Werk & Studie
alle pijlers
leerkracht die wat anders wil....
zondag 20 juni 2010 om 21:28
ik ben afgestudeerd groepsleerkracht en ik ben eigenlijk al een tijd aan het twijfelen of ik hier nog wel mee door wil gaan. In 2008 heb ik een burn-out gehad en wel weer terug gegaan in het onderwijs. Sinds die tijd ben ik eigenlijk ontzettend aan het twijfelen of ik hier nog wel verder in wil. Ik heb mij ontzettend vergist in het beroep, de kinderen en de ouders worden steeds brutaler en ik heb het gevoel dat ik er niet genoeg geschikt voor ben....De afgelopen week heb ik dan besloten dat ik echt iets anders wil gaan doen, maar ja de vraag komt dan natuurlijk wat dan? Individueel werken met kinderen lijkt mij ook wel wat, maar remedial teacher dan weer niet..
Ik ben benieuwd naar meer verhalen van (ex)onderwijzer (essen) die een andere richting hebben gekozen. Wie weet helpt het mij om een juiste keuze te maken
Ik ben benieuwd naar meer verhalen van (ex)onderwijzer (essen) die een andere richting hebben gekozen. Wie weet helpt het mij om een juiste keuze te maken
zondag 20 juni 2010 om 21:47
quote:sosofie schreef op 20 juni 2010 @ 21:40:
Door je opmerking 'ouders en kinderen worden steeds brutaler' zeg ik: ga maar snel iets anders doen... Je klinkt echt heel negatief namelijk.Is het echt zo negatief? Sta je voor de klas momenteel?
Wat vind je wel leuk aan het onderwijs?
Nou Sosofie, dat vind ik wel erg kort door de bocht hoor. Ik werk zelf ook in het onderwijs, met plezier, zonder burnout en zonder plannen om te vertrekken, maar ook ik vind dat leerlingen én hun ouders met steeds grotere regelmaat heel vervelend kunnen zijn.
Ik denk dat als al het onderwijzend personeel dat er zo over denkt het onderwijs verlaat, dat er dan nog maar errug weinig mensen voor de klas over blijven.
Door je opmerking 'ouders en kinderen worden steeds brutaler' zeg ik: ga maar snel iets anders doen... Je klinkt echt heel negatief namelijk.Is het echt zo negatief? Sta je voor de klas momenteel?
Wat vind je wel leuk aan het onderwijs?
Nou Sosofie, dat vind ik wel erg kort door de bocht hoor. Ik werk zelf ook in het onderwijs, met plezier, zonder burnout en zonder plannen om te vertrekken, maar ook ik vind dat leerlingen én hun ouders met steeds grotere regelmaat heel vervelend kunnen zijn.
Ik denk dat als al het onderwijzend personeel dat er zo over denkt het onderwijs verlaat, dat er dan nog maar errug weinig mensen voor de klas over blijven.
zondag 20 juni 2010 om 21:52
nou ik bedoelde het niet negatief hoor, maar ik merk dit wel steeds vaker. Ik heb momenteel twee klassen. Een groep 3 en 5. Het zijn schatten van kinderen en ik doe ook alles voor ze, maar ik heb het gevoel (al langer) dat dit beroep niet geschikt voor mij is. Misschien individuele begeleiding van kinderen of zoiets of totaal iets anders. Ik heb mij al aangemeld voor loopbaanbegeleiding dus ik hoop dat die mij verder kunnen helpen. IB-er zie ik zelf niet zo zitten Ik ben nu 29, wordt bijna 30. Dus nu is nog wel de kans om te switchen
Ik ben nu 29, wordt bijna 30. Dus nu is nog wel de kans om te switchen
zondag 20 juni 2010 om 21:56
Ik heb op een aantal scholen gewerkt, heb nu 13 jaar ervaring in het basisonderwijs. Wat jij beschrijft hangt in mijn ervaring nauw samen met de sfeer op een school. Minder dan aan het type mens waar je mee te krijgt op de school in kwestie.
(type mens klinkit wat oneerbiedig, maar mensen uit onderwijsland weten denk ik wel wat ik daarmee bedoel ...)
Ik werk nu op een school waar ouders heel laag geschoold zijn: een echte volkswijk. Ze reageren vaak primair vanuit hun emoties. Ja, ook brutaal. Maar ik wéét wie het zegt en waarom zó. Het is maar net hoe je daar zelf op reageert, naar kijkt en hoe het team daarmee omgaat denk ik. Ik vind het heerlijk op die school!
Gerona, ik gun je een andere ervaring dan die je tot nu toe beschrijft. Mijns inziens is het lang niet overal zo...
Hoop dat je de rest van je toekomst niet laat afhangen van weinig ervaring.
Het kan zo mooi zijn en zo fijn!
Onderzoek aub goed waar je gevoel vandaan komt: is het toch echt niks voor jou? ligt het aan de sfeer van je school? heb jij iets te leren (lees: ervaren) van de mensen om je heen?
Ik wens je veel positieve ervaringen toe in het prachtige basisonderwijs!
(type mens klinkit wat oneerbiedig, maar mensen uit onderwijsland weten denk ik wel wat ik daarmee bedoel ...)
Ik werk nu op een school waar ouders heel laag geschoold zijn: een echte volkswijk. Ze reageren vaak primair vanuit hun emoties. Ja, ook brutaal. Maar ik wéét wie het zegt en waarom zó. Het is maar net hoe je daar zelf op reageert, naar kijkt en hoe het team daarmee omgaat denk ik. Ik vind het heerlijk op die school!
Gerona, ik gun je een andere ervaring dan die je tot nu toe beschrijft. Mijns inziens is het lang niet overal zo...
Hoop dat je de rest van je toekomst niet laat afhangen van weinig ervaring.
Het kan zo mooi zijn en zo fijn!
Onderzoek aub goed waar je gevoel vandaan komt: is het toch echt niks voor jou? ligt het aan de sfeer van je school? heb jij iets te leren (lees: ervaren) van de mensen om je heen?
Ik wens je veel positieve ervaringen toe in het prachtige basisonderwijs!
zondag 20 juni 2010 om 21:57
zondag 20 juni 2010 om 22:05
Gerona didactische vaardigheden krijg je door je erin te verdiepen he; dat lijkt me niet zo moeilijk.
Maar als je desondanks dat gevoel blijft behouden moet je je wel eens achter de oren krabben denk ik.
Als je iets leuk en interessant vindt, pik je dat soort dingen wel makkelijk op.
Als het tegenovergestelde waar is bij jou, zal er iets ander aan de hand zijn...
Maar als je desondanks dat gevoel blijft behouden moet je je wel eens achter de oren krabben denk ik.
Als je iets leuk en interessant vindt, pik je dat soort dingen wel makkelijk op.
Als het tegenovergestelde waar is bij jou, zal er iets ander aan de hand zijn...
zondag 20 juni 2010 om 22:19
Je kan als leerkracht nu ook een studie gaan doen, wat vergoed wordt vanuit de lerarenbeurs. Ik heb pedagogiek gedaan en hoop ook niet al te lang meer voor de klas te staan. Voor mij is de reden dat het een zeer ondergewaardeerd beroep is geworden. Vanauit alle hoeken krijg je te horen dat je het toch niet goed doet (overheid, sommige ouders) en het salaris is voor een HBO beroep echt laag. Is een kinderdagverblijf niet iets voor je? Daar hebben ze ook vaak HBO-functies.
zondag 20 juni 2010 om 22:23
Ik ben sinds 2008 verhuist naar een andere stad en sindsdien zit ik in een vaste invalpool en heb lange vervangingen. Steeds andere groepen..... Daarnaast heb ik ook de gymopleiding gevolgd en ik ben hopelijk in juli klaar.
Toevallig heb ik van de week een mail van mijn personeelsadviseur gekregen en ik heb hopelijk van de week een gesprek met hem. Misschien kan hij mij weer op het juiste been krijgen en ik hoop echt dat hij wat meer voor mij kan doen.Een soort coach ofzo..
Het onderwijs kan zo mooi zijn dat weet ik ook
Toevallig heb ik van de week een mail van mijn personeelsadviseur gekregen en ik heb hopelijk van de week een gesprek met hem. Misschien kan hij mij weer op het juiste been krijgen en ik hoop echt dat hij wat meer voor mij kan doen.Een soort coach ofzo..
Het onderwijs kan zo mooi zijn dat weet ik ook
maandag 21 juni 2010 om 12:21
Ik dacht meteen: zou je niet een coach moeten hebben?
Als het onderwijs écht niets voor je is, moet je zeker iets anders gaan doen. maar als ik je zo lees, valt nog te onderzoeken of het echt 'het onderwijs' is, of iets anders. Met nascholing zou je bijv. je kennis over (omgaan met!) gedrags- en ontwikkelingsstoornissen kunnen vergroten. Brutale kinderen en ouders, zelfs daar kun je mee om leren gaan
Zou het kunnen dat je burn out ook nog een rol speelt? Dat je dingen nog als zwaar ervaart? Dat je twijfelt aan je talent als leerkracht omdat je burn out bent geraakt? Dat je grenzen moeten (leren) aangeven?
Met al deze vragen/ twijfels zou een coach je volgens mij goed kunnen helpen! Ik hoop dat er dan meer duidelijk voor je wordt en je en goede keuze kunt maken!
Als het onderwijs écht niets voor je is, moet je zeker iets anders gaan doen. maar als ik je zo lees, valt nog te onderzoeken of het echt 'het onderwijs' is, of iets anders. Met nascholing zou je bijv. je kennis over (omgaan met!) gedrags- en ontwikkelingsstoornissen kunnen vergroten. Brutale kinderen en ouders, zelfs daar kun je mee om leren gaan
Zou het kunnen dat je burn out ook nog een rol speelt? Dat je dingen nog als zwaar ervaart? Dat je twijfelt aan je talent als leerkracht omdat je burn out bent geraakt? Dat je grenzen moeten (leren) aangeven?
Met al deze vragen/ twijfels zou een coach je volgens mij goed kunnen helpen! Ik hoop dat er dan meer duidelijk voor je wordt en je en goede keuze kunt maken!
