Relaties
alle pijlers
Opkijken tegen mensen [ Geen OP ]
zaterdag 25 mei 2019 09:20
Komt vanzelf. Ik had ook een reünie toen ik 24 was. Er waren kinderen en trouwerijen en ik deed als een van de weinige nog lekker studentikoos een master. Ik ben nu pril zwanger, heb een leuk huis en een fijn leven. Een aantal klasgenoten zijn alweer gescheiden of hebben andere ellende meegemaakt. Dat zij nu op een ander punt staan, betekent niet dat alles alleen maar beter is.
zaterdag 25 mei 2019 09:24
Dat is ook wel zo, ik ben ook niet ontevreden met mijn eigen leven trouwens. Als ik mijn eigen leventje leef, dan heb ik het prima voor elkaar.
Maar als ik dan word geconfronteerd met wat anderen kennelijk allemaal uitspoken, dan denk ik vaak wel : ''wow''.
Ik ben met veel dingen simpelweg nog heel bleu. Presentaties geven zijn mijn grootste angst. Ik doe het wel eens op werk, voor mijn eigen team. Maar ik kan dan opkijken tegen iemand gisteren die dan zegt (alsof het niets is) dat hij volgende week in Dubai een presentatie moet gaan geven. Op de middelbare zat ik vaak naast hem : een stil en onopvallend persoon (ik was een stuk populairder). Dat doet er niet per se toe, maar ik ben dan wel onder de indruk van de ontwikkeling die zo'n persoon heeft doorgemaakt. Zelf heb ik het idee dat ik mij niet heel erg heb ontwikkeld.
Zelf zou ik alleen al gespannen zijn om in mijn eentje naar Dubai te gaan, laat staan om daar zomaar even een presentatie te geven voor allerlei piefen. Zou doodsangsten hebben.
Maar ik heb het bijvoorbeeld ook bij mensen die een lange, stabiele, serieuze relatie hebben of kinderen. Ik heb dat allemaal niet, en het ligt op dit moment zo ver buiten mijn bereik, dat het bijna als iets onaards voelt om te bereiken. Dat een ander dit dan wel heeft, maakt dat ik tegen zo iemand kan gaan opkijken.
zaterdag 25 mei 2019 09:25
zaterdag 25 mei 2019 09:26
En stel nou eens he, dat al die klasgenoten van je een sterrenleven hebben. Ze hebben zakelijk en privé alleen maar succes, ze stuiteren van geluk en er is geen enkel vuiltje aan de lucht. Sterker, er is nog geen donker wolkje aan de horizon, ze gaan zo der noemenswaardige problemen heel oud worden en op hun 98e, omringd door kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen halen ze herinnering op aan hun volmaakte levens zonder ook aar een enkele tegenslag, waarbij ze nonchalant ook nog even memoreren dat ze het medicijn tegen kanker hebben ontdekt terwijl ze die Nobelprijs-winnende roman schreven die al tweemaal verfilmd is.
Verandert dat jouw leven?
Verandert dat jouw leven?
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
zaterdag 25 mei 2019 09:27
Mensen die graag zichzelf horen praten, dingen als "dit weekend weer even naar Stockholm voor een etentje" een leuk onderwerp vinden voor een reunie en neerkijken op jouw leven klinken nou niet echt als heel leuke mensen. Het lijkt een beetje bewijsdrang. En dat lijkt me niets om jaloers op te zijn. wat betreft kinderen: iedere simpele ziel kan kinderen krijgen dus dat is wel het laatste wat wijst op een volwassen en geslaagd leven.
Tot slot: waarschijnlijk vergroot je nu ook alles uit voor jezelf omdat je al met een depri gevoel zit. Jij weet exact hoe jouw leven eruit ziet en dat ga je afzetten tegen de levens van mensen waarvan je maar een fractie te weten bent gekomen. Oneerlijke vergelijking.
Tot slot: waarschijnlijk vergroot je nu ook alles uit voor jezelf omdat je al met een depri gevoel zit. Jij weet exact hoe jouw leven eruit ziet en dat ga je afzetten tegen de levens van mensen waarvan je maar een fractie te weten bent gekomen. Oneerlijke vergelijking.
zaterdag 25 mei 2019 09:27
Ik herken het wel, maar besef wel dat het 'hebben' van bepaalde dingen niks zegt over hoe je in het leven staat of over hoe gelukkig iemand kan zijn. Wellicht is het ook vooral de maatschappij die van sommige dingen bepaalde 'piekmomenten' maakt; waarschijnlijk wordt er bij bepaalde momenten uit hun levens ook veel meer stilgestaan/wordt het veel meer gevierd dan jouw (en mijn) leven: verlovingsfeestjes, vrijgezellenfeesten, bruiloften, babyshowers, koophuizen bewonderen etc. etc. Ik snap best dat je dat raakt, ik heb dan in ieder geval wel soms.
zaterdag 25 mei 2019 09:28
Tuurlijk, en ook hun leven zal baal momenten kennen. Maar ik kan wel objectief vaststellen dat ik die bepaalde highlights uberhaupt niet heb. Ik vind mezelf sowieso wat bescheiden, verlegen en wat onzeker. Zo ben ik niet altijd geweest, maar dat is gegroeid de laatste jaren.]
Achteraf baal ik ook een beetje van mijzelf gisteravond: veel te gedienstig, te lief, te onderdanig tegen al die mensen. Achteraf denk ik : jeetje jij bent toch verdorie ook iemand die er mag wezen. Hoezo sta je dan alleen maar braaf naar die mensen te luisteren, te knikken, geinteresserde vragen te stellen, zonder return? Je hoeeft niet zo gedienstig naar al die mensen te zijn!! Dat zit een beetje in mij, mijn moeder heeft dit ook.
zaterdag 25 mei 2019 09:29
Het verandert niet mijn leven, maar het verandert denk ik wel het perspectief waarin ik mijn eigen leven plaats. Kijk ik hoef echt geen sterren leven, alsjeblieft niet. Maar na gisteren ben ik wel aan het nadenken van : moet ik er niet op bepaalde vlakken eens wat gas bij gaan geven? Misschien haal ik er wel veel te weinig uit, enzovoort.JollyRider schreef: ↑25-05-2019 09:26En stel nou eens he, dat al die klasgenoten van je een sterrenleven hebben. Ze hebben zakelijk en privé alleen maar succes, ze stuiteren van geluk en er is geen enkel vuiltje aan de lucht. Sterker, er is nog geen donker wolkje aan de horizon, ze gaan zo der noemenswaardige problemen heel oud worden en op hun 98e, omringd door kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen halen ze herinnering op aan hun volmaakte levens zonder ook aar een enkele tegenslag, waarbij ze nonchalant ook nog even memoreren dat ze het medicijn tegen kanker hebben ontdekt terwijl ze die Nobelprijs-winnende roman schreven die al tweemaal verfilmd is.
Verandert dat jouw leven?
zaterdag 25 mei 2019 09:31
Je hebt je leven voor een groot deel zelf in de hand. Als je het anders wil indelen moet je daar zelf mee aan de slag. De 1 vindt het prima om af en toe een keer uit eten te gaan bij de lokale Griek en 1x per jaar een weekje op de camping in de Drenthe te staan en zit niet te wachten op verre reizen en luxe diners enz.
30 is nog jong zat om te gaan trouwen en kinderen te krijgen. Ga lekker reizen als je dat leuk vindt.
Dus niet zeuren maar doen. En dan bepalen of je die dingen ook leuk vindt om te doen
Wat voor baan heb je nu?
30 is nog jong zat om te gaan trouwen en kinderen te krijgen. Ga lekker reizen als je dat leuk vindt.
Dus niet zeuren maar doen. En dan bepalen of je die dingen ook leuk vindt om te doen
Wat voor baan heb je nu?
zaterdag 25 mei 2019 09:32
Jij zit dit als een mindere eigenschap, maar juist in situaties als reunies is het best een goede eigenschap. De meeste mensen praten graag over zichzelf en krijgen er een goed gevoel van als de ander vragen stelt en hen podium geeft. Jij ziet het als gedienstig, maar eigenlijk hoort het gewoon zo. Interesse tonen in je gesprekspartner. Ik denk dus dat ze het maar wat leuk vonden om met je te praten. Ze hebben er iig een goed gevoel aan over gehouden. Doe jij dat dan ook!Doctorguilty schreef: ↑25-05-2019 09:28Tuurlijk, en ook hun leven zal baal momenten kennen. Maar ik kan wel objectief vaststellen dat ik die bepaalde highlights uberhaupt niet heb. Ik vind mezelf sowieso wat bescheiden, verlegen en wat onzeker. Zo ben ik niet altijd geweest, maar dat is gegroeid de laatste jaren.]
Achteraf baal ik ook een beetje van mijzelf gisteravond: veel te gedienstig, te lief, te onderdanig tegen al die mensen. Achteraf denk ik : jeetje jij bent toch verdorie ook iemand die er mag wezen. Hoezo sta je dan alleen maar braaf naar die mensen te luisteren, te knikken, geinteresserde vragen te stellen, zonder return? Je hoeeft niet zo gedienstig naar al die mensen te zijn!! Dat zit een beetje in mij, mijn moeder heeft dit ook.
zaterdag 25 mei 2019 09:33
Ik denk het ook.
Ik ben eens op een reünie van mijn gymnasiumklas geweest en iedereen had volstrekt normale, weinig spannende banen als leraar op een middelbare school, advocaat en dominee en zo.
Degene die vroeger het meeste geneigd was tot interessantdoenerij en niet-kloppende verhalen, was er overigens niet. Uiteraard scheen die iets spannends te doen bij de tv toen. (Tuurlijk joh.)
Er waren er wel die niet meer wisten dat ik ook in die klas had gezeten...
zaterdag 25 mei 2019 09:33
Ik ben niet depri over mijn eigen leven, best tevreden eigenlijk juist. Het is duidelijk juist de confrontatie zoals beschreven in de OP, die voor deze gevoelens zorgt. Normaal maak ik me er niet druk om.Snowpink schreef: ↑25-05-2019 09:27Mensen die graag zichzelf horen praten, dingen als "dit weekend weer even naar Stockholm voor een etentje" een leuk onderwerp vinden voor een reunie en neerkijken op jouw leven klinken nou niet echt als heel leuke mensen. Het lijkt een beetje bewijsdrang. En dat lijkt me niets om jaloers op te zijn. wat betreft kinderen: iedere simpele ziel kan kinderen krijgen dus dat is wel het laatste wat wijst op een volwassen en geslaagd leven.
Tot slot: waarschijnlijk vergroot je nu ook alles uit voor jezelf omdat je al met een depri gevoel zit. Jij weet exact hoe jouw leven eruit ziet en dat ga je afzetten tegen de levens van mensen waarvan je maar een fractie te weten bent gekomen. Oneerlijke vergelijking.
Dat op ''neer kijken'' raakte me inderdaad wel, het verbaadde me ook. Kennelijk is het heel raar om als twintiger/begin dertiger (die single is) in een dorp of klein stadje te wonen, en moet je maar per see in Utrecht/Amsterdam/Haarlem/Rotterdam en dat soort oorden wonen.
Vond het dan wel weer mooi dat ze dan vroegen Wat moet je daar? en ik gewoon antwoordde dat ik het heerlijk vind om 's avonds zo de natuur in te lopen, etc. etc. dat ik ze wel even hoorde denken van hmm, deze persoon doet volgens mij gewoon wat ze wil i.p.v. te voldoen aan de maatschappelijke standaard.
zaterdag 25 mei 2019 09:35
Maar ik wil het ook helemaal niet anders he, ik ben best tevreden ; )EHV1981 schreef: ↑25-05-2019 09:31Je hebt je leven voor een groot deel zelf in de hand. Als je het anders wil indelen moet je daar zelf mee aan de slag. De 1 vindt het prima om af en toe een keer uit eten te gaan bij de lokale Griek en 1x per jaar een weekje op de camping in de Drenthe te staan en zit niet te wachten op verre reizen en luxe diners enz.
30 is nog jong zat om te gaan trouwen en kinderen te krijgen. Ga lekker reizen als je dat leuk vindt.
Dus niet zeuren maar doen. En dan bepalen of je die dingen ook leuk vindt om te doen
Wat voor baan heb je nu?
Ik schrok er eigenlijk een beetje van, dat het me nogal raakte, dat ik toch aan het twijfelen sloeg enzo. De lokale griek en de caping in drenthe is wel en erg extreem geval, maar overall vind ik het inderdaad wel gauw prima allemaal.
zaterdag 25 mei 2019 09:36
Het is maar de vraag of die mensen werkelijk zo'n druk leven hebben. Het was op een schoolreunie, en daar praat je eerder over dit soort onderwerpen dan dat je gaat vertellen dat je morgenochtend boodschappen gaat doen en omdat je toch onderweg ook nog even langs de Intratuin gaat. Je gaat over het algemeen ook niet al te persoonlijke gesprekken aan met mensen die je lang niet hebt gezien. Wie weet wat voor ellende er allemaal achter de voordeur is bij die mensen.....
zaterdag 25 mei 2019 09:36
Het klinkt alsof je voor gisteren nog prima tevreden was met je leven. Je hebt nou eenmaal mensen die minder streven naar meer en hoger en beter en geweldiger.Doctorguilty schreef: ↑25-05-2019 09:24Dat is ook wel zo, ik ben ook niet ontevreden met mijn eigen leven trouwens. Als ik mijn eigen leventje leef, dan heb ik het prima voor elkaar.
Als je gelukkig bent in het leven is dat onbetaalbaar. Daar kan geen presentatie in Dubai tegenop.
