Relaties
alle pijlers
Koudwatervrees (samenwonen met stiefkinderen)
donderdag 23 mei 2019 13:18
Hallo allemaal,
Ik (32) ben nu 2 jaar samen met mijn vriend (37). Voor ik hem leerde kennen was ik al een paar jaar alleen. Ik woon in mijn eigen huis en dat is echt helemaal mijn plekje.
Toen ik ging daten, was ik eigenlijk op zoek naar een man zonder kinderen. Zelf heb ik ze namelijk ook nog niet. Je raad het al... ik ontmoette een leuke man en hij bleek wél kinderen te hebben. Drie stuks maar liefst! Maar hij paste verder zo goed bij me, dat ik het toch wel een kans wilde geven. We spraken af dat we alles rustig aan zouden doen.
Nu is het dus twee jaar later. Na driekwart jaar zijn de kinderen aan mij voorgesteld. Gelukkig hebben we een goede klik. Het zijn sociale, slimme kinderen. Wel een drukke boel bij elkaar.
Ik wilde ze graag goed leren kennen. We hebben al van alles ondernomen, van pretparkbezoekjes tot vakanties.
So far, so good. Maar de laatste maanden geven zowel mijn vriend als zijn kinderen aan dat zij klaar zijn voor een volgende stap. De kinderen roepen steeds dat ze bij mij willen wonen en vragen zich af wanneer we nu 'eindelijk' eens gaan trouwen. Vriend heeft me daarom voorgesteld samen te gaan wonen in mijn huis. Dan zouden we kunnen sparen voor alle kosten die komen kijken bij het kopen van een groter huis. Mijn huis ligt in een betere buurt dan het zijne, en heeft een mooie grote tuin. Ik heb er een schommel en een trampoline neergezet voor de kinderen, dat vinden ze te gek. Ze voelen zich al thuis in mijn woning.
Nu ben ik dol op vriend en zijn kinderen, maar ik krijg het toch een beetje benauwd als ik eraan denk dat mijn huis dan ook hun huis is. Ik heb maar drie slaapkamers, dus de jongste twee zouden samen op één kamer moeten slapen. Ook heb ik dan geen plek meer over om me even terug te trekken. De kinderen zijn het grootste deel van de tijd bij mijn vriend, omdat hun moeder vaak aangeeft dat ze moe is en het te druk vindt om in haar eentje voor de kinderen te zorgen.
Mijn vriend en zijn kinderen zijn schatten. We vormen een leuke club samen. Maar ik heb toch wel wat koudwatervrees. Zeker ook omdat ik zelf ook nog graag een kindje wil en omdat ik op het moment meer dan fulltime werk en dat graag wil blijven doen. Zijn hier andere vrouwen die zijn gaan samenwonen met een man met kinderen? Ik zie graag wat tips tegemoet!
Ik (32) ben nu 2 jaar samen met mijn vriend (37). Voor ik hem leerde kennen was ik al een paar jaar alleen. Ik woon in mijn eigen huis en dat is echt helemaal mijn plekje.
Toen ik ging daten, was ik eigenlijk op zoek naar een man zonder kinderen. Zelf heb ik ze namelijk ook nog niet. Je raad het al... ik ontmoette een leuke man en hij bleek wél kinderen te hebben. Drie stuks maar liefst! Maar hij paste verder zo goed bij me, dat ik het toch wel een kans wilde geven. We spraken af dat we alles rustig aan zouden doen.
Nu is het dus twee jaar later. Na driekwart jaar zijn de kinderen aan mij voorgesteld. Gelukkig hebben we een goede klik. Het zijn sociale, slimme kinderen. Wel een drukke boel bij elkaar.
Ik wilde ze graag goed leren kennen. We hebben al van alles ondernomen, van pretparkbezoekjes tot vakanties.
So far, so good. Maar de laatste maanden geven zowel mijn vriend als zijn kinderen aan dat zij klaar zijn voor een volgende stap. De kinderen roepen steeds dat ze bij mij willen wonen en vragen zich af wanneer we nu 'eindelijk' eens gaan trouwen. Vriend heeft me daarom voorgesteld samen te gaan wonen in mijn huis. Dan zouden we kunnen sparen voor alle kosten die komen kijken bij het kopen van een groter huis. Mijn huis ligt in een betere buurt dan het zijne, en heeft een mooie grote tuin. Ik heb er een schommel en een trampoline neergezet voor de kinderen, dat vinden ze te gek. Ze voelen zich al thuis in mijn woning.
Nu ben ik dol op vriend en zijn kinderen, maar ik krijg het toch een beetje benauwd als ik eraan denk dat mijn huis dan ook hun huis is. Ik heb maar drie slaapkamers, dus de jongste twee zouden samen op één kamer moeten slapen. Ook heb ik dan geen plek meer over om me even terug te trekken. De kinderen zijn het grootste deel van de tijd bij mijn vriend, omdat hun moeder vaak aangeeft dat ze moe is en het te druk vindt om in haar eentje voor de kinderen te zorgen.
Mijn vriend en zijn kinderen zijn schatten. We vormen een leuke club samen. Maar ik heb toch wel wat koudwatervrees. Zeker ook omdat ik zelf ook nog graag een kindje wil en omdat ik op het moment meer dan fulltime werk en dat graag wil blijven doen. Zijn hier andere vrouwen die zijn gaan samenwonen met een man met kinderen? Ik zie graag wat tips tegemoet!
donderdag 23 mei 2019 13:45
Dit is precies waar ik bang voor ben! Als het misloopt, kan ik een ander huis gaan zoeken. Ik vraag me alleen wel af wat dan wijsheid is als ik nog een kind wil.
donderdag 23 mei 2019 13:45
Pffff beide fulltime werken en 3 kinderen? Heftig hoor. En op moeder kan je niet echt rekenen lees ik.
Ga samenwonen, maar het eerste jaar moet hij zn eigen huis ook aanhouden.
Ga je dit echt trekken, opeens 24/7 3 kinderen in huis? Normaal gesproken groei je erin, begin je met 1. En wil hij nog wel een kind met jou samen?
Ga samenwonen, maar het eerste jaar moet hij zn eigen huis ook aanhouden.
Ga je dit echt trekken, opeens 24/7 3 kinderen in huis? Normaal gesproken groei je erin, begin je met 1. En wil hij nog wel een kind met jou samen?
ik geef mn bek ook maar een douw
donderdag 23 mei 2019 13:48
Bij twijfel niet inhalen...
Als ik jou was zou ik eerst eens voor mezelf nagaan waar de twijfel vandaan komt en dit evt met je vriend bespreken.
Ik noem maar even wat...
Is het het gebrek aan ruimte voor jezelf, de angst dat deze situatie langer gaat duren dan gewenst (omdat jullie geen geschikt huis kunnen vinden, omdat vriend het dalijk wel best vindt zo in jouw huis of...), het idee dat jij dan verantwoordelijk wordt en niet zomaar een punt achter de relatie kan zetten omdat zij dan dakloos zijn.., de vrees dat je zijn kinderen toch niet zo leuk vindt als ze er (bijna) altijd zijn..
Zorg dat je dat helder krijgt voor jezelf en kijk dan wat je daarmee wilt..
Als ik jou was zou ik eerst eens voor mezelf nagaan waar de twijfel vandaan komt en dit evt met je vriend bespreken.
Ik noem maar even wat...
Is het het gebrek aan ruimte voor jezelf, de angst dat deze situatie langer gaat duren dan gewenst (omdat jullie geen geschikt huis kunnen vinden, omdat vriend het dalijk wel best vindt zo in jouw huis of...), het idee dat jij dan verantwoordelijk wordt en niet zomaar een punt achter de relatie kan zetten omdat zij dan dakloos zijn.., de vrees dat je zijn kinderen toch niet zo leuk vindt als ze er (bijna) altijd zijn..
Zorg dat je dat helder krijgt voor jezelf en kijk dan wat je daarmee wilt..
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
donderdag 23 mei 2019 13:48
Komt het er dan als volgt op neer?
- Je wil wel samenwonen met je vriend
- niet met zijn kinderen
- je wil een kind van jezelf
- maar je wil ook meer dan fulltime blijven werken (en je vriend blijft dan thuis?)
- je wil een plek voor jezelf
Dit alles bij elkaar is in mijn beleving niet echt haalbaar (als ik het hierboven goed heb samengevat).
- Je wil wel samenwonen met je vriend
- niet met zijn kinderen
- je wil een kind van jezelf
- maar je wil ook meer dan fulltime blijven werken (en je vriend blijft dan thuis?)
- je wil een plek voor jezelf
Dit alles bij elkaar is in mijn beleving niet echt haalbaar (als ik het hierboven goed heb samengevat).
donderdag 23 mei 2019 13:49
KaramelKameel schreef: ↑23-05-2019 13:44Kun je dat onderbouwen, Star? Ik heb al wel aangegeven dat het voor mij nu nog te vroeg is.
Nee, gevoel. Zeker omdat hij zo aangeeft in jouw huis te willen wonen. Lijkt mij niet prettig.
donderdag 23 mei 2019 13:49
Als ik met hem ga samenwonen, wil ik sowieso dat hij inderdaad eerst nog zijn eigen huis aanhoudt. Maar ik voel me daar ook nog niet klaar voor. Ik voel me er een egoïst door. Mijn vriend werkt parttime, maar verdient meer per uur. Onze inkomens liggen niet ver uit elkaar.Madeliefjees schreef: ↑23-05-2019 13:45Pffff beide fulltime werken en 3 kinderen? Heftig hoor. En op moeder kan je niet echt rekenen lees ik.
Ga samenwonen, maar het eerste jaar moet hij zn eigen huis ook aanhouden.
Ga je dit echt trekken, opeens 24/7 3 kinderen in huis? Normaal gesproken groei je erin, begin je met 1. En wil hij nog wel een kind met jou samen?
donderdag 23 mei 2019 13:52
Precies dat.
donderdag 23 mei 2019 13:53
Als ik zelf een kind zou krijgen, zou ik prima 32 of 36 uur kunnen gaan werken. Wat wil ik dan wel? Als ik mijn gevoel volg wil ik wel samen zijn met vriend en kinderen, maar over een jaar nog eens kijken of ik wel toe ben aan nieuwe stappen. Ik zou het leuk vinden als vriend en zijn kinderen in het huis naast me zouden gaan wonen. Maar of ik eraan kan wennen om samen te wonen met de hele club, daar ben ik nog niet uit.poeziewoezie schreef: ↑23-05-2019 13:48Komt het er dan als volgt op neer?
- Je wil wel samenwonen met je vriend
- niet met zijn kinderen
- je wil een kind van jezelf
- maar je wil ook meer dan fulltime blijven werken (en je vriend blijft dan thuis?)
- je wil een plek voor jezelf
Dit alles bij elkaar is in mijn beleving niet echt haalbaar (als ik het hierboven goed heb samengevat).
donderdag 23 mei 2019 13:53
Niet doen als je twijfelt,
Maar als je echt een kinderwens hebt zul je t ook daarover moeten hebben met elkaar?
Fulltime werken met een kindje is niet echt leuk hoor dan heb je weinig tijd met de uk. Wij zijn beiden wat minder gaan werken.
Verder zijn zijn kinderen er over twee jaar ook nog dus de vraag is zie je t überhaupt ooit zitten
Maar als je echt een kinderwens hebt zul je t ook daarover moeten hebben met elkaar?
Fulltime werken met een kindje is niet echt leuk hoor dan heb je weinig tijd met de uk. Wij zijn beiden wat minder gaan werken.
Verder zijn zijn kinderen er over twee jaar ook nog dus de vraag is zie je t überhaupt ooit zitten
where ever you go, go with your heart
donderdag 23 mei 2019 13:53
Als hij daar staat ingeschreven, de kinderen ook en hij heeft nergens te gaan wordt het echt heel lastig.
Als dit voorstel nou in overleg was ontstaan, maar dat idee heb ik niet echt.
donderdag 23 mei 2019 13:54
KaramelKameel schreef: ↑23-05-2019 13:45Dit is precies waar ik bang voor ben! Als het misloopt, kan ik een ander huis gaan zoeken. Ik vraag me alleen wel af wat dan wijsheid is als ik nog een kind wil.
Lees je eigen OP nog even alsof het niet de jouwe is.
Zoals ik jouw OP lees zou jij echt nog niet moeten gaan samenwonen maar nog even een tijdje (tijd) wachten.
Licht uit.
Zelfspot aan.
Zelfspot aan.
donderdag 23 mei 2019 13:54
Ik vind je geen egoïst, je klinkt heel reeël. Je hebt nu een leuke relatie, juist ook omdat je naar je eigen huis kunt wanneer jij dat wil. Je eigen plek, waar je je prettig voelt. Met 3 kinderen erbij kun je niet even de rust opzoeken.
Aan de andere kant wil je graag een kin samen met deze man. Dus zul je wel iets samen moeten opbouwen. Is het bijvoorbeeld een optie dat jij 3/4 vaste dagen per week dag en nacht bij deze man en kinderen verblijft. En dat jullie de rest van de tijd naar eigen inzicht indelen? Dus wel meer samen zijn, maar ook nog steeds je eigen leven.
Aan de andere kant wil je graag een kin samen met deze man. Dus zul je wel iets samen moeten opbouwen. Is het bijvoorbeeld een optie dat jij 3/4 vaste dagen per week dag en nacht bij deze man en kinderen verblijft. En dat jullie de rest van de tijd naar eigen inzicht indelen? Dus wel meer samen zijn, maar ook nog steeds je eigen leven.
donderdag 23 mei 2019 13:55
