Relaties
alle pijlers
Contact opnemen?
dinsdag 20 april 2010 om 21:19
Hallo allemaal,
Ik heb advies nodig, omdat ik zelf echt even niet weet wat nu het beste is om te doen. De situatie is als volgt: ik heb al een tijdje (ongeveer 3/4e jaar) een seksrelatie die erg neigt naar een gewone relatie. We blijven vaak bij elkaar slapen, eten wel eens bij elkaar en spreken ook soms af zonder seks te hebben. Wat we hebben gaat dus verder dan alleen een seksrelatie. We weten wel allebei dat we geen echte relatie willen, omdat dat waarschijnlijk niet zo zou werken tussen ons (hij is een stuk ouder en wil bijvoorbeeld een gezin, terwijl ik daar helemaal niet mee bezig ben) en omdat dat vooral complicaties geeft.
In het begin zagen wij elkaar ongeveer eens per week en spraken we elkaar daarbuiten ook niet echt, maar sinds ongeveer januari is het contact veel intensiever geworden en spraken we elkaar minstens eens in de twee dagen even (en ontstond er dus iets tussen seksrelatie en gewone relatie in). Maar het vreemde is, en daar ligt mijn probleem, dat we nu 2 weken amper contact hebben gehad. Al het contact dat er is geweest is van mijn kant gekomen en hij reageerde vrij kortaf, als hij al reageerde. Voor zover ik weet is er niets vreemds voorgevallen de laatste keer dat we elkaar zagen, dus daar ligt het denk ik niet aan. Ik maak me hier, hoe stom het ook is, behoorlijk druk over.
Enerzijds vind ik het belachelijk dat ik me hier druk over maak: we hebben immers geen relatie en ik moet mijn stemming dus niet zo afhankelijk maken aan of meneer wel of niet contact opneemt. Anderzijds is het een goede vriend van me geworden waar ik om geef en die ik niet graag kwijt zou willen zijn, zeker niet als ik niet weet waar dat aan ligt.
Naar mijn idee reageer enorm overdreven (wat wel verklaard kan worden door de grote verlatingsangst waar ik al jaren mee kamp..), maar ik krijg het idee 'wat als ie echt geen contact meer wil?' maar niet uit mijn hoofd.
Mijn vraag: wat moet ik doen, contact opnemen of niet? En zo niet, kunnen jullie me dan even een schop onder mijn hol geven en zeggen dat ik me niet zo aan moet stellen...
Ik heb advies nodig, omdat ik zelf echt even niet weet wat nu het beste is om te doen. De situatie is als volgt: ik heb al een tijdje (ongeveer 3/4e jaar) een seksrelatie die erg neigt naar een gewone relatie. We blijven vaak bij elkaar slapen, eten wel eens bij elkaar en spreken ook soms af zonder seks te hebben. Wat we hebben gaat dus verder dan alleen een seksrelatie. We weten wel allebei dat we geen echte relatie willen, omdat dat waarschijnlijk niet zo zou werken tussen ons (hij is een stuk ouder en wil bijvoorbeeld een gezin, terwijl ik daar helemaal niet mee bezig ben) en omdat dat vooral complicaties geeft.
In het begin zagen wij elkaar ongeveer eens per week en spraken we elkaar daarbuiten ook niet echt, maar sinds ongeveer januari is het contact veel intensiever geworden en spraken we elkaar minstens eens in de twee dagen even (en ontstond er dus iets tussen seksrelatie en gewone relatie in). Maar het vreemde is, en daar ligt mijn probleem, dat we nu 2 weken amper contact hebben gehad. Al het contact dat er is geweest is van mijn kant gekomen en hij reageerde vrij kortaf, als hij al reageerde. Voor zover ik weet is er niets vreemds voorgevallen de laatste keer dat we elkaar zagen, dus daar ligt het denk ik niet aan. Ik maak me hier, hoe stom het ook is, behoorlijk druk over.
Enerzijds vind ik het belachelijk dat ik me hier druk over maak: we hebben immers geen relatie en ik moet mijn stemming dus niet zo afhankelijk maken aan of meneer wel of niet contact opneemt. Anderzijds is het een goede vriend van me geworden waar ik om geef en die ik niet graag kwijt zou willen zijn, zeker niet als ik niet weet waar dat aan ligt.
Naar mijn idee reageer enorm overdreven (wat wel verklaard kan worden door de grote verlatingsangst waar ik al jaren mee kamp..), maar ik krijg het idee 'wat als ie echt geen contact meer wil?' maar niet uit mijn hoofd.
Mijn vraag: wat moet ik doen, contact opnemen of niet? En zo niet, kunnen jullie me dan even een schop onder mijn hol geven en zeggen dat ik me niet zo aan moet stellen...
dinsdag 20 april 2010 om 21:44
Bindingsangst en verlatingsangst zijn nauw met elkaar verbonden. Als je namelijk bang bent om verlaten te worden wil je je meestal niet binden aan iemand om dat je dan mogelijkheden schept dat die angsten uit komen.
Ik zou hem gewoon bellen en vragen of jullie wat af kunnen spreken omdat je iets met hem wilt bepraten. Kan dat door de telefoon? Nee. Door de telefoon zie je iemands lichaamstaal niet. Dus bellen - afspreken - bespreekbaar maken.
Ik zou hem gewoon bellen en vragen of jullie wat af kunnen spreken omdat je iets met hem wilt bepraten. Kan dat door de telefoon? Nee. Door de telefoon zie je iemands lichaamstaal niet. Dus bellen - afspreken - bespreekbaar maken.
dinsdag 20 april 2010 om 21:45
Wuiles: waarom zou je er meteen mee stoppen? Ik heb daar ook wel aan gedacht, maar ik vind dat ik dan veel te veel 'macht' geef aan deze gevoelens, terwijl wat we hebben gewoon leuk en gezellig is en ik dat niet wil laten verpesten door dingen die ik onterecht voel.
Petit: dat is iets waar ik ook erg naar neig. Maar maak ik het dan niet te groot en ben ik dan niet veeeel te aanhankelijk?
Siesa: bindingsangst.. zo zie ik het zelf helemaal niet. Zou je willen uitleggen waarom je dat denkt?
Petit: dat is iets waar ik ook erg naar neig. Maar maak ik het dan niet te groot en ben ik dan niet veeeel te aanhankelijk?
Siesa: bindingsangst.. zo zie ik het zelf helemaal niet. Zou je willen uitleggen waarom je dat denkt?
dinsdag 20 april 2010 om 21:50
Is jouw verlatingsangst hier het grootste probleem?
Is het niet gewoon dat je voelt dat hij meer afstand neemt en je daar onprettig mee voelt. Dat herkent iedereen volgens mij wel die dat meemaakt (als je die ander leuk vindt natuurlijk).
Heeft hij misschien iemand leren kennen? Ik zou gewoon eens vragen aan hem of er iets scheelt, dat je voelt dat hij meer afstand neemt. Let wel, hij hoeft zich natuurlijk niet te verantwoorden omdat jullie niet 'echt' iets hebben. Maar je kan misschien wel beter aangeven dat je meer voelt voor hem? Daar ligt het probleem, anders zou het je zoveel niet doen.
Hoe ziet hij iets serieus tussen jullie? Al over gepraat?
Is het niet gewoon dat je voelt dat hij meer afstand neemt en je daar onprettig mee voelt. Dat herkent iedereen volgens mij wel die dat meemaakt (als je die ander leuk vindt natuurlijk).
Heeft hij misschien iemand leren kennen? Ik zou gewoon eens vragen aan hem of er iets scheelt, dat je voelt dat hij meer afstand neemt. Let wel, hij hoeft zich natuurlijk niet te verantwoorden omdat jullie niet 'echt' iets hebben. Maar je kan misschien wel beter aangeven dat je meer voelt voor hem? Daar ligt het probleem, anders zou het je zoveel niet doen.
Hoe ziet hij iets serieus tussen jullie? Al over gepraat?
dinsdag 20 april 2010 om 22:01
quote:loedoe schreef op 20 april 2010 @ 21:45:
Siesa: bindingsangst.. zo zie ik het zelf helemaal niet. Zou je willen uitleggen waarom je dat denkt?Tuurlijk wil ik dat. Je verhaal komt op mij over als 2 mensen die in de afgelopen tijd toch behoorlijk naar elkaar toe zijn gegroeid (van sex-relatie in de richting van een gewone relatie). Jullie houden elkaar voor om geen echte relatie te willen (maar je laat het wel bijna zover komen) en nu dat meneer even de boot afhoudt lijk je hem te missen en ben je verward. Is het niet zo dat je eigenlijk wél die speciale gevoelens voor hem hebt maar op een of andere manier dit wegwuift ('het zou waarschijnlijk niet werken tussen ons'). Het hoeft natuurlijk niet zo te zijn maar zo kwam het bij mij over.
Siesa: bindingsangst.. zo zie ik het zelf helemaal niet. Zou je willen uitleggen waarom je dat denkt?Tuurlijk wil ik dat. Je verhaal komt op mij over als 2 mensen die in de afgelopen tijd toch behoorlijk naar elkaar toe zijn gegroeid (van sex-relatie in de richting van een gewone relatie). Jullie houden elkaar voor om geen echte relatie te willen (maar je laat het wel bijna zover komen) en nu dat meneer even de boot afhoudt lijk je hem te missen en ben je verward. Is het niet zo dat je eigenlijk wél die speciale gevoelens voor hem hebt maar op een of andere manier dit wegwuift ('het zou waarschijnlijk niet werken tussen ons'). Het hoeft natuurlijk niet zo te zijn maar zo kwam het bij mij over.
dinsdag 20 april 2010 om 22:07
quote:loedoe schreef op 20 april 2010 @ 21:45:
Wuiles: waarom zou je er meteen mee stoppen? Ik heb daar ook wel aan gedacht, maar ik vind dat ik dan veel te veel 'macht' geef aan deze gevoelens, terwijl wat we hebben gewoon leuk en gezellig is en ik dat niet wil laten verpesten door dingen die ik onterecht voel.Omdat het je zo te zien niets heeft gebracht. In plaats van te werken aan je probleem, wat dat dan ook moge zijn, ben je jezelf voor de gek aan het houden door te doen alsof je niets verwacht terwijl je eigenlijk heel veel verwacht. Ik weet natuurlijk niet hoe oud je denkt te worden, maar is het leven niet veel te kort voor dit soort schijnbewegingen?
Wuiles: waarom zou je er meteen mee stoppen? Ik heb daar ook wel aan gedacht, maar ik vind dat ik dan veel te veel 'macht' geef aan deze gevoelens, terwijl wat we hebben gewoon leuk en gezellig is en ik dat niet wil laten verpesten door dingen die ik onterecht voel.Omdat het je zo te zien niets heeft gebracht. In plaats van te werken aan je probleem, wat dat dan ook moge zijn, ben je jezelf voor de gek aan het houden door te doen alsof je niets verwacht terwijl je eigenlijk heel veel verwacht. Ik weet natuurlijk niet hoe oud je denkt te worden, maar is het leven niet veel te kort voor dit soort schijnbewegingen?
dinsdag 20 april 2010 om 22:11
quote:wuiles schreef op 20 april 2010 @ 22:07:
[...]
Omdat het je zo te zien niets heeft gebracht. In plaats van te werken aan je probleem, wat dat dan ook moge zijn, ben je jezelf voor de gek aan het houden door te doen alsof je niets verwacht terwijl je eigenlijk heel veel verwacht. Ik weet natuurlijk niet hoe oud je denkt te worden, maar is het leven niet veel te kort voor dit soort schijnbewegingen?Laten ze eerst eens eerlijk zijn tegenover de ander maar vooral tegenover zichzelf.
[...]
Omdat het je zo te zien niets heeft gebracht. In plaats van te werken aan je probleem, wat dat dan ook moge zijn, ben je jezelf voor de gek aan het houden door te doen alsof je niets verwacht terwijl je eigenlijk heel veel verwacht. Ik weet natuurlijk niet hoe oud je denkt te worden, maar is het leven niet veel te kort voor dit soort schijnbewegingen?Laten ze eerst eens eerlijk zijn tegenover de ander maar vooral tegenover zichzelf.
dinsdag 20 april 2010 om 22:14
Even gewoon zonder meeweging van alle gevoelens die hier natuurlijk gewoon in meespelen en zonder meeweging van allemaal achtergronden die misschien die gevoelens wel versterken: je hebt geen relatie met hem (jullie eigen woorden) en een van de consequenties daarvan is dat hij het dus ook niet uit hoeft te maken. Dat hij niet meer op je reageert, is niet netjes, maar is inherent, of kan ook inherent zijn, precies aan de vorm waarin jullie dit contact zelf gegoten hebben.
Ik zou je aanraden om niet teveel te gaan speculeren, niet aan hem te gaan hangen (je wilde zelf geen rechten, dat ontslaat hem dus ook van plichten!), je rug te rechten en verder te gaan met je leven. Netjes is anders, maar feit is dat dit gewoon is hoe het kan lopen met scharrels.
Ik zou je aanraden om niet teveel te gaan speculeren, niet aan hem te gaan hangen (je wilde zelf geen rechten, dat ontslaat hem dus ook van plichten!), je rug te rechten en verder te gaan met je leven. Netjes is anders, maar feit is dat dit gewoon is hoe het kan lopen met scharrels.
dinsdag 20 april 2010 om 22:15
kapara: dat zou ik inderdaad het liefst doen, maar durf ik niet zo goed. Wat als hij gewoon druk ik en ik als een zielig vogeltje aan de telefoon hang? Zou dat niet extra aanstellerig zijn (maar oef wat zou ik dat graag doen...)
Elizey: hij heeft heel zeker geen vrouw/vriendin.
Mellie en Siesa: jullie zien het wel goed volgens mij. Het is inderdaad wel zo dat ik blijkbaar meer gevoelens heb. We hebben het er wel eens over gehad dat het erg relatie-achtig tussen ons begon te worden, maar besloten toen dat we liever geen echte relatie aangingen. Dat kwam inderdaad ook van mij uit, omdat ik mezelf ken als ik een relatie met iemand aanga: ik word jaloers en bezitterig (en wat ik nu ben lijkt er al op..), en ik wilde daar eerst mee aan de slag voor ik me weer ergens in ging storten. En objectief gezien is hij gewoon niet leuk om een relatie mee te hebben , maar op de een of andere manier lijk ik toch verliefd. We weten dus wel dat we meer voelen voor elkaar, maar houden het allebei af. En nu ben ik inderdaad in de war.. Dat lijkt inderdaad wel op bindingsangst Siesa, goed gezien
Elizey: hij heeft heel zeker geen vrouw/vriendin.
Mellie en Siesa: jullie zien het wel goed volgens mij. Het is inderdaad wel zo dat ik blijkbaar meer gevoelens heb. We hebben het er wel eens over gehad dat het erg relatie-achtig tussen ons begon te worden, maar besloten toen dat we liever geen echte relatie aangingen. Dat kwam inderdaad ook van mij uit, omdat ik mezelf ken als ik een relatie met iemand aanga: ik word jaloers en bezitterig (en wat ik nu ben lijkt er al op..), en ik wilde daar eerst mee aan de slag voor ik me weer ergens in ging storten. En objectief gezien is hij gewoon niet leuk om een relatie mee te hebben , maar op de een of andere manier lijk ik toch verliefd. We weten dus wel dat we meer voelen voor elkaar, maar houden het allebei af. En nu ben ik inderdaad in de war.. Dat lijkt inderdaad wel op bindingsangst Siesa, goed gezien
dinsdag 20 april 2010 om 22:15
quote:wuiles schreef op 20 april 2010 @ 22:07:
[...]
Omdat het je zo te zien niets heeft gebracht. In plaats van te werken aan je probleem, wat dat dan ook moge zijn, ben je jezelf voor de gek aan het houden door te doen alsof je niets verwacht terwijl je eigenlijk heel veel verwacht. Ik weet natuurlijk niet hoe oud je denkt te worden, maar is het leven niet veel te kort voor dit soort schijnbewegingen?Dat dus. Als je wel dingen verwacht, dan moet je in het vervolg het contact in een andere vorm gieten.
[...]
Omdat het je zo te zien niets heeft gebracht. In plaats van te werken aan je probleem, wat dat dan ook moge zijn, ben je jezelf voor de gek aan het houden door te doen alsof je niets verwacht terwijl je eigenlijk heel veel verwacht. Ik weet natuurlijk niet hoe oud je denkt te worden, maar is het leven niet veel te kort voor dit soort schijnbewegingen?Dat dus. Als je wel dingen verwacht, dan moet je in het vervolg het contact in een andere vorm gieten.
dinsdag 20 april 2010 om 22:19
Loedoe, misschien is hij inderdaad wel druk, kan zomaar zijn. Maar ook dan: precies door de "relatie-vorm" die jullie gekozen hebben (namelijk: géén relatie) is hij niet verplicht dat aan je te vertellen. In ruil voor de plichten die je mag laten liggen, verwerf je ook geen rechten. En komt het er dus in dit soort situaties op neer dat je júist speelbal kan worden van de wil of de onwil van een ander. Daar is niets mis mee, als dat ook is waar je zelf behoefte aan hebt (de vice versa dus, waarin hij speelbal kan worden van jouw wil of onwil).
Als je liever wel rechten verwerft, dan hoort daar bij dat je ook de verplichtingen met elkaar aangaat.
Als je liever wel rechten verwerft, dan hoort daar bij dat je ook de verplichtingen met elkaar aangaat.
dinsdag 20 april 2010 om 22:31
*veegt het zweet van haar voorhoofd: heeft ze het toch goed gezien 
*
Maar wat wil je nu dan het liefste, de boel opengooien zodat het duidelijk is wat de gevoelens/verwachtingen zijn? Of durf je dit niet en ga je nu rare akties doen om maar een teken van leven te krijgen van hem. Dit moet je proberen te voorkomen. Ik zou gaan voor optie A, al is dit natuurlijk niet makkelijk.
*Maar wat wil je nu dan het liefste, de boel opengooien zodat het duidelijk is wat de gevoelens/verwachtingen zijn? Of durf je dit niet en ga je nu rare akties doen om maar een teken van leven te krijgen van hem. Dit moet je proberen te voorkomen. Ik zou gaan voor optie A, al is dit natuurlijk niet makkelijk.
woensdag 21 april 2010 om 00:19
Eigenlijk zeggen jullie allemaal een beetje hetzelfde: ik verwacht meer van hem dan op basis van wat we hebben terecht zou zijn. En dat had ik zelf nog niet zo hard bedacht, dus dit zet me erg aan het denken! Ik weet niet precies wat ik wil: ik lijk inderdaad, te zien aan mijn reacties, verliefd te zijn, maar ik zou echt geen gewone relatie met hem willen. Niet alleen omdat ik geen trek heb in alle verplichtingen die bij een relatie horen, maar vooral ook omdat ik met hem geen toekomst zie (we zijn compleet anders en ik zou me binnen 3 dagen compleet dood ergeren aan hem). En ik vind dat als je al van tevoren weet dat je met iemand geen toekomst wilt, je er ook geen relatie mee aan moet gaan. Maar dat verliefde gevoel trekt zich blijkbaar weinig aan van die rationele afweging...
Qwertu en Siesa: Inderdaad, zoals de situatie nu is mag ik niets van hem verwachten, zoals hij officieel ook niets van mij mag verwachten. Ik ga daarom niet wanhopig proberen een teken van leven te krijgen, maar binnenkort er wel met hem over praten (als het contact niet helemaal over blijkt te zijn) dat mijn gevoelens blijkbaar toch sterker zijn dan ik dacht. Inderdaad de boel opengooien dus. Maar ik zal die gevoelens gewoon een beetje moeten onderdrukken als ik inderdad geen relatie wil. Wish me luck, want blijkbaar is het tot nog toe niet echt gelukt . Heel erg bedankt voor het advies!
Qwertu en Siesa: Inderdaad, zoals de situatie nu is mag ik niets van hem verwachten, zoals hij officieel ook niets van mij mag verwachten. Ik ga daarom niet wanhopig proberen een teken van leven te krijgen, maar binnenkort er wel met hem over praten (als het contact niet helemaal over blijkt te zijn) dat mijn gevoelens blijkbaar toch sterker zijn dan ik dacht. Inderdaad de boel opengooien dus. Maar ik zal die gevoelens gewoon een beetje moeten onderdrukken als ik inderdad geen relatie wil. Wish me luck, want blijkbaar is het tot nog toe niet echt gelukt . Heel erg bedankt voor het advies!
