Psyche
alle pijlers
Moeite met volwassen worden
dinsdag 11 januari 2011 om 19:41
Na wat zelfonderzoek en vooral veel piekeren hoop ik na deze topic en jullie wijze raad en adviezen enzo, wat beter met mijn gevoel om te kunnen gaan...
Ik heb al een aantal topics geplaatst over een aantal van de dingen die in deze topic naar voren komen, voor sommigen zal dit bekend voorkomen, voor anderen zal dit nieuw zijn...
Ik zit op dit moment in een lastige situatie... Ik heb namelijk het gevoel dat ik moeite heb met volwassen worden.... Er spelen wat dingen in mijn leven die me pijn doen of die me heel erg aan het denken zetten...
Als eerste is er een situatie met mijn partner en mijn broer.... Zij zitten in een conflict... Mijn broer houdt zich stil (in mijn familie is het gewoon dat iets in de doofpot wordt gestopt) maar mijn partner wil dat mijn broer daar (uit zichzelf; ik mag me er niet in mengen) wat over zegt... Het komt erop neer dat als mijn broer hier niet over gaat beginnen hij straks niet welkom is in het huis van mij en mijn partner. ( we wonen nog niet samen, maar de gedachten zijn er wel). Ik ben het met mijn partner eens over het feit dat er wat uitgesproken moet worden en sta ook aan de kant van mijn partner, alleen wil ik niet dat straks mijn broer niet welkom is!
Als tweede is er een situatie met mijn moeder.... Na wat gesprekken met mijn partner en dat ik zie hoe het gaat bij zijn huis, merk ik dat mijn moeder mijn leven beheerst/bepaalt... Als ik en mijn partner in gesprek zijn heeft mijn moeder nog wel eens de neiging voor mij te antwoorden... Ik word daar moe van maar mijn partner ook... Alleen, omdat er bij ons thuis altijd wat in de doofpot gestopt wordt, vind ik het moeilijk mijn moeder dit te vertellen....
Als derde is er een situatie met mij en mijn partner... Onze gedachten zijn het eens over de situatie met mijn broer en moeder... Alleen hebben we het ook wel eens over onze toekomst... Ik kan geen antwoord geven op de vraag: wat wil je in de toekomst... Het zelfde geldt voor de vraag wat ik leuk vind om te doen... Ik kan er gewoon geen antwoord op bedenken... Ik pieker me suf maar het brengt me nergens... Ik ben van mening dat er andere vragen zijn die uiteindelijk het antwoord vormen op deze gigantisch grote vragen als wat wil je in de toekomst en wat vind je leuk....
Mijn vraag aan jullie:
Wat zouden jullie stappen zijn in de situatie zoals met mijn broer en mijn moeder....?
Wat zouden jullie 'levensvragen' zijn als het gaat om de toekomst en wat je leuk vind?
In ieder geval al bedankt voor het lezen en eventueel jullie adviezen/ervaringen/wijze woorden/reacties....
Ik heb al een aantal topics geplaatst over een aantal van de dingen die in deze topic naar voren komen, voor sommigen zal dit bekend voorkomen, voor anderen zal dit nieuw zijn...
Ik zit op dit moment in een lastige situatie... Ik heb namelijk het gevoel dat ik moeite heb met volwassen worden.... Er spelen wat dingen in mijn leven die me pijn doen of die me heel erg aan het denken zetten...
Als eerste is er een situatie met mijn partner en mijn broer.... Zij zitten in een conflict... Mijn broer houdt zich stil (in mijn familie is het gewoon dat iets in de doofpot wordt gestopt) maar mijn partner wil dat mijn broer daar (uit zichzelf; ik mag me er niet in mengen) wat over zegt... Het komt erop neer dat als mijn broer hier niet over gaat beginnen hij straks niet welkom is in het huis van mij en mijn partner. ( we wonen nog niet samen, maar de gedachten zijn er wel). Ik ben het met mijn partner eens over het feit dat er wat uitgesproken moet worden en sta ook aan de kant van mijn partner, alleen wil ik niet dat straks mijn broer niet welkom is!
Als tweede is er een situatie met mijn moeder.... Na wat gesprekken met mijn partner en dat ik zie hoe het gaat bij zijn huis, merk ik dat mijn moeder mijn leven beheerst/bepaalt... Als ik en mijn partner in gesprek zijn heeft mijn moeder nog wel eens de neiging voor mij te antwoorden... Ik word daar moe van maar mijn partner ook... Alleen, omdat er bij ons thuis altijd wat in de doofpot gestopt wordt, vind ik het moeilijk mijn moeder dit te vertellen....
Als derde is er een situatie met mij en mijn partner... Onze gedachten zijn het eens over de situatie met mijn broer en moeder... Alleen hebben we het ook wel eens over onze toekomst... Ik kan geen antwoord geven op de vraag: wat wil je in de toekomst... Het zelfde geldt voor de vraag wat ik leuk vind om te doen... Ik kan er gewoon geen antwoord op bedenken... Ik pieker me suf maar het brengt me nergens... Ik ben van mening dat er andere vragen zijn die uiteindelijk het antwoord vormen op deze gigantisch grote vragen als wat wil je in de toekomst en wat vind je leuk....
Mijn vraag aan jullie:
Wat zouden jullie stappen zijn in de situatie zoals met mijn broer en mijn moeder....?
Wat zouden jullie 'levensvragen' zijn als het gaat om de toekomst en wat je leuk vind?
In ieder geval al bedankt voor het lezen en eventueel jullie adviezen/ervaringen/wijze woorden/reacties....
dinsdag 11 januari 2011 om 19:45
dinsdag 11 januari 2011 om 19:49
dinsdag 11 januari 2011 om 19:50
@ melanthe....
Ik zit er inderdaad tussen in.... Dat maakt het ook zo moeilijk! Ik ben het gewoon allemaal even kwijt en ben ook vooral mezelf even kwijt door alle gedachten die door mijn hoofd dwalen en waar ik maar geen antwoorden op kan bedenken....
Mijn partner heeft een moeilijk karakter, maar dat heb ik geaccepteerd... Jammer dat deze situatie zich dan nu voordoet met een familielid...
Ik zit er inderdaad tussen in.... Dat maakt het ook zo moeilijk! Ik ben het gewoon allemaal even kwijt en ben ook vooral mezelf even kwijt door alle gedachten die door mijn hoofd dwalen en waar ik maar geen antwoorden op kan bedenken....
Mijn partner heeft een moeilijk karakter, maar dat heb ik geaccepteerd... Jammer dat deze situatie zich dan nu voordoet met een familielid...
dinsdag 11 januari 2011 om 19:51
quote:Anniekje schreef op 11 januari 2011 @ 19:47:
@ spectral:
Helaas, deze poging al een keer besproken met mijn partner, maar het zit in zijn karakter dat hij niet de eerste stap gaat zetten....
Heel volwassen.. en in je broers karakter zit het blijkbaar ook niet... kwestie van de pot verwijt de ketel he?
Dan zou ik als ik jou was eisen dat ze met elkaar gaan praten, dan regel jij het voor ze.....
@ spectral:
Helaas, deze poging al een keer besproken met mijn partner, maar het zit in zijn karakter dat hij niet de eerste stap gaat zetten....
Heel volwassen.. en in je broers karakter zit het blijkbaar ook niet... kwestie van de pot verwijt de ketel he?
Dan zou ik als ik jou was eisen dat ze met elkaar gaan praten, dan regel jij het voor ze.....
dinsdag 11 januari 2011 om 19:53
We doen af en toe wel leuke dingen samen... Afgelopen weekend naar de film geweest... We gaan binnenkort een nacht overnachten in een hotel... Alleen hebben we heeeel weinig te besteden... Mijn partner zit in een schuldhulpverleningstraject en we doen leuke dingen van mijn salaris... We begrijpen allebei dat we hierdoor niet veel kunnen doen... Maar ik kan helemaal geen invulling geven aan wat ik leuk vind om te doen... Zowel alleen als samen niet!
dinsdag 11 januari 2011 om 19:55
Ik vind het moeilijk om iets van mijn partner te eisen....
Wanneer ik namelijk iets eis, begint er een discussie... Ik haat discussies met mijn partner (vanuit een gebeurtenis in mijn verleden) en daardoor klap ik dicht op zulke momenten... Hetzelfde geldt voor het feit dat ik hem wil vertellen/meedelen dat ik een bezoek ga brengen aan mijn huisarts om een doorverwijzing naar een psycholoog....
Wanneer ik namelijk iets eis, begint er een discussie... Ik haat discussies met mijn partner (vanuit een gebeurtenis in mijn verleden) en daardoor klap ik dicht op zulke momenten... Hetzelfde geldt voor het feit dat ik hem wil vertellen/meedelen dat ik een bezoek ga brengen aan mijn huisarts om een doorverwijzing naar een psycholoog....
dinsdag 11 januari 2011 om 19:57
quote:Anniekje schreef op 11 januari 2011 @ 19:55:
Ik vind het moeilijk om iets van mijn partner te eisen....
Ja dat blijkt... hele gelijkwaardige relatie hebben jullie dus, hij bepaalt, en jij durft niets te zeggen...
Bereid je maar vast voor op een leven als huisvrouw, waar hij op de bank hangt en jij het huishouden mag doen en koken
Ik vind het moeilijk om iets van mijn partner te eisen....
Ja dat blijkt... hele gelijkwaardige relatie hebben jullie dus, hij bepaalt, en jij durft niets te zeggen...
Bereid je maar vast voor op een leven als huisvrouw, waar hij op de bank hangt en jij het huishouden mag doen en koken
dinsdag 11 januari 2011 om 20:05
Je moeder bepaalt je leven zeg je? ( of eigenlijk dat zegt je partner). Zoals ik het zie doet je partner dat ook. Je stapt van de ene moeilijke relatie ( familie) in de andere ( partner).
Denk dat je beter eerst aan jezelf kunt werken zodat je wat steviger in je schoenen staat.
Waarom accepteer je dat je partner een moeilijk karakter heeft?
Denk dat je beter eerst aan jezelf kunt werken zodat je wat steviger in je schoenen staat.
Waarom accepteer je dat je partner een moeilijk karakter heeft?
dinsdag 11 januari 2011 om 20:41
Ik geef toe dat ik me afhankelijk opstel en dat ik door mijn partner tot deze inzichten ben gekomen.... Maar voor mij betekend dat niet dat deze inzichten er pas zijn vanaf het moment dat mijn partner ze heeft uitgesproken... Ik kan mij vinden in de dingen die hij me zegt en ik wil daar wat aan veranderen... Min partner is niet diegene die op de bank hangt, terwijl ik het huishouden zou gaan doen.... Mijn partner is juist actief, alleen door onze situatie kunnen wij niet de dingen doen die we willen doen.... (bijvoorbeeld reizen of 1x per week uiteten) Het gaat mij er eigenlijk om dat ik graag wil weten Hoe ik antwoord kan geven op de vraag wat ik van de toekomst verwacht en wat ik leuk vind om te doen (ik zit nu alleen maar op de bank!)
dinsdag 11 januari 2011 om 21:04
Dus je hebt geen idee wat je interessen zijn omdat je geen geld hebt?
Maar er zijn toch een hoop dingen die gratis of bijna gratis zijn? De natuur, gratis festivals, de bibliotheek, cursussen bij het buurtcentrum, koken (moet je toch), kleren naaien, tekenen, breien, hardlopen, noem maar op, er is zoveel te doen in het leven.
Ik begrijp verder niet zo goed wat het met volwassen worden te maken heeft. Met zelfstandiger worden, dat wel. Hoe oud ben je TO?
Maar er zijn toch een hoop dingen die gratis of bijna gratis zijn? De natuur, gratis festivals, de bibliotheek, cursussen bij het buurtcentrum, koken (moet je toch), kleren naaien, tekenen, breien, hardlopen, noem maar op, er is zoveel te doen in het leven.
Ik begrijp verder niet zo goed wat het met volwassen worden te maken heeft. Met zelfstandiger worden, dat wel. Hoe oud ben je TO?
dinsdag 11 januari 2011 om 21:07
22.... ik weet ook niet of dit nou bij volwassen worden hoort, wat is nou immers volwassen worden? Ik ben gewoon een beetje mijn eigen weg kwijt... Ik ben net klaar met mijn studie, heb sinds september een baan, uitzicht op samenwonen, ben begonnen aan een thuisstudie die me heel erg bevalt.... Alleen de vragen wat vind je leuk om te doen, wat wil je in de toekomst (en dan vooral privé gezien) en hoe pak ik mijn andere situaties aan, nekken mij in mezelf goed voelen....
dinsdag 11 januari 2011 om 21:08
Je zult nooit "volwassen" worden als je je afhankelijk blijft opstellen. Je vriend heeft een moeilijk karakter, geen cent te makken, maar wel op jouw zak teren en zit ook nog eens te stoken tussen jou en je famillie.
Wij kunnen niet bepalen wat jij leuk vindt. Wat een rare vraag.
Ik denk dat jij punikken heel erg leuk vindt! Gewoon doen.
Wij kunnen niet bepalen wat jij leuk vindt. Wat een rare vraag.
Ik denk dat jij punikken heel erg leuk vindt! Gewoon doen.
dinsdag 11 januari 2011 om 21:11
@ Poisenlvy:
Het is niet dat ik vraag wat jullie denken dat ik leuk vind om te doen... Ik vraag mij af wat voor dingen er zijn om te gaan doen.... Zoals Dippy beschreef zeg maar....
Doordat ik zoveel aan het piekeren ben, weet ik op een gegeven moment niets meer... Ik heb een complete black out als het gaat om wat ik leuk vind, mijn toekomst en mijn familie/relatie situatie.... Ik weet zelf dat ik een moeilijke denken ben....
Het is niet dat ik vraag wat jullie denken dat ik leuk vind om te doen... Ik vraag mij af wat voor dingen er zijn om te gaan doen.... Zoals Dippy beschreef zeg maar....
Doordat ik zoveel aan het piekeren ben, weet ik op een gegeven moment niets meer... Ik heb een complete black out als het gaat om wat ik leuk vind, mijn toekomst en mijn familie/relatie situatie.... Ik weet zelf dat ik een moeilijke denken ben....
dinsdag 11 januari 2011 om 21:43
Zoals ik het zie, heb jij geen problemen maar maak jij problemen! Zoals al eerder is gezegd ga je nu van een overheersende moeder naar een overheersende partner. Het lijkt me verstandiger als je eerst jezelf eens wat beter leert kennen. Ga idd in therapie en ga eerst een poosje op jezelf wonen voordat je gaat samenwonen.
De situatie met je moeder is vrij eenvoudig op te lossen. Als je nog thuis woont: ga uit huis en leef je eigen leven. Als je al uit huis bent: ga minder vaak bij je moeder langs en bespreek zaken met je partner zonder dat zij daarbij is.
De situatie met je broer is ook prima op te lossen. Jij wilt dat jouw broer welkom is in jouw huis en dus is hij welkom. Als jouw partner vindt dat er daarvoor eerst zaken opgelost moeten worden, dan zoekt hij dat maar lekker met je broer uit voor jullie gaan samenwonen. En hoe hij dat doet is zijn probleem, niet het jouwe.
De situatie met je moeder is vrij eenvoudig op te lossen. Als je nog thuis woont: ga uit huis en leef je eigen leven. Als je al uit huis bent: ga minder vaak bij je moeder langs en bespreek zaken met je partner zonder dat zij daarbij is.
De situatie met je broer is ook prima op te lossen. Jij wilt dat jouw broer welkom is in jouw huis en dus is hij welkom. Als jouw partner vindt dat er daarvoor eerst zaken opgelost moeten worden, dan zoekt hij dat maar lekker met je broer uit voor jullie gaan samenwonen. En hoe hij dat doet is zijn probleem, niet het jouwe.
dinsdag 11 januari 2011 om 21:51
Hoi Anniek,
Je zegt het zelf al: ik weet dat ik een moeilijke denker ben. Voordat je met je partner was, wat deed je toen in je vrije tijd? Vriendinnen, uit gaan, zwemmen? Ik noem maar een paar voorbeelden. Ik hoop niet dat je dit aanvallend op vat, want zo is het niet bedoeld. Het komt op mij over of jouw partner je verwijt dat jij niet weet wat je leuk vind om te doen met hem. Hoe lang zijn jullie al samen? Heb je hiervoor vriendjes gehad? Want vooral 1e relaties, daar kun je heel onzeker van worden.
Je schrijft dat jullie niet veel geld hebben. Maar leuke dingen doen hoeft helemaal niet veel geld te kosten. Je hoeft niet persé elke week uit eten, je kunt het ook thuis gezellig maken door kaarsjes aan te steken en lekker te koken met een wijntje erbij. Ga in het weekend een keer zwemmen, neem een hond voor een lange wandeling, ga naar de ijsbaan. Als jullie van naar de kroeg gaan houden, ga samen wat drinken.
Hij is je partner, maar niet je hele leven. Je hebt zelf ook een leven. Dingen die je zelf leuk vind om te doen. Of dat nou met je vriendinnen is, lekker in bad gaan, een goed boeken lezen. Verlies die dingen niet uit het oog. Je bent er niet om je vriend constant bezig te houden. Jullie zijn evenveel waard, en jullie hebben ook allebei evenveel inbreng in de relatie!
Groetjes
Je zegt het zelf al: ik weet dat ik een moeilijke denker ben. Voordat je met je partner was, wat deed je toen in je vrije tijd? Vriendinnen, uit gaan, zwemmen? Ik noem maar een paar voorbeelden. Ik hoop niet dat je dit aanvallend op vat, want zo is het niet bedoeld. Het komt op mij over of jouw partner je verwijt dat jij niet weet wat je leuk vind om te doen met hem. Hoe lang zijn jullie al samen? Heb je hiervoor vriendjes gehad? Want vooral 1e relaties, daar kun je heel onzeker van worden.
Je schrijft dat jullie niet veel geld hebben. Maar leuke dingen doen hoeft helemaal niet veel geld te kosten. Je hoeft niet persé elke week uit eten, je kunt het ook thuis gezellig maken door kaarsjes aan te steken en lekker te koken met een wijntje erbij. Ga in het weekend een keer zwemmen, neem een hond voor een lange wandeling, ga naar de ijsbaan. Als jullie van naar de kroeg gaan houden, ga samen wat drinken.
Hij is je partner, maar niet je hele leven. Je hebt zelf ook een leven. Dingen die je zelf leuk vind om te doen. Of dat nou met je vriendinnen is, lekker in bad gaan, een goed boeken lezen. Verlies die dingen niet uit het oog. Je bent er niet om je vriend constant bezig te houden. Jullie zijn evenveel waard, en jullie hebben ook allebei evenveel inbreng in de relatie!
Groetjes
dinsdag 11 januari 2011 om 21:56
Ik sluit me trouwens ook aan bij nummer zoveel dat alles op te lossen is. Je moet gewoon wat meer voor jezelf op komen! Je broer en je vriend moeten dit samen op lossen, zonder jou erin te betrekken. Zelfde met je moeder, je kunt het zelf wel. Voor jezelf op komen is moeilijk, maar geloof me, als je eenmaal begonnen bent, werkt het zo bevrijdend!
