Relaties
alle pijlers
love of a lifetime maar het werkt niet!
zondag 22 november 2009 om 22:34
Ik heb een probleem. Ga al 3 jaar met een jongen. laat ik het zo zeggen, ik heb werk gedaan waar ik niet trots op ben, in een club. daar heb ik hem ontmoet. Het was meteen raak. zoveel mannen in mijn leven óntmoet maar bij geen 1 heb ik ooit het gevoel gehad wat ik bij hem heb. als hij alleen al met zijn hand langs mijn wang gaat, en me aankijkt. echt, ik word gewoon gek. ik ken dat gevoel helemaal niet. door mijn werk was ik best verhardt. gevoel sloot ik buiten. maar hij was meteen al door die muur heen. nou zal je denken, wat is het problleem dan want het klinkt allemaal goed. maar daar komt het.ik ben gestopt met dat werk. uit liefde voor hem.hij wou een kind van me, gooide zo mijn pillen weg. tuurlijk wou ik dat ook. zo verliefd op hem. en ja. Ik ben zwanger geraakt van hem. Dat hij niet altijd bij me was kwam omdat hij snachts werkte. en ik overdag. maakte hij me wijs. dus logisch dat hij vaak in zijn eigen huis sliep en niet bij mij. 4 maanden zwanger kwam ik erachter dat hij getrouwd was. met een turkse. (hij is ook turk, ik Nl). Ik heb voor mijn kind gekozen. maar toch kon ik hem niet vergeten. soms bleef hij weken zomaar weg. soms zelfs maanden.maar steeds als hij terug kwam weer datzelfde heftige gevoel. als we elkaar aankijken worden we al gek. nu is mijn kleine anderhalf. \hij kijkt er niet naar om. als hij al komt vraagt hij of de kleine naae de oppas kan. onlangs ben ik er achter gekomen dat hij bij haar ook een zoon heeft. even oud!! Ik snap dat iedereen nu denkt,WAT EEN NAIEFE DOMME MEID. DAT JE DIT ACCEPTEERD! echt, ik snap dat iedereen zo denkt, maar echt, bij een ander was ik al honderd keer weggeweest. en het lukt me gewoon niet bij hem. omdat ik gewoon uit weet dat ik bij geen 1 man dat gevoel zal hebben wat ik bij hem heb. voor mij voeld hij echt als de liefde van mijn leven. Hij zegt dat het andersom ook zo is,maar dat hij door de turkse cultuur niet bij haar weg kan.(eerwraak enz). Wat moet ik doen help me!! op dit moment hou ik al 6 weken het contact af. echt, het kost me zoveel kracht want ik mis hem zo ontzettend,maar ik ga gewoon kapot aan deze relatie. maar aan de andre kant heb ik mijn zwakke momenten,dan denk ik "fuck it,een ander maakt me ook niet gelukkig dus dan maar de fijne momenten met hem". maar ja...zo kan ik natuurlijk niet doorgaan. niet voor mij niet voor mijn zoon. please geef me advies..
woensdag 25 november 2009 om 00:39
Hai Serap,
Ik wil je een compliment maken.
Heb net alle bladzijjden gelezen en vind dat je ontzettend goed terugkomt op eerdere uitbarstingen.
Je kan fel reageren, soms terecht, soms niet (in mijn ogen), maar ik heb er echt bewondering voor hoe je daarna de draad oppakt en weer ingaat op adviezen.
De sfeer is weer helemaal positief geworden en hieraan heb jij een grote bijdrage geleverd.
Je klinkt ook erg vastberaden in je besluit om vol te houden.
Dit zal vast vaak zwaar zijn als je je eenzaam voelt, maar hier moet je doorheen.
Hou vol!
Wij steunen je als je het niet ziet zitten.
Ik wil je een compliment maken.
Heb net alle bladzijjden gelezen en vind dat je ontzettend goed terugkomt op eerdere uitbarstingen.
Je kan fel reageren, soms terecht, soms niet (in mijn ogen), maar ik heb er echt bewondering voor hoe je daarna de draad oppakt en weer ingaat op adviezen.
De sfeer is weer helemaal positief geworden en hieraan heb jij een grote bijdrage geleverd.
Je klinkt ook erg vastberaden in je besluit om vol te houden.
Dit zal vast vaak zwaar zijn als je je eenzaam voelt, maar hier moet je doorheen.
Hou vol!
Wij steunen je als je het niet ziet zitten.
woensdag 25 november 2009 om 10:07
quote:serap schreef op 24 november 2009 @ 21:45:
vorige week was mijn kleine erg ziek. 40+ koorts, overgeven, diaree, hoesten ,the whole shabammm. na wat googelen blijken dit dus precies de symptonen van mexicaanse te zijn. (ben dus bij de dokter geweest zie boven maar die bevistigde alleen dat hij griep had. of het de mexicaanse was wou hij niet op ingaan)
alle symptonen op een rij denk ik dus zelf van wel. vooral het langaanhoudende hoesten want dat doet ie nu nog steeds.
en volgens mij is het zo als je het eenmaal gehad heb bouw je afweer op toch? dus om dan ook nog een vaccin te geven waarvan de korte termijn effecten wel duidelijk zijn, maar de long term dus nog niet, ik weet niet....mijn gevoel zegt niet doen...maar ja....haha..mijn gevoel is niet altijd mijn sterkste raadgever zoals jullie inmiddels weten
xxxxxxx
Huisarts kan niet altijd op basis van symptomen het onderscheid maken tussen 'gewoon' en 'Mexicaans', dat kan wel in het ziekenhuis. Maar het is nu niet meer zo belangrijk, want je zoontje is er gelukkig weer goed bovenop gekomen (behalve het hoesten).
Ik snap je overweging trouwens heel goed hoor en het is goed dat je over dit soort dingen zelf nadenkt, maar ik vind niet nodig dat moeders al te bang worden voor deze vaccinatie.
Er lopen overigens meer moeders op dit topic rond met deze vragen. Het centrale topic vind je hier.
vorige week was mijn kleine erg ziek. 40+ koorts, overgeven, diaree, hoesten ,the whole shabammm. na wat googelen blijken dit dus precies de symptonen van mexicaanse te zijn. (ben dus bij de dokter geweest zie boven maar die bevistigde alleen dat hij griep had. of het de mexicaanse was wou hij niet op ingaan)
alle symptonen op een rij denk ik dus zelf van wel. vooral het langaanhoudende hoesten want dat doet ie nu nog steeds.
en volgens mij is het zo als je het eenmaal gehad heb bouw je afweer op toch? dus om dan ook nog een vaccin te geven waarvan de korte termijn effecten wel duidelijk zijn, maar de long term dus nog niet, ik weet niet....mijn gevoel zegt niet doen...maar ja....haha..mijn gevoel is niet altijd mijn sterkste raadgever zoals jullie inmiddels weten
xxxxxxx
Huisarts kan niet altijd op basis van symptomen het onderscheid maken tussen 'gewoon' en 'Mexicaans', dat kan wel in het ziekenhuis. Maar het is nu niet meer zo belangrijk, want je zoontje is er gelukkig weer goed bovenop gekomen (behalve het hoesten).
Ik snap je overweging trouwens heel goed hoor en het is goed dat je over dit soort dingen zelf nadenkt, maar ik vind niet nodig dat moeders al te bang worden voor deze vaccinatie.
Er lopen overigens meer moeders op dit topic rond met deze vragen. Het centrale topic vind je hier.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
woensdag 25 november 2009 om 10:08
quote:geheimenaam schreef op 25 november 2009 @ 00:39:
Hai Serap,
Ik wil je een compliment maken.
Heb net alle bladzijjden gelezen en vind dat je ontzettend goed terugkomt op eerdere uitbarstingen.
Je kan fel reageren, soms terecht, soms niet (in mijn ogen), maar ik heb er echt bewondering voor hoe je daarna de draad oppakt en weer ingaat op adviezen.
De sfeer is weer helemaal positief geworden en hieraan heb jij een grote bijdrage geleverd.
Je klinkt ook erg vastberaden in je besluit om vol te houden.
Dit zal vast vaak zwaar zijn als je je eenzaam voelt, maar hier moet je doorheen.
Hou vol!
Wij steunen je als je het niet ziet zitten.En hier ben ik het heel erg mee eens! Je verdient echt een compliment!
Hai Serap,
Ik wil je een compliment maken.
Heb net alle bladzijjden gelezen en vind dat je ontzettend goed terugkomt op eerdere uitbarstingen.
Je kan fel reageren, soms terecht, soms niet (in mijn ogen), maar ik heb er echt bewondering voor hoe je daarna de draad oppakt en weer ingaat op adviezen.
De sfeer is weer helemaal positief geworden en hieraan heb jij een grote bijdrage geleverd.
Je klinkt ook erg vastberaden in je besluit om vol te houden.
Dit zal vast vaak zwaar zijn als je je eenzaam voelt, maar hier moet je doorheen.
Hou vol!
Wij steunen je als je het niet ziet zitten.En hier ben ik het heel erg mee eens! Je verdient echt een compliment!
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
woensdag 25 november 2009 om 17:37
Wat fijn dat je je werk zo leuk vindt Serap . Ook dát is een verdienste van jezelf. Je bent heel goed bezig, wat ik zo lees. Je bent echt bezig een leven op te bouwen voor jou en je zoon. Werk is daarbij een belangrijk onderdeel, want behalve dat dit het noodzakelijke brood op de plank brengt en je zoon een goed voorbeeld geeft, geeft het je hopelijk ook zelfvertrouwen, onafhankelijkheid en trots.
Goed bezig!
Verder lees ik dat je nog steeds geen contact hebt opgenomen met man. Mag ik je daar even een heel groot compliment voor geven?
Langzaam aan wordt het misschien tijd om te gaan beseffen dat het geen 'volhouden' is, maar het 'begin van je nieuwe leven'. Het is geen volhouden tot het wel weer mag, maar dit is het het begin van je nieuwe leven als zelfstandige vrouw en moeder. Ja, dat is soms verdomd zwaar en eenzaam.
Het goede nieuws? Alles ligt weer open!
JIJ hangt de slingers op in het leven van je zoon en jou. Hierbij heb je heel veel weer zelf in de hand.
Het is een kwestie van goede keuzes maken, die volhouden, leven bij de dag, het goede voorbeeld geven en steun zoeken wanneer je het moeilijk hebt.
Je bent dus ook hier hartstikke goed bezig!
Ik denk dat het belangrijk is om de scheiding tussen man als (niet-)relatiemateriaal voor jou en man als vader van jullie kind in het oog te houden.
Stel dat er een moment komt waarop man wél contact wil met jullie zoon, dan hoop ik dat jij sterk genoeg in je schoenen staat dat je dit dan zoveel mogelijk stimuleert. Het is voor kinderen hun ontwikkeling heel erg belangrijk dat ze allebei hun ouders kennen en zich geliefd voelen door beiden. Het zal behoorlijk zuur zijn voor jou en natuurlijk komt het altijd te laat, maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, geldt dan voor het vaderschap van man..
Voor je zoon hoop ik dat de tijd dat zijn vader wél in hem investeert heel snel komt. Voor jou hoop ik dat jij stevig in het leven komt en blijft te staan en dat je heel gelukkig wordt, alleen en samen met je zoon. En uiteindelijk als kers op de taart: dat er een (h)eerlijke nieuwe man in je leven komt.
Blijft doen wat je doet (werken, zorgen voor je zoon, geen contact met man, hulp zoeken wanneer je het moeilijk hebt) en het gaat allemaal helemaal goed komen. Gewoon dapper doorstappen, dat is het enige (en tevens het beste) wat je kunt doen.
Succes!
Goed bezig!
Verder lees ik dat je nog steeds geen contact hebt opgenomen met man. Mag ik je daar even een heel groot compliment voor geven?
Langzaam aan wordt het misschien tijd om te gaan beseffen dat het geen 'volhouden' is, maar het 'begin van je nieuwe leven'. Het is geen volhouden tot het wel weer mag, maar dit is het het begin van je nieuwe leven als zelfstandige vrouw en moeder. Ja, dat is soms verdomd zwaar en eenzaam.
Het goede nieuws? Alles ligt weer open!
JIJ hangt de slingers op in het leven van je zoon en jou. Hierbij heb je heel veel weer zelf in de hand.
Het is een kwestie van goede keuzes maken, die volhouden, leven bij de dag, het goede voorbeeld geven en steun zoeken wanneer je het moeilijk hebt.
Je bent dus ook hier hartstikke goed bezig!
Ik denk dat het belangrijk is om de scheiding tussen man als (niet-)relatiemateriaal voor jou en man als vader van jullie kind in het oog te houden.
Stel dat er een moment komt waarop man wél contact wil met jullie zoon, dan hoop ik dat jij sterk genoeg in je schoenen staat dat je dit dan zoveel mogelijk stimuleert. Het is voor kinderen hun ontwikkeling heel erg belangrijk dat ze allebei hun ouders kennen en zich geliefd voelen door beiden. Het zal behoorlijk zuur zijn voor jou en natuurlijk komt het altijd te laat, maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, geldt dan voor het vaderschap van man..
Voor je zoon hoop ik dat de tijd dat zijn vader wél in hem investeert heel snel komt. Voor jou hoop ik dat jij stevig in het leven komt en blijft te staan en dat je heel gelukkig wordt, alleen en samen met je zoon. En uiteindelijk als kers op de taart: dat er een (h)eerlijke nieuwe man in je leven komt.
Blijft doen wat je doet (werken, zorgen voor je zoon, geen contact met man, hulp zoeken wanneer je het moeilijk hebt) en het gaat allemaal helemaal goed komen. Gewoon dapper doorstappen, dat is het enige (en tevens het beste) wat je kunt doen.
Succes!
woensdag 25 november 2009 om 19:43
@ spinster,
bedankt weer voor je ontzettende goed verwoorde en lieve reactie. echt jij noemt gewoon dingen waar ik heel veel mee kan en waar ik over na ga denken. must be a pro...hihi.
nou het is erg onrustig in mijn hoofd vandaag, meneer belde heel onverwachts onbekend, had dus geen idee dat hij het was en nam op. Nou zit het dus zo, hij loopt dus nog steeds met mijn huissleutel rond, en er woont een bekende van mij bij hem om de hoek, dus ik had hem enige tijd geleden al gezegt, gooi die sleutel even daar in de bus dan zijn we klaar. maar ja, weken verder en dat deed meneer dus gewoon niet.
Dus dat begon steeds meer als een soort machtsspel voor mij te voelen, want hij weet, zolang ik die sleutel heb zal ze me blijven bellen om dat ding terug te brengen. = contact. toch?
daar had ik dus echt geen zin meer in dus had hem paar dagen geleden gestuurd van jongen, doe met die sleutel wat je wilt, gooi em in de sloot, steek m in je R##T, maakt mij niet uit, maar ik heb geen zin meer in contact met jou. en al helemaal niet om iets onbenulligs als een sleutel. dus doe ermee wat je wilt, zolang je er hier maar niet meer mee binnen komt.
Nou, daar belde die dus om vandaag, of hij dan toch netjes die sleutel zou komen terugbrengen. (1+1=2 van het 1 komt het ander en zo sterk dat ik hem wil zien en kan weerstaan ben ik nou ook weer niet) dus ik heb gezegt, man, ik meen het, ik wil je uit mijn leven, die sleutel steek je maar in je g#t, of bij wie dan ook in haar g#t, maar bij mij hoef je echt niet meer voor de deur te staan met dat ding. ik zeg al 6 weken dat je hem bij jou om de hoek kan droppen, en dat doe je ook niet, dus gooi hem in de sloot ofzo maar d*nder gewoon op uit mijn leven.
oh...hahah...ordinair he? hahah
toen begon hij nog iets te mompelen van heb je een andere vriend ofzo? dus daar heb ik ook maar ja op gezegt.
en vervolgens heb ik me twee uur lang ontzettend warrig maar heel sterk gevoeld. tot het moment van zwakte...... heb ik hem toch weer een sms gestuurd , gelukkig niet met ik mis je en dat soort dingen maar meer van,, je hebt 3 jaar lang mijn leven verkl**t en ik had al jaren eerder weg moeten gaan bij je.
maar wat doe ik vervolgens....sluit ik het af met de zoetsappige zin....je laatste kuss van mij en je zoon en wat je ook doet, take care
echt, ik voel me zo een soepstengel!!!! hahah.
ben ik zo sterk bezig laat ik me nog kennen ook door er zo slappe sms achteraan te gooien! weg sterke gevoel!!
nou, wou het even delen.
iemand trouwens enig idee of ik hier mijn nick nog kan veranderen? in soepstengel....
bedankt weer voor je ontzettende goed verwoorde en lieve reactie. echt jij noemt gewoon dingen waar ik heel veel mee kan en waar ik over na ga denken. must be a pro...hihi.
nou het is erg onrustig in mijn hoofd vandaag, meneer belde heel onverwachts onbekend, had dus geen idee dat hij het was en nam op. Nou zit het dus zo, hij loopt dus nog steeds met mijn huissleutel rond, en er woont een bekende van mij bij hem om de hoek, dus ik had hem enige tijd geleden al gezegt, gooi die sleutel even daar in de bus dan zijn we klaar. maar ja, weken verder en dat deed meneer dus gewoon niet.
Dus dat begon steeds meer als een soort machtsspel voor mij te voelen, want hij weet, zolang ik die sleutel heb zal ze me blijven bellen om dat ding terug te brengen. = contact. toch?
daar had ik dus echt geen zin meer in dus had hem paar dagen geleden gestuurd van jongen, doe met die sleutel wat je wilt, gooi em in de sloot, steek m in je R##T, maakt mij niet uit, maar ik heb geen zin meer in contact met jou. en al helemaal niet om iets onbenulligs als een sleutel. dus doe ermee wat je wilt, zolang je er hier maar niet meer mee binnen komt.
Nou, daar belde die dus om vandaag, of hij dan toch netjes die sleutel zou komen terugbrengen. (1+1=2 van het 1 komt het ander en zo sterk dat ik hem wil zien en kan weerstaan ben ik nou ook weer niet) dus ik heb gezegt, man, ik meen het, ik wil je uit mijn leven, die sleutel steek je maar in je g#t, of bij wie dan ook in haar g#t, maar bij mij hoef je echt niet meer voor de deur te staan met dat ding. ik zeg al 6 weken dat je hem bij jou om de hoek kan droppen, en dat doe je ook niet, dus gooi hem in de sloot ofzo maar d*nder gewoon op uit mijn leven.
oh...hahah...ordinair he? hahah
toen begon hij nog iets te mompelen van heb je een andere vriend ofzo? dus daar heb ik ook maar ja op gezegt.
en vervolgens heb ik me twee uur lang ontzettend warrig maar heel sterk gevoeld. tot het moment van zwakte...... heb ik hem toch weer een sms gestuurd , gelukkig niet met ik mis je en dat soort dingen maar meer van,, je hebt 3 jaar lang mijn leven verkl**t en ik had al jaren eerder weg moeten gaan bij je.
maar wat doe ik vervolgens....sluit ik het af met de zoetsappige zin....je laatste kuss van mij en je zoon en wat je ook doet, take care
echt, ik voel me zo een soepstengel!!!! hahah.
ben ik zo sterk bezig laat ik me nog kennen ook door er zo slappe sms achteraan te gooien! weg sterke gevoel!!
nou, wou het even delen.
iemand trouwens enig idee of ik hier mijn nick nog kan veranderen? in soepstengel....
woensdag 25 november 2009 om 20:41
Het is heel begrijpelijk dat je nog een keer 'de fout' in gaat. Maar met heel zwart wit te denken ('Nu ben ik niet meer sterk', 'Wat ben ik ook een soepstengel dat ik weer zo zoetsappig ben') help je jezelf niet.
Probeer je negatieve gedachten om te zetten naar positieve gedachten, gedachten waar je kracht uit haalt, gedachten die je moed geven, in plaats van je naar beneden halen.
Dus in plaats van bovenstaande negatieve zin, denk je nu zoiets als: 'Ik ben super sterk. Ik maak de goede keuze. Ik mag fouten maken, maar daarna raap ik mezelf weer bij elkaar en ga ik door op de goede weg. Vanaf nu sms ik niet meer, omdat ik weet dat dat me op de lange termijn sterker zal maken.'
En bij de andere zin denk je in plaats van dat negatieve nu zoiets als: 'Ik ben een mens en mensen maken fouten. Ik heb het vermogen om heel gek op iemand te zijn en dat is een goede eigenschap. Dat hij daar misbruik van maakt is zijn slechte eigenschap. Ik kom voor mezelf op en laat niet meer over me heen lopen. Ik laat mijn zoete kant dus niet meer aan mensen zien die daar niet voorzichtig mee omgaan. De zoete kant bewaar ik, maar alleen voor mensen die het verdienen, zoals mijn zoon.'
Dus: als je een nieuwe nick aan neemt wordt het niet 'Soepstengel' maar 'Soepballen'. Omdat jij de komende tijd de ballen gaat tonen (aan jezelf!) dat je een vrouw bent die met rechte rug voor zichzelf opkomt.
Probeer je negatieve gedachten om te zetten naar positieve gedachten, gedachten waar je kracht uit haalt, gedachten die je moed geven, in plaats van je naar beneden halen.
Dus in plaats van bovenstaande negatieve zin, denk je nu zoiets als: 'Ik ben super sterk. Ik maak de goede keuze. Ik mag fouten maken, maar daarna raap ik mezelf weer bij elkaar en ga ik door op de goede weg. Vanaf nu sms ik niet meer, omdat ik weet dat dat me op de lange termijn sterker zal maken.'
En bij de andere zin denk je in plaats van dat negatieve nu zoiets als: 'Ik ben een mens en mensen maken fouten. Ik heb het vermogen om heel gek op iemand te zijn en dat is een goede eigenschap. Dat hij daar misbruik van maakt is zijn slechte eigenschap. Ik kom voor mezelf op en laat niet meer over me heen lopen. Ik laat mijn zoete kant dus niet meer aan mensen zien die daar niet voorzichtig mee omgaan. De zoete kant bewaar ik, maar alleen voor mensen die het verdienen, zoals mijn zoon.'
Dus: als je een nieuwe nick aan neemt wordt het niet 'Soepstengel' maar 'Soepballen'. Omdat jij de komende tijd de ballen gaat tonen (aan jezelf!) dat je een vrouw bent die met rechte rug voor zichzelf opkomt.
woensdag 25 november 2009 om 20:50
quote:serap schreef op 25 november 2009 @ 19:43:maar wat doe ik vervolgens....sluit ik het af met de zoetsappige zin....je laatste kuss van mij en je zoon en wat je ook doet, take careEn even specifiek over het volgende: ik zou je echt adviseren om je zoon er zelf zoveel mogelijk buiten te laten. Hij mag geen inzet zijn bij problemen bij (de beëindiging van) jullie relatie.
Ik begrijp dat het verleidelijk is, en ook dat je het ergens niet meer dan terecht vindt door hoe man zich zelf opstelt, maar doe het toch alsjeblieft niet.
Voor je zoon is het namelijk niet goed om zijn vader niet te kennen. Zorg er dus voor dat jíj nooit degene wordt die een rol heeft gespeeld bij dat man geen vader voor zoon is. Laat die verantwoordelijkheid bij man.
Jouw taak als moeder is het stimuleren en faciliteren van contact van je zoon met zijn vader. Wanneer vader hier zelf geen verantwoordelijkheid voor neemt, super rot, maar laat dan enkel ZIJN superstomme keus zijn.
Zorg dat jij je zoon altijd eerlijk kan aankijken omdat JIJ hun contact geen strobreed in de weg hebt gelegen!
Houd steeds voor ogen wat op de lange termijn het beste is voor je zoon (=vader én moeder kennen) en scheidt dit van wat het beste is voor jou op de lange termijn (=geen relatie meer hebben met deze man). Gelukkig kun je stoppen met deze relatie en een leuk leven opbouwen en tóch je zoon zijn vader laten kennen (indien vader hier moeite voor doet).
Het lijkt misschien alsof dit voor jou benauwend zou zijn, maar eigenlijk is het dus heel bevrijdend: de vader van je zoon blijft hij toch wel, maar daarmee hoeft hij niet noodzakelijk jouw partner te blijven. Mooi toch?
Ik begrijp dat het verleidelijk is, en ook dat je het ergens niet meer dan terecht vindt door hoe man zich zelf opstelt, maar doe het toch alsjeblieft niet.
Voor je zoon is het namelijk niet goed om zijn vader niet te kennen. Zorg er dus voor dat jíj nooit degene wordt die een rol heeft gespeeld bij dat man geen vader voor zoon is. Laat die verantwoordelijkheid bij man.
Jouw taak als moeder is het stimuleren en faciliteren van contact van je zoon met zijn vader. Wanneer vader hier zelf geen verantwoordelijkheid voor neemt, super rot, maar laat dan enkel ZIJN superstomme keus zijn.
Zorg dat jij je zoon altijd eerlijk kan aankijken omdat JIJ hun contact geen strobreed in de weg hebt gelegen!
Houd steeds voor ogen wat op de lange termijn het beste is voor je zoon (=vader én moeder kennen) en scheidt dit van wat het beste is voor jou op de lange termijn (=geen relatie meer hebben met deze man). Gelukkig kun je stoppen met deze relatie en een leuk leven opbouwen en tóch je zoon zijn vader laten kennen (indien vader hier moeite voor doet).
Het lijkt misschien alsof dit voor jou benauwend zou zijn, maar eigenlijk is het dus heel bevrijdend: de vader van je zoon blijft hij toch wel, maar daarmee hoeft hij niet noodzakelijk jouw partner te blijven. Mooi toch?
dinsdag 1 december 2009 om 20:55
hoi hoi, ja druk met werk en wat hem betreft....we zouden vandaag 3 jaar "gegaan"zijn. dus dat is dan effe een rotdag, en effe doorbijten, maar ik ga maar gewoon vroeg naar bed en morgen nieuwe dag nieuwe kansen. het "kleine" beetje moeite wat hij gedaan heeft is inmiddels ook al opgehouden, ik hoor niks meer, dus dat sterkt mij alleen maar meer om het dit keer echt vol te houden. normaal zou ik bi geen moeite van zijn kant allang zelf weer het voortouw hebben genomen maar geen haar op mijn hoofd die daar nog aan denkt.
dus ja, het is effe doorbijten maar het komt goed. en nog thanxx voor je reactie trouwens!! xxxxxxxx
dus ja, het is effe doorbijten maar het komt goed. en nog thanxx voor je reactie trouwens!! xxxxxxxx
dinsdag 1 december 2009 om 21:40
ja d ekleine is goed haha die moet nog ve in het ritme komen van erg vroeg op staan en iets langer dan vroeger naar de creche. en op mijn beurd heb ik het daar dan weer moelijk mee hahah dus zo is het cirkeltje weer rond en hoef ik tenminste niet aan die loser te denken, want, belangrijker dingen om me druk om te maken hahah.
groetjes
groetjes
woensdag 2 december 2009 om 08:51
Serap! Je hebt een motto! Wat leuk. 'Geen soep zonder ballen'. Nou, ballen heb jij in ieder geval wel lieverd!
En leuk om te lezen dat het met je kleine goed gaat
Maareh... over een paar maanden ben je net zo'n forum-verslaafde als iedereen hier.
En leuk om te lezen dat het met je kleine goed gaat
Maareh... over een paar maanden ben je net zo'n forum-verslaafde als iedereen hier.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
