Werk & Studie alle pijlers

Baan opzeggen?

17-09-2020 20:21 51 berichten
Wanneer zeg je je baan op vind jij?

Ik wil na 4 jaar afgekafferd te worden door mijn baas wel eens wat anders doen maar ben bang.
Ik weet niet wat... of waar. Mijn werk is leuk maar erg stressvol en er staat veel druk op mij. Ik ben manager bij een groot bedrijf en werk onder de directie.
Er wordt steeds op je vingers gekeken. De verwachtingen zijn hoog.

Soms denk ik: het kan niet erger dan wat ik nu heb.
Ik heb wat inspiratie nodig. Kunnen jullie vertellen over jullie ervaringen of visie hiermee?

Slechte arbeidsvoorwaarden.
Verlof nemen is altijd een probleem.
Geen begrip voor persoonlijke situaties bijv ziek kind.
De spotlight staat op wat er NIET goed gaat.
Veel negativiteit.
Ik heb het idee dat ik er verstik.
Ik ben erg gespannen op mijn werk en als ik thuis ben denk ik vaak aan werk. Kan het niet makkelijk loslaten.

Ik heb er vaak over gepraat maar dit veranderd de zaak niet. Overigens heb ik ook veeeel mensen zien komen en gaan. Niet iedereen houdt het zo lang vol...

Helluppp
Alle reacties Link kopieren
Werk moet zeker voor 60% leuk zijn. Is het dat niet, dan ga je ergens anders heen. Ik moet tot mijn 72e door voor 24/32/36 uur. Dat wil ik wel zodanig besteden dat ik er minstens naar uitkijk om weer erheen te gaan na het weekend.

Slechter dan dit kun je het niet krijgen als ik het allemaal zo lees.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Ik zou na 1 jaar al gesolliciteerd hebben.
Maar: ik zou mijn baan pas opzeggen als ik een nieuwe had.
Ja. Zeker. Maar ik heb makkelijk praten, geen hoogstaande “job”. Snap dat in Jouw functie het misschien lastiger is wat anders te vinden en financiële plaatje speelt misschien mee.
Zou zeker in ieder geval gaan zoeken. Zonde van je leven. Stress is niet leuk en oké.
Alle reacties Link kopieren
Ik Zeg pas op, als ik wat anders heb
Alle reacties Link kopieren
Wow wat heftig. Ik zou de handdoek ook al eerder in de ring hebben gegooid. Wat houd je tegen om te solliciteren? Niet het bekende: je weet wat je hebt, niet wat je krijgt – veel erger kan het idd niet?

Ik weet niet of je een buffer hebt... sommige mensen gaan pas wat ondernemen als ze niet anders kunnen, ofwel... hun baan hebben opgezegd of hun contract werd niet verlengd. Ik was ook zo iemand die lang in het vertrouwde bleef hangen, tot ik weg moest vanwege ontslag... dat is voor mij (achteraf gezien) goed geweest.
Kun je op korte termijn 2 a 3 weken vrij nemen, desnoods onbetaald? En daarin bedenken wat je wel wilt, of is je hoofd zo vol dat je daar niet aan toe komt? Lastig hoor, een beetje sparen zodat je 'fuck you money' hebt is altijd handig. Als je al een buffer hebt, je baan opzeggen. Echt, het is het niet waard.
Heb je in de tussentijd al ergens anders gesolliciteerd? Je baan opzeggen betekent geen WW. Als je niet afhankelijk bent van jouw inkomen zou ik lekker zeggen de tering met je zooitje en anders als de wiederweerga wat anders zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Ligt eraan.
Als je er financieel warmpjes bij zit zou ik vanavond nog een brief schrijven en vertrekken.
Kun je het geld minder goed missen dan zou ik vanavond nog beginnen met solliciteren en zodra ik een baan had opzeggen.

Op deze manier wil je toch niet werken??
Ik vraag me af wat je de laatste 3 jaar heeft tegen gehouden om naar een andere baan te solliciteren, er is geen salaris zo hoog dat dit vol te houden is. het interesseert je baas ook echt helemaal niets als je weg zou gaan.
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt of je vast zit in een ratrace. Even afstand nemen lijkt me een goed begin. Bijvoorbeeld door een paar dagen vakantie op te nemen. En dan wellicht een loopbaancoach in de arm te nemen.
Mijn loopbaancoach geeft me inzicht in mijn competenties, waarden en wensen. Helpt me bij het opfrissen van mijn cv en LinkedIn en bij het netwerken (ook door gebruik van haar eigen netwerk), geeft inzicht in mogelijkheden op de arbeidsmarkt en stelt me bovenal kritische vragen die me aan het denken zetten.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb fuck you money, maar vind het zonde dat uit te geven, als je het al jaren volhoudt, dan ook nog wel 3 maanden om iets te zoeken.
wow ... wat maakt dat je nu weg wil
Alle reacties Link kopieren
OK plan: begin met solliciteren. Gewoon, om eens rond te kijken.

Misschien zorgt een concreet baanaanbod voor nieuw lef.
Eerst solliciteren en pas opzeggen als je ergens getekend hebt.
Alle reacties Link kopieren
Ik zeg mijn baan op, nadat ik een nieuwe baan heb gevonden.
Dank voor jullie reacties!

Ik denk al 2 jaar aan weggaan.
Dan heb ik weer een goede fase of een bepaald doel dat ik wil bereiken met mijn team. Dat geeft mij wel voldoening.

Ik zou sowieso nooit gaan zonder iets anders te hebben.
We hebben het financieel niet heel breed. Wel twee inkomen en NET boven die ene inkomensgrens samen. Ik wordt onderbetaald voor wat ik doe als ik rondkijk en hoor in relevante posities. Ik heb jonge kinderen en zou zelfs een dag minder willen werken omdat ik me nu scheel betaal aan de dagverblijf en bso. Ja belasting betaald een groot deel mee maar alsnog betalen we 450 euro per maand uit eigen zak.

Maargoed het hele financiele is niet mijn prio. Ik ben liever gelukkig in mn werk. Want mijn stress van werk neem ik mee naar huis... helaas.
anoniem_63dc12be4dc86 wijzigde dit bericht op 17-09-2020 21:57
54.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook voor zo’n baas gewerkt, die schold iedereen echt helemaal verrot als hem dat zo uitkwam. Rotsfeer in het bedrijf, angst, altijd jezelf moeten indekken. Na ruim een jaar heb ik opgezegd zonder dat ik wat anders had. Was er zo gruwelijk klaar mee en kreeg lichamelijke klachten van de stress.

Maar wij waren niet afhankelijk van mijn inkomen. Dat maakte het wel makkelijker. Ik had gelukkig binnen een maand een nieuwe baan.
Dus als het financieel kan, zeg ik: wegwezen daar!!!
Alle reacties Link kopieren
Stellavuur schreef:
17-09-2020 21:49
Dank voor jullie reacties!

Ik denk al 2 jaar aan weggaan.
Dan heb ik weer een goede fase of een bepaald doel dat ik wil bereiken met mijn team. Dat geeft mij wel voldoening.

Ik zou sowieso nooit gaan zonder iets anders te hebben.
Ik heb het financieel niet heel breed. Ik wordt onderbetaald voor wat ik doe. Ik heb jonge kinderen en zou zelfs een dag minder willen werken omdat ik me nu scheel betaal aan de dagverblijf en bso.
Des te meer reden om dit weekend je cv up to date maken en te gaan solliciteren. Maak er een challenge van. Over 100 dagen heb je een andere, beter betaalde baan!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Solliciteren kan altijd.
Slechter worden kan t (bijna) niet.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb om dit soort redenen vorig jaar ontslag genomen. Ik heb toen ik de brief printte er ook gelijk een sollicitatie uitgedaan, maar had wel een buffer achter de hand en was bereid werk 'onder niveau' (vind het een rot term) aan te nemen voor tijdelijk. Dus ik had het idee redelijk veilig te zitten, ook omdat er toen redelijk wat banen beschikbaar waren. Nu zou ik het zeker niet zomaar riskeren, als je ontslag neemt ben je verwijtbaar werkloos en vervalt je recht op uitkeringen. Als je dus geen buffer hebt en je komt niet zomaar aan een nieuwe baan heb je een fors probleem.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vorige baan was ook in een rotbedrijf, ging vaak huilend heen 's ochtends. Ik heb te lang gewacht met wat anders zoeken, werk putte me zo uit dat ik nergens meer energie voor had. Gevolg: burn-out. Twee maanden thuis gezeten en daarna, na herstelmelding, ontslag genomen.

Zorg dat het niet zover komt, zoek wat anders, zsm...

Bij mij waren niet de financiën de reden dat ik te lang bleef hangen (andere motivatie, iets met bewijsdrang), maar echt, als het enigszins kan, ga daar weg.
Alle reacties Link kopieren
Wegwezen. Ik heb het ongeveer 7 jaar gedaan in een soortgelijke situatie als de jouwe.
Toen ik zwanger werd wilden ze acuut van mr af en ik heb die gelegenheid aangegrepen om er met een vaststelling uit te gaan. Inmiddels ben ik er 2,5 jaar weg en werk ik iets langer dan 1,5 jaar op mijn nieuwe plek.
Ik durfde van tevoren niet te hopen dat dit - zoals mijn huidige baan - bestond. Het is zo fijn en goed geregeld allemaal. Heb er nu nog af en toe last van dat iemand iets vraagt of zegt en ik acuut in de stress schiet. Uit zelf bescherming en uit trots had ik vele malen eerder moeten vertrekken.
Hoop nog steeds dat ze failliet gaan.
Alle reacties Link kopieren
JessMariano_1986 schreef:
17-09-2020 22:27
Inmiddels ben ik er 2,5 jaar weg en werk ik iets langer dan 1,5 jaar op mijn nieuwe plek.
Ik durfde van tevoren niet te hopen dat dit - zoals mijn huidige baan - bestond. Het is zo fijn en goed geregeld allemaal. Heb er nu nog af en toe last van dat iemand iets vraagt of zegt en ik acuut in de stress schiet. Uit zelf bescherming en uit trots had ik vele malen eerder moeten vertrekken.
Hoop nog steeds dat ze failliet gaan.
En dit is ook zo herkenbaar. Ik werk sinds 9 maanden ergens anders, maar wát een verademing...
Alle reacties Link kopieren
Waarom werk je al jaren bij een bedrijf waar je weg wilt. Het leven is al zo kort. Wat dacht je van dit weekend nog solliciteren en tabeee als je ergens wordt aangenomen. Er zijn zat leuker bedrijven met goede voorwaarden en een fijne werksfeer. En ja je kan net zo goed een dag minder gaan werken. Is een gastouder trouwens niet goedkoper dan opvang?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven