Werk & Studie alle pijlers

Twijfels over geneeskunde

29-04-2018 19:39 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste,

Ik zit nu in mijn eerste jaar geneeskunde, maar merk dat ik het heel pittig blijf vinden.
Ik heb al mijn tentamens op 1 na gehaald, maar alsnog worstel ik met de hoeveelheid stof en sta ik onder constante stress.

Ik weet niet of ik wel door moet gaan met mijn studie als ik er zo onder lijdt.

Weet niet of iemand advies heeft?

Liefs,
Bedenk eens wat je voor de rest van je werkzame leven wil doen en handel daarnaar.
Je komt er zelf vast wel achter.
Ben je al bij de studieadviseur geweest?

Wat zou je willen worden? Huisarts? Psychiater? Chirurg?

Wilde je zelf geneeskunde studeren
of sta je ook onder druk van je familie?
Uit ervaring weet ik dat sommige families pronken met een kind/kleinkind/nicht die geneeskunde studeert en zwaar teleurgesteld zijn als diegene dan stopt.
Geneeskunde is veel stof en dat is in het eerste jaar voor veel studenten behoorlijk wennen en schakelen. Daarnaast is het studeren überhaupt vaak ook wennen en schakelen na de middelbare school.

Ga eens met je mentor/coach/studie-adviseur praten. Misschien is dit niet de studie voor jou, of misschien heb je gewoon wat steun of hulp nodig.

Succes en goed dat je bijna al je tentamens hebt weten te halen!
Alle reacties Link kopieren
Als je levensgeluk eruit bestaat om dokter te worden moet je nu doorzetten. Als je jezelf ook in een ander beroep ziet zou ik stoppen met geneeskunde en verder gaan in een andere richting. Arts is een stressvol beroep, je kunt om alles en niks worden aangeklaagd, mensen verwijten jou alles wat er mis is met de zorg en je hebt de hele dag te dealen met patiënten die ‘het op internet hebben opgezocht’ en het dus beter (denken te) weten dan jij. Dus als je het nu al stressvol vindt, maak dan je borst maar nat.
oneenietweer schreef:
29-04-2018 19:48
Als je levensgeluk eruit bestaat om dokter te worden moet je nu doorzetten. Als je jezelf ook in een ander beroep ziet zou ik stoppen met geneeskunde en verder gaan in een andere richting. Arts is een stressvol beroep, je kunt om alles en niks worden aangeklaagd, mensen verwijten jou alles wat er mis is met de zorg en je hebt de hele dag te dealen met patiënten die ‘het op internet hebben opgezocht’ en het dus beter (denken te) weten dan jij. Dus als je het nu al stressvol vindt, maak dan je borst maar nat.
Arts is wel een stressvol beroep, dat klopt. Maar als je 18/19 bent en net van de middelbare school komt betekent dat je ook nog veel moet en mag leren. Je hebt ook zo'n 6 jaar de tijd om hierin te groeien en je te ontwikkelen (en daarna ook weer tijdens je werk en opleiding tot specialist) en het eerste jaar na de middelbare school is vaak echt wennen en aanpoten. Dus ik zou mezelf niet direct afschrijven met een stressvol eerste jaar.
Alle reacties Link kopieren
Op zich wel herkenbaar. Ik moest in het eerste jaar uni ook wennen aan het hogere tempo en de manier van vragen en begrip wat gevraagd werd. Maar ik merkte gaandeweg dat ik steeds meer in de flow kwam en beter na elk college kon focussen en mezelf de vraag kon stellen: wat zijn de belangrijkste dingen die ik moet snappen.
Op het vwo leerde ik gewoon alles helemaal, ongeacht hoofdzaak of bijzaak. Maar door de hoeveelheid stof, werkte deze aanpak gewoon echt niet meer op de uni.

Dus voor mij heeft het anders leren studeren enorm geholpen, en dat kwam pas vanaf het 2e jaar.
Alle reacties Link kopieren
Stellaluna* schreef:
29-04-2018 19:46
Ben je al bij de studieadviseur geweest?

Wat zou je willen worden? Huisarts? Psychiater? Chirurg?

Wilde je zelf geneeskunde studeren
of sta je ook onder druk van je familie?
Uit ervaring weet ik dat sommige families pronken met een kind/kleinkind/nicht die geneeskunde studeert en zwaar teleurgesteld zijn als diegene dan stopt.
Ik ben wel van plan om naar een studie adviseur te gaan, maar deze heeft een redelijke lange wachttijd, vandaar dat ik het zo probeer.

Ik wilde wel echt zelf geneeskunde gaan studeren.

Verder hoop ik dan inderdaad dat dit een kwestie van wennen is.
Alle reacties Link kopieren
Ben je perfectionistisch?
Smilelovelaugh schreef:
29-04-2018 20:03
Ik ben wel van plan om naar een studie adviseur te gaan, maar deze heeft een redelijke lange wachttijd, vandaar dat ik het zo probeer.
Afgelopen oktober wilde je een afspraak met de studieadviseur gaan maken.
Heeft hij/zij dan een wachttijd van een half jaar?
Of heb je al een gesprek gehad in november?
Alle reacties Link kopieren
Stellaluna* schreef:
29-04-2018 20:31
Afgelopen oktober wilde je een afspraak met de studieadviseur gaan maken.
Heeft hij/zij dan een wachttijd van een half jaar?
Of heb je al een gesprek gehad in november?
Nee ik heb toen al een afspraak gemaakt! Toen heb ik een cursus gevolgd voor plannen, maar dit heeft naar mijn idee niet veel geholpen.
Alle reacties Link kopieren
miedo schreef:
29-04-2018 20:20
Ben je perfectionistisch?
Was ik heel erg, maar heb hier goede begeleiding mee gehad dus dat is nu al een stuk minder.
(Ik was op zo'n punt perfectionistisch dat ik een 6 niet genoeg vond terwijl ik daar nu zeker tevreden mee ben)
Smilelovelaugh schreef:
29-04-2018 20:37
Nee ik heb toen al een afspraak gemaakt! Toen heb ik een cursus gevolgd voor plannen, maar dit heeft naar mijn idee niet veel geholpen.
De grote hoeveelheid stof zal blijven.

Op het VWO zijn er leerlingen die met 'opletten in de klas' al genoeg leerstof naar binnen zuigen
om een voldoende te halen.
Op de uni is dat anders. Daar moet je thuis blokken.

En inderdaad: een zes is een voldoende.
Gehaald is gehaald.

Als je op het VWO meestal achten haalde, dan zal je op de uni vaak zessen of zevens halen.
(Dat vertelde een onderzoeker van een universiteit me. Hij had analyses gedaan: cijfers VWO vs. cijfers uni.)
Ik vind het al goed dat je alle vakken (op 1 na) hebt gehaald.

Heb je BSA (Bindend Studie Advies) aan jouw uni?
Dat zal je vast gaan halen.
Ik vond het eerste jaar geneeskunde ook echt niet leuk, heb ook getwijfeld of ik wilde stoppen. Het was echt saai stampwerk, zeker de basisvakken (histologie, celbiologie, ethiek). Gelukkig werd het onderwijs veel klinischer in de rest van de bachelor. Vanaf m'n co-schappen begon ik de studie pas leuk te vinden.
Het hangt wel een beetje af van de universiteit waaraan je studeert, hoe de opbouw is, en er zal in de afgelopen 15 jaar ook wel eea veranderd zijn, maar het eerste jaar blijft gewoon saai.

Het werk dat je uiteindelijk gaat doen is veel praktischer dan het studeren waar je nu helaas doorheen moet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven