Extreme belonefobie (prikangst)

Ach meis, wat lijkt me dat naar....

Geen ervaring mee, alhoewel ik ook heel bang ben voor prikken, door een zeer slechte prikervaring in het buitenland... Maar zo heftig als jij het hebt, is het bij mij _goddank_ niet...



Vraag bij de psycholoog hoe hij dit probleem denkt aan te pakken? Dan weet je van te voren wat je te wachten staat.

Ik weet dat er therapieën bestaan waarbij je langzaam en op niet heel confronterende manier met je angst in aanraking word gebracht. Bij spinnen bijvoorbeeld ga je eerst kijken naar plaatjes van spinnen (van heel ver weg) daarna moet je de plaatjes aanraken, daarna komt er een dode spin enzovoort, enzovoort... Of jou psych dat wil gaan doen, weet ik natuurlijk niet. Misschien word het een psychotherapie waarin je alleen maar praat over je angst en krijg je pointers waar je mee aan de slag kan.

Heel veel succes in ieder geval!

Hoi,

Ik kan je niet helpen, want ik heb het zelf ook. Het enige wat bij mij werkt is: iemand meenemen en DOEN. Hoe vaker je het meemaakt, hoe minder de angst wordt. Juist omdat ik er ook extreem last van heb, heb ik mezelf op de proef gesteld en een navelpiercing laten zetten. Ik werd natuurlijk niet goed, maar het voelde wel als een overwinning. Ook is er een tijdje terug een tv-programma geweest over mensen die dit ook hebben. Zij moesten allerlei proeven ondergaan, van zichzelf prikken in hun vinger tot een infuus aanleggen (aaaaah). Het heette geloof ik Fearfighter (Ned. 3). Misschien is dat iets voor jou? Ik weet niet of een psycholoog helpt..

O wat herken ik dit in grote mate......



Wat zou ik graag in de zorg werken,maar helaas ik heb ongeveer hetzelfde als jij. Wat ik heb is dat ik Na het spuiten dus direct begin te zweten als een idioot,zwart voor de ogen wordt enz en voor dat gevoel het net niet flauwvallen (want ik weet dat het komt dus lig ik al ens) daar ben ik bang voor. NIet voor de pijn zoals jij zegt want het doet geeneens pijn.



Kan mij nog herinneren dat ik in de rij stond voor de 9-prik met 9 jaar dus en datik om de hoek ging ,ging zweten en naar bujiten liep en tegen mij moeder vertelde dat ik al geweest was (helaas geloofde zij mij niet). Vanaf toen was het huilen als ik al bijv het ziekenhuis of GGD binnenkwam. Echt niet normaal. Nu ontweek ik het niet ik ging wel naar tropische oorden waar intentingen voor staan dus zo extreem heb ik het niet.



Ik neem mij altijd voor als ik ga: en nu doe eens normaal maar zodra ik het de geur va het ziekenhuis ruik alleen al gaat het mis.



Het is nu wel minder geworden na 3 kids dat moet ik wel zeggen. Bloedprikken is nog steeds hetzelfde maar de huilbuien worden al minder tot nihil en zucht gewoon door. Prikken in het been heb ik tijdens de laatste zwangerschap (voor anti-d) zonder blikken of blozen gedaan en was trots op mijzelf.



Er is mij nml uitgelegd dat dit puur een vorm is van Hyperventilatie. Ik kan er nog niet naar kijken maar overweeg wel om een keer een soort van curcus te doen. (was laatst ook op ned3 ,3 mensen met hetzelfde probleem gingen een uitdaging aan en aan het eind van de 3 dagen hebben ze zelfs een infuus laten plaatsen.



Ik zeg ook (heel makkelijk weet ik) gewoon doen. en het er over hebben met de prikker. Ik werdt tijdens bloedprikken de laatste 2x tijdens de zwangerschap bezig gehouden door een andere verpleegster die van alles vroeg over ditjes en datjes (kinderen werk enz) en dat werkte ook goed.

ik word ook helemaal hysterisch, al vanaf mijn eerste inenting sloeg ik de naald 3 keer uit mn arm...ik vond het vreselijk.

ik ga nooit naar de dokter maar laatst moest ik toch echt bloed prikken.

ik werd doorverwezen naar een angst dokter...in baarn....die man is gespecialiseerd in bloed afnemen en mensen die bang voor naalden zijn.

ten eerste gebruikt hij babynaalden( die bij pasgeboren babies worden gebruikt), en hij gebruikt ook lach gas...en na dat lachgas...ben je van de wereld en merk je er niets van!

ik vind het nog steeds eng maar als het eenmaal gebeurd valt er weinig van te merken dus het is geen ramp meer voor mij!

http://www.prikangst.nl/prikangst.php

Ohh heel herkenbaar dit! Ook bij mij totale paniek, hyperventileren en val altijd flauw met bloedprikken. Vind het zo verschrikkelijk! Ook ik neem iemand mee, zodat ik (als ik flauw val) iemand heb die me op vangt.

Ik weet niet of het verder voor jou iets is, maar ik heb veel baad gehad bij haptotherapie. De ontspanningsoefeningen die ik daar heb geleerd, hebben me laatst door een paniekaanval geloodst en ik ben dus niet flauw gevallen. En dat is voor het eerst sinds ik me kan herinneren. Of een psycholoog werkt, zou ik niet weten. Voor mij zou de logica zelf niet zo veel uit maken. Wat ik heel fijn vond aan haptotherapie, is dat ik heb geleerd dat ik invloed heb op het paniekproces en dat ik er dus ook zelf controle over kan krijgen.



Oh en ik heb me trouwens de laatste paar keren laten prikken met een babynaald in m'n hand. Voor mij perfecte plek, maar ook dat is even uitvinden.



Heel veel succes over 2 weken!!

Ik herken het niet, maar wil je wel veel sterkte wensen..

Want als ik zo'n fobie had, dan had ik afgelopen week mooi een probleem gehad.

Heb namelijk 3 dagen in het ziekenhuis gelegen!

En heb 3 trombose spuitjes gehad, 1 infuus. En 5 keer bloed moeten prikken.

Geen pretje in ieder geval.

denk ook niet dat ze er wat aan heeft dat je dat hier neerzet..

quote:floreat schreef op 08 september 2010 @ 17:37:

denk ook niet dat ze er wat aan heeft dat je dat hier neerzet.. ik wens er toch ook sterkte.. want het moet idd heel vervelend zijn.

Goed dat je actie hebt ondernomen! Dat is al een hele stap.

Ik heb zelf bloedfobie en naaldenfobie en ben daarvoor ook in therapie geweest. Ik heb dit bij een speciaal angstcentrum gedaan: IPZO. Ik vi=ond mezelf echt een hopeloos geval, maar liet in de 6e sessie al zelf bloedprikken. Nog 3 sessies later was ik klaar met de therapie.

Ik heb hierover ook een weblog bijgehouden, als je wil geef ik je de link wel. In elk geval succes met je "gevecht"!

Hoihoi!

Net als Tjilp ben ik ook bij IPZO in behandeling geweest, maar voor een andere fobie. Ik kan het je echt aanraden! Ik vond dat ze heel specifiek kijken naar jouw unieke fobie (niet iedereen met prikangst heeft daarin dezelfde angst). Daarnaast geven ze goede voorlichting en gaan ze samen met je een stappenplan maken dat echt niet overhaast wordt.

Ik leerde niet alleen dingen over m'n angst, maar ook over m'n paniekaanval, hyperventileren, ontspannen etc.

Ik kan alleen maar zeggen: go for it!

Waar ben je precies bang voor? Dat de naald je lichaam binnendringt? Wel heftig hoor meis, sterkte! Ik kijk gewoon altijd weg als ze prikken, dan is het zo gepiept.

Ik heb er ook last van. Ik raak helemaal in paniek, val flauw, trek mijn arm weg of ga gewoon niet. Ik heb van de huisarts Xanax gekregen. Als ik geprikt moet worden neem ik vantevoren 1 of 2 tabletten. Ik vind het dan nog steeds eng, maar raak niet meer in paniek en val niet meer flauw. Stiekem hoop ik dat ik op deze manier leer dat geprikt worden niet eng is en dat ik me ooit kan laten prikken zonder kalmeringstabletten

pff ik heb precies hetzelfde.

Echt ellende!



Moest vorige keer persé een prik halen, heb nachten lang geen oog dichtgedaan,eenmaal daar,flauwgevallen,gehuild,geschreeuwd..

Uiteindelijk toch gaan liggen, mp3 speler op voor zo lang.. en het was zo gepiept!

Heb er niks van gevoelt.



En toch weet ik dat het de volgende keer precies hetzelfde zal zijn haha

Misschien als je op jezelf oefent ( want dan heb je controle) heb je er op een begeven moment minder last van. Mensen met diabetes gebruiken daar een apparaatje voor







Het is gewoon een pinnetje dus kan weinig verkeerd gaan.



Niet zelf met spuiten in de weer gaan !!!