Psyche
alle pijlers
Sterrenelfje wie ben ik
vrijdag 1 januari 2010 om 09:09
Jaren van praten denken. Wil ik dit hoekje voor mijn en anderen.
Wie ben ik hoogevoelig ja dat ben ik. Dwars koppig soms. Wil het soms alleen doen en zijn. Soms wordt ik zo van mijn duizenden gedachte en gedichten. Ze spoken in mijn kop. Ik lees veel en soms dwalen gedachte verdriet zo diep. Mijn verleden was maar is toch deel van mijn. Ik vond hier mensen konden luisteren. Waar veel gesproken toch wordt. Het is nu Nieuwjaar oude is weg nu. Toch huil ik vaak om dat oude. En snap het waarom mensen sommige zo wreed zijn. Uitte doe ik via gedichten liefs. Want soms weet niet meer te zeggen. Daarom dit hoekje leren wie ik ben wat ik wil in leven. Het leven dat naar jaren ziekte hoopvol eindelijk mag volgen. Vond dit juiste plek hiervoor. Want soms denk ik zit toch wel wat raar in elkaar. Liefs anita hoop samen met anderen kan leren. Want alleen ken ik dat niet.
Wens iedereen trouwens gelukkig Nieuwjaar. Ik heet echt anita ben nu 45 en drie kids. Van 12 en 16 en 18 jaar getrouwd ook.
Gaat niet zeggen allemaal gehad heb zat zeg maar. Wil zijn wie ik nu ben iedergeval dat leren. Want voel makkelijk wegkruip soms nog. Bang van wat leven mensen tja van veel soms.
Wie ben ik hoogevoelig ja dat ben ik. Dwars koppig soms. Wil het soms alleen doen en zijn. Soms wordt ik zo van mijn duizenden gedachte en gedichten. Ze spoken in mijn kop. Ik lees veel en soms dwalen gedachte verdriet zo diep. Mijn verleden was maar is toch deel van mijn. Ik vond hier mensen konden luisteren. Waar veel gesproken toch wordt. Het is nu Nieuwjaar oude is weg nu. Toch huil ik vaak om dat oude. En snap het waarom mensen sommige zo wreed zijn. Uitte doe ik via gedichten liefs. Want soms weet niet meer te zeggen. Daarom dit hoekje leren wie ik ben wat ik wil in leven. Het leven dat naar jaren ziekte hoopvol eindelijk mag volgen. Vond dit juiste plek hiervoor. Want soms denk ik zit toch wel wat raar in elkaar. Liefs anita hoop samen met anderen kan leren. Want alleen ken ik dat niet.
Wens iedereen trouwens gelukkig Nieuwjaar. Ik heet echt anita ben nu 45 en drie kids. Van 12 en 16 en 18 jaar getrouwd ook.
Gaat niet zeggen allemaal gehad heb zat zeg maar. Wil zijn wie ik nu ben iedergeval dat leren. Want voel makkelijk wegkruip soms nog. Bang van wat leven mensen tja van veel soms.
vrijdag 1 januari 2010 om 10:16
vrijdag 1 januari 2010 om 10:19
Voor de mensen die moeite hebben met lezen, lees het rustig. Woord voor woord en dan komen de punten vanzelf!
Anita ik wil je een knuffel geven! Het is zo moeilijk als je zoveel hebt meegemaakt dat mensen je begrijpen. Ik vind het vaak ook moeilijk om me voor te stellen waar jij en jullie doorheen gaan en zijn gegaan.
Tot morgen irl!
Anita ik wil je een knuffel geven! Het is zo moeilijk als je zoveel hebt meegemaakt dat mensen je begrijpen. Ik vind het vaak ook moeilijk om me voor te stellen waar jij en jullie doorheen gaan en zijn gegaan.
Tot morgen irl!
vrijdag 1 januari 2010 om 10:24
Mayou heb mijn opa belooft te zal zijn tot ze sterf.
Mijn opa werd 105 noemde mijn ook sterrenelfje.
Ondanks pijn doe soms effe gezellig ook is.
Dan is net of ze om mijn geef.
Maar weet ook ze meer om haar zelf geef.
Zo zijn mijn broers zussen luxe en ze zijn beter dat denken ze.
Dat laten ze merken ook.
Met mijn vader tot week van sterven.
Die zei waarom hou je van ons.
Ik zei omdat liefde in je hart zit.
Dat je er niet kan slaan bij mijn.
Wel verslagen wegkruip tot een hand krijg.
Assepoester zei hij wij zijn jou niet waard.
Zei pappa dat ben je wel leer ervan als jij.
Ik vergeef jou week later na twee dagen waken stierf hij in mijn armen.
Nou weet mijn moeder harder is wordt wel harder.
Maar goed heb belooft zo ver ik kan niet mijn eigen teveel mee heb.
Met broers en zussen ik op naar dood moeder is mijn fam weg.
Dat wel heb ik besloten naar jaren proberen normaal met hun omgaan.
Niet gelukt dus.
Mijn opa werd 105 noemde mijn ook sterrenelfje.
Ondanks pijn doe soms effe gezellig ook is.
Dan is net of ze om mijn geef.
Maar weet ook ze meer om haar zelf geef.
Zo zijn mijn broers zussen luxe en ze zijn beter dat denken ze.
Dat laten ze merken ook.
Met mijn vader tot week van sterven.
Die zei waarom hou je van ons.
Ik zei omdat liefde in je hart zit.
Dat je er niet kan slaan bij mijn.
Wel verslagen wegkruip tot een hand krijg.
Assepoester zei hij wij zijn jou niet waard.
Zei pappa dat ben je wel leer ervan als jij.
Ik vergeef jou week later na twee dagen waken stierf hij in mijn armen.
Nou weet mijn moeder harder is wordt wel harder.
Maar goed heb belooft zo ver ik kan niet mijn eigen teveel mee heb.
Met broers en zussen ik op naar dood moeder is mijn fam weg.
Dat wel heb ik besloten naar jaren proberen normaal met hun omgaan.
Niet gelukt dus.
vrijdag 1 januari 2010 om 10:29
Tot morgen phoehee verheugd mijn zo op joh.
Heerlijk echt praten.
Zeer zin in.
Want door jullie kreeg ik ook moed.
Te nemen wie ik ben.
Bedankt voor lieve reactie trouwens.
Het is haar zorg ze had of abortus moeten plegen of mijn weg doen.
Ze besloot mijn te gebruiken oud zat was te werken te bedienen.
En nu heb ik mijn grenzen zijn er ben volwassen.
Blij ik leef en waardevol als iedere anderen.
Oh humor dat blijf zonder humor blijf er niets over.
Dan klaag jezelf tot leven je niet wilde maar wel krijg dan.
Heerlijk echt praten.
Zeer zin in.
Want door jullie kreeg ik ook moed.
Te nemen wie ik ben.
Bedankt voor lieve reactie trouwens.
Het is haar zorg ze had of abortus moeten plegen of mijn weg doen.
Ze besloot mijn te gebruiken oud zat was te werken te bedienen.
En nu heb ik mijn grenzen zijn er ben volwassen.
Blij ik leef en waardevol als iedere anderen.
Oh humor dat blijf zonder humor blijf er niets over.
Dan klaag jezelf tot leven je niet wilde maar wel krijg dan.
vrijdag 1 januari 2010 om 10:53
Bijzondere vrouw ben je! Zo sterk en toch zo zacht. Als ik een greintje van jouw compassie zou mogen hebben zou ik mezelf gelukkig prijzen.
Ik kan me niet goed voorstellen hoe jouw leven geweest moet zijn, denk dat weinigen dat kunnen. Maar dat je na zo'n leven er zo uit kan komen, zo positief, daar heb ik eerlijk gezegd geen woorden voor!
Ik kan me niet goed voorstellen hoe jouw leven geweest moet zijn, denk dat weinigen dat kunnen. Maar dat je na zo'n leven er zo uit kan komen, zo positief, daar heb ik eerlijk gezegd geen woorden voor!
vrijdag 1 januari 2010 om 10:57
Lieve Anita, mooi dat je hier een eigen topic hebt geopend. Jouw plek, die jij vormgeeft en waar jij zegt wat jij te zeggen hebt. En er zullen altijd mensen zijn die snel oordelen, die je niet begrijpen, dat is irl ook zo. Maar de mensen die echt begaan zijn met jou, die blijven, en die leven mee met jou.
En die zin over omkijken en rugpijn, die ga ik onthouden!
En die zin over omkijken en rugpijn, die ga ik onthouden!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 1 januari 2010 om 11:49
vrijdag 1 januari 2010 om 12:17
Joh wat ontzettend lief zeg van jullie.
Ik was erg bang ergens hoor.
Ik wil zo graag eerlijk over mijn zijn.
Niet meer verbergen bedankt vele mijn begrijpen.
Ik heb ook bewondering voor vele.
En bedenk ben niet alleen wil delen leren.
Want anders was alles voor niets.
Ik wil dat niet wil luisteren ook.
In taal zwijgen en daar zijn waar ik wat hoop moed kan geven.
Maar anderen kunnen niets zijn voor mijn verberg in soort glazenhuis.
Ik donder dat ding weg kijk pijn voel je toch.
Er wat mee doen zeg ik maar.
En weet soms makkelijk praten is je diep nog in dat riool zit.
Of zoveel moet verwerken dat je amper kan bevatten.
Ik leer van anderen hun deel van pijn ervaringen.
Dat is waarom effe eigen plek startte.
Mijn gevoelens kan verwerken opzetten.
Want de opzet zelf groeien tot iets zelf wil kan zijn.
Gen heilig en fouten maken prima leer ik van.
Bedankt echt hoor het maak mijn blij deze berichten
Ik was erg bang ergens hoor.
Ik wil zo graag eerlijk over mijn zijn.
Niet meer verbergen bedankt vele mijn begrijpen.
Ik heb ook bewondering voor vele.
En bedenk ben niet alleen wil delen leren.
Want anders was alles voor niets.
Ik wil dat niet wil luisteren ook.
In taal zwijgen en daar zijn waar ik wat hoop moed kan geven.
Maar anderen kunnen niets zijn voor mijn verberg in soort glazenhuis.
Ik donder dat ding weg kijk pijn voel je toch.
Er wat mee doen zeg ik maar.
En weet soms makkelijk praten is je diep nog in dat riool zit.
Of zoveel moet verwerken dat je amper kan bevatten.
Ik leer van anderen hun deel van pijn ervaringen.
Dat is waarom effe eigen plek startte.
Mijn gevoelens kan verwerken opzetten.
Want de opzet zelf groeien tot iets zelf wil kan zijn.
Gen heilig en fouten maken prima leer ik van.
Bedankt echt hoor het maak mijn blij deze berichten
vrijdag 1 januari 2010 om 14:58
vrijdag 1 januari 2010 om 18:17
Lieve Anita,
Voor mijn gevoel schrijf je nogal in algemeenheden doorgaans. Ik zeg er duidelijk bij dat dat mijn gevoel en mijn indruk is. Ik heb geen beeld van wat er mis is gegaan in je leven en wie je zo naar behandeld hebben.
Het gaat volgens mij om je familie, heb ik dat goed begrepen?
Ik vind het moeilijk om iets zinnigs te zeggen als ik niet weet waar je pijn zit. Begrijp je wat ik bedoel?
Als je het concreet kan maken, dus zeggen wáár je pijn zit, wát er zoveel pijn doet, dan kan ik (misschien en hopelijk) meedenken over hoe nu verder.
Of is dat je bedoeling niet?
Want dat is ook goed hoor, geen oordeel, puur benieuwd ben ik naar je drijfveren.
Wat ik zelf geleerd heb is dat ik me moet richten op wie er nu, op dit moment en de afgelopen jaren, in mijn leven zijn.
Ik richt me op de mensen waarvan ik weet dat ze me op zullen rapen als ik gevallen ben in plaats van op diegenen die me lieten struikelen in het verleden.
Mij helpt dat heel goed.
Kun jij daar ook iets mee?
Voor mijn gevoel schrijf je nogal in algemeenheden doorgaans. Ik zeg er duidelijk bij dat dat mijn gevoel en mijn indruk is. Ik heb geen beeld van wat er mis is gegaan in je leven en wie je zo naar behandeld hebben.
Het gaat volgens mij om je familie, heb ik dat goed begrepen?
Ik vind het moeilijk om iets zinnigs te zeggen als ik niet weet waar je pijn zit. Begrijp je wat ik bedoel?
Als je het concreet kan maken, dus zeggen wáár je pijn zit, wát er zoveel pijn doet, dan kan ik (misschien en hopelijk) meedenken over hoe nu verder.
Of is dat je bedoeling niet?
Want dat is ook goed hoor, geen oordeel, puur benieuwd ben ik naar je drijfveren.
Wat ik zelf geleerd heb is dat ik me moet richten op wie er nu, op dit moment en de afgelopen jaren, in mijn leven zijn.
Ik richt me op de mensen waarvan ik weet dat ze me op zullen rapen als ik gevallen ben in plaats van op diegenen die me lieten struikelen in het verleden.
Mij helpt dat heel goed.
Kun jij daar ook iets mee?
vrijdag 1 januari 2010 om 19:05
Paloma graag gedaan. Ik blijf mijn zelf. Mar zeg eerlijk was harde strijd te blijven leven.
Ben door fam mishandeld en twee ex mannen.
Nu dus al jaren niet met huidige man.
En waarom in jeugd om mijn geboorte.
Manzelle Ziekte kwam na alles bij huidige man rust vond.
In iedergeval eten drinken en dak boven mijn hooft en liefde echte.
Iemand mijn niet liet struikelen dus.
Ik heb vele mensen gekend lieverd ook zeker hoor.
Mijn leven is geen kommer kwel altijd.
Maar soms vraag ik mijn dingen af ben zo donders moe.
Wil ik rust in mijn kop denk fam laat mijn toch.
En waarom dat doen terwijl mijn man na 15 jaar ook zeg jou fam spoor niet.
Hard maar jaren best gedaan wat van te maken je krijg mes in je rug.
En joh met kinderen ken ik nu zo goede tijd al was vol armoede door mijn verleden.
Ons gezin is rijk en warm.
Ja ik merk toch nog kijk hoop heb dat kan vergeven dat we gelukkig moge zijn samen met fam.
Maar moet wakker worden nu vinden luxe en mijn zo dom schaap onderontwikkeld.
Terwijl denk nou fijn hoor jezelf zo goed vindt.
Ik vindt mijn zelf niet beste ook niet slecht als vroeger.
Ik dacht altijd moet meer doen meer werken meer geven.
Mijn lichaam gaf 7 jaar geleden moe kapot te zijn zoiets.
Ik had ook zelf gedaan gaf te weinig om mijn nu iets beter.
Maar ben soms zo snel van streek baal ook van ik wil vrede.
Maar vrede zit niet in hun te geven.
Ik weet 2 was en beelden in therapie zag flink werd geslagen.
Wist gelijk waar littekens waren.
Angst voor water mijn moeder had spel hoe lang mijn hooft onder water houden.
Tot bewusteloos was mijn ex man deed zelfde spel.
Tot zwager werd toen mijn veilig oplaten sluiten inrichting.
En had hulpverlener mijn geloofde ik was zeer mensen schuw.
Het koste jaren voor ik mensen kans gaf nu peil ik uit.
Je kom niet snel in mijn buurt zeg maar.
Niet eerlijk maar vijf jaar huwelijk botbreuken 7 kids verloren was zat. Dan trouw iemand teveel drink 3 jaar huwelijk ben weg gelopen drank maak veel kapot kort gezegd.
Later mijn man nu 13 jaar getrouwd met eindelijk normaal iemand.
Dus dat mijn verleden in kort geweest maar betaal zware tol hoor.
Maar ben dankbaar voor ik nu heb hoor niets zielig aan dus.
Ik vier sinds kort verjaardag weet nog volle vuilniszak kreeg op mijn verjaardag met vuil net ik was zei ze.
Kreeg piano ik was zo dol op muziek
Was al wat ouder was zo blij stond daar ik dacht nu ben ik gewenst.
En volgende dag nichtje kreeg want was grapje moest voelen hun niets ik was
Dit is niet om medelijden te wekken.
Ik leef ondanks alles en wil dat ook.
Maar soms ben ik zo moe zo moe snap je.
Ik moet leren weten wie ik ben leefde altijd voor anderen immers.
Bedankt lieve berichten wil graag delen en leren.
Maar vraag mijn nooit hard te zijn dat lukt niet
Liefs anita iedereen
Ben door fam mishandeld en twee ex mannen.
Nu dus al jaren niet met huidige man.
En waarom in jeugd om mijn geboorte.
Manzelle Ziekte kwam na alles bij huidige man rust vond.
In iedergeval eten drinken en dak boven mijn hooft en liefde echte.
Iemand mijn niet liet struikelen dus.
Ik heb vele mensen gekend lieverd ook zeker hoor.
Mijn leven is geen kommer kwel altijd.
Maar soms vraag ik mijn dingen af ben zo donders moe.
Wil ik rust in mijn kop denk fam laat mijn toch.
En waarom dat doen terwijl mijn man na 15 jaar ook zeg jou fam spoor niet.
Hard maar jaren best gedaan wat van te maken je krijg mes in je rug.
En joh met kinderen ken ik nu zo goede tijd al was vol armoede door mijn verleden.
Ons gezin is rijk en warm.
Ja ik merk toch nog kijk hoop heb dat kan vergeven dat we gelukkig moge zijn samen met fam.
Maar moet wakker worden nu vinden luxe en mijn zo dom schaap onderontwikkeld.
Terwijl denk nou fijn hoor jezelf zo goed vindt.
Ik vindt mijn zelf niet beste ook niet slecht als vroeger.
Ik dacht altijd moet meer doen meer werken meer geven.
Mijn lichaam gaf 7 jaar geleden moe kapot te zijn zoiets.
Ik had ook zelf gedaan gaf te weinig om mijn nu iets beter.
Maar ben soms zo snel van streek baal ook van ik wil vrede.
Maar vrede zit niet in hun te geven.
Ik weet 2 was en beelden in therapie zag flink werd geslagen.
Wist gelijk waar littekens waren.
Angst voor water mijn moeder had spel hoe lang mijn hooft onder water houden.
Tot bewusteloos was mijn ex man deed zelfde spel.
Tot zwager werd toen mijn veilig oplaten sluiten inrichting.
En had hulpverlener mijn geloofde ik was zeer mensen schuw.
Het koste jaren voor ik mensen kans gaf nu peil ik uit.
Je kom niet snel in mijn buurt zeg maar.
Niet eerlijk maar vijf jaar huwelijk botbreuken 7 kids verloren was zat. Dan trouw iemand teveel drink 3 jaar huwelijk ben weg gelopen drank maak veel kapot kort gezegd.
Later mijn man nu 13 jaar getrouwd met eindelijk normaal iemand.
Dus dat mijn verleden in kort geweest maar betaal zware tol hoor.
Maar ben dankbaar voor ik nu heb hoor niets zielig aan dus.
Ik vier sinds kort verjaardag weet nog volle vuilniszak kreeg op mijn verjaardag met vuil net ik was zei ze.
Kreeg piano ik was zo dol op muziek
Was al wat ouder was zo blij stond daar ik dacht nu ben ik gewenst.
En volgende dag nichtje kreeg want was grapje moest voelen hun niets ik was
Dit is niet om medelijden te wekken.
Ik leef ondanks alles en wil dat ook.
Maar soms ben ik zo moe zo moe snap je.
Ik moet leren weten wie ik ben leefde altijd voor anderen immers.
Bedankt lieve berichten wil graag delen en leren.
Maar vraag mijn nooit hard te zijn dat lukt niet
Liefs anita iedereen
vrijdag 1 januari 2010 om 19:10
Ik snap helemaal dat je soms zo moe bent van alles, Anita.
Het is hard werken, als je inderdaad niet meer wilt omkijken naar degenen die jou zo lieten struikelen, en wél wilt (gaan) vertrouwen op degenen die nu in jouw leven voorkomen.
Soms moet je wel even omkijken omdat het verleden je even inhaalt, maar blijven omkijken werkt niet, en dat doe jij ook niet.
Trouwens erg mooi gezegd, Leo.
Het is hard werken, als je inderdaad niet meer wilt omkijken naar degenen die jou zo lieten struikelen, en wél wilt (gaan) vertrouwen op degenen die nu in jouw leven voorkomen.
Soms moet je wel even omkijken omdat het verleden je even inhaalt, maar blijven omkijken werkt niet, en dat doe jij ook niet.
Trouwens erg mooi gezegd, Leo.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 1 januari 2010 om 19:13
Anita, goed om te lezen dat je nu veilig bent. Je hebt veel meegemaakt, het is niet gek dat je soms terugkijkt en huilt om wat geweest is. Jouw huidige man is gelukkig goed voor je, maar je hebt een moeilijk en heel verdrietig verleden. Vind jezelf alsjeblieft niet raar omdat je soms verdrietig bent.
Ik wens jou een heel goed 2010 toe, vol liefde.
Ik wens jou een heel goed 2010 toe, vol liefde.
vrijdag 1 januari 2010 om 20:12
