Gezondheid
alle pijlers
Herstel na borstverkleining
dinsdag 16 februari 2010 om 20:48
Binnenkort hoop ik een borstverkleining te ondergaan. Ik heb de plastisch chirurg gevraagd bij het eerste consult hoe lang ik niet mag sporten, tillen, etc. Hij gaf aan dat ik "een weekje rust moet nemen" en daarna alles weer kan. Ik was daarover nogal verbaasd en heb gevraagd of dat betekent dat ik mijn kind van 1 jaar dan ook gewoon weer kan optillen, en drie trappen op naar mijn bovenwoning kan dragen. Hij verzekerde me dat dit na een week weer kon.
Nu heb ik niet de neiging om de specialist niet te geloven, maar ik ben er op basis van wat ik aan informatie heb verzameld niet bepaald van overtuigd dat het echt weer na een week "business as usual" is.
Ik hoor graag ervaringen van vrouwen die ervaring hebben met herstellen na een borstverkleining. Is een termijn van een week rust reeel? En ik hoor graag tips over hoe ik de eerste periode na de operatie bijvoorbeeld de praktische zorg voor kleine kinderen kan regelen, voornamelijk als dat langer dan een week of twee nodig zou zijn. Ik heb helaas geen familie in de buurt die daar een rol in kan spelen...
Alvast bedankt voor jullie ervaringen!
Nu heb ik niet de neiging om de specialist niet te geloven, maar ik ben er op basis van wat ik aan informatie heb verzameld niet bepaald van overtuigd dat het echt weer na een week "business as usual" is.
Ik hoor graag ervaringen van vrouwen die ervaring hebben met herstellen na een borstverkleining. Is een termijn van een week rust reeel? En ik hoor graag tips over hoe ik de eerste periode na de operatie bijvoorbeeld de praktische zorg voor kleine kinderen kan regelen, voornamelijk als dat langer dan een week of twee nodig zou zijn. Ik heb helaas geen familie in de buurt die daar een rol in kan spelen...
Alvast bedankt voor jullie ervaringen!
woensdag 17 februari 2010 om 15:52
Is er toevallig iemand die het een tweede keer heeft laten doen? Ik heb het 9 jaar terug een bvb gehad (zo super!, en inderdaad wel 6 weken herstel bij mij), maar nu ben ik eigenlijk na zwangerschap en stoppen met roken (4 en 5 jaar geleden) weer terug bij af ...... Ik overweeg nu dus serieus om het weer te laten doen. Ik ben pas 30 en het hangt ter hoogte van mijn ellebogen Ik was zoooooo blij met mijn c cupje. Het ligt ook niet aan eerst moeten afvallen want de vrouw bij de bh winkel wilde me in een 70 omvang hijsen, maar dan was er niks te beginnen met de cupmaten.
woensdag 17 februari 2010 om 16:12
Als het nodig zou zijn, zou ik zó weer gaan. Maar mijn C cup van 14 jaar geleden is inmiddels, na zwangerschap en een beetje bijkomen, veranderd in een D en die past prima bij me.
Waarom ga je niet gewoon eens met ome dokter babbelen?
En voor degenen die willen/durven, een vriendin van mij heeft de verkleining in Belgie laten uitvoeren. Ze was daar binnen 2 maanden aan de beurt en de verzekering heeft dat gewoon vergoed. Je moet het wel vooraf aanvragen.
Waarom ga je niet gewoon eens met ome dokter babbelen?
En voor degenen die willen/durven, een vriendin van mij heeft de verkleining in Belgie laten uitvoeren. Ze was daar binnen 2 maanden aan de beurt en de verzekering heeft dat gewoon vergoed. Je moet het wel vooraf aanvragen.
donderdag 18 februari 2010 om 11:23
Hoi Soit,
Ik heb 29 jan 2010 een borstverkleining ondergaan en kan je wel vertellen dat een weekje rust nergens opslaat, ik heb ook een zoontje van 1 1/2 en kan en wil hem niet optillen, ook zijn mijn borsten nog erg gevoelig dus hem optillen geen optie, hij is al bijna 3 weken bij mijn moeder, alleen thuis in het weekend als mijn man er is.
Verder is het beter voor je wond genezing op het 3 landenpunt staat veel spanning, ik heb niet veel gedaan en daar is het nog steeds een beetje open, gaat gelukkig iedere dag beter, maar ben dan ook al bijna 3 weken verder, neem echt genoeg rust want je komt je zelf echt tegen, het is geen kleine operatie.
groetjes namamida
Ik heb 29 jan 2010 een borstverkleining ondergaan en kan je wel vertellen dat een weekje rust nergens opslaat, ik heb ook een zoontje van 1 1/2 en kan en wil hem niet optillen, ook zijn mijn borsten nog erg gevoelig dus hem optillen geen optie, hij is al bijna 3 weken bij mijn moeder, alleen thuis in het weekend als mijn man er is.
Verder is het beter voor je wond genezing op het 3 landenpunt staat veel spanning, ik heb niet veel gedaan en daar is het nog steeds een beetje open, gaat gelukkig iedere dag beter, maar ben dan ook al bijna 3 weken verder, neem echt genoeg rust want je komt je zelf echt tegen, het is geen kleine operatie.
groetjes namamida
donderdag 18 februari 2010 om 15:32
zondag 16 januari 2011 om 20:33
Ik ben op dit moment herstelde na een borstverkleining. Ik ben van een 80G naar een 80D gegaan. Tenminste ik heb nu een D aan kan nog kleiner worden na genezen zei mijn arts. En ze zijn mooi!
Ik mag 6 wkn niks doen!!!! a.s.vrijdag gaan de hechtingen eruit, 2 weken na de operatie. De operatie is mij zo mee gevallen. Ik dacht veel meer pijn verwacht. Heb 3 dgn in het ziekenhuis gelegen en ik had weinig vocht uit mijn drains. De plekken waar de drains zaten zie je nu al bijna niet meer en de rest zit nog kleine pleisters over maar ook dat ziet er erg rustig uit.
Ik vind het wel erg moeilijk dat je niks mag tillen of inspannen. Je komt snel in de verleiding omdat ik niet veel pijn heb. Ik heb ook een zoontje van 1 jaar maar ik mag hem echt niet tillen zei de chirurg. a.s vrijdag verteld hij me wat ik vanaf dan meer mag doen met betreft tillen en bv autorijden.
als je nog vragen heb mail ze gerust naar me hoor!
Ik mag 6 wkn niks doen!!!! a.s.vrijdag gaan de hechtingen eruit, 2 weken na de operatie. De operatie is mij zo mee gevallen. Ik dacht veel meer pijn verwacht. Heb 3 dgn in het ziekenhuis gelegen en ik had weinig vocht uit mijn drains. De plekken waar de drains zaten zie je nu al bijna niet meer en de rest zit nog kleine pleisters over maar ook dat ziet er erg rustig uit.
Ik vind het wel erg moeilijk dat je niks mag tillen of inspannen. Je komt snel in de verleiding omdat ik niet veel pijn heb. Ik heb ook een zoontje van 1 jaar maar ik mag hem echt niet tillen zei de chirurg. a.s vrijdag verteld hij me wat ik vanaf dan meer mag doen met betreft tillen en bv autorijden.
als je nog vragen heb mail ze gerust naar me hoor!
dinsdag 1 maart 2011 om 18:38
Ook ik ben me aan het orienteren op een borstverkleining. Ik woon alleen en heb geen moeder of zus die met mij mee kan gaan of in de weken na de operatie kan komen helpen. Vriendinnen wonen wat verder weg en werken fulltime. Ik zie er best wel tegenop om de operatie zelf en de hele nasleep daarvan alleen te moeten doen. Ik zal best iemand kunnen vinden die kan helpen met boodschappen e.d., maar het gaat me dan vooral om de 'mentale ondersteuning' zeg maar. Hoe is dat bij jullie gegaan?
vrijdag 4 maart 2011 om 00:17
Ik vind een week wel erg weinig. Ik moest van mijn huisarts al een week in bed blijven. Nu kent hij me nogal goed want ik stond na vijf dagen in de winkel, maar tillen en zo mocht ik absoluut niet. Laat staan je zoontje drie trappen op dragen. Ik zou toch voorzichtig zijn als ik jou was. Je voelt zelf wel hoe ver je kan gaan. Ik heb er ook geen spijt van. Ben nog steeds erg trots op mijn borsten. Maar wat wil je als je een cup G (van Gigantisch) had en thuis kwam met een mooie C. Nog steeds. Ik heb het in 2002 in België laten doen. Binnen zes weken aan de beurt en een hele goede plastisch chirurg. In Nederland moest ik anderhalf jaar wachten.
Succes Soit.
Succes Soit.
vrijdag 4 maart 2011 om 16:41
quote:Mainecoon79 schreef op 17 februari 2010 @ 15:52:
Is er toevallig iemand die het een tweede keer heeft laten doen? Ik heb het 9 jaar terug een bvb gehad (zo super!, en inderdaad wel 6 weken herstel bij mij), maar nu ben ik eigenlijk na zwangerschap en stoppen met roken (4 en 5 jaar geleden) weer terug bij af ...... Ik overweeg nu dus serieus om het weer te laten doen. Ik ben pas 30 en het hangt ter hoogte van mijn ellebogen Ik was zoooooo blij met mijn c cupje. Het ligt ook niet aan eerst moeten afvallen want de vrouw bij de bh winkel wilde me in een 70 omvang hijsen, maar dan was er niks te beginnen met de cupmaten.
MIjn vriendin heeft het een 2e x laten doen en ik heb het van heeeeel dichtbij meegemaakt (heb haar destijds veel ontlast met van alles en nog wat).
Het was 1 groot drama: doordat de doorbloeding slecht is (of in ieder geval slechter dan wanneer je niet bent geopereerd aan je borsten) is de kans zeer aanwezig dat je een 2ex met complicaties te maken krijgt.
Bij mijn vriendin heeft het 7 (!) maanden geduurd voor alles wel en goed was dichtgegroeid! Ze droeg 24/7 sportbh's met maandverband en gaasjes ingesmeerd met vaseline. Tubes zijn erdoor gegaan. Uiteindelijk kwamen de hechtingen met pus en al eruit.........bbbbbbbbbrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Weet waar je aan begint.
Is er toevallig iemand die het een tweede keer heeft laten doen? Ik heb het 9 jaar terug een bvb gehad (zo super!, en inderdaad wel 6 weken herstel bij mij), maar nu ben ik eigenlijk na zwangerschap en stoppen met roken (4 en 5 jaar geleden) weer terug bij af ...... Ik overweeg nu dus serieus om het weer te laten doen. Ik ben pas 30 en het hangt ter hoogte van mijn ellebogen Ik was zoooooo blij met mijn c cupje. Het ligt ook niet aan eerst moeten afvallen want de vrouw bij de bh winkel wilde me in een 70 omvang hijsen, maar dan was er niks te beginnen met de cupmaten.
MIjn vriendin heeft het een 2e x laten doen en ik heb het van heeeeel dichtbij meegemaakt (heb haar destijds veel ontlast met van alles en nog wat).
Het was 1 groot drama: doordat de doorbloeding slecht is (of in ieder geval slechter dan wanneer je niet bent geopereerd aan je borsten) is de kans zeer aanwezig dat je een 2ex met complicaties te maken krijgt.
Bij mijn vriendin heeft het 7 (!) maanden geduurd voor alles wel en goed was dichtgegroeid! Ze droeg 24/7 sportbh's met maandverband en gaasjes ingesmeerd met vaseline. Tubes zijn erdoor gegaan. Uiteindelijk kwamen de hechtingen met pus en al eruit.........bbbbbbbbbrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Weet waar je aan begint.
zaterdag 5 maart 2011 om 17:45
Ik heb ook 2x een bvk laten doen.
De eerste keer in 2000 toen ik 21/22 was. Ik ging van een 65/70 H (van HUUUGEEE) naar een mooie 70D. Ik was dolgelukkig!
Ging supergoed, geen centje pijn. Ik ben een snelle genezer, maar had toen toch wel een wondje op mn tepel bij de kruising die open bleef. (ik heb alleen een tepelcirkellitteken en een richting oksel)
Ik woonde nog thuis en had een lieve moeder die me overal bij hielp. Ik kon en mocht ook vier weken niets en ik wilde en kon die tijd ook niet veel. Uiteraard met de dag steeds een beetje meer, steeds een stukje verder je armen omhoog. Dan weer een afwasje doen of koken, maar alles rustig aan en opbouwend.
Ik ben na zo'n 4 weken geloof ik naar het buitenland gegaan om na mijn stage het jaar ervoor weer te werken en moeders is toen meegeweest om mijn koffers te slepen en te helpen settelen. Daar wisten ze dat ik in het begin niet zwaar kon/mocht tillen en was allemaal prima.
De 2e keer was in 2004. Iets meer dan een jaar na de 1e keer zat ik alweer bij de dokter omdat ik van mn D al heel snel weer op een E zat. Tegen de tijd dat ik geholpen werd was het weer een ruime F.
De 2e keer ging net zo goed, maar toen werd ik na een dag al naar huis gestuurd, terwijl ik de eerste keer 5 dagen in het z'huis lag. Ik denk dat ze mn bed nodig hadden
Ook deze keer heb ik 4 weken rustig aan gedaan, maar ik ging na zo'n vier weken weer aan het werk op het reisbureau. Gidsen en dozen tillen nog maar even niet, maar ook alles weer langzaam opgebouwd en dat ging prima.
Die tweede keer zijn mijn littekens wel minder mooi geheeld trouwens.
De 1e keer was niets te zien, nu heb ik aan iedere kant onder mn arm een bobbel zitten.
Ben daar ook nog voor terug geweest en hoewel het een kwestie van een stukkie huid wegsnijden is onder lokale verdoving, wil de verzekering het niet vergoeden omdat ik niet verminkt ben.
Oh, wat betreft de verzekering. De 1e keer ging zo, de 2e vroegen ze wel om een verklaring en foto's waarom het nog een keer "moest".
Dit was ook geen probleem en mocht ik het zo laten doen.
Ik zou het zo een 3e keer laten doen, aangezien ik echt géén pijn had.
Hou wel rekening met dat je de eerste dagen dus echt niks kan. Plassen op een po of met je zakkies over de gang, heel charmant.
Je moet je met alles laten helpen en douchen is de eerste keer misschien best eng (vond ik beide keren verschrikkelijk de 1e keer, maar eenmaal in die douche was er natuurlijk niets aan de hand).
Ik had ook kleren aan die niet over mijn hoofd hoefden of op zn minst makkelijk/ruim vielen en niet teveel werk nodig hadden.
Ik had de eerste keer kort en de tweede keer lang haar, mn moeder heeft het de eerste dagen geborsteld.
Dat ging wel vrij snel zelf, maar met mn elleboog tegen mn zij gedrukt en mn hoofd schuin..
Verder, ehm, oh ja: EEN WEEK IS ECHT VEEEEEL TE KORT!!
Je gaat onder het mes, een paar uur onder narcose, er wordt in je gesneden, geduwd en getrokken, je wordt rechtop gezet in je slaap en het is een aanslag op je lijf.
Je zou pijn kunnen hebben, maar ook last van de narcose. Ik krijg er altijd hartkloppingen van die zon 2 weken kunnen aanhouden. IK blijf ook heel lang heel moe van de narcose.
Hoe makkelijk ik er ook doorheen ben gefietst, het is geen kleinigheid hoor dus gun je lichaam de rust die het nodig heeft en verdient!
Het zal met een kleine heel erg lastig worden, maar in zulke tijden staan vrienden en familie vaak zo voor je klaar.
Succes in ieder geval!
Het is zo fijn als mensen weer gewoon naar je ogen kijken als ze met je praten ipv zon 30 cm lager!
De eerste keer in 2000 toen ik 21/22 was. Ik ging van een 65/70 H (van HUUUGEEE) naar een mooie 70D. Ik was dolgelukkig!
Ging supergoed, geen centje pijn. Ik ben een snelle genezer, maar had toen toch wel een wondje op mn tepel bij de kruising die open bleef. (ik heb alleen een tepelcirkellitteken en een richting oksel)
Ik woonde nog thuis en had een lieve moeder die me overal bij hielp. Ik kon en mocht ook vier weken niets en ik wilde en kon die tijd ook niet veel. Uiteraard met de dag steeds een beetje meer, steeds een stukje verder je armen omhoog. Dan weer een afwasje doen of koken, maar alles rustig aan en opbouwend.
Ik ben na zo'n 4 weken geloof ik naar het buitenland gegaan om na mijn stage het jaar ervoor weer te werken en moeders is toen meegeweest om mijn koffers te slepen en te helpen settelen. Daar wisten ze dat ik in het begin niet zwaar kon/mocht tillen en was allemaal prima.
De 2e keer was in 2004. Iets meer dan een jaar na de 1e keer zat ik alweer bij de dokter omdat ik van mn D al heel snel weer op een E zat. Tegen de tijd dat ik geholpen werd was het weer een ruime F.
De 2e keer ging net zo goed, maar toen werd ik na een dag al naar huis gestuurd, terwijl ik de eerste keer 5 dagen in het z'huis lag. Ik denk dat ze mn bed nodig hadden
Ook deze keer heb ik 4 weken rustig aan gedaan, maar ik ging na zo'n vier weken weer aan het werk op het reisbureau. Gidsen en dozen tillen nog maar even niet, maar ook alles weer langzaam opgebouwd en dat ging prima.
Die tweede keer zijn mijn littekens wel minder mooi geheeld trouwens.
De 1e keer was niets te zien, nu heb ik aan iedere kant onder mn arm een bobbel zitten.
Ben daar ook nog voor terug geweest en hoewel het een kwestie van een stukkie huid wegsnijden is onder lokale verdoving, wil de verzekering het niet vergoeden omdat ik niet verminkt ben.
Oh, wat betreft de verzekering. De 1e keer ging zo, de 2e vroegen ze wel om een verklaring en foto's waarom het nog een keer "moest".
Dit was ook geen probleem en mocht ik het zo laten doen.
Ik zou het zo een 3e keer laten doen, aangezien ik echt géén pijn had.
Hou wel rekening met dat je de eerste dagen dus echt niks kan. Plassen op een po of met je zakkies over de gang, heel charmant.
Je moet je met alles laten helpen en douchen is de eerste keer misschien best eng (vond ik beide keren verschrikkelijk de 1e keer, maar eenmaal in die douche was er natuurlijk niets aan de hand).
Ik had ook kleren aan die niet over mijn hoofd hoefden of op zn minst makkelijk/ruim vielen en niet teveel werk nodig hadden.
Ik had de eerste keer kort en de tweede keer lang haar, mn moeder heeft het de eerste dagen geborsteld.
Dat ging wel vrij snel zelf, maar met mn elleboog tegen mn zij gedrukt en mn hoofd schuin..
Verder, ehm, oh ja: EEN WEEK IS ECHT VEEEEEL TE KORT!!
Je gaat onder het mes, een paar uur onder narcose, er wordt in je gesneden, geduwd en getrokken, je wordt rechtop gezet in je slaap en het is een aanslag op je lijf.
Je zou pijn kunnen hebben, maar ook last van de narcose. Ik krijg er altijd hartkloppingen van die zon 2 weken kunnen aanhouden. IK blijf ook heel lang heel moe van de narcose.
Hoe makkelijk ik er ook doorheen ben gefietst, het is geen kleinigheid hoor dus gun je lichaam de rust die het nodig heeft en verdient!
Het zal met een kleine heel erg lastig worden, maar in zulke tijden staan vrienden en familie vaak zo voor je klaar.
Succes in ieder geval!
Het is zo fijn als mensen weer gewoon naar je ogen kijken als ze met je praten ipv zon 30 cm lager!
zondag 6 maart 2011 om 00:02
quote:[message=8592014,noline]Fearless schreef op 05 maart Je zou pijn kunnen hebben, maar ook last van de narcose. Ik krijg er altijd hartkloppingen van die zon 2 weken kunnen aanhouden.
Had ik ook (17 jaar geleden alweer), elke avond/ nacht, ook een aantal weken. Ik heb overigens geen seconde pijn gehad en de littekens zijn heel mooi geheeld.
Zes weken is volgens mij een standaard periode waarin wordt aangeraden om geen zware dingen te tillen. Een weekje slaat natuurlijk nergens op. De wonden moeten wel de tijd krijgen om goed te helen. Misschien bedoelde de arts dat je een week rust nodig hebt om weer een beetje te herstellen van de operatie. Ik was bijvoorbeeld erg moe.
Veel succes!
Had ik ook (17 jaar geleden alweer), elke avond/ nacht, ook een aantal weken. Ik heb overigens geen seconde pijn gehad en de littekens zijn heel mooi geheeld.
Zes weken is volgens mij een standaard periode waarin wordt aangeraden om geen zware dingen te tillen. Een weekje slaat natuurlijk nergens op. De wonden moeten wel de tijd krijgen om goed te helen. Misschien bedoelde de arts dat je een week rust nodig hebt om weer een beetje te herstellen van de operatie. Ik was bijvoorbeeld erg moe.
Veel succes!
