Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
maandag 8 maart 2010 om 13:11
O temesta! dat is een middel dat inderdaad veel langer doorwerkt, nu begrijp ik ook dat je je duf voelt. Misschien wel een beter middel in jouw geval tenminste als je er eenmaal aan gewend bent. Temazepam werkt een uur of 6 en is dan wel uit je bloed, maar je raakt er ook gewend aan helaas. Ik slaap nu wel iets beter. Ook al had ik een bang vermoeden, het was toch een klap. Maar daar moet jij niet over nadenken dat komt wel weer goed.
maandag 8 maart 2010 om 13:17
Hé verdorie Bo het kan ook nooit eens een keer goed gaan. Nu moet je dus weer extra trammen.
Je zult toch wel een stent of zoiets krijgen? Je bent al zo moeilijk te prikken.
Dus dan krijg je morgen de uitslag als het goed is en dan moet je nog weer een week wachten op Petit. Wat duurt het allemaal lang zeg. Je hebt geen keus, maar je wilt natuurlijk liever morgen alles meteen en dat kan dus niet. Zeker nu je die pijn hebt moet het eigenlijk allemaal snel. En wachten is erger dan actie.
Liefs zoebje
Je zult toch wel een stent of zoiets krijgen? Je bent al zo moeilijk te prikken.
Dus dan krijg je morgen de uitslag als het goed is en dan moet je nog weer een week wachten op Petit. Wat duurt het allemaal lang zeg. Je hebt geen keus, maar je wilt natuurlijk liever morgen alles meteen en dat kan dus niet. Zeker nu je die pijn hebt moet het eigenlijk allemaal snel. En wachten is erger dan actie.
Liefs zoebje
maandag 8 maart 2010 om 13:25
Even wat anders.
Afgelopen zaterdag is een zusje van oudste zoon's vriendin getrouwd met een Amerikaan. Hier in het dorp. Er waren 15 Harleys in de trouwstoet. Wat een kabaal. Maar leuk om te zien.
Zoon had met vrienden een leuke eerste huwelijksnacht gepland.
In een echte molen. Vand e vader van een van zijn vrienden. Ze hebben er een bed in gezet met een roze/wit muggennet van gaas met allemaal roosjes erop genaaid en overal kaarsjes op batterijen (vuur mocht natuurlijk niet) en rozenblaadjes gestrooid. Geen verwarming of niets. Ze wisten van niets. Alleen dat ze ergens anders de huwelijksnacht gingen doorbrengen.
Het was wel heel leuk bedacht maar het bruidspaar had het nogal koud gehad. Om van de muizen en de vleermuizen maar niet te spreken.
Ze kregen 's morgen nog wel een champagne-ontbijt.
Och voor een Amerikaan is het natuurlijk wel een belevenis. Heeft hij straks in de states heel wat te vertellen.
Afgelopen zaterdag is een zusje van oudste zoon's vriendin getrouwd met een Amerikaan. Hier in het dorp. Er waren 15 Harleys in de trouwstoet. Wat een kabaal. Maar leuk om te zien.
Zoon had met vrienden een leuke eerste huwelijksnacht gepland.
In een echte molen. Vand e vader van een van zijn vrienden. Ze hebben er een bed in gezet met een roze/wit muggennet van gaas met allemaal roosjes erop genaaid en overal kaarsjes op batterijen (vuur mocht natuurlijk niet) en rozenblaadjes gestrooid. Geen verwarming of niets. Ze wisten van niets. Alleen dat ze ergens anders de huwelijksnacht gingen doorbrengen.
Het was wel heel leuk bedacht maar het bruidspaar had het nogal koud gehad. Om van de muizen en de vleermuizen maar niet te spreken.
Ze kregen 's morgen nog wel een champagne-ontbijt.
Och voor een Amerikaan is het natuurlijk wel een belevenis. Heeft hij straks in de states heel wat te vertellen.
maandag 8 maart 2010 om 13:55
quote:Leaf schreef op 08 maart 2010 @ 13:00:
Wat vervelend dat het nu weer zo loopt met die vloeistof. Krijg je meteen de uitslag? Heb de afgelopen dagen even wat minder geschreven omdat ik zo zenuwachtig was voor mijn moeder. We hebben slecht nieuws gehad. Ze hebben inderdaad een paar kwaadaardige cellen gevonden. Binnen nu en 4 weken wordt ze geopereerd, een amputatie. Hopelijk is dan daarmee de kous af. Ik voel me vreselijk en moet steeds aan jou denken en hoe moeilijk het voor jou is...
Ha Leaf-je,
Wat naar van je moeder, kan me indenken dat je je nerveus maakt om hoe het verder gaat. Ook ik hoop voor jou dat met een operatie de kous af is en dat je moeder aan haar herstel kan beginnen.
Het zal voor Robo niet makkelijk zijn hierop te reageren denk ik. Het nieuws wat zij zelf gekregen heeft en dat wat haar nog te wachten staat is zo veel omvattend en zó groot om mee te dealen, het zal voor haar lastig zijn om jou nu een troostend woord toe te voegen. Dat begrijp je vast wel toch? Jou kennende snap je dat volkomen.
Heel veel sterkte met de komende operatie en herstelperiode.
Wat vervelend dat het nu weer zo loopt met die vloeistof. Krijg je meteen de uitslag? Heb de afgelopen dagen even wat minder geschreven omdat ik zo zenuwachtig was voor mijn moeder. We hebben slecht nieuws gehad. Ze hebben inderdaad een paar kwaadaardige cellen gevonden. Binnen nu en 4 weken wordt ze geopereerd, een amputatie. Hopelijk is dan daarmee de kous af. Ik voel me vreselijk en moet steeds aan jou denken en hoe moeilijk het voor jou is...
Ha Leaf-je,
Wat naar van je moeder, kan me indenken dat je je nerveus maakt om hoe het verder gaat. Ook ik hoop voor jou dat met een operatie de kous af is en dat je moeder aan haar herstel kan beginnen.
Het zal voor Robo niet makkelijk zijn hierop te reageren denk ik. Het nieuws wat zij zelf gekregen heeft en dat wat haar nog te wachten staat is zo veel omvattend en zó groot om mee te dealen, het zal voor haar lastig zijn om jou nu een troostend woord toe te voegen. Dat begrijp je vast wel toch? Jou kennende snap je dat volkomen.
Heel veel sterkte met de komende operatie en herstelperiode.
maandag 8 maart 2010 om 14:14
Leo: tuurlijk begrijp ik dat. Robo heeft op dit moment wel iets anders aan haar hoofd dan mijn moeder. Ik verwacht ook helemaal geen reactie van haar. Het was meer dat ik alleen was en het heel ff kwijt moest. Misschien is het verstandiger als ik het weghaal? Het komt egoïstisch over en dat is echt totaal mijn bedoeling niet. Het gaat hier om robo en als ik dat wil kan ik altijd een eigen topic openen.
maandag 8 maart 2010 om 14:20
Leaf, tuurlijk hoef je het niet weg te halen, dat is niet het punt 
Leo heeft wel gelijk, ik ben even niet echt in staat je te steunen of er voor je te zijn momenteel.
Ik vind dat zelf heel erg van mezelf trouwens, ik zit er echt mee.
Maar het lukt me gewoon niet, nu. En dat terwijl ik het wel oprecht heel erg vind voor je moeder; ik weet tenslotte wat het is.
Leo heeft wel gelijk, ik ben even niet echt in staat je te steunen of er voor je te zijn momenteel.
Ik vind dat zelf heel erg van mezelf trouwens, ik zit er echt mee.
Maar het lukt me gewoon niet, nu. En dat terwijl ik het wel oprecht heel erg vind voor je moeder; ik weet tenslotte wat het is.
maandag 8 maart 2010 om 15:07
Och Bo dat hoef je helemaal niet vervelend te vinden van jezelf. Je hebt nu wel wat anders om mee te zitten. Dat snappen we allemaal. Het is ook weer wat dat het nu zo loopt.
Dat het nu maar gauw morgen is. Heel misschien dat je dan weer een beetje rust krijgt.
Leafje ik heb gereageerd in je eigen topic.
Dat het nu maar gauw morgen is. Heel misschien dat je dan weer een beetje rust krijgt.
Leafje ik heb gereageerd in je eigen topic.
maandag 8 maart 2010 om 17:05
Hoi kwam effe om de hoek kijken. Pff geloof ik geloof wel. Maar niets wat mensen zeggen bijbel of wat dan ook. Ik vindt ook niet belangrijk. Als je zelf maar zuiver of eerlijk ben. Beste zit toch in een hart zoiets. En al helemaal niet in hel. Ben te vaak bijna dood geweest daar iets van te geloven. Heerlijk was trouwens gewoon alle druk kwijt van hier. Tja ervaringen is voor iedereen anders. Pff leaf je mag uitte wij kunnen toch luisteren. Is niet niets hoor mijn moeder gaat slechter. Maar goed dat wisten we jaren. Nou snap zeer goed je zwaar heb sterkte hoor. En natuurlijk mag je kwijt je dwars zit. En dat robo effe vol zit wat begrijpelijk is. Want wat is zekerheid nog zoveel jou treft. Liefs dikke knuffels. Weinig zinning woorden maar goed hoop toch iets rust kom in alles liefs anita.
maandag 8 maart 2010 om 18:09
Morgen is weer een belangrijke dag, net als vorige week. Elke keer weer die spanning, dat is echt niks. Maar goed misschien dat je van die pillen duf wordt maar goed je wilt ook je zinnen kunnen verzetten.
Ik was gister bij vriend's familie en zijn om is kunstenaar en hij heeft kanker gehad. Hij vond het fijn om zijn ziekte, de cellen, te schilderen. Hij vertelde ook hoe hij zich helemaal afsloot en daar echt rust aan beleefde. Nou is iedereen anders maar ik vond het wel inspirerend.
Op weer naar morgen. Voor straks slaap lekker of in ieder geval slaap.
Ik was gister bij vriend's familie en zijn om is kunstenaar en hij heeft kanker gehad. Hij vond het fijn om zijn ziekte, de cellen, te schilderen. Hij vertelde ook hoe hij zich helemaal afsloot en daar echt rust aan beleefde. Nou is iedereen anders maar ik vond het wel inspirerend.
Op weer naar morgen. Voor straks slaap lekker of in ieder geval slaap.
maandag 8 maart 2010 om 18:51
Lieve Bo, ik kom elke dag even kijken hoe het hier gaat. Ook je mooie posts van gisteren gelezen. Ik weet eigenlijk nooit wat ik moet typen. (en je wordt al door iedereen platgeknuffeld).
Hopelijk is het allemaal goed gekomen met de apotheek en de vloeistof. En kun je vanavond een beetje slapen om kracht te verzamelen voor morgen.
Ik denk aan je. En ik probeer wat lente jouw kant op te beamen.
Hopelijk is het allemaal goed gekomen met de apotheek en de vloeistof. En kun je vanavond een beetje slapen om kracht te verzamelen voor morgen.
Ik denk aan je. En ik probeer wat lente jouw kant op te beamen.
maandag 8 maart 2010 om 20:55
Ik ken jullie allemaal niet zo goed. Heb altijd Robo vanaf de zijlijn gevolgd en ken haar verhaal inmiddels goed. Andere verhalen dus minder. Ik vind Robo zo'n ongelooflijk sterke vrouw. Haar wereld staat nu niet alleen op z'n kop; hij draait zelfs raar.
Ik zit sinds het nieuws vorige week vaak te denken hoe ik het zou doen. Mijn god, daar kan ik bij benadering niet eens iets over zeggen. En als ik Robo dan lees hier en haar sterke woorden op mij in laat werken, dan voel ik mij ineens zo'n onbenullig klein meisje. Daarom schrijf ik wat er op het moment in mijn hoofd zit. Zoals een ree in de schuur... Omdat ik weet dat die hele sterke vrouw daar in Frankrijk begrijpt wat ik zeggen wil.
Lieve Bo, ik hoop dat de vloeistof op de plaats van bestemming is. Het speciale Robokaarsje brandt morgen!
Kus lieve vrouw!
Ik zit sinds het nieuws vorige week vaak te denken hoe ik het zou doen. Mijn god, daar kan ik bij benadering niet eens iets over zeggen. En als ik Robo dan lees hier en haar sterke woorden op mij in laat werken, dan voel ik mij ineens zo'n onbenullig klein meisje. Daarom schrijf ik wat er op het moment in mijn hoofd zit. Zoals een ree in de schuur... Omdat ik weet dat die hele sterke vrouw daar in Frankrijk begrijpt wat ik zeggen wil.
Lieve Bo, ik hoop dat de vloeistof op de plaats van bestemming is. Het speciale Robokaarsje brandt morgen!
Kus lieve vrouw!
maandag 8 maart 2010 om 21:29
