Relaties
alle pijlers
Jaloers in relatie?
donderdag 11 februari 2010 om 15:35
Hoi,
Wie van jullie is er wel eens jaloers in een relatie? Ik vraag het omdat ik soms het gevoel heb dat ik de enige ben.
Het geeft mij soms een naar gevoel als mijn vriend met andere meiden uitgaat of uiteten gaat. Of met een meisje wat ik ken afspreekt. Ik zal hem nooit tegenhouden maar vind het ook niet altijd leuk. Hij weet er wel van maarja ik wil me er niet teveel mee bemoeien, wil niet te moeilijk zijn enzo. Eigenlijk moet ik dus niet zeuren? Maar toch zit het me dwars.
Wie heeft dit nog meer wel eens?
Wie van jullie is er wel eens jaloers in een relatie? Ik vraag het omdat ik soms het gevoel heb dat ik de enige ben.
Het geeft mij soms een naar gevoel als mijn vriend met andere meiden uitgaat of uiteten gaat. Of met een meisje wat ik ken afspreekt. Ik zal hem nooit tegenhouden maar vind het ook niet altijd leuk. Hij weet er wel van maarja ik wil me er niet teveel mee bemoeien, wil niet te moeilijk zijn enzo. Eigenlijk moet ik dus niet zeuren? Maar toch zit het me dwars.
Wie heeft dit nog meer wel eens?
donderdag 11 februari 2010 om 16:51
quote:return_of_kreng schreef op 11 februari 2010 @ 16:37:
Ik geloof niet in "gezonde jaloezie". dat betekent overigens niet dat je alles maar 'goed en prima"moet vinden.
Je mag best grenzen aangeven, en tegen je partner zeggen dat je bepaalde zaken liever niet hebt, dat je onzeker zou worden van bepaald gedrag, en dat je zelfs voortzetten van de relatie op het spel ziet staan bij ander gedrag.
Maar als je niet het vertrouwen hebt dat je partner die grenzen respecteert, dan neem je je partner niet serieus als persoon die voor zichzelf keuzes kan maken. Daar vind ik niks liefs aan. Ik accepteer niet dat mijn partner mij wantrouwt en vanuit dat wantrouwen mij dingen gaat ontzeggen.
Ik geloof wel in gezonde jaloezie, maar misschien zie ik het iets anders.
Ik geloof niet dat wanneer jaloezie getriggert wordt perse een foute intentie achter zit bij jezelf of bij de partner. Een partner kan namelijk ook iets doen waar hij absoluut niet de ernst van inziet, maar bij jou wel alarmbellen doet gaan rinkelen. Iets wat potentieel toch bedreigend zou kunnen worden. In dat geval, in het geval van wederzijds vertrouwen en respect, kan dat aangegeven worden en daar iets mee gedaan worden. Of degene die de jaloezie ervaart krijgt gelijk, hoewel hij er niet bij stil heeft gestaan en doet er wat mee, of hij legt uit, wat zij weer aanneemt omdat zij hem vertrouwt.
Dat is geen sterk negatief jaloers gevoel, maar meer waakzaam. Wat niet onnodig is, zeker in deze tijden.
Ik geloof niet in "gezonde jaloezie". dat betekent overigens niet dat je alles maar 'goed en prima"moet vinden.
Je mag best grenzen aangeven, en tegen je partner zeggen dat je bepaalde zaken liever niet hebt, dat je onzeker zou worden van bepaald gedrag, en dat je zelfs voortzetten van de relatie op het spel ziet staan bij ander gedrag.
Maar als je niet het vertrouwen hebt dat je partner die grenzen respecteert, dan neem je je partner niet serieus als persoon die voor zichzelf keuzes kan maken. Daar vind ik niks liefs aan. Ik accepteer niet dat mijn partner mij wantrouwt en vanuit dat wantrouwen mij dingen gaat ontzeggen.
Ik geloof wel in gezonde jaloezie, maar misschien zie ik het iets anders.
Ik geloof niet dat wanneer jaloezie getriggert wordt perse een foute intentie achter zit bij jezelf of bij de partner. Een partner kan namelijk ook iets doen waar hij absoluut niet de ernst van inziet, maar bij jou wel alarmbellen doet gaan rinkelen. Iets wat potentieel toch bedreigend zou kunnen worden. In dat geval, in het geval van wederzijds vertrouwen en respect, kan dat aangegeven worden en daar iets mee gedaan worden. Of degene die de jaloezie ervaart krijgt gelijk, hoewel hij er niet bij stil heeft gestaan en doet er wat mee, of hij legt uit, wat zij weer aanneemt omdat zij hem vertrouwt.
Dat is geen sterk negatief jaloers gevoel, maar meer waakzaam. Wat niet onnodig is, zeker in deze tijden.
donderdag 11 februari 2010 om 16:53
quote:Baudolino schreef op 11 februari 2010 @ 16:46:
[...]
Ik vind wantrouwen en jaloezie niet persé onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik kan bijvoorbeeld best wel eens jaloerse gevoelens krijgen t.o.v. zijn exvriendin. Dat is mijn eigen onzekerheid en mijn eigen gevoel en daar zal ik hem niet mee lastig vallen omdat er totaal geen reden voor jaloezie is. Net zoals ik vorige week nog uit eten ben geweest met een mannelijke excollega om even bij te kletsen. Hij wantrouwt mij niet, hij zeurt er niet over, maar het idee dat ik met een andere (ook nog eens aantrekkelijke) man in een restaurant zit te eten geeft bij hem ook wel een steekje. En daar is niets mis mee vind ik.
Eens, zo werkt het bij ons eigenlijk ook. Dat ieniemiesteekje houdt me alert zeg maar. Niet alert op zijn gedrag, maar op mijn eigen gedrag. In de zin van dat ik hem niet zo snel beschouw als vanzelfsprekend aanwezig naast mij.
Ik wantrouw mijn man eigenlijk nooit, maar ben wel eens jaloers dus.
[...]
Ik vind wantrouwen en jaloezie niet persé onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik kan bijvoorbeeld best wel eens jaloerse gevoelens krijgen t.o.v. zijn exvriendin. Dat is mijn eigen onzekerheid en mijn eigen gevoel en daar zal ik hem niet mee lastig vallen omdat er totaal geen reden voor jaloezie is. Net zoals ik vorige week nog uit eten ben geweest met een mannelijke excollega om even bij te kletsen. Hij wantrouwt mij niet, hij zeurt er niet over, maar het idee dat ik met een andere (ook nog eens aantrekkelijke) man in een restaurant zit te eten geeft bij hem ook wel een steekje. En daar is niets mis mee vind ik.
Eens, zo werkt het bij ons eigenlijk ook. Dat ieniemiesteekje houdt me alert zeg maar. Niet alert op zijn gedrag, maar op mijn eigen gedrag. In de zin van dat ik hem niet zo snel beschouw als vanzelfsprekend aanwezig naast mij.
Ik wantrouw mijn man eigenlijk nooit, maar ben wel eens jaloers dus.
donderdag 11 februari 2010 om 16:55
Als jij daar geen probleem mee hebt, dan is daar ook niets mis mee. Zolang je je idd realiseert dat dat stukje je eigen onzekerheid is, en je dat niet bij je partner neerlegt, is er weinig aan de hand.
Zolang dat "steekje"er niet toe leidt dat je bij terugkomst van dat etentje aan een kruisverhoor wordt onderworpen, of 3 dagen 'silent treatment"krijgt en in het vervolg maar liever helemaal niet meer met andere mannen afspreekt.
Helaas is het slechts weinigen gegeven om de jaloezie volkomen bij zichzelf te kunnen houden en partner uit onzekerheid niet te gaan controleren, of hem het plezier ontnemen door bovengenoemd gedrag.
Ik zie een "alarmbel"overigens niet als "jaloezie". iedereen heeft grenzen en is wel eens onzeker. Ik denk dat je echter bij jezelf best weet of die onzekerheid getriggerd is door gedrag van je partner ( praat er dan over, geef aan dat je er onzeker van wordt) of door je eigen onzekerheid.
Zolang dat "steekje"er niet toe leidt dat je bij terugkomst van dat etentje aan een kruisverhoor wordt onderworpen, of 3 dagen 'silent treatment"krijgt en in het vervolg maar liever helemaal niet meer met andere mannen afspreekt.
Helaas is het slechts weinigen gegeven om de jaloezie volkomen bij zichzelf te kunnen houden en partner uit onzekerheid niet te gaan controleren, of hem het plezier ontnemen door bovengenoemd gedrag.
Ik zie een "alarmbel"overigens niet als "jaloezie". iedereen heeft grenzen en is wel eens onzeker. Ik denk dat je echter bij jezelf best weet of die onzekerheid getriggerd is door gedrag van je partner ( praat er dan over, geef aan dat je er onzeker van wordt) of door je eigen onzekerheid.
donderdag 11 februari 2010 om 17:26
Ik ben heel erg jaloers geweest. Mijn vriend gaf er niet heel erg reden toe, maar ging wel eens met studiegenotes (die hij eerder kende dan mij, maar toch) lunchen of aan een opdracht werken. Heel logisch, maar ik werd er hysterisch van! En daarom vermeed hij dat soort dingen te zeggen, ik kwam er (uiteraard ) achter, en weer was er herrie in de tent.
Maar eigenlijk lag alles aan mijn enorme onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen. Na therapie is dat beide een stuk verbeterd, en daardoor de jaloezie heel erg afgenomen. Nu herken ik het bij mezelf; wanneer ik heel erg jaloers ben wéét ik dat ik bij mezelf een 'diepere' reden moet zoeken. En voor de rest ben ik af en toe 'gezond' jaloers, en ik vind dat dat moet kunnen bestaan!
Maar eigenlijk lag alles aan mijn enorme onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen. Na therapie is dat beide een stuk verbeterd, en daardoor de jaloezie heel erg afgenomen. Nu herken ik het bij mezelf; wanneer ik heel erg jaloers ben wéét ik dat ik bij mezelf een 'diepere' reden moet zoeken. En voor de rest ben ik af en toe 'gezond' jaloers, en ik vind dat dat moet kunnen bestaan!
puntje wijzigde dit bericht op 11-02-2010 17:27
Reden: spelfoutje...
Reden: spelfoutje...
% gewijzigd
donderdag 11 februari 2010 om 17:49
Ik ben ook heel erg jaloers. Ook omdat hij in vrijwel elke vorige relatie is vreemdgegaan. Maar goed wij zijn al 10 jaar samen en vorige relaties duurden een half jaar tot een jaar.
Ik probeer het hem zo min mogelijk te laten merken. Hij weet het wel, en soms laat hij dingen. Soms ook niet, hij is wel altijd eerlijk erover voor zover ik kan nagaan.
Aan jaloezie ligt vaak grote onzekerheid over jezelf ten grondslag. Heb er ook last van (en therapie voor)
Ik probeer het hem zo min mogelijk te laten merken. Hij weet het wel, en soms laat hij dingen. Soms ook niet, hij is wel altijd eerlijk erover voor zover ik kan nagaan.
Aan jaloezie ligt vaak grote onzekerheid over jezelf ten grondslag. Heb er ook last van (en therapie voor)
donderdag 11 februari 2010 om 17:53
Ik denk dat het heel menselijk is om eens jaloers te zijn. Sterker nog: als je nooit jaloers bent, vind ik dat gekker, dan dat je af en toe eens jaloers bent.
Jaloezie waarschuwt je ook voor gevaar. Voor rivalen.
Bijvoorbeeld: als je partner wel erg vaak met die super aantrekkelijke buurvrouw staat te praten en er langs gaat etc. moet je toch wel een soort van jaloezie voelen! Anders is er ook iets mis denk ik. En dan heb je aan je partner alleen vertrouwen helemaal niks.
Tuurlijk kan jaloezie ook doorslaan. Ziekelijke jaloezie, dat is weer het andere uiterste, dan heb je echt professionele hulp nodig!
Maar een beetje jaloers in bepaalde situaties is juist volkomen normaal en gezond.
Jaloezie waarschuwt je ook voor gevaar. Voor rivalen.
Bijvoorbeeld: als je partner wel erg vaak met die super aantrekkelijke buurvrouw staat te praten en er langs gaat etc. moet je toch wel een soort van jaloezie voelen! Anders is er ook iets mis denk ik. En dan heb je aan je partner alleen vertrouwen helemaal niks.
Tuurlijk kan jaloezie ook doorslaan. Ziekelijke jaloezie, dat is weer het andere uiterste, dan heb je echt professionele hulp nodig!
Maar een beetje jaloers in bepaalde situaties is juist volkomen normaal en gezond.
donderdag 11 februari 2010 om 18:28
quote:tumtummie schreef op 11 februari 2010 @ 15:35:
Het geeft mij soms een naar gevoel als mijn vriend met andere meiden uitgaat of uiteten gaat. Of met een meisje wat ik ken afspreekt.Ik ben niet jaloers of wantrouwend, maar mijn vent spreekt no way met andere meiden af. Dat hoort in mijn eigen niet.
Het geeft mij soms een naar gevoel als mijn vriend met andere meiden uitgaat of uiteten gaat. Of met een meisje wat ik ken afspreekt.Ik ben niet jaloers of wantrouwend, maar mijn vent spreekt no way met andere meiden af. Dat hoort in mijn eigen niet.
donderdag 11 februari 2010 om 19:00
quote:lichtpuntjes schreef op 11 februari 2010 @ 17:53:
Jaloezie waarschuwt je ook voor gevaar. Voor rivalen.
Bijvoorbeeld: als je partner wel erg vaak met die super aantrekkelijke buurvrouw staat te praten en er langs gaat etc. moet je toch wel een soort van jaloezie voelen! Anders is er ook iets mis denk ik. .
Er hoeft helemaal niets mis te zijn als je dit dus niet hebt. Ik denk dat je niet " zomaar " jaloers bent en ook niet " zomaar " niet jaloers.
Je kan jaloers zijn omdat je je zelf " minder " voelt of omdat je partner je dubbele signalen geeft , bijvoorbeeld.
En de reden dat je niet jaloers bent zou bijvoorbeeld kunnen zijn omdat je ziet dat de buuf van je partner walgt , of omdat je overtuigd bent van jouw plek in je partners leven.
Jaloezie waarschuwt je ook voor gevaar. Voor rivalen.
Bijvoorbeeld: als je partner wel erg vaak met die super aantrekkelijke buurvrouw staat te praten en er langs gaat etc. moet je toch wel een soort van jaloezie voelen! Anders is er ook iets mis denk ik. .
Er hoeft helemaal niets mis te zijn als je dit dus niet hebt. Ik denk dat je niet " zomaar " jaloers bent en ook niet " zomaar " niet jaloers.
Je kan jaloers zijn omdat je je zelf " minder " voelt of omdat je partner je dubbele signalen geeft , bijvoorbeeld.
En de reden dat je niet jaloers bent zou bijvoorbeeld kunnen zijn omdat je ziet dat de buuf van je partner walgt , of omdat je overtuigd bent van jouw plek in je partners leven.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 11 februari 2010 om 19:01
quote:vivadiva85 schreef op 11 februari 2010 @ 16:20:
In vorige relaties wel, maar bij deze vangst nooit. Laatst ging ie uit eten met een meisje, zelfs dan zit ik er geen seconde mee.
Ik denk dat jaloezie meer over jezelf zegt dan over je partner (of hij moet panisch zijn over zn mobiele telefoon, nachten wegblijven zonder bericht of wel erg vaak laten vallen dat zn collega zo mooi is)
Hier ben ik het zó 100% mee eens! In mijn vorige relatie had ik dus zo'n vriend... Een hobbyfotograaf die het leuk vond om zijn bloedmooie, 15 jaar jongere collega te fotograferen.... die uren smsde en ik wist niet met wie, yak, wat niet al. Bij sommige vrouwen was ik niet jaloers, maar precies díe twee vrouwen waar ik het wel was... juist ja.
Nu ben ik nooit meer jaloers en dat vind ik gezond!
quote:NJoy schreef op 11 februari 2010 @ 16:34:
[...]
Kortom, een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.
Dat bedoel ik
In vorige relaties wel, maar bij deze vangst nooit. Laatst ging ie uit eten met een meisje, zelfs dan zit ik er geen seconde mee.
Ik denk dat jaloezie meer over jezelf zegt dan over je partner (of hij moet panisch zijn over zn mobiele telefoon, nachten wegblijven zonder bericht of wel erg vaak laten vallen dat zn collega zo mooi is)
Hier ben ik het zó 100% mee eens! In mijn vorige relatie had ik dus zo'n vriend... Een hobbyfotograaf die het leuk vond om zijn bloedmooie, 15 jaar jongere collega te fotograferen.... die uren smsde en ik wist niet met wie, yak, wat niet al. Bij sommige vrouwen was ik niet jaloers, maar precies díe twee vrouwen waar ik het wel was... juist ja.
Nu ben ik nooit meer jaloers en dat vind ik gezond!
quote:NJoy schreef op 11 februari 2010 @ 16:34:
[...]
Kortom, een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.
Dat bedoel ik
donderdag 11 februari 2010 om 20:47
quote:Vl43inder schreef op 11 februari 2010 @ 15:43:
Ja, ik ken jaloerse gevoelens wel. Ik ben niet heel jaloers, maar ik heb mijn man, toen hij nog mijn vriend was, wel verzocht om niet meer samen met zijn bloedmooie collega gezellig met zijn tweetjes uit eten te gaan. En dat heeft ie ook niet meer gedaan.
Ik ben ook niet echt jaloers en ik geloof echt dat Panman zo trouw als een schoothondje is, maar soms..heel soms....komt dat duiveltje wel uit dat doosje.
Panman is bijvoorbeeld nu uit eten met een collega/vriendin waar hij een jaar geleden ontzettend verliefd op is geweest. Zij was dit niet, dus ze zijn vrienden gebleven...
Nu echter..nu Panman mij heeft gevonden maakt Madam soms toespelingen over hoe mooi het allemaal had kunnen zijn tussen haar en Panman.
Ik blief dat soort opmerkingen niet....ze had haar kans en wou hem niet.
Nou ja...dan ben ik dus wel een tikje jaloers...
Ja, ik ken jaloerse gevoelens wel. Ik ben niet heel jaloers, maar ik heb mijn man, toen hij nog mijn vriend was, wel verzocht om niet meer samen met zijn bloedmooie collega gezellig met zijn tweetjes uit eten te gaan. En dat heeft ie ook niet meer gedaan.
Ik ben ook niet echt jaloers en ik geloof echt dat Panman zo trouw als een schoothondje is, maar soms..heel soms....komt dat duiveltje wel uit dat doosje.
Panman is bijvoorbeeld nu uit eten met een collega/vriendin waar hij een jaar geleden ontzettend verliefd op is geweest. Zij was dit niet, dus ze zijn vrienden gebleven...
Nu echter..nu Panman mij heeft gevonden maakt Madam soms toespelingen over hoe mooi het allemaal had kunnen zijn tussen haar en Panman.
Ik blief dat soort opmerkingen niet....ze had haar kans en wou hem niet.
Nou ja...dan ben ik dus wel een tikje jaloers...
donderdag 11 februari 2010 om 20:48
donderdag 11 februari 2010 om 21:28
quote:Pannetje schreef op 11 februari 2010 @ 20:47:
Panman is bijvoorbeeld nu uit eten met een collega/vriendin waar hij een jaar geleden ontzettend verliefd op is geweest.
Hier kun je honderden euro's aan therapie tegenaan gooien, maar ik geloof niet dat er ooit een moment zal komen dat dát me niks zou doen...
Niet dat ik nou denk dat hij vreemd zou gaan, maar ik zou het niet leuk vinden. Hem iets verbieden is overigens ook niet aan de orde.
Panman is bijvoorbeeld nu uit eten met een collega/vriendin waar hij een jaar geleden ontzettend verliefd op is geweest.
Hier kun je honderden euro's aan therapie tegenaan gooien, maar ik geloof niet dat er ooit een moment zal komen dat dát me niks zou doen...
Niet dat ik nou denk dat hij vreemd zou gaan, maar ik zou het niet leuk vinden. Hem iets verbieden is overigens ook niet aan de orde.
donderdag 11 februari 2010 om 22:04
Nee, nog nooit jaloers geweest, omdat ik nooit reden daartoe heb gehad. De belangrijkste man in mijn leven was vreselijk lief voor iedereen, echt onwerkelijk aardig, stond voor iedereen klaar en ik heb hem alleen maar aangemoedigd. Als dat nou het liefste was wat-ie deed. Dat paste ook helemaal bij hem. We waren erg verschillend, hoewel ik ook best wel aardig kan zijn. In tegenstelling tot hem ben ik geen mensen-mens maar eerder een loner.
Zo hebben we elkaar ontmoet. Hij sloofte zich heel erg voor me uit en in respons deed ik dat ook toen maar. En zo ontstond een relatie.
Dus nee, nooit jaloers. Omdat het niet nodig was. Hij was heel erg verliefd op mij en dat is altijd zo gebleven. Hij kon ook altijd mijn gedachten lezen.
Zo hebben we elkaar ontmoet. Hij sloofte zich heel erg voor me uit en in respons deed ik dat ook toen maar. En zo ontstond een relatie.
Dus nee, nooit jaloers. Omdat het niet nodig was. Hij was heel erg verliefd op mij en dat is altijd zo gebleven. Hij kon ook altijd mijn gedachten lezen.
donderdag 11 februari 2010 om 22:45
Ik ben zolang mijn vriend eerlijk is ook niet echt jaloers maar het ligt ook aan mijn bui, en aan hoe de relatie op dat moment loopt. Ben ik ervan overtuigd dat ik die speciale voor hem ben, dan mag hij wat mij betreft tussen 5 mooie vrouwen zitten. Maar ik merk wel dat als ik wat minder goed in mijn vel zit, dus wat meer op mezelf teruggeworpen wordt, jaloezie wat vaker getriggerd wordt door dingen of opmerkingen waar ik normaal gesproken geen last van heb.
Hoe ik daar vanaf kom, geen idee, ik denk ook niet dat daar vanaf te komen valt. Je kan als mens met gevoel en verwachtingen niet boven alles staan. Wel is belangrijk vind ik de manier waarop je je jaloezie brengt. Ik ben er inmiddels achter dat het veel effectiever is om te sippen (dus niks zeggen) dan om alles eruit te gooien en hem allerlei beschuldigen om de oren te gooien. Dat laatste daar wordt je zelf alleen de dupe van.
Hoe ik daar vanaf kom, geen idee, ik denk ook niet dat daar vanaf te komen valt. Je kan als mens met gevoel en verwachtingen niet boven alles staan. Wel is belangrijk vind ik de manier waarop je je jaloezie brengt. Ik ben er inmiddels achter dat het veel effectiever is om te sippen (dus niks zeggen) dan om alles eruit te gooien en hem allerlei beschuldigen om de oren te gooien. Dat laatste daar wordt je zelf alleen de dupe van.
donderdag 11 februari 2010 om 22:51
quote:isabon schreef op 11 februari 2010 @ 17:49:
Ik ben ook heel erg jaloers. Ook omdat hij in vrijwel elke vorige relatie is vreemdgegaan. Maar goed wij zijn al 10 jaar samen en vorige relaties duurden een half jaar tot een jaar.
Ik probeer het hem zo min mogelijk te laten merken. Hij weet het wel, en soms laat hij dingen. Soms ook niet, hij is wel altijd eerlijk erover voor zover ik kan nagaan.
Aan jaloezie ligt vaak grote onzekerheid over jezelf ten grondslag. Heb er ook last van (en therapie voor)Ik denk eigenlijk dat dat een grote fabel is, dat als je jaloers bent dat je dan onzeker bent (ik heb het hier wel over normale jaloezie, geen ziekelijke). Ik ben namelijk helemaal niet onzeker over mezelf, heb echt dagen dat ik denk hij mag echt met iemand als ik in zijn handen knijpen, en hem niet 'nodig' heb omdat ik me echt lekker voel. Maar er kan maar zo een klein dingetje zijn, net die verkeerde opmerking geven op een verkeerd moment, dat ik ineens denk; WTF? Dat maakt mij niet een onzeker persoon, maar van hem een eikel? En een eikel zet ik graag even op zijn plaats. Ben ik dan onzeker?
Ik ben ook heel erg jaloers. Ook omdat hij in vrijwel elke vorige relatie is vreemdgegaan. Maar goed wij zijn al 10 jaar samen en vorige relaties duurden een half jaar tot een jaar.
Ik probeer het hem zo min mogelijk te laten merken. Hij weet het wel, en soms laat hij dingen. Soms ook niet, hij is wel altijd eerlijk erover voor zover ik kan nagaan.
Aan jaloezie ligt vaak grote onzekerheid over jezelf ten grondslag. Heb er ook last van (en therapie voor)Ik denk eigenlijk dat dat een grote fabel is, dat als je jaloers bent dat je dan onzeker bent (ik heb het hier wel over normale jaloezie, geen ziekelijke). Ik ben namelijk helemaal niet onzeker over mezelf, heb echt dagen dat ik denk hij mag echt met iemand als ik in zijn handen knijpen, en hem niet 'nodig' heb omdat ik me echt lekker voel. Maar er kan maar zo een klein dingetje zijn, net die verkeerde opmerking geven op een verkeerd moment, dat ik ineens denk; WTF? Dat maakt mij niet een onzeker persoon, maar van hem een eikel? En een eikel zet ik graag even op zijn plaats. Ben ik dan onzeker?
donderdag 11 februari 2010 om 23:14
quote:Noa_73 schreef op 11 februari 2010 @ 22:45:
Ik ben zolang mijn vriend eerlijk is ook niet echt jaloers
Toen mijn vriend vertelde dat hij weer met een collega uit eten ging waarvan hij al eerder had gezegd dat hij haar mooier dan mij vond was ik ontzettend jaloers terwijl hij heel eerlijk was. Eerlijker dan dat ik nodig vond in ieder geval. Eerste wat ik namelijk dacht toen ie zei dat hij haar mooier vond was "Wat een onwijs dom antwoord".
Mijn jaloezie kwam niet zozeer voort uit onzekerheid over mijzelf maar uit angst om mijn vriend te verliezen, ondanks dat ik ook zonder hem kan, heb ik dat liever niet.
Kan me wel voorstellen dat liegen voor meer achterdocht zorgt, maar eerlijkheid kan wat mij betreft dus echt niet alle jaloezie voorkomen hoor.
Ik ben zolang mijn vriend eerlijk is ook niet echt jaloers
Toen mijn vriend vertelde dat hij weer met een collega uit eten ging waarvan hij al eerder had gezegd dat hij haar mooier dan mij vond was ik ontzettend jaloers terwijl hij heel eerlijk was. Eerlijker dan dat ik nodig vond in ieder geval. Eerste wat ik namelijk dacht toen ie zei dat hij haar mooier vond was "Wat een onwijs dom antwoord".
Mijn jaloezie kwam niet zozeer voort uit onzekerheid over mijzelf maar uit angst om mijn vriend te verliezen, ondanks dat ik ook zonder hem kan, heb ik dat liever niet.
Kan me wel voorstellen dat liegen voor meer achterdocht zorgt, maar eerlijkheid kan wat mij betreft dus echt niet alle jaloezie voorkomen hoor.
donderdag 11 februari 2010 om 23:24
Tja die eerlijkheid bedoelde ik ook niet, die eerlijkheid valt bij mij onder de noemer stomme eikelige opmerking, en daarmee triggert hij dan ook mijn jaloezie. Ik bedoel meer de eerlijkheid dat hij zegt met wie hij eten gaat ipv stiekem gedoe.
Sommige informatie hoef je niet te delen, ik vertel namelijk ook niet over een mooie mannelijke college die met me zit te flirten. Ik doe er verder niks mee, waarom moet ik dan zijn jaloezie triggeren? En ja, ik vind ook dat het niet zozeer eigen onzekerheid is maar meer de angst om iemand te verliezen.
Sommige informatie hoef je niet te delen, ik vertel namelijk ook niet over een mooie mannelijke college die met me zit te flirten. Ik doe er verder niks mee, waarom moet ik dan zijn jaloezie triggeren? En ja, ik vind ook dat het niet zozeer eigen onzekerheid is maar meer de angst om iemand te verliezen.
donderdag 11 februari 2010 om 23:55
ik denk dat jaloezie ook heel erg samenhangt met hoe die persoon naar jou toe doet...
Vriendlief heeft alleen maar vriendinnen...met allemaal behalve één kan ik het wel vinden..en zou ik absoluut geen probleem hebben als hij uiteten zou gaan, wat zou drinken oid.
maar er is één meid...ielghhh..kan het niet uitleggen maar ik moet haar écht niet...ze doet zoo aanhankelijk/aanstellerig/puppy-ogerig etc. BAH!
zolang 'de andere vrouw' jou accepteert als vriendin van je partner...is er mijns inziens niks aan de hand...interesse in jou tonen, normaal tegen je doen...etc.
Vriendlief heeft alleen maar vriendinnen...met allemaal behalve één kan ik het wel vinden..en zou ik absoluut geen probleem hebben als hij uiteten zou gaan, wat zou drinken oid.
maar er is één meid...ielghhh..kan het niet uitleggen maar ik moet haar écht niet...ze doet zoo aanhankelijk/aanstellerig/puppy-ogerig etc. BAH!
zolang 'de andere vrouw' jou accepteert als vriendin van je partner...is er mijns inziens niks aan de hand...interesse in jou tonen, normaal tegen je doen...etc.
vrijdag 12 februari 2010 om 01:14
quote:blijfgewoonbianca schreef op 11 februari 2010 @ 19:00:
[...]
Er hoeft helemaal niets mis te zijn als je dit dus niet hebt. Ik denk dat je niet " zomaar " jaloers bent en ook niet " zomaar " niet jaloers.
Je kan jaloers zijn omdat je je zelf " minder " voelt of omdat je partner je dubbele signalen geeft , bijvoorbeeld.
En de reden dat je niet jaloers bent zou bijvoorbeeld kunnen zijn omdat je ziet dat de buuf van je partner walgt , of omdat je overtuigd bent van jouw plek in je partners leven.Als je partner iedere dag bij diezelfde buurvrouw zou zitten en je ze openlijk zou zien flirten, kun je zien dat de buuf niet van je partner walgt en je kunt overtuigd zijn van jouw plek in het leven van je partner, maar die plek kan ook iemand anders innemen, kijk maar eens om je heen hoe vaak dat zoiets gebeurd. Dus ik denk dat het in dat voorbeeld niet geheel onterrecht zou zijn als je jaloers zou zijn!
[...]
Er hoeft helemaal niets mis te zijn als je dit dus niet hebt. Ik denk dat je niet " zomaar " jaloers bent en ook niet " zomaar " niet jaloers.
Je kan jaloers zijn omdat je je zelf " minder " voelt of omdat je partner je dubbele signalen geeft , bijvoorbeeld.
En de reden dat je niet jaloers bent zou bijvoorbeeld kunnen zijn omdat je ziet dat de buuf van je partner walgt , of omdat je overtuigd bent van jouw plek in je partners leven.Als je partner iedere dag bij diezelfde buurvrouw zou zitten en je ze openlijk zou zien flirten, kun je zien dat de buuf niet van je partner walgt en je kunt overtuigd zijn van jouw plek in het leven van je partner, maar die plek kan ook iemand anders innemen, kijk maar eens om je heen hoe vaak dat zoiets gebeurd. Dus ik denk dat het in dat voorbeeld niet geheel onterrecht zou zijn als je jaloers zou zijn!
vrijdag 12 februari 2010 om 07:42
vrijdag 12 februari 2010 om 08:29
quote:Vl43inder schreef op 11 februari 2010 @ 23:14:
[...]
Toen mijn vriend vertelde dat hij weer met een collega uit eten ging waarvan hij al eerder had gezegd dat hij haar mooier dan mij vond was ik ontzettend jaloers terwijl hij heel eerlijk was.ER zijn een aantal dingen die je NOOIT tegen je partner zegt en bovenstaande is er 1 van.
[...]
Toen mijn vriend vertelde dat hij weer met een collega uit eten ging waarvan hij al eerder had gezegd dat hij haar mooier dan mij vond was ik ontzettend jaloers terwijl hij heel eerlijk was.ER zijn een aantal dingen die je NOOIT tegen je partner zegt en bovenstaande is er 1 van.
vrijdag 12 februari 2010 om 09:13
Ook ik kan zooo jaloers zijn, zou er ook zo graag vanaf komen.
Mijn partner geeft er helemaal geen reden toe. Hij is altijd eerlijk, gaat niet alleen met vrouwen uit eten en laat me heel vaak merken hoe mooi hij me vindt en hoeveel hij van me houdt. Op dit moment kan ik ook denken van "waarom zou ik me druk maken als hij de stad in gaat zonder mij" o.i.d. maar als het zover is gaan op gegeven moment de gedachten met me aan de haal en kan ik het niet meer tegenhouden
Gelukkig gaat hij er heel goed mee om maar ik wil er echt vanaf!
Weet ook dat het bij mezelf ligt want kan ook bij vriendinnen heel snel bang zijn ze kwijt te raken alleen dat laat ik aan niemand merken.
Iemand die dit ook had en het "op heeft kunnen lossen"?
Mijn partner geeft er helemaal geen reden toe. Hij is altijd eerlijk, gaat niet alleen met vrouwen uit eten en laat me heel vaak merken hoe mooi hij me vindt en hoeveel hij van me houdt. Op dit moment kan ik ook denken van "waarom zou ik me druk maken als hij de stad in gaat zonder mij" o.i.d. maar als het zover is gaan op gegeven moment de gedachten met me aan de haal en kan ik het niet meer tegenhouden
Gelukkig gaat hij er heel goed mee om maar ik wil er echt vanaf!Weet ook dat het bij mezelf ligt want kan ook bij vriendinnen heel snel bang zijn ze kwijt te raken alleen dat laat ik aan niemand merken.
Iemand die dit ook had en het "op heeft kunnen lossen"?
