Relaties
alle pijlers
Vriend naar Australië
maandag 16 november 2009 om 13:06
Hee! Ik ben nieuw hier en weet echt nog niet hoe alles werkt, maar ik wou toch graag even een topic openen. Ik zit namelijk met het volgende,
Op dit moment ben ik helemaal verliefd op mijn vriend, waar ik nu 4 maanden mee samen ben. Het voelt echt ontzettend goed, dit zeggen we ook tegen elkaar en dat is heel fijn. Beiden hebben we nog nooit zoiets gevoeld, dus daar zit alles helemaal goed.
Nu het probleem: Al voordat ik hem heb leren kennen had ie plannen om met zijn vrienden te gaan rondtrekken in Australië. Ik wist dit dus vanaf het begin, maar ik had nooit kunnen bedenken dat ik zo gek op hem zou worden. Het stond ook altijd nog niet helemaal vast, dus ik maakte me nog niet druk. Tot een maand gelden, toen zijn reis definitief geboekt werd. In februari gaat ie voor 3 maanden naar Australië met 6 vrienden. Mijn gevoel wordt dus steeds sterker, maar de tijd voordat ie weggaat steeds korter.
Het duurt nog 2,5 maand maar ik betrap mezelf er nu al op dat ik er elke dag veel aan denk. Op sommige momenten zie ik het totaal niet zitten om hem zo lang te moeten missen en vraag ik me ook heel erg af of (en hoe) ik dit door ga komen. Ik zie hem nu elke dag namelijk, dat is dus nogal een verschil met straks.
Beiden willen we dat het gewoon aanblijft, we kunnen er niet aan denken dat het hierdoor uit zou gaan. Toch blijft het moeilijk, want hij zit daar in Australië, een nieuw land met allemaal mogelijkheden en ik zit hier thuis. Natuurlijk heb ik mijn vrienden en familie, maar mijn vriend maakt toch een erg groot deel uit van mijn (dagelijks) leven. Hij gaat daar echter rondtrekken en heeft de tijd van zijn leven. Hij ontmoet natuurlijk ook allemaal nieuwe mensen.. Ik heb het met hem over 'vreemdgaan' gehad, en hij heeft mij overtuigd dat dit niet zou gebeuren. Hij zit namelijk ook met hetzelfde, dat ik de verleiding niet kan weerstaan, maar ook ik heb hem overtuigd. Ik hoop dus dat ik me hier geen zorgen meer over hoef te maken.
Maar dan het missen.. het lijkt me echt verschrikkelijk! Ik vraag me af of er hier meiden zijn die iets soortgelijks mee hebben gemaakt? Hoe ging dat en wat zijn jullie ervaringen? Ik hoop dat ik wat reacties krijg op dit topic, ik zou het fijn vinden er met mensen over te kunnen praten die hetzelfde hebben doorgemaakt..
Op dit moment ben ik helemaal verliefd op mijn vriend, waar ik nu 4 maanden mee samen ben. Het voelt echt ontzettend goed, dit zeggen we ook tegen elkaar en dat is heel fijn. Beiden hebben we nog nooit zoiets gevoeld, dus daar zit alles helemaal goed.
Nu het probleem: Al voordat ik hem heb leren kennen had ie plannen om met zijn vrienden te gaan rondtrekken in Australië. Ik wist dit dus vanaf het begin, maar ik had nooit kunnen bedenken dat ik zo gek op hem zou worden. Het stond ook altijd nog niet helemaal vast, dus ik maakte me nog niet druk. Tot een maand gelden, toen zijn reis definitief geboekt werd. In februari gaat ie voor 3 maanden naar Australië met 6 vrienden. Mijn gevoel wordt dus steeds sterker, maar de tijd voordat ie weggaat steeds korter.
Het duurt nog 2,5 maand maar ik betrap mezelf er nu al op dat ik er elke dag veel aan denk. Op sommige momenten zie ik het totaal niet zitten om hem zo lang te moeten missen en vraag ik me ook heel erg af of (en hoe) ik dit door ga komen. Ik zie hem nu elke dag namelijk, dat is dus nogal een verschil met straks.
Beiden willen we dat het gewoon aanblijft, we kunnen er niet aan denken dat het hierdoor uit zou gaan. Toch blijft het moeilijk, want hij zit daar in Australië, een nieuw land met allemaal mogelijkheden en ik zit hier thuis. Natuurlijk heb ik mijn vrienden en familie, maar mijn vriend maakt toch een erg groot deel uit van mijn (dagelijks) leven. Hij gaat daar echter rondtrekken en heeft de tijd van zijn leven. Hij ontmoet natuurlijk ook allemaal nieuwe mensen.. Ik heb het met hem over 'vreemdgaan' gehad, en hij heeft mij overtuigd dat dit niet zou gebeuren. Hij zit namelijk ook met hetzelfde, dat ik de verleiding niet kan weerstaan, maar ook ik heb hem overtuigd. Ik hoop dus dat ik me hier geen zorgen meer over hoef te maken.
Maar dan het missen.. het lijkt me echt verschrikkelijk! Ik vraag me af of er hier meiden zijn die iets soortgelijks mee hebben gemaakt? Hoe ging dat en wat zijn jullie ervaringen? Ik hoop dat ik wat reacties krijg op dit topic, ik zou het fijn vinden er met mensen over te kunnen praten die hetzelfde hebben doorgemaakt..
maandag 16 november 2009 om 13:13
ik snap het probleem niet zo.
mijn man is militair en is zo vaak 3 maanden of zelfs langer van huis.. hij word dan uitgezonden naar gevaarlijk gebied..
Ik ben er inmiddels al aan gewend.
Ik denk dat je het gewoon moet accepteren,het is zijn droom.
Ga gewoon heel wat leuke dingen doen!
Plan zoveel mogelijk uitjes..
je moet nu nog genieten van jullie tijd nog samen!
En als je er echt super erg tegen op ziet, en nu al erg druk om loopt te maken, dan weet ik niet of je relatie wel sterk genoeg is!!
Succes
mijn man is militair en is zo vaak 3 maanden of zelfs langer van huis.. hij word dan uitgezonden naar gevaarlijk gebied..
Ik ben er inmiddels al aan gewend.
Ik denk dat je het gewoon moet accepteren,het is zijn droom.
Ga gewoon heel wat leuke dingen doen!
Plan zoveel mogelijk uitjes..
je moet nu nog genieten van jullie tijd nog samen!
En als je er echt super erg tegen op ziet, en nu al erg druk om loopt te maken, dan weet ik niet of je relatie wel sterk genoeg is!!
Succes
maandag 16 november 2009 om 13:18
Hee!
Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Je opmerking over "allemaal mogelijkheden" lijkt erop te wijzen dat je verwacht dat hij toch vreemdgaat, ondanks dat hij je zegt daar niet bang voor te hoeven zijn?
Hij zegt dat hij het niet zal doen. Dan zal hij dat dus niet doen. Gebeurd het toch? Dan is het een eikel en zul jij blij zijn dat dit al in het begin van de relatie gebeurd en ga je weer verder.
Missen? Ja, maar juist daardoor zul je het erg waarderen als hij weer terug is. Je hebt "de rest van je leven nog" als het goed zit tussen jullie, dan maken die paar maanden natuurlijk niet uit.
Je had toch vast een eigen leven voordat je hem leerde kennen? Dan ga je daar gewoon mee door, met als enig mega positief verschil : dat je een hele gave leuke vriend hebt (ga er vanuit dat jij dat vindt, wees gerust, ik ken hem niet
) als hij weer in NL is.
Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Je opmerking over "allemaal mogelijkheden" lijkt erop te wijzen dat je verwacht dat hij toch vreemdgaat, ondanks dat hij je zegt daar niet bang voor te hoeven zijn?
Hij zegt dat hij het niet zal doen. Dan zal hij dat dus niet doen. Gebeurd het toch? Dan is het een eikel en zul jij blij zijn dat dit al in het begin van de relatie gebeurd en ga je weer verder.
Missen? Ja, maar juist daardoor zul je het erg waarderen als hij weer terug is. Je hebt "de rest van je leven nog" als het goed zit tussen jullie, dan maken die paar maanden natuurlijk niet uit.
Je had toch vast een eigen leven voordat je hem leerde kennen? Dan ga je daar gewoon mee door, met als enig mega positief verschil : dat je een hele gave leuke vriend hebt (ga er vanuit dat jij dat vindt, wees gerust, ik ken hem niet
) als hij weer in NL is.
maandag 16 november 2009 om 13:18
Ik heb niet hetzelfde meegemaakt, maar mijn vriend en ik hebben nogal een lastige start gehad. Dit had te maken met de situatie waar hij toen inzat, waardoor we elkaar bijna niet konden zien. Soms zagen we elkaar slechts een paar uurtjes in 3 weken tijd. In het begin had ik het hier heel erg moeilijk mee, miste hem echt verschrikkelijk. Op een gegeven moment besef je dat het gewoon even niet anders is en ik vanaf dat moment kon ik er veel beter mee omgaan. 3 maanden is natuurlijk wel iets langer, maar als jullie beide het gevoel hebben dat het goed zit, dan komen jullie die tijd echt wel door..
Succes!
Succes!
maandag 16 november 2009 om 13:19
maandag 16 november 2009 om 13:22
Hi veryordinairy.. ik ga denk ik dingen zeggen die je niet wil horen maar ik kan alleen maar eerlijk zijn. Ikzelf heb een jaar gebackpackt in Australie. Ik was echter vrijgezel maar ik ben veel mensen tegengekomen die gebonden waren. Van deze mensen ging een groot deel vreemd. Je bent gewoon in een andere wereld op dat moment. Er wordt veel gefeest, je leert veel mensen kennen en je doet op zo'n momenten waar je zelf zin in hebt.
Belangrijk is dus dat jullie praten hierover. Wat zijn zijn plannen? Wat verwacht jij van hem? Wat verwacht hij van jou? Maar ook belangrijk: laat hem vrij om te doen wat hij wil! Dit is zijn onze-in-a-lifetime en probeer hem niet tezeer te claimen want dan denk ik dat het juist averechts werkt.
Sterkte en succes!
Belangrijk is dus dat jullie praten hierover. Wat zijn zijn plannen? Wat verwacht jij van hem? Wat verwacht hij van jou? Maar ook belangrijk: laat hem vrij om te doen wat hij wil! Dit is zijn onze-in-a-lifetime en probeer hem niet tezeer te claimen want dan denk ik dat het juist averechts werkt.
Sterkte en succes!
maandag 16 november 2009 om 13:23
@Hariboooo
Oh dan komt dat verkeerd over, ik denk niet dat hij vreemd gaat namelijk
Maar ik wil ook niet naiëf zijn en weet dat er daar veel mogelijkheden zijn! Ik ga er iig vanuit dat hij het niet doet, en idd, als hij het wel doet ben ik hem liever kwijt dan rijk!
Ik had idd een eigen leven voordat ik hem leerde kennen en ik ben ook van plan zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Met vriendinnen afspreken etc
En ik ben natuurlijk heel blij met hem, en zal dit nóg meer zijn als hij eenmaal terug is. Daar ben ik van overtuigd!
Bedankt voor je reactie!
@Malibuice
bedankt voor je reactie. Ik hoop dat ik ook die omschakeling kan maken, dat zou het stukken makkelijker maken. De eerste paar weken gaan lastig worden, maar ik hoop dat het went en als dit het geval is, is hij al bijna weer thuis!
Oh dan komt dat verkeerd over, ik denk niet dat hij vreemd gaat namelijk
Maar ik wil ook niet naiëf zijn en weet dat er daar veel mogelijkheden zijn! Ik ga er iig vanuit dat hij het niet doet, en idd, als hij het wel doet ben ik hem liever kwijt dan rijk!Ik had idd een eigen leven voordat ik hem leerde kennen en ik ben ook van plan zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Met vriendinnen afspreken etc
En ik ben natuurlijk heel blij met hem, en zal dit nóg meer zijn als hij eenmaal terug is. Daar ben ik van overtuigd!
Bedankt voor je reactie!
@Malibuice
bedankt voor je reactie. Ik hoop dat ik ook die omschakeling kan maken, dat zou het stukken makkelijker maken. De eerste paar weken gaan lastig worden, maar ik hoop dat het went en als dit het geval is, is hij al bijna weer thuis!
maandag 16 november 2009 om 13:26
wat niet weet wat niet deert.
hij zegt niet vreemd te gaan. jij kan het nooit controleren. en hij gaat het vast nooit vertellen als hij het al doet. dus ga er maar vanuit dat hij niet vreemd gaat en leef gelukkig verder samen als hij weer terug is.
en 3 maanden lijkt lang maar is ook snel weer om. de eerste 3 weken zijn het moeilijkst, daarna went het.
dacht even toen ik je topictitel las dat ie een jaar weg zou gaan, wat dat betreft valt 3 maanden reuze mee.
zorg er voor dat je veel leuke dingen te doen hebt. plan zelf een leuke vakantie ergens naar toe, ga veel met vriendinnen doen of begin eindelijk eens aan die nieuwe hobby. afleiding werkt!
hij zegt niet vreemd te gaan. jij kan het nooit controleren. en hij gaat het vast nooit vertellen als hij het al doet. dus ga er maar vanuit dat hij niet vreemd gaat en leef gelukkig verder samen als hij weer terug is.
en 3 maanden lijkt lang maar is ook snel weer om. de eerste 3 weken zijn het moeilijkst, daarna went het.
dacht even toen ik je topictitel las dat ie een jaar weg zou gaan, wat dat betreft valt 3 maanden reuze mee.
zorg er voor dat je veel leuke dingen te doen hebt. plan zelf een leuke vakantie ergens naar toe, ga veel met vriendinnen doen of begin eindelijk eens aan die nieuwe hobby. afleiding werkt!
maandag 16 november 2009 om 13:26
quote:siesa schreef op 16 november 2009 @ 13:22:
Hi veryordinairy.. ik ga denk ik dingen zeggen die je niet wil horen maar ik kan alleen maar eerlijk zijn. Ikzelf heb een jaar gebackpackt in Australie. Ik was echter vrijgezel maar ik ben veel mensen tegengekomen die gebonden waren. Van deze mensen ging een groot deel vreemd. Je bent gewoon in een andere wereld op dat moment. Er wordt veel gefeest, je leert veel mensen kennen en je doet op zo'n momenten waar je zelf zin in hebt.
Belangrijk is dus dat jullie praten hierover. Wat zijn zijn plannen? Wat verwacht jij van hem? Wat verwacht hij van jou? Maar ook belangrijk: laat hem vrij om te doen wat hij wil! Dit is zijn onze-in-a-lifetime en probeer hem niet tezeer te claimen want dan denk ik dat het juist averechts werkt.
Sterkte en succes!
Het is idd niet de meest ideale reactie die ik kan wensen, maar het is wel eerlijk. Ik ben er me ook van bewust dat hij daar in een hele andere wereld leeft en lol gaat maken. Ik hoop alleen dat hij mij daarbij in zijn achterhoofd houdt en zich netjes weet te gedragen! Ik ben ook zeker niet van plan hem te claimen, dat kan idd nog wel eens benauwend werken en dat is niet de bedoeling.
Maar zoals je zelf al aangeeft, grotendeels ging vreemd.. Ik hoop dat wij bij dat kleine deel dan horen Maar daar ga ik helemaal vanuit!
Hi veryordinairy.. ik ga denk ik dingen zeggen die je niet wil horen maar ik kan alleen maar eerlijk zijn. Ikzelf heb een jaar gebackpackt in Australie. Ik was echter vrijgezel maar ik ben veel mensen tegengekomen die gebonden waren. Van deze mensen ging een groot deel vreemd. Je bent gewoon in een andere wereld op dat moment. Er wordt veel gefeest, je leert veel mensen kennen en je doet op zo'n momenten waar je zelf zin in hebt.
Belangrijk is dus dat jullie praten hierover. Wat zijn zijn plannen? Wat verwacht jij van hem? Wat verwacht hij van jou? Maar ook belangrijk: laat hem vrij om te doen wat hij wil! Dit is zijn onze-in-a-lifetime en probeer hem niet tezeer te claimen want dan denk ik dat het juist averechts werkt.
Sterkte en succes!
Het is idd niet de meest ideale reactie die ik kan wensen, maar het is wel eerlijk. Ik ben er me ook van bewust dat hij daar in een hele andere wereld leeft en lol gaat maken. Ik hoop alleen dat hij mij daarbij in zijn achterhoofd houdt en zich netjes weet te gedragen! Ik ben ook zeker niet van plan hem te claimen, dat kan idd nog wel eens benauwend werken en dat is niet de bedoeling.
Maar zoals je zelf al aangeeft, grotendeels ging vreemd.. Ik hoop dat wij bij dat kleine deel dan horen
Maar daar ga ik helemaal vanuit!
maandag 16 november 2009 om 13:28
quote:Rary schreef op 16 november 2009 @ 13:26:
wat niet weet wat niet deert.
hij zegt niet vreemd te gaan. jij kan het nooit controleren. en hij gaat het vast nooit vertellen als hij het al doet. dus ga er maar vanuit dat hij niet vreemd gaat en leef gelukkig verder samen als hij weer terug is.
en 3 maanden lijkt lang maar is ook snel weer om. de eerste 3 weken zijn het moeilijkst, daarna went het.
dacht even toen ik je topictitel las dat ie een jaar weg zou gaan, wat dat betreft valt 3 maanden reuze mee.
zorg er voor dat je veel leuke dingen te doen hebt. plan zelf een leuke vakantie ergens naar toe, ga veel met vriendinnen doen of begin eindelijk eens aan die nieuwe hobby. afleiding werkt!
bedankt voor je reactie.
Opzich valt 3 maanden ook wel mee ja, vergeleken met andere situaties die ik heb gehoord. Maar toch, het zijn 3 maanden, die voor mij waarschijnlijk heel lang zullen voelen! Ik denk wel dat je gelijk hebt betreft dat missen, dat het de eerste 3 weken vooral heel erg is en dat daarna het gevoel van leegte ietsje minder wordt Ik vertrouw hem verder helemaal, en het is idd zijn woord waar ik op moet vertrouwen. Dat doe ik dan maar.
wat niet weet wat niet deert.
hij zegt niet vreemd te gaan. jij kan het nooit controleren. en hij gaat het vast nooit vertellen als hij het al doet. dus ga er maar vanuit dat hij niet vreemd gaat en leef gelukkig verder samen als hij weer terug is.
en 3 maanden lijkt lang maar is ook snel weer om. de eerste 3 weken zijn het moeilijkst, daarna went het.
dacht even toen ik je topictitel las dat ie een jaar weg zou gaan, wat dat betreft valt 3 maanden reuze mee.
zorg er voor dat je veel leuke dingen te doen hebt. plan zelf een leuke vakantie ergens naar toe, ga veel met vriendinnen doen of begin eindelijk eens aan die nieuwe hobby. afleiding werkt!
bedankt voor je reactie.
Opzich valt 3 maanden ook wel mee ja, vergeleken met andere situaties die ik heb gehoord. Maar toch, het zijn 3 maanden, die voor mij waarschijnlijk heel lang zullen voelen! Ik denk wel dat je gelijk hebt betreft dat missen, dat het de eerste 3 weken vooral heel erg is en dat daarna het gevoel van leegte ietsje minder wordt Ik vertrouw hem verder helemaal, en het is idd zijn woord waar ik op moet vertrouwen. Dat doe ik dan maar.
maandag 16 november 2009 om 13:40
Ik ben het helemaal eens met Haribooo. Ik had mijn vriend leren kennen in het buitenland, en na 2 maanden samen zijn, moest ik weer terug naar Nederland om m'n studie af te maken. (Ik moets nog een jaar) In dat jaar hebben we elkaar niet vaak gezien (af en toe een lang weekend, met meestal 2 maanden ertussen), en na dat jaar zijn we gaan samenwonen. Nu, 6 jaar later, nog heel gelukkig samen.
Ook ben ik het eens met Siesa, ik zag bij heel veel mensen in mijn situatie dat het niet lukte. Maar hé, als het wel lukt, dan weten jullie gewoon zeker dat jullie hij elkaar horen, en lukt het niet (vreemdgaan enzo), dan weet je dat ook en kan je tenminste weer verder met je leven.
Ik denk dat al die relaties waar mensen vreemdgaan als ze ver van elkaar zijn, so wie so al geen goede relaties zijn... En dan kan je maar beter zonder hem zijn, toch ?
Dus, geniet nog van jullie tijd samen, en ècht, die 3 maanden vliegen voorbij ! (Behalve de eerste week dan, die is erg moeilijk, dus zorg dat je dan allemaal leuke dingen gepland hebt!)
Ook ben ik het eens met Siesa, ik zag bij heel veel mensen in mijn situatie dat het niet lukte. Maar hé, als het wel lukt, dan weten jullie gewoon zeker dat jullie hij elkaar horen, en lukt het niet (vreemdgaan enzo), dan weet je dat ook en kan je tenminste weer verder met je leven.
Ik denk dat al die relaties waar mensen vreemdgaan als ze ver van elkaar zijn, so wie so al geen goede relaties zijn... En dan kan je maar beter zonder hem zijn, toch ?
Dus, geniet nog van jullie tijd samen, en ècht, die 3 maanden vliegen voorbij ! (Behalve de eerste week dan, die is erg moeilijk, dus zorg dat je dan allemaal leuke dingen gepland hebt!)
maandag 16 november 2009 om 13:41
quote:veryordinary schreef op 16 november 2009 @ 13:26:
[...]
Maar zoals je zelf al aangeeft, grotendeels ging vreemd.. Ik hoop dat wij bij dat kleine deel dan horen Maar daar ga ik helemaal vanuit!
Super als je dat écht zo kan voelen maar volgens mij is dat het hem juist, dat doe je niet.. je zit nu al te piekeren over wat er misschien allemaal wel niet mis zou kunnen gaan als jij niet bij hem in de buurt bent en hij is alleen en aan het zuipen en met allemaal vreemde meiden blablablabla..
Stop! Wordt zekerder van jezelf en van jullie relatie. De relaties die ik mis heb zien gaan is bij diegenen die iedere dag moesten mailen naar vriend/vriendin, die iedere week moesten bellen, die continu smsjes kregen.. Probeer hem te stimuleren, denk met hem mee, praat open, ben blij voor hem dat hij deze kans krijgt, juist dan hou je hem lekker bij je!
[...]
Maar zoals je zelf al aangeeft, grotendeels ging vreemd.. Ik hoop dat wij bij dat kleine deel dan horen
Maar daar ga ik helemaal vanuit!Super als je dat écht zo kan voelen maar volgens mij is dat het hem juist, dat doe je niet.. je zit nu al te piekeren over wat er misschien allemaal wel niet mis zou kunnen gaan als jij niet bij hem in de buurt bent en hij is alleen en aan het zuipen en met allemaal vreemde meiden blablablabla..
Stop! Wordt zekerder van jezelf en van jullie relatie. De relaties die ik mis heb zien gaan is bij diegenen die iedere dag moesten mailen naar vriend/vriendin, die iedere week moesten bellen, die continu smsjes kregen.. Probeer hem te stimuleren, denk met hem mee, praat open, ben blij voor hem dat hij deze kans krijgt, juist dan hou je hem lekker bij je!
maandag 16 november 2009 om 13:48
quote:siesa schreef op 16 november 2009 @ 13:41:
[...]
Super als je dat écht zo kan voelen maar volgens mij is dat het hem juist, dat doe je niet.. je zit nu al te piekeren over wat er misschien allemaal wel niet mis zou kunnen gaan als jij niet bij hem in de buurt bent en hij is alleen en aan het zuipen en met allemaal vreemde meiden blablablabla..
Stop! Wordt zekerder van jezelf en van jullie relatie. De relaties die ik mis heb zien gaan is bij diegenen die iedere dag moesten mailen naar vriend/vriendin, die iedere week moesten bellen, die continu smsjes kregen.. Probeer hem te stimuleren, denk met hem mee, praat open, ben blij voor hem dat hij deze kans krijgt, juist dan hou je hem lekker bij je!
Natuurlijk spookt dit op een gegeven moment door je hoofd, dat kan ik niet ontkennen. Maar als ik dit denk (dat komt niet vaak voor) dan zet ik mezelf weer recht en weet ik gewoon dat dat niet gaat gebeuren. We hebben het ook openlijk over dit onderwerp gehad, en hij zegt er niet aan te moeten denken met een ander meisje iets te doen, dus daar geloof ik hem in! Ook hebben we het over het contact hebben gehad, en hij heeft aangegeven het ook wel fijn te vinden (zeker in het begin) elke dag even wat te horen van mij. En als dit gedurende hij op reis is verandert kunnen we dit altijd nog aanpassen.
iig bedankt voor je reactie en tips
[...]
Super als je dat écht zo kan voelen maar volgens mij is dat het hem juist, dat doe je niet.. je zit nu al te piekeren over wat er misschien allemaal wel niet mis zou kunnen gaan als jij niet bij hem in de buurt bent en hij is alleen en aan het zuipen en met allemaal vreemde meiden blablablabla..
Stop! Wordt zekerder van jezelf en van jullie relatie. De relaties die ik mis heb zien gaan is bij diegenen die iedere dag moesten mailen naar vriend/vriendin, die iedere week moesten bellen, die continu smsjes kregen.. Probeer hem te stimuleren, denk met hem mee, praat open, ben blij voor hem dat hij deze kans krijgt, juist dan hou je hem lekker bij je!
Natuurlijk spookt dit op een gegeven moment door je hoofd, dat kan ik niet ontkennen. Maar als ik dit denk (dat komt niet vaak voor) dan zet ik mezelf weer recht en weet ik gewoon dat dat niet gaat gebeuren. We hebben het ook openlijk over dit onderwerp gehad, en hij zegt er niet aan te moeten denken met een ander meisje iets te doen, dus daar geloof ik hem in! Ook hebben we het over het contact hebben gehad, en hij heeft aangegeven het ook wel fijn te vinden (zeker in het begin) elke dag even wat te horen van mij. En als dit gedurende hij op reis is verandert kunnen we dit altijd nog aanpassen.
iig bedankt voor je reactie en tips
maandag 16 november 2009 om 14:11
Mijn eerste reactie op je topci was: get a life. Wat een ongeloofelijk gezeik zeg! Maar omdat ik ook begrijp dat jij het hier echt moeilijk mee hebt en dat dit voor jou de eerste keer is dat je iets dergelijks meemaakt zal ik antwoord geven. Je vraagt of meer mensen dit hebben meegemaakt. Yep!
Toen ik mijn man leerde kennen woonde hij in het buitenland. Ik heb drie jaar op en neer gereist, soms zagen we elkaar een kort weekend in een periode van twee maanden bijv, de langste periode dat we elkaar niet gezien hebben is 6 maanden! Hij zat toen in dienst en we wisten niet of er telefoon of e.mail verkeer mogelijk was ( was beperkt mogelijk).
Tsja en hoe overleef je zo iets: door zelf een fijn leven te hebben en je geluk niet af te laten hangen van een ander. En ik draaide dingen ook om: stel dat je nog drie maanden te leven hebt, dan is die drie maanden ineens heel kort. Als ik bij hem was geweest dan nam ik altijd een t-shirt mee wat door hem gedragen was en waar zijn geur nog aan hing, daar kon ik heerlijk aan snuffelen als ik alleen in mijn bed lag. En af en toe was het verdomde moeilijk en voelde ik het missen als fysieke pijn. Maar dan sprak ik mezelf streng toe. Ik leef namelijk met de overtuiging dat wanneer je liefde of verliefdheid ervaart, je gelukkig hoort te zijn , dus ik liet de minder fijne gevoelens maar met mondjesmaat toe en dan ging ik me weer verheugen op het moment dat we elkaar terug zagen. Wat ook helpt is de datum weten waarop je elkaar weer gaat zien. Dan heb je iets om naar toe te leven. En verder heel veel leuke dingen doen zodat de tijd lekker snel gaat. Misschien kun je hem daar bezoeken en een paar weken met hem mee reizen?
Toen ik mijn man leerde kennen woonde hij in het buitenland. Ik heb drie jaar op en neer gereist, soms zagen we elkaar een kort weekend in een periode van twee maanden bijv, de langste periode dat we elkaar niet gezien hebben is 6 maanden! Hij zat toen in dienst en we wisten niet of er telefoon of e.mail verkeer mogelijk was ( was beperkt mogelijk).
Tsja en hoe overleef je zo iets: door zelf een fijn leven te hebben en je geluk niet af te laten hangen van een ander. En ik draaide dingen ook om: stel dat je nog drie maanden te leven hebt, dan is die drie maanden ineens heel kort. Als ik bij hem was geweest dan nam ik altijd een t-shirt mee wat door hem gedragen was en waar zijn geur nog aan hing, daar kon ik heerlijk aan snuffelen als ik alleen in mijn bed lag. En af en toe was het verdomde moeilijk en voelde ik het missen als fysieke pijn. Maar dan sprak ik mezelf streng toe. Ik leef namelijk met de overtuiging dat wanneer je liefde of verliefdheid ervaart, je gelukkig hoort te zijn , dus ik liet de minder fijne gevoelens maar met mondjesmaat toe en dan ging ik me weer verheugen op het moment dat we elkaar terug zagen. Wat ook helpt is de datum weten waarop je elkaar weer gaat zien. Dan heb je iets om naar toe te leven. En verder heel veel leuke dingen doen zodat de tijd lekker snel gaat. Misschien kun je hem daar bezoeken en een paar weken met hem mee reizen?
maandag 16 november 2009 om 14:19
quote:turkwaas schreef op 16 november 2009 @ 14:11:
Mijn eerste reactie op je topci was: get a life. Wat een ongeloofelijk gezeik zeg! Maar omdat ik ook begrijp dat jij het hier echt moeilijk mee hebt en dat dit voor jou de eerste keer is dat je iets dergelijks meemaakt zal ik antwoord geven. Je vraagt of meer mensen dit hebben meegemaakt. Yep!
Toen ik mijn man leerde kennen woonde hij in het buitenland. Ik heb drie jaar op en neer gereist, soms zagen we elkaar een kort weekend in een periode van twee maanden bijv, de langste periode dat we elkaar niet gezien hebben is 6 maanden! Hij zat toen in dienst en we wisten niet of er telefoon of e.mail verkeer mogelijk was ( was beperkt mogelijk).
Tsja en hoe overleef je zo iets: door zelf een fijn leven te hebben en je geluk niet af te laten hangen van een ander. En ik draaide dingen ook om: stel dat je nog drie maanden te leven hebt, dan is die drie maanden ineens heel kort. Als ik bij hem was geweest dan nam ik altijd een t-shirt mee wat door hem gedragen was en waar zijn geur nog aan hing, daar kon ik heerlijk aan snuffelen als ik alleen in mijn bed lag. En af en toe was het verdomde moeilijk en voelde ik het missen als fysieke pijn. Maar dan sprak ik mezelf streng toe. Ik leef namelijk met de overtuiging dat wanneer je liefde of verliefdheid ervaart, je gelukkig hoort te zijn , dus ik liet de minder fijne gevoelens maar met mondjesmaat toe en dan ging ik me weer verheugen op het moment dat we elkaar terug zagen. Wat ook helpt is de datum weten waarop je elkaar weer gaat zien. Dan heb je iets om naar toe te leven. En verder heel veel leuke dingen doen zodat de tijd lekker snel gaat. Misschien kun je hem daar bezoeken en een paar weken met hem mee reizen?
Nou, get a life is nogal overdreven, want die heb ik al En ook een heel fijn, leuk leven! En ja, voordat ik mijn vriend leerde kennen was ik ook gelukkig. Het is alleen dat ik veel van hem houd en daarom graag bij hem ben, en het missen helemaal niet leuk vind. Lijkt me logisch!
Toch bedankt voor je reactie. Je hebt gelijk wat betreft het geluk ervaren t.o.v liefde. Hier ben ik het mee eens, ik ben ontzettend blij dat ik hem heb leren kennen. En ik weet dat ik dit er maar bij moet nemen, hoe kut dat soms ook is.
Hem opzoeken gaat helaas niet lukken, het kost sowieso al 1000 euro om heen en terug te komen, en dan hebben we het nog niet over verblijfskosten daar en dergelijke. Daarnaast gaat hij met 6 vrienden, het is dus echt een jongensreis. Ik snap best dat ik daar niet tussen pas.
Mijn eerste reactie op je topci was: get a life. Wat een ongeloofelijk gezeik zeg! Maar omdat ik ook begrijp dat jij het hier echt moeilijk mee hebt en dat dit voor jou de eerste keer is dat je iets dergelijks meemaakt zal ik antwoord geven. Je vraagt of meer mensen dit hebben meegemaakt. Yep!
Toen ik mijn man leerde kennen woonde hij in het buitenland. Ik heb drie jaar op en neer gereist, soms zagen we elkaar een kort weekend in een periode van twee maanden bijv, de langste periode dat we elkaar niet gezien hebben is 6 maanden! Hij zat toen in dienst en we wisten niet of er telefoon of e.mail verkeer mogelijk was ( was beperkt mogelijk).
Tsja en hoe overleef je zo iets: door zelf een fijn leven te hebben en je geluk niet af te laten hangen van een ander. En ik draaide dingen ook om: stel dat je nog drie maanden te leven hebt, dan is die drie maanden ineens heel kort. Als ik bij hem was geweest dan nam ik altijd een t-shirt mee wat door hem gedragen was en waar zijn geur nog aan hing, daar kon ik heerlijk aan snuffelen als ik alleen in mijn bed lag. En af en toe was het verdomde moeilijk en voelde ik het missen als fysieke pijn. Maar dan sprak ik mezelf streng toe. Ik leef namelijk met de overtuiging dat wanneer je liefde of verliefdheid ervaart, je gelukkig hoort te zijn , dus ik liet de minder fijne gevoelens maar met mondjesmaat toe en dan ging ik me weer verheugen op het moment dat we elkaar terug zagen. Wat ook helpt is de datum weten waarop je elkaar weer gaat zien. Dan heb je iets om naar toe te leven. En verder heel veel leuke dingen doen zodat de tijd lekker snel gaat. Misschien kun je hem daar bezoeken en een paar weken met hem mee reizen?
Nou, get a life is nogal overdreven, want die heb ik al
En ook een heel fijn, leuk leven! En ja, voordat ik mijn vriend leerde kennen was ik ook gelukkig. Het is alleen dat ik veel van hem houd en daarom graag bij hem ben, en het missen helemaal niet leuk vind. Lijkt me logisch!Toch bedankt voor je reactie. Je hebt gelijk wat betreft het geluk ervaren t.o.v liefde. Hier ben ik het mee eens, ik ben ontzettend blij dat ik hem heb leren kennen. En ik weet dat ik dit er maar bij moet nemen, hoe kut dat soms ook is.
Hem opzoeken gaat helaas niet lukken, het kost sowieso al 1000 euro om heen en terug te komen, en dan hebben we het nog niet over verblijfskosten daar en dergelijke. Daarnaast gaat hij met 6 vrienden, het is dus echt een jongensreis. Ik snap best dat ik daar niet tussen pas.
maandag 16 november 2009 om 15:14
Veryordinary, natuurlijk ga je hem heel erg missen. Maar je zult zien dat die drie maanden best door te komen zijn. Zeker omdat je voor hem ook een leuk leven had. En als je relatie goed zit dan kom je samen sterker door de strijd. Dan is het na zijn terugkeer NOG fijner om samen te zijn. En sorry voor dat 'get a life '. Ik schreef ook dat dat mijn eerste reactie was, maar toen ik er nog eens over nadacht begreep ik wel dat dit voor jou een moeilijke situatie is. Hij zal tijdens zijn reis vast wel ergens een internet cafe tegenkomen en dan kun je lekker chatten met elkaar, en elkaar zien via de webcam( ik voorspel je nu al dat je op zo'n moment wel door het scherm heen wilt kruipen om 'm maar even aan te kunnen raken). Dat zijn fijne en mooie momenten waar je later met veel plezier op terugkijkt.
maandag 16 november 2009 om 19:05
Tuurlijk ga je hem missen...weet ook precies wat je bedoelt..... ik leerde mijn vriendin kennen, 4 weken voor ze 3 maanden richting azie ging om te backpacken... had ze besloten te doen omdat ze al 1,5 aan het klooien was met allemaal scharrels en dacht nooit meer echt verliefd te worden, opt werk gingt allemaal niet zo lekker en wilde dus lekker in haar eentje op pad in azie... maar ja, toen kwamen wij elkaar tegen en de beroemde klik en liefde opt eerste gezicht was daar... gdv, wat heb ik haar gemist zeg... en wat ik eerder al leesde doet dat af en toe best zeer... maar net als in azie zullen ze in aussie ook wel internet hebben en telefoons.... wij hebben elkaar bijna elke dag wel even gemaild, ik stuurde haar elke avond een mailtje met hoe de dag was, wat ik had meegemaakt en wat mijn plannen waren, zij reageerde regelmatig terug (niet overal in azie hebben ze goed internet) en dan hou je echt de band wel aan hoor... tuurlijk af en toe onzeker, tuurlijk baal je ervan als ze zei dat ze leuke mensen (lees: mannen) had ontmoet waar ze de kroeg mee in ging en op pad ging... maar het moment dat ik haar ging ophalen op schiphol....dat vergeet ik nooit meer!!! door de schuifdeuren, vloog ze mij in m'n armen en flink emotioneel (zelfs ik, en ik huil zelden....) maar klopte allemaal... dus hou dit in je hoofd, gegarandeerd dat dit bij jou ook gaat gebeuren als jullie echt voor elkaar gemaakt zijn.... drie maanden klinkt lang, zeker in het begin...maar uiteindelijk lijkt het alsof de tijd voorbij is gevlogen (maar daar heb ne van tevoren natuurlijk geen reet aan....sorry....)... dus toch een klein beetje sterkte gewenst van een ervaren iemand...
