Kinderen
alle pijlers
Balans werk en kinderen
donderdag 12 november 2009 om 16:17
Hallo!
Hoe doen werkende moeders dat toch? Hoe breng je je leven in balans als je werkt, kleine kinderen hebt, het huishouden moet organiseren en ook nog je relatie in stand wilt houden? Hoe doen jullie dat en welke tips hebben jullie voor andere werkende moeders?
Ik ben moeder van twee dochters, eentje van 4 jaar en een baby van 7 maanden. Ik werk full time in mijn eigen bedrijf, en mijn man werkt ook full time. Mijn oudste dochter gaat naar school tot 4pm, en mijn baby blijft overdag bij oma. Oma is erg lief en zorgt fantastisch voor mijn kleine baby, maar ik voel me af en toe zoooo enorm schuldig dat ik werk en dus niet zo heel veel tijd voor mijn baby en mijn andere dochter heb. Herkennen meer werkende moeders dit? Hoe gaan jullie daarme om? En vooral, hoe organiseren jullie de dag, en hoe combineren jullie werk, gezin en huishouden?
Ik vraag me echt af of er meer moeders zijn met kleine kinderen die full time werken, en hoe ze het voor elkaar krijgen om alles goed te laten verlopen!?!
Groetjes,
Evita
Hoe doen werkende moeders dat toch? Hoe breng je je leven in balans als je werkt, kleine kinderen hebt, het huishouden moet organiseren en ook nog je relatie in stand wilt houden? Hoe doen jullie dat en welke tips hebben jullie voor andere werkende moeders?
Ik ben moeder van twee dochters, eentje van 4 jaar en een baby van 7 maanden. Ik werk full time in mijn eigen bedrijf, en mijn man werkt ook full time. Mijn oudste dochter gaat naar school tot 4pm, en mijn baby blijft overdag bij oma. Oma is erg lief en zorgt fantastisch voor mijn kleine baby, maar ik voel me af en toe zoooo enorm schuldig dat ik werk en dus niet zo heel veel tijd voor mijn baby en mijn andere dochter heb. Herkennen meer werkende moeders dit? Hoe gaan jullie daarme om? En vooral, hoe organiseren jullie de dag, en hoe combineren jullie werk, gezin en huishouden?
Ik vraag me echt af of er meer moeders zijn met kleine kinderen die full time werken, en hoe ze het voor elkaar krijgen om alles goed te laten verlopen!?!
Groetjes,
Evita
donderdag 12 november 2009 om 16:37
quote:eevita schreef op 12 november 2009 @ 16:17:
Ik vraag me echt af of er meer moeders zijn met kleine kinderen die full time werken, en hoe ze het voor elkaar krijgen om alles goed te laten verlopen!?!
Onze meisjes hebben niet alleen een moeder, maar ook een vader - samen spelen samen delen. Gaat over het algemeen prima.
Ik breng, hij haalt. Ik zorg voor de boodschappen, hij kookt. Ik neem vandaag vrij als er iemand ziek is, hij morgen.
Ik vraag me echt af of er meer moeders zijn met kleine kinderen die full time werken, en hoe ze het voor elkaar krijgen om alles goed te laten verlopen!?!
Onze meisjes hebben niet alleen een moeder, maar ook een vader - samen spelen samen delen. Gaat over het algemeen prima.
Ik breng, hij haalt. Ik zorg voor de boodschappen, hij kookt. Ik neem vandaag vrij als er iemand ziek is, hij morgen.
donderdag 12 november 2009 om 16:41
Wij werken beide vier dagen en verdelen het inderdaad samen. Kind is nu ziek. Man gister thuis gebleven; ik vandaag (maar moeder heeft haar heel lief opgehaald zodat ik toch wat uurtjes aan proefschrift kan schrijven; ben ik nu ook lekker aan het doen...). Verder ben ik gewoon blij met die twee dagen dat ze doordeweek thuis. Zou jij dat niet kunnen regelen en dan bijvoorbeeld 's avonds werk inhalen. Moet je werk wel toelaten natuurlijk.
donderdag 12 november 2009 om 16:44
Zoek maar dekking voor al het commentaar dat je gaat krijgen.
Ikzelf heb alles gewoon heel strak gepland. Probeer minstens 2 avonden in de week exclusief voor man en mijzelf te reserveren en we gaan dan lekker met een wijntje op de bank, even bijpraten, we drinken elke avond even samen een kopje koffie, al is het maar 10 minuten omdat 1 van ons weg moet.
Dat schuldgevoel moet je de deur uit doen. Je hebt deze keuze gemaakt, dus dan kun je er maar beter achter staan. Kinderen lijden niet onder werkende ouders, maar wél onder ouders met schuldgevoel, dat bleek uit een onderzoek met dit onderwerp.
Wij hebben een vrij strak huishoudschema, er staat per dag(deel) beschreven wat er gedaan moet worden, wie dat doet staat niet vast. Maar zo zijn we eigenlijk altijd bij met het huishouden. Als je een werkster kan betalen zou ik dat zéker doen, scheelt volgens mij enorm.
Ik probeer ook 1 avond of dag per week iets met vriendinnen of vrienden te gaan doen, af te spreken, naar de bios, desnoods samen op mijn vrije dag naar de kinderboerderij. Over het algemeen gaat dat prima.
Als het je zo zwaar valt, is er dan geen mogelijkheid om een dag minder te gaan werken? Dat scheelt misschien al enorm.
Ikzelf heb alles gewoon heel strak gepland. Probeer minstens 2 avonden in de week exclusief voor man en mijzelf te reserveren en we gaan dan lekker met een wijntje op de bank, even bijpraten, we drinken elke avond even samen een kopje koffie, al is het maar 10 minuten omdat 1 van ons weg moet.
Dat schuldgevoel moet je de deur uit doen. Je hebt deze keuze gemaakt, dus dan kun je er maar beter achter staan. Kinderen lijden niet onder werkende ouders, maar wél onder ouders met schuldgevoel, dat bleek uit een onderzoek met dit onderwerp.
Wij hebben een vrij strak huishoudschema, er staat per dag(deel) beschreven wat er gedaan moet worden, wie dat doet staat niet vast. Maar zo zijn we eigenlijk altijd bij met het huishouden. Als je een werkster kan betalen zou ik dat zéker doen, scheelt volgens mij enorm.
Ik probeer ook 1 avond of dag per week iets met vriendinnen of vrienden te gaan doen, af te spreken, naar de bios, desnoods samen op mijn vrije dag naar de kinderboerderij. Over het algemeen gaat dat prima.
Als het je zo zwaar valt, is er dan geen mogelijkheid om een dag minder te gaan werken? Dat scheelt misschien al enorm.
donderdag 12 november 2009 om 16:45
Hoihoi,
Ik ben ook ondernemer, en heb mijn bedrijf opgestart toen mijn jongste 2 jaar was. Wij hebben toen gekozen voor 3 dagen dagopvang/bso. Dat was mogelijk, omdat ik aan het starten was, en mijn afspraken in deze 3 dagen kon plannen.
We zijn nu twee jaar verder en drie dagen is niet meer genoeg. Mijn dochters gaan inmiddels allebei naar school. We hebben een vaste oppas aan huis. Zeldzaam, maar ideaal! Nu ze beiden op school zitten (mijn jongste dochter is 4), werk ik de overige twee dagen tijdens schooluren, en voor de knelpunten buiten deze tijden plannen mijn man en ik het samen (hij is ook vrij flexibel, dus dat gaat). Ook heb ik een netwerkje met andere moeders met kinderen op dezelfde school, en wij vangen elkaars kinderen ook wel op (bijv. bij een studiedag). En voor de noodgevallen hebben we oma achter de hand.
Ik ken jouw schuldgevoel ook wel, maar van de andere kant vind ik het gezond, dat mijn dochters zien, dat hun moeder dingen aanpakt en onderneemt. Zo hoop ik dat ze de boodschap krijgen, dat zij later ook kunnen bereiken wat ze graag willen, als ze er moeite voor doen.
Ik ben het overigens wel met Ainne eens: je hebt je kinderen niet alleen. Beide ouders moeten consessies doen.
Ik ben ook ondernemer, en heb mijn bedrijf opgestart toen mijn jongste 2 jaar was. Wij hebben toen gekozen voor 3 dagen dagopvang/bso. Dat was mogelijk, omdat ik aan het starten was, en mijn afspraken in deze 3 dagen kon plannen.
We zijn nu twee jaar verder en drie dagen is niet meer genoeg. Mijn dochters gaan inmiddels allebei naar school. We hebben een vaste oppas aan huis. Zeldzaam, maar ideaal! Nu ze beiden op school zitten (mijn jongste dochter is 4), werk ik de overige twee dagen tijdens schooluren, en voor de knelpunten buiten deze tijden plannen mijn man en ik het samen (hij is ook vrij flexibel, dus dat gaat). Ook heb ik een netwerkje met andere moeders met kinderen op dezelfde school, en wij vangen elkaars kinderen ook wel op (bijv. bij een studiedag). En voor de noodgevallen hebben we oma achter de hand.
Ik ken jouw schuldgevoel ook wel, maar van de andere kant vind ik het gezond, dat mijn dochters zien, dat hun moeder dingen aanpakt en onderneemt. Zo hoop ik dat ze de boodschap krijgen, dat zij later ook kunnen bereiken wat ze graag willen, als ze er moeite voor doen.
Ik ben het overigens wel met Ainne eens: je hebt je kinderen niet alleen. Beide ouders moeten consessies doen.
donderdag 12 november 2009 om 17:28
Ik werk alleen tijdens de schooluren. Heb daardoor minder vakantie dan manlief, die neemt daarom de vakanties voor zijn rekening.
Hij gaat op zaterdag met dochterlelie naar ballet, dat kost ruim 2 uur, ik doe in die tijd een deel huishouden. Als ze terug zijn doet dochterlelie haar eigen kamer, man mag stofzuigen, auto wassen, gras maaien, oud papier opruimen, zolder opruimen, glas naar glasbak brengen en ik doe intussen boodschappen.
Strak plannen, oppassysteem in elkaar zetten, kinderen zo snel mogelijk zo zelfstandig mogelijk laten zijn. Wij hebben hier speciaal vanwege dochter een thermostaatkraan aangeschaft, ze doucht al alleen sinds ze 5 is. Boven staat een extra stofzuiger, met de steel op haar lengte en ze moet de beestenboel eten geven.
Hij gaat op zaterdag met dochterlelie naar ballet, dat kost ruim 2 uur, ik doe in die tijd een deel huishouden. Als ze terug zijn doet dochterlelie haar eigen kamer, man mag stofzuigen, auto wassen, gras maaien, oud papier opruimen, zolder opruimen, glas naar glasbak brengen en ik doe intussen boodschappen.
Strak plannen, oppassysteem in elkaar zetten, kinderen zo snel mogelijk zo zelfstandig mogelijk laten zijn. Wij hebben hier speciaal vanwege dochter een thermostaatkraan aangeschaft, ze doucht al alleen sinds ze 5 is. Boven staat een extra stofzuiger, met de steel op haar lengte en ze moet de beestenboel eten geven.
donderdag 12 november 2009 om 17:29
Wij hebben het zodanig georganiseerd dat man 4,5 dagen werkt en ik 3,5 dagen. Betekent 3 dagen opvang voor kind.
Ik kook, doe de boodschappen en de was. Hij doet het kluswerk. Rest van het huishouden doen we samen. Net hoe het uitkomt.
Tijd samen is er even wat minder, zeker nu ik hoogzwanger ben van nr 2 (en volgens mij live as we speak weeen krijg, hahahaha). We zijn ons ervan bewust dat we nu wat minder tijd hebben, maar ja, het worden niet voor niets de tropenjaren genoemd.
Sleutelzin bij ons is dat we het samen doen.
Ik kook, doe de boodschappen en de was. Hij doet het kluswerk. Rest van het huishouden doen we samen. Net hoe het uitkomt.
Tijd samen is er even wat minder, zeker nu ik hoogzwanger ben van nr 2 (en volgens mij live as we speak weeen krijg, hahahaha). We zijn ons ervan bewust dat we nu wat minder tijd hebben, maar ja, het worden niet voor niets de tropenjaren genoemd.
Sleutelzin bij ons is dat we het samen doen.
donderdag 12 november 2009 om 18:01
Ben alleenstaand met 4 kinderen. Werk nu 4 dagen in de week en ja de weken vliegen voorbij ....Veel ( wat mogelijk is) vooruit plannen en goed organiseren. Met een man in huis moet dat helemaal wel lukken, samenwerken als een team om alles goed te laten lopen.
Het is druk, soms zwaar, maar denk maar zo dat ervaren de meeste werkende ouders .
En zoals hierboven al gezegd gooi aub dat schuldgevoel overboord!
En weest trots op je baan, je kinderen nemen dat als voorbeeld mee later. Alleen maar goed voor ze.
Het is druk, soms zwaar, maar denk maar zo dat ervaren de meeste werkende ouders .
En zoals hierboven al gezegd gooi aub dat schuldgevoel overboord!
En weest trots op je baan, je kinderen nemen dat als voorbeeld mee later. Alleen maar goed voor ze.
donderdag 12 november 2009 om 18:52
quote:Stoeptegel schreef op 12 november 2009 @ 18:01:
Ben alleenstaand met 4 kinderen. Werk nu 4 dagen in de week en ja de weken vliegen voorbij ....Veel ( wat mogelijk is) vooruit plannen en goed organiseren. Met een man in huis moet dat helemaal wel lukken, samenwerken als een team om alles goed te laten lopen.
Het is druk, soms zwaar, maar denk maar zo dat ervaren de meeste werkende ouders .
En zoals hierboven al gezegd gooi aub dat schuldgevoel overboord!
En weest trots op je baan, je kinderen nemen dat als voorbeeld mee later. Alleen maar goed voor ze.Wauw, knap hoor! En leuk positief verhaal!
Ben alleenstaand met 4 kinderen. Werk nu 4 dagen in de week en ja de weken vliegen voorbij ....Veel ( wat mogelijk is) vooruit plannen en goed organiseren. Met een man in huis moet dat helemaal wel lukken, samenwerken als een team om alles goed te laten lopen.
Het is druk, soms zwaar, maar denk maar zo dat ervaren de meeste werkende ouders .
En zoals hierboven al gezegd gooi aub dat schuldgevoel overboord!
En weest trots op je baan, je kinderen nemen dat als voorbeeld mee later. Alleen maar goed voor ze.Wauw, knap hoor! En leuk positief verhaal!
donderdag 12 november 2009 om 19:43
Ach, wat is balans, is balans dat je alles even veel tijd geeft per dag/week/maand of betekend het dat je je prettig voelt bij de verdeling die je hebt gemaakt.
Ik werk ook 4 dagen per week (en de 5e dag doe ik de admin van mijn lief die zelfst.ondernemer is) oma past een dagje op en dus 3 dagen kdv. Hebben 2 kinderen (2jr en 9 wkn) en ben benieuwd hoe ik het straks na mijn verlof ga oppakken. Grootste uitdaging is om op tijd aangekleed en gewassen in de auto op weg naar creche en werk te zitten (ben namelijk wel errug slecht in voor 07:00 opstaan)
Maar goed, de ervaring is: ik breng, aan het eind van de dag kijken we wie het eerst bij de creche kan zijn en die haalt dan. Ik kook, we hebben een werkster en op maandag doet oma de was/strijk, wat echt errug helpt. Denk dat het belangrijkste is dat je dingen los kunt laten. Is je huis niet in topstaat, jammer, eet je een keer pizza, jammer, het gaat erom dat je je niet schuldig voelt en lol hebt in het leven.
Ik werk ook 4 dagen per week (en de 5e dag doe ik de admin van mijn lief die zelfst.ondernemer is) oma past een dagje op en dus 3 dagen kdv. Hebben 2 kinderen (2jr en 9 wkn) en ben benieuwd hoe ik het straks na mijn verlof ga oppakken. Grootste uitdaging is om op tijd aangekleed en gewassen in de auto op weg naar creche en werk te zitten (ben namelijk wel errug slecht in voor 07:00 opstaan)
Maar goed, de ervaring is: ik breng, aan het eind van de dag kijken we wie het eerst bij de creche kan zijn en die haalt dan. Ik kook, we hebben een werkster en op maandag doet oma de was/strijk, wat echt errug helpt. Denk dat het belangrijkste is dat je dingen los kunt laten. Is je huis niet in topstaat, jammer, eet je een keer pizza, jammer, het gaat erom dat je je niet schuldig voelt en lol hebt in het leven.
donderdag 12 november 2009 om 19:59
Eens met bietjetje en stoeptegel. Het hoeft niet perfect te zijn. Soms kom ik s avonds om half 7 thuis met de kinderen van de opvang, en dan staat de ontbijtboel nog op tafel. Big deal.
Mijn man werkt meer dan fulltime en onregelmatig, veel reizen en etentjes enzo. Ik werk dan gelukkig wel regelmatig, vijf dagen per week waarvan ik 3 middagen de kinderen uit school haal. De andere dagen gaan ze naar de opvang.
We eten dus vaak iets makkelijks, 9 van de 10 keer wel gezond, daar probeer ik op te letten. En ook 9 van de 10 keer zonder papa. Jammer maar helaas.
We hebben een werkster voor 4 uur per week. We zijn net verhuisd naar een groter huis, en ik vrees dat ik nu zelf meer zal moeten doen. Of ik moet toch over mijn gene heenstappen en vragen of de werkster van de buren af en toe kan komen strijken...
Dingen die ik zelf doe> boodschappen en koken, de was doen en opvouwen en distribueren, vloer vegen en af en toe de plee schoonmaken. En de eewige troep opruimen.
Mijn man werkt meer dan fulltime en onregelmatig, veel reizen en etentjes enzo. Ik werk dan gelukkig wel regelmatig, vijf dagen per week waarvan ik 3 middagen de kinderen uit school haal. De andere dagen gaan ze naar de opvang.
We eten dus vaak iets makkelijks, 9 van de 10 keer wel gezond, daar probeer ik op te letten. En ook 9 van de 10 keer zonder papa. Jammer maar helaas.
We hebben een werkster voor 4 uur per week. We zijn net verhuisd naar een groter huis, en ik vrees dat ik nu zelf meer zal moeten doen. Of ik moet toch over mijn gene heenstappen en vragen of de werkster van de buren af en toe kan komen strijken...
Dingen die ik zelf doe> boodschappen en koken, de was doen en opvouwen en distribueren, vloer vegen en af en toe de plee schoonmaken. En de eewige troep opruimen.
donderdag 12 november 2009 om 22:32
Waarom hebben jullie kinderen?
Voor in het weekend?
Wat is nou belangrijker.
Maar goed moeten jullie ook zelf weten.
Wij hebben er voor gekozen dat ik niet ga werken.
En ik vind het heerlijk.Onze zoon is nu 15 maand.We willen graag een kindje erbij.
Ik wil wel graag zelf mee maken wat hij elke dag bij leert.
En niet van een ander horen.Weet je wat hij vandaag deed het was zo leuk,lief enz.
Voor in het weekend?
Wat is nou belangrijker.
Maar goed moeten jullie ook zelf weten.
Wij hebben er voor gekozen dat ik niet ga werken.
En ik vind het heerlijk.Onze zoon is nu 15 maand.We willen graag een kindje erbij.
Ik wil wel graag zelf mee maken wat hij elke dag bij leert.
En niet van een ander horen.Weet je wat hij vandaag deed het was zo leuk,lief enz.
vrijdag 13 november 2009 om 07:18
Natuurlijk zijn kinderen belangrijker. Ik zal altijd voor haar kiezen als het moet. Maar vraag aan jou terug: waarom zou je niet werken in de tijd dan man thuis is. Ik vind het namelijk wel een plicht tegenover de samenleving om belastinggeld binnen te brengen. Met de vergrijzing gaan we het niet redden als alleen mannen werken.
vrijdag 13 november 2009 om 09:58
hier ook een mamma van 4 die 4 dagen werkt (vriendlief ook trouwens). Ook geen perfect huis, een werkster op maandag en een man die ook zijn deel doet (al verschillen we daar wel eens over van mening). gezegend met gezonde kinderen die weinig ziek zijn en een geweldige en flexibele oppas aan huis die er altijd is en bij wie de kinderen ook vriendjes mee kunnen nemen enzo.
Ik vind het heerlijk om niet alleen maar mamma te zijn, maar op de dagen dat ik er ben, geniet ik ook heel erg van mijn kinderen (en probeer ik nog enige orde te krijgen in mijn chaoltische huis).
een tip: als je je eigen bedrijf hebt, is het moeilijk loslaten (zie ik bij vriendlief ook), maar probeer als je thuis bent, oo echt thuis te zijn en als je aan het werk bent, ook echt aan het werk. allebei tegelijkertijd werkt niet en dan doe je beide te kort. Als ik thuis ben, doe ik eigenlijk niets meer aan mijn werk en als ik aan het werk ben, bel ik niet de hele tijd met thuis. ze redden het daar prima zonder mij!
en verder: vooral genieten van de mooie momenten (de rest snel vergeten) en voel je vooral niet schuldig!!
Ik vind het heerlijk om niet alleen maar mamma te zijn, maar op de dagen dat ik er ben, geniet ik ook heel erg van mijn kinderen (en probeer ik nog enige orde te krijgen in mijn chaoltische huis).
een tip: als je je eigen bedrijf hebt, is het moeilijk loslaten (zie ik bij vriendlief ook), maar probeer als je thuis bent, oo echt thuis te zijn en als je aan het werk bent, ook echt aan het werk. allebei tegelijkertijd werkt niet en dan doe je beide te kort. Als ik thuis ben, doe ik eigenlijk niets meer aan mijn werk en als ik aan het werk ben, bel ik niet de hele tijd met thuis. ze redden het daar prima zonder mij!
en verder: vooral genieten van de mooie momenten (de rest snel vergeten) en voel je vooral niet schuldig!!
vrijdag 13 november 2009 om 10:24
quote:_Sungirl_ schreef op 12 november 2009 @ 22:32:
Waarom hebben jullie kinderen?
Voor in het weekend?
Wat is nou belangrijker.
Ga ook zeker geen ellelange discussie aan, het is ook niet de vraagstelling van TO of/hoe je combi werken/kinderen moet doen, die discussie is al vaak genoeg (te vaak) op dit forum gevoerd.
Maar wil alleen wel zeggen dat het niet aan jou (of aan wie dan ook) is om iemand te veroordelen voor de keuzes die mensen maken.
Weet dat ik (en de anderen) zich niet hoeven te verdedigen, maar toch even kort:
Als je partner een zelfst. ondernemer is (zeker in deze tijd) dan is het prettig een stabiel inkomen achter de hand te hebben. En soms hebben mensen geen keuze en moeten ze werken. Neem bijvoorbeeld stoeptegel (sorry stoep, wil je niet misbruiken hoor ) als alleenstaande moeder zal er toch brood op de bplank moeten komen.
Maar goed, zoals gezegd, ga verder geen discussies aan, zou het alleen fijn vinden als een ieder de keuzes van een ander kan accepteren en respecteren en bijtende opmerkingen achterwege kunnen laten.
Waarom hebben jullie kinderen?
Voor in het weekend?
Wat is nou belangrijker.
Ga ook zeker geen ellelange discussie aan, het is ook niet de vraagstelling van TO of/hoe je combi werken/kinderen moet doen, die discussie is al vaak genoeg (te vaak) op dit forum gevoerd.
Maar wil alleen wel zeggen dat het niet aan jou (of aan wie dan ook) is om iemand te veroordelen voor de keuzes die mensen maken.
Weet dat ik (en de anderen) zich niet hoeven te verdedigen, maar toch even kort:
Als je partner een zelfst. ondernemer is (zeker in deze tijd) dan is het prettig een stabiel inkomen achter de hand te hebben. En soms hebben mensen geen keuze en moeten ze werken. Neem bijvoorbeeld stoeptegel (sorry stoep, wil je niet misbruiken hoor ) als alleenstaande moeder zal er toch brood op de bplank moeten komen.
Maar goed, zoals gezegd, ga verder geen discussies aan, zou het alleen fijn vinden als een ieder de keuzes van een ander kan accepteren en respecteren en bijtende opmerkingen achterwege kunnen laten.
