Psyche
alle pijlers
En wanneer ga IK het maken?
zondag 16 januari 2011 om 15:15
Zondagmiddag en ik surf wat over internet. Ik heb laatst toegang aangevraagd voor een site waar veel oude bekenden op schrijven, uit mijn studententijd. Vrienden en gewoon bekenden. Mensen die ik nog zie, mensen die ik al jaren niet gezien heb.
En waar ik bang voor was gebeurde: er wordt gemeld dat X (een oude scharrel) gaat trouwen in land Y, dat P (ook ooit mee gerotzooid) en zijn vrouw hun eerste kindje hebben.
Meldingen over buitenlandreisjes die 'even bij het werk horen', huizen kopen, goede banen, blabla.
Verstandelijk wéét ik dat al die dingen niet automatisch gelukkig maken en dat iedereen kans heeft morgen iets ergs te krijgen... maar toch. Het contrast met mijn eigen leven is ineens zo groot.
Ooit stonden we op dezelfde lijn, hadden we dezelfde ambities, waren we even intelligent (en dat zijn we nog)... maar verder is mijn leven zo anders.
Door ziekte ben ik destijds niet afgestudeerd, wat wonen betreft woon ik net weer op mezelf, nog in de troep van de verhuizing.... weer gaan werken vind ik moeilijk, studeer wel weer wat maar met moeite.... Ik weet dat ik ergens nog de ambitie heb van vroeger maar de maanden gaan voorbij en op sommige vlakken kom ik zo langzaam vooruit.
Meestal ben ik heel blij met de dingen die ik nu hier heb (en dat ben ik ook echt) maar misschien moet ik ook een keer openlijk balen van alles wat ik niet heb.... en misschien vind ik dan de kracht om daar ook voor te werken.
Ik hoop dat ik niet heel zielig overkom. Maar ik heb gewoon een verdrietig moment op deze zondagmiddag. En dat wilde ik even kwijt.
En waar ik bang voor was gebeurde: er wordt gemeld dat X (een oude scharrel) gaat trouwen in land Y, dat P (ook ooit mee gerotzooid) en zijn vrouw hun eerste kindje hebben.
Meldingen over buitenlandreisjes die 'even bij het werk horen', huizen kopen, goede banen, blabla.
Verstandelijk wéét ik dat al die dingen niet automatisch gelukkig maken en dat iedereen kans heeft morgen iets ergs te krijgen... maar toch. Het contrast met mijn eigen leven is ineens zo groot.
Ooit stonden we op dezelfde lijn, hadden we dezelfde ambities, waren we even intelligent (en dat zijn we nog)... maar verder is mijn leven zo anders.
Door ziekte ben ik destijds niet afgestudeerd, wat wonen betreft woon ik net weer op mezelf, nog in de troep van de verhuizing.... weer gaan werken vind ik moeilijk, studeer wel weer wat maar met moeite.... Ik weet dat ik ergens nog de ambitie heb van vroeger maar de maanden gaan voorbij en op sommige vlakken kom ik zo langzaam vooruit.
Meestal ben ik heel blij met de dingen die ik nu hier heb (en dat ben ik ook echt) maar misschien moet ik ook een keer openlijk balen van alles wat ik niet heb.... en misschien vind ik dan de kracht om daar ook voor te werken.
Ik hoop dat ik niet heel zielig overkom. Maar ik heb gewoon een verdrietig moment op deze zondagmiddag. En dat wilde ik even kwijt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 16 januari 2011 om 15:18
Misschien moet je voor jezelf een doelenplan maken met tijdslimieten er in. Daardoor prikkel je jezelf om net even wat meer moeite te doen want volgens mij ontbreekt het je aan zelfdiscipline om er wat van te maken, en dat is zonde want dan zit je volgend jaar om deze tijd nog steeds in dezelfde situatie.
Oftewel:
You go girl!!
Oftewel:
You go girl!!
zondag 16 januari 2011 om 15:20
Ach, ik heb de ervaring dat mensen op internet alles mooier doen voorkomen dan het in werkelijkheid is...
Die dat een eerste kindje krijgt, is misschien een ongelukje en ziet nu zijn droom, de wereldreis, in duigen vallen.
Het reisje van het werk is al een stuk minder leuk als je alleen heen en weer vliegt, besprekingen doet en geradbraakt weer terug moet vliegen, zonder iets van het land te zien.
Een huis kopen, moet misschien wel omdat ze graag willen samenwonen, liever zouden huren, maar er daar een wachtlijst van 5 jaar voor is...
Maar ja, dat staat zo sneu op internet, dus maak je er een mooi verhaal van..
Niets is wat het lijkt.
Die dat een eerste kindje krijgt, is misschien een ongelukje en ziet nu zijn droom, de wereldreis, in duigen vallen.
Het reisje van het werk is al een stuk minder leuk als je alleen heen en weer vliegt, besprekingen doet en geradbraakt weer terug moet vliegen, zonder iets van het land te zien.
Een huis kopen, moet misschien wel omdat ze graag willen samenwonen, liever zouden huren, maar er daar een wachtlijst van 5 jaar voor is...
Maar ja, dat staat zo sneu op internet, dus maak je er een mooi verhaal van..
Niets is wat het lijkt.
zondag 16 januari 2011 om 15:25
Niets is wat het lijkt, zoals pearle al schrijft.
En met jouw zelfdiscipline mankeert niks, zo te horen heb jij je al ergens bovenop moeten vechten en kom je nu voor het eerst weer terug op jezelf? Dat vergt ook energie en kan zomaar een prestatie zijn.
Ik heb geen advies voor je, behalve dan haalbare doelen te stellen en je focus te houden op wat je wel hebt en kunt.
En dan vervloek je af en toe een ander omdat ze iets hebben wat jij misschien ook ahd gewild, nou dan doe je dat lekekr, lucht gewoon op en je bent mens.
En met jouw zelfdiscipline mankeert niks, zo te horen heb jij je al ergens bovenop moeten vechten en kom je nu voor het eerst weer terug op jezelf? Dat vergt ook energie en kan zomaar een prestatie zijn.
Ik heb geen advies voor je, behalve dan haalbare doelen te stellen en je focus te houden op wat je wel hebt en kunt.
En dan vervloek je af en toe een ander omdat ze iets hebben wat jij misschien ook ahd gewild, nou dan doe je dat lekekr, lucht gewoon op en je bent mens.
..popcorn?
zondag 16 januari 2011 om 15:29
Pearle, ja, sommige van die dingen had ik ook bedacht. Met zo'n zakenreis zie je inderdaad vaak niet zoveel.
En ik hoef niet eens met brave Hendrik I in een Vinexwijk te wonen.
Maar toch... ik krijg een beetje het idee dat ik ben gaan achterlopen ondertussen.
Ik ga ook veel om met mensen van begin 20 die MBO of HBO gedaan hebben (in mijn huidige woonplaats) en die hebben dat soort reizen ook niet of minder.
Maar juist als ik dan kijk naar mijn leeftijdsgenoten denk ik: gedraag ik me niet teveel als 20?
En ik hoef niet eens met brave Hendrik I in een Vinexwijk te wonen.
Maar toch... ik krijg een beetje het idee dat ik ben gaan achterlopen ondertussen.
Ik ga ook veel om met mensen van begin 20 die MBO of HBO gedaan hebben (in mijn huidige woonplaats) en die hebben dat soort reizen ook niet of minder.
Maar juist als ik dan kijk naar mijn leeftijdsgenoten denk ik: gedraag ik me niet teveel als 20?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 16 januari 2011 om 15:31
oww wat herken ik dit.
ik vergelijk me ook altijd met anderen
en vind mezelf dan reuze saai. (ik ga niet vaak
uit, naar de bios, ben absoluut niet reislustig,
werk 'maar' 12 uur per week)
als ik goed nadenk en naar mezelf kijk weet ik dat dit zo'n onzin is.
ik heb nogal wat mee gemaakt (ernstig ongeluk e.d. 15 jaar terug met blijvend letsel) en heb toch nogal wat bereikt.
Dat is trouwens niet vanzelf gegaan, heb er hard voor moeten knokken.
m.a.w. hoezo saai??
weet trouwens niet of je wat hebt aan mijn verhaal,
maar herken het erg goed.
ik vergelijk me ook altijd met anderen
en vind mezelf dan reuze saai. (ik ga niet vaak
uit, naar de bios, ben absoluut niet reislustig,
werk 'maar' 12 uur per week)
als ik goed nadenk en naar mezelf kijk weet ik dat dit zo'n onzin is.
ik heb nogal wat mee gemaakt (ernstig ongeluk e.d. 15 jaar terug met blijvend letsel) en heb toch nogal wat bereikt.
Dat is trouwens niet vanzelf gegaan, heb er hard voor moeten knokken.
m.a.w. hoezo saai??
weet trouwens niet of je wat hebt aan mijn verhaal,
maar herken het erg goed.
zondag 16 januari 2011 om 15:31
Nola: thanks.
Je hebt gelijk, ik heb best wat achter de rug.
Dat gebrek aan discipline klopt deels. Deels ook niet.
Ik heb trouwens ook mooie dingen bereikt. Het is alleen niet iets tastbaars of iets wat duidelijk op een CV te zetten is maar heeft met mijn vrijwilligerswerk te maken.
DeKenau: mag best hoor, hier. Als je wilt dan.
Je hebt gelijk, ik heb best wat achter de rug.
Dat gebrek aan discipline klopt deels. Deels ook niet.
Ik heb trouwens ook mooie dingen bereikt. Het is alleen niet iets tastbaars of iets wat duidelijk op een CV te zetten is maar heeft met mijn vrijwilligerswerk te maken.
DeKenau: mag best hoor, hier. Als je wilt dan.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 16 januari 2011 om 15:33
Wat Bianca zegt... (ben het vaker met haar eens )
En verder: staar je niet blind op wat anderen hebben en doen.
Dat mooie huis dat ze hebben? Daar werken ze zich misschien de p..... voor, want de hypotheek moet betaalt worden. Misschien hebben ze torenhoge schulden en worden ze eind dit jaar failliet verklaard.
Die leuke man van je vroegere studiegenootje? Misschien doet 'ie het met haar beste vriendin of heeft hij losse handjes.
Ik bedoel maar..... niet alles is (zo perfect geregeld) zoals het lijkt.
Bovendien: tijd om te settelen is er altijd nog! Een leven lang!
Mijn ex is nu 41. Getrouwd met een intelligente, mooie, lieve vrouw, afkomstig uit een uitstekende familie. Twee jonge, gezonde, vrolijke kinderen. Kast van een huis in 1 van de duurste steden van het land. Zes keer per jaar op vakantie. Dikke bak voor hem, dikke bak voor haar. Hij was 30 toen hij de leiding kreeg over een multinational, afdeling Noord-Amerika. Picture perfect family......... Toch?
Nee, dus niet. Hij jammert en vraagt zich af Is dit het nu??? Hij wil terug in de tijd, met mij en dan dingen anders doen. Maar dat kan niet...
Hij heeft het "gemaakt", maar hij is niet gelukkig.
Jouw tijd komt en dan zal je zien dat je misschien met lichte weemoed terug zal kijken op nu (deze tijd dat je nog niet gesettelt bent).
En verder: staar je niet blind op wat anderen hebben en doen.
Dat mooie huis dat ze hebben? Daar werken ze zich misschien de p..... voor, want de hypotheek moet betaalt worden. Misschien hebben ze torenhoge schulden en worden ze eind dit jaar failliet verklaard.
Die leuke man van je vroegere studiegenootje? Misschien doet 'ie het met haar beste vriendin of heeft hij losse handjes.
Ik bedoel maar..... niet alles is (zo perfect geregeld) zoals het lijkt.
Bovendien: tijd om te settelen is er altijd nog! Een leven lang!
Mijn ex is nu 41. Getrouwd met een intelligente, mooie, lieve vrouw, afkomstig uit een uitstekende familie. Twee jonge, gezonde, vrolijke kinderen. Kast van een huis in 1 van de duurste steden van het land. Zes keer per jaar op vakantie. Dikke bak voor hem, dikke bak voor haar. Hij was 30 toen hij de leiding kreeg over een multinational, afdeling Noord-Amerika. Picture perfect family......... Toch?
Nee, dus niet. Hij jammert en vraagt zich af Is dit het nu??? Hij wil terug in de tijd, met mij en dan dingen anders doen. Maar dat kan niet...
Hij heeft het "gemaakt", maar hij is niet gelukkig.
Jouw tijd komt en dan zal je zien dat je misschien met lichte weemoed terug zal kijken op nu (deze tijd dat je nog niet gesettelt bent).
zondag 16 januari 2011 om 15:38
Ho, die vinexwijk. Dat anderen zich er thuis voelen is heel fijn. Net als dat het heel fijn is dat er iemand gelukkig is met Brave Hendrik.
Maar het zijn geen dingen die nu bij mij zouden passen. Ik heb nu een huisje net buiten de stad en vind dat voor nu leuker.
Ik schrijf soms wat sarcastisch maar dat houdt niet in dat anderen niet heel blij kunnen zijn met bijv een vinexhuis. En dat gun ik ze dan ook echt wel.
Maar het zijn geen dingen die nu bij mij zouden passen. Ik heb nu een huisje net buiten de stad en vind dat voor nu leuker.
Ik schrijf soms wat sarcastisch maar dat houdt niet in dat anderen niet heel blij kunnen zijn met bijv een vinexhuis. En dat gun ik ze dan ook echt wel.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 16 januari 2011 om 15:41
zondag 16 januari 2011 om 15:42
Ja, normaal heb ik altijd ook die redeneringen die jullie nu hebben.
Maar je kunt jezelf er ook mee voor de gek houden.
Misschien ben ik trouwens deels een beetje van slag omdat ik die oude scharrel nooit meer zal zien, realiseer ik me nu. Ik heb altijd gedacht dat ik m nog wel eens zou zien met carnaval of een reünie, maar aangezien hij in de bushbush woont kan ik er vanuit gaan dat dat niet meer gaat gebeuren.
Maar je kunt jezelf er ook mee voor de gek houden.
Misschien ben ik trouwens deels een beetje van slag omdat ik die oude scharrel nooit meer zal zien, realiseer ik me nu. Ik heb altijd gedacht dat ik m nog wel eens zou zien met carnaval of een reünie, maar aangezien hij in de bushbush woont kan ik er vanuit gaan dat dat niet meer gaat gebeuren.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 16 januari 2011 om 15:44
Tjoepertje: precies wat ik ook altijd denk.
Alleen wordt het voor mij nu tijd om ook weer aan de normale doelen te werken, en dat is soms best moeilijk.
Ik ben nu vijf jaar aan het 'leren' geweest in het leven... maar na vijf jaar mag het leven ook wel weer een beetje normaal worden.
Alleen wordt het voor mij nu tijd om ook weer aan de normale doelen te werken, en dat is soms best moeilijk.
Ik ben nu vijf jaar aan het 'leren' geweest in het leven... maar na vijf jaar mag het leven ook wel weer een beetje normaal worden.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 16 januari 2011 om 15:48
Dat kan snel gaan hoor, Moonlight. Als je eenmaal weer lekker op dreef raakt met de juiste studie of werk. En een partner ontmoet waar het helemaal goed mee zit. Dan kan je binnen de kortste keren in dezelfde situatie zitten als al die anderen...
Misschien zijn zij wel jaloers trouwens op alle mogelijkheden die voor jou nog open liggen Het is maar net vanuit welk perspectief je kijkt.
Misschien zijn zij wel jaloers trouwens op alle mogelijkheden die voor jou nog open liggen Het is maar net vanuit welk perspectief je kijkt.
zondag 16 januari 2011 om 15:50
Moon, wat herken ik dit enorm
Ook ik ben tijdens mijn studie afgehaakt wegens ziekte. En intussen leef ik met de wetenschap dat een normale werkcarrière er voor mij de komende jaren absoluut niet in zit. (Misschien wel nooit, maar aan die mogelijkheid wil ik niet denken.)
Om me heen maken mensen carrière, krijgen banen waar ik van droomde toen ik ging studeren, ze kopen hun eerste huis, hebben een relatie en krijgen kinderen.
Ik zit thuis, doe met de grootste moeite twee dagen per week vrijwilligerswerk en woon alleen in een piepklein appartementje in een achterstandswijk.
Voor de buitenwereld lijkt het of ik het goed naar m'n zin heb thuis: hele dagen hobbyen, alle tijd van de wereld, geen stress of overvolle agenda. En soms is dat ook best lekker, natuurlijk. Maar ik zou er alles voor over hebben om niet ziek te zijn en een gewone baan te hebben, een eigen huis in een normale buurt en een beetje meer toekomstperspectief dan nu het geval is.
Soms denk ik daar teveel over na en dan beland ik in zo'n verdrietige bui als jij in de OP omschrijft.
Ook ik ben tijdens mijn studie afgehaakt wegens ziekte. En intussen leef ik met de wetenschap dat een normale werkcarrière er voor mij de komende jaren absoluut niet in zit. (Misschien wel nooit, maar aan die mogelijkheid wil ik niet denken.)
Om me heen maken mensen carrière, krijgen banen waar ik van droomde toen ik ging studeren, ze kopen hun eerste huis, hebben een relatie en krijgen kinderen.
Ik zit thuis, doe met de grootste moeite twee dagen per week vrijwilligerswerk en woon alleen in een piepklein appartementje in een achterstandswijk.
Voor de buitenwereld lijkt het of ik het goed naar m'n zin heb thuis: hele dagen hobbyen, alle tijd van de wereld, geen stress of overvolle agenda. En soms is dat ook best lekker, natuurlijk. Maar ik zou er alles voor over hebben om niet ziek te zijn en een gewone baan te hebben, een eigen huis in een normale buurt en een beetje meer toekomstperspectief dan nu het geval is.
Soms denk ik daar teveel over na en dan beland ik in zo'n verdrietige bui als jij in de OP omschrijft.
zondag 16 januari 2011 om 15:52
Ik wil niet hard overkomen, maar pas op dat je niet in deze negatieve sfeer blijft hangen. Ik heb wel eens vaker topics van je gelezen en volgens mij is dit voor jou een valkuil.
Sommige levens gaan op rolletjes, andere levens lopen anders. En als je het wilt maken ga je gewoon je schouders er onder zetten en kijken hoe ver je komt. Afgunst en jaloezie zijn zulke nutteloze emoties.
Sommige levens gaan op rolletjes, andere levens lopen anders. En als je het wilt maken ga je gewoon je schouders er onder zetten en kijken hoe ver je komt. Afgunst en jaloezie zijn zulke nutteloze emoties.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 16 januari 2011 om 15:53
Quote
Moonlight82, 3 minuten geleden
Ja, normaal heb ik altijd ook die redeneringen die jullie nu hebben.
Maar je kunt jezelf er ook mee voor de gek houden.
En wat vind je ervan als ik vertel dat ik het bewust andersom heb gedaan?
Van een super appartement aan zee, naar een 50m2 flatje. Van een indrukwekkend (*gaaaap*) CV, dito salaris, snelle bak voor de deur, etc.
Alles over boord door te kiezen voor vrijheid, veel leukere baan met (veeeeeel) lager salaris, veel reizen, veel vrije tijd.
Moonlight82, 3 minuten geleden
Ja, normaal heb ik altijd ook die redeneringen die jullie nu hebben.
Maar je kunt jezelf er ook mee voor de gek houden.
En wat vind je ervan als ik vertel dat ik het bewust andersom heb gedaan?
Van een super appartement aan zee, naar een 50m2 flatje. Van een indrukwekkend (*gaaaap*) CV, dito salaris, snelle bak voor de deur, etc.
Alles over boord door te kiezen voor vrijheid, veel leukere baan met (veeeeeel) lager salaris, veel reizen, veel vrije tijd.
zondag 16 januari 2011 om 15:57
Lizzl, dat is niet helemaal eerlijk want jij kón blijkbaar kiezen... Moonlight had niets te kiezen, haar leven is tegen wil en dank zo gelopen.
Neemt niet weg dat je tevreden moet proberen te zijn met wat je hebt, en je eigen doelen stellen en jezelf nóóit gaan vergelijken met leeftijdsgenoten... daar schiet je echt niets mee op. Leef je eigen leven en maak er het beste van voor zover dat kan.
Neemt niet weg dat je tevreden moet proberen te zijn met wat je hebt, en je eigen doelen stellen en jezelf nóóit gaan vergelijken met leeftijdsgenoten... daar schiet je echt niets mee op. Leef je eigen leven en maak er het beste van voor zover dat kan.
zondag 16 januari 2011 om 16:00
Spijker, deels heb je misschien gelijk.
Maar dit is even een moment dat ik het zo voel en het ergens kwijt moet, en dat is dan meestal het Viva-forum. Ik had ook een dagboek kunnen pakken.
Normaal ben ik echt geen jaloers of afgunstig persoon. Als vrienden afstuderen ben ik oprecht blij voor ze want ik weet hoe hard ze ervoor gewerkt hebben. En afstudeerfeesten vind ik erg leuk, ik sta daar echt niet in een hoekje zielig te zijn.
Geboortekaartjes, kinderen, ook allemaal leuk en ik ga dan niet met dubbele gevoelens op kraamvisite. Gewoon blij.
Maar de momenten dat ik het wel even moeilijk heb, dan komt het op het forum. Dat geeft misschien een vertekend beeld.
Maar dit is even een moment dat ik het zo voel en het ergens kwijt moet, en dat is dan meestal het Viva-forum. Ik had ook een dagboek kunnen pakken.
Normaal ben ik echt geen jaloers of afgunstig persoon. Als vrienden afstuderen ben ik oprecht blij voor ze want ik weet hoe hard ze ervoor gewerkt hebben. En afstudeerfeesten vind ik erg leuk, ik sta daar echt niet in een hoekje zielig te zijn.
Geboortekaartjes, kinderen, ook allemaal leuk en ik ga dan niet met dubbele gevoelens op kraamvisite. Gewoon blij.
Maar de momenten dat ik het wel even moeilijk heb, dan komt het op het forum. Dat geeft misschien een vertekend beeld.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 16 januari 2011 om 16:02
Ik ben zo'n drie jaar geleden ook uitgevallen tijdens mijn studie door ziekte. Nu helemaal hersteld maar ik zal altijd gevoelig blijven voor stress. En dat is lastig in deze maatschappij waar alles draait om druk,druk, druk en stressbestendig zijn. Want dat ben ik dus niet.
Vooral facebook is voor mij soms een kwelling, dan vind ik mijn leven nu zo saai...
Die 'saaiheid' had ik nodig om in alle rust te herstellen en dat is ook gelukt. Eigenlijk hardstikke postief dus. Maar nu wil ik weer stappen gaan zetten maar ik weet niet hoe. En wat ik nog kan.
Nou ja, worstel dus met dezelfde vraag.
Vooral facebook is voor mij soms een kwelling, dan vind ik mijn leven nu zo saai...
Die 'saaiheid' had ik nodig om in alle rust te herstellen en dat is ook gelukt. Eigenlijk hardstikke postief dus. Maar nu wil ik weer stappen gaan zetten maar ik weet niet hoe. En wat ik nog kan.
Nou ja, worstel dus met dezelfde vraag.
zondag 16 januari 2011 om 16:02
Quote
Tjoepertje, 2 minuten geleden
Lizzl, dat is niet helemaal eerlijk want jij kón blijkbaar kiezen... Moonlight had niets te kiezen, haar leven is tegen wil en dank zo gelopen.
Dat is waar. Maar ik reageerde puur op TO's reactie mbt 'jezelf voor gek houden door de positieve insteek'.
Ik wilde aantonen dat niet alles is zoals het lijkt. Voor anderen (oa een vriendin van mij) leek het ook alsof ik het helemaal goed had geregeld.
Dat zag ik toch anders.
Misschien zou één van haar klasgenoten ook best dergelijke rigoreuze stappen willen nemen - voor vrijheid en dergelijke, maar dat gaat dus niet ivm hypotheek, zorg voor kinderen en andere verplichtingen.
Niet alles is zoals het lijkt... That's the message.
Tjoepertje, 2 minuten geleden
Lizzl, dat is niet helemaal eerlijk want jij kón blijkbaar kiezen... Moonlight had niets te kiezen, haar leven is tegen wil en dank zo gelopen.
Dat is waar. Maar ik reageerde puur op TO's reactie mbt 'jezelf voor gek houden door de positieve insteek'.
Ik wilde aantonen dat niet alles is zoals het lijkt. Voor anderen (oa een vriendin van mij) leek het ook alsof ik het helemaal goed had geregeld.
Dat zag ik toch anders.
Misschien zou één van haar klasgenoten ook best dergelijke rigoreuze stappen willen nemen - voor vrijheid en dergelijke, maar dat gaat dus niet ivm hypotheek, zorg voor kinderen en andere verplichtingen.
Niet alles is zoals het lijkt... That's the message.
zondag 16 januari 2011 om 16:06
DeKenau dat klinkt herkenbaar. Ik ga er nu niet verder op in want moet even relaxen... weinig geslapen vannacht. Maar fijn dat je het wilde neerzetten.
Lizzl misschien is het niet wat je bedoelt, maar met jezelf voor de gek houden bedoel ik:
Je kunt zeggen, Piet en Truus hebben het nu goed maar Piet kan morgen wel kanker krijgen dus zo ideaal is zo'n relatie niet.
En dan concluderen dat je beter maar geen relatie kunt hebben.
Dan houd je m.i. jezelf voor de gek.
Wat jouw keuze betreft: dat is toch alleen maar mooi, als je dat kiest wat je echt wilt?
Lizzl misschien is het niet wat je bedoelt, maar met jezelf voor de gek houden bedoel ik:
Je kunt zeggen, Piet en Truus hebben het nu goed maar Piet kan morgen wel kanker krijgen dus zo ideaal is zo'n relatie niet.
En dan concluderen dat je beter maar geen relatie kunt hebben.
Dan houd je m.i. jezelf voor de gek.
Wat jouw keuze betreft: dat is toch alleen maar mooi, als je dat kiest wat je echt wilt?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
