Relaties
alle pijlers
Kind wil na ruzie niet bij vader blijven en nu?!
zaterdag 31 oktober 2009 om 22:32
quote:SpecialK11 schreef op 31 oktober 2009 @ 22:30:
Zusenzo; hij slaat haar niet maar soms vind ik het op geestelijke mishandeling lijken. Kan er alleen niets mee omdat de kinderen me deze informatie in vertrouwen vertellen en als hij hoort dat ik het weet, hij het weer op de kinderen verhaalt.Ik zou eens een vertrouwenspersoon inschakelen om te vragen wat je moet doen. Wat houdt voor jou geestelijke mishandeling in?
Zusenzo; hij slaat haar niet maar soms vind ik het op geestelijke mishandeling lijken. Kan er alleen niets mee omdat de kinderen me deze informatie in vertrouwen vertellen en als hij hoort dat ik het weet, hij het weer op de kinderen verhaalt.Ik zou eens een vertrouwenspersoon inschakelen om te vragen wat je moet doen. Wat houdt voor jou geestelijke mishandeling in?
zaterdag 31 oktober 2009 om 22:33
Ik proefde al zoiets.... Dat is wel heel naar, als hij daarmee gaat dreigen. Ookal kunnen 12 jarigen echt het bloed onder je nagels vandaan halen ... Wanner wilde hij dan zijn excuses aan gaan bieden??
Ik ben geslagen als kind door mijn vader, niet extreem, maar wel als hij uit zijn dak ging.... ik merl dat ik hierdoor het soms lastig vind om meningsverschillen met mijn vriend te hebben. Ik blijf een klap verwachten als hij boos wordt.....
Niet voor dit moment, maar kun je eens om de tafel gaan zitten, liefst met een onpartijdige persoon zoals een orthopedagoog, psycholoog oid, over hoe jullie de opvoeding aan gaan pakken? Als hij de kids tegen jou uitspeelt, heeft hij er echt alleen maar nadeel van. Binnenkort zijn je kinderen oud genoeg om er niet meer heen te gaan als hij ze slecht behandeld. En heeft hij geen relatie met zijn kids meer... denk niet dat hij dat wil
Ik ben geslagen als kind door mijn vader, niet extreem, maar wel als hij uit zijn dak ging.... ik merl dat ik hierdoor het soms lastig vind om meningsverschillen met mijn vriend te hebben. Ik blijf een klap verwachten als hij boos wordt.....
Niet voor dit moment, maar kun je eens om de tafel gaan zitten, liefst met een onpartijdige persoon zoals een orthopedagoog, psycholoog oid, over hoe jullie de opvoeding aan gaan pakken? Als hij de kids tegen jou uitspeelt, heeft hij er echt alleen maar nadeel van. Binnenkort zijn je kinderen oud genoeg om er niet meer heen te gaan als hij ze slecht behandeld. En heeft hij geen relatie met zijn kids meer... denk niet dat hij dat wil
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zaterdag 31 oktober 2009 om 22:36
Bedankt domnaiefmutsje, ik weet dat hij het moet doen op zijn manier maar dat is wel moeilijk.
Ik maak hem nooit zwart en praat nooit negatief over hem waar de kinderen bij zijn. Wens ze juist een leuk weekend als ze naar hun vader gaan.
Hij slaat ze niet maar zijn agressief gedrag en boosheid is ook niet goed voor de kinderen. Geef ze thuis een rustig en zo stabiel mogelijk leven. Al heb je wel met pubers de nodige strubbelingen.
Ik maak hem nooit zwart en praat nooit negatief over hem waar de kinderen bij zijn. Wens ze juist een leuk weekend als ze naar hun vader gaan.
Hij slaat ze niet maar zijn agressief gedrag en boosheid is ook niet goed voor de kinderen. Geef ze thuis een rustig en zo stabiel mogelijk leven. Al heb je wel met pubers de nodige strubbelingen.
zaterdag 31 oktober 2009 om 22:47
Je hebt dus al de brief en het gesprek gehad. Blijkt niet te werken, dus zoek er een derde bij als bemiddelaar.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zaterdag 31 oktober 2009 om 23:07
Dochter is weer terug thuis van een bezoek aan een vriendinnetje in de straat.
Gaf net aan haar aan dat dit zo niet kan en dat ze terug moet naar haar vader.
Ze wil niet terug naar haar vader en is boos naar boven gegaan.
zal het morgen nog een keer proberen en dan met iets meer druk denk ik.
Maar hoe dwing je een 12 jarige als ze echt niet wil?
Gaf net aan haar aan dat dit zo niet kan en dat ze terug moet naar haar vader.
Ze wil niet terug naar haar vader en is boos naar boven gegaan.
zal het morgen nog een keer proberen en dan met iets meer druk denk ik.
Maar hoe dwing je een 12 jarige als ze echt niet wil?
zondag 1 november 2009 om 00:02
zondag 1 november 2009 om 01:12
Ik vind het wel erg klinken alsof de kinderen 'uit logeren gaan'. Valt me trouwens 9 van de 10 keer in dergelijke gevallen op. Vader is net zozeer ouder als moeder. Mag dus ook zelf zijn kinderen opvoeden, zoals hij dat goed acht.
Ik vind dit toch wel heel erg klinken als: ik vind het niet prettig dat -mijn- kinderen op die manier benaderd worden.
Het zijn -zijn- kinderen (ook).
En die mail.. ik vond dat eigenlijk wel meevallen. Vond sommige dingen zelfs behoorlijk zorgzaam klinken, zoals het aanbod dat zijn huis altijd open staat. Maar, juist weer om dat 'logeren' gevoel dat duidelijk doorklinkt bij TO kan ik mij voorstellen dat je vanuit die positie een ondermijnend gevoel krijgt. Alsof hij jouw (jouw??) kinderen probeert af te nemen.
Kan het zijn dat jouw gevoel met name voortkomt uit de gedachte dat jij beter voor de kinderen zorgt/kan zorgen dan hij?
Dat is natuurlijk een vrij subjectieve (oneerlijke) gedachte.
Ik vind dit toch wel heel erg klinken als: ik vind het niet prettig dat -mijn- kinderen op die manier benaderd worden.
Het zijn -zijn- kinderen (ook).
En die mail.. ik vond dat eigenlijk wel meevallen. Vond sommige dingen zelfs behoorlijk zorgzaam klinken, zoals het aanbod dat zijn huis altijd open staat. Maar, juist weer om dat 'logeren' gevoel dat duidelijk doorklinkt bij TO kan ik mij voorstellen dat je vanuit die positie een ondermijnend gevoel krijgt. Alsof hij jouw (jouw??) kinderen probeert af te nemen.
Kan het zijn dat jouw gevoel met name voortkomt uit de gedachte dat jij beter voor de kinderen zorgt/kan zorgen dan hij?
Dat is natuurlijk een vrij subjectieve (oneerlijke) gedachte.
zondag 1 november 2009 om 01:15
Sowieso dat je dochter na een conflict weer terug naar 'huis' gaat is een teken aan de wand van de verdeling.
Ik speel even advocaat van de duivel, maar gezien een dergelijke gedachtengang, ben jij het niet juist die daardoor tornt aan de loyaliteit, richting vader in dit geval? Zijn huis is immers blijkbaar niet thuis, en het raakt je als hij benoemt dat zijn huis wel thuis kan worden.
Ik speel even advocaat van de duivel, maar gezien een dergelijke gedachtengang, ben jij het niet juist die daardoor tornt aan de loyaliteit, richting vader in dit geval? Zijn huis is immers blijkbaar niet thuis, en het raakt je als hij benoemt dat zijn huis wel thuis kan worden.
zondag 1 november 2009 om 01:20
nou die brief zal geen enkele zin hebben. Je blijft namelijk met hem in de machtsttrijd over wie de beste ouder is. Want jij zegt in die brief dat hij een slechte vader is maar je beroept je op het feit dat hij zegt dat jij een slechte moeder bent.
Niet over in gesprek gaan. Hou het zakelijk en afstandelijk, hoe hij zijn vaderschap invult moet hij weten.
Niet over in gesprek gaan. Hou het zakelijk en afstandelijk, hoe hij zijn vaderschap invult moet hij weten.
zondag 1 november 2009 om 01:22
quote:SpecialK11 schreef op 31 oktober 2009 @ 23:07:
Dochter is weer terug thuis van een bezoek aan een vriendinnetje in de straat.
Gaf net aan haar aan dat dit zo niet kan en dat ze terug moet naar haar vader.
Ze wil niet terug naar haar vader en is boos naar boven gegaan.
zal het morgen nog een keer proberen en dan met iets meer druk denk ik.
Maar hoe dwing je een 12 jarige als ze echt niet wil?Door duidelijk te zijn. Door te zeggen dat jij andere afspraken hebt omdat ze in het weekend bij haar vader woont.
Dochter is weer terug thuis van een bezoek aan een vriendinnetje in de straat.
Gaf net aan haar aan dat dit zo niet kan en dat ze terug moet naar haar vader.
Ze wil niet terug naar haar vader en is boos naar boven gegaan.
zal het morgen nog een keer proberen en dan met iets meer druk denk ik.
Maar hoe dwing je een 12 jarige als ze echt niet wil?Door duidelijk te zijn. Door te zeggen dat jij andere afspraken hebt omdat ze in het weekend bij haar vader woont.
zondag 1 november 2009 om 01:23
Ik begrijp dat het moeilijk is, maar wat er in de mail staat is niet redelijk, maar geenzins enige vorm van geestelijke mishandeling. Wat ik je adviseer is ten eerste wat ik al geschreven heb, ten tweede je ex loslaten. Laat hem opvoeden zoals hij dat goed acht. Het zijn niet jouw kinderen, het zijn jullie kinderen. Hoe moeilijk ook. Laat je niet gek maken door zijn uitspraken. Vroeg of laat kunnen je kinderen hun eigen conclusies trekken.
Stuur geen mails meer naar je ex. Dat is zinloos. Ten eerste is het beschuldigend wat geen effect zal hebben (van een aanval schieten mensen in de verdediging) en ten tweede mist iedere vorm van intonatie. Als je wat kenbaar wil maken, ga een gesprek aan.
Ik ben er van overtuigt dat helemaal na een scheiding communicatie nog veel belangrijker is dan ooit.
Communicatie niet in verwijt modus, maar op constructieve wijze.
Stuur geen mails meer naar je ex. Dat is zinloos. Ten eerste is het beschuldigend wat geen effect zal hebben (van een aanval schieten mensen in de verdediging) en ten tweede mist iedere vorm van intonatie. Als je wat kenbaar wil maken, ga een gesprek aan.
Ik ben er van overtuigt dat helemaal na een scheiding communicatie nog veel belangrijker is dan ooit.
Communicatie niet in verwijt modus, maar op constructieve wijze.
zondag 1 november 2009 om 08:13
Heel herkenbaar, heb het zelf allemaal meegemaakt. Ik begrijp je gevoelens en ook je mail aan je ex.
De anderen hier hebben gelijk, het haalt niets uit. Jij geeft hem hier juist een bevestiging dat hij je daarmee kan raken.
Gebruik aub nooit het woord "moeten" naar je ex, werkt als een rode lap op een stier.
Ik snap wel waarom je het doet hoor, ik heb ook in het begin van mijn scheiding een keer mijn dochter opgehaald, fout, fout !
Zoon van mij is ook een keer boos bij mij weggegaan en ik belde mijn ex dat ie hem terug moest sturen, deed ie niet! Op die manier krijgen de kinderen meer macht de ouders uit te spelen, helaas. Bij mij heeft het zo uitgepakt dat de 2 oudste kinderen niet meer naar vader gaan (18 en 17 jaar). Niet dat ik dat leuk vind, helemaal niet, ik vind het in en in triest. De jongste doet heel erg zijn best om lief gevonden te worden bij zijn vader en zijn vriendin omdat hij niet het contact wil verliezen. Soms is de jongste heel boos bij zijn vader (meestal heeft ie dan een aanvaring met vriendin), wanneer mijn dochter dan in de buurt is dan rijdt ze langs om hem even te troosten. Wij wonen 2 uur bij ex vandaan, vandaar.
De anderen hier hebben gelijk, het haalt niets uit. Jij geeft hem hier juist een bevestiging dat hij je daarmee kan raken.
Gebruik aub nooit het woord "moeten" naar je ex, werkt als een rode lap op een stier.
Ik snap wel waarom je het doet hoor, ik heb ook in het begin van mijn scheiding een keer mijn dochter opgehaald, fout, fout !
Zoon van mij is ook een keer boos bij mij weggegaan en ik belde mijn ex dat ie hem terug moest sturen, deed ie niet! Op die manier krijgen de kinderen meer macht de ouders uit te spelen, helaas. Bij mij heeft het zo uitgepakt dat de 2 oudste kinderen niet meer naar vader gaan (18 en 17 jaar). Niet dat ik dat leuk vind, helemaal niet, ik vind het in en in triest. De jongste doet heel erg zijn best om lief gevonden te worden bij zijn vader en zijn vriendin omdat hij niet het contact wil verliezen. Soms is de jongste heel boos bij zijn vader (meestal heeft ie dan een aanvaring met vriendin), wanneer mijn dochter dan in de buurt is dan rijdt ze langs om hem even te troosten. Wij wonen 2 uur bij ex vandaan, vandaar.
zondag 1 november 2009 om 08:50
quote:SpecialK11 schreef op 31 oktober 2009 @ 22:30:
Zusenzo; hij slaat haar niet maar soms vind ik het op geestelijke mishandeling lijken. Kan er alleen niets mee omdat de kinderen me deze informatie in vertrouwen vertellen en als hij hoort dat ik het weet, hij het weer op de kinderen verhaalt.
Het is natuurlijk van tweeën één: of je kinderen zijn daar veilig en dan is het echt het beste hen hun eigen conflicten te laten oplossen. Of ze zijn daar niet veilig en dan horen ze niet zonder toezicht daar te verblijven.
Wat moet ik me nou concreet voorstellen bij "Soms vind ik het op geestelijke mishandeling lijken"?
Zusenzo; hij slaat haar niet maar soms vind ik het op geestelijke mishandeling lijken. Kan er alleen niets mee omdat de kinderen me deze informatie in vertrouwen vertellen en als hij hoort dat ik het weet, hij het weer op de kinderen verhaalt.
Het is natuurlijk van tweeën één: of je kinderen zijn daar veilig en dan is het echt het beste hen hun eigen conflicten te laten oplossen. Of ze zijn daar niet veilig en dan horen ze niet zonder toezicht daar te verblijven.
Wat moet ik me nou concreet voorstellen bij "Soms vind ik het op geestelijke mishandeling lijken"?
zondag 1 november 2009 om 08:55
quote:SpecialK11 schreef op 31 oktober 2009 @ 22:27:
Dat hij de situatie niet echt aan kan is al langer.
Hij vraagt de kinderen het hemd van het lijf over wat er thuis allemaal gebeurt en zegt tegen de kinderen "niet tegen mama zeggen", iets wat ik zelf nooit zal doen.
Laat ook geen gelegenheid liggen om te laten merken dat ik niet deug.
De kinderen vertrouwen me uitspraken en gebeurtenissen toe die ik niet aan hem kan voorleggen omdat ik dan het vertrouwen van de kinderen schaad.Heb je je al gerealiseerd dat de pot de kachel verwijt? Door met jouw kinderen te bespreken wat er niet deugt aan hun vader en dat zoiets vooral geheim moet blijven beschadig jij ook hun loyaliteitsgevoelens. Door je dochter te gaan ophalen in plaats van haar te stimuleren zelf met haar vader een oplossing te vinden val je haar vader in het openbaar af. Dat is voor niemand goed.
Dat hij de situatie niet echt aan kan is al langer.
Hij vraagt de kinderen het hemd van het lijf over wat er thuis allemaal gebeurt en zegt tegen de kinderen "niet tegen mama zeggen", iets wat ik zelf nooit zal doen.
Laat ook geen gelegenheid liggen om te laten merken dat ik niet deug.
De kinderen vertrouwen me uitspraken en gebeurtenissen toe die ik niet aan hem kan voorleggen omdat ik dan het vertrouwen van de kinderen schaad.Heb je je al gerealiseerd dat de pot de kachel verwijt? Door met jouw kinderen te bespreken wat er niet deugt aan hun vader en dat zoiets vooral geheim moet blijven beschadig jij ook hun loyaliteitsgevoelens. Door je dochter te gaan ophalen in plaats van haar te stimuleren zelf met haar vader een oplossing te vinden val je haar vader in het openbaar af. Dat is voor niemand goed.
zondag 1 november 2009 om 11:37
Bedankt voor alle reacties.
Wil het zo graag goed doen en zie dankzij jullie dat ik zelf ook flinke fouten maak.
Onze kinderen hebben bij hun vader ook een thuis.
Heb de brief toch maar weggehaald.
Vind het allemaal zo moeilijk. Tijdens ons huwelijk was de communicatie al slecht en nu is dat nog steeds zo terwijl het inderdaad nu nog belangrijker is voor de kinderen.
Zal proberen constructief te praten.
.
Breng onze dochter zo terug naar haar vader, ze wil niet maar moet het van mij gaan uitpraten.
Wil het zo graag goed doen en zie dankzij jullie dat ik zelf ook flinke fouten maak.
Onze kinderen hebben bij hun vader ook een thuis.
Heb de brief toch maar weggehaald.
Vind het allemaal zo moeilijk. Tijdens ons huwelijk was de communicatie al slecht en nu is dat nog steeds zo terwijl het inderdaad nu nog belangrijker is voor de kinderen.
Zal proberen constructief te praten.
.
Breng onze dochter zo terug naar haar vader, ze wil niet maar moet het van mij gaan uitpraten.
anoniem_94853 wijzigde dit bericht op 08-01-2011 02:06
Reden: ...
Reden: ...
% gewijzigd
zondag 1 november 2009 om 11:41
zondag 1 november 2009 om 11:43
quote:SpecialK11 schreef op 01 november 2009 @ 11:37:
Bedankt voor alle reacties.
Wil het zo graag goed doen en zie dankzij jullie dat ik zelf ook flinke fouten maak.
Onze kinderen hebben bij hun vader ook een thuis.
Heb de brief toch maar weggehaald.
Vind het allemaal zo moeilijk. Tijdens ons huwelijk was de communicatie al slecht en nu is dat nog steeds zo terwijl het inderdaad nu nog belangrijker is voor de kinderen.
Zal proberen constructief te praten.
Ik weet dat m'n ex de kinderen niet slaat en begrijp dat ik zijn manier van opvoeden moet accepteren.
Hij doet het op zijn manier en natuurlijk met 2 tieners (pubers) is dat niet makkelijk.
Het valt ook niet mee voor hem, tijdens ons huwelijk heeft hij nooit veel met de kinderen ondernomen (eerst geen tijd later geen zin) Leren fietsen, zwemles, sporten,ontspanning en school deed ik al alleen (was toen al een alleenstaande moeder). Nu mag hij ineens van alles met ze ondernemen.
Breng onze dochter zo terug naar haar vader, ze wil niet maar moet het van mij gaan uitpraten.En zo hoort het. Ze moet leren dat conflicten niet worden opgelost door weg te lopen en ze kan hierdoor ervaren dat het contact met haar vader niet verbroken wordt door de eerste de beste ruzie. Die stabiliteit en continuïteit zijn belangrijk voor kinderen.
Bedankt voor alle reacties.
Wil het zo graag goed doen en zie dankzij jullie dat ik zelf ook flinke fouten maak.
Onze kinderen hebben bij hun vader ook een thuis.
Heb de brief toch maar weggehaald.
Vind het allemaal zo moeilijk. Tijdens ons huwelijk was de communicatie al slecht en nu is dat nog steeds zo terwijl het inderdaad nu nog belangrijker is voor de kinderen.
Zal proberen constructief te praten.
Ik weet dat m'n ex de kinderen niet slaat en begrijp dat ik zijn manier van opvoeden moet accepteren.
Hij doet het op zijn manier en natuurlijk met 2 tieners (pubers) is dat niet makkelijk.
Het valt ook niet mee voor hem, tijdens ons huwelijk heeft hij nooit veel met de kinderen ondernomen (eerst geen tijd later geen zin) Leren fietsen, zwemles, sporten,ontspanning en school deed ik al alleen (was toen al een alleenstaande moeder). Nu mag hij ineens van alles met ze ondernemen.
Breng onze dochter zo terug naar haar vader, ze wil niet maar moet het van mij gaan uitpraten.En zo hoort het. Ze moet leren dat conflicten niet worden opgelost door weg te lopen en ze kan hierdoor ervaren dat het contact met haar vader niet verbroken wordt door de eerste de beste ruzie. Die stabiliteit en continuïteit zijn belangrijk voor kinderen.
zondag 1 november 2009 om 11:47
quote:SpecialK11 schreef op 01 november 2009 @ 11:41:
Wuiles, ik heb nooit tegen de kinderen gezegd wat niet goed was aan hun vader. Ze hebben bij mij wel een luisterend oor en gaf aan dat het voor hun vader niet makkelijk is.Ik had haar inderdaad niet moeten ophalen, zal me niet meer overkomen.Dat zei ik. Wij spreken met de kinderen uit principe niet over de mogelijke conflicten die zij in hun andere huis hebben en omgekeerd. Wat daar gebeurt, wordt daar opgelost en wat hier misgaat wordt hier opgelost. De grens tussen een luisterend oor bieden en begrip tonen enerzijds en de andere ouder afvallen anderzijds ("Papa moet er nog aan wennen om samen met jullie iets leuks te doen. Vroeger had hij daar namelijk nooit zin in maar nu natuurlijk wel.") is heel smal.
Wuiles, ik heb nooit tegen de kinderen gezegd wat niet goed was aan hun vader. Ze hebben bij mij wel een luisterend oor en gaf aan dat het voor hun vader niet makkelijk is.Ik had haar inderdaad niet moeten ophalen, zal me niet meer overkomen.Dat zei ik. Wij spreken met de kinderen uit principe niet over de mogelijke conflicten die zij in hun andere huis hebben en omgekeerd. Wat daar gebeurt, wordt daar opgelost en wat hier misgaat wordt hier opgelost. De grens tussen een luisterend oor bieden en begrip tonen enerzijds en de andere ouder afvallen anderzijds ("Papa moet er nog aan wennen om samen met jullie iets leuks te doen. Vroeger had hij daar namelijk nooit zin in maar nu natuurlijk wel.") is heel smal.
