Kinderen
alle pijlers
maken van speelafspraken is lastig
donderdag 12 september 2019 13:04
Sinds anderhalf jaar zijn we verhuisd naar een nieuwe woonplaats en onze zoon van 7 zit dus sindsdien daar ook op school.
Op zich gaat het goed. Hij komt goed mee qua niveau, en heeft een prima klas. Hij gaat met plezier naar school.
Wat alleen moeizaam gaat is het maken van speelafspraken. Zoon vind het soms lastig om iemand te vragen, en vaak gebeurt dat dus lastminute omdat hij er tegenop ziet. Gevolg is dat kinderen vaak al een andere afspraak hebben. Hier hebben we het over gehad, en zoon vraagt nu eerder aan kinderen uit zijn klas om te spelen (dus dat doet hij goed).
Het probleem is als puntje bij paaltje komt, heeft een speelmaatje toch al iets anders/ willen ze toch met iemand anders spelen, of hebben ze toch geen zin.
Resultaat is een teleurgestelde en verdrietige zoon. Hij speelt graag met anderen - en het spelen an sich gaat ook altijd goed - dus ik gun hem dat zo graag. Alleen het daadwerkelijk maken van een speeldate...dat is een probleem.
Ook omdat mijn zoon erg is van het principe: beloofd is beloofd...maar vaak is het zo dat anderen daar wat minder consequent in zijn (dat hoort ook wel bij de leeftijd denk ik).
Ik vind het lastig om er de vinger op te leggen wat er precies aan de hand is. Hij lijkt wel of hij vaak tweede keus is en er lastig tussenkomt bij zijn klas. Maar het is dus ook niet zo dat hij gepest wordt of er niet bij hoort.
Mijn man en ik beseffen ook dat we niet van zoon kunnen verlangen dat hij alles zelf regelt, dus ik let erop dat ik met de ouders afstem of check dat er een afspraakje is.
Echter, ook dit gaat niet altijd goed - er worden soms halve of dubbele afspraken gemaakt, en vaak vist mijn zoon dan net achter het net. In de hectiek van het halen bij het schoolplein is er dan ook geen moment om dit rustig te bespreken -je komt er niet tussen zeg maar.
Daarnaast merk ik dat als ik een andere moeder vraag of haar kind wil spelen dat altijd ok is, maar dat ik andersom weinig verzoeken terug krijg.
Wat ik wil met dit topic...graag wat ervaringen en tips hoe ik ervoor kan zorgen dat het allemaal wat soepeler gaat en mijn zoon wat vaker afspraakjes heeft (1 of 2 keer per twee weken is al prima).
Ik merk dat ik er echt tegenop zie om mijn kind van school te halen, omdat het uiteindelijk vaak op een drama uitloopt - het zou zo fijn zijn als dat niet zo was.
Dank alvast voor jullie tips.
Op zich gaat het goed. Hij komt goed mee qua niveau, en heeft een prima klas. Hij gaat met plezier naar school.
Wat alleen moeizaam gaat is het maken van speelafspraken. Zoon vind het soms lastig om iemand te vragen, en vaak gebeurt dat dus lastminute omdat hij er tegenop ziet. Gevolg is dat kinderen vaak al een andere afspraak hebben. Hier hebben we het over gehad, en zoon vraagt nu eerder aan kinderen uit zijn klas om te spelen (dus dat doet hij goed).
Het probleem is als puntje bij paaltje komt, heeft een speelmaatje toch al iets anders/ willen ze toch met iemand anders spelen, of hebben ze toch geen zin.
Resultaat is een teleurgestelde en verdrietige zoon. Hij speelt graag met anderen - en het spelen an sich gaat ook altijd goed - dus ik gun hem dat zo graag. Alleen het daadwerkelijk maken van een speeldate...dat is een probleem.
Ook omdat mijn zoon erg is van het principe: beloofd is beloofd...maar vaak is het zo dat anderen daar wat minder consequent in zijn (dat hoort ook wel bij de leeftijd denk ik).
Ik vind het lastig om er de vinger op te leggen wat er precies aan de hand is. Hij lijkt wel of hij vaak tweede keus is en er lastig tussenkomt bij zijn klas. Maar het is dus ook niet zo dat hij gepest wordt of er niet bij hoort.
Mijn man en ik beseffen ook dat we niet van zoon kunnen verlangen dat hij alles zelf regelt, dus ik let erop dat ik met de ouders afstem of check dat er een afspraakje is.
Echter, ook dit gaat niet altijd goed - er worden soms halve of dubbele afspraken gemaakt, en vaak vist mijn zoon dan net achter het net. In de hectiek van het halen bij het schoolplein is er dan ook geen moment om dit rustig te bespreken -je komt er niet tussen zeg maar.
Daarnaast merk ik dat als ik een andere moeder vraag of haar kind wil spelen dat altijd ok is, maar dat ik andersom weinig verzoeken terug krijg.
Wat ik wil met dit topic...graag wat ervaringen en tips hoe ik ervoor kan zorgen dat het allemaal wat soepeler gaat en mijn zoon wat vaker afspraakjes heeft (1 of 2 keer per twee weken is al prima).
Ik merk dat ik er echt tegenop zie om mijn kind van school te halen, omdat het uiteindelijk vaak op een drama uitloopt - het zou zo fijn zijn als dat niet zo was.
Dank alvast voor jullie tips.
donderdag 12 september 2019 13:13
Nog als toevoeging.
Speelafspraakjes kunnen op woensdag en vrijdag (en in weekend ook prima).
Op ma, di en do gaat hij naar de BSO. Meestal met plezier, daar speelt hij ook veel met anderen. Voordeel is daar voor hem dat hij het niet speciaal hoeft te vragen.
Hij doet nog niet aan sport (hectische tijd voor ons gezin gehad en hij heeft ook veel zwemles/fysio), maar we willen nu kijken wat hij leuk vindt en dat gaan regelen.
Wellicht zorgt dat ook voor meer sociale contacten (en stel dat er een klasgenot dezelfde sport doet, zou het misschien leuk zijn om de ene week bij ons te spelen voorafgaand aan een training, en een andere keer bij de ander).
Speelafspraakjes kunnen op woensdag en vrijdag (en in weekend ook prima).
Op ma, di en do gaat hij naar de BSO. Meestal met plezier, daar speelt hij ook veel met anderen. Voordeel is daar voor hem dat hij het niet speciaal hoeft te vragen.
Hij doet nog niet aan sport (hectische tijd voor ons gezin gehad en hij heeft ook veel zwemles/fysio), maar we willen nu kijken wat hij leuk vindt en dat gaan regelen.
Wellicht zorgt dat ook voor meer sociale contacten (en stel dat er een klasgenot dezelfde sport doet, zou het misschien leuk zijn om de ene week bij ons te spelen voorafgaand aan een training, en een andere keer bij de ander).
donderdag 12 september 2019 13:23
Heeft jouw zoontje er last van of vooral jij? Wat jij beschrijft klinkt mij redelijk normaal in de oren. Ze maken afspraakjes, ze vergeten dat soms etc. Het hoort er een beetje bij, denk ik. Als jij denkt dat jouw kind er last van heeft, zou je 's avonds met hem kunnen bespreken met wie hij graag wil afspreken. Dan loop je 's ochtends samen met hem naar het kindje en de ouder en spreek je het af. Als ik naar mijn kinderen kijk, zie ik dat ze gedurende periodes enorm veel afspreken en in sommige periodes helemaal niet. Dan vinden ze het ook heerlijk om alleen thuis te spelen.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 12 september 2019 13:30
Wat ik weleens doe is in de ochtend vragen met wie ze graag zouden willen spelen. Dan let ik er bij ophalen een beetje op dat ik bij die moeder of vader ga staan en soms als eens een balletje opgooi over spelen, net voordat de kinderen de deur uitrennen. Soms kan het niet, en stel ik zelf een andere dag voor vast
donderdag 12 september 2019 13:36
Dit was ook mijn gedachte. Mijn kinderen kunnen in princiepe iedere dag afspreken, maar dat gebeurd echt niet. Ze hebben er ook regelmatig geen in en willen dan hun eigen ding doen. Als je zoon het zelf ook graag wil dan zou ik wat eerder genoemd werd vragen met wie hij wil spelen en dan evt alvast met die ouders overleggen.
donderdag 12 september 2019 13:41
donderdag 12 september 2019 13:50
Een aantal dagen van tevoren inplannen? Als je zoon al eens met kinderen heeft afgesproken dan heb je ook een telefoonnummer neem ik aan. Dan app je toch gewoon of kind x zin heeft om weer eens af te spreken? Zo doen ouders dat hier op school ook vaak, even afstemmen wanneer het uitkomt. Kinderen die onderling zelf afspreken is hier ook al vaker op teleurstelling uitgelopen.
donderdag 12 september 2019 14:00
Verschilt echt per kind. Onze zoon heeft niet de fysio erbij, wel 3 dagen bso en zwemles en wil liefst elk vrij moment met anderen afspreken. Die vraagt daar ook heel actief om. En hij is 5, bijna 6. Jij kunt het druk genoeg vinden, maar als je kind het wel graag wil en aankan dan kun je wel halsstarrig vinden dat het genoeg is, maar dan heb je een ongelukkig kind. Is dat je doel?
donderdag 12 september 2019 14:03
Het doet er niet toe hoe druk het is. Het gaat er ook niet om hoe vaak een kind objectief gezien zou moeten spelen.
Maar het probleem is dat het gewoon lastig is om die afspraken an sich te maken.
En of hij dan 2 keer per week of 2 keer per maand wil spelen, dat is mij om het even.
@jellycups: ja natuurlijk heb ik namen en telefoonnummers van andere ouders.
Maar zoals ik schreef, als ik vraag om speelafspraakje kan dat altijs, maar andersom krijg ik bijna nooit het verzoek of iemand met mijn zoon wil spelen.
Het komt vaak alleen van mijn kant heb ik het idee.
Maar wellicht zie ik dat verkeerd, is dat geen opzet van andere ouders maar zijn ze simpelweg met andere dingen bezig.
Maar het probleem is dat het gewoon lastig is om die afspraken an sich te maken.
En of hij dan 2 keer per week of 2 keer per maand wil spelen, dat is mij om het even.
@jellycups: ja natuurlijk heb ik namen en telefoonnummers van andere ouders.
Maar zoals ik schreef, als ik vraag om speelafspraakje kan dat altijs, maar andersom krijg ik bijna nooit het verzoek of iemand met mijn zoon wil spelen.
Het komt vaak alleen van mijn kant heb ik het idee.
Maar wellicht zie ik dat verkeerd, is dat geen opzet van andere ouders maar zijn ze simpelweg met andere dingen bezig.
donderdag 12 september 2019 14:05
ja dat bedoel ik. Het verschilt per kind, het ene kind wil (en kan want niet te moe), het liefst elke dag afsorekn en spelen, het andere kind heeft daar helemaal geen behoefte aan.aikidoka schreef: ↑12-09-2019 14:00Verschilt echt per kind. Onze zoon heeft niet de fysio erbij, wel 3 dagen bso en zwemles en wil liefst elk vrij moment met anderen afspreken. Die vraagt daar ook heel actief om. En hij is 5, bijna 6. Jij kunt het druk genoeg vinden, maar als je kind het wel graag wil en aankan dan kun je wel halsstarrig vinden dat het genoeg is, maar dan heb je een ongelukkig kind. Is dat je doel?
donderdag 12 september 2019 14:08
Mijn gevoel is dat het veel trekken en duwen is zeg maar.
Misschien ligt het ook aan de klas.
Speelafspraken voor mijn dochtertje gaan veel soepeler. Vaak komt ze samen met een beoogd speelmaatje naar buiten hand in hand. De ene keer vraag ik een kindje en/of moeder, de andere keer vragen ze mij.
Gaat het spelen een keer niet door, dan zit ze daar niet zo mee kortom geen drama.
Het gebeurt ook regelmatig dat kinderen bij dubbele afspraakjes met zijn drieen of vieren spelen.
Het is gewoon allemaal wat relaxter.
Misschien ligt het ook aan de klas.
Speelafspraken voor mijn dochtertje gaan veel soepeler. Vaak komt ze samen met een beoogd speelmaatje naar buiten hand in hand. De ene keer vraag ik een kindje en/of moeder, de andere keer vragen ze mij.
Gaat het spelen een keer niet door, dan zit ze daar niet zo mee kortom geen drama.
Het gebeurt ook regelmatig dat kinderen bij dubbele afspraakjes met zijn drieen of vieren spelen.
Het is gewoon allemaal wat relaxter.
donderdag 12 september 2019 14:32
Tja, misschien ligt hij inderdaad minder goed in de groep dan je dochter? Of zijn er meer vaste vriendjes in de groep die elkaar al langer kennen? Of zijn er tig andere verklaringen? Het is zoals het is, je hebt niet het idee dat je het nu kunt veranderen, dus dan kun je je alleen richten op het opvangen van je zoon. En kan hij goed leren omgaan met teleurstellingen. Wellicht is het over een tijdje alweer anders.
Of je doet hem op woensdag en vrijdag op een activiteit, zodat hij niet eens kan afspreken en andere kinderen ontmoet. Of je regelt afspraakjes met ouders in het weekend. Of je spreekt aan het begin van de week af voor vrijdag. Of je regelt afspraakjes bij jullie thuis en houdt hoop dat hij ooit ergens anders gevraagd wordt.
Of je doet hem op woensdag en vrijdag op een activiteit, zodat hij niet eens kan afspreken en andere kinderen ontmoet. Of je regelt afspraakjes met ouders in het weekend. Of je spreekt aan het begin van de week af voor vrijdag. Of je regelt afspraakjes bij jullie thuis en houdt hoop dat hij ooit ergens anders gevraagd wordt.
donderdag 12 september 2019 14:47
Of ze denken er net zo over als 2019 en vinden het allemaal al druk genoeg voor hun kind.zomerkoninkje schreef: ↑12-09-2019 14:03Het doet er niet toe hoe druk het is. Het gaat er ook niet om hoe vaak een kind objectief gezien zou moeten spelen.
Maar het probleem is dat het gewoon lastig is om die afspraken an sich te maken.
En of hij dan 2 keer per week of 2 keer per maand wil spelen, dat is mij om het even.
@jellycups: ja natuurlijk heb ik namen en telefoonnummers van andere ouders.
Maar zoals ik schreef, als ik vraag om speelafspraakje kan dat altijs, maar andersom krijg ik bijna nooit het verzoek of iemand met mijn zoon wil spelen.
Het komt vaak alleen van mijn kant heb ik het idee.
Maar wellicht zie ik dat verkeerd, is dat geen opzet van andere ouders maar zijn ze simpelweg met andere dingen bezig.
Weet je wat hij doet in de pauzes? Speelt hij dan wel met andere kinderen?
donderdag 12 september 2019 14:48
Friezin71.
Ik denk dat je gelijk hebt.
Ja mijn dochter is populairder. en ja er zijn al veel vaste koppels waar het lastiger tussenkomen is.
En inderdaad, hij is snel teleurgesteld als iets niet gaat zoals hij wil; niet leuk voor hem en ik kan me ook wel voorstellen dat het anderen afschrikt.
Wellicht iets van een training doen om te kijken hoe hij beter met teleurstellingen kan omgaan.
En inderdaad, activiteiten plannen op wo en vr zodat spelen eenvoudigweg geen optie is (en dan gaat de druk er op een gegeven moment ook af hoop ik...waardoor het uiteindelijk misschien juist relaxter wordt).
Uiteraard is het ook aan ons om hem te helpen met de afspraakjes. Maar omdat het vaak van een (onze dus) kant komt voelt het wel als leuren met mijn kind en kost het me veel energie.
Heb ook wel zo iets van: het is graag of niet, ik ga me niet in allerlei bochten wringen. om dat afspraakje te maken.
Toch blijf ik het lastig vinden, want zoals ik al zei, het spelen op zih gaat goed, mijn zoon is sociaal en lief, er is meestal weinig gedoe.
Al met al denk ik dat het beter is de huidige situatie wat meer te accepteren.
Ik denk dat je gelijk hebt.
Ja mijn dochter is populairder. en ja er zijn al veel vaste koppels waar het lastiger tussenkomen is.
En inderdaad, hij is snel teleurgesteld als iets niet gaat zoals hij wil; niet leuk voor hem en ik kan me ook wel voorstellen dat het anderen afschrikt.
Wellicht iets van een training doen om te kijken hoe hij beter met teleurstellingen kan omgaan.
En inderdaad, activiteiten plannen op wo en vr zodat spelen eenvoudigweg geen optie is (en dan gaat de druk er op een gegeven moment ook af hoop ik...waardoor het uiteindelijk misschien juist relaxter wordt).
Uiteraard is het ook aan ons om hem te helpen met de afspraakjes. Maar omdat het vaak van een (onze dus) kant komt voelt het wel als leuren met mijn kind en kost het me veel energie.
Heb ook wel zo iets van: het is graag of niet, ik ga me niet in allerlei bochten wringen. om dat afspraakje te maken.
Toch blijf ik het lastig vinden, want zoals ik al zei, het spelen op zih gaat goed, mijn zoon is sociaal en lief, er is meestal weinig gedoe.
Al met al denk ik dat het beter is de huidige situatie wat meer te accepteren.
donderdag 12 september 2019 14:50
Eze: ja dat kan natuurlijk dat ze het te druk vinden.
In de pauze speelt hij goed mee, heeft plezier.
Ook de juffen geven dit aan bij de oudergesprekken - wat dat betreft geen reden tot zorg.