Psyche
alle pijlers
transference focused psychotherapy, ervaringen?
dinsdag 29 juni 2010 om 20:44
hoi,
ik ben nieuw hier op het forum (lees wel soms btje mee met sommige topics).
Ik vraag me af of hier misschien mensen ervaring hebben met TFP (zie titel). Las wel ergens over schemagerichte therapie, volgens mij heeft het daar raakvlakken mee.
Ik volg zelf tfp sinds anderhalf jaar en moet zeggen dat het inderdaad 'helpt'. Vooral het mindfullness aspect ervan.
Voor de volledigheid; ik ben 25 jr, heb anderhalf jr geleden het plaatje 'borderline' gekregen van de psychiater, hoewel mijn behandelend psychologe het inmiddels heeft omgezet naar persoonlijkheidsproblematiek met borderline kenmerken, hooggevoeligheid en hoogintelligentie (dit na vele tests en onderzoeken waarin oa ook mijn ouders zijn betrokken)
wat ik vooral merk is dat ik mezelf beter tot de orde kan roepen. Maar nog steeds mijn leven niet op de rit heb. Vanaf het begin is me duidelijk gemaakt dat dit een (zeer) langdurige behandeling ging worden, en intensief (1x per week) met zeer duidelijke, vooraf opgestelde afspraken.
Ik ben erg benieuwd naar ervaringen van anderen met deze therapievorm. Omdat ik er weinig over kan vinden online, en niemand in mijn directe omgeving er ervaring mee heeft. Zelfs uitleggen wat het inhoud, is moeilijk en daarom zou ik er graag eens over praten met iemand die weet hoe het is om deze therapie te volgen.
Groetjed vanP2dB
ik ben nieuw hier op het forum (lees wel soms btje mee met sommige topics).
Ik vraag me af of hier misschien mensen ervaring hebben met TFP (zie titel). Las wel ergens over schemagerichte therapie, volgens mij heeft het daar raakvlakken mee.
Ik volg zelf tfp sinds anderhalf jaar en moet zeggen dat het inderdaad 'helpt'. Vooral het mindfullness aspect ervan.
Voor de volledigheid; ik ben 25 jr, heb anderhalf jr geleden het plaatje 'borderline' gekregen van de psychiater, hoewel mijn behandelend psychologe het inmiddels heeft omgezet naar persoonlijkheidsproblematiek met borderline kenmerken, hooggevoeligheid en hoogintelligentie (dit na vele tests en onderzoeken waarin oa ook mijn ouders zijn betrokken)
wat ik vooral merk is dat ik mezelf beter tot de orde kan roepen. Maar nog steeds mijn leven niet op de rit heb. Vanaf het begin is me duidelijk gemaakt dat dit een (zeer) langdurige behandeling ging worden, en intensief (1x per week) met zeer duidelijke, vooraf opgestelde afspraken.
Ik ben erg benieuwd naar ervaringen van anderen met deze therapievorm. Omdat ik er weinig over kan vinden online, en niemand in mijn directe omgeving er ervaring mee heeft. Zelfs uitleggen wat het inhoud, is moeilijk en daarom zou ik er graag eens over praten met iemand die weet hoe het is om deze therapie te volgen.
Groetjed vanP2dB
dinsdag 29 juni 2010 om 23:29
Tfp is meer analytisch en schematherapie komt vanuit de cognitieve hoek. Ik heb op een Tfp groep gewerkt, verder zelf geen ervaring mee. Wordt ook niet veel toegepast, is naar verhouding niet kosteneffectief en schematherapie en MBT hebben volgens onderzoek meer resultaat bij borderline. Fijn dat jij er iig wel baat bij hebt. Gr suuz
woensdag 30 juni 2010 om 00:24
woensdag 30 juni 2010 om 01:15
hey,
thx voor je reactie suuz:x (ik ga dus deze week gelijk aan m'n psych vragen of ze me niet eruit gaan bezuinigen hahaha -- leuk die onzekerheid op dat gebied)
mja je beknopte uitleg geeft me wel bevestiging dat dit beter bij me zal passen dan sgt. Cogn gedragsther. Heb ik in 't verleden ook gehad, haalde weinig tot niets structureels uit. Dit wel, gericht op persoonsverandering van binnenuit. Jezelf coachen noemt psy het. Ipv 'jezelf trucjes aan leren' (mijn woorden) oftwel cgt (is dat de goede afkorting?)
P Ivy, ik zal proberen uit te leggenhoe ik 't ervaar.
Sessie duurt een uur, je zit gewoon aan tafel t.o. elkaar. In de eerste sessies (contractfase) maak je doelstellingen en duidelijke afspraken. Eigen verantwoordelijkheid en ze moeten ervan overtuigd zijn dat je je ervoor gaat inzetten en echt wekelijks komt. Op mijn 1e afspraak werd al gelijk gezegd zo en zo lang gaat t duren (minstens 2 jr zeiden ze)
ik moet het melden als ik doordeweeks bepaalde afspraken niet ben nagekomen.
In mijn geval zijn we overeengekomen dat ikzelf het verloop van de sessie bepaal. Stel ik heb 'ruzie' met een vriendin gehad (of danspartner, of baas, of .... ) en het is een issue voor mij dan bespreken we dat. Tuurlijk ook wel eens wat dingen uit verleden besproken (in contr.fase) maar sessies gaan vooral over hier en nu. Ondertussen helpt het me (dwingt me) ook een langere termijnvisie te hanteren en die niet uit oog te verliezen in de chaos van alledag. - dat was namelijk mijn grote valkuil .
Ook dwingt me ontzettend om eerlijk te zijn, uit mezelf , naar mezelf. Controntatie dus met je dagelijkse gedrag en gedachten, want mijn psy zal nooit:
conclusies trekken
bevestiging geven
maar dwingt je jezelf op een realistische manier te beoordelen. Tuurlijk zoomt ze er dan gelijk op in als je jezelf gaat zitten afbranden ofzo, of als je sarcastisch doet.
Als ik haar irritant vind ben ik verplicht dat te zeggen en dat gebeurt regelmatig. Je moet echt een bepaalde drempel over en gene opzij zetten. Want je gaat direct in op haar gedrag en toon dus tja was voor mij welvreemd, ik bleef te beleefd in t begin. Nu zijn sommige sessies gezellig, terwijl anndere me emotioneel flink moe maken of onrustig. Maar nooit meer verpest t mijn dag want ik leer verschrikkelijk veel.
Ik kan je vertellen dat ik sinds deze therapie, weer durf om groots te dromen na jaren van tegenslagen.
In september begin ik eindelijk aan een studie die bij me past, ik hoop binnenkort op mezelf te kunnen gaan wonen, ik heb een fantastische danspartner waarmee ik over een tijdje de wedstrijdvloer mee opga, want stijldansen is mijn grote passie. Het heeft me mede uit die zwartheid van enkele jaren geleden getrokken.
thx voor je reactie suuz:x (ik ga dus deze week gelijk aan m'n psych vragen of ze me niet eruit gaan bezuinigen hahaha -- leuk die onzekerheid op dat gebied)
mja je beknopte uitleg geeft me wel bevestiging dat dit beter bij me zal passen dan sgt. Cogn gedragsther. Heb ik in 't verleden ook gehad, haalde weinig tot niets structureels uit. Dit wel, gericht op persoonsverandering van binnenuit. Jezelf coachen noemt psy het. Ipv 'jezelf trucjes aan leren' (mijn woorden) oftwel cgt (is dat de goede afkorting?)
P Ivy, ik zal proberen uit te leggenhoe ik 't ervaar.
Sessie duurt een uur, je zit gewoon aan tafel t.o. elkaar. In de eerste sessies (contractfase) maak je doelstellingen en duidelijke afspraken. Eigen verantwoordelijkheid en ze moeten ervan overtuigd zijn dat je je ervoor gaat inzetten en echt wekelijks komt. Op mijn 1e afspraak werd al gelijk gezegd zo en zo lang gaat t duren (minstens 2 jr zeiden ze)
ik moet het melden als ik doordeweeks bepaalde afspraken niet ben nagekomen.
In mijn geval zijn we overeengekomen dat ikzelf het verloop van de sessie bepaal. Stel ik heb 'ruzie' met een vriendin gehad (of danspartner, of baas, of .... ) en het is een issue voor mij dan bespreken we dat. Tuurlijk ook wel eens wat dingen uit verleden besproken (in contr.fase) maar sessies gaan vooral over hier en nu. Ondertussen helpt het me (dwingt me) ook een langere termijnvisie te hanteren en die niet uit oog te verliezen in de chaos van alledag. - dat was namelijk mijn grote valkuil .
Ook dwingt me ontzettend om eerlijk te zijn, uit mezelf , naar mezelf. Controntatie dus met je dagelijkse gedrag en gedachten, want mijn psy zal nooit:
conclusies trekken
bevestiging geven
maar dwingt je jezelf op een realistische manier te beoordelen. Tuurlijk zoomt ze er dan gelijk op in als je jezelf gaat zitten afbranden ofzo, of als je sarcastisch doet.
Als ik haar irritant vind ben ik verplicht dat te zeggen en dat gebeurt regelmatig. Je moet echt een bepaalde drempel over en gene opzij zetten. Want je gaat direct in op haar gedrag en toon dus tja was voor mij welvreemd, ik bleef te beleefd in t begin. Nu zijn sommige sessies gezellig, terwijl anndere me emotioneel flink moe maken of onrustig. Maar nooit meer verpest t mijn dag want ik leer verschrikkelijk veel.
Ik kan je vertellen dat ik sinds deze therapie, weer durf om groots te dromen na jaren van tegenslagen.
In september begin ik eindelijk aan een studie die bij me past, ik hoop binnenkort op mezelf te kunnen gaan wonen, ik heb een fantastische danspartner waarmee ik over een tijdje de wedstrijdvloer mee opga, want stijldansen is mijn grote passie. Het heeft me mede uit die zwartheid van enkele jaren geleden getrokken.
woensdag 30 juni 2010 om 01:24
even zo verder want werd wel heel lange post.
Mja wat ik wil zeggen: tfp heeft me ook flink geholpen bij dit alles.
Ik heb mijn liefde voor kinderen ontdekt (tot 2 jr terug moest ik er echt niks van hebben, was daar (jammergenoeg) vrij extreem in.
Nu begeleid ik zelfs dyslectische kids als vrijwilliger, en doe kindervakantiewerk in de zomer.. Het kind in mezelf teruggevonden en de verwondering over de wereld (ben zoals je miss voelt vrij kunstzinnig/spiri ingesteld)
ben heerlijk weer aan 't schilderen gegaan om mijn leven ook letterlijk nog meer kleur te geven.
Ook helpt 't me om me niet meer te verliezen in foute mannen. Ja helaas, hier nog een slachtoffer van een echt foute man.
Uberhaupt leer ik beter voor mezelfte zorgen. Mja t leven is weer leuk
maar ook hier nog een hoop te verbeteren hoor
ben wel nog steeds benieuwd of nog iemand zulke (goede) ervaringen heeft met TFP
hoop dat mijn verhaal beetje te volgen was en dat je er iets mee kan. Therapie die niet past is soms erger dan geen therapie denk ik. Bij deze is de wachtlijst trouwens niet lang als 't goed is.
Mja wat ik wil zeggen: tfp heeft me ook flink geholpen bij dit alles.
Ik heb mijn liefde voor kinderen ontdekt (tot 2 jr terug moest ik er echt niks van hebben, was daar (jammergenoeg) vrij extreem in.
Nu begeleid ik zelfs dyslectische kids als vrijwilliger, en doe kindervakantiewerk in de zomer.. Het kind in mezelf teruggevonden en de verwondering over de wereld (ben zoals je miss voelt vrij kunstzinnig/spiri ingesteld)
ben heerlijk weer aan 't schilderen gegaan om mijn leven ook letterlijk nog meer kleur te geven.
Ook helpt 't me om me niet meer te verliezen in foute mannen. Ja helaas, hier nog een slachtoffer van een echt foute man.
Uberhaupt leer ik beter voor mezelfte zorgen. Mja t leven is weer leuk
maar ook hier nog een hoop te verbeteren hoor
ben wel nog steeds benieuwd of nog iemand zulke (goede) ervaringen heeft met TFP
hoop dat mijn verhaal beetje te volgen was en dat je er iets mee kan. Therapie die niet past is soms erger dan geen therapie denk ik. Bij deze is de wachtlijst trouwens niet lang als 't goed is.
woensdag 30 juni 2010 om 01:36
oja nog 1 ding wat goed samenvat wat ik vooral nu probeer:
geniet van wat wel goed gaat, ipv automatisch te focussen op 't negatieve.
Die levenshouding kan namelijk echt doorbroken worden. Als je te lang niet meer gelooft in een mooie toekomst, gaat 't fout. ik was zoals gezegd vrij extreem, en sterke neiging tot fatalisme (het spijt me als dit mensen tegen t been stoot, da's nl absoluut niet mn bedoeling- ) ....Ik wil tegenwoordig zelfs graag oud worden..... En vertrouw erop dat ik mijn eigen geluk kan blijven vinden, nu en in de toekomst. En hopelijk ook veel bijdragen aan 't geluk van anderen, want ik heb bewust ervaren hoe fijn dat is. Ben zelfs btje dankvaar voor t verleden, heb zoveel geleerd. Anders had ik nu nooit zo'n leuk vakantiewerk gedaan o.a.
geniet van wat wel goed gaat, ipv automatisch te focussen op 't negatieve.
Die levenshouding kan namelijk echt doorbroken worden. Als je te lang niet meer gelooft in een mooie toekomst, gaat 't fout. ik was zoals gezegd vrij extreem, en sterke neiging tot fatalisme (het spijt me als dit mensen tegen t been stoot, da's nl absoluut niet mn bedoeling- ) ....Ik wil tegenwoordig zelfs graag oud worden..... En vertrouw erop dat ik mijn eigen geluk kan blijven vinden, nu en in de toekomst. En hopelijk ook veel bijdragen aan 't geluk van anderen, want ik heb bewust ervaren hoe fijn dat is. Ben zelfs btje dankvaar voor t verleden, heb zoveel geleerd. Anders had ik nu nooit zo'n leuk vakantiewerk gedaan o.a.
vrijdag 2 juli 2010 om 22:52
Hi P2dB
Dank voor je uitleg. Ik denk dat qua gevoel ik ben waar jij was en zou moeten gaan naar waar jij bent. Wauw jij hebt veel bereikt. Goed hoor. Lijkt me wel moelijk om altijd te zeggen als je je irriteerd...Duidelijke afspraken, weten waar je aan toe bent, lijkt me wel erg fijn.
Als je niet wil antwoorden moet je dat niet doen hoor, maar om wat voor soort afspraken gaat het?
Het lijkt erop dat er idd maar weinig ervaringsdeskundigen zijn. Jammer, maar vind wel fijn dat je over wil vertellen...
Dank voor je uitleg. Ik denk dat qua gevoel ik ben waar jij was en zou moeten gaan naar waar jij bent. Wauw jij hebt veel bereikt. Goed hoor. Lijkt me wel moelijk om altijd te zeggen als je je irriteerd...Duidelijke afspraken, weten waar je aan toe bent, lijkt me wel erg fijn.
Als je niet wil antwoorden moet je dat niet doen hoor, maar om wat voor soort afspraken gaat het?
Het lijkt erop dat er idd maar weinig ervaringsdeskundigen zijn. Jammer, maar vind wel fijn dat je over wil vertellen...
zaterdag 3 juli 2010 om 11:15
hoi poisen ivy,
begin ervan te blozen thanx, lief dat je dat zegt dat ik veel bereikt heb.
Zit jij wel nog in het hele 'zwarte' dan? Klote is dat. Als je wil mag je daar ook over vertellen hier hoor. (of miss heb je dat al gedaan in een ander topic?)
de afspraken zijn voornamelijk over destructief gedrag naar mezelf. (te) hard rijden, onbezonnen seks, te lang in een boek of game vluchten. En blowen. Dat is ook een vlucht waartoe ik me helaas nog te vaak wend.
Dus je ziet: niert alles kan in een keer goed gaan maarja.. Als ik perfect was zat ik ook niet in therapie he. Niemand is trouwens perfect. Maar toch wil ik het ooit nog eens proberen te zijn
begin ervan te blozen thanx, lief dat je dat zegt dat ik veel bereikt heb.
Zit jij wel nog in het hele 'zwarte' dan? Klote is dat. Als je wil mag je daar ook over vertellen hier hoor. (of miss heb je dat al gedaan in een ander topic?)
de afspraken zijn voornamelijk over destructief gedrag naar mezelf. (te) hard rijden, onbezonnen seks, te lang in een boek of game vluchten. En blowen. Dat is ook een vlucht waartoe ik me helaas nog te vaak wend.
Dus je ziet: niert alles kan in een keer goed gaan maarja.. Als ik perfect was zat ik ook niet in therapie he. Niemand is trouwens perfect. Maar toch wil ik het ooit nog eens proberen te zijn
zaterdag 3 juli 2010 om 20:24
kosten effectief of hoe heet dat, wat verschrikkelijk eigenlijk dat het zo werkt, maar ja.
Wat ik begrepen heb van dat TFT is dat uit onderzoek door de universiteit v Maastricht juist bleek dat borderline te genezen is door TFT maar dat het idd een erg dure therapie is, intensief en langdurig, weet het niet meer precies maar stel dat het twee jaar lang is met zo ongeveer iedere dag gesprekken.
In theorie zou je dan opnieuw een veilige hechting zijn aangegaan oid, oftewel een fundament waar je op kunt bouwen ipv dat identiteitsgezoek, impulsieve, zwart-witte en overemotionele (denk een kind van 4 in het lijf van een volwassene en de bejegening/verwachtingen/verantwoordelijkheden als van een volwassene)
Dan ben ik wel weer reuzebenieuwd wat de opbrengst op de lange termijn zou zijn, arbeidsparticipatie/belasting afdragen vs Wajong voor het leven.
Wat ik begrepen heb van dat TFT is dat uit onderzoek door de universiteit v Maastricht juist bleek dat borderline te genezen is door TFT maar dat het idd een erg dure therapie is, intensief en langdurig, weet het niet meer precies maar stel dat het twee jaar lang is met zo ongeveer iedere dag gesprekken.
In theorie zou je dan opnieuw een veilige hechting zijn aangegaan oid, oftewel een fundament waar je op kunt bouwen ipv dat identiteitsgezoek, impulsieve, zwart-witte en overemotionele (denk een kind van 4 in het lijf van een volwassene en de bejegening/verwachtingen/verantwoordelijkheden als van een volwassene)
Dan ben ik wel weer reuzebenieuwd wat de opbrengst op de lange termijn zou zijn, arbeidsparticipatie/belasting afdragen vs Wajong voor het leven.
maandag 5 juli 2010 om 23:32
Hi Tijgermeis,
Hoe is het nu met je? Gaat weer beetje beter?
Snap niet of je wel of niet kunt "genezen" van een persoonlijkheidsstoornis? En dan, ben je dan normaal of zo?
Tja die kosten-baten; vraag me ook wel eens af hoor of iets nu het beste is of dat het beste is wat past binnen het budget en of de administratieve/ organisatorische mogelijkheden.
Hi P2
Jammer dat er nog steeds niemand zich heeft gemeld. Blijkbaar wordt het wel erg weinig toegepast, hang hier al een tijdje rond en bij bijna elke therapievorm, antidepressivum of anti psychotica e en andere pillen en poederrtjes tc zijn er altijd wel anderen die hier ook ervaring mee hebben. Heb ook wel het idee dat schematherapie erg hip is tegenwoordig. Heeft d instelling waar je de therapie volgt geen website met forum? Het kan toch niet zijn dat je de enige bent die deze therapievorm krijgt?
Oh dat je er nog niet helemaal bent, ja dat geeft toch niet .Dat komt vanzelf wel`. Het is goed dat er vooruitgang is, dat je het leven (weer) leuk vindt, durf te dromen en denken aan de toekomst.
Hang niet zo zeer in het zwarte, maar meer een vrij eindeloze misty twilighzone. Het is denk veel minder heftig, maar omdat het al zo lang is, lijkt het wat uitzichtloos. Soms denk ik ook dat dat juist wel het probleem is en moet ik eerst helemaal in een zwart gat vallen, om ook echt er voor te gaan. Ik zou toch enorm enthousiast kunnen zijn, maar als ik dan je laatste stuk lees, is het eerste wat ik denk dat ik mijn blowtje-voor-het-slapen-gaan helemaal niet wil opgeven. Vind eigenlijk wel fijn dat mijn psych daar niet zo moeilijk over doet.
Je schrijft dat je tegenover elkaar zit. Is er behalve op tv iemand die wel op de bank mag liggen????
Hoe is het nu met je? Gaat weer beetje beter?
Snap niet of je wel of niet kunt "genezen" van een persoonlijkheidsstoornis? En dan, ben je dan normaal of zo?
Tja die kosten-baten; vraag me ook wel eens af hoor of iets nu het beste is of dat het beste is wat past binnen het budget en of de administratieve/ organisatorische mogelijkheden.
Hi P2
Jammer dat er nog steeds niemand zich heeft gemeld. Blijkbaar wordt het wel erg weinig toegepast, hang hier al een tijdje rond en bij bijna elke therapievorm, antidepressivum of anti psychotica e en andere pillen en poederrtjes tc zijn er altijd wel anderen die hier ook ervaring mee hebben. Heb ook wel het idee dat schematherapie erg hip is tegenwoordig. Heeft d instelling waar je de therapie volgt geen website met forum? Het kan toch niet zijn dat je de enige bent die deze therapievorm krijgt?
Oh dat je er nog niet helemaal bent, ja dat geeft toch niet .Dat komt vanzelf wel`. Het is goed dat er vooruitgang is, dat je het leven (weer) leuk vindt, durf te dromen en denken aan de toekomst.
Hang niet zo zeer in het zwarte, maar meer een vrij eindeloze misty twilighzone. Het is denk veel minder heftig, maar omdat het al zo lang is, lijkt het wat uitzichtloos. Soms denk ik ook dat dat juist wel het probleem is en moet ik eerst helemaal in een zwart gat vallen, om ook echt er voor te gaan. Ik zou toch enorm enthousiast kunnen zijn, maar als ik dan je laatste stuk lees, is het eerste wat ik denk dat ik mijn blowtje-voor-het-slapen-gaan helemaal niet wil opgeven. Vind eigenlijk wel fijn dat mijn psych daar niet zo moeilijk over doet.
Je schrijft dat je tegenover elkaar zit. Is er behalve op tv iemand die wel op de bank mag liggen????
dinsdag 6 juli 2010 om 09:46
tijgermeisje, ik weet wel zeker als ik nu mezelf goed onder de loep neem en aan mezelf werk, zodat ik structureel mijn bijdrage kan leveren aan de maatschappij (oa in de vorm van werk) dat t minder kost met therapie, dan dat ik zonder zou moeten en mijn hele leven zo blijf 'klooien'.
Poisen ivy, je kunt je persoonlijkheids stoornis denk ik nooit helemaal eruit krijgen, je persoonlijkheid is maar tot op zekere hoogte maakbaar/aanpasbaar als je al volwassen bent. Maar denk wel dat het vele scherpe randjes eruit kan halen. De extremen die je belemmeren in je dagelijks leven.
Dus als je 't zo bekijkt kun je er wel van 'genezen' en 'normaal' worden.
Haha ik ken ook niemand in t eht die op de bank ligt behalve tv. Denk dat 't iets amerikaans is ofzo??!
Mijn blowtje voor t slapen is voor mij een grote valkuil. Ik sta erdoor (te)laat op, ga te laat slapen, heb echt minder opstartproblemen als ik 't niet doe. En ook makkelijker om mezelf aan 't werk te zetten dan.
Soms lukt het me een week om te laten, maar val algauw weer terug. Gelukkig is 't alleen 's avonds en niet overdag... Maar beter nog zou zijn om helemaal te stoppen. Helaas komt dan bij mij altijd drank weer om de hoek kijken... 't een of 't ander. Pff.
Poisen ivy, je kunt je persoonlijkheids stoornis denk ik nooit helemaal eruit krijgen, je persoonlijkheid is maar tot op zekere hoogte maakbaar/aanpasbaar als je al volwassen bent. Maar denk wel dat het vele scherpe randjes eruit kan halen. De extremen die je belemmeren in je dagelijks leven.
Dus als je 't zo bekijkt kun je er wel van 'genezen' en 'normaal' worden.
Haha ik ken ook niemand in t eht die op de bank ligt behalve tv. Denk dat 't iets amerikaans is ofzo??!
Mijn blowtje voor t slapen is voor mij een grote valkuil. Ik sta erdoor (te)laat op, ga te laat slapen, heb echt minder opstartproblemen als ik 't niet doe. En ook makkelijker om mezelf aan 't werk te zetten dan.
Soms lukt het me een week om te laten, maar val algauw weer terug. Gelukkig is 't alleen 's avonds en niet overdag... Maar beter nog zou zijn om helemaal te stoppen. Helaas komt dan bij mij altijd drank weer om de hoek kijken... 't een of 't ander. Pff.
woensdag 7 juli 2010 om 23:47
Das goed nieuws, tof voor je P2dB!
Hier gaat het wel weer oke na een periode van een week of twee met weer flinke dalletjes, dan heb ik even zo'n moeite met mn zegeningen tellen en ben ik te doordrongen van de klachten die ik al jaren heb en die wel een stuk minder zijn geworden maar nog steeds als struikelblokken op de weg naar een 'normaal' bestaan liggen.
Het hele fenomeen persoonlijkheidsstoornis, heck de hele psychiatrie/DSM zooi neem ik niet al te serieus, nog niet zo lang geleden was homoseksualiteit opgenomen in de DSM en Borderline schijnt binnenkort 'emotionele regulatie stoornis' oid te gaan heten.
En ja, wat is genezen, ik denk als je noch zelf noch je omgeving lijdt onder hoe je in elkaar steekt. En kunnen functioneren in de maatschappij met alles dr op en dr aan.
Hier gaat het wel weer oke na een periode van een week of twee met weer flinke dalletjes, dan heb ik even zo'n moeite met mn zegeningen tellen en ben ik te doordrongen van de klachten die ik al jaren heb en die wel een stuk minder zijn geworden maar nog steeds als struikelblokken op de weg naar een 'normaal' bestaan liggen.
Het hele fenomeen persoonlijkheidsstoornis, heck de hele psychiatrie/DSM zooi neem ik niet al te serieus, nog niet zo lang geleden was homoseksualiteit opgenomen in de DSM en Borderline schijnt binnenkort 'emotionele regulatie stoornis' oid te gaan heten.
En ja, wat is genezen, ik denk als je noch zelf noch je omgeving lijdt onder hoe je in elkaar steekt. En kunnen functioneren in de maatschappij met alles dr op en dr aan.
donderdag 8 juli 2010 om 09:23
Het tijgermeisje,idd niet teveel aantrekken van al die labeltjes. Rottig om in zo'n periode van dips te zitten ja! Hier nog zo 1. Ik loop met mijn ziel onder de arm zodra ik even geen afleiding heb, en het lijkt of iedereen maar leuke dingen onderneemt zonder mij uit te nodigen. Het lijkt niet alleen, maar is ook echt zo. Soms vraag ik me af of ik echt zo'n slecht gezelschap ben... Pijnlijke gedachtes zijn dat.
donderdag 8 juli 2010 om 21:39
hi p
Doe niet zo raar, waarom zou je geen leuk gezelschap zijn?
Volgens mij ben je echt wel leuk hoor.
Zelf heb ik geen vriendengroepje, maar losse contacten / vrienden. Dat maakt het soms wel lastiger. Omdat ik geen vriendje heb en al mijn vrienden wel, maakt ook niet makkelijker, omdat er zoveel stelletjes dingen zijn. tja heb wel het gevoel dat ik vaak moeite moet doen om mensen te ronselen om leuke dingen te doen.
Gisteren had ik echt zo'n depri dag. Zo moe, chagie, niks, had niet echt wat gepland en wist gewoon niet wat te doen. en deed maar niks ... bleh
Helpt het niet om op zulke momenten te gaan schilderen ?
Of yoga ?
Doe niet zo raar, waarom zou je geen leuk gezelschap zijn?
Volgens mij ben je echt wel leuk hoor.
Zelf heb ik geen vriendengroepje, maar losse contacten / vrienden. Dat maakt het soms wel lastiger. Omdat ik geen vriendje heb en al mijn vrienden wel, maakt ook niet makkelijker, omdat er zoveel stelletjes dingen zijn. tja heb wel het gevoel dat ik vaak moeite moet doen om mensen te ronselen om leuke dingen te doen.
Gisteren had ik echt zo'n depri dag. Zo moe, chagie, niks, had niet echt wat gepland en wist gewoon niet wat te doen. en deed maar niks ... bleh
Helpt het niet om op zulke momenten te gaan schilderen ?
Of yoga ?
zaterdag 10 juli 2010 om 00:36
Hey PoisenIvy,
thanx dat vind ik lief dat je denkt dat ik wel leuk ben. ik probeer maar te denken dat anderen dat ook denken maar lukt laatste week (weken ) ff niet zo goed.
Vandaag een betere dag gehad dan gister? ik hoop het maar.
Vanochtend rare sessie bij psych gehad.
Ze ging ineens een andere techniek proberen die ik nog nooit had meegemaakt dus ik moest me verbijten om niet te lachen of het niet serieus te nemen; was schematherapie zei ze naderhand. ik moest mijn zelfbeschermende rol even in de stoel naast me zetten ( moest ik dus gaan zitten) en de beschermer moest zeggen wat ze van de P2dB vond die nog in de andere stoel was achtergebleve. Was manier om van afstandje naar je zelf te kijken ik zei en bedankt voor ik het weet lop ik weer de hele week te dissocieren, maar zij had vertrouwen erin dat ik dat niet ging doen...
thanx dat vind ik lief dat je denkt dat ik wel leuk ben. ik probeer maar te denken dat anderen dat ook denken maar lukt laatste week (weken ) ff niet zo goed.
Vandaag een betere dag gehad dan gister? ik hoop het maar.
Vanochtend rare sessie bij psych gehad.
Ze ging ineens een andere techniek proberen die ik nog nooit had meegemaakt dus ik moest me verbijten om niet te lachen of het niet serieus te nemen; was schematherapie zei ze naderhand. ik moest mijn zelfbeschermende rol even in de stoel naast me zetten ( moest ik dus gaan zitten) en de beschermer moest zeggen wat ze van de P2dB vond die nog in de andere stoel was achtergebleve. Was manier om van afstandje naar je zelf te kijken ik zei en bedankt voor ik het weet lop ik weer de hele week te dissocieren, maar zij had vertrouwen erin dat ik dat niet ging doen...
maandag 12 juli 2010 om 23:12
Ja gaat alweer beter hoor. Wisselt erg per dag / week of moment.
Meestal zijn het van die melancholische buien en niet de hele dag depri.
Oh ja de stoelen-techniek is dat. Heb ik wel over gelezen, maar dat heeft ze gelukkig niet gedaan, want ben bang dat ik dat toch een beetje belachelijk vind. Ben dat schemagedoe eigenlijk sowieso een beetje zat.
Lukt het inmiddels om je een beetje te vermaken?
Soms zo last ig he, zit ook maar een beetje mn vakantie uit te stellen omdat ik echt geen idee heb wat ik dan moet gaan doen en zo, maar ja als ik alleen maar blijf werken daar word ik en hoogstwaarschijnlijk mijn collegae nog minder vrolijk van.
zag je net bij ander topic, waar je schrijft dat heel herkenbaar is, maar vroeg me af tot wel kamp je jezelf rekent..
Je bent een leuke gesprekspartner, intelligent, humor en hoe "slecht"het thrillseeken ook is, maakt je zeker niet saai - kan me niet voorstellen dat je geen leuk gezelschap zou zijn hoor.
Meestal zijn het van die melancholische buien en niet de hele dag depri.
Oh ja de stoelen-techniek is dat. Heb ik wel over gelezen, maar dat heeft ze gelukkig niet gedaan, want ben bang dat ik dat toch een beetje belachelijk vind. Ben dat schemagedoe eigenlijk sowieso een beetje zat.
Lukt het inmiddels om je een beetje te vermaken?
Soms zo last ig he, zit ook maar een beetje mn vakantie uit te stellen omdat ik echt geen idee heb wat ik dan moet gaan doen en zo, maar ja als ik alleen maar blijf werken daar word ik en hoogstwaarschijnlijk mijn collegae nog minder vrolijk van.
zag je net bij ander topic, waar je schrijft dat heel herkenbaar is, maar vroeg me af tot wel kamp je jezelf rekent..
Je bent een leuke gesprekspartner, intelligent, humor en hoe "slecht"het thrillseeken ook is, maakt je zeker niet saai - kan me niet voorstellen dat je geen leuk gezelschap zou zijn hoor.
dinsdag 13 juli 2010 om 10:17
Welk topic? Over mooie vriendinnen? Als dat t is, reken ik mezelf tot 't mooie kamp. Gelukkig is zelfvertrouwen over m'n uiterlijk niets mis mee
Jammer dat je je vakantie uitstelt, omdat je niet weet wat te doen. Misschien is er in jouw omgeving ook zoiets als kindervakantiewerk? Daar zitten ze meestal te springen om hulp, en die kids kunnen je echt blij maken ( irritante ouders gewoon niet in meegaan) of heb je niets met kinderen?
Wat lief wat je zegt over me. Word er beetje verlegen van.
Ik wist trouwens niet dat dat de stoelen techniek heette. Vond het ook beetje belachelijk, maar heb die impuls weggedrukt omdat ik het niet al wil afwijzen voordat ik weet of het nuttig is. Daarom serieus genomen en in meegegaan.
Mijn afleiding deze dage bestaat vooral uit dansen en dingen regelen voor m'n aankomende studie. Verder een beetje thuis rommelen enzo.
Jammer dat je je vakantie uitstelt, omdat je niet weet wat te doen. Misschien is er in jouw omgeving ook zoiets als kindervakantiewerk? Daar zitten ze meestal te springen om hulp, en die kids kunnen je echt blij maken ( irritante ouders gewoon niet in meegaan) of heb je niets met kinderen?
Wat lief wat je zegt over me. Word er beetje verlegen van.
Ik wist trouwens niet dat dat de stoelen techniek heette. Vond het ook beetje belachelijk, maar heb die impuls weggedrukt omdat ik het niet al wil afwijzen voordat ik weet of het nuttig is. Daarom serieus genomen en in meegegaan.
Mijn afleiding deze dage bestaat vooral uit dansen en dingen regelen voor m'n aankomende studie. Verder een beetje thuis rommelen enzo.
dinsdag 13 juli 2010 om 11:38
Ik ben op mijn 18e gediagnosticeerd als hebbende 'borderline'. Ik ben in psycho-analyse geweest voor wel 7 jaren, 2 keer per week, soms op de sofa (in tijden van hevige stress niet). Dat is wel vergelijkbaar met wat jij volgt, P2db. Van een contract was ook geen sprake.
Ik heb nooit een andere therapie gehad dan deze maar ik ben ondertussen wel hulpverlener en ken de meeste therapievormen wel redelijk goed. Ik zou meestal (cliënt moet het aankunnen en voldoende verbaal/intelligent zijn) wel analyse of iets in die vorm aanraden voor zgn. 'borderliners'. Gewoon, omdat het de kern raakt en van daaruit werkt. Nog meer dan dat, ben ik niet van de stempels. Daar werk ik zelf niet mee en ik vind de DSM ook niet zo handig en allesomvattend dat dat werkbaar is. Gelukkig werk ik in een setting waar mijn collega's mijn mening delen.
Analyse is aan het uitsterven. Dat merk ik ook sterk. Spijtig, want ik denk dat een aantal mensen erg geholpen zouden zijn met analyse. Tijdsintensief, duur, erg moeilijk, ja. Maar ik weet niet of ik nu hulpverlener zou zijn zonder die 7 jaren analyse. Ik ben niet meer dezelfde als toen (ok, tijd is een belangrijke factor ook) al herken ik sommige 'neigingen' nog steeds. Maar ik functioneer wel zonder dat ik zelf of mijn omgeving moeite met mij heeft. Ik ben ook gewoon gelukkig met mijn baan, verloofde, huisje, katten, studie,... Dat lijkt me uiteindelijk toch het meest haalbare als je een therapie start...
Ik heb nooit een andere therapie gehad dan deze maar ik ben ondertussen wel hulpverlener en ken de meeste therapievormen wel redelijk goed. Ik zou meestal (cliënt moet het aankunnen en voldoende verbaal/intelligent zijn) wel analyse of iets in die vorm aanraden voor zgn. 'borderliners'. Gewoon, omdat het de kern raakt en van daaruit werkt. Nog meer dan dat, ben ik niet van de stempels. Daar werk ik zelf niet mee en ik vind de DSM ook niet zo handig en allesomvattend dat dat werkbaar is. Gelukkig werk ik in een setting waar mijn collega's mijn mening delen.
Analyse is aan het uitsterven. Dat merk ik ook sterk. Spijtig, want ik denk dat een aantal mensen erg geholpen zouden zijn met analyse. Tijdsintensief, duur, erg moeilijk, ja. Maar ik weet niet of ik nu hulpverlener zou zijn zonder die 7 jaren analyse. Ik ben niet meer dezelfde als toen (ok, tijd is een belangrijke factor ook) al herken ik sommige 'neigingen' nog steeds. Maar ik functioneer wel zonder dat ik zelf of mijn omgeving moeite met mij heeft. Ik ben ook gewoon gelukkig met mijn baan, verloofde, huisje, katten, studie,... Dat lijkt me uiteindelijk toch het meest haalbare als je een therapie start...
