
kiezen om 'vrijwillig' minder gaan werken i.p.v uitkering
woensdag 10 november 2010 om 19:47
Hoi Allemaal,
Ik wil graag advies vragen.
Ik weet sinds anderhalf jaar dat ik Fibromyalgie heb. Ik heb daar vaakerg veel last van (gewricht/spierpijnen, oververmoeid) en dit maakt het voor mij erg moeilijk om de 80 % die ik werk vol te houden. Nu heb ik 2 weken terug nog een andere diagnose gekregen en dit is mij emotioneel erg zwaar gevallen. Ik ben 'emotioneel ingestort' en nu al anderhalve week ziek thuis.
Het instorten is zeer waarschijnlijk toch ook gebeurd omdat ik steeds maar door ging.
Nu heb ik gisteren een heel vervelend gesprek gehad met de directeur. Ik zit eraan te denken om nog minder te gaan werken (vrijwillig). Ik heb geen uitkering. Ik heb namelijk helemaal geen zin in dat hele gedoe elke keer met het UWV. En ik ben nog maar 22 en ben bang dat als ik straks een uitkering heb, nergens meer wordt aangenomen..
Mijn vragen zijn. Wat denken jullie hier over? ervaring?
Klopt het dat je tegenwoordig meer de 35% moet worden afgekeurd om überhaupt een uitkering te krijgen?
Bedankt alvast!
Ik wil graag advies vragen.
Ik weet sinds anderhalf jaar dat ik Fibromyalgie heb. Ik heb daar vaakerg veel last van (gewricht/spierpijnen, oververmoeid) en dit maakt het voor mij erg moeilijk om de 80 % die ik werk vol te houden. Nu heb ik 2 weken terug nog een andere diagnose gekregen en dit is mij emotioneel erg zwaar gevallen. Ik ben 'emotioneel ingestort' en nu al anderhalve week ziek thuis.
Het instorten is zeer waarschijnlijk toch ook gebeurd omdat ik steeds maar door ging.
Nu heb ik gisteren een heel vervelend gesprek gehad met de directeur. Ik zit eraan te denken om nog minder te gaan werken (vrijwillig). Ik heb geen uitkering. Ik heb namelijk helemaal geen zin in dat hele gedoe elke keer met het UWV. En ik ben nog maar 22 en ben bang dat als ik straks een uitkering heb, nergens meer wordt aangenomen..
Mijn vragen zijn. Wat denken jullie hier over? ervaring?
Klopt het dat je tegenwoordig meer de 35% moet worden afgekeurd om überhaupt een uitkering te krijgen?
Bedankt alvast!
woensdag 10 november 2010 om 19:56
Heb je al rondgekeken op de website van 't UWV? Daar staat heel veel nuttige informatie op.
Het "gat" dat ontstaat als je nu vrijwillig minder gaat werken moet je zelf opvangen, daar ben je je van bewust. Maar heb je er ook rekening mee gehouden wat er gebeurt als je bijv. een WW-uitkering aan moet vragen ooit? Die wordt dan bepaald op basis van je laatst verdiende inkomen, dat je vrijwilliger lager hebt laten worden door minder te gaan werken. Het gat wordt dan nog groter. Kun je dat opvangen?
Daarnaast wordt er met je beperking geen rekening gehouden bij het zoeken naar 'n nieuwe baan, omdat die beperking nooit door het UWV is vastgelegd. Een baan die op papier voor iemand met jouw ervaring, leeftijd en opleiding prima is maar die je door je beperking niet kunt uitvoeren, daarvan zullen instanties van je verwachten dat je die toch aanneemt.
Ik kan heel goed begrijpen dat je geen gedoe wil met UWV. Maar als je het nu vermijdt door vrijwillig minder te gaan werken, kan het gedoe veel groter worden in de toekomst. In mijn ogen ben je nobel ten koste van je eigen toekomstige rechten.
Ben je lid van een vakbond? Overweeg het eens. Die kunnen ook heel goed van advies dienen en vaak kunnen ze je ook praktisch bijstaan bij de keuring en ander gedoe met het UWV.
Het "gat" dat ontstaat als je nu vrijwillig minder gaat werken moet je zelf opvangen, daar ben je je van bewust. Maar heb je er ook rekening mee gehouden wat er gebeurt als je bijv. een WW-uitkering aan moet vragen ooit? Die wordt dan bepaald op basis van je laatst verdiende inkomen, dat je vrijwilliger lager hebt laten worden door minder te gaan werken. Het gat wordt dan nog groter. Kun je dat opvangen?
Daarnaast wordt er met je beperking geen rekening gehouden bij het zoeken naar 'n nieuwe baan, omdat die beperking nooit door het UWV is vastgelegd. Een baan die op papier voor iemand met jouw ervaring, leeftijd en opleiding prima is maar die je door je beperking niet kunt uitvoeren, daarvan zullen instanties van je verwachten dat je die toch aanneemt.
Ik kan heel goed begrijpen dat je geen gedoe wil met UWV. Maar als je het nu vermijdt door vrijwillig minder te gaan werken, kan het gedoe veel groter worden in de toekomst. In mijn ogen ben je nobel ten koste van je eigen toekomstige rechten.
Ben je lid van een vakbond? Overweeg het eens. Die kunnen ook heel goed van advies dienen en vaak kunnen ze je ook praktisch bijstaan bij de keuring en ander gedoe met het UWV.
donderdag 11 november 2010 om 01:03
uit Leefwijzer:
Veel mensen die afhankelijk zijn van de sociale werkvoorziening of de Wajong worden straks aan hun lot overgelaten. Dat concludeert de CG-Raad op basis van het regeerakkoord dat vandaag is gepresenteerd.
Het regeerakkoord benadrukt de eigen verantwoordelijkheid van burgers. De CG-Raad vindt dit een loze kreet als eigen verantwoordelijkheid niet wordt gekoppeld aan sociale gerechtigheid. Met de voorgestelde maatregelen is daarvan geen sprake. Zo wil het kabinet Rutte de toegang tot de Wajong sterk gaan beperken en de Wajong-uitkering verlagen. Veel van de huidige Wajongers zullen na herkeuring in de bijstand terechtkomen. Het kabinet Rutte hoopt dat deze inkomensachteruitgang een financiële prikkel zal zijn om te gaan werken. Terwijl het grote probleem het gebrek aan passende arbeid is. Daaraan wordt niets gedaan. Ook is een deel van deze mensen helemaal niet in staat om zelfstandig een inkomen te verdienen.
Veel mensen die afhankelijk zijn van de sociale werkvoorziening of de Wajong worden straks aan hun lot overgelaten. Dat concludeert de CG-Raad op basis van het regeerakkoord dat vandaag is gepresenteerd.
Het regeerakkoord benadrukt de eigen verantwoordelijkheid van burgers. De CG-Raad vindt dit een loze kreet als eigen verantwoordelijkheid niet wordt gekoppeld aan sociale gerechtigheid. Met de voorgestelde maatregelen is daarvan geen sprake. Zo wil het kabinet Rutte de toegang tot de Wajong sterk gaan beperken en de Wajong-uitkering verlagen. Veel van de huidige Wajongers zullen na herkeuring in de bijstand terechtkomen. Het kabinet Rutte hoopt dat deze inkomensachteruitgang een financiële prikkel zal zijn om te gaan werken. Terwijl het grote probleem het gebrek aan passende arbeid is. Daaraan wordt niets gedaan. Ook is een deel van deze mensen helemaal niet in staat om zelfstandig een inkomen te verdienen.

donderdag 11 november 2010 om 06:35
quote:meds schreef op 10 november 2010 @ 20:03:
De Wa-Jong gaat er helemaal uit, dus je als je al een aanvulling zou krijgen wat ik betwijfel met fibromyalgie dan is dat voor tijdelijk tot de nieuwe kabinetsmaatregelen zijn geimplementeerdWajong gaat er idd niet uit, het wordt alleen veel en veel strenger, maar ze TO kan geen aanspraak maken op wajong, voor zover ik weet, ze heeft nl een arbeidsverleden.
De Wa-Jong gaat er helemaal uit, dus je als je al een aanvulling zou krijgen wat ik betwijfel met fibromyalgie dan is dat voor tijdelijk tot de nieuwe kabinetsmaatregelen zijn geimplementeerdWajong gaat er idd niet uit, het wordt alleen veel en veel strenger, maar ze TO kan geen aanspraak maken op wajong, voor zover ik weet, ze heeft nl een arbeidsverleden.
donderdag 11 november 2010 om 10:09
Beste TO,
Ga asjeblieft niet zomaar minder werken.
Stel je gaat nu van 80% naar 60%. Dat is niet genoeg verlies van inkomen voor de WIA. Maar stel... je wordt nog verder arbeidsongeschikt. Dan gaan ze bij een keuring slechts uit van die 60% die je dàn werkt.
1 - als je nu minder gaat werken (3 dagen) heb je geen recht op loondoorbetaling voor die ene dag, terwijl je dat nu wél hebt.
2 - na 2 jaar wordt je gekeurd en vinden ze je bv 20-25% arbeidsongeschikt. Jij gaat 60% werken, geen uitkering, wel inkomensachteruitgang.
3 - je arbeidsongeschiktheid loopt binnen 5 jaar na de keuring verder op. Bij de keuring gaan ze dan uit van de 80% die je eerder werkte (en niet van 60%!).
Ga asjeblieft niet zomaar minder werken.
Stel je gaat nu van 80% naar 60%. Dat is niet genoeg verlies van inkomen voor de WIA. Maar stel... je wordt nog verder arbeidsongeschikt. Dan gaan ze bij een keuring slechts uit van die 60% die je dàn werkt.
1 - als je nu minder gaat werken (3 dagen) heb je geen recht op loondoorbetaling voor die ene dag, terwijl je dat nu wél hebt.
2 - na 2 jaar wordt je gekeurd en vinden ze je bv 20-25% arbeidsongeschikt. Jij gaat 60% werken, geen uitkering, wel inkomensachteruitgang.
3 - je arbeidsongeschiktheid loopt binnen 5 jaar na de keuring verder op. Bij de keuring gaan ze dan uit van de 80% die je eerder werkte (en niet van 60%!).
...
donderdag 11 november 2010 om 18:32
Dankje jullie wel voor het meedenken!!
Ik ben gewoon bang dat ik in een cirkel terecht kom waarbij ik steeds mijn eigen leed moet gaan bewijzen en waarbij ik steeds afgewezen word. Ik heb gelezen dat fibromyalgie nauwelijks nog wordt herkend door het UWV en dat er gewoon tegen mensen wordt gezegd dat ze 100% kunnen werken... pff.. Konden mensen het maar gewoon aan je zien hoeveel pijn fibromyalgie kan veroorzaken..
Ik ben gewoon bang dat ik in een cirkel terecht kom waarbij ik steeds mijn eigen leed moet gaan bewijzen en waarbij ik steeds afgewezen word. Ik heb gelezen dat fibromyalgie nauwelijks nog wordt herkend door het UWV en dat er gewoon tegen mensen wordt gezegd dat ze 100% kunnen werken... pff.. Konden mensen het maar gewoon aan je zien hoeveel pijn fibromyalgie kan veroorzaken..
donderdag 11 november 2010 om 19:51
donderdag 11 november 2010 om 21:03
Fibromyalgie wordt door veel artsen nog niet altijd als ziekte erkend. Er wordt vaak gezegd dat het ´tussen de oren´ zit. Dit betekend dat je bij het UWV het helemaal moeilijk zult krijgen om je beperkingen erkend te krijgen. Dus ik kan me best voorstellen dat je opziet tegen dat proces.
Aan de andere kant moet je wel goed beseffen welk risico je neemt met vrijwillig minder werken. Wanneer je in de toekomst nog minder kunt (wat natuurlijk niet heel ondenkbaar is. Mijn moeder heeft ook fibromyalgie en zij is flink achteruit gegaan lichamelijk, al heeft dat proces wel vele jaren geduurd, over het algemeen wordt het niet beter) dan gaan ze dat alleen vergelijken met de uren die je werkt. Als je dus vrijwillig minder gaat werken, zul je heel weinig meer moeten kunnen om uberhaupt nog ergens recht op te hebben qua uitkering. Dat terwijl je eigenlijk niet echt vrijwillig minder bent gaan werken, maar dit meer door je beperking komt.
Hoe erg is het als je inkomen nog meer of helemaal weg zou vallen? Heb je een partner met een inkomen waarvan jullie het grotendeels kunnen redden?
Het blijft een hele moeilijke afweging, want langere tijd meer werken dan je eigenlijk aankunt is natuurlijk ook niet goed voor je.
Aan de andere kant moet je wel goed beseffen welk risico je neemt met vrijwillig minder werken. Wanneer je in de toekomst nog minder kunt (wat natuurlijk niet heel ondenkbaar is. Mijn moeder heeft ook fibromyalgie en zij is flink achteruit gegaan lichamelijk, al heeft dat proces wel vele jaren geduurd, over het algemeen wordt het niet beter) dan gaan ze dat alleen vergelijken met de uren die je werkt. Als je dus vrijwillig minder gaat werken, zul je heel weinig meer moeten kunnen om uberhaupt nog ergens recht op te hebben qua uitkering. Dat terwijl je eigenlijk niet echt vrijwillig minder bent gaan werken, maar dit meer door je beperking komt.
Hoe erg is het als je inkomen nog meer of helemaal weg zou vallen? Heb je een partner met een inkomen waarvan jullie het grotendeels kunnen redden?
Het blijft een hele moeilijke afweging, want langere tijd meer werken dan je eigenlijk aankunt is natuurlijk ook niet goed voor je.
donderdag 11 november 2010 om 21:59

vrijdag 12 november 2010 om 12:26
Ik weet eigenlijk niet precies hoe dat werkt maar de eerste 2 jaar betaalt je werkgever je ziekte dag. Kan je je niet naar een bedrijfsarts laten sturen? Die moet je de eerste 2 jaar beoordelen en daarna pas de uwv arts toch?
Mocht je je dan toch weer beter voelen over een jaar (je geestelijk niet goed voelen nu is natuurlijk ook niet bevoordeling voor de pijn in je lichaam) kan je die dag er weer bij gaan werken.
Mocht je je dan toch weer beter voelen over een jaar (je geestelijk niet goed voelen nu is natuurlijk ook niet bevoordeling voor de pijn in je lichaam) kan je die dag er weer bij gaan werken.
zaterdag 13 november 2010 om 01:43
wat fijn dat jullie zo meedenken! ja dat van de bedrijfsarts klopt maar ook dat is al een heel traject en met de kans dat ze gaan zeggen dat ik andere werkzaamheden en dus ander werk moet gaan doen.. En dat wil ik niet. Ik ga er ook niet van uit dat ik in de toekomst nog 80% kan werken. Dit heb ik eigenlijk al sinds t begin niet aangekunt..
Ik werk in de gehandicaptenzorg maar heb geen werk wat lichamelijk zwaar is. Ik denk juist dat het werk goed is omdat ik en niet alleen zit en ook niet heel lang hoef te staan. Het enige nadeel zouden de onregelmatige diensten kunnen zijn...
Ik werk in de gehandicaptenzorg maar heb geen werk wat lichamelijk zwaar is. Ik denk juist dat het werk goed is omdat ik en niet alleen zit en ook niet heel lang hoef te staan. Het enige nadeel zouden de onregelmatige diensten kunnen zijn...