Mijn vriend had op dat moment niet de mogelijkheid met me mee te gaan, nu komt daar langzaam
verandering in.Wat is goed in onze relatie? Eigenlijk alles behalve bovengenoemde. Maar omdat we in een lat zitten heb ik het idee dat alles onder een vergrootglas zit. Ik voel me in een achtbaan van emoties.
Ook vraag ik me af of ik hem minder mis uit zelf bescherming, omdat ik het in het begin heel moeilijk vond en mezelf heb geleerd er mee om te gaan...
Sorry lang verhaal
zondag 18 oktober 2009 om 12:46
Dat de een ondernemend is en de ander wat minder, dat is toch juist een aanvulling dan? Misschien kan hij wel geweldig koken, maar jij niet, dat is toch ook geen probleem dan? Een bevriend stel zit ook zo in elkaar: hij is niet van het regelen, vergeet dingen, een echte chaoot. Zij is juist de regelnicht en zorgt dat alles betaald is op tijd e.d. Gaat prima! Ze kennen elkaars tekortkomingen, maar ook elkaars pluspunten, dus waarom zou je daar een punt van maken? Hebben ook twee kinderen, gaat ahrtstikke goed. Uiteindelijk ben je niet bij iemand omdat hij zo geweldig een huurauto kan regelen.
zondag 18 oktober 2009 om 13:03
Ja emaille je hebt gelijk.
Als ik het nu terug lees zie ik dat ik mijn relatie zit af te wegen op 1 punt. Maar goed zoals gezegd dat latten doet rare dingen met mijn gevoelens. Ik hoop dat dat snel voorbij is.
Maar goed daar zit het hem ook in. Hij moet dat regelen om daarvoor te zorgen en ik vind dat het niet altijd snel genoeg gaat.
Als ik het nu terug lees zie ik dat ik mijn relatie zit af te wegen op 1 punt. Maar goed zoals gezegd dat latten doet rare dingen met mijn gevoelens. Ik hoop dat dat snel voorbij is.
Maar goed daar zit het hem ook in. Hij moet dat regelen om daarvoor te zorgen en ik vind dat het niet altijd snel genoeg gaat.
zondag 18 oktober 2009 om 13:09
quote:elfje26 schreef op 18 oktober 2009 @ 12:37:
Grappig genoeg bedacht ik me gister, waarom het tijdens de vakantie zo goed ging, omdat hij in zijn eigen land wel meer de leiding neemt, en dingen voor elkaar weet te krijgen.
Wat is goed in onze relatie? Eigenlijk alles behalve bovengenoemde. Maar omdat we in een lat zitten heb ik het idee dat alles onder een vergrootglas zit. Ik voel me in een achtbaan van emoties.
Hier is het antwoord op mijn vraag waarom jij het gevoel had dat het tijdens de vakantie wel goed ging.
Ik denk dat een lat-relatie bij jou heel veel onzekerheid losmaakt. Daardoor ga je het syndroom "ik denk, dus ik besta" krijgen. Volgens mij houd je van je vriend maar is een lat-relatie niet iets wat goed voor jullie zal gaan werken. Ja, ik denk dat jij hem minder mist uit zelfbescherming.
Grappig genoeg bedacht ik me gister, waarom het tijdens de vakantie zo goed ging, omdat hij in zijn eigen land wel meer de leiding neemt, en dingen voor elkaar weet te krijgen.
Wat is goed in onze relatie? Eigenlijk alles behalve bovengenoemde. Maar omdat we in een lat zitten heb ik het idee dat alles onder een vergrootglas zit. Ik voel me in een achtbaan van emoties.
Hier is het antwoord op mijn vraag waarom jij het gevoel had dat het tijdens de vakantie wel goed ging.
Ik denk dat een lat-relatie bij jou heel veel onzekerheid losmaakt. Daardoor ga je het syndroom "ik denk, dus ik besta" krijgen. Volgens mij houd je van je vriend maar is een lat-relatie niet iets wat goed voor jullie zal gaan werken. Ja, ik denk dat jij hem minder mist uit zelfbescherming.
zondag 18 oktober 2009 om 13:16
Ja paloma dat denk ik ook......
Ik ben hier geloof ik niet voor gemaakt.
En ik weet dat hij zo is (van het langzamen regelen) en toen we samenwoonden had ik daar ook niet zo'n problemen mee. Maar nu duurt het daardoor ook langer voordat we weer samen zijn, want hij moet dat regelen nu, dat kan ik niet voor hem doen. En dan ga ik denken, waarom duurt het zo lang? Wil je wel echt? Maar ik weet best dat hij echt wilt. zucht............ Word moe van mezelf.......
Ik ben hier geloof ik niet voor gemaakt.
En ik weet dat hij zo is (van het langzamen regelen) en toen we samenwoonden had ik daar ook niet zo'n problemen mee. Maar nu duurt het daardoor ook langer voordat we weer samen zijn, want hij moet dat regelen nu, dat kan ik niet voor hem doen. En dan ga ik denken, waarom duurt het zo lang? Wil je wel echt? Maar ik weet best dat hij echt wilt. zucht............ Word moe van mezelf.......
zondag 18 oktober 2009 om 13:31
zondag 18 oktober 2009 om 13:33
quote:elfje26 schreef op 18 oktober 2009 @ 13:16:
Ja paloma dat denk ik ook......
Ik ben hier geloof ik niet voor gemaakt.
En ik weet dat hij zo is (van het langzamen regelen) en toen we samenwoonden had ik daar ook niet zo'n problemen mee. Maar nu duurt het daardoor ook langer voordat we weer samen zijn, want hij moet dat regelen nu, dat kan ik niet voor hem doen. En dan ga ik denken, waarom duurt het zo lang? Wil je wel echt? Maar ik weet best dat hij echt wilt. zucht............ Word moe van mezelf.......
Je wordt moe van jezelf omdat je teveel denkt.
En dat je nu problemen hebt met zijn langzame manier van dingen regelen is omdat je geen kijk hebt wat en wanneer hij iets doet. Ik krijg hierbij een beetje het gevoel dat het net is alsof jij hem een e-mail stuurt en dat je binnen 2 minuten antwoord verwacht en je vervolgens begint te irriteren wanneer dit niet komt (stom voorbeeld maar misschien begrijp je wat ik bedoel). Jullie hebben niet dezelfde levensritme omdat jullie vaker niet bij elkaar zijn dan wel. En dat is natuurlijk in zo'n situatie heel normaal maar niet als je je daardoor aan de ander gaat irriteren.
Ja paloma dat denk ik ook......
Ik ben hier geloof ik niet voor gemaakt.
En ik weet dat hij zo is (van het langzamen regelen) en toen we samenwoonden had ik daar ook niet zo'n problemen mee. Maar nu duurt het daardoor ook langer voordat we weer samen zijn, want hij moet dat regelen nu, dat kan ik niet voor hem doen. En dan ga ik denken, waarom duurt het zo lang? Wil je wel echt? Maar ik weet best dat hij echt wilt. zucht............ Word moe van mezelf.......
Je wordt moe van jezelf omdat je teveel denkt.
En dat je nu problemen hebt met zijn langzame manier van dingen regelen is omdat je geen kijk hebt wat en wanneer hij iets doet. Ik krijg hierbij een beetje het gevoel dat het net is alsof jij hem een e-mail stuurt en dat je binnen 2 minuten antwoord verwacht en je vervolgens begint te irriteren wanneer dit niet komt (stom voorbeeld maar misschien begrijp je wat ik bedoel). Jullie hebben niet dezelfde levensritme omdat jullie vaker niet bij elkaar zijn dan wel. En dat is natuurlijk in zo'n situatie heel normaal maar niet als je je daardoor aan de ander gaat irriteren.
zondag 18 oktober 2009 om 13:36
Hahaha! Ja inderdaad paloma. Ik denk ook, omdat hij vaak op mij terug valt met dingen regelen, dat ik te weinig vertrouwen hebt dat hij het daadwerkelijk zelf kan. Dan wel op iets lager tempo natuurlijk haha!
@Thakinka
Ja dat gevoel heb ik wel gehad inderdaad, maar hij begint nu ook weer aan iets nieuws, maar goed om dat opgestart te krijgen he In ieder geval zit daar verbetering in.
Voel me al stukken beter! Dank jullie wel voor het inzicht.
@Thakinka
Ja dat gevoel heb ik wel gehad inderdaad, maar hij begint nu ook weer aan iets nieuws, maar goed om dat opgestart te krijgen he In ieder geval zit daar verbetering in.
Voel me al stukken beter! Dank jullie wel voor het inzicht.
zondag 18 oktober 2009 om 13:58
Volgens mij vallen veel mannen terug op hun vrouw/vriendin omdat die hun het gevoel kunnen geven dat ze het toch niet goed doen. Dus dan laten ze het aan de vrouw over, niet uit gemakzucht maar uit zelfbehoud. Mannen zijn veel beter in "spierkracht"; vuilnis buiten zetten, een kast in elkaar zetten. Werkzaamheden die niet zoveel geregel en nadenken behoeft.
