Psyche
alle pijlers
Psychopaat... (House aflevering)
maandag 30 augustus 2010 om 09:49
Afgelopen donderdag heb ik een heel interessante House gezien.
Daar was een vrouw die bij House in het ziekenhuis terechtkwam. We schakelden net te laat in, dus weet niet waarom ze daarheen moest.
I.i.ig wat zo interessant was, was dat ze erachter kwamen dat die vrouw geen gevoel had. En prompt werd zij door House gebombardeerd als: psychopaat.
Is het zo zwart-wit?
Ik schrok er eigenlijk wel van. Omdat ik me deels wel herkende in haar. Heb ooit eens een topic hier geopend, genaamd: Geen gevoel. Daarin verteld dat ik bepaalde gevoelens niet voel. (Houden van, verliefd zijn enz.)
Ben je een psychopaat als je niks voelt? Ben ik een psychopaat?
Beetje warrige OP, maar als je die House toevallig gezien hebt, snap je wat meer wat ik bedoel, denk ik.
Toevoeging: Ik kan bijv zonder blikken of blozen kijken naar de meest walgelijke filmpjes. Is dat iets psychopaatsachtigs?
Toevoeging 2: Ik twijfelde of ik een nieuwe nick aan zou maken, maar bedacht me dat ik toch wel wat herkenbaar zou zijn, dus gewoon lekker onder mijn eigen nick.
Daar was een vrouw die bij House in het ziekenhuis terechtkwam. We schakelden net te laat in, dus weet niet waarom ze daarheen moest.
I.i.ig wat zo interessant was, was dat ze erachter kwamen dat die vrouw geen gevoel had. En prompt werd zij door House gebombardeerd als: psychopaat.
Is het zo zwart-wit?
Ik schrok er eigenlijk wel van. Omdat ik me deels wel herkende in haar. Heb ooit eens een topic hier geopend, genaamd: Geen gevoel. Daarin verteld dat ik bepaalde gevoelens niet voel. (Houden van, verliefd zijn enz.)
Ben je een psychopaat als je niks voelt? Ben ik een psychopaat?
Beetje warrige OP, maar als je die House toevallig gezien hebt, snap je wat meer wat ik bedoel, denk ik.
Toevoeging: Ik kan bijv zonder blikken of blozen kijken naar de meest walgelijke filmpjes. Is dat iets psychopaatsachtigs?
Toevoeging 2: Ik twijfelde of ik een nieuwe nick aan zou maken, maar bedacht me dat ik toch wel wat herkenbaar zou zijn, dus gewoon lekker onder mijn eigen nick.
maandag 30 augustus 2010 om 11:22
Nou ja, misschien leer ik hier wel iets heel interessants. Ik dacht eigenlijk dat hoewel individuele diagnostiek met een gewone mri wel 'direct afleesbaar' is, maar dat fMRI altijd eerst bewerkt moet worden aangezien het niet heel uncommon is om extrecerebrale activiteit te vinden (maar dat is, bedenk ik me nu, dan wel ná mapping op een metabrain). En wat te denken van de hersenactiviteit die is gevonden in het brein van een dode zalm?
Ermm.. maar dit is echt nogal off topic... terwijl ik nu toch wel graag wil weten hoe het echt zit (ik erger me nl altijd nogal aan mri in tv-series). Ik ga het uitzoeken. Tenzij jij 'proof' voor me hebt? Af te leveren op zeniibamail@gmail.com
Ermm.. maar dit is echt nogal off topic... terwijl ik nu toch wel graag wil weten hoe het echt zit (ik erger me nl altijd nogal aan mri in tv-series). Ik ga het uitzoeken. Tenzij jij 'proof' voor me hebt? Af te leveren op zeniibamail@gmail.com
maandag 30 augustus 2010 om 11:25
Maar Hummeltje... als je je zoiets afvraagt en je hebt daar bepaalde redenen voor dan moet je het misschien toch maar wel overwegen
Hoe dan ook kan emotievervlakking een symptoom zijn van vele aandoening maar ook een gevolg zijn van bv medicijnen. Reden genoeg zou ik denken om het toch eens bij een HA of psych aan te kaarten.
Hoe dan ook kan emotievervlakking een symptoom zijn van vele aandoening maar ook een gevolg zijn van bv medicijnen. Reden genoeg zou ik denken om het toch eens bij een HA of psych aan te kaarten.
maandag 30 augustus 2010 om 11:49
maandag 30 augustus 2010 om 12:06
Dat weet ik niet, Hummeltje. Ik kan voor jou niet invullen waarom jij denkt dat je psychopatisch zou kunnen zijn.
Als het er alleen om gaat dat je het gebrek aan bepaalde gevoelens in de dame bij House herkent: wat Zeniiba al zei, dat kan een symptoom van verschillende aandoeningen (of het gebruik van bepaalde medicijnen) zijn.
Het lijkt me raadzaam je vragen eens aan je huisarts voor te leggen en je te laten verwijzen naar een psycholoog.
Als het er alleen om gaat dat je het gebrek aan bepaalde gevoelens in de dame bij House herkent: wat Zeniiba al zei, dat kan een symptoom van verschillende aandoeningen (of het gebruik van bepaalde medicijnen) zijn.
Het lijkt me raadzaam je vragen eens aan je huisarts voor te leggen en je te laten verwijzen naar een psycholoog.
maandag 30 augustus 2010 om 12:08
maandag 30 augustus 2010 om 15:22
maandag 30 augustus 2010 om 21:32
quote:setter schreef op 30 augustus 2010 @ 12:08:
[...]
En dan ben je niet gevoelloos? Niet per se denk ik. Je kan het bijvoorbeeld doen uit boosheid, verdriet of frustratie (wraak is daar een uiting van). Dan ben je misschien een kl.....k of tr.t, maar nog niet gevoelloos. Er zijn ook verhalen bekend van psychopathische kinderen die dieren martelen vanuit de wens te kijken óf er wel gevoel bij komt kijken. Dus uit een soort neutrale nieuwsgierigheid. Dat laatste past meer bij het klassieke beeld van de psychopaat. Niet iedereen die bewust schade doet is een psychopaat, sterker nog, bij psychopaten is het meer een bij-effect voor wat ze toevallig willen bereiken.
[...]
En dan ben je niet gevoelloos? Niet per se denk ik. Je kan het bijvoorbeeld doen uit boosheid, verdriet of frustratie (wraak is daar een uiting van). Dan ben je misschien een kl.....k of tr.t, maar nog niet gevoelloos. Er zijn ook verhalen bekend van psychopathische kinderen die dieren martelen vanuit de wens te kijken óf er wel gevoel bij komt kijken. Dus uit een soort neutrale nieuwsgierigheid. Dat laatste past meer bij het klassieke beeld van de psychopaat. Niet iedereen die bewust schade doet is een psychopaat, sterker nog, bij psychopaten is het meer een bij-effect voor wat ze toevallig willen bereiken.
dinsdag 31 augustus 2010 om 07:02
Ik heb meer met dieren dan met mensen.
Dus dieren martelen zal ik nooit doen. Mensen daarintegen... Nee geintje hoor!
Maar ik heb zo mijn redenen om dit te denken. En ergens denk ik dat House toch wel ergens gelijk heeft. Dat het toch wel op iets van waarheid berust.
Ik ben net als jullie, ook gewoon opgevoed, dat je bepaalde dingen niet doet. Als mijn opvoeding daarover er minder of niet was geweest, dan was het mss wel misgegaan.
Dus dieren martelen zal ik nooit doen. Mensen daarintegen... Nee geintje hoor!
Maar ik heb zo mijn redenen om dit te denken. En ergens denk ik dat House toch wel ergens gelijk heeft. Dat het toch wel op iets van waarheid berust.
Ik ben net als jullie, ook gewoon opgevoed, dat je bepaalde dingen niet doet. Als mijn opvoeding daarover er minder of niet was geweest, dan was het mss wel misgegaan.
dinsdag 31 augustus 2010 om 11:03
Hummeltje, er is bij empathie ook nog een onderscheid te maken tussen cognitieve empathie en affectieve empathie.
Bij veel 'stoornissen' is vooral het cognitieve deel minder. Dat houdt in dat een bepaald beeld of gevoel je weinig doet simpelweg omdat je het niet snapt, er geen beeld bij hebt, je dus letterlijk niet in de positie van die persoon kan plaatsen. Wanneer dat niet lukt kan je er haast ook weinig bij voelen. Dat laatste zie je ook terug in gedrag van 'normale' mensen wanneer het gaat om anderen die geen gezicht hebben (depersonalisatie).
Wanneer affectieve empathie gestoord is is het dus wel zo dat iemand zich in kan leven in het gevoel van een ander, in elk geval weet wat er aan de hand is. Het kan alleen de ander niet zoveel schelen.
Bij een hele verkeerde opvoeding kan het trouwens bij elk mens misgaan. Zo perfect zijn we allemaal niet.
Kleine aanvulling ter verduidelijking: de term cognitieve empathie is wel eens verwarrend. Soms hoor je mensen zeggen dat ze alle gevoelens van anderen moeten 'uitredeneren' en derhalve noemen ze hun cognitieve empathie wel goed. Dat is echter juist niet zo dan. Bij een goede cognitieve empathie zit er een zeker automatisme in.
Bij veel 'stoornissen' is vooral het cognitieve deel minder. Dat houdt in dat een bepaald beeld of gevoel je weinig doet simpelweg omdat je het niet snapt, er geen beeld bij hebt, je dus letterlijk niet in de positie van die persoon kan plaatsen. Wanneer dat niet lukt kan je er haast ook weinig bij voelen. Dat laatste zie je ook terug in gedrag van 'normale' mensen wanneer het gaat om anderen die geen gezicht hebben (depersonalisatie).
Wanneer affectieve empathie gestoord is is het dus wel zo dat iemand zich in kan leven in het gevoel van een ander, in elk geval weet wat er aan de hand is. Het kan alleen de ander niet zoveel schelen.
Bij een hele verkeerde opvoeding kan het trouwens bij elk mens misgaan. Zo perfect zijn we allemaal niet.
Kleine aanvulling ter verduidelijking: de term cognitieve empathie is wel eens verwarrend. Soms hoor je mensen zeggen dat ze alle gevoelens van anderen moeten 'uitredeneren' en derhalve noemen ze hun cognitieve empathie wel goed. Dat is echter juist niet zo dan. Bij een goede cognitieve empathie zit er een zeker automatisme in.
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:17
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:21
quote:Hummeltje_ schreef op 30 augustus 2010 @ 11:19:
Nou nee hoor Wintermuts. Ik zit niet elke week bij de dokter met dan weer dit, dan weer dat. Ik loop juist eerder te lang met iets, dan gelijk met alles naar de dokter rennen. Probeer het juist zonder dokter of psych te redden.
Nee als je elke week naar de dokter rent voor van alles en nog wat dan heb je eerder kans op Munchhausen syndroom.
Maar als je echt denkt dat je een psychopaat bent waarom ga je dat dan niet uitzoeken bij een huisarts of therapie?
Nou nee hoor Wintermuts. Ik zit niet elke week bij de dokter met dan weer dit, dan weer dat. Ik loop juist eerder te lang met iets, dan gelijk met alles naar de dokter rennen. Probeer het juist zonder dokter of psych te redden.
Nee als je elke week naar de dokter rent voor van alles en nog wat dan heb je eerder kans op Munchhausen syndroom.
Maar als je echt denkt dat je een psychopaat bent waarom ga je dat dan niet uitzoeken bij een huisarts of therapie?
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:27
Hypochonders zijn niet altijd de mensen die om de haverklap bij de dokter zitten. Er zijn heel veel mensen die lijden in stilte om hun angst voor kanker en juist niet naar de dokter durven uit angst dat hun eigen gestelde diagnose waar is.....
Vergelijk het met jouw "angst" of idee dat je psychopaat zou kunnen zijn en dat je niet naar de dokter wilt om dat bevestigd te zien (terwijl het in werkelijkheid waarschijnlijk ontkracht wordt....).
Met gevoelloosheid kun je trouwens ook nog een "leeg" gevoel bedoelen.
Dat "lege gevoel" past ook weer bij vele psychische afwijkingen, borderline, autisme, depressie, bipolaire stoornissen, schizofrenie en weet ik al wat niet meer, maar komt ook bij normale personen voor. Het is gewoon niet specifiek genoeg om je in een hokje in te delen, áls je al in een hokje thuishoort.......
Maar goed, bij zorgen hierover, is er altijd nog je huisarts.
Vergelijk het met jouw "angst" of idee dat je psychopaat zou kunnen zijn en dat je niet naar de dokter wilt om dat bevestigd te zien (terwijl het in werkelijkheid waarschijnlijk ontkracht wordt....).
Met gevoelloosheid kun je trouwens ook nog een "leeg" gevoel bedoelen.
Dat "lege gevoel" past ook weer bij vele psychische afwijkingen, borderline, autisme, depressie, bipolaire stoornissen, schizofrenie en weet ik al wat niet meer, maar komt ook bij normale personen voor. Het is gewoon niet specifiek genoeg om je in een hokje in te delen, áls je al in een hokje thuishoort.......
Maar goed, bij zorgen hierover, is er altijd nog je huisarts.
dinsdag 31 augustus 2010 om 12:58
Munchhaussens syndroom:
is een psychiatrisch syndroom waarbij de patiënt zich herhaaldelijk presenteert bij medische hulpverleners met gefingeerde klachten of zelf toegebrachte verwondingen, om daardoor zorg en aandacht te krijgen. De aandoening wordt ook wel nagebootste stoornis genoemd.
Münchhausen by proxy is een psychiatrisch syndroom waarbij iemand herhaaldelijk medische hulp zoekt voor bewust gefingeerde stoornissen of ziektes bij een derde.
Ik nam aan dat Rogue het over de laatste had, vandaar.
is een psychiatrisch syndroom waarbij de patiënt zich herhaaldelijk presenteert bij medische hulpverleners met gefingeerde klachten of zelf toegebrachte verwondingen, om daardoor zorg en aandacht te krijgen. De aandoening wordt ook wel nagebootste stoornis genoemd.
Münchhausen by proxy is een psychiatrisch syndroom waarbij iemand herhaaldelijk medische hulp zoekt voor bewust gefingeerde stoornissen of ziektes bij een derde.
Ik nam aan dat Rogue het over de laatste had, vandaar.
dinsdag 31 augustus 2010 om 14:10
quote:Hummeltje_ schreef op 31 augustus 2010 @ 07:02:
Ik heb meer met dieren dan met mensen.
Dus dieren martelen zal ik nooit doen. Mensen daarintegen... Nee geintje hoor!
Maar ik heb zo mijn redenen om dit te denken. En ergens denk ik dat House toch wel ergens gelijk heeft. Dat het toch wel op iets van waarheid berust.
Ik ben net als jullie, ook gewoon opgevoed, dat je bepaalde dingen niet doet. Als mijn opvoeding daarover er minder of niet was geweest, dan was het mss wel misgegaan.Je bent, gewoon opgevoed. Dat je bepaalde dingen niet doet. En die doe je dan ook niet. En daarmee is het ook voldoende he? Dat er eventueel gevoeligheden in jouw persoonlijkheid zitten die jou mss makkelijker zouden kunnen aanzetten tot nare dingen dan anderen, in een bepaalde situatie, dat zegt wat over een kwetsbaarheid. Het is goed om jezelf daar bewust van te zijn. Het is echter niet zinnig om jezelf voor je kop te slaan of je zorgen te maken. Ieder mens heeft zwarte kanten in zijn persoonlijkheid. Die is bij iedereen weer anders. Weet je hoeveel mensen er in staat zijn zodanig te roddelen over iemand dat die ander er compleet aan onder door gaat? Dat is bijv een heel bekende kwaadaardige, waar niemand over valt. Zolang jij normaal leeft meid, is er niets aan de hand. Sterker nog, je zou het kunnen inzetten als kwaliteit. (veel leiders hebben weinig gevoel of emotie, waardoor zij goed hun werk kunnen uitvoeren)
Ik heb meer met dieren dan met mensen.
Dus dieren martelen zal ik nooit doen. Mensen daarintegen... Nee geintje hoor!
Maar ik heb zo mijn redenen om dit te denken. En ergens denk ik dat House toch wel ergens gelijk heeft. Dat het toch wel op iets van waarheid berust.
Ik ben net als jullie, ook gewoon opgevoed, dat je bepaalde dingen niet doet. Als mijn opvoeding daarover er minder of niet was geweest, dan was het mss wel misgegaan.Je bent, gewoon opgevoed. Dat je bepaalde dingen niet doet. En die doe je dan ook niet. En daarmee is het ook voldoende he? Dat er eventueel gevoeligheden in jouw persoonlijkheid zitten die jou mss makkelijker zouden kunnen aanzetten tot nare dingen dan anderen, in een bepaalde situatie, dat zegt wat over een kwetsbaarheid. Het is goed om jezelf daar bewust van te zijn. Het is echter niet zinnig om jezelf voor je kop te slaan of je zorgen te maken. Ieder mens heeft zwarte kanten in zijn persoonlijkheid. Die is bij iedereen weer anders. Weet je hoeveel mensen er in staat zijn zodanig te roddelen over iemand dat die ander er compleet aan onder door gaat? Dat is bijv een heel bekende kwaadaardige, waar niemand over valt. Zolang jij normaal leeft meid, is er niets aan de hand. Sterker nog, je zou het kunnen inzetten als kwaliteit. (veel leiders hebben weinig gevoel of emotie, waardoor zij goed hun werk kunnen uitvoeren)
