Relaties
alle pijlers
ineens twijfels over relatie
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:08
Wie heeft er raad of een luisterend oor?
Ik ben 25, heb sinds 2 jaar een relatie met een lieve, grappige, knappe jongen. Eigenlijk was tot een maand geleden alles meer dan ok, we hebben veel lol, iedereen in mijn vriendengroep en familie is gek op hem, het enige wat niet lekker zit is ons sexleven. Toen we iets kregen wilde hij geen sex, maar het liever langzaam aan doen (ik was verliefd dus wilde gelijk met m t bed induiken). daarna is het omgeslagen, ik vind het heerlijk om met m te zoenen en knuffelen, maar mijn behoefte aan seks is zo goed als weg. Ik geloof niet dat het komt doordat ik m niet aantrekkelijk vind, maar waar het dan wel door komt is me een raadsel. Of het komt door onzekerheid over mn lichaam of wat dan ook, ik weet het niet.
Dit even ter intro, sinds een paar weken voel ik me ineens anders. Ik wil niet meer samenwonen (we hebben plannen), ik wil niet meer dat hij bij mij thuis is als ik er niet ben, ik wil mijn eigen ding kunnen doen, en ook: ik wil weer eens lekker met een ander zoenen.
Hoe weet ik nou waar dit vandaan komt? Is het de zoveeljaar-itch? Of is hij toch niet de ware? Straks maak ik deze relatie kapot (waarvan iedereen vindt dat ik in mn handjes mag knijpen) en blijf ik alleen, of nog erger: is het in een volgende relatie net zo erg na 2 jaar...
Hoe lang moet ik dit afwachten? Moet ik dit zeggen?
Zucht, ik heb al een paar dagen een knoop in mn maag...
Ik ben 25, heb sinds 2 jaar een relatie met een lieve, grappige, knappe jongen. Eigenlijk was tot een maand geleden alles meer dan ok, we hebben veel lol, iedereen in mijn vriendengroep en familie is gek op hem, het enige wat niet lekker zit is ons sexleven. Toen we iets kregen wilde hij geen sex, maar het liever langzaam aan doen (ik was verliefd dus wilde gelijk met m t bed induiken). daarna is het omgeslagen, ik vind het heerlijk om met m te zoenen en knuffelen, maar mijn behoefte aan seks is zo goed als weg. Ik geloof niet dat het komt doordat ik m niet aantrekkelijk vind, maar waar het dan wel door komt is me een raadsel. Of het komt door onzekerheid over mn lichaam of wat dan ook, ik weet het niet.
Dit even ter intro, sinds een paar weken voel ik me ineens anders. Ik wil niet meer samenwonen (we hebben plannen), ik wil niet meer dat hij bij mij thuis is als ik er niet ben, ik wil mijn eigen ding kunnen doen, en ook: ik wil weer eens lekker met een ander zoenen.
Hoe weet ik nou waar dit vandaan komt? Is het de zoveeljaar-itch? Of is hij toch niet de ware? Straks maak ik deze relatie kapot (waarvan iedereen vindt dat ik in mn handjes mag knijpen) en blijf ik alleen, of nog erger: is het in een volgende relatie net zo erg na 2 jaar...
Hoe lang moet ik dit afwachten? Moet ik dit zeggen?
Zucht, ik heb al een paar dagen een knoop in mn maag...
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:16
Je geeft aan dat je je sinds een paar weken anders voelt. Is er iets gebeurt waardoor dat gevoel nu komt? Ik denk zeker dat je je twijfels met hem moet bespreken. Als je een goede relatie hebt zou het toch mogelijk moeten zijn dit soort dingen te bespreken. Natuurlijk hangt het er wel vanaf hoe je het brengt. In mijn studie heb ik geleerd dat je bij gesprekken nooit iemand moet afrekenen, maar zijn gedrag.
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:23
Hallo emmaviva,
Ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt. Ik heb het bij mijn vorige relatie ook gehad en heb daar toen een jaar mee rond gelopen en er toen toch een punt achter gezet. Het is een beetje precies dezelfde situatie waar ik toen in zat alleen wilden wij nog niet samenwonen.
Je geeft aan dat je denkt aan het zoenen van anderen en dat is niet zo goed denk ik.
Ga na wat de zin in seks met hem minder maakt (dit heeft bij mij erg geholpen). Is het de manier waarop hij zich gedraagt in bed? Of is het iets anders. Heb je zoiezo wel zin in seks los staant of het met hem is of met een ander. Pas wanneer je in gaat zien waarom je geen seks meer wilt met je vriend kan je denk ik zeggen wat je wilt met je relatie.
En natuurlijk kan het ook gewoon even een dipje zijn en is het over een maand weer helemaal top. Maar daar zou je zelf achter moeten komen.
iig heel veel succes!
Liefs
Ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt. Ik heb het bij mijn vorige relatie ook gehad en heb daar toen een jaar mee rond gelopen en er toen toch een punt achter gezet. Het is een beetje precies dezelfde situatie waar ik toen in zat alleen wilden wij nog niet samenwonen.
Je geeft aan dat je denkt aan het zoenen van anderen en dat is niet zo goed denk ik.
Ga na wat de zin in seks met hem minder maakt (dit heeft bij mij erg geholpen). Is het de manier waarop hij zich gedraagt in bed? Of is het iets anders. Heb je zoiezo wel zin in seks los staant of het met hem is of met een ander. Pas wanneer je in gaat zien waarom je geen seks meer wilt met je vriend kan je denk ik zeggen wat je wilt met je relatie.
En natuurlijk kan het ook gewoon even een dipje zijn en is het over een maand weer helemaal top. Maar daar zou je zelf achter moeten komen.
iig heel veel succes!
Liefs
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:24
Wat denk ik meespeelt is dat ik merk dat ik meer ontvankelijk ben voor de aandacht van andere mannen.ik werk in een mannenwereldje en soms krijg ik aandacht die me wat doet. Aan de andere kant: ik heb genoeg verliefdheden gehad waar ik echt niet gelukkig van werd omdat de ander alleen lol of sex wilde en ik meer. Ik verlang wel terug naar de spanning, maar niet naar die rotgevoelens.
En het bespreken.. ik ben zo bang dat gewoon een fase is waar ik doorheen moet, en dat als ik het hem vertel, ik meer kapot maak dan nodig is.. of dat hij me altijd blijft wantrouwen..
En het bespreken.. ik ben zo bang dat gewoon een fase is waar ik doorheen moet, en dat als ik het hem vertel, ik meer kapot maak dan nodig is.. of dat hij me altijd blijft wantrouwen..
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:30
Ik denk idd ook dat je het bespreekbaar moet maken. Als hij niet wil luisteren naar je gevoelens is het ook een eikel. Ik geloof echt wel dat hij ook wilt dat jij je prettig voelt in jullie relatie. Hij zou zich rotter voelen denk ik wanneer jij er een punt achter zet terwijl je het nooit besproken hebt.
Laat hem je helpen...
Laat hem je helpen...
dinsdag 27 oktober 2009 om 16:54
Omdat anderen zeggen dat je relatie zo geweldig is, hoef jij er niet perse in te blijven hoor. Het is JOUW relatie en als jij 't niet meer ziet, dan is het prima om er uit te stappen. Maar dat even terzijde.
Het is niet gek dat je ineens zon kriebel hebt. Ik heb het ook wel eens, er zijn zoveel leuke andere mannen, die ook sexy zijn, waar ik wel eeens mee zou willen zoenen ofzo. Maar vaak, als ik dan 'es praat met zo'n type, dan denk ik al heel gauw, waar is mijn lieverd, die is toch echt veel leuker! Ik denk er dan ook nooit serieus over om eens iets met een ander aan te knopen. Bedenk je dat het gras aan de overkant altijd groener is en dat ook die spannende andere man ooit bekend terrein wordt. Samenwonen is een grote stap, een commitment, en misschien ben je daarnog niet klaar voor. Ik vind het niet gek dat je door die angst ook weer ontvankelijk word voor andere kerels. Maar in plaats van dat je daaraan toe gaat geven, zou ik eerst 'es naar jou en je vriend kijken en zien hoeveel heil er in je relatie steekt. Geef het wat tijd, je hoeft niet meteen te beslissen immers! Praat met je vriend, zeg dat je soms het gevoel hebt dat het misschien niet helemaal lekker gaat en of hij dat herkent. Een relatie is, hoe cliche, hard werken. Je moet leuke dingen blijven doen, elkaar eens verrassen en 'es extra lief zijn. Soms gaat dat vanzelf, soms moet je dat even helpen. Oh, en maak eens zin in seks. Kan ook wonderen doen. Succes!!
Het is niet gek dat je ineens zon kriebel hebt. Ik heb het ook wel eens, er zijn zoveel leuke andere mannen, die ook sexy zijn, waar ik wel eeens mee zou willen zoenen ofzo. Maar vaak, als ik dan 'es praat met zo'n type, dan denk ik al heel gauw, waar is mijn lieverd, die is toch echt veel leuker! Ik denk er dan ook nooit serieus over om eens iets met een ander aan te knopen. Bedenk je dat het gras aan de overkant altijd groener is en dat ook die spannende andere man ooit bekend terrein wordt. Samenwonen is een grote stap, een commitment, en misschien ben je daarnog niet klaar voor. Ik vind het niet gek dat je door die angst ook weer ontvankelijk word voor andere kerels. Maar in plaats van dat je daaraan toe gaat geven, zou ik eerst 'es naar jou en je vriend kijken en zien hoeveel heil er in je relatie steekt. Geef het wat tijd, je hoeft niet meteen te beslissen immers! Praat met je vriend, zeg dat je soms het gevoel hebt dat het misschien niet helemaal lekker gaat en of hij dat herkent. Een relatie is, hoe cliche, hard werken. Je moet leuke dingen blijven doen, elkaar eens verrassen en 'es extra lief zijn. Soms gaat dat vanzelf, soms moet je dat even helpen. Oh, en maak eens zin in seks. Kan ook wonderen doen. Succes!!
dinsdag 27 oktober 2009 om 17:03
Lastige situatie. Jullie zijn twee jaar samen vertel je. Dat komt op mij nog niet echt over als een relatie waarin je al knoerthard zou moeten vechten omdat de basis zo enorm goed en sterk is en waarbij de gevoelens wel weer terug komen.
Jullie hebben plannen om samen te wonen, maar jij wil je vrijheid en de spanning terug. Het kan best zijn dat jij eigenlijk nog niet toe bent aan een stabiele vaste relatie (eventueel met hem) en dat jij eerst je vleugels nog wat meer wil uitslaan.
Herken je daar iets in?
Na twee jaar zijn de eerste gevoelens van verliefdheid wel weg, en vaak zie je dat mensen dan een stapje verder gaan (samenwonen) of juist niet. Helemaal niet raar.
En wat betreft de opmerkingen van anderen, als zij hem zo geschikt vinden als relatie materiaal moeten ze er zelf maar een relatie mee beginnen. Daar hoef jij je niets van aan te trekken.
Praat wel met je vriend hierover, hij heeft er recht op te weten hoe jij hier tegenover staat en daarnaast lijkt het me niet slim hem in de waan te laten dat jij ook wil samenwonen. Jij bent daar namelijk niet zeker over. Laat hem ook een stem hebben hierin. Verder is het belangrijk dat je goed voor jezelf bedenkt wat je wil, wat je mist en of je dat eventueel in je relatie kunt vinden. Zo niet, dan alleen verder.
Jullie hebben plannen om samen te wonen, maar jij wil je vrijheid en de spanning terug. Het kan best zijn dat jij eigenlijk nog niet toe bent aan een stabiele vaste relatie (eventueel met hem) en dat jij eerst je vleugels nog wat meer wil uitslaan.
Herken je daar iets in?
Na twee jaar zijn de eerste gevoelens van verliefdheid wel weg, en vaak zie je dat mensen dan een stapje verder gaan (samenwonen) of juist niet. Helemaal niet raar.
En wat betreft de opmerkingen van anderen, als zij hem zo geschikt vinden als relatie materiaal moeten ze er zelf maar een relatie mee beginnen. Daar hoef jij je niets van aan te trekken.
Praat wel met je vriend hierover, hij heeft er recht op te weten hoe jij hier tegenover staat en daarnaast lijkt het me niet slim hem in de waan te laten dat jij ook wil samenwonen. Jij bent daar namelijk niet zeker over. Laat hem ook een stem hebben hierin. Verder is het belangrijk dat je goed voor jezelf bedenkt wat je wil, wat je mist en of je dat eventueel in je relatie kunt vinden. Zo niet, dan alleen verder.
dinsdag 27 oktober 2009 om 17:26
Bedankt iedereen voor de reacties!
Spijker, niemand specific. soms projecteer ik mijn lust 1 dagje op iemand, maar meestal niet.
En precies wat pelikaan zegt, soms klets ik met iemand (heb bv een knappe ex-collega) en dan denk ik na 5 minuten: ik ben uitgepraat...
ilss, wat betreft de sex. ik krijg steeds meer het gevoel dat ik geen zin heb in sex met hem, wel met anderen. We hebben niet een megalichamelijke klik, ook niet qua zoenen. Ik weet dat je er aan moet werken, en verder vind ik het heerlijk om bij hem te zijn, maar niet op die manier, hoe lullig ik dat ook vind. Want het is mijn schuld, want ik zou t gewoon kunnen veranderen als ikt onder woorden zou brengen.
madhe, dat is dus precies wat ik me afvraag: is het normaal dat ik me zo voel na 2 jaar? Zou dat in elke relatie zo zijn of betekent dat deze niet goed genoeg is?
Heb (ook msischien door veel zelfstandige vriendinnen om me heen) zin in een eigen appartementje, om mn carriere op te bouwen (is erg belangrijk voor me) en om mezelf te ontwikkelen, te shoppen, af te vallen etc. Gewoon mezelf terug te vinden, op een of andere manier lijkt me dat niet te lukken samen emt hem.
Bedankt alvast voor het reageren iedereen, ik ga nu naar hem toe, eens kijken hoe het bevalt. Ik heb een continue schuldgevoel.. bleg.... al denk ik dat hij wel wat merkt. Heb dit weekend al laten vallen dat ik wat meer mn eigen ding wil doen, meer lol wil maken.. Hij vatte het gelijk op als: samen meer leuke dingen doen.. heb het gevoel dat ik m kwets door voor mezelf te kiezen...
Liefs
Spijker, niemand specific. soms projecteer ik mijn lust 1 dagje op iemand, maar meestal niet.
En precies wat pelikaan zegt, soms klets ik met iemand (heb bv een knappe ex-collega) en dan denk ik na 5 minuten: ik ben uitgepraat...
ilss, wat betreft de sex. ik krijg steeds meer het gevoel dat ik geen zin heb in sex met hem, wel met anderen. We hebben niet een megalichamelijke klik, ook niet qua zoenen. Ik weet dat je er aan moet werken, en verder vind ik het heerlijk om bij hem te zijn, maar niet op die manier, hoe lullig ik dat ook vind. Want het is mijn schuld, want ik zou t gewoon kunnen veranderen als ikt onder woorden zou brengen.
madhe, dat is dus precies wat ik me afvraag: is het normaal dat ik me zo voel na 2 jaar? Zou dat in elke relatie zo zijn of betekent dat deze niet goed genoeg is?
Heb (ook msischien door veel zelfstandige vriendinnen om me heen) zin in een eigen appartementje, om mn carriere op te bouwen (is erg belangrijk voor me) en om mezelf te ontwikkelen, te shoppen, af te vallen etc. Gewoon mezelf terug te vinden, op een of andere manier lijkt me dat niet te lukken samen emt hem.
Bedankt alvast voor het reageren iedereen, ik ga nu naar hem toe, eens kijken hoe het bevalt. Ik heb een continue schuldgevoel.. bleg.... al denk ik dat hij wel wat merkt. Heb dit weekend al laten vallen dat ik wat meer mn eigen ding wil doen, meer lol wil maken.. Hij vatte het gelijk op als: samen meer leuke dingen doen.. heb het gevoel dat ik m kwets door voor mezelf te kiezen...
Liefs
