
Sterrenelfje wie ben ik
vrijdag 1 januari 2010 om 09:09
Jaren van praten denken. Wil ik dit hoekje voor mijn en anderen.
Wie ben ik hoogevoelig ja dat ben ik. Dwars koppig soms. Wil het soms alleen doen en zijn. Soms wordt ik zo van mijn duizenden gedachte en gedichten. Ze spoken in mijn kop. Ik lees veel en soms dwalen gedachte verdriet zo diep. Mijn verleden was maar is toch deel van mijn. Ik vond hier mensen konden luisteren. Waar veel gesproken toch wordt. Het is nu Nieuwjaar oude is weg nu. Toch huil ik vaak om dat oude. En snap het waarom mensen sommige zo wreed zijn. Uitte doe ik via gedichten liefs. Want soms weet niet meer te zeggen. Daarom dit hoekje leren wie ik ben wat ik wil in leven. Het leven dat naar jaren ziekte hoopvol eindelijk mag volgen. Vond dit juiste plek hiervoor. Want soms denk ik zit toch wel wat raar in elkaar. Liefs anita hoop samen met anderen kan leren. Want alleen ken ik dat niet.
Wens iedereen trouwens gelukkig Nieuwjaar. Ik heet echt anita ben nu 45 en drie kids. Van 12 en 16 en 18 jaar getrouwd ook.
Gaat niet zeggen allemaal gehad heb zat zeg maar. Wil zijn wie ik nu ben iedergeval dat leren. Want voel makkelijk wegkruip soms nog. Bang van wat leven mensen tja van veel soms.
Wie ben ik hoogevoelig ja dat ben ik. Dwars koppig soms. Wil het soms alleen doen en zijn. Soms wordt ik zo van mijn duizenden gedachte en gedichten. Ze spoken in mijn kop. Ik lees veel en soms dwalen gedachte verdriet zo diep. Mijn verleden was maar is toch deel van mijn. Ik vond hier mensen konden luisteren. Waar veel gesproken toch wordt. Het is nu Nieuwjaar oude is weg nu. Toch huil ik vaak om dat oude. En snap het waarom mensen sommige zo wreed zijn. Uitte doe ik via gedichten liefs. Want soms weet niet meer te zeggen. Daarom dit hoekje leren wie ik ben wat ik wil in leven. Het leven dat naar jaren ziekte hoopvol eindelijk mag volgen. Vond dit juiste plek hiervoor. Want soms denk ik zit toch wel wat raar in elkaar. Liefs anita hoop samen met anderen kan leren. Want alleen ken ik dat niet.
Wens iedereen trouwens gelukkig Nieuwjaar. Ik heet echt anita ben nu 45 en drie kids. Van 12 en 16 en 18 jaar getrouwd ook.
Gaat niet zeggen allemaal gehad heb zat zeg maar. Wil zijn wie ik nu ben iedergeval dat leren. Want voel makkelijk wegkruip soms nog. Bang van wat leven mensen tja van veel soms.
dinsdag 2 februari 2010 om 13:20
Kan niet anders elynn zou ook soms wat nuchter willen zijn. Wat kalmer gemoedelijk ben ik. Maar dwars koppig ik zeg altijd red best. Maar soms wil ik ook gered worden. Klink nu zo zielig bedoeld ik niet. Maar sterk zijn en steeds door alle pijn slepen. Tja houdt soms ook op gewoon.
Door beroerte kan het gewoon regels zinsbouw zo raar staan.
Ik let erop maar echt goed kom dat niet gewoon.
Ach vindt zelf niet zo erg praten kan ik goed.
En blij ook met robo en anderen lieverd fijn heb kunnen praten.
Vaak denken ze zielig vogeltje dat ik ben.
Nou nee gewond dat wel maar wie niet he.
Elk mens heb wonden en soms verzorgd ik dat slecht.
Dat gaat maar door dan terwijl elk mens rust nodig heb.
Ik ken zoveel goed joh ook deze niet meer moge zijn.
Deze week drie lieverd verloren aan kanker die ziekte haat ik echt. Maar ze leven in mijn hart ziel vort. Ze zijn de kern van mijn leren ontplooien. Ik zal nooit grimmig mens zijn ik heb vak ook lol humor. Want nee bitter ben ik niet wat was dat was. En ja soms erg moe ben tegen beperkingen aan loop. Dan loop ik vast en teveel moet verkroppen. Maar denk ook veel wat goed gaat heb drie lieverds van kinderen. En heb veel plezier met hun ook zorgen en fijn dwars ze zijn. Mooi dat hoor erbij hun ontwikkeling. Heb redelijk streng duidelijk. Maar gelukkig schuil er een kind in mijn dus snap het wel. Bedankt samsam blijf schrijven ik weet soms moeilijk te lezen. En blijf mijn gedichten neerzetten. Want daar hou ik van dat is mijn ziel die spreek. wie ik werkelijk ben. Vindt lieve berichten bedankt dat breng ook moed in mijn hart. Want leven is soms kpmmer en kwel maar bekommert je om anderen en wordt geen kwelgeest over wat je niet kan zijn. Doe wat je mogelijk kan worden zo denk ik maar Want we zijn niet alleen op de wereld soms gevoel maar goed kijk. Is er genoeg ruimte liefde rond ons
Door beroerte kan het gewoon regels zinsbouw zo raar staan.
Ik let erop maar echt goed kom dat niet gewoon.
Ach vindt zelf niet zo erg praten kan ik goed.
En blij ook met robo en anderen lieverd fijn heb kunnen praten.
Vaak denken ze zielig vogeltje dat ik ben.
Nou nee gewond dat wel maar wie niet he.
Elk mens heb wonden en soms verzorgd ik dat slecht.
Dat gaat maar door dan terwijl elk mens rust nodig heb.
Ik ken zoveel goed joh ook deze niet meer moge zijn.
Deze week drie lieverd verloren aan kanker die ziekte haat ik echt. Maar ze leven in mijn hart ziel vort. Ze zijn de kern van mijn leren ontplooien. Ik zal nooit grimmig mens zijn ik heb vak ook lol humor. Want nee bitter ben ik niet wat was dat was. En ja soms erg moe ben tegen beperkingen aan loop. Dan loop ik vast en teveel moet verkroppen. Maar denk ook veel wat goed gaat heb drie lieverds van kinderen. En heb veel plezier met hun ook zorgen en fijn dwars ze zijn. Mooi dat hoor erbij hun ontwikkeling. Heb redelijk streng duidelijk. Maar gelukkig schuil er een kind in mijn dus snap het wel. Bedankt samsam blijf schrijven ik weet soms moeilijk te lezen. En blijf mijn gedichten neerzetten. Want daar hou ik van dat is mijn ziel die spreek. wie ik werkelijk ben. Vindt lieve berichten bedankt dat breng ook moed in mijn hart. Want leven is soms kpmmer en kwel maar bekommert je om anderen en wordt geen kwelgeest over wat je niet kan zijn. Doe wat je mogelijk kan worden zo denk ik maar Want we zijn niet alleen op de wereld soms gevoel maar goed kijk. Is er genoeg ruimte liefde rond ons
dinsdag 2 februari 2010 om 13:24
Het is niet wat we moeten zijn.
Het is niet wat je hadden moge zijn.
Het is niet we de beste moeten zijn.
Het is niet alles zwart of wit.
Het is niet ergernis in groen en geel.
Het is niet te zijn en te bereiken.
Het is gevoel een duidelijk doel.
Het is niet te verwoorden.
Het is zonder druk op pijn.
Weet je wat is onvoorwaardelijk te zijn
Dan weet je niets dan puur jezelf mag zijn.
Het is niet wat je hadden moge zijn.
Het is niet we de beste moeten zijn.
Het is niet alles zwart of wit.
Het is niet ergernis in groen en geel.
Het is niet te zijn en te bereiken.
Het is gevoel een duidelijk doel.
Het is niet te verwoorden.
Het is zonder druk op pijn.
Weet je wat is onvoorwaardelijk te zijn
Dan weet je niets dan puur jezelf mag zijn.
donderdag 4 februari 2010 om 19:56
Ontslag genomen.
Ben zo tijd vernedert door werk.
Zo laten gebruiken maar nu punt er achter.
Ik heb ook rechten ben geen grof vuil.
Ben zo boos ook op mijn zelf.
Het lijkt nog steeds geen moer om mijn geef.
En alles doe iedereen naar zin te maken.
Net gek dus alles met mate.
Ben zo moe en leeg ik voel weer weg kruip voor mensen weer.
En wil ik niet maar ben de opdonders zo beu
Ben zo tijd vernedert door werk.
Zo laten gebruiken maar nu punt er achter.
Ik heb ook rechten ben geen grof vuil.
Ben zo boos ook op mijn zelf.
Het lijkt nog steeds geen moer om mijn geef.
En alles doe iedereen naar zin te maken.
Net gek dus alles met mate.
Ben zo moe en leeg ik voel weer weg kruip voor mensen weer.
En wil ik niet maar ben de opdonders zo beu
donderdag 4 februari 2010 om 20:13
zaterdag 6 februari 2010 om 08:25
Het is zo gevecht klink hard soms was liefs dood niet met zelfmoord in hooft loop.
Maar de rust gewoon niet de druk steeds van hier.
Met veel spreken met werk opgelost.
Op bedrijf ik schoonmaak behoorlijk boos ondanks wel gebelt bedreigd werd door collega.
Er werd verwacht bleef mee werken.
En dag later bedrijf kwam werd flink gesteund en schoonmaak bedrijf ingehuurd door dit bedrijf duidelijk gezegd deze persoon weg moest.
Later dacht ik ook ja is ook bedrijf belang straks doe ze met anderen ook.
En ik ben verantwoordelijk om door te geven.
Nou gelukkig die middag in stad met dochter bijgekomen effe ergens eten drinken.
En die ochtend niet gewerkt wel veel gesproken.
Tja was verbaasd want merk duidelijk hoe geliefd ik ben zovele personen voor mijn opkwamen ineens.
Best verbaasd zelf baas bedrijf open eerlijk mens. Dat goed kon luisteren duidelijk en reageren.
En mensen op werkvloer nou maandag anderen collega dus gaat positief tegen aan.
Want ben geen wegloper maar zo werk dus echt niet
Man was mee was ook geschrokken van alles en ook boos ik was enkel vol verdriet.
Tja dat kan ik niet snap niet mensen met geweld denken hun zin door te drijven.
Ach ze plek zelf de wrange vruchten van.
Maar is toch raar gevoel je niet vellig voel op je werk toen.
En vond leiding van schoonmaak bedrijf niet goed had geageerd.
Maar goed vond uitzendbureau ook waar ten eerste voor werk. En heb mijn ook goed geholpen gesteund
Tja gaat van uit iedereen hier van geleerd heb ik ook was zware ochtend dat wel. Maar goed loslaten weet wel veel verdriet van vroeger naar boven kwam ineens. Zal gewoon zijn en goed zijn dit ook weer als leerstof mee te nemen he.
Bedankt elmervrouw kan toch mijn eigen niet weg doen voor steeds onrecht. Keer kom de rust ik moet daar in blijven geloven. Anders gaat licht uit mijn hart dan kan toch niet. Leven is toch waard voor lieve mensen goede als jou bijvoorbeeld Al is ons hart wat grijs en wat vol tranen. Dan moeten toch niet opgeven voor deze onze liefde waard zijn he. Dat kan toch niet moge toch huilen en blijven hopen geloven moed hebben juiste terecht kom toch he. Anders zou mijn leven alles ervaren heb voor niets zijn. Dan was ik niets in geheel dat wil ik niet. Niet belangrijkste wil zijn gewoon wat rust geluk. En deze mijn licht mijn gevoelens het licht deel van mijn hart voor kan zijn. Dat is voor mijn doel van leven weet je. Iedereen heb warmte nodig liefs elmervrouw bedankt je lieve woorden. Gun jou zo goede toe en weet zeker dat komt. Al geloof jij dat niet dan geloof ik wel voor jou. En de dag komt zal zo blij zijn weet je zo blij voor jou. Opgeven nee dat nooit voor iemand zelf voor mijn eigen verdriet vrees niet..
Maar de rust gewoon niet de druk steeds van hier.
Met veel spreken met werk opgelost.
Op bedrijf ik schoonmaak behoorlijk boos ondanks wel gebelt bedreigd werd door collega.
Er werd verwacht bleef mee werken.
En dag later bedrijf kwam werd flink gesteund en schoonmaak bedrijf ingehuurd door dit bedrijf duidelijk gezegd deze persoon weg moest.
Later dacht ik ook ja is ook bedrijf belang straks doe ze met anderen ook.
En ik ben verantwoordelijk om door te geven.
Nou gelukkig die middag in stad met dochter bijgekomen effe ergens eten drinken.
En die ochtend niet gewerkt wel veel gesproken.
Tja was verbaasd want merk duidelijk hoe geliefd ik ben zovele personen voor mijn opkwamen ineens.
Best verbaasd zelf baas bedrijf open eerlijk mens. Dat goed kon luisteren duidelijk en reageren.
En mensen op werkvloer nou maandag anderen collega dus gaat positief tegen aan.
Want ben geen wegloper maar zo werk dus echt niet
Man was mee was ook geschrokken van alles en ook boos ik was enkel vol verdriet.
Tja dat kan ik niet snap niet mensen met geweld denken hun zin door te drijven.
Ach ze plek zelf de wrange vruchten van.
Maar is toch raar gevoel je niet vellig voel op je werk toen.
En vond leiding van schoonmaak bedrijf niet goed had geageerd.
Maar goed vond uitzendbureau ook waar ten eerste voor werk. En heb mijn ook goed geholpen gesteund
Tja gaat van uit iedereen hier van geleerd heb ik ook was zware ochtend dat wel. Maar goed loslaten weet wel veel verdriet van vroeger naar boven kwam ineens. Zal gewoon zijn en goed zijn dit ook weer als leerstof mee te nemen he.
Bedankt elmervrouw kan toch mijn eigen niet weg doen voor steeds onrecht. Keer kom de rust ik moet daar in blijven geloven. Anders gaat licht uit mijn hart dan kan toch niet. Leven is toch waard voor lieve mensen goede als jou bijvoorbeeld Al is ons hart wat grijs en wat vol tranen. Dan moeten toch niet opgeven voor deze onze liefde waard zijn he. Dat kan toch niet moge toch huilen en blijven hopen geloven moed hebben juiste terecht kom toch he. Anders zou mijn leven alles ervaren heb voor niets zijn. Dan was ik niets in geheel dat wil ik niet. Niet belangrijkste wil zijn gewoon wat rust geluk. En deze mijn licht mijn gevoelens het licht deel van mijn hart voor kan zijn. Dat is voor mijn doel van leven weet je. Iedereen heb warmte nodig liefs elmervrouw bedankt je lieve woorden. Gun jou zo goede toe en weet zeker dat komt. Al geloof jij dat niet dan geloof ik wel voor jou. En de dag komt zal zo blij zijn weet je zo blij voor jou. Opgeven nee dat nooit voor iemand zelf voor mijn eigen verdriet vrees niet..
dinsdag 9 februari 2010 om 16:28
Bedankt pilous probeer uit mijn zwakke punten de sterke te leren.
Soms zo boos omdat zo verdriet heb. Want zou soms zoveel mee kunnen willen zijn voor mensen om geef.
Dat machteloos gevoel maar ergens ook gevoel nee opgeven geen optie. Maar soms ben nog bang zo bang nog meer lieverds gaat verliezen. Tja joh denk toch meer mensen dat hebben. Maar probeer in de hoekje van mijn af te praten en niet vergeet de toekomst is vandaag en morgen is weer nieuwe dag he. Liefs anita
Soms zo boos omdat zo verdriet heb. Want zou soms zoveel mee kunnen willen zijn voor mensen om geef.
Dat machteloos gevoel maar ergens ook gevoel nee opgeven geen optie. Maar soms ben nog bang zo bang nog meer lieverds gaat verliezen. Tja joh denk toch meer mensen dat hebben. Maar probeer in de hoekje van mijn af te praten en niet vergeet de toekomst is vandaag en morgen is weer nieuwe dag he. Liefs anita
zondag 14 februari 2010 om 08:55
Soms denk ik wat is de zin van leven.
Niet leven onzinnig is hoor.
Maar ben soms moe moe van alles dat moet.
Werken huishouden zorg voor kinderen dieren en man.
En dierbare met liefde en plezier trouwens anders deed ik het niet.
Maar zijn dagen ik denk ben zo leeg kom dat door mijn borstkanker.
Of komt de druk erg hoog leg voor mijn zelf wat ik wil zijn.
Maar ik wil zoveel niet zijn trouwens.
Het maal en maal soms denk alle dierbare deze weken in korte tijd moest verliezen.
Moest loslaten al mijn gedachten gedichten onze gesprekken dat was geen onzin.
Dat was mijn doel tot leven menselijk zijn.
Ik wou ook soms zo nuchter was als mijn man.
Kon dromen lekker thuis was niet werken huisvrouw gewoon.
Soms wil ik niets gewoon niets armen van man of kids rond mijn.
Toen kanker chemokuren had stond leven stil.
Ik keek uit mijn venster en dacht wat is dat ik nog steeds leef.
Werk kan doel niet zijn ik vindt leuke mensen.
En geld tja noodzakelijk door mijn verleden de prijs is zwaar.
Maar was deze prijs ik dacht sommige mensen echt om mijn gaven of was zo nep zelf niet in gaten had.
Ik sta voot zoveel gereed en toen lag ik daar mijn ex man hij was rijk maar op sterfbed was ik er moeder mijn dochter en mijn man.
Toen moest toch wel nadenken maar deed het niet.
Ik ging verder zo lief mogelijk zijn al trap je mijn hart kapot.
Maar leegte kwam hoorden je heb borstkanker nou ik leef enkel nep borst ding overgehouden.
Tja toch bewust niet zoveel mensen echt om mijn geven.
Was mijn leven dan zo niets door ik alles gaf.
Tja stof tot denken het is anders nooit ik grimmig ben.
En ondanks tumor toch humor ondanks al geweld onnodig kwetsen blijf geloven in goeds.
Nu beperk ik mijn meer vertrouw weinig mensen die ik vertrouw zijn goed gepeild en waard punt uit.
En deze duidelijk een weg kunnen horen hun eigen weg niet in evenwicht kunnen delen.
Ik laat dat los doe pijn veel zelf want hou oprecht van hun.
Maar geef nu ook om mijn. dat houden tja moet nog leren.
Ik vindt mijn zelf lelijk dik en faal op teveel punten.
Tja zo moet ik opbouwen deze punten weer evenwicht net als mijn gewicht.
Niet is model mens wil zijn maar wel tevreden zijn over wie ik ben. Want had ik maar beslist nee ik doe het maar nu liever.
En al had ik valse start in leven door mensen op mijn konden afreageren. Tja geweest niet meer dat is afgelopen. Mijn moeder moet ik afscheid van nemen gaat niet goed. Dat is dan laatste ik doe en ben ik wees. Een keuze wil mijn fam niet meer. De koek is op mijn geduld en hun onmenselijk gedrag wil ik niet mee omgaan. Er is teveel met mijn gespeeld en was niet leuk nog niet trouwens. Maar haat draag ik niet als wraak niet laat los. Want moet de cirkel van alles verbreken om te zijn wie ik altijd was. En ook wil worden ontplooien. Zo gezegd wat een verhaal weer he. Liefs iedereen. Zal eens wat leuke gedichten maken binnenkort. Gaat uit eten voor man geregeld. Vond wel verdiend had zware jaren gehad mega wij samen best wel.
Dus vaarwel verleden gaat mijn toekomst in nu.
Hoop tijd ruimte krijg want liefs ben ik schrijfster gedichten maken kinderen boeken. En ja heb man die verbetert dus lukt wel.
Niet leven onzinnig is hoor.
Maar ben soms moe moe van alles dat moet.
Werken huishouden zorg voor kinderen dieren en man.
En dierbare met liefde en plezier trouwens anders deed ik het niet.
Maar zijn dagen ik denk ben zo leeg kom dat door mijn borstkanker.
Of komt de druk erg hoog leg voor mijn zelf wat ik wil zijn.
Maar ik wil zoveel niet zijn trouwens.
Het maal en maal soms denk alle dierbare deze weken in korte tijd moest verliezen.
Moest loslaten al mijn gedachten gedichten onze gesprekken dat was geen onzin.
Dat was mijn doel tot leven menselijk zijn.
Ik wou ook soms zo nuchter was als mijn man.
Kon dromen lekker thuis was niet werken huisvrouw gewoon.
Soms wil ik niets gewoon niets armen van man of kids rond mijn.
Toen kanker chemokuren had stond leven stil.
Ik keek uit mijn venster en dacht wat is dat ik nog steeds leef.
Werk kan doel niet zijn ik vindt leuke mensen.
En geld tja noodzakelijk door mijn verleden de prijs is zwaar.
Maar was deze prijs ik dacht sommige mensen echt om mijn gaven of was zo nep zelf niet in gaten had.
Ik sta voot zoveel gereed en toen lag ik daar mijn ex man hij was rijk maar op sterfbed was ik er moeder mijn dochter en mijn man.
Toen moest toch wel nadenken maar deed het niet.
Ik ging verder zo lief mogelijk zijn al trap je mijn hart kapot.
Maar leegte kwam hoorden je heb borstkanker nou ik leef enkel nep borst ding overgehouden.
Tja toch bewust niet zoveel mensen echt om mijn geven.
Was mijn leven dan zo niets door ik alles gaf.
Tja stof tot denken het is anders nooit ik grimmig ben.
En ondanks tumor toch humor ondanks al geweld onnodig kwetsen blijf geloven in goeds.
Nu beperk ik mijn meer vertrouw weinig mensen die ik vertrouw zijn goed gepeild en waard punt uit.
En deze duidelijk een weg kunnen horen hun eigen weg niet in evenwicht kunnen delen.
Ik laat dat los doe pijn veel zelf want hou oprecht van hun.
Maar geef nu ook om mijn. dat houden tja moet nog leren.
Ik vindt mijn zelf lelijk dik en faal op teveel punten.
Tja zo moet ik opbouwen deze punten weer evenwicht net als mijn gewicht.
Niet is model mens wil zijn maar wel tevreden zijn over wie ik ben. Want had ik maar beslist nee ik doe het maar nu liever.
En al had ik valse start in leven door mensen op mijn konden afreageren. Tja geweest niet meer dat is afgelopen. Mijn moeder moet ik afscheid van nemen gaat niet goed. Dat is dan laatste ik doe en ben ik wees. Een keuze wil mijn fam niet meer. De koek is op mijn geduld en hun onmenselijk gedrag wil ik niet mee omgaan. Er is teveel met mijn gespeeld en was niet leuk nog niet trouwens. Maar haat draag ik niet als wraak niet laat los. Want moet de cirkel van alles verbreken om te zijn wie ik altijd was. En ook wil worden ontplooien. Zo gezegd wat een verhaal weer he. Liefs iedereen. Zal eens wat leuke gedichten maken binnenkort. Gaat uit eten voor man geregeld. Vond wel verdiend had zware jaren gehad mega wij samen best wel.
Dus vaarwel verleden gaat mijn toekomst in nu.
Hoop tijd ruimte krijg want liefs ben ik schrijfster gedichten maken kinderen boeken. En ja heb man die verbetert dus lukt wel.
zondag 14 februari 2010 om 09:03
Ik luistert naar kleine meisje in mijn.
En vraag aan dit meisje wat wil je zijn.
Wil je rijk zijn vol goud en vol spullen.
Het meisje lach nee dat wil ik niet laat maar.
Wat wil je dan snoep koek of wil je reuze taart.
Nee zeg meisje dat wil ik niet echt niet.
Wat wil je dan luistert naar jou hart meisje.
Het meisje met blauwe ogen laat een traan gaan.
En zeg ik wil huilen over werelds leed.
Ik wil iets zijn de mensheid niet vergeet.
Ik wil liefde geven in eenvoud en simpele gebaren.
Ik wil groots zijn in zuiverheid en kleurrijk te zijn.
En meest ik wil mijn zelf erin zijn vol humor.
Maar ook in echtheid van verdriet en pijn.
Ik luistert naar meisje en bedenk ja zo wil ik echt zijn
En vraag aan dit meisje wat wil je zijn.
Wil je rijk zijn vol goud en vol spullen.
Het meisje lach nee dat wil ik niet laat maar.
Wat wil je dan snoep koek of wil je reuze taart.
Nee zeg meisje dat wil ik niet echt niet.
Wat wil je dan luistert naar jou hart meisje.
Het meisje met blauwe ogen laat een traan gaan.
En zeg ik wil huilen over werelds leed.
Ik wil iets zijn de mensheid niet vergeet.
Ik wil liefde geven in eenvoud en simpele gebaren.
Ik wil groots zijn in zuiverheid en kleurrijk te zijn.
En meest ik wil mijn zelf erin zijn vol humor.
Maar ook in echtheid van verdriet en pijn.
Ik luistert naar meisje en bedenk ja zo wil ik echt zijn
zondag 14 februari 2010 om 10:30
Ik zit even bij dat kleine meisje van jou
ik bedoel eigenlijk mijn kleine meisje zit bij jou,
en ja, ik wil hetzelfde
echtheid, mezelf zijn, me niet meer verstoppen
niet meer bang zijn!
huilen over alle mensen die me zoveel pijn deden
huilen over de wereld die ik onbegrijpelijk vind
en bijna onleefbaar
en toch, tegen alles in,
trouw zijn aan wat mijn hart vraagt
en wat mijn ziel nodig vindt
ondanks alle onbegrip en tegenslag
die kleine meisjes zijn misschien wel klein,
maar zó sterk!
ik bedoel eigenlijk mijn kleine meisje zit bij jou,
en ja, ik wil hetzelfde
echtheid, mezelf zijn, me niet meer verstoppen
niet meer bang zijn!
huilen over alle mensen die me zoveel pijn deden
huilen over de wereld die ik onbegrijpelijk vind
en bijna onleefbaar
en toch, tegen alles in,
trouw zijn aan wat mijn hart vraagt
en wat mijn ziel nodig vindt
ondanks alle onbegrip en tegenslag
die kleine meisjes zijn misschien wel klein,
maar zó sterk!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 20 februari 2010 om 08:38
Tja ik heb weer drukke tijd achter rug.
Op werk gedoe met personeel.
Pff soms ben zo zat.
Werk mijn rot en gewoon leeg.
Soms wordt mijn teveel kijk naar de borst alles gewoon van jaren ziekte.
En denk hoe kan het toch.
Maar goed wat je zeg elmervrouw we blijven echt ons zelf.
Ik ben daar zo vastbesloten in.
We zijn sterk gisteren met dochter nagels gelakt met stempels.
Was wel grappig heb nu roze nagels met sterren er op.
Ach zit in de kleine dingen we wat glans in leven zie.
Maar soms ben wat te moe om op te merken.
Net of je geleeft wordt nou bah daar hou ik niet van.
Gelukkig op werk erg gewaardeerd wordt en dat mag ook wel.
Vang best veel op soms teveel maar deze week echt besloten rust gaat maken daar. Want anders trek ik het ook niet meer.
Liefs anita lemervrouw ook voor mijn blijf vallen opstaan.
Op werk gedoe met personeel.
Pff soms ben zo zat.
Werk mijn rot en gewoon leeg.
Soms wordt mijn teveel kijk naar de borst alles gewoon van jaren ziekte.
En denk hoe kan het toch.
Maar goed wat je zeg elmervrouw we blijven echt ons zelf.
Ik ben daar zo vastbesloten in.
We zijn sterk gisteren met dochter nagels gelakt met stempels.
Was wel grappig heb nu roze nagels met sterren er op.
Ach zit in de kleine dingen we wat glans in leven zie.
Maar soms ben wat te moe om op te merken.
Net of je geleeft wordt nou bah daar hou ik niet van.
Gelukkig op werk erg gewaardeerd wordt en dat mag ook wel.
Vang best veel op soms teveel maar deze week echt besloten rust gaat maken daar. Want anders trek ik het ook niet meer.
Liefs anita lemervrouw ook voor mijn blijf vallen opstaan.
dinsdag 23 februari 2010 om 08:52
Tja erg leuk besef hoe zwaar voor jou moet zijn. Weet best dat je niet wil ik zwijg over leuke dingen met kinderen doe. Maar besef hoe pijn moet doen in jou hart. Ergens wil ik sorry zeggen doe toch niet. Ik deel eerlijk met jou goed he. Want iedereen op aangepaste wijze met je om gaat. Nou dat lijkt mijn ook voor jou niets. Ik wens zoveel goeds toe. En vond erg leuk effe geen zorgen hoe kort dan ook. Zit nu ziekte wet ben echt moe kapot. Ook over werk niet erg leuk. Maar goed wordt opgelost over gesproken en dat moet echt. Want werk is leuk maar gewoon behoorlijk zwaar. En personeel is zo moeilijk te vinden. En had goede die werd ook ziek. Toen knapte iets in mijn. Ook met zorgen met moeder te maken natuurlijk alles bij elkaar. Het is effe op.
dinsdag 23 februari 2010 om 14:25
Nee, geen sorry, nergens voor nodig.
Ik ben vanmorgen ook gewoon bij een vriendin met een zoontje van 2 geweest, en dan ga ik met dat mannetje spelen en kletsen en denk tenminste heel even aan andere dingen.
Lieve Anita, heel veel sterkte weer, met de stress op je werk, je moeder, met alles waar je mee zit. Ik hoop dat je ook bij je man en je gezin steun kunt vinden. Liefs!
En 'op aangepaste wijze met mij omgaan?' Ieks. Dát wil ik al helemaal niet. Ik wil echtheid!!
Ik ben vanmorgen ook gewoon bij een vriendin met een zoontje van 2 geweest, en dan ga ik met dat mannetje spelen en kletsen en denk tenminste heel even aan andere dingen.
Lieve Anita, heel veel sterkte weer, met de stress op je werk, je moeder, met alles waar je mee zit. Ik hoop dat je ook bij je man en je gezin steun kunt vinden. Liefs!
En 'op aangepaste wijze met mij omgaan?' Ieks. Dát wil ik al helemaal niet. Ik wil echtheid!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 23 februari 2010 om 20:25
Mooi want ik kan niet anders dan eerlijk zijn over gevoelens. Ik zou ziek worden liegen dingen achter houden. Het gaat niet wil ik niet. Was zwaar op werk. Toch gegaan was nodig was zooi. Gelukkig mijn man steun bied. En beloof je eerlijk blijf. Leuk he gewoon effe met zo kleine spelen kinderen zijn puur en eerlijk. Kom vast goed nu weer nieuwe collega hoop goed kom. We wachten maar af liefs anita.
vrijdag 26 februari 2010 om 16:10
zondag 21 maart 2010 om 13:18
Soms moet ik geloven in dromen.
Is de sleutel van je hart dichtbij.
Soms zoek je te ver veel te ver.
Zit niet in veelvoud eenvoud dat wel.
Openhartigheid eerlijkheid tel.
Kan je afvragen dwalen of klagen.
Help dat jou nee dat niet.
Geluk is moeilijk en soms niet.
Geluk zit in de kern van jezelf.
Dat je venster open zet.
Kom goeds voorbij.
En slechts kan je slechts laten gaan.
Zodat er mooie dingen ervan gaan onstaan
Is de sleutel van je hart dichtbij.
Soms zoek je te ver veel te ver.
Zit niet in veelvoud eenvoud dat wel.
Openhartigheid eerlijkheid tel.
Kan je afvragen dwalen of klagen.
Help dat jou nee dat niet.
Geluk is moeilijk en soms niet.
Geluk zit in de kern van jezelf.
Dat je venster open zet.
Kom goeds voorbij.
En slechts kan je slechts laten gaan.
Zodat er mooie dingen ervan gaan onstaan
dinsdag 30 maart 2010 om 16:03
Lief Sterrenelfje,
Ik lees me bij het topic van Robo en las jouw berichten. Toen liep ik tegen jouw eigen topic aan en ik ben geraakt door wat je schrijft. Alle vreselijke dingen die je hebt meegemaakt; mishandeling, ziekte en verlies. Ik heb er geen woorden voor. Vind het zo knap hoe je het allemaal opschrijft en ik hoop dat je daarmee jezelf een stukje terug vindt.
Zelf heb ik een relatief zo'n onbezorgd leven achter de rug dat ik je geen wijze woorden kan geven. Ik wil alleen maar even zeggen dat je er toe doet en dat ik je bewonder.
Ik las bij Robo dat je in een wasserij had gewerkt, hoe is het daar? Bevalt het? En ga je nog Zumba-en, of laat je dat aan je dochter over .
Liefs!
Ik lees me bij het topic van Robo en las jouw berichten. Toen liep ik tegen jouw eigen topic aan en ik ben geraakt door wat je schrijft. Alle vreselijke dingen die je hebt meegemaakt; mishandeling, ziekte en verlies. Ik heb er geen woorden voor. Vind het zo knap hoe je het allemaal opschrijft en ik hoop dat je daarmee jezelf een stukje terug vindt.
Zelf heb ik een relatief zo'n onbezorgd leven achter de rug dat ik je geen wijze woorden kan geven. Ik wil alleen maar even zeggen dat je er toe doet en dat ik je bewonder.
Ik las bij Robo dat je in een wasserij had gewerkt, hoe is het daar? Bevalt het? En ga je nog Zumba-en, of laat je dat aan je dochter over .
Liefs!
zondag 20 juni 2010 om 19:48
Ben tijd niet geweest. Moeder erg ziek geweest. Ik probeer echt goede dochter te zijn. Maar merk echt op breek. Ze blijf zo rottig doe. Ik snap niets van je zo kan zijn. Mijn kinderen zijn dierbare personen met voor en nadelen net als ik. We leren elke dag wat. Ik heb wi fit gekocht. Mijn dochter vindt ook leuk. Ik werk nu ook meer van veertig uur. Dus deze keuze pas erg bij ons nu. Nizza denk geen leven zonder zorgen gaat. Enkel mijn manier mee om te gaan. Wil nog niet zeggen dat iedereen belangrijk is. En zelfmedelijden laat niet toe. Het help niets al zeg eerlijk soms huil. Maar door echte liefde van man en kinderen. Nu ook leuke colegga sier mijn leven meer. En natuurlijk robo en lieverds daar. Bedankt voor jou lieve bericht trouwens.
maandag 21 juni 2010 om 06:54
Tja denk het niet anders is. Want iedereen gelukkig maken kan niet. Als kind dacht ik ben je eerlijk oprecht dan kom goed. Bij sommige mensen kan je geen goed doen. En net je zeg ik ben ook waard gelukkig te zijn. Vroeger dacht nooit zo alles was mijn schuld. Maar nu echt nee stop ik ben er ook nog. Nee wil niet altijd zo sterk zijn. Dat wil ik leren dat ook voor mijn kan zijn. Dat gaat steeds iets beter. Al duw ik mijn zelf graag op laatste plaats pilous. Bedankt lieve bericht trouwens
maandag 21 juni 2010 om 07:17
Zo te lezen kan je moeder niet meer gelukkig geworden. Ik weet niet wat er met die dame is, maar ik vind haar klinken als een zuurpruim. En dan jou een beetje naar beneden halen. Een bezoekje minder, kan voor haar geen kwaad, en zal jou veel goeds doen denk ik. Als je je tenminste niet schuldig gaat zitten voelen op de bank. Je bent een mooi mens. Ik hoop dat je dat zelf ook ziet Anita
Een dikke voor jou
Een dikke voor jou
zondag 1 augustus 2010 om 10:04
Mijn moeder wordt nooit gelukkig ze wou het zelf niet.
Gaat ook slecht met haar.
Ik blijf haar steunen ik hou van haar onvoorwaardelijk.
Al wou soms niet zo was.
Soms zo strijd in alles ik ben en zij is.
Ik kom er minder bel wel elke week.
Maar gaat ze weer mijn zo rot behandelen hang op.
Gezegd ook ik leef in alles positief voel is.
Nu heb ik vaste baan leuke colegga,a leuke kinderen man.
En leuk niet altijd dat geef niet maar weten elke dag goed in alles te halen.
Ik heb laaste tijd vele uren gewerkt sorry voor late antwoord pilous. Nee schuld gevoel is weg weet alles gedaan heb.
Mijn fam heb mijn verbannen van af mijn geboorte.
Maar ik mijn zelf niet meer wel tijd gedaan.
Ergens goed borstkanker kreeg het vechten om te leven chemo.
Het voelen dat je iets van leven kan maken.
De dame is rijk ondankbaar verwend nooit tevreden wat je ook doe. En ze denk zelf de beste is.
Beste is leren maar nooit de beste willen zijn. dat stop je met leren en nadenken over mogelijk zijn van groei van je leven.
Ik vindt dom maar slechtste ben zeker niet.
Ik zie best redelijk mijn best doet om goed te zijn.
En vindt dat normaal op mijn werk zeer verliefd merk ik wel.
Maar hun verdienen het zijn zelf ook ondersteunend dan ben ik dat ook. Liefs anita fijne dag iedereen trouwens.
Nog twee weken dan vakantie drie weken blijf thuis lekker ontspannen niets tenminste bijna niets doen
Gaat ook slecht met haar.
Ik blijf haar steunen ik hou van haar onvoorwaardelijk.
Al wou soms niet zo was.
Soms zo strijd in alles ik ben en zij is.
Ik kom er minder bel wel elke week.
Maar gaat ze weer mijn zo rot behandelen hang op.
Gezegd ook ik leef in alles positief voel is.
Nu heb ik vaste baan leuke colegga,a leuke kinderen man.
En leuk niet altijd dat geef niet maar weten elke dag goed in alles te halen.
Ik heb laaste tijd vele uren gewerkt sorry voor late antwoord pilous. Nee schuld gevoel is weg weet alles gedaan heb.
Mijn fam heb mijn verbannen van af mijn geboorte.
Maar ik mijn zelf niet meer wel tijd gedaan.
Ergens goed borstkanker kreeg het vechten om te leven chemo.
Het voelen dat je iets van leven kan maken.
De dame is rijk ondankbaar verwend nooit tevreden wat je ook doe. En ze denk zelf de beste is.
Beste is leren maar nooit de beste willen zijn. dat stop je met leren en nadenken over mogelijk zijn van groei van je leven.
Ik vindt dom maar slechtste ben zeker niet.
Ik zie best redelijk mijn best doet om goed te zijn.
En vindt dat normaal op mijn werk zeer verliefd merk ik wel.
Maar hun verdienen het zijn zelf ook ondersteunend dan ben ik dat ook. Liefs anita fijne dag iedereen trouwens.
Nog twee weken dan vakantie drie weken blijf thuis lekker ontspannen niets tenminste bijna niets doen