
Hoe maak ik een maiskolf eetbaar?
zaterdag 29 mei 2010 om 19:19
Als in een restaurant op de menukaart "maiskolf" bij de bijgerechten staat, wil mijn jongste zoon die altijd bestellen.
Hij vind het heerlijk, ik vind er zelf niks aan, dat gekluif en die stukjes en velletjes tussen je tanden, als ik de smaak van mais wil, trek ik wel een blikje open.
Maar nu zag hij ze in de supermarkt liggen, met zijn tweeën, strakverpakt in plastic. Ik dacht dat ik een gaatje zou moeten prikken en het pakket in de magnetron leggen, maar er staat geen gebruiksaanwijzing op, en ik vraag me af of mijn magnetron idee het juiste is.
Wie weet hoe dit moet?
Hij vind het heerlijk, ik vind er zelf niks aan, dat gekluif en die stukjes en velletjes tussen je tanden, als ik de smaak van mais wil, trek ik wel een blikje open.
Maar nu zag hij ze in de supermarkt liggen, met zijn tweeën, strakverpakt in plastic. Ik dacht dat ik een gaatje zou moeten prikken en het pakket in de magnetron leggen, maar er staat geen gebruiksaanwijzing op, en ik vraag me af of mijn magnetron idee het juiste is.
Wie weet hoe dit moet?
zaterdag 29 mei 2010 om 20:08
Na het koken kan je er ook limoen over doen, lijkt me ook lekker. Heb het in Midden-Amerika een keer gegeten met mayo, ketchup en een soort kaas erover (was te eten, maar geen aanrader) en ik heb het ooit gemaakt met een soort kruidige tomatensaus er overheen (na koken iets van tomatenpuree, chilipoeder en wat je verder lekker vindt).
zaterdag 29 mei 2010 om 22:50
Hoi Perel,
Er zijn twee soorten maïskolven te koop, rauwe die met zijn tweetjes een beetje bleekjes, vaak nog met wat groene schutbladeren, op zo'n polystyreenschaaltje liggen onder een plasticfolietje. Deze maïs is rauw, en de korrels voelen dus heel stevig aan.
Daarnaast kun je soms (ik ken het vooral uit Franse supermarkten) ook gekookte maïskolven krijgen, daar zit geen groen meer omheen en zijn ook de uiteindes afgesneden, zodat je een soort stompe rollades hebt. Die zitten dan met zijn tweetjes strak in van dat dikkere plastic, zonder enige lucht erbij. De korrels van deze maïs zijn duidelijk geel en in te drukken, want al gekookt.
Rauwe maïs moet je koken, in pan water of in een magnetronschaal met een eetlepeltje water. Moeilijk te zeggen hoe lang, hangt erg van de kwaliteit van de mais af, hoe ouder hoe langer.
De voorgekookte hoef je alleen op te warmen, gewoon met zak en al in een pan heet water (zoals diepvriessateh) of op een bbq (maar dan zonder plastic )
En dan lekker veel roomboter en wat zout. Prik aan beide uiteinden 2 cocktailprikkers erin, houdt makkelijker vast. Smullen maar!
Er zijn twee soorten maïskolven te koop, rauwe die met zijn tweetjes een beetje bleekjes, vaak nog met wat groene schutbladeren, op zo'n polystyreenschaaltje liggen onder een plasticfolietje. Deze maïs is rauw, en de korrels voelen dus heel stevig aan.
Daarnaast kun je soms (ik ken het vooral uit Franse supermarkten) ook gekookte maïskolven krijgen, daar zit geen groen meer omheen en zijn ook de uiteindes afgesneden, zodat je een soort stompe rollades hebt. Die zitten dan met zijn tweetjes strak in van dat dikkere plastic, zonder enige lucht erbij. De korrels van deze maïs zijn duidelijk geel en in te drukken, want al gekookt.
Rauwe maïs moet je koken, in pan water of in een magnetronschaal met een eetlepeltje water. Moeilijk te zeggen hoe lang, hangt erg van de kwaliteit van de mais af, hoe ouder hoe langer.
De voorgekookte hoef je alleen op te warmen, gewoon met zak en al in een pan heet water (zoals diepvriessateh) of op een bbq (maar dan zonder plastic )
En dan lekker veel roomboter en wat zout. Prik aan beide uiteinden 2 cocktailprikkers erin, houdt makkelijker vast. Smullen maar!
zaterdag 29 mei 2010 om 22:51
quote:cevree schreef op 29 mei 2010 @ 22:40:
raar dat je overal andere manieren leest. zit nog te twijfelen of ik het met suiker of zout wil. mais nijgt toch meer naar zoet..De mais is, als het goed is, van zichzelf al zoet dus je wil er echt geen suiker overheen doen. Roomboter en zout, of kruidenboter, of roomboter waar je knoflook en iets van cayennepeper of chilipeper door geprakt hebt is echt het lekkerste.
raar dat je overal andere manieren leest. zit nog te twijfelen of ik het met suiker of zout wil. mais nijgt toch meer naar zoet..De mais is, als het goed is, van zichzelf al zoet dus je wil er echt geen suiker overheen doen. Roomboter en zout, of kruidenboter, of roomboter waar je knoflook en iets van cayennepeper of chilipeper door geprakt hebt is echt het lekkerste.
zaterdag 29 mei 2010 om 23:13
quote:sassafras schreef op 29 mei 2010 @ 22:51:
[...]
De mais is, als het goed is, van zichzelf al zoet dus je wil er echt geen suiker overheen doen. Roomboter en zout, of kruidenboter, of roomboter waar je knoflook en iets van cayennepeper of chilipeper door geprakt hebt is echt het lekkerste.Als je een maiskolf in een meditiraans land eet, maar in Nederland mist er nog wel eens wat smaak. Wat daarom een aanrader is, met wat vanillesuiker koken en later zout erbij.
[...]
De mais is, als het goed is, van zichzelf al zoet dus je wil er echt geen suiker overheen doen. Roomboter en zout, of kruidenboter, of roomboter waar je knoflook en iets van cayennepeper of chilipeper door geprakt hebt is echt het lekkerste.Als je een maiskolf in een meditiraans land eet, maar in Nederland mist er nog wel eens wat smaak. Wat daarom een aanrader is, met wat vanillesuiker koken en later zout erbij.
zaterdag 29 mei 2010 om 23:15
quote:schuim schreef op 29 mei 2010 @ 23:13:
[...]
Als je een maiskolf in een meditiraans land eet, maar in Nederland mist er nog wel eens wat smaak. Wat daarom een aanrader is, met wat vanillesuiker koken en later zout erbij.Wat suiker meekoken kan inderdaad een goed idee zijn, ik dacht dat Cevree er suiker overheen wilde strooien, en dat leek me zonde.
[...]
Als je een maiskolf in een meditiraans land eet, maar in Nederland mist er nog wel eens wat smaak. Wat daarom een aanrader is, met wat vanillesuiker koken en later zout erbij.Wat suiker meekoken kan inderdaad een goed idee zijn, ik dacht dat Cevree er suiker overheen wilde strooien, en dat leek me zonde.
