Gezondheid alle pijlers

Stress

10-01-2011 13:38 22 berichten
Hoi meiden,

Allereerst heb ik een lichte vorm van hypochondrie, dus dit volgende gebeuren is voor mij echt klote.

Ben 2 maanden geleden naar dermatoloog geweest voor moedervlekje zijkant voet. Dermatoloog, die invalster was, stelde me 100% gerust en had gekeken met vergrootglas. Het mocht er uit, hoefde niet. Ik besloot van wel. Afgelopen week had ik de afspr, maar heb ik gecanceld omdat ik te druk was en het was toch geen moetje. Nu werd ik net gebeld door assistente. De "originele" dermatoloog is weer terug en had mij gemist afg week. Ik vertelde dat ik wel netjes had afgemaild, maar was niet doorgekomen. Dermatoloog had tegen assistente gezegd dat ze toch wil dat ik binnen 2 maanden langs kom om het weg te laten halen. Schrik om mijn oren en afspr gepland. Bijna zitten hyperventileren en teruggebeld en uitgelegd dat ik over de flos ben en zsm wil komen. Assistente probeerde me gerust te stellen. Ze zei, er is geen reden tot ongerustheid, er staat idd in dossier dat je het zelf heb besloten. Maar om het zekere voor het onzekere te nemen wil de dermatoloog liever dat het wordt weggehaald en dat valt altijd binnen een termijn van 2 maanden. Dit is puur vanuit de gegevens vanuit het dossier.

Kan pas over een maand terecht. Snappen jullie mijn ontzettende ongerustheid??
Alle reacties Link kopieren
Nee... je wil zelf dat het wordt weggehaald, de dermatoloog is het daarmee eens, en de ziekenhuisprocedure-termijn daarvoor is binnen 2 maanden... simpel.
Alle reacties Link kopieren
Nee. Het wordt gewoon voor de zekerheid weggehaald, en ook omdat je dat zelf wil. De ene afspraak heb je zelf geannuleerd en daarom is er nu een andere afspraak gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk gezegd Nee. Er is toch al naar gekeken door een dermatoloog die je gerust kon stellen en dat er een nieuwe afspraak wordt gepland is toch ook logisch.
Alle reacties Link kopieren
Ja, want je bent hypochonder



Vertrouw op het eerste oordeel: het mocht weg, het hoefde niet.



Ik loop al 3 jaar met een vlekje.

Blijkt gordelroos te zijn.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
Hoi,

Bedankt voor jullie nuchtere reacties.

Ben bijna naar huis gegaan van mijn werk, zo onrustig werd ik er van. Ben weer een beetje relaxter naarmate de uurtjes verstrijken.

Dacht dat het niet nodig was en ik de beslissing zelf in handen heb. Is enigszins ook wel, maar de met verlof terugkerende derm wil adhv dossier toch voor de zekerh het weghalen. Ook doordat ik dat ws heb aangegeven anders was ik al opgeborgen geweest in dossierkast. Begin gewoon te twijfelen aan kundigjheid inval derm, en dat deze derm het toch perse wil zien. Maar goed, zal me een maand proberen relaxt te houden!
Alle reacties Link kopieren
De terugkerend dermatoloog wil niet te veel lopende dossiers hebben, logisch toch? Heeft ws niks met jouw moedervlek te maken. Je had een afspraak, die ging niet door, ze willen nu binnen twee maanden jouw afspraak afhandelen om je dossier te kunnen sluiten.



Wat doe je eraan om je hypochondrie onder controle te houden? Bijna naar huis vanwege een moedervlekje dat je zelf weg wilt laten halen klinkt voor een niet-hypochonder zoals ik best heftig...
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
nee.. huisarts en dermatoloog vond het niet verontrustend.. dus gewoon straks laten weghalen, is het bekeken door patholoog anatoom en krijg je de uitslag.. Stressen kan nog lang genoeg..



Ik zou eerder hulp zoeken voor je hypochondrie
Als jullie allemaal zo relaxt reageren ligt het dus aan mij idd... Ga er toch eens wat mee doen!
Alle reacties Link kopieren
Vreselijk, als je zo hyperchonder bent. Wat ontzettend belastend voor jezelf. Doe je daar ook wat aan/mee? Zou ik wel doen iniedergeval.



Ik vermoed zo...dat het plekje binnen 2 maanden weggehaald moet worden vanwege de financieen.



Binnen een bepaalde tijd horen een dermatoloog en een ingreep onder dezelfde verrichting, daarna niet meer. Dus ik denk daht het verzekeringstechnisch etc daarom binnen 2 maanden afgerond moet zijn. (Laat je het niet weghalen, is het ook afgerond, maar dan moet jij dat wel laten weten).

Ziekenhuizen hebben namelijk te maken met DBC, dat zijn alsware pakketjes zorg die gedeclareerd mogen worden.



Maar hoe dan ook, geen paniek, werkelijk nergens voor nodig.
Eens met de rationele reacties over termijnen, financiën en graag losse touwtjes afwerken.

Je maakt je vééls te druk!! (zie mijn motto... )
Okay, duidelijk! Heel duidelijk

Moet hier dus iets mee doen, dit verpest een hoop mooie dagen...
Je laatste reactie sluit dan weer mooi aan bij je eigen motto!
Alle reacties Link kopieren
Hallo Pilatespas,



Ik ben een doorgewinterde hypochonder. Je hebt weleens gereageerd op een paniekerig topic van mij. Als ik dit, als hypochonder, lees zou ik in eerste instantie schrikken. Maar als ik hoor dat het gewoon standaard is een termijn van 2 maanden aan te houden, dan zou ik juist blij zijn. Op die manier word je gedwongen dat dingetje weg te halen wat je toch al weg wilde laten halen.



Ja, je moet er echt iets mee. Angst verpest zoveel dagen.. Je hebt erge angst, want je ging bijna weg van je werk. Ik vind dat dat dus behoorlijk beperkend overkomt.



Je kunt een heel eind komen met cognitieve gedragstherapie. De kern ervan is dat je jezelf aanleert om alternatieven geloofwaardig te vinden. Alleen kost het tijd, heel veel tijd..



Als je info wilt dan lees ik dat wel hier.
Grietje, wat houdt die therapie in? Ben zeker wel benieuwd.

Moet wel eerlijk zeggen, dat ik me in jouw topic weer niet echt kan herkennen. Ik maak me echt geen zorgen om een hangend oog of mezelf verstappen.

Ik kan me heel erg druk maken als ik wel echt iets heb. Bijv. een knobbeltje in mijn borst, toen zat ik ook bijna aan de valium bij wijze van. In dit geval vond ik het echt heel erg eng om naar de dokter te gaan voor moedervlek, na die stap naar dermatoloog, vond ik nog enger. Jullie kunnen je niet voorstellen hoe zenuwachtig ik voor zoiets ben. Dermatoloog heeft toen door glaasje gekeken en zei dat het echt niet erg was. Heb toen besloten het toch weg te laten halen, maar heb de afspraak verzuimd. Beetje laks, beetje eng, druk druk.

Nu werd ik dus gebeld door assistente en zegt me de opdracht te hebben gekregen nieuwe afspr te maken binnen 2 maanden. Dat ik me niet ongerust hoeft te maken, maar dat arts nav dossier toch liever heeft dat ik het weg laten halen ofzoiets.

Ik maak me voor mijn gevoel wel concreet zorgen. Jullie zeggen dus allemaal van niet, dus snap dat ik overdrijf. Maar ben zo bang dat deze arts nu zegt dat ze niet vertrouwd wat vorige arts met mij heeft besloten. Dat gaat heel de dag door mijn hoofd. Ben er toch nog steeds onrustig van, mild uitgedrukt.

Ik denk wel dat ik me veel meer zorgen maak dan de meeste mensen. Wil echt zo graag dat ik ook wat nuchterder ben. Dit kost zo veel energie. Grietje, weet je waar het bij jou vandaan komt? Ik heb bij mezelf wel een idee. Ben zo ontzettend bang dat me iets overkomt en dat ik mijn kids achter moet laten bij hun papa (die overigens een super vader is). Mijn vader is ieders worst nightmare en mijn moeder heeft alles alleen voor ons moeten doen. Daarom voel ik denk een obsessieve verantwoordelijkheid naar mijn kinderen toe. Ik moet daar ook vanaf.

Nou ik ga proberen elke dag wat minder te stressen... pfjewww.

Fijne avond!
Alle reacties Link kopieren
Hallo Pilatespas,



Gelukkig kun je je niet verplaatsen in mijn topic. Daar ben ik echt blij om. Hypochondrie is een angststoornis waarbij je meer dan 'normaal' bang bent voor ernstige ziektes. De angsten kunnen ook verspringen van de ene ziekte naar de volgende.



Voor mijn gevoel zijn de zorgen die ik heb ook vanwege echte symptomen. Over mijn ooglid maak ik me nu minder zorgen.. maar voor mij is het abnormaal dat ie zo hing, snap je?

Nu maak ik me zorgen over wat rode vlekken op mijn romp... Ik had weken geleden jeuk op mijn romp en ben naar de huisarts geweest. Sindsdien smeer ik met vaseline en de jeuk is weg.. Maar de rode vlekken blijven.... Niemand die zich daar denk ik druk om maakt en gewoon rustig afwacht, maar ik.. ik kan, als ik even verslap, zo bang worden voor bijvoorbeeld huidkanker of een uiting van een andere soort kanker ofzo.

Ik gebruik al 4 maanden een nieuwe anticonceptiepil. Sindsdien heb ik last van mijn borsten, zij voelen gespannen en zwaar. Gisteren een zelfonderzoek gedaan en ik merkte dat ik mezelf helemaal gek maak.. Staat ook nog in de bijsluiter dat het een bijwerking is, maar dat ie na 3 maanden verdwijnt.. Anders zou je eventueel contact op moeten nemen met de huisarts.. Maar ja, ik ben onlangs bij de huisarts geweest voor een bruinige vlek op mijn borst.. en heb borstonderzoek gehad.



Hoe ga ik deze angsten te lijf? Met cognitieve gedragstherapie. Mijn angsten zijn inderdaad zo erg (half jaar geleden zo erg dat ik om de haverklap flauwviel en de hele dag in paniek was) dat ik wekelijks een psychiater bezoek. Bij cognitieve gedragstherapie leer je andere gedachten tegenover een automatische angstgedachte te zetten. Ik zal je zo een voorbeeld geven van hoe je dat moet doen.



Waar komen mijn angsten vandaan? Mijn man heeft een harttransplantatie gehad en er zijn diverse medische fouten gemaakt voordat hij daarvoor in aanmerking kwam. Omdat ik een second opinion eisde kwam hij wel in aanmerking voor deze transplantatie. Mijn man had al maanden klachten van vreemde hoofdpijn, maar niemand nam hem serieus, totdat hij in het ziekenhuis (gelukkig) een hersenbloeding en hartstilstand kreeg. Ik was daarbij... en dat was de ergste dag van mijn leven. Dit is slechts een voorbeeld van een fout. Ik wil alles in de hand houden en vertrouw artsen voor geen meter. Ben bijna nooit gerustgesteld na een huisartsenbezoek en denk meteen dat ik doodga bij een symptoom.



Hoe buig ik deze gedachte om. Door dagelijks te schrijven:

1. Waar ben ik bang voor en hoe sterk geloof ik deze angst.

bijv.: ik ben bang dat ik huidkanker heb, want die vlekken gaan maar niet weg en ze horen er echt niet te zitten. Ik geloof dit 40%



2. Wat adviseer je een vriendin met dezelfde angst?

Over een aantal weken misschien even aan de huisarts laten zien, maar zal wel niets ergs zijn.



3. 100 mensen in een zaal, wat vinden zij?

60 mensen denken dat die rode vlekken een gevolg zijn van de jeuk enige tijd geleden en het zal wel weer over gaan

20 mensen maken zich er absoluut geen zorgen over

15 mensen gaan een keer naar de huisarts, maar maken zich geen zorgen over enge ziektes

5 mensen zijn ook hypochonder en vrezen het ergste



Deze derde vraag moet ik in mijn situatie anders invullen. De 100 mensen zijn mijn waarschuwing en geven me tips, bijv.:

Je hebt wel rode vlekken, maar je hypochondrie zorgt voor overdreven angst. Vul je schema in, doe een ontspanningsoefening en focus je op het feit dat je vanavond naar de film gaat.



4. Omdraaiiing; Ik ben gezond, ik heb geen huidkanker oid



5. Alternatieve verklaring:

- De rode vlekken zijn gewoon van de jeuk die ik had. Het kan heel lang duren voordat die wegtrekken en dat hoeft echt niet op iets ergs te wijzen.

- De roodheid zit gewoon in de huid, moet langzaam wegtrekken.

Ik geloof mijn alternatieve verklaring voor 70%



Als laatste ga je weer naar punt 1 en geef je aan hoe sterk je nog gelooft in die gedachte: Ik geloof die gedachte nu nog voor 30%



Je kunt deze therapie gewoon bij een psycholoog volgen.



Succes!
Grietje, bedankt voor je reactie.

Ik moet eens gaan kijken wat ik er mee ga doen en of zo'n dergelijke therapie bij me past. Besef wel dat ik idd wat heftiger reageer op dokteren/ziekenhuizen dan andere mensen. Ben bijv. vanmiddag na 2 jaar mijn ogen laten controleren bij een opticien voor mijn lenzen. Dit heb ik ook vrij lang uitgesteld omdat ik dan bang ben dat mijn hoornvlies is beschadigd. Best wel overdreven, snap ik zelf ook. Ben nog wel heel de dag misselijk van het telefoontje van de dermatoloog. Probeer het ook af en toe te relativeren. Ik ben geweest, inval dermatoloog zei dat het okay was, heb besloten het weg te laten halen en nu ben ik niet op komen dagen en hebben ze me gebeld om de afspraak binnen 2 maanden alsnog te maken. Assistente bracht het wat heftiger over, maar bedenk me nu dat zij het niet heeft gezien maar de inval dermatoloog wel. Daar houdt ik me aan vast. Fijne avond!
Alle reacties Link kopieren
@Pilatespas. Wat kan helpen voor jou is deze relativerende gedachten op een briefje schrijven en in je broekzak oid te stoppen. Als je merkt dat die nare gedachten opkomen, dat briefje er even bijpakken en bewust lezen.
Nou morgen is de dag dat ik naar het ziekenhuis moet. Jullie zullen me misschien overdreven vinden, maar ik ben echt op van de zenuwen. Kan geen hap door mijn keel krijgen.

Hoop dat jullie het kunnen begrijpen dat ik hier even van me af schrijf.

Waarom ben ik zo bang? Niet voor de ingreep, dat vind ik niet erg. Spuitje, wegsnijden, geen probleem. Maar ik ben zo bang dat ze iets zien, iets niet goeds... zoals ik al heb geschreven ben ik ongeveer 2 maanden geleden in het zh geweest bij dermatoloog en zei dat het okay was. Aan mij de keus het weg te laten halen, ik heb ja gezegd. Vervolgens afspraak afgezegd. Gebeld door zh, dermatoloog is in ander zh gaan werken en deze wilde dat ik toch een nieuwe afspraak maak. Ik maak me zoo druk, echt vervelend.

Wil eigenlijk alleen even van me af schrijven, wil manlief ook niet ongerust maken. Trouwens hij is juist héél nuchter en begrijpt me ook niet in zoiets.
Ben vanochtend geweest. Het wegsnijden stelde niks voor. Ze zei dat het ze dacht het ok is, maar 100 procent zekerheid over 10 dagen als de hechtingen er uit worden gehaald.
Overmorgen gaan de hechtingen er uit. Ben bloedje zenuwachtig... Het enige wat ik denk is dat als het erg mis zou zijn, ze me misschien eerder hadden gecontact? Of is dat naïef?
Jammer dat niemand reageert...

Zal het voor nu hier laten voor wat het is. Thanks iig voor de eerdere reacties! Fijne avond

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven