achterdochtig

Stap eens bij je huisarts binnen. Hij kan je doorsturen. Sterkte.

Wat een vervelende gedachten! Kan me voorstellen dat je daar erg angstig van wordt.

Goed dat je hulp zoekt via dit forum!



Ik heb maar een belangrijk advies voor je:

Ga zo snel mogelijk naar je HA!



En schrijf hier van je af als je daar behoefte aan hebt, hier is het veilig

Hey Boterbloem,



Ik heb dat ook gehad, rottig gevoel he! Maar het is niet waar, de mensen op straat kijken naar andere dingen en ze zullen echt niets over je denken of zelfs iets rottigs zeggen. Om het maar even bot te zeggen: waarom zou het hen wat uitmaken dat jij daar loopt?

Het gaat hier vooral om je eigen gedachten en gevoelens, die niet reeel zijn. Wat de anderen al zeggen, ga hier maar mee naar de huisarts om erover te praten. Die achterdocht komt ergens vandaan.

Het is zoveel prettiger om je geen zorgen te hoeven maken als je gewoon over straat loopt. Ik hoop dat je er over gaat praten, ook al ben je misschien achterdochtig over de huisarts. Vertrouw er maar op dat hij/zij het beste voor je wil



Veel sterkte

Hoi heb je redenen om dit te denken? Ik werd bijv. ook achterdochtig nadat ik jarenlang gepest was, ik hoorde overal mijn naam vallen en durfde nauwelijks meer naar buiten, erg naar. Uiteindelijk klopt t natuurlijk niet, dat kon k me ook ergens wel bedenken. Als je gaat geloven dat t waar is zonder dat je t kunt weerleggen, dan zou k idd aan de bel trekken.

Het lijkt erop dat je een fobie oid aan het ontwikkelen bent. Het is het beste om hier snel mee naar de dokter te gaan, want des te eerder dit verholpen wordt des te beter. Als je er langer mee blijft lopen, dan neem je het risico dat het nog erger wordt en je straks helemaal geen leuke dingen meer durft te doen omdat je achterdocht je daarin tegen gaat houden. En dat zou toch jammer zijn, daar is het leven veels te leuk voor.



Je hoeft je ook niet te schamen om hiermee naar je huisarts te gaan, dit komt vaker voor en je bent vast niet de eerste (en ook niet de laatste) die hiermee bij de dokter komt.



Sterkte!

Hoi Boterbloem,



Het is jammer dat je het idee hebt dat dat zo is. Maar mensen zijn vaak meer met zichzelf bezig dan met anderen hoor.



Dit soort negatieve gedachten moet je proberen zoveel mogelijk te vermijden en om te zetten naar positieve gedachten!



Blijf je goed realiseren dat wat je denkt anders is dan de werkelijkheid.



Als je je zo vervelend voelt en echt aan het twijfelen bent of mensen dat denken of niet dan denk ik dat je toch echt hiervoor hulp moet gaan zoeken, het gaat niet vanzelf over meestal zoiets, en kan steeds erger worden. Praat erover met mensen, ouders, huisarts, er zijn hiervoor hele goede medicijnen die je weer relaxed kunnen laten voelen.



Stel je voor dat dit nog erger wordt, zo te lezen gaat het dan niet goed, nu kun je nog proberen dat weer in goede banen te krijgen hoor maar zoiets kan je niet alleen.



Ik weet niet of je weleens iets hebt gelezen over psychoses, maar dan werken bepaalde neurotransmitters die de informatie moeten verwerken niet goed. Wellicht is het dat niet maar dat kun je dan toch zeker beter even laten onderzoeken want een huisarts weet welke hulp jij daarbij nodig hebt.



Probeer dingen te vinden waar je je goed bij voelt. Soms helpt bijvoorbeeld sporten dan maak je allerlei blijmakende stofjes aan, leuke muziek luisteren, goed boek lezen en zo.



Hopelijk heb je hier iets aan en wordt je van de tips niet nog angstiger? Ik heb weleens van iemand gehoord die dat ook had maar bij hem werd het steeds erger maar gelukkig kreeg hij op een gegeven moment hulp hierbij en is het weer helemaal goed gekomen. Maar het klonk niet leuk. Dus ik hoop niet dat dat bij jou het geval is.



En mochten mensen echt negatief over je spreken denk dan dat je echt een leuk meid/vrouw bent! Denk aan mooie boterbloemen, die vind ik zelf altijd heel leuk, maar hier groeien ze eigenlijk niet waar ik woon. Wellicht een cursus om te leren kijken naar de leuke kanten in jezelf want die heeft iedereen. Of misschien voel je je snel onzeker of zo, daar kun je ook hulp voor krijgen.



Eerste stap is naar mijn idee dus huisarts, daar kun je terecht voor lichamelijke problemen maar ook als je je niet lekker in je vel voelt zitten!

hey vervelend hoor,

ik ken het gevoel en het is best verstandig om hulp te gaan zoeken bespreek het met je huisarts...

wel doen he

sterkte ermee

Goed dat je het hier opgeschreven hebt.

Hier hoef je je niet voor te schamen hoor.



Het is inderdaad goed om even langs de huisarts te gaan. Die kan onderzoeken waar deze gedachten vandaan komen.

Hoi wat vervelend dat je dat hebt, het is niet waar hoor, je denkt het maar. Ze noemen dit betrekkingsideeën. Ga eens praten met je huisarts, want hij weet hoe hij je kan helpen. Heel goed dat je het van je af schrijft hier!

Loop je erbij als neo-nazi?

Want dan is het misschien echt zo ja!



Sorry grapje.



Erg vervelend voor je ja, je hebt al goede tips gekregen hier!

Ik ben het eens met veel wat gezegd wordt hier.



Dat het niet gezond is voel je, want je hebt er hinder van. Het lijkt me erg beklemmend, zowel de ervaringen zelf als om het realiteitsgehalte niet helemaal te kunnen bepalen. Omdat een mens zich normaal gesproken vaak op straat moet begeven neemt dit probleem een grote plaats in je leven in. Groot genoeg om een afspraak te maken met je arts.

Hoe gaat het boterbloem?

Hey Boterbloem, heb je iets aan de tips?



Of zie je er tegenop met iemand te gaan praten hierover?



Hopelijk lukt het je die stap te zetten en anders ben je uiteraard hier nog steeds welkom, wil je het laten weten als het je niet lukt? Het zou jammer zijn als het niet gaat maar misschien is er iemand hier die je kan helpen met andere tips of ervaringen...



Hoe is het er nu mee? Wellicht helpt het om je gedachten op een rijtje te zetten als je het hier neertypt.



Sterkte!

Goed zo, ga toch naar de HA! Kun je nu bij een vervanger terecht? Soms blijkt dat een hele verbetering en anders kun je over een maand altijd nog naar je eigen HA.

De kans dat een HA je hierom belachelijk maakt lijkt me nihil. Het klinkt als een hele serieuze klacht en ik vind het super goed van je dat je er iets aan wilt doen!!

Hoi Boterbloem, zelf denk ik dat psychische klachten, onzekerheden e.d. ook hun oorzaak kunnen hebben op lichamelijk vlak en ook dat als je lichamelijk ziek is dat je dan ook problemen kan krijgen op psychisch gebied. Als je bijvoorbeeld moe bent, ben je ook vatbaarder voor jezelf niet zo happy en fijn voelen.



Naar mijn idee is het allebei in ieder geval even belangrijk! Geestelijk misschien nog wel zelfs meer en heeft het invloed op elkaar. Huisartsen zijn op beide vlakken bekend en weten (hopelijk) wat ze moeten doen of kunnen doorverwijzen naar mensen die dat wel weten.



Ik kan mij haast niet voorstellen dat je klachten niet serieus genomen zouden worden en ik vind zelf de klachten absoluut toch zeker ernstig genoeg om er mee naar de huisarts te gaan, je kan beter nu ingrijpen en kijken wat de arts er van zegt dan dat het erger wordt of zo blijft. Het lijkt mij iets waar je toch beter iets aan kan proberen te doen want het maakt je toch behoorlijk angstig en je blijft er mee bezig.



Klikt het niet met de invalarts kun je altijd nog weer aankloppen bij je vaste arts. En welllicht kunnen zij je handvatten aanreiken hoe je er mee om kunt gaan. Succes bij de huisarts dan! Kan me voorstellen dat het eng is, maar als een arts dit aanstellen zou vinden lijkt me dat echt niet ok en stel dat hij of zij dat wel doet dan heb je wel geprobeerd en kun je altijd nog naar iemand anders stappen die jou wel serieus neemt.



Is er niet iemand die je mee kan nemen die toch wel iets er vanaf weet wat je voelt en die je vertrouwt om dat te doen of waar je toch iets aan kwijt kunt en waarbij je weet dat ze serieus met je omgaan? In ieder geval sterkte bij de huisarts als je er heen gaat, wat ik zeker zou proberen te doen! Soms hebben ze een inloopspreekuur dat is misschien makkelijker en anders toch die afspraak maken en maar kijken wat hij of zij zegt.

Hoi Boterbloem, hoe gaat het er nu mee?