Psyche
alle pijlers
Niet lekker in mijn vel
donderdag 5 augustus 2010 om 13:20
Ik weet het allemaal even niet meer. Mijn hoofd zit vol met gedachten. De ene dag voel ik me goed, de andere dag jank ik zo´n beetje de hele dag. En eigenlijk weet niemand hoe ik mij echt voel. Naar de buitenwereld doe ik (bijna) altijd vrolijk, omdat ik geen zin heb om al mijn problemen op tafel te leggen, en ik heb toch het idee dat niemand er iets aan kan veranderen. Bovendien ben ik nog maar 20, ik heb het idee dat mijn vriendinnen toch niet zo zitten te wachten op dat moeilijke gedoe.
Even in het kort.. Mijn broer (Ruim 10 jaar ouder!) is verslaafd. Verslaafd aan drugs, drank en gokken. Hij woont nog thuis. Dit zorgt voor veel ellende. Ik zie mijn ouders (Vooral mijn moeder) hier helemaal kapot aan gaan. Zijn verslaafdheid is niet het enige probleem, hij is ook vaak agressief. Ik zal de details niet vertellen, maar jullie kunnen hierdoor wel een beetje een beeld krijgen van hoe het er thuis aan toe gaat.
Sinds kort heb ik last van chronische hyperventilatie. Dit is vastgesteld door de huisarts. Dit komt voornamelijk door de situatie thuis.
Daarbij komt ook dat ik ruim 2 jaar een relatie heb gehad, dit is sinds januari uit (Hij heeft er een punt achter gezet). Door mijn situatie thuis, was ik heel vaak bij hem. Ik mis die veilige en vertrouwde basis echt heel erg.
In september begin ik met een HBO opleiding in Amsterdam. Doordat ik nu helemaal niet lekker in mijn vel zit, ben ik bang dat ik enorm ga falen.
Om alle ellende een beetje te vergeten, moet ik bekennen dat ik veel drink. Een alcoholist voel ik me niet. Ik hou gewoon van een lekker wijntje, in het weekend maar ook doordeweeks.
Ik voel me gewoon enorm eenzaam, en heb het idee dat niemand mij begrijpt. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen om me beter te voelen???
Even in het kort.. Mijn broer (Ruim 10 jaar ouder!) is verslaafd. Verslaafd aan drugs, drank en gokken. Hij woont nog thuis. Dit zorgt voor veel ellende. Ik zie mijn ouders (Vooral mijn moeder) hier helemaal kapot aan gaan. Zijn verslaafdheid is niet het enige probleem, hij is ook vaak agressief. Ik zal de details niet vertellen, maar jullie kunnen hierdoor wel een beetje een beeld krijgen van hoe het er thuis aan toe gaat.
Sinds kort heb ik last van chronische hyperventilatie. Dit is vastgesteld door de huisarts. Dit komt voornamelijk door de situatie thuis.
Daarbij komt ook dat ik ruim 2 jaar een relatie heb gehad, dit is sinds januari uit (Hij heeft er een punt achter gezet). Door mijn situatie thuis, was ik heel vaak bij hem. Ik mis die veilige en vertrouwde basis echt heel erg.
In september begin ik met een HBO opleiding in Amsterdam. Doordat ik nu helemaal niet lekker in mijn vel zit, ben ik bang dat ik enorm ga falen.
Om alle ellende een beetje te vergeten, moet ik bekennen dat ik veel drink. Een alcoholist voel ik me niet. Ik hou gewoon van een lekker wijntje, in het weekend maar ook doordeweeks.
Ik voel me gewoon enorm eenzaam, en heb het idee dat niemand mij begrijpt. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen om me beter te voelen???
donderdag 5 augustus 2010 om 13:36
Ga op jezelf wonen. Als je geen geld hebt kan je beter dezelfde opleiding gaan doen in een goedkope stad, je kan dat nu nog veranderen! Steden als Groningen, Breda, Nijmegen of Maastricht zijn ook leuk maar dan kan je wel een kamer(tje) voor 200 euro vinden.
Je moet jezelf ervan distantieeren omdat je er klaarblijkelijk zelf aan onderdoor gaat. Je doet je ouders geen plezier om ook een zorgenpost te worden qua alcoholverbruik en medische klachten. Je ouders kunnen je komen opzoeken, dan zijn zij er ook even helemaal uit, en als je in het weekend terugkomt dan is het ook draagbaarder (omdat je na 2 dagen weer weg kan).
Je moet jezelf ervan distantieeren omdat je er klaarblijkelijk zelf aan onderdoor gaat. Je doet je ouders geen plezier om ook een zorgenpost te worden qua alcoholverbruik en medische klachten. Je ouders kunnen je komen opzoeken, dan zijn zij er ook even helemaal uit, en als je in het weekend terugkomt dan is het ook draagbaarder (omdat je na 2 dagen weer weg kan).
donderdag 5 augustus 2010 om 13:37
misschien toch profesionele hulp zoeken ik wil je niet ziek praten hoor,
alleen je zegt zelf dat je een beetje er een gewoonte van maakt om bijna elke dag alcohol te drinken en je geeft aan dat je echt niet lekker in je vel zit,dat je je de ene dag zus voelt en de andere dag zo...
Hoelang voel je je al zo?
alleen je zegt zelf dat je een beetje er een gewoonte van maakt om bijna elke dag alcohol te drinken en je geeft aan dat je echt niet lekker in je vel zit,dat je je de ene dag zus voelt en de andere dag zo...
Hoelang voel je je al zo?
donderdag 5 augustus 2010 om 13:44
quote:supershiva schreef op 05 augustus 2010 @ 13:37:
misschien toch profesionele hulp zoeken ik wil je niet ziek praten hoor,
alleen je zegt zelf dat je een beetje er een gewoonte van maakt om bijna elke dag alcohol te drinken en je geeft aan dat je echt niet lekker in je vel zit,dat je je de ene dag zus voelt en de andere dag zo...
Hoelang voel je je al zo?Ik voel me nu ongeveer een half jaar zo.
misschien toch profesionele hulp zoeken ik wil je niet ziek praten hoor,
alleen je zegt zelf dat je een beetje er een gewoonte van maakt om bijna elke dag alcohol te drinken en je geeft aan dat je echt niet lekker in je vel zit,dat je je de ene dag zus voelt en de andere dag zo...
Hoelang voel je je al zo?Ik voel me nu ongeveer een half jaar zo.
donderdag 5 augustus 2010 om 13:47
Ach, meid! Je bent geen zeikerd. Dit kan je niet in de koude kleren gaan zitten. Je hebt zojuist bewezen dat je een mens bent met gevoel.
Als het in je mogelijkheid ligt, zal ik uit huis gaan wonen en een fijne studietijd tegemoet zien. Een nieuw begin kan heel fijn zijn in zo'n situatie.
Ik zou je ook adviseren in overleg met de huisarts een gesprek met je ouders aan te gaan. Uit te leggen dat jij eraan onderdoor gaat. Wellicht dat de huisarts je ook verder kan helpen met een verwijzing voor hulp om dit te verwerken / een plaatsje te geven. En eventueel zelfs voor een doorverwijzing naar een eigen huis, kamer onder begeleiding door de situatie thuis.
Je ouders zouden ook verder moeten gaan. Hoe moeilijk het ook is afstand te nemen van je verslaafde kind, met dit gedrag versterken ze het en nemen ze ook onbewust afstand van jou. DAt zal helemaal niet hun wens zijn. Volgens mij zijn er ook praatgroepen voor ouders/familieleden van verslaafden. Misschien kunnen zij jou en je ouders hulp bieden. En in ieder geval een luisterend oor.
Vaar je eigen koers. Maak je eigen plan. Je bent niet op de wereld gezet om de fouten van je broer te herstellen.
heel veel sterkte en veel succes!
Als het in je mogelijkheid ligt, zal ik uit huis gaan wonen en een fijne studietijd tegemoet zien. Een nieuw begin kan heel fijn zijn in zo'n situatie.
Ik zou je ook adviseren in overleg met de huisarts een gesprek met je ouders aan te gaan. Uit te leggen dat jij eraan onderdoor gaat. Wellicht dat de huisarts je ook verder kan helpen met een verwijzing voor hulp om dit te verwerken / een plaatsje te geven. En eventueel zelfs voor een doorverwijzing naar een eigen huis, kamer onder begeleiding door de situatie thuis.
Je ouders zouden ook verder moeten gaan. Hoe moeilijk het ook is afstand te nemen van je verslaafde kind, met dit gedrag versterken ze het en nemen ze ook onbewust afstand van jou. DAt zal helemaal niet hun wens zijn. Volgens mij zijn er ook praatgroepen voor ouders/familieleden van verslaafden. Misschien kunnen zij jou en je ouders hulp bieden. En in ieder geval een luisterend oor.
Vaar je eigen koers. Maak je eigen plan. Je bent niet op de wereld gezet om de fouten van je broer te herstellen.
heel veel sterkte en veel succes!
Volg je hart. Dat klopt.
donderdag 5 augustus 2010 om 13:55
voor jou!! Je bent idd geen zeikerd, zoiets gaat niet in je koude kleren zitten! Ik weet een beetje hoe je je voelt, zelf heb ik me ook zo gevoeld, de ene dag goed, andere dag heel de tijd huilen.. k ben een gesprek met mijn h.a. aangegaan die heeft aangegeven dat het misschien goed was om met een psycholoog te gaan praten, nou niets voor mij dacht ik, maar ja baad het niet, schaad het niet dus ben ik gegaan, en ik kan je zeggen dat het echt helpt, je kan alles zeggen tegen een persoon die overal onafhankelijk tegenover staat! Ik ben er verlopig nog niet maar merk wel dat het me al helpt, en ik veel beter in me vel zit!
Dus ja ik zou zeggen, ga een gesprek aan met de h.a. kijk wat die ervan zegt!! En denk vooral goed aan jezelf!
Bekijk de mogelijkheid om op jezelf te gaan wonen zodat je de rust krijg, en probeer te praten met je ouders!! Nogmaals een
Dus ja ik zou zeggen, ga een gesprek aan met de h.a. kijk wat die ervan zegt!! En denk vooral goed aan jezelf!
Bekijk de mogelijkheid om op jezelf te gaan wonen zodat je de rust krijg, en probeer te praten met je ouders!! Nogmaals een
donderdag 5 augustus 2010 om 14:04
Ik zit er inderdaad al een tijdje over te denken om uit huis te gaan. Ik denk ook wel dat het me heel wat rust zal geven. Het ziet er toch niet naar uit dat mijn broer snel het huis zal verlaten, door zijn schulden.
En ja, met een psycholoog praten zit ook al erg lang in mijn hoofd. Maar ik vind het op de 1 of andere manier toch een vrij grote stap om te nemen. Maar ik ga het toch doen. Op die manier kan ik een heleboel van me afzetten denk ik, en dat zal me goed doen.
Ik wil gewoon weer helemaal lekker in mijn vel zitten, en daarvoor zal ik zelf stappen moeten nemen. Anders blijft het zo, een soort vicieuze cirkel.. Ik weet toch wel dat mijn broer niet zal veranderen (Hij ziet zelf niet in dat hij het probleem is)..
Mijn ouders weten ervan hoor. Ik heb ze het niet helemaal precies uitgelegd hoe ik mij voel. Wij zijn niet zulke praters in dit gezin. Maar ze weten wel dat ik me k** voel over de hele situatie en er helemaal klaar mee ben. Hun antwoord is hierop dat ze hem ook niet zomaar op straat kunnen zetten. Wat ik ergens ook wel weer begrijp hoor. Het is toch je kind.
En ja, met een psycholoog praten zit ook al erg lang in mijn hoofd. Maar ik vind het op de 1 of andere manier toch een vrij grote stap om te nemen. Maar ik ga het toch doen. Op die manier kan ik een heleboel van me afzetten denk ik, en dat zal me goed doen.
Ik wil gewoon weer helemaal lekker in mijn vel zitten, en daarvoor zal ik zelf stappen moeten nemen. Anders blijft het zo, een soort vicieuze cirkel.. Ik weet toch wel dat mijn broer niet zal veranderen (Hij ziet zelf niet in dat hij het probleem is)..
Mijn ouders weten ervan hoor. Ik heb ze het niet helemaal precies uitgelegd hoe ik mij voel. Wij zijn niet zulke praters in dit gezin. Maar ze weten wel dat ik me k** voel over de hele situatie en er helemaal klaar mee ben. Hun antwoord is hierop dat ze hem ook niet zomaar op straat kunnen zetten. Wat ik ergens ook wel weer begrijp hoor. Het is toch je kind.
donderdag 5 augustus 2010 om 14:55
Ik denk dat op zelf gaam wonen je veel rust zal geven. Je eigen veilige plek en nieuwe mensen leren kennen op je nieuwe studie zal je veel afleiding geven! Waarom ga je niet naar je huisarts om te kijken of hij je kan doorverwijzen naar en hulpverlener? Sterkte, het lijkt me echt een rotsituatie, ook voor je ouders
donderdag 5 augustus 2010 om 22:34
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:22
ik kan me een beetje voorstellen hoe jij je voelt,,mijn broer is ook verslaafd geweest.
misschien is het inderdaad een idee om op kamers te gaan,
en hulp te zoeken, dat helpt meestal wel, in ieder geval kan jij daar je hele verhaal kwijt, ze luisteren naar jou en ze helpen je mee..
ik hoop dat er snel iets veranderd voor jou..
sterkte!!!
misschien is het inderdaad een idee om op kamers te gaan,
en hulp te zoeken, dat helpt meestal wel, in ieder geval kan jij daar je hele verhaal kwijt, ze luisteren naar jou en ze helpen je mee..
ik hoop dat er snel iets veranderd voor jou..
sterkte!!!
maandag 18 april 2011 om 22:56
Hoi,
ik lees jou verhaal bij toeval en t is net alsof ik dit zelf heb geschreven,. mocht je eens willen chatten/praten ofzo dan kun je eventueel contact met me opnemen,
daanseg@hotmail.com
gr. Danielle
ik lees jou verhaal bij toeval en t is net alsof ik dit zelf heb geschreven,. mocht je eens willen chatten/praten ofzo dan kun je eventueel contact met me opnemen,
daanseg@hotmail.com
gr. Danielle
