Zwanger
alle pijlers
37 weken inleiding en Bekkeninstabiliteit
woensdag 17 april 2019 11:39
Hi,
Ik ben op dit moment 28+3 weken zwanger van mijn 2e kindje. Vorig jaar maart is mijn zoontje met 34+5 weken geboren en na hem en voor hem miskramen gehad. In totaal 3. Dus deze zwangerschap was niet geheel zonder zorgen.
Ook heb ik net als bij de vorige weer last van zware bekkeninstabiliteit. Deze keer ging het wat langer goed qua alles nog zelf kunnen doen en door fysio vanaf week 11 zelfs nog een aantal uren per week aan het werk geweest, maar sinds 2 weken zit ik volledig thuis en zit mijn heup ineens helemaal vast. Ik loop met krukken en de zorg voor mijn zoontje valt me steeds zwaarder. Gelukkig iedere dag hulp in de huishouding en kan mijn zoontje nagenoeg zelf lopen en de trap op.
Gisteren een groeiecho gehad en alles is goed de kleine is iets aan de kleine kant, maar nog binnen de grenzen. Wel gaf de VK zelf aan dat ze me niet wil laten lopen tot week 40 en dus wordt ik met 37 weken ingeleid indien het kindje er nog niet spontaan is.
Zijn er meer met deze klachten en een inleiding met 37 weken? Hoe deed je kindje het, hoe was hij of zij qua gewicht en lengte. Met mijn zoontje zijn we wel wat gewend. Maar hij kwam spontaan en deed het goed en mocht na een week naar huis. Was super klein 44 cm maar wel op gewicht met 2555 gram.
We gaan over 2 weken de stappen doornemen. En tussen de 34 en 37 weken gaan ze voelen aangezien ik bij mijn zoontje in die tijd veel last had van weeën die niet te zien waren op ECG.
Ik ben op dit moment 28+3 weken zwanger van mijn 2e kindje. Vorig jaar maart is mijn zoontje met 34+5 weken geboren en na hem en voor hem miskramen gehad. In totaal 3. Dus deze zwangerschap was niet geheel zonder zorgen.
Ook heb ik net als bij de vorige weer last van zware bekkeninstabiliteit. Deze keer ging het wat langer goed qua alles nog zelf kunnen doen en door fysio vanaf week 11 zelfs nog een aantal uren per week aan het werk geweest, maar sinds 2 weken zit ik volledig thuis en zit mijn heup ineens helemaal vast. Ik loop met krukken en de zorg voor mijn zoontje valt me steeds zwaarder. Gelukkig iedere dag hulp in de huishouding en kan mijn zoontje nagenoeg zelf lopen en de trap op.
Gisteren een groeiecho gehad en alles is goed de kleine is iets aan de kleine kant, maar nog binnen de grenzen. Wel gaf de VK zelf aan dat ze me niet wil laten lopen tot week 40 en dus wordt ik met 37 weken ingeleid indien het kindje er nog niet spontaan is.
Zijn er meer met deze klachten en een inleiding met 37 weken? Hoe deed je kindje het, hoe was hij of zij qua gewicht en lengte. Met mijn zoontje zijn we wel wat gewend. Maar hij kwam spontaan en deed het goed en mocht na een week naar huis. Was super klein 44 cm maar wel op gewicht met 2555 gram.
We gaan over 2 weken de stappen doornemen. En tussen de 34 en 37 weken gaan ze voelen aangezien ik bij mijn zoontje in die tijd veel last had van weeën die niet te zien waren op ECG.
woensdag 17 april 2019 13:27
Je zoontje is dus van maart 2018? En net één geworden? Begrijp ik dat goed?
Dat is dan wel heel pittig met zo'n klein ventje om je heen? Ik mag de vraag natuurlijk niet stellen maar oprecht benieuwd: waarom zo snel weer zwanger na een zware zwangerschap?
Je had op je vingers na kunnen tellen dat als je weer zulke zware BI zou krijgen het heel pittig zou worden met een dreumes om je heen...
Geen ervaring met inleiding met 37 weken, hoe langer de baby zit hoe beter. Maar in jouw geval ligt dat toch wat anders.
Ik wens je sterkte!
Dat is dan wel heel pittig met zo'n klein ventje om je heen? Ik mag de vraag natuurlijk niet stellen maar oprecht benieuwd: waarom zo snel weer zwanger na een zware zwangerschap?
Je had op je vingers na kunnen tellen dat als je weer zulke zware BI zou krijgen het heel pittig zou worden met een dreumes om je heen...
Geen ervaring met inleiding met 37 weken, hoe langer de baby zit hoe beter. Maar in jouw geval ligt dat toch wat anders.
Ik wens je sterkte!
woensdag 17 april 2019 13:42
“Oprecht benieuwd”... het komt meer over als kritiek, wat heeft TO daar nou aan? Ze zit nu eenmaal in deze situatie en vraagt om ervaringen/advies.
Ik heb geen ervaring hiermee, maar wil je succes wensen! Het klinkt in ieder geval alsof je goede begeleiding krijgt en met 37 weken kan een kindje gewoon geboren worden dus daar zou ik me niet te veel zorgen om maken.
Ik heb geen ervaring hiermee, maar wil je succes wensen! Het klinkt in ieder geval alsof je goede begeleiding krijgt en met 37 weken kan een kindje gewoon geboren worden dus daar zou ik me niet te veel zorgen om maken.
woensdag 17 april 2019 14:09
Spannend! Ik ben nu 37 weken zwanger en lichamelijk helemaal op, sinds 26 weken al weeen en sindsdien een hoge hartslag bij de baby. Echter willen ze heel graag dat ik nog even doorbijt tot 38 weken omdat de uitkomsten voor het kindjes met 38 weken beter zijn dan met 37 weken. Maar er worden natuurlijk heel veel kindjes die probleemloos met 37 weken worden geboren. Ik wens je heel veel succes komende periode!!
woensdag 17 april 2019 18:43
Dankjewel voor jullie steun...
Ik was er al bang voor dat er niet veel ervaringen mee zijn. Ik lees juist heel veel waarbij de VK of de Gyn het geen gegronde reden vind om eerder te halen.
En wat betreft het even benieuwd... dan wel kritiek. Ik weet hoe de bloemetjes en de bijtjes werken.
We zouden eigenlijk pas na een jaar het weer proberen, maar ik was nog niet weer aan de pil ivm borstvoeding en volgens mijn cyclus was ik veilig, maar Bij de echo en het terug tellen naar mogelijk moment kwamen we er achter dat ik een hele late (enkele dagen voor ongi) eisprong heb gehad, de VK vermoedt een dubbele eisprong in 1 cyclus. Na de miskramen hadden we ons er inmiddels wel op ingesteld en mijn man met zijn leeftijd de 40 voorbij zag het wel zitten. Dus hebben we het niet meer geprobeerd tegen te houden. Maar ook niet heel bewust mee bezig geweest.
Toen was het al heel snel weer raak en hebben we besloten om het kindje te laten komen indien het ons nu wel gegund was.
Beetje het idee dat ik me moet verantwoorden, maar goed... het is zoals het is en we zijn dolgelukkig dat het nu gelukkig met de kleine man goed gaat.
Hierna gaat dr wel een knoop dan wel schaar in bij 1 van beiden.
Ik was er al bang voor dat er niet veel ervaringen mee zijn. Ik lees juist heel veel waarbij de VK of de Gyn het geen gegronde reden vind om eerder te halen.
En wat betreft het even benieuwd... dan wel kritiek. Ik weet hoe de bloemetjes en de bijtjes werken.
We zouden eigenlijk pas na een jaar het weer proberen, maar ik was nog niet weer aan de pil ivm borstvoeding en volgens mijn cyclus was ik veilig, maar Bij de echo en het terug tellen naar mogelijk moment kwamen we er achter dat ik een hele late (enkele dagen voor ongi) eisprong heb gehad, de VK vermoedt een dubbele eisprong in 1 cyclus. Na de miskramen hadden we ons er inmiddels wel op ingesteld en mijn man met zijn leeftijd de 40 voorbij zag het wel zitten. Dus hebben we het niet meer geprobeerd tegen te houden. Maar ook niet heel bewust mee bezig geweest.
Toen was het al heel snel weer raak en hebben we besloten om het kindje te laten komen indien het ons nu wel gegund was.
Beetje het idee dat ik me moet verantwoorden, maar goed... het is zoals het is en we zijn dolgelukkig dat het nu gelukkig met de kleine man goed gaat.
Hierna gaat dr wel een knoop dan wel schaar in bij 1 van beiden.
woensdag 17 april 2019 21:25
Mijn oudste is met 37+2 gehaald, maar dan ivm een mogelijke groeiachterstand en een navelstreng flow die niet meer goed was. Gewicht was 2.5 kilo en de apgar score was 9/10/10 en er was geen couveuse ofzo nodig. Kind had meteen naar huis gemogen, alleen ik niet vanwege de keizersnede 
Bij de 2e moest ik t uitzingen tot de kleine vanzelf kwam (of tot maximaal 41 weken), ondanks dat ik mijn handen amper normaal kon gebruiken, vanwege carpaal tunnel syndroom, want dat was geen gevaar voor de baby.
Sterkte met je bekkeninstabiliteit en ik duim voor een goede bevalling en een mooi en gezond kindje met 37 weken.
Bij de 2e moest ik t uitzingen tot de kleine vanzelf kwam (of tot maximaal 41 weken), ondanks dat ik mijn handen amper normaal kon gebruiken, vanwege carpaal tunnel syndroom, want dat was geen gevaar voor de baby.
Sterkte met je bekkeninstabiliteit en ik duim voor een goede bevalling en een mooi en gezond kindje met 37 weken.
woensdag 17 april 2019 23:07
Dankjewel! Jij ook geen makkelijke tijd gehad dus...
BI is ook niet perse gevaarlijk voor het kindje, maar kan wel gevaarlijk zijn voor mij. Ik maar ook mijn kindjes hebben niks aan mij als we dit tot eind gaan rekken met alle risico's van dien... Ik snap niet waarom er vaak alleen naar het kindje gekeken wordt door VK en gyn.
Ik denk zelf dat 37 weken prima kan in de meeste gevallen. De eerste was er met 35 weken en dat ging ook prima
BI is ook niet perse gevaarlijk voor het kindje, maar kan wel gevaarlijk zijn voor mij. Ik maar ook mijn kindjes hebben niks aan mij als we dit tot eind gaan rekken met alle risico's van dien... Ik snap niet waarom er vaak alleen naar het kindje gekeken wordt door VK en gyn.
Ik denk zelf dat 37 weken prima kan in de meeste gevallen. De eerste was er met 35 weken en dat ging ook prima
donderdag 18 april 2019 07:28
O, ik bedoelde ook zeker niet dat je volgens mij maar moet wachten tot de kleine vanzelf komt hè! Vanaf 37 weken mogen ze in principe gewoon geboren worden. Maar inleiden kan dan soms wel relatief lang duren als je lichaam er nog niet klaar voor is en dat lijkt me dan ook weer geen pretje.Amazone09 schreef: ↑17-04-2019 23:07Dankjewel! Jij ook geen makkelijke tijd gehad dus...
BI is ook niet perse gevaarlijk voor het kindje, maar kan wel gevaarlijk zijn voor mij. Ik maar ook mijn kindjes hebben niks aan mij als we dit tot eind gaan rekken met alle risico's van dien... Ik snap niet waarom er vaak alleen naar het kindje gekeken wordt door VK en gyn.
Ik denk zelf dat 37 weken prima kan in de meeste gevallen. De eerste was er met 35 weken en dat ging ook prima
Mijn 2e kwam trouwens gelukkig met 39+4 uit zichzelf , maar dat duurde wel lang voor mijn gevoel in vergelijking met de 1e en door mijn klachten
(En mijn hand tintelt af en toe nog steeds
maar dat was vast ook geweest als de kleine eerder was geboren)
donderdag 18 april 2019 07:42
Jeetje is dit nu het enige dat je kunt schrijven als reactie op de vraag in het topic?ClaireSophie schreef: ↑17-04-2019 13:27Je zoontje is dus van maart 2018? En net één geworden? Begrijp ik dat goed?
Dat is dan wel heel pittig met zo'n klein ventje om je heen? Ik mag de vraag natuurlijk niet stellen maar oprecht benieuwd: waarom zo snel weer zwanger na een zware zwangerschap?
Je had op je vingers na kunnen tellen dat als je weer zulke zware BI zou krijgen het heel pittig zou worden met een dreumes om je heen...
Geen ervaring met inleiding met 37 weken, hoe langer de baby zit hoe beter. Maar in jouw geval ligt dat toch wat anders.
Ik wens je sterkte!
Net alsof het zo enorm planbaar is een zwangerschap en ook of het altijd maar goed gaat. Hoe naïef...
Heb er zelf geen ervaring mee, wil je vooral veel sterkte wensen en hoop dat je genoeg hulp kunt (blijven) inschakelen om je zoveel mogelijk te ontlasten. En goed overleg te houden met de arts om te zien wat nog haalbaar is voor jou en hoe het met de baby gaat. Sterkte!
Ps: zou me helemaal niet verantwoorden naar schrijfsters met dit soort vragen... die hebben zelf gewoon nog een hoop levenslessen te leren.
donderdag 18 april 2019 08:27
Een zwangerschap is bij 90% van de vrouwen heel planbaar.Vienna25 schreef: ↑18-04-2019 07:42Jeetje is dit nu het enige dat je kunt schrijven als reactie op de vraag in het topic?
Net alsof het zo enorm planbaar is een zwangerschap en ook of het altijd maar goed gaat. Hoe naïef...
Heb er zelf geen ervaring mee, wil je vooral veel sterkte wensen en hoop dat je genoeg hulp kunt (blijven) inschakelen om je zoveel mogelijk te ontlasten. En goed overleg te houden met de arts om te zien wat nog haalbaar is voor jou en hoe het met de baby gaat. Sterkte!
Ps: zou me helemaal niet verantwoorden naar schrijfsters met dit soort vragen... die hebben zelf gewoon nog een hoop levenslessen te leren.
Maar goed, ik spreek enkel mijn verbazing uit, ervaring heb ik niet in haar situatie.
TO reageert en in TO haar geval snap ik de keuze. En als ik het niet begrijp is er nog geen man overboord. Ieders lijf, ieders keuze. Alleen de consequenties mag je dan accepteren wat mij betreft.
TO, nogmaals, sterkte!
donderdag 18 april 2019 09:39
Ik vroeg ook niks over eventuele consequenties wat mij zelf betreft. Ik vroeg heel specifiek hoe het kindje het dan deed en wat zijn of haar gewicht en lengte was.
Alleen voor ik deze vraag stelde heb ik wel mijn situatie geschetst. Zodat ook duidelijk is waarom ik dit wil weten.
Planbaar of niet, wij zijn gezegend wat betreft het zwanger raken, echter heb ik vaker een mk gehad dan een volledige zwangerschap en draag ik mijn zwangerschappen dus ook niet uit. Dus ja, dan gaan we er ook voor op het moment dat het goed gaat!
Alleen voor ik deze vraag stelde heb ik wel mijn situatie geschetst. Zodat ook duidelijk is waarom ik dit wil weten.
Planbaar of niet, wij zijn gezegend wat betreft het zwanger raken, echter heb ik vaker een mk gehad dan een volledige zwangerschap en draag ik mijn zwangerschappen dus ook niet uit. Dus ja, dan gaan we er ook voor op het moment dat het goed gaat!
donderdag 18 april 2019 10:09
Ik dwaal ook af! Ik hoop dat de baby een flinke groeispurt maakt de komende tijd en zich misschien zelf wel meld zo rond 36 weken! Sterkte tot die tijd!Amazone09 schreef: ↑18-04-2019 09:39Ik vroeg ook niks over eventuele consequenties wat mij zelf betreft. Ik vroeg heel specifiek hoe het kindje het dan deed en wat zijn of haar gewicht en lengte was.
Alleen voor ik deze vraag stelde heb ik wel mijn situatie geschetst. Zodat ook duidelijk is waarom ik dit wil weten.
Planbaar of niet, wij zijn gezegend wat betreft het zwanger raken, echter heb ik vaker een mk gehad dan een volledige zwangerschap en draag ik mijn zwangerschappen dus ook niet uit. Dus ja, dan gaan we er ook voor op het moment dat het goed gaat!
donderdag 18 april 2019 10:14
Ik ben 2 keer ingeleid, bij mijn 2e kind met 37 weken precies en met mijn 3e kind met 37.4.
Beide kinderen waren 49 cm en de middelste was 2,7 kg en de jongste 3,1 kg. Die schelen zelf ook maar 14 maanden dus misschien redelijk vergelijkbaar mer jullie situatie. Ik ben ook ingeleid ivm gezondheidsredenen voor mij en niet voor de kinderen.
Bij de 2e had ik een ballon nodig (viel binnen een paar uur uit) en bij de 3e niet. De 2e was er binnen 12 uur na het plaatsen van de ballon en de 3e heeft onnodig lang geduurd omdat ze door een fout de ruggenprik pas laat konden zetten. (Niet doorgegeven dat ik onderweg was en dus was de anesthesist weg en de ander naar een geplande operatie), toen de ruggenprik er in zat ging het snel en was ze er binnen 3 uur.
De 2e mocht na een paar uur naar huis en met de 3e moest ik langer blijven ivm medicatie die ik gebruikte. De kinderen zelf waren echt helemaal af en rijp bij hun geboorte, die deden het prima.
Ik zou de 37 weken grens aanhouden en bij een ks 38 weken, maar verder zal je dat met je artsen genoeg bespreken.
Beide kinderen waren 49 cm en de middelste was 2,7 kg en de jongste 3,1 kg. Die schelen zelf ook maar 14 maanden dus misschien redelijk vergelijkbaar mer jullie situatie. Ik ben ook ingeleid ivm gezondheidsredenen voor mij en niet voor de kinderen.
Bij de 2e had ik een ballon nodig (viel binnen een paar uur uit) en bij de 3e niet. De 2e was er binnen 12 uur na het plaatsen van de ballon en de 3e heeft onnodig lang geduurd omdat ze door een fout de ruggenprik pas laat konden zetten. (Niet doorgegeven dat ik onderweg was en dus was de anesthesist weg en de ander naar een geplande operatie), toen de ruggenprik er in zat ging het snel en was ze er binnen 3 uur.
De 2e mocht na een paar uur naar huis en met de 3e moest ik langer blijven ivm medicatie die ik gebruikte. De kinderen zelf waren echt helemaal af en rijp bij hun geboorte, die deden het prima.
Ik zou de 37 weken grens aanhouden en bij een ks 38 weken, maar verder zal je dat met je artsen genoeg bespreken.
donderdag 18 april 2019 10:20
Oh en de oudste kwam zelf met 38 weken en was iets zwaarder dan de 3e.
De oudste is zo goed als gemiddeld nu ook met gewicht en lengte, de 2e blijft heel tenger en smal maar heeft een gemiddelde lengte. Dat is gewoon zijn bouw lijkt het. Dat verschil bij geboorte zat hem dus niet alleen de week langer in de buik maar ook wat bij het kind hoort.
De oudste is zo goed als gemiddeld nu ook met gewicht en lengte, de 2e blijft heel tenger en smal maar heeft een gemiddelde lengte. Dat is gewoon zijn bouw lijkt het. Dat verschil bij geboorte zat hem dus niet alleen de week langer in de buik maar ook wat bij het kind hoort.
donderdag 18 april 2019 10:22
Er is denk ik weinig zinnigs te zeggen over het gewicht. Mijn oudste kwam met 37+2, maar was lichter dan jouw zoon, 2250gr. Ik werk op het consultatiebureau en eigenlijk vrijwel alle kinderen doen het prima, tenzij er wat anders aan de hand was. Dat staat echter los van de termijn.
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
donderdag 18 april 2019 10:27
Wat zwaar, zo veel klachten! Ik kan me goed voorstellen dat het dan op een gegeven moment genoeg is.
Wat je kindje betreft: verwachting is wel dat je kindje dan echt 'af' is een weinig problemen ondervindt van rond deze termijn geboren worden. Gewicht zal gemiddeld rond 2900 (meisje) en 3000 (jongen) zitten. Soms drinken ze niet zo goed of houden ze zich niet genoeg warm, dat zal misschien met je zoontje ook zo zijn geweest. Maar vanaf deze termijn mogen ze ook gewoon thuis geboren worden en dat is niet voor niets! Als je meer vragen hebt mag je me altijd een PB sturen, ik heb vanwege werk wat ervaring op dit vlak.
Succes deze zwangerschap en zoals iemand al eerder terecht schreef: blijf hulp zoeken voor ondersteuning!
Wat je kindje betreft: verwachting is wel dat je kindje dan echt 'af' is een weinig problemen ondervindt van rond deze termijn geboren worden. Gewicht zal gemiddeld rond 2900 (meisje) en 3000 (jongen) zitten. Soms drinken ze niet zo goed of houden ze zich niet genoeg warm, dat zal misschien met je zoontje ook zo zijn geweest. Maar vanaf deze termijn mogen ze ook gewoon thuis geboren worden en dat is niet voor niets! Als je meer vragen hebt mag je me altijd een PB sturen, ik heb vanwege werk wat ervaring op dit vlak.
Succes deze zwangerschap en zoals iemand al eerder terecht schreef: blijf hulp zoeken voor ondersteuning!
donderdag 18 april 2019 10:28
Hier geen bekkeninstabiliteit, maar wel inleiding met 37 weken. Ik had nierstuwing en leek erop dat ik ook zwangerschapsvergiftiging had.
Bij de inleiding had ik al 4cm ontsluiting (hij dreigde met 30 weken al tw komen) vliezen zijn toen gebroken en na een vlotte bevalling was hij er. Hij woog 3234 en was 50cm. Heel netjes dus.
Borstvoeding wel geprobeerd, maar daar moest hij teveel moeite voor doen en viel telkens in slaap (waarschijnlijk door zijn 37 weken) inmiddels is hij 10 weken en zal ongeveer 5600 gram wegen denk ik.
Bij de inleiding had ik al 4cm ontsluiting (hij dreigde met 30 weken al tw komen) vliezen zijn toen gebroken en na een vlotte bevalling was hij er. Hij woog 3234 en was 50cm. Heel netjes dus.
Borstvoeding wel geprobeerd, maar daar moest hij teveel moeite voor doen en viel telkens in slaap (waarschijnlijk door zijn 37 weken) inmiddels is hij 10 weken en zal ongeveer 5600 gram wegen denk ik.
donderdag 18 april 2019 11:23
Zoontje heb ik wel borstvoeding gegeven maar met tepelhoedje anders lukte het hem niet.
En inderdaad zal het veel schelen, maar mijn zoontje was er spontaan en dan zijn ze er zelf toch aan toe in mijn optiek. Heeft ook geen lastige start gehad verder op geelzucht na. Wat ze bijna allemaal hebben tegenwoordig.
Dankjewel voor jullie ervaringen, ik blijf inderdaad ook gewoon hulp vragen waar nodig, en mijn man snapt nu ook beter wat ik doormaak gedurende de dag en begrijpt mijn klachten beter waardoor hij mij ook beter kan helpen. Maar hij is ondernemer en maakt lange dagen nu het seizoen begonnen is, dus kunnen hem ook niet te veel belasten. Dan moeten sommige dingen soms wat langer wachten die ik anders al lang gedaan had.
En inderdaad zal het veel schelen, maar mijn zoontje was er spontaan en dan zijn ze er zelf toch aan toe in mijn optiek. Heeft ook geen lastige start gehad verder op geelzucht na. Wat ze bijna allemaal hebben tegenwoordig.
Dankjewel voor jullie ervaringen, ik blijf inderdaad ook gewoon hulp vragen waar nodig, en mijn man snapt nu ook beter wat ik doormaak gedurende de dag en begrijpt mijn klachten beter waardoor hij mij ook beter kan helpen. Maar hij is ondernemer en maakt lange dagen nu het seizoen begonnen is, dus kunnen hem ook niet te veel belasten. Dan moeten sommige dingen soms wat langer wachten die ik anders al lang gedaan had.
donderdag 18 april 2019 13:30
Ik snap het gevoel wel omdat het dan een 'natuurlijk proces' is geweest, maar medisch gezien klopt het niet. Er zijn heel veel redenen voor een vroeggeboorte (<37weken), maar dat het kind er klaar voor is is daar géén van. Het kan wel zo zijn dat het kind dan buiten de baarmoeder beter af is, maar dan zal een infectie, placentainsufficientie, baarmoederhalsverkorting of nog 100 andere redenen daar de oorzaak van zijn. Niet dat het kind er helemaal klaar voor is, anders zouden er op de afdeling neonatologie een stuk minder bedjes nodig zijn...Amazone09 schreef: ↑18-04-2019 11:23Zoontje heb ik wel borstvoeding gegeven maar met tepelhoedje anders lukte het hem niet.
En inderdaad zal het veel schelen, maar mijn zoontje was er spontaan en dan zijn ze er zelf toch aan toe in mijn optiek. Heeft ook geen lastige start gehad verder op geelzucht na. Wat ze bijna allemaal hebben tegenwoordig.
Dankjewel voor jullie ervaringen, ik blijf inderdaad ook gewoon hulp vragen waar nodig, en mijn man snapt nu ook beter wat ik doormaak gedurende de dag en begrijpt mijn klachten beter waardoor hij mij ook beter kan helpen. Maar hij is ondernemer en maakt lange dagen nu het seizoen begonnen is, dus kunnen hem ook niet te veel belasten. Dan moeten sommige dingen soms wat langer wachten die ik anders al lang gedaan had.
donderdag 18 april 2019 15:11
Wat naar van de bekkeninstabiliteit TO! Kan me voorstellen dat je aftelt naar de 37 weken.
Ik heb geen bekkeninstabiliteit gehad, maar er is wel een groeiachterstand ontdekt en ik had een hoge bloeddruk. Daarom was er een keizersnede gepland met 37 weken (ivm stuitligging). Maar ze kwam spontaan met 36.2 (stuitbevalling dus) en ze woog 2 kilo. Ze had wel wat moeite om zich warm te houden, maar couveuse was niet nodig. Ook is borstvoeding niet gelukt. We mochten na 6 dagen naar huis, dus dat was heel fijn.
Ze is nu bijna 11 weken en toch merk ik wel dat ze pre- en dysmatuur geboren is. Ze is erg prikkelgevoelig en snel moe. Ze huilt daardoor ook veel en slaapt moeizaam.
Ik hoop voor je dat de vermoedelijke groeiachterstand meevalt en dat jij het nog volhoudt tot 37 weken. Sterkte!
Ik heb geen bekkeninstabiliteit gehad, maar er is wel een groeiachterstand ontdekt en ik had een hoge bloeddruk. Daarom was er een keizersnede gepland met 37 weken (ivm stuitligging). Maar ze kwam spontaan met 36.2 (stuitbevalling dus) en ze woog 2 kilo. Ze had wel wat moeite om zich warm te houden, maar couveuse was niet nodig. Ook is borstvoeding niet gelukt. We mochten na 6 dagen naar huis, dus dat was heel fijn.
Ze is nu bijna 11 weken en toch merk ik wel dat ze pre- en dysmatuur geboren is. Ze is erg prikkelgevoelig en snel moe. Ze huilt daardoor ook veel en slaapt moeizaam.
Ik hoop voor je dat de vermoedelijke groeiachterstand meevalt en dat jij het nog volhoudt tot 37 weken. Sterkte!
donderdag 18 april 2019 16:30
Dankjewel, dennis kon ik qua gedrag ook wel goed merken dat ie te vroeg was. Ik bedoelde ook meer klaar in de zin van hij komt bij mij te kort wat ie op een andere manier beter kan krijgen.
Dennis was de eerste 4 maanden alleen maar huilen en alleen maar bij mama willen zijn. Ook slapen alleen maar bij mama. Af en toe in zijn bedje maar zodra cyclus om was, huilen en weer alleen bij mama te troosten.
Als deze zich ook eerder meld. Dan klaag ik niet. De zorg in het ziekenhuis is zeer goed, en ook ik weet wat ik kan verwachten met een kindje wat een aantal weken te vroeg komt. Dus daar ben ik verder wel op voorbereid en houd ik ook rekening mee.
Dennis was de eerste 4 maanden alleen maar huilen en alleen maar bij mama willen zijn. Ook slapen alleen maar bij mama. Af en toe in zijn bedje maar zodra cyclus om was, huilen en weer alleen bij mama te troosten.
Als deze zich ook eerder meld. Dan klaag ik niet. De zorg in het ziekenhuis is zeer goed, en ook ik weet wat ik kan verwachten met een kindje wat een aantal weken te vroeg komt. Dus daar ben ik verder wel op voorbereid en houd ik ook rekening mee.
donderdag 18 april 2019 16:40
ik ben met precies 37 weken ingeleid vanwege ernstige bekkeninstabiliteit. Mijn eerste klachten begonnen toen ik een week of tien was, een paar weken later liep ik met krukken en later zat ik in een rolstoel. de inleiding was al vroeg geregeld en er was afgesproken dat ik met een ruggeprik zou bevallen.
de bevalling zelf ging prima, ik ben beter in bevallen dan zwanger zijn. De week erna viel wel tegen. jongste was klein, viel flink af, had weinig energie om te drinken. hij is hierdoor ook bijna opgenomen geweest. na 1,5 week begon het bij te trekken en begon hij goed te groeien. Het is nu een blakende 12 jarige.
zelf heb ik nog jaren met restklachten rondgelopen.
de bevalling zelf ging prima, ik ben beter in bevallen dan zwanger zijn. De week erna viel wel tegen. jongste was klein, viel flink af, had weinig energie om te drinken. hij is hierdoor ook bijna opgenomen geweest. na 1,5 week begon het bij te trekken en begon hij goed te groeien. Het is nu een blakende 12 jarige.
zelf heb ik nog jaren met restklachten rondgelopen.
donderdag 18 april 2019 20:38
Wat je ook eens kunt doen is je inlezen in dat het voor heel veel vrouwen om heel veel redenen allemaal helemaal niet zo vanzelfsprekend is als jij denkt en opschrijft (ofwel het zwanger worden, ofwel het zwanger blijven, ofwel een gezond kind krijgen; kan na of met een geboorte ook nog allemaal fout gaan, dus zo planbaar is het niet).ClaireSophie schreef: ↑18-04-2019 08:27Een zwangerschap is bij 90% van de vrouwen heel planbaar.
Maar goed, ik spreek enkel mijn verbazing uit, ervaring heb ik niet in haar situatie.
TO reageert en in TO haar geval snap ik de keuze. En als ik het niet begrijp is er nog geen man overboord. Ieders lijf, ieders keuze. Alleen de consequenties mag je dan accepteren wat mij betreft.
TO, nogmaals, sterkte!
Wees dan maar gewoon blij dat je blijkbaar bij de gelukkigen hoort waarbij het wel zo planbaar is dat je na 9 maanden met een gezond kind zit en oordeel niet zo over mensen waarbij dit mogelijk niet het geval is.
@ Amazone: snap jouw keuze helemaal. Zou er ook voor gaan als het dan wel een keer goed gaat, ook al komt het deze keer misschien wat sneller dan gedacht.
Ik ken meerdere voorbeelden waarbij kindjes met 37 weken (of vroeger ook nog) het hartstikke goed doen. Ze kunnen ook heel veel tegenwoordig.
Wens je heel veel sterkte en geluk de komende tijd!
vienna25 wijzigde dit bericht op 18-04-2019 21:13
20.32% gewijzigd
