Relaties
alle pijlers
bizarre wens van ex van vriend...
zaterdag 13 maart 2010 om 23:35
Hallo allemaal,
Ik moet eventjes mijn ei kwijt, het zit me momenteel erg hoog:
Ik ben inmiddels al een aantal weekjes zwanger en vriend en ik zijn daar erg gelukkig mee.
Mijn vriend heeft uit een vorige relatie al een kind en momenteel is de verstandhouding tussen hem en zijn ex erg bekoeld. Dit heeft te maken met mijn komst in zijn leven. Dat is overigens geen reden dat het uit tussen hem en zijn ex, het ging gewoon niet meer. Dat ik kort daarna in zijn leven ben gekomen (anderhalve maand later) en niet meer ben weggegaan, neemt zij hem erg kwalijk. Sindsdien wordt er een machtstrijd gevoerd; Zij bepaalt de gang van zaken, dreigt met rechtzaken en om het contact tussen vriend en zijn zoon te verbreken. Soms lijkt het een beetje beter te gaan, totdat er weer iets voorvalt wat zij niet wil en komen de dreigementen en de chantages boven tafel en begint het weer van voor af aan. (Mijn vriend heeft overigens een advocaat, die hij om advies kan vragen) Niet alleen zij, ook haar vader kan behoorlijk wat neer zetten. Ex wil niet dat ik in contact kom met hun zoon, ondanks dat we samenwonen. Ik mag althans niet alleen met hem zijn, omdat ze dan bang is dat ik de moederrol teveel op me zal nemen. Dit is niet aan de orde, in mijn ogen..Ik zal nooit de moederrol op me kunnen nemen en heb respect voor haar rol als moeder. Ze heeft tevens een aantal weken geleden aangeven mij te willen leren kennen. Ik heb aangegeven hier zeer zeker voor open te staan. Het leek me een stapje in de goede richting. Volgende week zouden we kennismaken.
In eerste instantie wilden we mijn zwangerschap nog eventjes voor ons houden, tot na de drie maanden. Maar nu is zij via via (geen idéé hoe) er toch achter gekomen dat ik zwanger ben.
Vanmiddag belde ze mijn vriend op, schreeuwend en krijsend. Mijn vriend heeft haar geprobeerd te kalmeren, maar dit werkte alleen maar averechts. Uiteindelijk heeft hij haar weggedrukt en daarna haar telefoontjes/smsjes (in korte tijd 20 telefoontjes en 8 smsjes) genegeerd.
In de avond kreeg hij een mail van haar waarin ze schreef dat ze hoopte dat ons kindje dood geboren zou worden of met een ziekte. Mijn vriend wilde me dit niet vertellen, maar nadat ik toch graag wilde weten wat er aan de hand was (hij was stil, leek wel een beetje verdrietig) kwam de aap uit de mouw. Ik reageerde eerst een beetje lacherig, kon moeilijk begrijpen dat iemand zo kan reageren maar na het lezen van haar mail is dit omgeslagen in boosheid en verdriet.
Ze is in mijn ogen nu echt veel te ver gegaan, zonder dat ik haar ooit heb leren kennen. Ik heb daar op dit moment ook totaal geen behoefte meer aan.
Wanneer ze dit in haar boosheid zou schreeuwen, zou ik dit nog eventueel kunnen zien als impulsieve uitspraak door boosheid...maar een mail vind ik anders. Ze heeft er over kunnen nadenken en had eventueel de mail kunnen wegklikken. Maar dat heeft ze niet gedaan en dat maakt me boos.
Mijn vriend is op dit moment weg, zal morgenochtend pas weer thuis komen. En leek ik het eerst wel van me af te kunnen zetten, momenteel zit het erg hoog.
Die kennismaking die gepland staat voor volgende week, gaat wat mij betreft niet meer door. Ik ben echter wel erg bang, dat wanneer ik dat annuleer zij wederom gaat dreigen met het contact tussen vriend en zijn zoon.
Dames, hebben jullie adviezen?
Ik moet eventjes mijn ei kwijt, het zit me momenteel erg hoog:
Ik ben inmiddels al een aantal weekjes zwanger en vriend en ik zijn daar erg gelukkig mee.
Mijn vriend heeft uit een vorige relatie al een kind en momenteel is de verstandhouding tussen hem en zijn ex erg bekoeld. Dit heeft te maken met mijn komst in zijn leven. Dat is overigens geen reden dat het uit tussen hem en zijn ex, het ging gewoon niet meer. Dat ik kort daarna in zijn leven ben gekomen (anderhalve maand later) en niet meer ben weggegaan, neemt zij hem erg kwalijk. Sindsdien wordt er een machtstrijd gevoerd; Zij bepaalt de gang van zaken, dreigt met rechtzaken en om het contact tussen vriend en zijn zoon te verbreken. Soms lijkt het een beetje beter te gaan, totdat er weer iets voorvalt wat zij niet wil en komen de dreigementen en de chantages boven tafel en begint het weer van voor af aan. (Mijn vriend heeft overigens een advocaat, die hij om advies kan vragen) Niet alleen zij, ook haar vader kan behoorlijk wat neer zetten. Ex wil niet dat ik in contact kom met hun zoon, ondanks dat we samenwonen. Ik mag althans niet alleen met hem zijn, omdat ze dan bang is dat ik de moederrol teveel op me zal nemen. Dit is niet aan de orde, in mijn ogen..Ik zal nooit de moederrol op me kunnen nemen en heb respect voor haar rol als moeder. Ze heeft tevens een aantal weken geleden aangeven mij te willen leren kennen. Ik heb aangegeven hier zeer zeker voor open te staan. Het leek me een stapje in de goede richting. Volgende week zouden we kennismaken.
In eerste instantie wilden we mijn zwangerschap nog eventjes voor ons houden, tot na de drie maanden. Maar nu is zij via via (geen idéé hoe) er toch achter gekomen dat ik zwanger ben.
Vanmiddag belde ze mijn vriend op, schreeuwend en krijsend. Mijn vriend heeft haar geprobeerd te kalmeren, maar dit werkte alleen maar averechts. Uiteindelijk heeft hij haar weggedrukt en daarna haar telefoontjes/smsjes (in korte tijd 20 telefoontjes en 8 smsjes) genegeerd.
In de avond kreeg hij een mail van haar waarin ze schreef dat ze hoopte dat ons kindje dood geboren zou worden of met een ziekte. Mijn vriend wilde me dit niet vertellen, maar nadat ik toch graag wilde weten wat er aan de hand was (hij was stil, leek wel een beetje verdrietig) kwam de aap uit de mouw. Ik reageerde eerst een beetje lacherig, kon moeilijk begrijpen dat iemand zo kan reageren maar na het lezen van haar mail is dit omgeslagen in boosheid en verdriet.
Ze is in mijn ogen nu echt veel te ver gegaan, zonder dat ik haar ooit heb leren kennen. Ik heb daar op dit moment ook totaal geen behoefte meer aan.
Wanneer ze dit in haar boosheid zou schreeuwen, zou ik dit nog eventueel kunnen zien als impulsieve uitspraak door boosheid...maar een mail vind ik anders. Ze heeft er over kunnen nadenken en had eventueel de mail kunnen wegklikken. Maar dat heeft ze niet gedaan en dat maakt me boos.
Mijn vriend is op dit moment weg, zal morgenochtend pas weer thuis komen. En leek ik het eerst wel van me af te kunnen zetten, momenteel zit het erg hoog.
Die kennismaking die gepland staat voor volgende week, gaat wat mij betreft niet meer door. Ik ben echter wel erg bang, dat wanneer ik dat annuleer zij wederom gaat dreigen met het contact tussen vriend en zijn zoon.
Dames, hebben jullie adviezen?
zondag 14 maart 2010 om 12:37
quote:Schilderspalet schreef op 14 maart 2010 @ 10:13:
[...]
En waar is het fatsoen van de andere partij???? Naar mijn mening ver te zoeken.
Kom op je laat je toch niet schofferen door de eerste de beste ex van iemand? Pffffffffffffffffffffff wat denkt ze wel niet.
Aan mij had de ex een he-le slechte gehad.jaja.....lees jij nou eerst de rest maar eventjes en kom dan maar weer terug.
[...]
En waar is het fatsoen van de andere partij???? Naar mijn mening ver te zoeken.
Kom op je laat je toch niet schofferen door de eerste de beste ex van iemand? Pffffffffffffffffffffff wat denkt ze wel niet.
Aan mij had de ex een he-le slechte gehad.jaja.....lees jij nou eerst de rest maar eventjes en kom dan maar weer terug.
zondag 14 maart 2010 om 12:37
zondag 14 maart 2010 om 12:39
[quote]Brown_Eyes schreef op 14 maart 2010 @ 12:24:
Ordinair gezegd; schijt aan hebben!
Het is duidelijk een labiel geval.
Dat ze even kwaad is, kan ik me wel voorstellen.
Maar dat kan ze voor zichzelf houden, hooguit wat ruwe woorden naar ex. Maar een mail sturen geeft wel aan dat ze vrij ziek is...
Ik zou medelijden met haar hebben en de afspraak uiteraard niet door laten gaan. Laat ze eerst maar kalmeren.
Verder zoveel mogelijk afstand bewaren van haar en lekker jullie leventje leiden met de baby
zondag 14 maart 2010 om 12:40
Ik vind ook dat je het vrij hard zegt maar ben het wel met je eens, spinster. Als je echt het belang van kind 1 voorop zet, maak je niet direct kind 2. Kind 1 heeft al te veel te verwerken gehad en kan het gevoel hebben 'ingewisseld' te worden.
Maar zoals je klinkt TO, denk ik dat je er goed mee bezig bent. Het is natuurlijk totaal gestoord hoe ex reageert, en heel verstandig en sterk van je om dat te negeren. Heel veel succes en plezier met je zwangerschap.
Maar zoals je klinkt TO, denk ik dat je er goed mee bezig bent. Het is natuurlijk totaal gestoord hoe ex reageert, en heel verstandig en sterk van je om dat te negeren. Heel veel succes en plezier met je zwangerschap.
zondag 14 maart 2010 om 12:40
quote:agueda schreef op 14 maart 2010 @ 12:30:
Het is ook niet zo dat ik een hekel aan haar heb. Ik ken haar niet. Ze is de ex van mijn vriend en ik hoor natuurlijk de verhalen van zijn kant. Daar kan mijn mening over gekleurd worden en het voorval van gisteren zou zeker niet het tegendeel bewijzen. Maar ze blijft wel de moeder van zijn zoon en wat ik merk gaat ze voor hem door het vuur en wil ze het aller aller beste voor hem. Ze heeft zo haar "buien", dan is ze behoorlijk moeilijk in de omgang maar ooit was mijn vriend verliefd op haar en heeft hij nu een kind met haar. Dus die verhouding tussen hen is ook anders geweest en niet voor niets denk ik.
En wb die doodwens; Ik zal het advies van Wuiles ter harte nemen en nog een aantal keer tot 20 tellen. Wie weet komt ze er zelf nog wel op terug en zie ik dan wel weer verder. Niemand heeft er wat aan om flink ruzie te gaan maken en zo zit ik helemaal niet in elkaar. Geen zin in om te gaan bekvechten wat te kosten zou kunnen gaan van een kind.
Dit soort ruzies gaat in de eerste plaats ten koste van jezelf, je eigen relatie en je eigen leven. Ik weet helaas uit ervaring dat het niet eenvoudig is om op bepaalde momenten tot twintig, of nog veel verder, te moeten tellen. En toch is het de moeite waard om zelf de regie te houden over je reacties, je niet te laten provoceren en vast te houden aan je eigen waarden en normen. Succes daarbij!
Het is ook niet zo dat ik een hekel aan haar heb. Ik ken haar niet. Ze is de ex van mijn vriend en ik hoor natuurlijk de verhalen van zijn kant. Daar kan mijn mening over gekleurd worden en het voorval van gisteren zou zeker niet het tegendeel bewijzen. Maar ze blijft wel de moeder van zijn zoon en wat ik merk gaat ze voor hem door het vuur en wil ze het aller aller beste voor hem. Ze heeft zo haar "buien", dan is ze behoorlijk moeilijk in de omgang maar ooit was mijn vriend verliefd op haar en heeft hij nu een kind met haar. Dus die verhouding tussen hen is ook anders geweest en niet voor niets denk ik.
En wb die doodwens; Ik zal het advies van Wuiles ter harte nemen en nog een aantal keer tot 20 tellen. Wie weet komt ze er zelf nog wel op terug en zie ik dan wel weer verder. Niemand heeft er wat aan om flink ruzie te gaan maken en zo zit ik helemaal niet in elkaar. Geen zin in om te gaan bekvechten wat te kosten zou kunnen gaan van een kind.
Dit soort ruzies gaat in de eerste plaats ten koste van jezelf, je eigen relatie en je eigen leven. Ik weet helaas uit ervaring dat het niet eenvoudig is om op bepaalde momenten tot twintig, of nog veel verder, te moeten tellen. En toch is het de moeite waard om zelf de regie te houden over je reacties, je niet te laten provoceren en vast te houden aan je eigen waarden en normen. Succes daarbij!
zondag 14 maart 2010 om 12:44
quote:traincha2 schreef op 14 maart 2010 @ 12:39:
[quote]Brown_Eyes schreef op 14 maart 2010 @ 12:24:
Ordinair gezegd; schijt aan hebben!
Het is duidelijk een labiel geval.
Dat ze even kwaad is, kan ik me wel voorstellen.
Maar dat kan ze voor zichzelf houden, hooguit wat ruwe woorden naar ex. Maar een mail sturen geeft wel aan dat ze vrij ziek is...
Ik zou medelijden met haar hebben en de afspraak uiteraard niet door laten gaan. Laat ze eerst maar kalmeren.
Verder zoveel mogelijk afstand bewaren van haar en lekker jullie leventje leiden met de baby![/quot
Ben jij soms familie van dr Freud? Doe even normaal zeg.
[quote]Brown_Eyes schreef op 14 maart 2010 @ 12:24:
Ordinair gezegd; schijt aan hebben!
Het is duidelijk een labiel geval.
Dat ze even kwaad is, kan ik me wel voorstellen.
Maar dat kan ze voor zichzelf houden, hooguit wat ruwe woorden naar ex. Maar een mail sturen geeft wel aan dat ze vrij ziek is...
Ik zou medelijden met haar hebben en de afspraak uiteraard niet door laten gaan. Laat ze eerst maar kalmeren.
Verder zoveel mogelijk afstand bewaren van haar en lekker jullie leventje leiden met de baby
zondag 14 maart 2010 om 13:06
Ben het eens met Spinster dat vader niet heeft laten zien dat hij veel waarde hecht aan het belang van zijn zoon. Als je vanuit het belang van het kind redeneert zorg je eerst voor rust en stabiliteit en voor een goede omgangsregeling en goed contact met de ex voordat je je zoon laat kennismaken met een nieuwe liefde en al helemaal voordat er een nieuwe baby komt
zondag 14 maart 2010 om 13:10
zondag 14 maart 2010 om 13:26
quote:agueda schreef op 14 maart 2010 @ 01:14:
@ spinster: laat ik allereerst eventjes vermelden dat mijn vriend zijn zoon echt op nummer een zet. Dat hij daarom heen keuzes maakt waar niet iedereen achter staat of zal begrijpen, wil nog niet zeggen dat hij "een slechte vader" is. Want hij zet zijn zoon op nummer 1, heeft al behoorlijk veel gelaten en gedaan om zijn zoon te mogen zien.
Daarnaast, mocht ik het gevoel hebben dat dit niet het geval zou zijn, dan zou ik hiervoor niet gekozen hebben. Ik weet dat mijn vriend een toegewijde vader is en de momenten dat zijn zoon hier is dan zie ik een man die ontzettend geniet van de aanwezigheid van zijn zoon.
Nou nou nou....
Zo toegewijd ben je natuurlijk niet als je een kind van 2 binnen een jaar twee keer opzadelt met een zwangerschap.
@ spinster: laat ik allereerst eventjes vermelden dat mijn vriend zijn zoon echt op nummer een zet. Dat hij daarom heen keuzes maakt waar niet iedereen achter staat of zal begrijpen, wil nog niet zeggen dat hij "een slechte vader" is. Want hij zet zijn zoon op nummer 1, heeft al behoorlijk veel gelaten en gedaan om zijn zoon te mogen zien.
Daarnaast, mocht ik het gevoel hebben dat dit niet het geval zou zijn, dan zou ik hiervoor niet gekozen hebben. Ik weet dat mijn vriend een toegewijde vader is en de momenten dat zijn zoon hier is dan zie ik een man die ontzettend geniet van de aanwezigheid van zijn zoon.
Nou nou nou....
Zo toegewijd ben je natuurlijk niet als je een kind van 2 binnen een jaar twee keer opzadelt met een zwangerschap.
Am Yisrael Chai!
