Relaties
alle pijlers
wat te doen
maandag 11 januari 2010 om 12:37
Graag zou ik jullie raad cq advies willen wat te doen.
Het probleem is dat er onlangs bij mij het begin stadium van Hodgkin is geconstateerd en dat ik een zeer onzekere tijd tegemoet ga in van wat er allemaal komen gaat.
Nu heb ik sinds enkele weken een vriendin waar het goed mee klikt en hebben het samen erg goed.
Tot zover geen probleem zou je zeggen, maar toch.. De laatste dagen heb ik veel nagedacht over deze relatie, zeker het nu nog zeer pril is. Eigenlijk kom ik voor mezelf tot de conclusie dat het niet eerlijk is om haar hier nu in mee te slepen. Mede daar ik al niet een emotioneel typ ben en ik weet dat ik straks nog meer in mezelf gekeerd ga worden als in emoties tonen etc.
Wat zouden jullie willen hebben in zo'n situatie en zouden jullie het waarderen als iemand eerlijk is en de relatie verbreekt? Het is nl niet de meest beste start van een relatie en ja als je hier samen doorkomt kan het alleen maar beter worden. Maar het blijft knagen aan mijn geweten.
Het probleem is dat er onlangs bij mij het begin stadium van Hodgkin is geconstateerd en dat ik een zeer onzekere tijd tegemoet ga in van wat er allemaal komen gaat.
Nu heb ik sinds enkele weken een vriendin waar het goed mee klikt en hebben het samen erg goed.
Tot zover geen probleem zou je zeggen, maar toch.. De laatste dagen heb ik veel nagedacht over deze relatie, zeker het nu nog zeer pril is. Eigenlijk kom ik voor mezelf tot de conclusie dat het niet eerlijk is om haar hier nu in mee te slepen. Mede daar ik al niet een emotioneel typ ben en ik weet dat ik straks nog meer in mezelf gekeerd ga worden als in emoties tonen etc.
Wat zouden jullie willen hebben in zo'n situatie en zouden jullie het waarderen als iemand eerlijk is en de relatie verbreekt? Het is nl niet de meest beste start van een relatie en ja als je hier samen doorkomt kan het alleen maar beter worden. Maar het blijft knagen aan mijn geweten.
maandag 11 januari 2010 om 12:41
Je schrijft dat je in het begin stadium van Hodgkin zit, maar dit is o.h.a. goed behandelbaar, wat zijn jouw vooruitzichten?
Leg het haar eens voor, zij kijkt er mogelijk heel anders tegenaan.
Als ze echt van je houdt zal ze je willen steunen en met je door gaan, nu is een paar weken nog heel pril maar je weet het nooit.
Sterkte in ieder geval.
Leg het haar eens voor, zij kijkt er mogelijk heel anders tegenaan.
Als ze echt van je houdt zal ze je willen steunen en met je door gaan, nu is een paar weken nog heel pril maar je weet het nooit.
Sterkte in ieder geval.
maandag 11 januari 2010 om 12:46
Wat een naar nieuws....
Heb je je vriendin verteld dat je deze diagnose hebt gekregen? Dat is wel belangrijk.
Als ik net een nieuwe relatie zou hebben en mijn vriend zou me dit vertellen zou ik zelf de keuze willen hebben. Jij zegt dat het heel goed gaat tussen jullie, dus ik ga er vanuit dat je je relatie niet had verbroken als je dit nieuws niet had gehad.
Ik zou een gesprek met je vriendin aangaan en haar uitleggen wat haar (misschien) te wachten staat. En ik zou heel duidelijk maken dat ik niet zou willen dat mijn partner bij me blijft uit medelijden maar alleen uit liefde.
Heel veel sterkte!
Heb je je vriendin verteld dat je deze diagnose hebt gekregen? Dat is wel belangrijk.
Als ik net een nieuwe relatie zou hebben en mijn vriend zou me dit vertellen zou ik zelf de keuze willen hebben. Jij zegt dat het heel goed gaat tussen jullie, dus ik ga er vanuit dat je je relatie niet had verbroken als je dit nieuws niet had gehad.
Ik zou een gesprek met je vriendin aangaan en haar uitleggen wat haar (misschien) te wachten staat. En ik zou heel duidelijk maken dat ik niet zou willen dat mijn partner bij me blijft uit medelijden maar alleen uit liefde.
Heel veel sterkte!
maandag 11 januari 2010 om 12:47
Ik zou zo open mogelijk tegen haar zijn. En laat haar kijken of ze ermee kan omgaan. Praat er met haar over. Of ze je wil en kan steunen in deze nare periode.
Het is een vrouw die zelf die beslissing kan maken of ze dat wil of niet.
Als jij het zou verbreken en zij zou graag ook bij je willen zijn in "slechte tijden" , dan ontneem je zomaar iemand haar liefde, en jezelf ook.
Ik ken iemand die Hodgkin had maar het verloop is toch heel wisselend bij patienten?
Sterkte, en probeer er samen uit te komen.
Het is een vrouw die zelf die beslissing kan maken of ze dat wil of niet.
Als jij het zou verbreken en zij zou graag ook bij je willen zijn in "slechte tijden" , dan ontneem je zomaar iemand haar liefde, en jezelf ook.
Ik ken iemand die Hodgkin had maar het verloop is toch heel wisselend bij patienten?
Sterkte, en probeer er samen uit te komen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 11 januari 2010 om 12:48
quote:nlies schreef op 11 januari 2010 @ 12:44:
Zou het wel waarderen dat iemand eerlijk is, niet dat hij me de kans ontneemt zelf (mee) te beslissen over de toekomst.
eens.
De enige juiste en eerlijke reden om het te verbreken is omdat jij dat wilt, niet om haar te beschermen... ze vast in staat zijn prima voor zich zelf te zorgen en haar eigen weloverwogen beslissingen te nemen...
Sterkte met je behandelingen.
Zou het wel waarderen dat iemand eerlijk is, niet dat hij me de kans ontneemt zelf (mee) te beslissen over de toekomst.
eens.
De enige juiste en eerlijke reden om het te verbreken is omdat jij dat wilt, niet om haar te beschermen... ze vast in staat zijn prima voor zich zelf te zorgen en haar eigen weloverwogen beslissingen te nemen...
Sterkte met je behandelingen.
maandag 11 januari 2010 om 13:09
Hoi Arj, mijn partner en ik waren 7 maanden samen toen bij hem Hogdkin werd geconstateerd. Mijn "moeder" heeft me gevraagd wat ik wilde, of ik wel door wilde gaan met deze relatie. Voor mij was stoppen geen optie, ik had voor de man gekozen, ziek of niet, ik hield van hem. Nu zijn we tien jaar verder, hij is genezen verklaard voor zover dat gebeurt bij Hodgkin (d.w.z. er blijft een jaarlijkse controle) en ik heb er nooit spijt van gehad. Ik vind dat je je vriendin in ieder geval zelf de keuze moet laten of ze wel of niet met je verder wil. In jouw geval ligt het natuurlijk wel iets anders omdat jullie relatie veel priller is maar ik weet dat wanneer de diagnose in een eerder stadium in onze relatie was vastgesteld ik ook voor hem had gekozen. Ik wens je veel sterkte de komende periode.
maandag 11 januari 2010 om 13:12
Dank voor jullie reacties.
In welk stadium ik zit? In het echte begin stadium, dus staat nog veel te komen ben ik bang voor. Ja, het is goed te behandelen, het enige nadeel is ook dat ik een cyste in mijn schildklier heb die er ook uit moet.
Maar idd zoals jullie schrijven wil ik haar de keuze geven, ze weet het al. Heb haar direct dezelfde dag vertelt wat de diagnose was. Ik ga haar de keuze geven, of ze dit aan kan. Dat kan je nooit voor een ander bepalen, maar hoop dat jullie snappen dat ik met mijn eigen gevoel aan het vechten ben: van eerlijk of niet haar hier in mee te slepen.
Thanks
In welk stadium ik zit? In het echte begin stadium, dus staat nog veel te komen ben ik bang voor. Ja, het is goed te behandelen, het enige nadeel is ook dat ik een cyste in mijn schildklier heb die er ook uit moet.
Maar idd zoals jullie schrijven wil ik haar de keuze geven, ze weet het al. Heb haar direct dezelfde dag vertelt wat de diagnose was. Ik ga haar de keuze geven, of ze dit aan kan. Dat kan je nooit voor een ander bepalen, maar hoop dat jullie snappen dat ik met mijn eigen gevoel aan het vechten ben: van eerlijk of niet haar hier in mee te slepen.
Thanks
maandag 11 januari 2010 om 13:17
Ik denk dat ik snap wat je bedoelt. Maar als je al 10 jaar samen bent laat je ook over het algemeen iemand inde steek.
Je onzekerheid is zeker realistisch nu jullie relatie nog maar zo pril is. Maar als ze voor je kiest, is het omdat ze van je houdt. En daar moet je op vertrouwen. En dan ook dat schuldgevoel van je af zetten. Je hebt even belangrijkere dingen om je op te focussen. En hopelijk samen met haar dat jullie eruit komen.
Tuurlijk is het niet makkelijk. Maar goed dat je zo open bent. En wantrouw haar oprechtheid niet, als ze voor je wilt gaan moet je haar vertrouwen. Meer kan je nu ook even niet doen.
Je onzekerheid is zeker realistisch nu jullie relatie nog maar zo pril is. Maar als ze voor je kiest, is het omdat ze van je houdt. En daar moet je op vertrouwen. En dan ook dat schuldgevoel van je af zetten. Je hebt even belangrijkere dingen om je op te focussen. En hopelijk samen met haar dat jullie eruit komen.
Tuurlijk is het niet makkelijk. Maar goed dat je zo open bent. En wantrouw haar oprechtheid niet, als ze voor je wilt gaan moet je haar vertrouwen. Meer kan je nu ook even niet doen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 11 januari 2010 om 14:09
quote:arj schreef op 11 januari 2010 @ 13:12:
Dank voor jullie reacties.
In welk stadium ik zit? In het echte begin stadium, dus staat nog veel te komen ben ik bang voor. Ja, het is goed te behandelen, het enige nadeel is ook dat ik een cyste in mijn schildklier heb die er ook uit moet.
Maar idd zoals jullie schrijven wil ik haar de keuze geven, ze weet het al. Heb haar direct dezelfde dag vertelt wat de diagnose was. Ik ga haar de keuze geven, of ze dit aan kan. Dat kan je nooit voor een ander bepalen, maar hoop dat jullie snappen dat ik met mijn eigen gevoel aan het vechten ben: van eerlijk of niet haar hier in mee te slepen.
Thanks
Ze weet het toch al. Ik zou denk ik beledigd zijn als mijn partner ziek wordt en vraagt of ik nog steeds met hem wil zijn en of ik dit wel aan kan.... en dat hij me dan een keuze geeft om er mee op te houden. Je hebt elke dag een keuze om door te gaan of niet...
Ik zou er niet te veel gewicht aan hangen jullie zijn samen en jij hebt nu een pittige periode voor de boeg... so be it...
Je kunt m.i. wel bespreken wat het voor haar betekent en wat het met haar doet.
Dank voor jullie reacties.
In welk stadium ik zit? In het echte begin stadium, dus staat nog veel te komen ben ik bang voor. Ja, het is goed te behandelen, het enige nadeel is ook dat ik een cyste in mijn schildklier heb die er ook uit moet.
Maar idd zoals jullie schrijven wil ik haar de keuze geven, ze weet het al. Heb haar direct dezelfde dag vertelt wat de diagnose was. Ik ga haar de keuze geven, of ze dit aan kan. Dat kan je nooit voor een ander bepalen, maar hoop dat jullie snappen dat ik met mijn eigen gevoel aan het vechten ben: van eerlijk of niet haar hier in mee te slepen.
Thanks
Ze weet het toch al. Ik zou denk ik beledigd zijn als mijn partner ziek wordt en vraagt of ik nog steeds met hem wil zijn en of ik dit wel aan kan.... en dat hij me dan een keuze geeft om er mee op te houden. Je hebt elke dag een keuze om door te gaan of niet...
Ik zou er niet te veel gewicht aan hangen jullie zijn samen en jij hebt nu een pittige periode voor de boeg... so be it...
Je kunt m.i. wel bespreken wat het voor haar betekent en wat het met haar doet.
maandag 11 januari 2010 om 14:19
maandag 11 januari 2010 om 14:31
Ik zou het waarderen wanneer het eerlijk tegen mij verteld zou worden als vriendin zijnde. Mocht ze het niet zien zitten kan ze die keuze zelf maken, het is niet eerlijk wanneer jij die voor haar gaat maken.
Mocht ze er voor kiezen dat ze het niet ziet zitten is dat natuurlijk heel verdrietig voor jou. Maar anderzijds kun je maar beter gelijk weten waar je aan toe bent zodat je je volledig kunt richten op je herstel.
Mocht ik in de situatie zitten had ik er ook voor gekozen om bij je te blijven!
Mocht ze er voor kiezen dat ze het niet ziet zitten is dat natuurlijk heel verdrietig voor jou. Maar anderzijds kun je maar beter gelijk weten waar je aan toe bent zodat je je volledig kunt richten op je herstel.
Mocht ik in de situatie zitten had ik er ook voor gekozen om bij je te blijven!
maandag 11 januari 2010 om 14:52
Heel veel sterkte.
In je OP klinkt door dat je bang bent voor de pijn die het je zal doen als je vriendin de relatie verbreekt. Als je het zelf doet 'voelt' het minder kwetsbaar. En dan nu de grote 'maar': als ze echt van je houdt, en andersom natuurlijk, en ze kan en er wil er mee leven dan kun je er ook een gouden partner aan overhouden. En niet vertellen is geen optie, ooit komt ze er achter en dat is een enorme vertrouwensbreuk.
Dus, billen bloot en voor de draad ermee. Er is een kans dat ze niet met je verder wil, maar dat kun je niet vroeg genoeg weten.
In je OP klinkt door dat je bang bent voor de pijn die het je zal doen als je vriendin de relatie verbreekt. Als je het zelf doet 'voelt' het minder kwetsbaar. En dan nu de grote 'maar': als ze echt van je houdt, en andersom natuurlijk, en ze kan en er wil er mee leven dan kun je er ook een gouden partner aan overhouden. En niet vertellen is geen optie, ooit komt ze er achter en dat is een enorme vertrouwensbreuk.
Dus, billen bloot en voor de draad ermee. Er is een kans dat ze niet met je verder wil, maar dat kun je niet vroeg genoeg weten.
maandag 11 januari 2010 om 22:53
Net thuis gekomen. Heb mijn inmiddels dus ex, zelf de keuze gelaten. Na veel gepraat te hebben vanavond is ze tot de conclusie gekomen dat ze het niet zou kunnen op dit moment. Dus einde relatie. Ze wist al wat de diagnose was, dat had ik haar direct al verteld, ze heeft er ook al even over nagedacht. Ik kan niet anders dan haar keuze respecteren, wat ik overigens ook doe.
Wel bedankt voor jullie reacties.
Wel bedankt voor jullie reacties.
dinsdag 12 januari 2010 om 00:12
Me even in je vriendin verplaatsend, kan ik me voorstellen dat t een moeilijke beslissing was, ook voor haar.
Met zo'n prille relatie verwacht je rozegeur en maneschijn, niet altijd reeel,maar je wilt de liedjes en romans best geloven in die tijd.Hoewel een ziekte best romantisch gemaakt kan worden in boeken, werkelijkheid is anders.
Sterkte en steun en hoop gewenst
Met zo'n prille relatie verwacht je rozegeur en maneschijn, niet altijd reeel,maar je wilt de liedjes en romans best geloven in die tijd.Hoewel een ziekte best romantisch gemaakt kan worden in boeken, werkelijkheid is anders.
Sterkte en steun en hoop gewenst
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
