Werk & Studie
alle pijlers
Van collega naar leidinggevende
zondag 15 augustus 2010 om 22:29
Dag dames,
Ik ben helemaal nieuw hier en hoop dat jullie mij kunnen helpen! Over een paar weken krijg ik promotie en ga ik leiding geven aan mijn huidige collega's. Mijn collega's weten dat ik deze functie ambieer maar hebben er geen idee van dat ik de functie over een paar weken al ga overnemen van de huidige manager. Ik heb nu een baan op MBO niveau maar heb een HBO diploma. Naar mijn collega's toe ben ik er altijd eerlijk over geweest dat ik door wil groeien. Er is geen interne vacature o.i.d. geweest; ik werk bij een klein bedrijf en het is eigenlijk gewoon zo gelopen dat de bazin zag dat ik meer in mijn mars heb en in combinatie met haar ontevredenheid over de huidige manager, heeft ze mij aangeboden het over te nemen. Nu vraag ik mij af of iemand ervaring hiermee heeft. Ben je zelf leiding gaan geven aan collega's of heb je meegemaakt dat een collega ineens jouw leidinggevende werd? Ik hoop dat jullie tips hebben; do's en don'ts want ik realiseer me dat het best tricky kan zijn zo ineens in een andere rol. Het is niet zo dat mijn collega's deze functie zouden willen; ze zijn tevreden met het werk wat ze nu doen en willen de verantwoordelijkheid niet die ik straks krijg. Bang voor jaloezie ben ik dus niet echt. Veel collega's zien elkaar buiten werktijd, maar ik doe daar bewust vanaf het begin af aan al niet aan mee, met het oog op de toekomst. Dat ze zich verraden zullen voelen valt denk ik ook wel mee. Ik maak me wel eens zorgen of ze wel dingen van me aan zullen nemen en of ze mijn leiding accepteren. Ik hoop dat jullie me een beetje verder kunnen helpen!
Liefs Vlinder
Ik ben helemaal nieuw hier en hoop dat jullie mij kunnen helpen! Over een paar weken krijg ik promotie en ga ik leiding geven aan mijn huidige collega's. Mijn collega's weten dat ik deze functie ambieer maar hebben er geen idee van dat ik de functie over een paar weken al ga overnemen van de huidige manager. Ik heb nu een baan op MBO niveau maar heb een HBO diploma. Naar mijn collega's toe ben ik er altijd eerlijk over geweest dat ik door wil groeien. Er is geen interne vacature o.i.d. geweest; ik werk bij een klein bedrijf en het is eigenlijk gewoon zo gelopen dat de bazin zag dat ik meer in mijn mars heb en in combinatie met haar ontevredenheid over de huidige manager, heeft ze mij aangeboden het over te nemen. Nu vraag ik mij af of iemand ervaring hiermee heeft. Ben je zelf leiding gaan geven aan collega's of heb je meegemaakt dat een collega ineens jouw leidinggevende werd? Ik hoop dat jullie tips hebben; do's en don'ts want ik realiseer me dat het best tricky kan zijn zo ineens in een andere rol. Het is niet zo dat mijn collega's deze functie zouden willen; ze zijn tevreden met het werk wat ze nu doen en willen de verantwoordelijkheid niet die ik straks krijg. Bang voor jaloezie ben ik dus niet echt. Veel collega's zien elkaar buiten werktijd, maar ik doe daar bewust vanaf het begin af aan al niet aan mee, met het oog op de toekomst. Dat ze zich verraden zullen voelen valt denk ik ook wel mee. Ik maak me wel eens zorgen of ze wel dingen van me aan zullen nemen en of ze mijn leiding accepteren. Ik hoop dat jullie me een beetje verder kunnen helpen!
Liefs Vlinder
zondag 15 augustus 2010 om 22:34
Ik heb het een aantal keren meegemaakt, dat collega leidinggevende werd. Het heeft alle keren niet gewerkt. Je krijgt een hele andere functie. Je moet op een andere manier met je collega's omgaan, wat voor wrijving gaat zorgen. Ook collega's gaan op een andere manier naar je kijken. Kan deels jaloezie zijn, maar ook deels omdat jij ineens 'baas" bent.
Maar goed, een erg negatief verhaal, maar wil je heel veel succes wensen!
Maar goed, een erg negatief verhaal, maar wil je heel veel succes wensen!
zondag 15 augustus 2010 om 22:35
Herkenbaar, alleen wist ik niet van te voren dat ik in een leidinggevende functie terecht zou komen, wat het nu wel echt lastiger maakt. Voor omdat ik wel vriendschappelijk omga met collega's. Ik ga nu met zwangerschapsverlof dus voor mij gaat het per 1 januari in. Best spannend, zal hier meelezen, hoop dat er nog wat goeie tips komen!
zondag 15 augustus 2010 om 22:36
quote:friezinnetje schreef op 15 augustus 2010 @ 22:34:
Ik heb het een aantal keren meegemaakt, dat collega leidinggevende werd. Het heeft alle keren niet gewerkt. Je krijgt een hele andere functie. Je moet op een andere manier met je collega's omgaan, wat voor wrijving gaat zorgen. Ook collega's gaan op een andere manier naar je kijken. Kan deels jaloezie zijn, maar ook deels omdat jij ineens 'baas" bent.
Maar goed, een erg negatief verhaal, maar wil je heel veel succes wensen!Hoezo heeft het niet gewerkt? Is men dan echt zo kinderachtig dat ze werk en prive niet gescheiden kunnen houden?
Ik heb het een aantal keren meegemaakt, dat collega leidinggevende werd. Het heeft alle keren niet gewerkt. Je krijgt een hele andere functie. Je moet op een andere manier met je collega's omgaan, wat voor wrijving gaat zorgen. Ook collega's gaan op een andere manier naar je kijken. Kan deels jaloezie zijn, maar ook deels omdat jij ineens 'baas" bent.
Maar goed, een erg negatief verhaal, maar wil je heel veel succes wensen!Hoezo heeft het niet gewerkt? Is men dan echt zo kinderachtig dat ze werk en prive niet gescheiden kunnen houden?
zondag 15 augustus 2010 om 22:38
Ik heb ooit in zo'n situatie gezeten. Veel van mijn collega's bleken, toen het moment daar was, tòch wel mijn nieuwe functie te ambiëren en dat maakte het niet makkelijker.
Na 'n klein jaar waarin ik genegeerd werd als ik binnen kwam en iedereen goedemorgen wenste, overgeslagen werd bij koffierondjes, m'n verjaardagstractatie afgezeken werd, en mijn verzoeken en wijzigingen in procedures uiteindelijk eenzelfde lot beschoren waren, heb ik het bijltje er bij neergegooid. M'n nachtrust was me liever als die hele promotie.
Ik heb geen enkele steun van mijn leidinggevende gehad. Geen feedback (ook niet als ik er expliciet om vroeg), geen ondersteuning in het opleggen van nieuwe procedures (waar leidinggevende wel om gevraagd had, die nieuwe procedures, en de wijzigingen ook goedgekeurd had), mensen die bij hem kwamen klagen hoorde hij aan, beloofde hen om met mij te praten en deed dat vervolgens niet waardoor ik van niks wist.
Mijn collega's waren onbeschoft, onsportief en gemeen. Maar mijn leidinggevende heeft me ook laten vallen als een baksteen.
Ik zal ongetwijfeld een heleboel fouten hebben gemaakt, voor mij was de functie ook nieuw, maar ik wilde leren maar kreeg geen feedback en ondersteuning. Tja, dan gaat het wel heel erg moeilijk worden.
Zorg dus dat je feedback èn steun krijgt van je leidinggevende.
Na 'n klein jaar waarin ik genegeerd werd als ik binnen kwam en iedereen goedemorgen wenste, overgeslagen werd bij koffierondjes, m'n verjaardagstractatie afgezeken werd, en mijn verzoeken en wijzigingen in procedures uiteindelijk eenzelfde lot beschoren waren, heb ik het bijltje er bij neergegooid. M'n nachtrust was me liever als die hele promotie.
Ik heb geen enkele steun van mijn leidinggevende gehad. Geen feedback (ook niet als ik er expliciet om vroeg), geen ondersteuning in het opleggen van nieuwe procedures (waar leidinggevende wel om gevraagd had, die nieuwe procedures, en de wijzigingen ook goedgekeurd had), mensen die bij hem kwamen klagen hoorde hij aan, beloofde hen om met mij te praten en deed dat vervolgens niet waardoor ik van niks wist.
Mijn collega's waren onbeschoft, onsportief en gemeen. Maar mijn leidinggevende heeft me ook laten vallen als een baksteen.
Ik zal ongetwijfeld een heleboel fouten hebben gemaakt, voor mij was de functie ook nieuw, maar ik wilde leren maar kreeg geen feedback en ondersteuning. Tja, dan gaat het wel heel erg moeilijk worden.
Zorg dus dat je feedback èn steun krijgt van je leidinggevende.
anoniem_110858 wijzigde dit bericht op 15-08-2010 22:38
Reden: mosterd
Reden: mosterd
% gewijzigd
zondag 15 augustus 2010 om 22:38
quote:friezinnetje schreef op 15 augustus 2010 @ 22:34:
Ik heb het een aantal keren meegemaakt, dat collega leidinggevende werd. Het heeft alle keren niet gewerkt. Je krijgt een hele andere functie. Je moet op een andere manier met je collega's omgaan, wat voor wrijving gaat zorgen. Ook collega's gaan op een andere manier naar je kijken. Kan deels jaloezie zijn, maar ook deels omdat jij ineens 'baas" bent.
Maar goed, een erg negatief verhaal, maar wil je heel veel succes wensen!Ik begrijp je reactie wel. Veel mensen in mijn omgeving noemen dit ook. Het scheelt dat dit een nieuwe vestiging is. Ik werkte al een tijdje op een andere vestiging en ben samen met nog één collega naar deze nieuwe vestiging gegaan. Al mijn collega's werken er net; ik ben het langste in dienst en heb in het begin ook personeelstraining gegeven etc. De verhouding is dus vanaf het begin al anders geweest. We waren niet echt naaste collega's zeg maar.
Ik heb het een aantal keren meegemaakt, dat collega leidinggevende werd. Het heeft alle keren niet gewerkt. Je krijgt een hele andere functie. Je moet op een andere manier met je collega's omgaan, wat voor wrijving gaat zorgen. Ook collega's gaan op een andere manier naar je kijken. Kan deels jaloezie zijn, maar ook deels omdat jij ineens 'baas" bent.
Maar goed, een erg negatief verhaal, maar wil je heel veel succes wensen!Ik begrijp je reactie wel. Veel mensen in mijn omgeving noemen dit ook. Het scheelt dat dit een nieuwe vestiging is. Ik werkte al een tijdje op een andere vestiging en ben samen met nog één collega naar deze nieuwe vestiging gegaan. Al mijn collega's werken er net; ik ben het langste in dienst en heb in het begin ook personeelstraining gegeven etc. De verhouding is dus vanaf het begin al anders geweest. We waren niet echt naaste collega's zeg maar.
zondag 15 augustus 2010 om 22:39
Hier min of meer hetzelfde, maar op een andere afdeling binnen hetzelfde bedrijf. Ik moet mijn weg er nog in vinden. Daar waar ik eerst 'een van de velen' was merk ik nu een afstand. Bijv. dat het stilvalt als ik er aan kom. Ik snap het wel en weet nog niet of ik dat nu logisch vind of vervelend. Ik ga nu slapen, kom er later op terug.
zondag 15 augustus 2010 om 22:40
Ik denk dat het deels kwam omdat diegenen er niet klaar voor waren. Idd een managmentcursus zou handig zijn.
Ik heb het 3 keer meegemaakt, en alle 3 zijn al weer vertrokken. En het heeft niet te maken met onderscheid maken tussen privé en werk. Het gaat erom dat iemand ineens "boven" je staat, en dat is een andere situatie dan wanneer iemand naast je staat.
Ik zou, en vooral als je voor het eerst leidinggevende wordt, het niet op de werkvloer doen, waar jezelf gewerkt hebt.
Ik heb het 3 keer meegemaakt, en alle 3 zijn al weer vertrokken. En het heeft niet te maken met onderscheid maken tussen privé en werk. Het gaat erom dat iemand ineens "boven" je staat, en dat is een andere situatie dan wanneer iemand naast je staat.
Ik zou, en vooral als je voor het eerst leidinggevende wordt, het niet op de werkvloer doen, waar jezelf gewerkt hebt.
zondag 15 augustus 2010 om 22:42
zondag 15 augustus 2010 om 22:44
Ik denk dat dit heel erg van je eigen houding af hangt. Gedraag je vanaf nu wel als hun leidinggevende en niet als hun collega. Jammer als ze jaloers zijn, maar dan hadden ze zelf maar aanstalten moeten maken om deze baan te verkrijgen. Blijkbaar ben jij de beste persoon voor deze functie.
Als ze er blijk van geven je niet te accepteren, kun je het op een volwassen manier bespreekbaar maken. Dat je snapt dat het misschien even wennen is, maar dat jij nu als leidinggevende ook andere belangen te behartigen hebt, dan toen je hun collega was. Als ze dat niet snappen/accepteren, dan zou ik me eerder zakelijk gaan opstellen dan dat je probeert te lijmen en aardig gevonden te worden door je ex-collega's.
Mijn tip is vooral: niet meehuilen omdat je hen zo goed begrijpt omdat je ook hun rol hebt gehad. Er wordt nu immers van je verwacht dat je in deze rol overstijgend kunt denken. Het is een pré dat je weet wat er op de werkvloer speelt omdat je het meegemaakt, maar schept geen verdere verplichtingen naar je collega's. Jij hebt nu gewoon andere belangen dan eerst en iemand moet die belangen van de leidinggevende nu eenmaal vertegenwoordigen, of jij dat nu bent of iemand anders.
Als ze er blijk van geven je niet te accepteren, kun je het op een volwassen manier bespreekbaar maken. Dat je snapt dat het misschien even wennen is, maar dat jij nu als leidinggevende ook andere belangen te behartigen hebt, dan toen je hun collega was. Als ze dat niet snappen/accepteren, dan zou ik me eerder zakelijk gaan opstellen dan dat je probeert te lijmen en aardig gevonden te worden door je ex-collega's.
Mijn tip is vooral: niet meehuilen omdat je hen zo goed begrijpt omdat je ook hun rol hebt gehad. Er wordt nu immers van je verwacht dat je in deze rol overstijgend kunt denken. Het is een pré dat je weet wat er op de werkvloer speelt omdat je het meegemaakt, maar schept geen verdere verplichtingen naar je collega's. Jij hebt nu gewoon andere belangen dan eerst en iemand moet die belangen van de leidinggevende nu eenmaal vertegenwoordigen, of jij dat nu bent of iemand anders.
zondag 15 augustus 2010 om 22:56
quote:iris1969 schreef op 15 augustus 2010 @ 22:48:
Dit was ook de fout die ik maakte, want ik was óf te aardig óf een echte Napoleon en je moet juist gepast afstandelijk zijn en tegelijk ook vriendelijk.Inderdaad je kunt ook zakelijk (of hard?) en duidelijk zijn, terwijl je tegelijk ook rustig, vriendelijk en tactvol bent. Als je dingen maar bespreekbaar maakt en niet bang bent dat ze je niet aardig vinden (dat zegt namelijk meer over hen dan over of jij al dan niet aardig bent, de grootste fout is teveel persoonlijk aan te trekken)
Dit was ook de fout die ik maakte, want ik was óf te aardig óf een echte Napoleon en je moet juist gepast afstandelijk zijn en tegelijk ook vriendelijk.Inderdaad je kunt ook zakelijk (of hard?) en duidelijk zijn, terwijl je tegelijk ook rustig, vriendelijk en tactvol bent. Als je dingen maar bespreekbaar maakt en niet bang bent dat ze je niet aardig vinden (dat zegt namelijk meer over hen dan over of jij al dan niet aardig bent, de grootste fout is teveel persoonlijk aan te trekken)
