Werk & Studie
alle pijlers
It's Enough
woensdag 4 augustus 2010 om 11:37
Ben nieuw hier.
Ik heb gezocht naar een forum omdat ik even mijn verhaal kwijt moet.
Ik ben al 7 maanden aan het zoeken naar een baan. Ben 27 jaar. En het lukt maar niet.
Ik heb al velen adviezen gehad, meningen gehoord.
Ik trek het niet meer. Ik heb het gevoel alsof ik stik, gisteren ben ik afgewezen voor een super leuke baan. Die ik nooit meer tegen ga komen omdat het een niet veel voorkomende baan is. Ik ben hier zo verdrietig van dat ik even helemaal (voor mijn gevoel) de weg kwijt ben.
Solliciteren heeft zoveel impact op je. Ik weet niet meer wat ik met mijn toekomst moet. Ik zoek gewoon een secretariële functie. Maar wel een leuke, zou je zeggen die zijn er toch genoeg? Ja misschien wel maar er zijn ook genoeg kandidaten die daarop reageren. Eigenlijk wil ik iets anders met mijn toekomst maar ik weet helaas niet precies wat ik dan wel wil. Ook is er nu geen geld om een opleiding te beginnen laat staan leuke dingen te doen. Ik voel me opgesloten. eenzaam en onbegrepen.
Ik weet het gewoon even niet meer.
Liefs
Ik heb gezocht naar een forum omdat ik even mijn verhaal kwijt moet.
Ik ben al 7 maanden aan het zoeken naar een baan. Ben 27 jaar. En het lukt maar niet.
Ik heb al velen adviezen gehad, meningen gehoord.
Ik trek het niet meer. Ik heb het gevoel alsof ik stik, gisteren ben ik afgewezen voor een super leuke baan. Die ik nooit meer tegen ga komen omdat het een niet veel voorkomende baan is. Ik ben hier zo verdrietig van dat ik even helemaal (voor mijn gevoel) de weg kwijt ben.
Solliciteren heeft zoveel impact op je. Ik weet niet meer wat ik met mijn toekomst moet. Ik zoek gewoon een secretariële functie. Maar wel een leuke, zou je zeggen die zijn er toch genoeg? Ja misschien wel maar er zijn ook genoeg kandidaten die daarop reageren. Eigenlijk wil ik iets anders met mijn toekomst maar ik weet helaas niet precies wat ik dan wel wil. Ook is er nu geen geld om een opleiding te beginnen laat staan leuke dingen te doen. Ik voel me opgesloten. eenzaam en onbegrepen.
Ik weet het gewoon even niet meer.
Liefs
woensdag 4 augustus 2010 om 11:50
Zoeken ze bij een uitzendbureau geen mensen voor secretariële functies? Op die manier ben ik ook bij een bedrijf terecht gekomen, waar ik nu al 2,5 jaar zit. Op uitzendbasis, dat wel, maar het is een superleuke baan. Ik was gekomen als vervanging tijdens vakantie, maar toen ik eenmaal 'binnen' was werd ik door een andere afdeling gevraagd: die 'kenden' me ondertussen een beetje en wisten hoe ik werkte en hoe leuk en goed ik wel niet was
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 4 augustus 2010 om 11:57
Ik kan me voorstellen dat je je niet goed voelt. Ben ook lange tijd werkloos geweest en voelde me ook wel geïsoleerd. Als ik je een raad mag geven, doe misschien even wat anders (uitzend) - horeca, orderpicker,...je raakt uit die neerwaartse spiraal en krijgt weer energie..en die kan je dan gebruiken om verder te solliciteren naar een job die echt wat voor je is...toont ook aan aan een nieuwe werkgever dat je een 'werker' bent..
woensdag 4 augustus 2010 om 12:00
Ooh ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Ik heb dit jaren geleden meegemaakt. Ik solliciteerde maar en solliciteerde maar. Alle banen die mij leuk leken werd ik voor afgewezen. Met name het argument niet genoeg ervaring werd aangehaald. Ik heb er 4 jaar over gedaan om op de juiste plek te komen. Uiteindelijk hoorde ik van mijn huidige functie en heb een jaar moeten wachten voordat er een vacature ontstond, maar omdat ik al eens eerder met de manager had gesproken werd ik wel gelijk uitgenodigd.
Je hebt veel adviezen gehad, dus het enige wat ik zeg is wat mij heeft geholpen. Ik heb een lange adem gehad. Heb banen gehad die ik niet geweldig vond, maar waar ik wel veel werkervaring heb opgedaan. Maar het idee dat die ervaring nodig is om mijn doel te bereiken. En achteraf gezien ben ik heel blij dat het zo is gegaan. Wanneer ik gelijk deze baan had gekregen, dan denk ik dat ik het niet had gered.
Baal maar even goed, dat mag ook. Het komt echt uiteindelijk wel goed. Misschien heb je deze tijd even nodig om je toekomst uit te stippelen.
Je hebt veel adviezen gehad, dus het enige wat ik zeg is wat mij heeft geholpen. Ik heb een lange adem gehad. Heb banen gehad die ik niet geweldig vond, maar waar ik wel veel werkervaring heb opgedaan. Maar het idee dat die ervaring nodig is om mijn doel te bereiken. En achteraf gezien ben ik heel blij dat het zo is gegaan. Wanneer ik gelijk deze baan had gekregen, dan denk ik dat ik het niet had gered.
Baal maar even goed, dat mag ook. Het komt echt uiteindelijk wel goed. Misschien heb je deze tijd even nodig om je toekomst uit te stippelen.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:03
Het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kom uit een burn out. Door mijn nare ervaringen ben ik niet in staat om alles maar aan te nemen. Ik wil heel graag weer werken, maar niet ten koste van alles. Ik raak constant in paniek als er iets op mijn pad komt wat ik niet wil. Ik heb al een aantal gesprekken gehad, sta in geschreven bij bureau's maar of ik ben de 2e keus of er is opeens toch een interne kandidaat.
Ik wil heel graag zeggen laat me maar een baan onder mijn niveau nemen of laat ik maar iets anders gaan doen. Ik heb alleen niet de opleiding kunnen doen die ik wilde doen en ik graag iets meer verantwoordelijkheid. Ik merk ook dat ik behoorlijk in de knoop zit.
De afwijzing van deze week heeft me ontzettend geraakt en ik kan het maar niet accepteren dat ik het niet ben geworden.
Ik maak het mezelf moeilijk dat weet ik. Ik heb ook al 6 jaar werkervaring.
Ik kom uit een burn out. Door mijn nare ervaringen ben ik niet in staat om alles maar aan te nemen. Ik wil heel graag weer werken, maar niet ten koste van alles. Ik raak constant in paniek als er iets op mijn pad komt wat ik niet wil. Ik heb al een aantal gesprekken gehad, sta in geschreven bij bureau's maar of ik ben de 2e keus of er is opeens toch een interne kandidaat.
Ik wil heel graag zeggen laat me maar een baan onder mijn niveau nemen of laat ik maar iets anders gaan doen. Ik heb alleen niet de opleiding kunnen doen die ik wilde doen en ik graag iets meer verantwoordelijkheid. Ik merk ook dat ik behoorlijk in de knoop zit.
De afwijzing van deze week heeft me ontzettend geraakt en ik kan het maar niet accepteren dat ik het niet ben geworden.
Ik maak het mezelf moeilijk dat weet ik. Ik heb ook al 6 jaar werkervaring.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:05
Je geeft aan dat je een "gewoon een secretariële baan zoekt, maar wel een leuke." Zijn jouw eisen misschien te hoog. Je kunt ook met een iets simpelere secretariële baan beginnen en je daarna oriënteren op leukere banen. Ik ben ook ooit met simpel administratief werk begonnen en zit nu in een coördinerende functie met ingewikkelder administratief werk. Het is in de loop der jaren op mijn pad gekomen.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:07
@Lentezon,
Ik heb 6 jaar werkervaring. En ik heb het nodige meegemaakt bij mijn laatste baan. Daar werden beloftes gedaan en ik kon groeien maar ben daar blijven steken. Uiteindelijk heb ik een (burn out / bore out) zo heet dat tegenwoordig toch..? Gekregen, dit heeft heel veel effect gehad op wie ik nu op dit moment ben en hoe ik ben.
Ik ben onderaan begonnen en nu wil ik een stapje hoger.
Ik heb 6 jaar werkervaring. En ik heb het nodige meegemaakt bij mijn laatste baan. Daar werden beloftes gedaan en ik kon groeien maar ben daar blijven steken. Uiteindelijk heb ik een (burn out / bore out) zo heet dat tegenwoordig toch..? Gekregen, dit heeft heel veel effect gehad op wie ik nu op dit moment ben en hoe ik ben.
Ik ben onderaan begonnen en nu wil ik een stapje hoger.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:08
quote:Ambree schreef op 04 augustus 2010 @ 12:03:
Het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kom uit een burn out. Door mijn nare ervaringen ben ik niet in staat om alles maar aan te nemen. Ik wil heel graag weer werken, maar niet ten koste van alles. Ik raak constant in paniek als er iets op mijn pad komt wat ik niet wil. Ik heb al een aantal gesprekken gehad, sta in geschreven bij bureau's maar of ik ben de 2e keus of er is opeens toch een interne kandidaat.
Ik wil heel graag zeggen laat me maar een baan onder mijn niveau nemen of laat ik maar iets anders gaan doen. Ik heb alleen niet de opleiding kunnen doen die ik wilde doen en ik graag iets meer verantwoordelijkheid. Ik merk ook dat ik behoorlijk in de knoop zit.
De afwijzing van deze week heeft me ontzettend geraakt en ik kan het maar niet accepteren dat ik het niet ben geworden.
Ik maak het mezelf moeilijk dat weet ik.Je maakt het jezelf inderdaad heel moeilijk. Bij elke baan horen minder leuke taken of verantwoordelijkheden en de ideale baan bestaat niet. Los daarvan, wat is nou het probleem met het accepteren van een baan "onder" je niveau? Ik vind het overigens lastig om van "onder niveau" te spreken als je zolang niet hebt gewerkt en zoveel moeite ondervindt bij het verkrijgen van een nieuwe baan.
Het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kom uit een burn out. Door mijn nare ervaringen ben ik niet in staat om alles maar aan te nemen. Ik wil heel graag weer werken, maar niet ten koste van alles. Ik raak constant in paniek als er iets op mijn pad komt wat ik niet wil. Ik heb al een aantal gesprekken gehad, sta in geschreven bij bureau's maar of ik ben de 2e keus of er is opeens toch een interne kandidaat.
Ik wil heel graag zeggen laat me maar een baan onder mijn niveau nemen of laat ik maar iets anders gaan doen. Ik heb alleen niet de opleiding kunnen doen die ik wilde doen en ik graag iets meer verantwoordelijkheid. Ik merk ook dat ik behoorlijk in de knoop zit.
De afwijzing van deze week heeft me ontzettend geraakt en ik kan het maar niet accepteren dat ik het niet ben geworden.
Ik maak het mezelf moeilijk dat weet ik.Je maakt het jezelf inderdaad heel moeilijk. Bij elke baan horen minder leuke taken of verantwoordelijkheden en de ideale baan bestaat niet. Los daarvan, wat is nou het probleem met het accepteren van een baan "onder" je niveau? Ik vind het overigens lastig om van "onder niveau" te spreken als je zolang niet hebt gewerkt en zoveel moeite ondervindt bij het verkrijgen van een nieuwe baan.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:08
quote:Ambree schreef op 04 augustus 2010 @ 12:03:
Het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kom uit een burn out. Door mijn nare ervaringen ben ik niet in staat om alles maar aan te nemen. Ik wil heel graag weer werken, maar niet ten koste van alles. Ik raak constant in paniek als er iets op mijn pad komt wat ik niet wil. Ik heb al een aantal gesprekken gehad, sta in geschreven bij bureau's maar of ik ben de 2e keus of er is opeens toch een interne kandidaat.
Ik wil heel graag zeggen laat me maar een baan onder mijn niveau nemen of laat ik maar iets anders gaan doen. Ik heb alleen niet de opleiding kunnen doen die ik wilde doen en ik graag iets meer verantwoordelijkheid. Ik merk ook dat ik behoorlijk in de knoop zit.
De afwijzing van deze week heeft me ontzettend geraakt en ik kan het maar niet accepteren dat ik het niet ben geworden.
Ik maak het mezelf moeilijk dat weet ik. Ik heb ook al 6 jaar werkervaring.Je komt uit een burn out. Uit eigen ervaring weet ik dat dit erg vervelend is en je behoorlijk onzeker kan maken. Je schrijft dat je in paniek raakt wanneer iets op je pad komt, maar niet wil. Maar waarom raak je in paniek ? Probeer voor jezelf eens een gedachtenschema in te vullen waarom je in paniek raakt en beschrijf eens of dit reële gedachten zijn.
Het is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kom uit een burn out. Door mijn nare ervaringen ben ik niet in staat om alles maar aan te nemen. Ik wil heel graag weer werken, maar niet ten koste van alles. Ik raak constant in paniek als er iets op mijn pad komt wat ik niet wil. Ik heb al een aantal gesprekken gehad, sta in geschreven bij bureau's maar of ik ben de 2e keus of er is opeens toch een interne kandidaat.
Ik wil heel graag zeggen laat me maar een baan onder mijn niveau nemen of laat ik maar iets anders gaan doen. Ik heb alleen niet de opleiding kunnen doen die ik wilde doen en ik graag iets meer verantwoordelijkheid. Ik merk ook dat ik behoorlijk in de knoop zit.
De afwijzing van deze week heeft me ontzettend geraakt en ik kan het maar niet accepteren dat ik het niet ben geworden.
Ik maak het mezelf moeilijk dat weet ik. Ik heb ook al 6 jaar werkervaring.Je komt uit een burn out. Uit eigen ervaring weet ik dat dit erg vervelend is en je behoorlijk onzeker kan maken. Je schrijft dat je in paniek raakt wanneer iets op je pad komt, maar niet wil. Maar waarom raak je in paniek ? Probeer voor jezelf eens een gedachtenschema in te vullen waarom je in paniek raakt en beschrijf eens of dit reële gedachten zijn.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:11
@Wuiles, onder mijn niveau voor mij voelt dat zo omdat ik de afgelopen jaren voor mijn gevoel heb stilgestaan. Ik ben enorm assertief en ik leer heel snel bij mijn vorige baan heb ik een deuk opgelopen. Ik wil graag laten zien wat ik kan etc. Ik snap dat dit verkeerd kan overkomen maar dat is mijn gevoel nu. Ik kan dit voor mezelf helaas niet anders verwoorden. Ik besef heel goed dat niet alle taken leuk zijn, daar neem ik wel genoegen mee.
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!
woensdag 4 augustus 2010 om 12:11
quote:Ambree schreef op 04 augustus 2010 @ 12:07:
@Lentezon,
Ik heb 6 jaar werkervaring. En ik heb het nodige meegemaakt bij mijn laatste baan. Daar werden beloftes gedaan en ik kon groeien maar ben daar blijven steken. Uiteindelijk heb ik een (burn out / bore out) zo heet dat tegenwoordig toch..? Gekregen, dit heeft heel veel effect gehad op wie ik nu op dit moment ben en hoe ik ben.
Ik ben onderaan begonnen en nu wil ik een stapje hoger.Is het nu een burn out of bore out ? Zit wel verschil tussen !
@Lentezon,
Ik heb 6 jaar werkervaring. En ik heb het nodige meegemaakt bij mijn laatste baan. Daar werden beloftes gedaan en ik kon groeien maar ben daar blijven steken. Uiteindelijk heb ik een (burn out / bore out) zo heet dat tegenwoordig toch..? Gekregen, dit heeft heel veel effect gehad op wie ik nu op dit moment ben en hoe ik ben.
Ik ben onderaan begonnen en nu wil ik een stapje hoger.Is het nu een burn out of bore out ? Zit wel verschil tussen !
woensdag 4 augustus 2010 om 12:12
Hallo Ambree, wat vervelend. Ik herken je gevoel.
Wie begeleidt jou nu vanuit je burn out of bore out? Heb je de diagnose zelf gesteld? Er is overigens erg veel verschil tussen die twee. Heb je gesprekken hierover gehad bv met een psycholoog of coach?
Weet je zeker dat je met deze ervaring op zak nu ook gelijk een stap hóger wilt en kunt doen? Tegelijkertijd zeg je ook iets totaal anders te willen doen.
Heb je zicht op het effect dat je verleden op je gevoel en dus ook presentatie heeft? Is alles echt goed verwerkt?
Denk eens aan een loopbaanadviseur, die kan je helpen op allerlei fronten: niet alleen heel gericht op het solliciteren en presenteren, maar ook met loopbaan- en levenskeuzes en inzichtelijk maken van je overtuigingen en gevoelens jegens werk en jezelf.
Succes,
TD
Wie begeleidt jou nu vanuit je burn out of bore out? Heb je de diagnose zelf gesteld? Er is overigens erg veel verschil tussen die twee. Heb je gesprekken hierover gehad bv met een psycholoog of coach?
Weet je zeker dat je met deze ervaring op zak nu ook gelijk een stap hóger wilt en kunt doen? Tegelijkertijd zeg je ook iets totaal anders te willen doen.
Heb je zicht op het effect dat je verleden op je gevoel en dus ook presentatie heeft? Is alles echt goed verwerkt?
Denk eens aan een loopbaanadviseur, die kan je helpen op allerlei fronten: niet alleen heel gericht op het solliciteren en presenteren, maar ook met loopbaan- en levenskeuzes en inzichtelijk maken van je overtuigingen en gevoelens jegens werk en jezelf.
Succes,
TD
woensdag 4 augustus 2010 om 12:14
quote:Ambree schreef op 04 augustus 2010 @ 12:11:
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!Vertel je dit tijdens je sollicitatie? Want dan zou dat best wel eens de reden kunnen zijn waarop je afgewezen wordt.
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!Vertel je dit tijdens je sollicitatie? Want dan zou dat best wel eens de reden kunnen zijn waarop je afgewezen wordt.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 4 augustus 2010 om 12:16
quote:Ambree schreef op 04 augustus 2010 @ 12:11:
@Wuiles, onder mijn niveau voor mij voelt dat zo omdat ik de afgelopen jaren voor mijn gevoel heb stilgestaan. Ik ben enorm assertief en ik leer heel snel bij mijn vorige baan heb ik een deuk opgelopen. Ik wil graag laten zien wat ik kan etc. Ik snap dat dit verkeerd kan overkomen maar dat is mijn gevoel nu. Ik kan dit voor mezelf helaas niet anders verwoorden. Ik besef heel goed dat niet alle taken leuk zijn, daar neem ik wel genoegen mee.
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!
Dit komt heel tegengesteld over: door je ambitie te leren en te laten zien wat je kan, gaan mensen begrijpelijkerwijs taken bij jou neerleggen. Jij kan en wil dat toch? Je creeert verwachtingen aan jezelf en aan je werkomgeving (geef mij, stimuleer mij, zet mij in!) maar raakt in paniek als mensen iets van je willen, notabene aan die verwachting willen voldoen.
Ik denk op basis van dit beeld dat een coach jou kan helpen eerst die stap te zetten en dat daarna keuzes maken, congruent zijn in gedrag en daardoor beter functioneren en presenteren een stuk makkelijker worden.
@Wuiles, onder mijn niveau voor mij voelt dat zo omdat ik de afgelopen jaren voor mijn gevoel heb stilgestaan. Ik ben enorm assertief en ik leer heel snel bij mijn vorige baan heb ik een deuk opgelopen. Ik wil graag laten zien wat ik kan etc. Ik snap dat dit verkeerd kan overkomen maar dat is mijn gevoel nu. Ik kan dit voor mezelf helaas niet anders verwoorden. Ik besef heel goed dat niet alle taken leuk zijn, daar neem ik wel genoegen mee.
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!
Dit komt heel tegengesteld over: door je ambitie te leren en te laten zien wat je kan, gaan mensen begrijpelijkerwijs taken bij jou neerleggen. Jij kan en wil dat toch? Je creeert verwachtingen aan jezelf en aan je werkomgeving (geef mij, stimuleer mij, zet mij in!) maar raakt in paniek als mensen iets van je willen, notabene aan die verwachting willen voldoen.
Ik denk op basis van dit beeld dat een coach jou kan helpen eerst die stap te zetten en dat daarna keuzes maken, congruent zijn in gedrag en daardoor beter functioneren en presenteren een stuk makkelijker worden.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:16
quote:Ambree schreef op 04 augustus 2010 @ 12:11:
@Wuiles, onder mijn niveau voor mij voelt dat zo omdat ik de afgelopen jaren voor mijn gevoel heb stilgestaan. Ik ben enorm assertief en ik leer heel snel bij mijn vorige baan heb ik een deuk opgelopen. Ik wil graag laten zien wat ik kan etc. Ik snap dat dit verkeerd kan overkomen maar dat is mijn gevoel nu. Ik kan dit voor mezelf helaas niet anders verwoorden. Ik besef heel goed dat niet alle taken leuk zijn, daar neem ik wel genoegen mee.
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!
Dat gaat toch niet samen?
Bovendien, hoeveel heb je te willen op dit moment? Ik zou er eer in stellen om weer aan de slag te gaan, al zou het als serveerster zijn. Daarmee laat je ook aan een toekomstige werkgever zien dat je bereid bent om hard te werken, dat je doorzettingsvermogen hebt en dat je je kunt aanpassen. Van daaruit kun je weer verder solliciteren.
@Wuiles, onder mijn niveau voor mij voelt dat zo omdat ik de afgelopen jaren voor mijn gevoel heb stilgestaan. Ik ben enorm assertief en ik leer heel snel bij mijn vorige baan heb ik een deuk opgelopen. Ik wil graag laten zien wat ik kan etc. Ik snap dat dit verkeerd kan overkomen maar dat is mijn gevoel nu. Ik kan dit voor mezelf helaas niet anders verwoorden. Ik besef heel goed dat niet alle taken leuk zijn, daar neem ik wel genoegen mee.
@Lentezon, ik raak in paniek wanneer mensen me onder druk zetten, dan raak ik heel erg in paniek.
Dankje voor de tip!
Dat gaat toch niet samen?
Bovendien, hoeveel heb je te willen op dit moment? Ik zou er eer in stellen om weer aan de slag te gaan, al zou het als serveerster zijn. Daarmee laat je ook aan een toekomstige werkgever zien dat je bereid bent om hard te werken, dat je doorzettingsvermogen hebt en dat je je kunt aanpassen. Van daaruit kun je weer verder solliciteren.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:16
@Tia Dalma & Lentezon, Ja de diagnose is gesteld. Een burn out, het stomme is alleen dat ik eens gelezen heb in een tijdschrift dat er ook een bore out is, dit kwam ook overheen. Ik had bij mijn vorige baan helemaal geen werk meer door de crisis.
Het is even geleden dat ik de burn out heb gehad, al vraag ik me soms af of het helemaal weg is. Kan teleurstellingen iets moeilijker verwerken. Ik kan het wel, dat weet ik zeker maar dan moet het voor mijn gevoel wel de ideale baan zijn! Ik besef ook heel goed dat er verschillende zijn die mij nu niet begrijpen dat is ook heel moeilijk uit te leggen. Dat geeft niet ik kan ook tegen kritiek ik hoop alleen wel dat "iemand" probeert voor te stellen wat zo'n periode met je doet.
Het is even geleden dat ik de burn out heb gehad, al vraag ik me soms af of het helemaal weg is. Kan teleurstellingen iets moeilijker verwerken. Ik kan het wel, dat weet ik zeker maar dan moet het voor mijn gevoel wel de ideale baan zijn! Ik besef ook heel goed dat er verschillende zijn die mij nu niet begrijpen dat is ook heel moeilijk uit te leggen. Dat geeft niet ik kan ook tegen kritiek ik hoop alleen wel dat "iemand" probeert voor te stellen wat zo'n periode met je doet.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:17
woensdag 4 augustus 2010 om 12:19
@Spijker, sorry maar ik ben niet dom ik weet heel goed wat ik wel en niet tijdens een gesprek kan zeggen.
@TiaDalma, ik bedoel het niet met werk.
Voorbeeld: uitzendbureau heeft een functie, ga op gesprek, en ik moet binnen 5 minuten beslissen wat ik wil. Dat bedoel ik met onder druk zetten. Misschien heeft dat nog met mijn slechte ervaringen te maken.
@TiaDalma, ik bedoel het niet met werk.
Voorbeeld: uitzendbureau heeft een functie, ga op gesprek, en ik moet binnen 5 minuten beslissen wat ik wil. Dat bedoel ik met onder druk zetten. Misschien heeft dat nog met mijn slechte ervaringen te maken.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:21
Ambree, ik denk dat Wuiles wel degelijk een punt heeft. Ik krijg het gevoel dat je je tekort gedaan en onbegrepen voelt, door je vorige werkgever en door organisaties waar je nu solliciteert. Ook heb je dat gevoel nu al bij ons: je gaat er van uit dat er veel mensen zijn die jou niet begrijpen en hoopt maar dat er iemand is die dat wel doet.
Het goede nieuws is: je staat helemaal niet alleen in dit soort gevoelens; het is voor veel van ons ofwel persoonlijk danwel professioneel (en soms beide) herkenbaar.
Juist vanuit die ervaring reageren heel veel mensen hier, en dat kan (zeker vanuit een burn-out) best confronterend zijn. De waarheid doet soms helaas wel een beetje pijn...
Het goede nieuws is: je staat helemaal niet alleen in dit soort gevoelens; het is voor veel van ons ofwel persoonlijk danwel professioneel (en soms beide) herkenbaar.
Juist vanuit die ervaring reageren heel veel mensen hier, en dat kan (zeker vanuit een burn-out) best confronterend zijn. De waarheid doet soms helaas wel een beetje pijn...
woensdag 4 augustus 2010 om 12:23
Ambree, ik vind dat je heel defensief en zelfs passief-agressief reageert. Kan komen doordat dit een forum is, zonder de persoonlijke interactie.
Maar ik raad je op basis van wat en hóe je schrijft, om een coach/psycholoog in de arm te nemen om je oude issues eerst te verwerken en om te zetten in een ander soort energie.
Maar ik raad je op basis van wat en hóe je schrijft, om een coach/psycholoog in de arm te nemen om je oude issues eerst te verwerken en om te zetten in een ander soort energie.
woensdag 4 augustus 2010 om 12:24
@Tia Dalma,
Misschien ben ik dan nog niet klaar voor de waarheid. En doet me dat nog teveel verdriet.
Ik besef ook dat ik dan nog niet klaar ben om mijn verhaal hier te doen. Omdat ik voor mijn gevoel geen begrip krijg "de reacties van Wuiles - ga als serveerster werken" is voor mijn gevoel erg makkelijk. Zo werkt het niet als je ook een hypotheek etc. hebt ik krijg namelijk ww waar we onze vaste lasten nog meer kunnen dekken.
Misschien ben ik dan nog niet klaar voor de waarheid. En doet me dat nog teveel verdriet.
Ik besef ook dat ik dan nog niet klaar ben om mijn verhaal hier te doen. Omdat ik voor mijn gevoel geen begrip krijg "de reacties van Wuiles - ga als serveerster werken" is voor mijn gevoel erg makkelijk. Zo werkt het niet als je ook een hypotheek etc. hebt ik krijg namelijk ww waar we onze vaste lasten nog meer kunnen dekken.
