Psyche
alle pijlers
Sociaal geisoleerd
maandag 24 januari 2011 om 22:45
Hallo allemaal,
Ik voel me niet erg lekker in m'n vel momenteel.
Sinds 4 jaar woon ik in het buitenland. Ik heb eigenlijk alles
wat sommigen niet hebben: huisje, boompje, beestje.
M'n man werkt hard, ik zit momenteel thuis met mijn twee kleine kinderen.
Het probleem is dat ik geen vrienden heb waar ik een nauwe band mee heb, alles mee kan delen, leuke dingen mee kan doen.
De mensen die ik ken lijken zich tegen me te keren. Iedereen is ontzettend druk met z'n werk en familie en lijkt maar weinig tijd voor mij te hebben. Mijn dagen bestaan voornamelijk uit het verzorgen van mijn kinderen en het huishouden. Ik ben gestopt met werken omdat het werk wat ik deed totaal niet mijn ding was. Als ik zou werken, zou ik echt een totale switch moeten maken en/of een andere opleiding moeten volgen. Helaas kan dit niet omdat ik met moeite twee dagen kinderopvang heb kunnen regelen voor de oudste. Hier is kinderopvang regelen zeer moeilijk.
Ik zit zo in een routine thuis dat het lijkt dat ik er burn-out van word. Normaal krijgen mensen die teveel werken en weinig ontspannen een burn-out. Ik ben wat dat betreft een desperate housewife. Met twee kleine kinderen (een van 5 mnd en 20 mnd.) is het nogal moeilijk om ergens naar toe te gaan. De oudste is echt een wildebras, dus stilzitten of stil blijven is erg moeilijk.
Ik zit echt in een spiraal waar ik niet uitkom. Echt, een zware depressie is op komst. Geen idee, hoe ik deze 'sociale' spiraal moet doorbreken.
Als mijn verhaal warrig overkomt, stel maar vragen voor opheldering. Ben alles een beetje beu en wil vluchten naar een ver oord. In 't kort: ik voel me oververmoeid, somber en verveeld.
Bedankt voor 't lezen!
Rosanne
Ik voel me niet erg lekker in m'n vel momenteel.
Sinds 4 jaar woon ik in het buitenland. Ik heb eigenlijk alles
wat sommigen niet hebben: huisje, boompje, beestje.
M'n man werkt hard, ik zit momenteel thuis met mijn twee kleine kinderen.
Het probleem is dat ik geen vrienden heb waar ik een nauwe band mee heb, alles mee kan delen, leuke dingen mee kan doen.
De mensen die ik ken lijken zich tegen me te keren. Iedereen is ontzettend druk met z'n werk en familie en lijkt maar weinig tijd voor mij te hebben. Mijn dagen bestaan voornamelijk uit het verzorgen van mijn kinderen en het huishouden. Ik ben gestopt met werken omdat het werk wat ik deed totaal niet mijn ding was. Als ik zou werken, zou ik echt een totale switch moeten maken en/of een andere opleiding moeten volgen. Helaas kan dit niet omdat ik met moeite twee dagen kinderopvang heb kunnen regelen voor de oudste. Hier is kinderopvang regelen zeer moeilijk.
Ik zit zo in een routine thuis dat het lijkt dat ik er burn-out van word. Normaal krijgen mensen die teveel werken en weinig ontspannen een burn-out. Ik ben wat dat betreft een desperate housewife. Met twee kleine kinderen (een van 5 mnd en 20 mnd.) is het nogal moeilijk om ergens naar toe te gaan. De oudste is echt een wildebras, dus stilzitten of stil blijven is erg moeilijk.
Ik zit echt in een spiraal waar ik niet uitkom. Echt, een zware depressie is op komst. Geen idee, hoe ik deze 'sociale' spiraal moet doorbreken.
Als mijn verhaal warrig overkomt, stel maar vragen voor opheldering. Ben alles een beetje beu en wil vluchten naar een ver oord. In 't kort: ik voel me oververmoeid, somber en verveeld.
Bedankt voor 't lezen!
Rosanne
maandag 24 januari 2011 om 22:55
Kan je er niet eens een lekker weekendje in je eentje tussenuit? En dan eens nadenken over wat je echt wilt?
Waarom is het regelen van kinderopvang zo moeilijk? Zouden andere ouders dit ook niet hebben en zo ja, kunnen jullie dan niet elkaar helpen door op te passen? Zo heb je een dag vrij en een dag extra kinderen.
In elk geval veel sterkte!
Waarom is het regelen van kinderopvang zo moeilijk? Zouden andere ouders dit ook niet hebben en zo ja, kunnen jullie dan niet elkaar helpen door op te passen? Zo heb je een dag vrij en een dag extra kinderen.
In elk geval veel sterkte!
maandag 24 januari 2011 om 22:56
Je zegt dat mensen zich tegen je lijken te keren. Wat ik zie is dat jij je tegen jezelf keert. Neem de opmerking;
Met twee kleine kinderen (een van 5 mnd en 20 mnd.) is het nogal moeilijk om ergens naar toe te gaan.
Die is niet gebaseerd op waarheid, maar op je visie. Een negatieve visie. Het is helemaal niet moeilijk om met kinderen van die leeftijd ergens naar toe te gaan of iets te doen, ze zijn op die leeftijd juist heel erg makkelijk te boeien.
Misschien helpt het je om een lijstje te maken met de dingen die je over 5 jaar, 3 jaar, 1 jaar bereikt wil hebben, en dan een lijst te maken met stappen die je moet nemen om daar te komen.
Is dat kinderopvang vanwege een opleiding, dan is dat zo. Het is misschien moeilijk, maar niet onmogelijk. Kijk naar mogelijkheden, niet naar problemen. Succes
Met twee kleine kinderen (een van 5 mnd en 20 mnd.) is het nogal moeilijk om ergens naar toe te gaan.
Die is niet gebaseerd op waarheid, maar op je visie. Een negatieve visie. Het is helemaal niet moeilijk om met kinderen van die leeftijd ergens naar toe te gaan of iets te doen, ze zijn op die leeftijd juist heel erg makkelijk te boeien.
Misschien helpt het je om een lijstje te maken met de dingen die je over 5 jaar, 3 jaar, 1 jaar bereikt wil hebben, en dan een lijst te maken met stappen die je moet nemen om daar te komen.
Is dat kinderopvang vanwege een opleiding, dan is dat zo. Het is misschien moeilijk, maar niet onmogelijk. Kijk naar mogelijkheden, niet naar problemen. Succes
maandag 24 januari 2011 om 22:57
quote:pop1980 schreef op 24 januari 2011 @ 22:55:
Kan je er niet eens een lekker weekendje in je eentje tussenuit? En dan eens nadenken over wat je echt wilt?
Waarom is het regelen van kinderopvang zo moeilijk? Zouden andere ouders dit ook niet hebben en zo ja, kunnen jullie dan niet elkaar helpen door op te passen? Zo heb je een dag vrij en een dag extra kinderen.
In elk geval veel sterkte!Zoiets, dat moet toch haalbaar zijn?
Kan je er niet eens een lekker weekendje in je eentje tussenuit? En dan eens nadenken over wat je echt wilt?
Waarom is het regelen van kinderopvang zo moeilijk? Zouden andere ouders dit ook niet hebben en zo ja, kunnen jullie dan niet elkaar helpen door op te passen? Zo heb je een dag vrij en een dag extra kinderen.
In elk geval veel sterkte!Zoiets, dat moet toch haalbaar zijn?
maandag 24 januari 2011 om 22:58
maandag 24 januari 2011 om 22:59
Hoezo lijken deze mensen zich tegen je te keren? Waar word je oudste opgevangen? Zijn er andere nederlandse vrouwen met kleine kinderen in je omgeving?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 24 januari 2011 om 23:20
Hoi Rosanne,
(weet nog steeds niet welk topic je gaat gebruiken dus kopieer mijn reactie uit de ander ook even hier)
Wat vervelend voor je!
Ik heb geen andere topics van je gelezen, maar blijkbaar worstel je met meer dingen.
Over burnout; juist bij 'huisvrouwen' is burnout veel voorkomend. Als je een depressie aan ziet komen; praat met mensen, zoek eventueel professionele hulp. Mocht je meer inzicht willen krijgen dan heb je wellicht iets aan dit boek.. (Nee, ik heb geen aandelen en ben niet Carlo himself) Het is een soort van stress/burnout/overspannen boekje voor dummies met zeer veel praktische tips.
Er zitten grote verschillen tussen burnout en depressie. Maar als je niks met een burnout doet kan die depressie er wel komen.
Maak jezelf niet afhankelijk van de mensen om je heen en kijk wat je zelf kan doen. Sterkte!
(weet nog steeds niet welk topic je gaat gebruiken dus kopieer mijn reactie uit de ander ook even hier)
Wat vervelend voor je!
Ik heb geen andere topics van je gelezen, maar blijkbaar worstel je met meer dingen.
Over burnout; juist bij 'huisvrouwen' is burnout veel voorkomend. Als je een depressie aan ziet komen; praat met mensen, zoek eventueel professionele hulp. Mocht je meer inzicht willen krijgen dan heb je wellicht iets aan dit boek.. (Nee, ik heb geen aandelen en ben niet Carlo himself) Het is een soort van stress/burnout/overspannen boekje voor dummies met zeer veel praktische tips.
Er zitten grote verschillen tussen burnout en depressie. Maar als je niks met een burnout doet kan die depressie er wel komen.
Maak jezelf niet afhankelijk van de mensen om je heen en kijk wat je zelf kan doen. Sterkte!
dinsdag 25 januari 2011 om 08:55
Ik weet niet waar je woont, maar worden er bij jou geen activiteiten georganiseerd voor kinderen? Misschien een speelclubje, gym voor kinderen etc. Als je daar heen gaat, ontmoet je vanzelf andere moeders. Misschien eens informeren bij de gemeente? En een oproepje in de krant of op internet om andere Nederlanders te ontmoeten? Er kan meer dan je denkt.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
dinsdag 25 januari 2011 om 11:23
Ik vraag me altijd af wat vrouwen dan verwachten... man heeft goede baan en werkt veel, ze gaan thuis zitten om de kinderen te verzorgen, en als klap op de vuurpijl naar het buitenland verhuizen.... dan is het niet zo heel gek dat je leven een beetje beperkt wordt en je tot op zekere hoogte in een sociaal isolement raakt.
Het is dan uitermate belangrijk dat je zelf dingen gaat ondernemen, de contacten worden niet in je schoot geworpen.
Het is dan uitermate belangrijk dat je zelf dingen gaat ondernemen, de contacten worden niet in je schoot geworpen.
